ORPG ~ The last to fall were the buildings - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ The last to fall were the buildings

Thalas
YouTube-ster

Thalas schreef:
Het was gemakkelijk om iemand bij zich te hebben die wist waar hij zijn voorraden bij kon vullen. In steden was het over het algemeen niet zo moeilijk, maar straten konden kilometers lang lijken.
Zijn blik gleed naar het mes dat ze opnieuw in haar handen nam. Hij geloofde zonder twijfel dat ze meerdere messen in haar bezit had, maar hij betwijfelde of het genoeg was om het mee te redden. Geduldig wachtte hij echter op het verhaal dat al snel daarna kwam. Het verraste hem dat ze hem vertelde dat ze haar weg wel kende met messen. Hoewel ze er niet uitzag als het typische onschuldige meisje, was met messen om kunnen gaan van een geheel andere orde.
'Je vader was slager,' herhaalde hij, waarna hij even fronste en vervolgens knikte. Vroeger had hij het waarschijnlijk erg onprettig om te bedenken hoe dat geweest was. Hij kon zich niet voorstellen dat een vader zijn dochter zou leren met messen om te gaan om dieren te slachten en te bewerken voor de consument. Bij het idee alleen al was hij waarschijnlijk misselijk geworden. Als hij eerlijk was, was dit vroeger het moment geweest waarop hij besloten had dat het beter was als hij bij Maya vandaan bleef. Vroeger was hij nogal soft geweest. Hij herkende zichzelf daar inmiddels al een hele tijd niet meer in. Zelfs hij had een overlevingsdrang.
'Ik denk dat we nog wel een paar kilometer kunnen lopen voor het donker wordt,' opperde hij. Ze hadden nog een lange reis voor de boeg en elke kilometer die ze nu liepen, hoefden ze morgen niet meer te lopen.
Hij keek even achterom voor hij een winkel binnenliep en zijn omgeving inspecteerde. Zoals in elke winkel was het vlees uit de koelingen gerukt. De eerste paar weken waren winkels een enorme gok geweest. Hij had honger gehad, maar hij was niet de enige geweest. De blikken waren voor het grootste deel onaangeraakt gebleven. Waarschijnlijk weerhield het blik dat de geur van het voedsel vrijkwam. Hij liep dan ook direct naar de blikken met groenten, waarna hij een blik of zes in zijn rugzak duwde. Ook gooide hij er nog twee flessen water bij en een paar pakjes verband en tape. Zijn pistool kon niet voorkomen dat hij gewond raakte. In de meeste situaties wel, maar niet in alle situaties.
'Heb jij nog iets nodig voor we verder gaan?' vroeg hij, waarna hij even over zijn schouder naar Maya keek.

Hadesu
Wereldberoemd

Hadesu schreef:
Ze hoorde ergens in zijn stem dat het idee van een vader die slager was, hem niet echt aanstond. Het maakte dat ze flauw glimlachte. In een normale situatie had ze écht niet zomaar dit gezegd. Maar goed, hij vroeg er praktisch gezien naar en in hun huidige situatie was normaal niet meer van toepassing. Ze begreep heus wel dat ieder normaal mens ver bij een onschuldig ogend meisje dat met messen speelde vandaan zou blijven. Ieder normaal mens praatte niet over wapens. Ze had nog willen vragen hoe hij aan zijn wapen gekomen was, of hij er goed mee overweg kon, maar liet het zitten toen ze al snel bij de winkel arriveerden. Ze gebaarde dat het hier was, volgde hem naar binnen. Als hij opschoot, konden ze inderdaad nog wel een aantal kilometer afleggen. Natuurlijk was het wel comfortabeler slapen in een stad, maar liever was ze snel op een veilige plek. Een plek waar ze zich geen zorgen meer hoefde te maken over rare mutaties. Even fronste om haar eigen gedachten, maar ze schudde ze al snel weer van zich af en wachtte af terwijl haar nieuwe reisgenoot wat dingen van de schappen haalde en ze wegstopte. Ze hield wel in de gaten wat hij pakte, maar kon er niet echt een oordeel over vellen. Blikken, water. Hetzelfde als zij in haar tas had zitten.
Na een niet al te lange tijd leek hij alles bij elkaar verzameld te hebben en hij vroeg of zij nog iets moest hebben. Maya schudde haar hoofd en gaf een klopje op de goed gevulde tas die ze op haar rug droeg. 'Heb ik al gedaan, eerder vandaag. Ik was eigenlijk al weer op weg de stad uit toen ik je hoorde, dus het was stom geluk dat ik me omgedraaid heb.' Ze lachte een beetje ongemakkelijk toen ze dat zei, maar het was wel waar. Waarom ze hem gehoord had, snapte ook nog steeds niet. Of ja, ze had de link nog niet gelegd. Je kon zeggen wat je wilde, maar Maya was lang niet altijd zo intelligent. Ze liep alweer richting de deur, in afwachting of hij haar zou volgen. Ondertussen opende ze al wel de deur en pakte ze haar mes weer stevig vast. Het leek stil te zijn buiten, maar je wist maar nooit.

