Rye schreef: Dayla keek weer even naar Rosa en streelde over haar zachte wangetje heen. 'Is ze niet perfect?' zei ze zacht, haar eigen kind bewonderend. God wat hield ze van haar.
Rye schreef: Dayla haalde tevreden adem en nestelde zich goed tegen Faelar aan. Ze konden eindelijk een gezin zijn. Rosa was geen wees, ze had ouders en die zouden haar nooit in de steek laten. Dat wilde ze haar verzekeren.
Duchess schreef: Faelar keek even naar de beide kinderen. Was hij hier überhaupt wel klaar voor? Kon hij dit wel...? Zou hij hier ooit klaar voor zijn?
Rye schreef: Dayla keek Faelar even aan. 'Je wilt niet weten hoe opgelucht ik ben dat ik dit niet meer alleen hoef te doen...' zei ze zacht. 'Ik heb je echt heel erg gemist.'