Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Elexis schreef:
De zaal begon leeg te stromen onder begeleiding van muziek eenmaal de prijs was uitgereikt. Ondanks dat er nog één live optreden was, was het evenement afgelopen voor de meesten. Natuurlijk verkoos de elite een chique afterparty met allemaal A-list celebs op de gastenlijst, boven het gezang van een minder bekende artiest die de show nu echt ging afsluiten. Nu zou iedereen die ertoe deed zich naar de afterparty begeven, waarbij de vrouwen zich eerst nog ging opfrissen ondanks dat ze er allemaal nog geweldig uitzagen. Ook Lahley zou zich gaan omkleden en haar lange avondjurk inruilen voor een kortere jurk die een stuk gemakkelijker zat, maar minstens even fashionable was als de galajurk.
Eenmaal Lahley de zaal verliet met Caston aan haar zijde, werden ze overspoelt door paparazzi die mee hadden gekregen dat ze allebei in de prijzen waren gevallen vanavond. Met behulp van de bewaking wurmden ze zich een weg doorheen de menigte naar Lahley's limousine. "Jij rijdt toch met mij mee nu? Tegen dat je je andere vrienden hebt gevonden, is de afterparty over," grapte ze maar al te goed wetend dat Carston samen met een paar van z'n vrienden een limousine had gedeeld op de weg hierheen. Hij protesteerde niet en ze stapten beide in de limousine.
De afterparty was al volop bezig toen het duo arriveerde, maar dat boeide hen niet zo veel. Lahley had de rode jurk ingeruild voor een zwarte cocktail dress die geschikter was voor de gelegenheid. Een afterparty eiste meestal niet hetzelfde level klasse als een zo'n groot evenement met rode loper. Eenmaal aangekomen splitsten Carston en Lahley al vrij vlug van elkaar om elk andere mensen te gaan begroeten. Iedereen die Lahley passeerde feliciteerde haar en ze reageerde telkens met een dankbare glimlach. Het voelde zeker goed om te winnen, ze voelde zich zo geliefd bij iedereen. Ze had ook het gevoel dat deze prijs er voor zorgde dat mensen al meteen meer respect voor haar gingen tonen. Nu was ze niet langer het meisje die haar vaders bedrijf met moeite overnam, maar nu zagen ze haar als een echte zakenvrouw die wel degelijk al dingen bereikt had in haar carrière.
"Ik dacht niet dat je het in je had," klonk de al te bekende vrouwenstem naast Lahley. Valérie Woods stond naast haar met een extra glas champagne naar haar uitgestrekt. "Ik dacht hetzelfde over jou, maar we waren duidelijk allebei mis." Ze nam het glas aan van de vrouw die ze eigenlijk niet mocht en nam er een slok van. Dit zou waarschijnlijk één van de enige keren zijn dat de twee soort van vriendelijk tegen elkaar deden dus besloot Lahley de tijd maar te koesteren. Het viel haar echter wel op dat Valérie niet in gezelschap was van een man waarmee ze wel vaker gespot werd op dit soort feestjes. Alexander. Waar was hij? Hij was vast en zeker aanwezig, want naar huis gaan om z'n wonden te likken was niks voor hem. Of misschien wel? Ze had Alexander nog nooit weten verliezen, misschien was hij echt niet aanwezig omdat hij z'n verlies probeerde te verwerken. Dat zou Lahley echter vrij jammer gevonden hebben aangezien ze niet kon wachten om het erin te wrijven dat zij won dit jaar. Was dat onnodig? Ja. Zou hij hetzelfde doen mocht hij gewonnen hebben? Zeker en vast. Al vier jaar mocht Lahley zijn getreiter doorstaan op de afterparty en nu was het haar beurt. Natuurlijk gebeurde dit nooit als er andere mensen in de buurt waren, maar hij vond haar altijd op een moment dat ze niet omringd werd door mensen. Als hij hier aanwezig was vanavond, dan zou er vast wel een moment komen dat hij alleen was en dan zou ze precies hetzelfde doen zoals hij altijd bij haar deed. Misschien maakte dat Lahley kinderachtig, maar dat kon haar niks schelen.
@Forever21 Het duurde even maar ik heb gereageerd... Dat verdient een applausje.