Thalas
YouTube-ster

Thalas schreef:
'Was ik zo luidruchtig?' vroeg hij met een frons. Als Maya al in staat was geweest hem te horen, waren de dieren in de omgeving daar al helemaal toe in staat. Alhoewel, misschien was het verschil tussen Maya en alle dieren in hun omgeving niet zo groot. De mens was ook een dier.
'Of is dat je ding, horen?' Zijn ding was zien. In eerste instantie had hij gedacht dat het het virus was, dat het het eerste symptoom was voor hem, maar later had hij ontdekt dat dat niet zo was. Hij had niet de hele tijd alleen gereisd. Een tijdje had hij gereisd met Taylor. Taylor was een stuk sneller geweest dan normaal was voor een mens. Regelmatig had ze hem gepest met zijn snelheid. Als ze hem niet gevonden had, was ze waarschijnlijk veel verder gekomen. Misschien had ze Mount Rich dan wel bereikt. Had ze daar een leven kunnen leiden. Hij schudde zijn hoofd. Hij kon dergelijke gedachtes niet toelaten, dat weigerde hij.
'Ik ben beter gaan zien sinds het virus. Voorheen kon ik niet zien zonder bril, nu kan ik zonder problemen kijken in het donker,' vertelde hij. Het was waarschijnlijk handig als ze het wist, op een dag zou het misschien handig zijn. Het was voor hem ook handig om te weten dat ze beter kon horen. Als er iets of iemand in de buurt was, zouden ze zich er in elk geval op kunnen voorbereiden.
Hij trok zijn pistool weer tevoorschijn en liep de deur uit. Vlug keek hij om zich heen, maar het leek rustig. De laatste keer dat hij ongewenst gezelschap gekregen had, was inmiddels alweer een tijdje terug. Hij geloofde niet dat dat geluk nog lang zou duren. Hoewel hij nooit bijgelovig was geweest, had hij wel op de harde manier geleerd dat dieren slechts voor een geringe tijd te vermijden waren. De mensen waren het hardst getroffen door het virus. Dieren waren er nog steeds in overvloed.

Hadesu
Wereldberoemd

Hadesu schreef:
‘Ah...’ Maya fronste. Hij vertelde haar dingen waar ze nog niet over had nagedacht. ‘..Een ding?’ Nu ze erover nadacht, klonk het wel logisch. Op een krankzinnige manier. Zw wreef over haar voorhoofd, alsof het virus dat haar gehoor aangetast had, daar nog zat en haar beïnvloedde. Hij was beter gaan zien. Ze luisterde zwijgend naar zijn verhaal en probeerde haar eigen situatie erin te zien, terwijl ze ondertussen begonnen te lopen, richting hun uiteindelijke doel. Ze dacht even na voordat ze met een antwoord kwam.
‘Horen.. dat zal dan wel mijn ding zijn.’ Ze besloot niet te noemen dat ze zijn hartslag kon horen. Als hij het al onprettig vond dat ze een slager als vader had, zou hij zich aan alle kanten onprettig voelen wanneer ze hem te veel over haar talent vertelde. ‘Ik hoorde je praten. Ik had er nog niet over nagedacht, al vond ik het wel raar dat je nog zo ver bij me vandaan zat. Ik gooide het op echoënde gebouwen, maar nu je me dit allemaal verteld hebt..’ Ze glimlachte. ‘Het is wel een stuk logischer. En erg beangstigend om te bedenken dat we toch door het virus te pakken zijn genomen.’ Ze fronste, vroeg zich af hoe hij erachter was gekomen. Toen schudde ze haar hoofd. Hij had een bril gedragen voor het virus hem raakte. Het viel dan toch wel op als dat ineens niet meer nodig bleek te zijn. Daardoor had hij het waarschijnlijk uigevogeld. In ieder geval waren het twee eigen waar ze wel wat mee zouden kunnen. Horen en zien waren twee zintuigen die ze goed konden gebruiken als ze zichzelf onverhoopt toch moesten verdedigen. Het was beter dan niets. Ze klemde haar hand om het handvat van haar mes, maar aangezien ze niets hoorde wist ze dat ze nog even gerust kon zijn. Nog eventjes.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld