O | Shiri shades darker - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O | Shiri shades darker

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
'Jagen?' vroeg Jermaine. Hij schudde zijn hoofd. 'Ik kan wel schieten, maar dat was altijd op mensen... En dat was niet bepaald een pretje,' antwoordde hij. De rillingen liepen alweer over zijn lichaam. Hij glimlachte wrang. 'Alhoewel, er zit misschien niet zo veel verschil of je nou op mensen schiet of op dieren.'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Cath knikte even. "Ik denk het niet, als je meteen goed schiet." Ze haalde haar schouders een beetje op. "Ik kan het wel, dus dan hebben we in ieder geval eten." Ze glimlachte zwakjes naar hem, het was niet Catharina's bedoeling om oude wonden open te maken, hoewel? Zo oud waren ze natuurlijk ook niet meer.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine haalde diep adem. Het was niet anders. Gewoon meteen goed schieten. Nu was dat het probleem niet, maar... Hij beet op zijn lip. 'Nee, het is oké... ik kan het ook wel...' mompelde hij. Goed, dat deel zou heus wel voor elkaar komen. Nu nog het deel dat ze zouden ontsnappen. Op paarden, zo snel mogelijk. Hij moest ervoor blijven zorgen dat Zana niets door zou hebben. Momenteel was zij namelijk hun grootste bedreiging. Gelukkig moest zij nog altijd naar hem luisteren, maar mocht ze met iets komen dat zijn loyaliteit zou schaden... De regering zou er meteen bovenop zitten. Eerst zouden ze alle mogelijke informatie uit hem persen en hoogstwaarschijnlijk zou hij de volgende dag al aan een strop hangen. 'Alles komt goed,' dacht hij hardop. Het was eerder iets dat hij hoopte dan iets dat hij kon garanderen, maar meer had hij momenteel niet. Dit was het enige en daar moest hij het mee doen, en Catharina dus ook.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Catharina keek even naar hem en glimlachte rustig. "Goed zo, dat is wel prettig want dan weten we zeker dat we eten hebben." Even glimlachte ze naar hem. Dat zou het makkelijkste gedeelte zijn, want dan waren ze wel uit het kasteel. Ontsnappen... Even haalde ze diep adem en knikte. "Alles komt goed," herhaalde ze Jermaine even en kort nam ze zijn hand vast. "We moeten het snel gaan plannen, anders dan lopen we de kans dat alles teveel op gaat vallen ben ik bang." Dan werd ze te goed verzorgd en kreeg ze teveel kans om weer te helen. Niemand die dat echt wilde in dit kasteel.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine had ergens een naar voorgevoel, maar hij schoof het maar op de zenuwen. Dit alles bracht een hoop spanning met zich mee en niet een klein beetje ook. 'Misschien moet ik dan maar gaan, voordat mijn bezoek te veel gaat opvallen...' Oh god, wat moest hij hier nu weer mee. Hij moest hier nu weg, ook al wilde hij niet echt. 'Ik zal er over na gaan denken. Over... hoe het allemaal verder kan...'

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Catharina knikte. "Ja slim." Ze keek even naar hem en drukte nog een korte kus op zijn hand die ze nog vast had. "Ik zal mee denken," beloofde ze hem. "Dan is het wachten tot onze volgende martelontmoeting."Glimlachend keek ze hem aan en kwam voorzichtig overeind. "Ik zie je snel." Cath zou toch nergens heen gaan, ze kon hier niet weg.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Jermaine kon niet anders dan haar nog even te omhelzen. Het was toch dat gevoel dat aan hem bleef knagen, maar hij wist dat het echt tijd was om te gaan. 'Tot morgen,' fluisterde hij haast. Want morgen zou hij terugkomen. Misschien met een plan, misschien ook niet, maar hij wilde haar in ieder geval zien. Tot die tijd was het de rest van deze gemeenschap voorliegen en bedriegen in de hoop dat ze zo makkelijk mogelijk konden ontsnappen. Met die gedachte liet hij Catharina dan ook weer los. Vervolgens opende hij de celdeur. 'Welterusten, voor straks...' De avond kwam steeds dichterbij en het was niet alsof hij later vandaag de kans had om het tegen haar te zeggen, dus liever nu dan.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Het was fijn hoe hij haar nog even vast had gehouden. Ze zou hem missen, dat was een ding dat zeker was. 'Slaap lekker en maak je niet teveel zorgen,' ze wist immers best wel dat hij zich ontzettend veel zorgen maakte. Even beet ze op haar onderlip en keek naar de celdeur die open was. Ze hield wat afstand voor het geval iemand naar beneden kwam. Met een glimlach keek ze hem nog even aan. Afscheid nemen vond ze altijd vervelend, zeker omdat er altijd een angst was dat ze hem niet terug zou zien. Catharina wilde heel graag in al het positieve geloven, maar deze plek had daar wel een deuk in geslagen.

@Shiri

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
De volgende dag had Jermaine terug willen gaan, maar het mocht niet zo wezen. Alles was verpest. Toch kwam hij na twee dagen sinds de laatste ontmoeting met Catharina weer terug in de kerkers, alleen niet op de manier die hij had gewild. 'Doorlopen!' snauwde Zana achter hem. De kwaadaardige trut gaf hem een trap richting de cellen. Hij wist precies wat er zou gaan gebeuren, hij had hetzelfde namelijk met Catharina gedaan. Het zout kon hij nu al voelen branden en de slapeloosheid zag hij al aankomen. Zana zou hem geen moment met rust laten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld