Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O5SOS| Grassias.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Enough said.

Ik: Rose Davids.

Jij: Luke Hemmings.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Rose.
Met een snelle pas liep ik naar boven. Vanavond was er een feest van mijn broer. Onze ouders waren dit weekend weg en mijn broer had vrijwel meteen besloten om een feest te geven. Gelukkig waren mijn tweelingbroer en ik vrij close. Hij had dus besloten dat ik ook wel mocht komen als ik maar 'een paar chicks' uitnodigde. Lachend had ik daar ja op gezegd maar nu zat ik zwaar in de outfit stress. Na een half uur voor de kast gestaan te hebben had ik eindelijk iets uitgezocht. Het was enorm benauwd dus een jurkje kon gelukkig gewoon! (klik)
Na nog een keer een uur de tijd genomen te hebben om make-up op mijn gezicht te doen was ik dan eindelijk klaar. Ik liep de trap af, naar beneden. Ik moest m'n broer dan wel helpen met alles klaarzetten, dat was een vereiste. Ik liep de keuken in waar mijn broer, Tyler, al stond met zijn beste vriend, Mason. 'Ty, Mase, ik zorg wel dat er chips staat. Doen jullie dan de rest?' Ik keek ze beide kort aan en wachtte niet op een antwoord. Ik liep met vier bakken in mijn armen de keuken uit. Alle snacks lagen al in de voortuin, waar we het feest wouden geven. Ik verdeelde het in de bakken en zette het op een tafel. Ik keek even naar het zwembad. Dat ging nooit goed komen.. Hoofdschuddend liep ik weer naar binnen. Eigenlijk moest je een stel 17 jarige geen feest laten geven.
Het feest was snel op gang gekomen, de alcohol vloeide hevig. Ik deed natuurlijk net zo hard mee. Mijn vriendinnen waren nu al overal en nergens. Ik sloeg mijn mix drankje in een keer achterover en keek om me heen. Ik vond het echt heel fijn om een feest te geven. En niet alleen omdat ik dan niet dronken naar huis hoefde te lopen maar ik wist ook dat er geen onbetrouwbare mensen zouden zijn. Met mijn lege beker in mijn hand liep ik naar de alcohol tafel waar ik weer een nieuw drankje voor mezelf in ging schenken.
-

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:

Luke.
Ik had ongeveer ieder uur op mijn digitale klok gezien, maar ik had gewoonweg niet in slaap kunnen komen. Zaterdagavond, was toch het moment waarop het normaal was om uit te gaan. Op mijn drieëntwintigste kon ik niet zeggen dat ik daar al overheen was. Maar niet meer iedere week. En zeker niet deze week. Over iets meer dan vierentwintig uur, was het al maandagochtend en dat betekende dat ik aan mijn nieuwe baan zou beginnen. Na genoeg uren als stagiair, zou ik voor het eerst zelf voor de klas staan en ergens maakte me dat wel nerveus? Ik wist dat ik het kon, maar er hing meer van af dan alleen een baan. Het zou ook uit gaan maken of ik zou slagen. Zo nu en dan zouden er mensen langskomen om te kijken hoe ik het deed op school. Niet alleen voor de klas, maar waarschijnlijk zouden ze ook onderzoek doen met mijn collega’s. Voor nu had ik twee wiskundeklassen en deed ik het curriculum met een andere leraar, die de andere klassen had. In de tijd die ik dan over had moest ik natuurlijk bezig met het voorbereiden van de lessen, maar ook met de laatste dingen voor school.
Er spookte zoveel dingen door mijn hoofd, al de dingen die zouden kunnen gebeuren, moest gebeuren misschien wel. Daarom had ik gewoon geen oog dicht gedaan. Misschien ook wel mede dankzij Calum, die wel uit was gegaan en waarschijnlijk zijn best had gedaan om rustig binnen te komen, wat gewoon niet goed was gegaan. Ik mocht hem dankbaar zijn dat hij een plaats over had waar ik kon wonen, als ik wel mee betaalde aan de huur in ieder geval. Dus ik zou ook niet zomaar gaan zeuren.
Omdat ik niet had kunnen slapen, had ik me omgekleed in mijn sportkleding en had ik besloten om een stukje te rennen, zodat ik mijn hoofd een beetje leeg kon maken. Iets wat op het moment wel welkom was. De meeste mensen zouden me voor gek verklaren, het was ergens midden in de nacht. Ik wist niet eens precies hoe laat? Misschien was het al een uur of vijf. Dan zou het in ieder geval niet zo heel erg lang meer duren voordat de zon op kwam. Voor nu was het totaal niet erg om hier te rennen. Het was juist wel lekker. Lege straten, niet heel erg veel waar ik op hoefde te letten. Niets waar ik nog over na wilde denken. Ik voelde me er juist heel erg vrij door.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Rose.
Na een uurtje of twee had ik besloten te stoppen met alcohol drinken. Ik voelde hem al aardig zitten maar wou zeker niet de controle over mezelf kwijt raken, dat was nooit echt mijn ding geweest. Met mijn laatste alcoholische drankje in mijn hand liep ik naar een bankje toe. Door mijn hoge hakken waren mijn voeten enorm veel pijn aan het doen. De neiging om ze gewoon uit te trekken was enorm groot. Ik besloot in plaats daarvan om maar gewoon even te gaan zitten en te genieten van het nogsteeds lekkere weer. Ondanks dat de zon natuurlijk niet scheen om 4.30 in de nacht was het briesje lekker koel en de lucht benauwd.
Niet veel later kwam Dylan naast me zitten. Dylan was een vriend van mijn broer, ik had hem eigenlijk nooit zo aardig gevonden. 'Hey Rose.' hoorde ik zijn stem redelijk vlak bij mijn oor zeggen. 'Hoi Dylan.' zei ik terug terwijl ik een stukje verder van hem af ging zitten. Ik vond dit geen fijn gevoel. 'Leuk feest he!' hoorde ik hem enthousiast zeggen terwijl hij dichterbij mij ging zitten. Ik keek wanhopig om me heen maar het feest was in volle gang en niemand zag ons. Het was dan ook helemaal aan de voorkant van de voortuin. Ik voelde zijn klamme hand op mijn ontblootte bovenbeen en ik stond van schrik op. Dit wou ik niet, dit voelde niet fijn. 'Ah ben je een beetje bang Rose? Maak je geen zorgen hoor, ik laat al je angsten verdwijnen.' zei Dylan weer terwijl hij ook opstond en mij op allerlei plekken aanraakte wat ik niet wou. Met tranen in mijn ogen probeerde ik hem van me af te duwen maar hij was veel te sterk. 'Stop! Stop Dylan!'
-

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik wist dat niet veel mensen er voor kozen om midden in de nacht te gaan rennen, het maakte me niet zo heel erg veel uit wat andere mensen er van vonden? Ik vond het juist fijn en het ging er toch om wat ik graag deed. Ik vroeg niemand om mee te gaan. Het was wel wat afgekoeld, dus ik had er wel rekening mee moeten houden met iets warms aan te doen, al zou ik het altijd nog uit kunnen doen als het te warm werd. Ik was niet van plan om er een hele work-out van te maken. Iets wat hier in de buurt wel kon. Er was zelfs een park waar ik wel eens met Calum kwam om ook verschillende van de instrumenten uit te proberen.
Toen ik de straat binnen rende, hoorde ik boven mijn eigen muziek, het gebonk van andere muziek. Niet snel viel me een huis op, waar de lichten nog aan waren en ook een paar mensen buiten stonden. Ik deed één oortje uit, waardoor mijn gezicht een beetje vertrok door de typische keuze van muziek. Ik ging misschien zelf ook wel eens uit, maar ik hoefde niet van die typische muziek te horen. Dan ging ik liever met een paar vrienden naar een bar of een plaats waar ze onbekende bandjes op lieten treden. Voor de lol speelden we zelf ook wel eens muziek. Waarschijnlijk hadden we allemaal wel eens de droom gehad dat we er verder mee hadden kunnen komen. We hadden echter allemaal ook ons eigen ding nu en deden het er voor de lol gewoon naast. Voor mij was het eigenlijk vanzelfsprekend om les te gaan geven in Wiskunde, omdat mijn moeder dat ook deed.
Ik naderde het huis en zag dat de twee schimmen buiten, een jongen en een meisje waren. Doordat ik één van mijn oortjes uit had gedaan, hoorde ik het meisje duidelijk stop roepen. Wat betekende dat de jongen iets deed wat ze niet wilde doen. Hij bleef er zo te zien mee doorgaan, iets wat gewoon echt niet kan? Nee was nee, stop was stop en ondanks dat er misschien drank in het spel was, was het geen reden om door te gaan. Het was misschien niet mijn plaats om hier tegen in te gaan, maar ik was de enige die er iets aan kon doen? Er waren geen andere mensen buiten.
"He!" Bracht ik daarom ook uit, terwijl ik stopte met rennen, zodat ik uiteindelijk ook voor het huis stond. "Hebben je ouders geen manieren bijgebracht. Als iemand stop zegt, dan bedoelt ze dat!" De jongen leek alles behalve blij te zijn om mij te zien, maar het boeide me niets wat hij vond? Hij wist duidelijk ook niet wat sociaal geaccepteerd was en wat niet!

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Rose.
Het ging opeens heel snel. Ik voelde zijn hand nog net onder mijn rokje verdwijnen toen ik in de verte een stem hoorde. Een geruststellende, zachte stem. Ik keek om en zag daar een man van begin 20 staan. Dylan keek hem aan. 'Waar bemoei je je mee? Ze wilt het gewoon hoor. Het is gewoon een slet!' hoorde ik hem zeggen. Het enige wat ik op dat moment voelde was intens verdriet. Ik was geen slet.. Ik verdiende het niet om zo behandeld te worden. Maar blijkbaar vond hij van wel. 'Het zijn allemaal sletten hier!' schreeuwde Dylan nog een keer tegen de man. 'Dus ga lekker verder met waar je mee bezig was dan doe ik het ook.' zei hij weer terwijl ik zijn hand weer op m'n lichaam voelde. 'Stop..' fluisterde ik. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. Ik was totaal de weg kwijt. Ondertussen rolde er een traan over mijn wang.
Dit was niet de eerste keer dat er zoiets gebeurde. Toen ik in de eerste klas zat fietste ik 's avonds na het huiswerk maken bij een vriendin naar huis. Op dat moment werd ik vast gegrepen door een oude man. De rest was geschiedenis.. Ik was er sowieso makkelijk mee onderuit te krijgen.
Ik keek weer op naar de man. Hij moest iets doen.. Hij moest me helpen.
-

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
In iedere generatie waren wel mensen die fucked up normen en waarden hadden. Het leek in mijn ogen echter erger zijn te zijn geworden. Ik wist niet wat deze jongen allemaal dacht, maar als iemand duidelijk maakte dat zij iets niet wilde, wat het dan ook was, dan deed je dat gewoon niet. Dit was ook nog best wel iets heftigs? Seks had je in de meeste gevallen niet met iedereen. Ik had me misschien ook wel een schuldig gemaakt aan een one night stand, maar dat was iets geweest wat we beiden hadden gewild. Dit meisje had duidelijk geroepen dat hij had moeten stoppen en dan had hij dat gewoon moeten doen. Ergens had ze misschien nog wel geluk gehad dat ze buiten waren en hier niet heel erg veel konden doen. Aan de andere kant, leek die jongen het geen fuck uit te maken. Er was toch helemaal niemand geweest. Nu was ik er, ik kende ze totaal niet, maar ik kon toch ook niet zomaar weglopen? Die jongen was nu ook nog eens boos en het leek alsof hij er daar iets mee wilde doen.
"Oké, het is wel duidelijk dat je inderdaad geen goede opvoeding hebt gehad." Dat was wel duidelijk. Ieder meisje een slet noemen, was belachelijk? Ik wist niet wat voor meisjes er binnen liepen en dat boeide me ook niet zo heel erg veel, maar het leek me alleen een idiote aanname die hij had gedaan omdat de meiden er vast hun best op hadden gedaan om er goed uit te zien voor een feest. Soms konden rokjes of jurkjes wel wat langer, maar als ze zich er zelf goed in voelden?
Ik stapte naar de twee toe, toen ik merkte dat de jongen gewoon verder ging met hetgeen wat hij al van plan was geweest. Ik trok hem wat terug. "Ik denk dat zowel zij als ik duidelijk heb gemaakt, dat het niet kan wat je aan het doen bent." Ik probeerde zo rustig mogelijk te blijven. Ik rook een hele walm met alcohol, dus die gast had veel te veel gedronken. Iets wat hij nog niet eens mocht waarschijnlijk. Dat was een heel ander iets. Ik legde mijn hand op zijn schouder, zodat ik hem van het meisje weg kon trekken. Waar hij natuurlijk commentaar op had "Laat me met rust, laat me los." Ik moest wel een beetje lachen, hij had net precies hetzelfde gedaan. "Laat haar met rust." Toen er nog meer woorden over zijn lippen kwamen, waarvoor het meeste bestond uit het woord slet en hoe graag ze het zelf had gewild en hij zo weer naar haar toe wilde gaan, was ik er een beetje klaar mee. Ik wist niet echt wat er over me heen kwam toen ik uithaalde en de jongen ineens een stomp in gezicht verkocht.
~

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Rose.
Verbaasd keek ik naar het tafereel wat er voor mijn ogen gebeurde. Dit had ik niet aan zien komen. Wat gebeurde hier allemaal?! Toen ik bloed uit Dylan zijn neus zag komen deed ik een stapje richting de onbekende man. Dylan zette het op het rennen. Ik keek naar de man. 'Dankje..' Ik beet op mijn lip en vloog hem in een vlaag van dankbaarheid om zijn nek. Ik drukte zijn lichaam stevig tegen die van mij aan. Ik was hem heel erg dankbaar. Ik nam zijn geur in me op. Hij rook echt enorm lekker. Iets aan zijn geur trok me tot hem aan. Ik liet hem voorzichtig los en keek in zijn ogen. Weer ging het heel snel. Hij ging weer weg zonder gedag te zeggen. Verbaasd liet ik mij neerzakken op het bankje.
-
SORRY