De zaal begon leeg te stromen onder begeleiding van muziek eenmaal de prijs was uitgereikt. Ondanks dat er nog één live optreden was, was het evenement afgelopen voor de meesten. Natuurlijk verkoos de elite een chique afterparty met allemaal A-list celebs op de gastenlijst, boven het gezang van een minder bekende artiest die de show nu echt ging afsluiten. Nu zou iedereen die ertoe deed zich naar de afterparty begeven, waarbij de vrouwen zich eerst nog ging opfrissen ondanks dat ze er allemaal nog geweldig uitzagen. Ook Lahley zou zich gaan omkleden en haar lange avondjurk inruilen voor een kortere jurk die een stuk gemakkelijker zat, maar minstens even fashionable was als de galajurk.
Eenmaal Lahley de zaal verliet met Caston aan haar zijde, werden ze overspoelt door paparazzi die mee hadden gekregen dat ze allebei in de prijzen waren gevallen vanavond. Met behulp van de bewaking wurmden ze zich een weg doorheen de menigte naar Lahley's limousine. "Jij rijdt toch met mij mee nu? Tegen dat je je andere vrienden hebt gevonden, is de afterparty over," grapte ze maar al te goed wetend dat Carston samen met een paar van z'n vrienden een limousine had gedeeld op de weg hierheen. Hij protesteerde niet en ze stapten beide in de limousine.
De afterparty was al volop bezig toen het duo arriveerde, maar dat boeide hen niet zo veel. Lahley had de rode jurk ingeruild voor een zwarte cocktail dress die geschikter was voor de gelegenheid. Een afterparty eiste meestal niet hetzelfde level klasse als een zo'n groot evenement met rode loper. Eenmaal aangekomen splitsten Carston en Lahley al vrij vlug van elkaar om elk andere mensen te gaan begroeten. Iedereen die Lahley passeerde feliciteerde haar en ze reageerde telkens met een dankbare glimlach. Het voelde zeker goed om te winnen, ze voelde zich zo geliefd bij iedereen. Ze had ook het gevoel dat deze prijs er voor zorgde dat mensen al meteen meer respect voor haar gingen tonen. Nu was ze niet langer het meisje die haar vaders bedrijf met moeite overnam, maar nu zagen ze haar als een echte zakenvrouw die wel degelijk al dingen bereikt had in haar carrière.
"Ik dacht niet dat je het in je had," klonk de al te bekende vrouwenstem naast Lahley. Valérie Woods stond naast haar met een extra glas champagne naar haar uitgestrekt. "Ik dacht hetzelfde over jou, maar we waren duidelijk allebei mis." Ze nam het glas aan van de vrouw die ze eigenlijk niet mocht en nam er een slok van. Dit zou waarschijnlijk één van de enige keren zijn dat de twee soort van vriendelijk tegen elkaar deden dus besloot Lahley de tijd maar te koesteren. Het viel haar echter wel op dat Valérie niet in gezelschap was van een man waarmee ze wel vaker gespot werd op dit soort feestjes. Alexander. Waar was hij? Hij was vast en zeker aanwezig, want naar huis gaan om z'n wonden te likken was niks voor hem. Of misschien wel? Ze had Alexander nog nooit weten verliezen, misschien was hij echt niet aanwezig omdat hij z'n verlies probeerde te verwerken. Dat zou Lahley echter vrij jammer gevonden hebben aangezien ze niet kon wachten om het erin te wrijven dat zij won dit jaar. Was dat onnodig? Ja. Zou hij hetzelfde doen mocht hij gewonnen hebben? Zeker en vast. Al vier jaar mocht Lahley zijn getreiter doorstaan op de afterparty en nu was het haar beurt. Natuurlijk gebeurde dit nooit als er andere mensen in de buurt waren, maar hij vond haar altijd op een moment dat ze niet omringd werd door mensen. Als hij hier aanwezig was vanavond, dan zou er vast wel een moment komen dat hij alleen was en dan zou ze precies hetzelfde doen zoals hij altijd bij haar deed. Misschien maakte dat Lahley kinderachtig, maar dat kon haar niks schelen.
@Forever21 Het duurde even maar ik heb gereageerd... Dat verdient een applausje.
21