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Maandag
~
Luke.
Ik had vannacht misschien iets beter geslapen dan gisteren, maar dat was ook niet gek. Door het slaapgebrek, was ik gisteravond zo moe geweest dat ik in slaap was gevallen zodra ik het bed aan had geraakt. Gelukkig had ik nog wel mijn wekker kunnen zetten en was ik nu al een tijdje op school. De zenuwen waren wel een beetje gaan spelen. Ik had wel vaker voor de klas gestaan als stagiair, maar nu zou er echt helemaal niemand bij staan. Ik zou daar in mijn eentje staan. Vandaag in het begin van de lessen misschien nog niet. Omdat de oude wiskunde lerares, mevrouw Hill, me graag voor had willen stellen. Ze zou zelf nog een paar weken blijven, maar niet meer als docente. Daarna zou ze wel met pensioen gaan. Als er dan iets was waar ik haar hulp nodig bij had in het begin. Ik had me goed ingelezen in de stof die ze al hadden behandeld en waar we naar toe zouden moeten gaan dit jaar. Daarbij was het wel nodig om in de gaten te houden hoe de cijfers zich zouden ontwikkelen.
Mevrouw Hill was aan het vertellen hoe ze met pensioen zou gaan, maar de wat verveelde gezichten van de leerlingen, had ze dat wel vaker dan één keer verteld? Ondertussen had ik de kans om even rond te kijken door het lokaal. Het leek echt heel erg lang geleden dat ik daar zelf had gezeten. Het was echter maar een jaar of vijf. Ik was de laatste tijd echt druk geweest met nieuwe lessen, een hele andere school. Mijn tijd op school was echter niet altijd geweldig geweest. Ik had niet vreselijke veel vrienden gehad. Op een gegeven moment ontstonden er toch wel groepje en op het moment dat je daar buiten viel, was je er gewoon geweest. Op sommige momenten had ik wel meer vrienden willen hebben, maar uiteindelijk had ik wel vrienden gemaakt die ik nu nog in mijn leven had. Als ik hier zo rond keek, wist ik gewoon zeker dat meer dan driekwart gewoon niet zou blijven bestaan. De twee meiden die samen met elkaar aan het smoezen waren achter in de klas, zouden over een tijdje, misschien zelfs al wel voordat ze waren geslaagd, een hekel aan elkaar hebben.
"Ik zou jullie heel erg missen, ik heb jullie altijd met heel wat plezier les gegeven. Het wordt echter tijd om het stokje over te dragen. En ik denk dat jullie een hele goede hebben aan meneer Hemmings." Het klonk raar, maar ook wel weer goed. Ik zou deze leerlingen kunnen helpe met wiskunde en misschien kregen ze er wel iets meer plezier in. Iets wat een moeilijke taak was, omdat wiskunde gewoon geen vak was, wat bij de meeste mensen goed lag. Dat was wel het jammere.
~

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Rose. (klik)
Met een snelle beweging trok ik mijn schoenen aan. Voor de zoveelste keer was ik weer is te laat voor school. Het was ook altijd de maandag ochtend, altijd als ik het eerste uur wiskunde had. Eigenlijk maakte dat me vrij weinig uit. Ik was echt bagger slecht in wiskunde. Misschien kwam het ook wel doordat ik structureel een kwartier te laat in de les was. Who knows? Daarnaast mocht ik de docente, mevrouw Hill, ook gewoon niet. Ze haatte mij door en door omdat ik gewoon altijd te laat was. Ik snapte dat ze het vervelend vond als ik te laat was maar ze behandelde mij ook gewoon anders dan dat ze de rest van de klas behandelde. Voor de rest was ik niet bijdehand of arrogant, ik deed gewoon zoals ik bij elke docent deed. Ik deed wel mijn best maar mijn best was gewoon niet goed genoeg als het om wiskunde ging.
Toen ik eenmaal buiten was straalde de zon op mijn huid en zette ik mijn zonnebril op. Ik vond het heerlijk dat het hier al zo vroeg lekker weer was. Daar was ik standaard aan toe als ik naar school ging. Ik keek even kort op mijn telefoon hoelaat het was. Het was al 5 minuten na dat ik er eigenlijk moest zijn. Nu kon ik net zo goed rustig aan doen en even op mijn gemak genieten van het weer. Nonchalant deed ik mijn haar in een staart en liep ik richting school.
Toen ik er eenmaal was liep ik naar de balie waar ik uit voorzorg alvast een rood briefje ging halen, ik had nou eenmaal geen goede reden, daarvoor woonde ik te dicht bij school.
Met mijn hart toch weer in mijn keel pakte ik de deurklink van het lokaal vast. Het was elke ochtend weer de vraag hoe mevrouw Hill zou reageren, ze had namelijk redelijk last van stemmingswisselingen. Ik deed de deur open en liep opgewekt het lokaal in. 'Goedemorgen mevrouw Hill!'
-

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik had wel gemerkt dat mijn leeftijd op twee manieren kon werken bij leerlingen die in deze klas zaten. Dit was de eindexamenklas. Toen ik was begonnen met mijn opleiding, had ik eigenlijk meteen voor de klas gestaan. Eén dag in de week, maar het was toch wel iets. Toch was het wel echt even zoeken geweest om een goede balans te vinden, waar leerlingen wel naar je luisterden, maar ze ook geen hekel aan je hadden. Het was makkelijk om jezelf met één ding ongeliefd te maken. Om te streng over te komen op de leerlingen, waardoor ze al geen zin meer hadden in de lessen. Ik wilde juist proberen om wiskunde een beetje leuk voor ze te maken. Hoe moeilijk dat op sommige momenten ook was!
Ik wilde naar voren stappen toen mevrouw Hill eindelijk klaar was met haar praatje, maar op dat moment trok iemand die door de deur stormde, de aandacht. Het meisje was duidelijk te laat en hoorde op één van de vrije plaatsen. Ik hoorde mevrouw Hill achter me zuchten, wat me vertelde dat dit wel vaker gebeurde. "Wat fijn dat je ons ook nog komt vergezellen, mevrouw Davids." Ik keek naar het meisje dat binnen was gekomen, met een behoorlijke glimlach op haar gezicht, waardoor ik haar bijna niet zou herkennen. Bijna. Het voelde alsof ik aan de grond genageld stond, toen ik haar gezicht wel degelijke herkende. Het was het meisje dat ik zaterdag op zondagnacht had geholpen! Ik had toen niet heel erg goed wat ik had moeten doen en was er daarna maar vandoor gegaan. Ik had iemand neergeslagen! Nu kwam het besef pas echt, dat die jongen hier met grote waarschijnlijkheid ook op school zat. Als hij me zou herkennen, was ik waarschijnlijk genaaid.
"Dat wordt vanmiddag weer nablijven." Mevrouw Hill stak al een briefje uit, waar ik al uitleg over had gekregen. Als een leerling te laat was of uit de klas werden gestuurd, kregen ze een briefje mee. Daarop kon de leraar vertellen wat er was gebeurd, maar ook aangegeven hoe lang diegene na moest blijven. "Voor haar kun je de briefjes van te voren eigenlijk al wel invullen, ze heeft behoorlijk wat moeite met op tijd komen. En als ze er is, is de kans groot dat ze het hier niet heel lang uithoudt." Fluisterde mevrouw Hill, waardoor ik weer bij zinnen kwam. Het meisje stapte wat dichterbij om het briefje aan te pakken, waardoor ik mijn gezicht probeerde af te wenden, ik hoopte dat ze me niet herkende?
"Mevrouw Davids, gaat u alsjeblieft zitten, dan kan ik meneer Hemmings het woord geven."
~

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Rose.
Met een diepe zucht keek ik mevrouw Hill aan. Waarom moest ze zodra ik binnen was meteen negatief over mij gaan doen? Ik deed altijd m'n best in de les en toch durfde ze zo vuil over mij te praten. 'Mevrouw, dat is niet eerlijk.' mompelde ik terug. Mijn blik richtte ik op de nieuwe docent terwijl ik het briefje aanpakte.
Mijn hart voelde ik in mijn keel toen ik zag wie het was. Het was de heldhaftige omstander, zoals ik hem later tegen mijn vrienden omschreef. Zelf als ik nuchter ben herken ik hem. Dit was 100% zeker de man die mij had geholpen toen ik half aangerand werd door een vriend van mijn broer. Hij had Dylan geslagen zodat hij van mij af zou blijven! 'Mevrouw Davids, ik weet dat meneer Hemmings van jullie leeftijd is maar ga alsjeblieft zitten.'
Blijkbaar had ik te lang gestaard want toen ik ging zitten kreeg ik van alle kanten te horen dat zij 'hem ook knap vonden'. Ze gingen er dus al van uit dat ik daarom naar hem keek, lekker oppervlakkig.
Ik legde mijn boeken op tafel. Ik had niet vaak dat ik sprakeloos was en niet wist wat ik moest denken maar nu had ik dat. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen, wat ik moest denken en al helemaal niet wat ik moest zeggen. Ik zou sowieso bedankt gaan zeggen aangezien ik daar vrijwel geen tijd voor had gehad toen het allemaal gebeurde. Daarnaast was ik te dronken, misschien had hij toen gedacht dat ik het niet meende. Nogmaals keek ik naar hem, hij was ook wel echt heel erg knap. Dat had ik van het weekend nog niet door gehad.
-

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het kon best dat ze me niet herkende? Daar hoopte ik wel echt op. Op het feest was volgens mij genoeg gedronken. Dat had ik wel aan de jongen kunnen ruiken. Het meisje had vast ook wel iets opgehad, dus ze hoefde me niet te herkennen. Het was donker geweest. Ik had mijn hoodie aangehad en had hem over mijn hoofd getrokken. Er waren genoeg manieren waardoor ze niet wist wie ik was, daarbij was het niet iets waar we het over konden hebben. Als ik er niet over begon, deed zij dat misschien ook wel niet? Daar hoopte ik in ieder geval een klein beetje op.
Ik probeerde mezelf een beetje bij elkaar te rapen, wat een beetje moeilijk ging omdat het meisje maar bleef staan en naar me bleef kijken. Ze had het door, dat kon haast niet anders. Uiteindelijk stuurde mevrouw Hill haar naar haar stoel, waardoor het eindelijk mijn tijd was om mezelf een beetje voor te stellen.
"Ondertussen hebben jullie al gehoord hoe ik heet. Mijn naam is Luke Hemmings. Meneer Hemmings denk ik voor jullie." Ik zou het niet erg vinden als mensen me Luke zouden noemen, maar dat hoorde gewoon niet in deze setting. Dat was echt nog iets waar ik aan moest wennen? Het was niet anders, want het was nou eenmaal van de ongeschreven regels van de school. Ze zouden er niet blij van worden als ze ineens zouden horen hoe iedereen me Luke noemde. Dus gewoon bij mijn achternaam.
"Ik zal de lessen van mevrouw Hill overgaan nemen vanaf vandaag. Jullie zullen mevrouw Hill nog wel over de gangen kunnen gaan zien lopen, omdat ze nog een paar weken blijft om de laatste dingen af te kunnen ronden." Dat had ze vast wel verteld. Ze zou vast nog wel een keer in de klas komen om afscheid te nemen van haar leerlingen. Zeker als ze hen al jaren les had gegeven. Ik zou dat wel willen.
"Ik weet dat wiskunde geen populair vak is. Maar jullie moeten er dit jaar wel eindexamen in doen. Ik weet zeker dat mevrouw Hill haar best heeft gedaan om jullie tot nu toe zoveel mogelijk voor te bereiden. Het klinkt stom, maar ik ga proberen om wiskunde te vertalen naar dagelijkse voorbeelden. Niemand heeft honderd citroenen nodig, tenzij een restaurant hebben." Ik probeerde een grapje te maken en ik vond hem zelf ook nog best wel grappig? Oké stiekem was hij best wel dom en wist ik dat zelf ook gewoon.
"Ik denk dat ik jullie verder wel alleen kan laten." Zei mevrouw Hill, waarop ik knikte, ik wilde nog wel iets over mezelf vertellen en ik wilde sowieso de namen even weten. Maar ik vond het ook belangrijk om te weten waar de meeste mensen stonden met wiskunde. Ik had de cijfers gezien, maar cijfers zeiden niet altijd alles?
~

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Rose.
Nogsteeds was ik verbaasd. Hoe kon het toch dat uitgerekend hij vandaag onze nieuwe docent wiskunde was. Hij leek mij totaal niet een docent type aangezien hij een jongen heeft geslagen. Ik vond het totaal niet erg, ik zou niet oordelen. Ik zou het ook zeker niet door de hele school gaan vertellen. Zo was ik niet.
Uit het niets kwamen de flashbacks van die ene nacht terug. Ik leunde met mijn armen op de tafel en legde mijn hoofd in mijn handen. Ik herinnerde me hoe hij zijn plakkerige, kleffe handen op mijn bovenbeen had gelegd. Hoe hij steeds verder omhoog ging terwijl ik stop had geroepen. Ik had er veel over gedroomd maar overdag dacht ik er eigenlijk niet zo veel aan. De tranen in mijn ogen veegde ik snel weg en ik keek weer op toen hij een grapje maakte. Ik vond hem best wel leuk. Een lichte grijns verscheen dan ook op mijn gezicht.
Toen ik zag dat mevrouw Hill weg ging haalde ik opgelucht adem. Officieel was ik van haar af. Geen les meer van haar, geen gezeur meer aan m'n hoofd dat ik niks goed doe. Ik keek even een vriendin aan. 'Ik ben blij dat we van haar af zijn,' fluisterde ik. Zij was het vast wel met mij eens aangezien zij ook niet bepaald het lievelingetje was van mevrouw Hill. Ik keek weer even naar meneer Hemmings. Het was gek om hem zo te noemen na dit weekend. Ik moest er maar aan wennen. En ik had wel het idee dat ik er aan kon wennen, zo'n knappe docent voor de klas. Doe mij er maar 10!
-

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ruke. I ship it

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Yeaaaaaaaaah

~
Luke.
Ik moest echt mijn best doen om niet de hele tijd naar het meisje te kijken, omdat ik wilde weten of ze ook naar mij keek. Ik wilde echter niet opvallen? Zolang ze me niet herkende was dat goed. Al moest ik misschien wel banger zijn voor de jongen, die hier misschien ook wel op school zat. Die kans was heel erg groot. Ik zag hem hierzo niet in de klas zitten en daar was ik in ieder geval blij mee, want ik had geen zin om de eerste dag al in de problemen te komen, voor iets wat ik van het weekend had gedaan. Het betekende echter niet dat ik de klas straks niet had, want dat zou best wel kunnen.
Ik keek de klas rond en zuchtte zachtjes. "Ik zal iets meer over mezelf vertellen?" Ik wilde ze niet meteen aan het werk zetten. "Daarna ga ik de klassenlijst door om wat gezichten bij de namen te kunnen zien. Daarna wil ik een klein testje doen, om te zien hoe ver jullie allemaal zijn met Wiskunde. Het gaat niet om een cijfer, maar ik wil wel dat jullie je best doen." Ik hoorde een paar mensen zuchten, wat ik eigenlijk ook wel had verwacht. Niemand hield van onverwachte testen. Ik had het ook nooit leuk gevonden, maar voor mezelf was het eigenlijk wel nodig om te weten waar ik aan moest werken. "Jullie kunnen ook aangeven wat jullie graag in de lessen willen zien. Maar oké dat is voor straks."
Ik haalde even diep adem, volgens mij ging het wel goed, ondanks dat niet iedereen op een test zat te wachten. "Mijn naam weten jullie. Ik ben 23 en ik zit zelf nog op school. In het laatste jaar. Dus schrik niet als er op een dag ineens een vreemde man of vrouw in het klaslokaal zit, af en toe moeten ze kijken hoe ik het doe." Ik hoopte dat ik deze klas een beetje in de hand zou hebben? Maar dat lag vooral aan de manier waarop ik zelf les gaf! Ik wilde niet te streng zijn, maar ze moesten ook niet het idee hebben dat ze over me heen konden lopen en konden doen wat ze zelf wilden.
"Ik woon hier zelf niet heel erg ver vandaan, samen met een vriend. Als ik tijd over heb, train ik graag en ik speel in een band." Zo heel erg veel was het niet, maar het was iets en ik wilde wel dat ze een beetje een idee hadden wie er voor hen stond. Het was makkelijk om hen te leren kennen. Ik wist niet of ik de leerlingen vragen moest laten stellen, ergens was ik bang dat ze te persoonlijk zouden worden?
~

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld