Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Demish

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:

Een originele titel volgt later wel nog...

Samen met the lovely

Leone Vincent

Alexander Steele

Demish
Internationale ster

Demish schreef:

Rain Dern

Cullen James

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rain kon niet geloven dat ze haar laatste momenten met haar vriend David in stilte doorbracht. Een paar dagen geleden had hij haar beloofd om haar naar het vliegveld te brengen, maar voordat ze de auto in waren gestapt, had David duidelijk laten merken dat hij niet heel erg blij was met het feit dat Rain voor een onbepaalde tijd op reis zou gaan zonder hem. Rain had het op haar beurt onzin gevonden dat hij er nu pas iets over had durven zeggen, aangezien haar vlucht over iets minder dan drie uur zou vertrekken en ze er nog weinig aan kon doen. Gelukkig was David nog niet zo’n vervelende klootzak die haar liet stikken op het laatste moment, maar ze merkte aan zijn manier van rijden dat hij niet tevreden was met hoe de volgende paar uur zouden verlopen.
Rain zou samen met haar drie beste vrienden, Leone, Cullen en Alexander op reis gaan naar Europa. Ze hadden een route uitgestippeld en lang gespaard, maar nu was de dag eindelijk zo ver. Ze hadden er jaren lang op moeten wachten, aangezien het iets was wat ze al een hele tijd hadden gewild. Ze waren er echter allemaal over eens geweest dat ze hun school af hadden moeten maken voordat ze op reis zouden gaan naar Europa. Dat was nu gebeurd. Alle vier hadden ze hun diploma aan zijn of haar universiteit behaald, de één wat beter dan de ander, en nu was het eindelijk tijd om de reis te beginnen.
Zelf keek Rain er heel erg naar uit, ondanks de mening van David. Ze was al een hele tijd bevriend met de drie mensen waarmee ze op reis zou gaan en ze wist zeker dat het geweldige weken zouden worden. Ze wilde zich ook zeker niet tegen laten houden door wat haar vriend te zeggen had, want hij had al een hele tijd geweten dat dit op de planning had gestaan.
Haar ogen gleden over de borden langs de weg, waarop stond dat het vliegveld redelijk dichtbij was. ‘Je moet hier rechtsaf,’ meldde ze David dan ook, zodat hij niet verkeerd zou rijden. De wegen voor en naar het vliegveld waren altijd een beetje lastig.
David bromde iets, maar wat kon Rain niet precies verstaan. Wel sloeg hij rechtsaf, zodat hij zijn vriendin af kon zetten bij het vliegveld. Ergens hoopte Rain dat ze nog wel een normaal afscheid zou krijgen en niet een snelle kus op haar wang. Ze zou immers voor een lange tijd weg gaan.

Dit was de dag. Cullen had er al zeker drie jaar van gedroomd, als het al niet langer was geweest. Vandaag zou het eindelijk gebeuren. Vandaag was de dag dat hij samen met zijn vriendengroep naar Europa zou vertrekken. Eerlijk gezegd wist hij niet wanneer hij terug zou komen, of dat hij überhaupt wel terug zou komen. Ondanks dat de stad waarin hij woonde hem best beviel, wilde hij meer zien. Hij wilde ook meer leren en waar kon je nou beter leren dan in een ander land? Cullen keek er echt naar uit om nieuwe talen te leren, nieuw eten te proberen en te genieten van de nieuwe culturen die hij tegen zou komen. Hij vond het al bijzonder dat ieder land anders in elkaar leek te zitten in Europa, terwijl elke staat in Amerika in zijn ogen op elkaar leek.
Hij wist nog heel goed hoe ze op het idee waren gekomen. Ze hadden in hun vaste koffiecafé gezeten, waar een grote krijttekening was geweest van de wereldkaart. Oorspronkelijk had die er gestaan omdat ze aan hadden willen tonen waar hun koffiebonen vandaan waren gekomen, maar toch hadden ze er op een gegeven moment allemaal naar gekeken. Toen was hij zelf met het idee gekomen om een rondreis te maken. Het liefst al die zomer, maar jammer genoeg had de groep hem in zijn enthousiasme geremd. Ze hadden eerst af willen studeren, want op dat moment nog minstens twee jaar zou duren. Gelukkig was het nu eindelijk zo ver. Ergens was Cullen er blij mee, want nu had hij genoeg kon sparen.
Cullen had de avond van tevoren al alles gecontroleerd. Hij had zijn ondergoed en kleding ingepakt, de spullen die hij gebruikte om zich te verzorgen had hij ook meegenomen, zijn handbagage was volledig ingepakt en zijn paspoort en dergelijke had hij ook allemaal al in zijn tas geplaatst, waardoor hij deze ochtend vroeg naar het vliegveld kon vertrekken.
Hij stond nu al een tijdje buiten te wachten op de rest. Ze hadden rond half tien afgesproken. Hun vlucht zou om half één vertrekken, maar ze wilden wel rustig aan kunnen doen op het vliegveld en aangezien het zo goed als zomervakantie was, was het best druk. Jammer genoeg zag Cullen nog niemand van zijn vrienden, maar het was dan ook nog iets voor half tien. Ze hadden nog even de tijd. En anders was het ook geen ramp als ze iets te laat hier zouden zijn. Als ze hun vlucht maar zouden halen.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Het was eindelijk zo ver, de dag waarop ze allemaal gewacht hadden. Leone had vorige nacht bijna geen oog dicht gedaan. Dit was de eerste keer dat ze buiten Amerika zou reizen en ze kon amper wachten tot ze op dat vliegtuig zit. Het was altijd al haar droom geweest om de Atlantische Oceaan over te steken en Europa te zien, maar ze had nooit gedacht dat het echt zou gebeuren tot ongeveer 3 jaar geleden. Ze kon zich nog goed herinneren wanneer haar vriendengroep op het idee gekomen was en sindsdien telde ze de dagen af.
Momenteel zat Leone bij haar oudere zus Fiona in de auto. Zij had haar altijd al gesteund in haar beslissing om een reis door Europa te gaan maken. Voor haar laatste verjaardag heeft Leone zelf een nieuwe reiskoffer gekregen van haar. Fiona had dan ook zelf aangeboden om haar jongere zus naar het vliegveld te voeren aangezien hun ouders niet zo gelukkig waren met Leone's beslissing. Hun ouders hadden liever dat Leone al meteen zou gaan werken en een naam voor zich zou gaan maken. Gelukkig genoeg hebben haar ouders al vlug tot het inzicht gekomen dat hun dochter toch zou gaan doen wat ze zelf wou. Deze ochtend hebben ze haar dus ook zeer oprecht een goede reis toegewenst. Ze was haar ouders hier dan ook zeer dankbaar om.
De rit naar het vliegveld duurde langer dan ze had verwacht, maar dat kwam dan waarschijnlijk ook omdat ze niet kon wachten tot ze er was. Fiona was al de hele autorit aan het praten over het feit dat ze verwachtte dat haar zusje wel contact moest opnemen eenmaal ze in een nieuw land is aangekomen. Leone zelf antwoordde daarop met een simpele knik, ze was te afgeleid door het vliegveld dat nu al zichtbaar was vanuit de auto.

Alexander antwoordde vriendelijk op de vragen van de taxichauffeur, maar eigenlijk was hij in z'n gedachten ergens anders. Hij was al aan het nadenken over wat ze allemaal zouden doen eenmaal hun vliegtuig landde. Hij zag deze reis dan ook helemaal zitten. Deze ochtend is hij zelfs extra vroeg opgestaan, ondanks dat hij gisteren nog had uitgegaan. Toen hij zag dat er iemand naast hem in bed lag, schrok hij wel even, maar die persoon heeft hij vlug naar buiten gewerkt. Hij had namelijk ook geen tijd om gezellig te kletsen want hij moest nog beginnen met pakken voor de reis. Het is altijd één van z'n slechte eigenschappen geweest om dingen uit te stellen tot het laatste moment. Eenmaal de koffer was gevuld, zijn handbagage was gemaakt en zijn paspoort was gesignaleerd, belde hij meteen het taxibedrijf om een rit te boeken naar de luchthaven.
'We zijn aangekomen! Dat is dan twintig dollar,' deelde de taxichauffeur mee. Terwijl de man de koffer uit de achterbak haalde, zocht Alexander achter zijn portefeuille in zijn handbagage. Hij betaalde de man en nam dan aanstalten om te vertrekken. 'Nog een fijne reis!', riep de chauffeur hem na, maar Alexander was al te ver om hem nog te horen.
Tussen de menigte door baande hij zich een weg naar de plaats waar ze met z'n vieren hadden afgesproken. Tot zijn genoegen zag hij dat Cullen daar al stond te wachten dus zou hij daar niet alleen staan. 'Hey, sta je hier al lang te wachten?', vroeg hij toen hij tot stilstand kwam bij zijn vriend.

Fiona zocht wel tien minuten achter een goede parkeerplaats, maar voor Leone voelden die tien minuten als een uur. Eenmaal ze goed en wel stilstonden, wilde Leone afscheid nemen van haar zus, maar dat liet ze niet zomaar toe. 'Ik wandel nog wel eventjes met je mee aangezien ik hier nu toch ben,' onderbrak Fiona haar zus.
Enkele minuten later wandelden ze beide naar de ingang van de luchthaven. Al vlug spotte Leone twee van haar vrienden in de verte en ook haar zus had ze gezien. 'Eigenlijk heb jij enorm veel geluk, die twee zien er altijd zo goed uit!', merkte haar zus op over Cullen en Alexander. Leone wist dat haar zus wel gelijk had, haar twee mannelijke vrienden zagen er inderdaad aantrekkelijk uit, maar ze besloot niet te antwoorden. 'Weet je, laten we hier even afscheid nemen. Dan hoef je je niet te schamen in de buurt van je vrienden', stelde Fiona dan voor. Leone zou zich nooit schamen voor haar zus, maar ze maakte niet meteen een bezwaar.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ondanks dat David vlak naast haar zat en ze de ruzie met hem kon bespreken, koos Rain er voor om terug te gaan naar het moment waarop ze klaar had gestaan met haar koffer in hun gezamenlijke woonkamer. Zij en David hadden al meer dan een jaar een relatie en ze hadden een paar maanden geleden besloten om samen een appartement te huren. Een appartement wat David nu in zijn eentje zou moeten onderhouden. Dat was nog niet eens zijn probleem geweest, het onderhouden. Dat hij alleen zou zijn, terwijl zij ergens in Europa zou zitten, vond hij een stuk minder.
Toen ze hem had gevraagd of hij had willen helpen met het verplaatsen van haar koffer, aangezien die best zwaar was geweest, had hij simpelweg geantwoord dat ze zijn hulp niet nodig had gehad, aangezien ze al zoveel zonder hem deed. Rain had meteen geweten dat David op de vakantie had gedoeld en dat had ze niet fijn gevonden, want die vakantie stond al maanden, eigenlijk al jaren, vast en hij had er nooit eerder zijn mond over open getrokken. Dat terwijl ze wel degelijk aan hem had gevraagd wat hij er van had gevonden. Een paar maanden geleden had hij het nog prima gevonden.
David had haar zojuist nog verteld dat zijn mening van een paar maanden geleden er niet meer toe deed en dat ze moest luisteren naar hoe hij zich er nu bij voelde, maar Rain kon onmogelijk toezeggen op dit moment. Haar tickets waren geboekt, alles was al gepland en bovendien had ze zelf ook heel erg veel zin in deze reis. Die zou ze niet zomaar afzeggen en al helemaal niet voor haar vriend. Als ze iets had geleerd van haar omgeving, dan was het om zo nu en dan voor jezelf te kiezen en niet voor een ander, hoe belangrijk die persoon misschien ook was.
David parkeerde de auto op de immense parkeerplaats van het vliegveld. Rain stapte alvast uit en haalde haar koffer uit de kofferbak. David was ondertussen ook uitgestapt en om de auto heen gelopen, zodat hij naar haar toe kon.
‘Loop je mee?’ vroeg Rain, waarna ze naar de ingang van het vliegveld gebaarde. Haar vrienden zouden daar staan, want daar hadden ze afgesproken. Ze kon zelfs zweren dat ze de twee lange lichamen van Cullen en Alexander al zag.
David schudde echter zijn hoofd. ‘Ik blijf liever hier, dan kan ik meteen terug.’

Een glimlach verscheen op Cullen zijn gezicht toen hij de tweede persoon al aan zag komen lopen. Nou ja, hij werd eigenlijk gebracht door een taxi. Iets wat Cullen zelf ook had gedaan, aangezien hij niet eens beschikte over een auto. Hij kon wel rijden, maar hij had er nooit veel nut in gezien om een auto te kopen die hij toch niet zelf zou gebruiken. Daarnaast kostte het behoorlijk veel om de auto hier achter te laten, dus hij was blij dat hij met een simpele taxi hier had kunnen komen en maar iets van vijftien dollar kwijt was geweest.
‘Ongeveer tien minuten?’ zei Cullen bedenkelijk, terwijl hij de tijd op zijn telefoon checkte. Hij had zelf al wel geweten dat hij op tijd was geweest, of eigenlijk te vroeg, maar het had hem vrij weinig uitgemaakt. Hij was liever te vroeg dan te laat. Hij vond het geen fijn idee dat de rest van de groep op hem zat te wachten. Al was er eigenlijk nooit iemand in de groep die te laat kwam. Natuurlijk kwam iemand wel eens als laatste aan, maar het was niet zo dat diegene dan ook echt veel te laat was. Dat kwam dan toevallig net zo uit.
Cullen zag dat Leone al aan kwam lopen, samen met haar zus. Glimlachend stak hij zijn hand op naar de twee, maar ze bleven op een afstandje staan. Iets wat best vreemd was, aangezien Cullen en Alexander wel bekend waren met Fiona. Ze was een oudere versie van Leone, misschien iets volwassener, maar ze was een aardig persoon en daarom vond Cullen het ook vreemd dat Leone haar opeens bij hen uit de buurt probeerde te houden, want het was wel duidelijk dat Leone degene was die er voor zorgde dat ze op een afstandje bleven staan.
Toen Cullen verder keek, viel hem nog iets anders op. Rain, de vierde persoon die bij hun groep hoorde. Ze stond een eindje verderop met haar vriend, David, bij de auto. Normaal gesproken waren die twee best gek met elkaar, zelfs nadat ze al een jaar met elkaar hadden overleefd, maar nu leek er iets aan de hand te zijn. Ze stonden in ieder geval wat verder van elkaar af en het leek er op alsof ze elkaar niet eens een kus zouden geven.
‘Wat zou daar aan de hand zijn?’ vroeg Cullen aan Alexander, waarna hij knikte naar Rain en haar vriend. Misschien dat Alexander er meer van wist

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Het was op zich wel een opluchting voor Alexander dat Cullen hier nog niet zo lang stond. Hij zou zich immers schuldig gevoeld hebben mocht zijn vriend hier al een tijdje alleen staan. Het was niet zo dat Alexander en de rest laat was, maar het is toch niet fijn om je vrienden te laten wachten. Zelf hield hield hij er ook niet van om lang alleen te staan wachten. 'Oh dat valt allemaal wel nog mee ja,' antwoordde hij. Hij wou nog vragen of Cullen het zag zitten, maar hij was al gefocust op iemand in de verte. Spontaan volgde Alexander de blik van Cullen naar Leone en Fiona. Het was duidelijk dat de twee hun al hadden opgemerkt, maar toch kwamen ze niet meteen dichter. De meiden waren in een privé gesprek en het was meer dan evident dat niet alleen een vrolijk afscheid was.
Niet veel later haalde de stem Cullen hem uit z'n gedachten en hij richtte zich meteen op de scene die zich afspeelde een beetje verder. David, Rain's vriend zag er totaal niet gelukkig uit en het Rain zelf zag er ongemakkelijk uit. Alexander wist niet zeker wat er zich afspeelde, maar hij kon wel een gokje wagen. 'Zou jij het leuk vinden mocht je vriendin vertrekken voor een onbepaalde tijd? En dan nog eens een reis met twee mannen waarmee ze al heel lang bevriend is?', vroeg hij aan Cullen. Voor zover hij wist had Cullen helemaal geen vriendin, maar hij moest zich eens proberen in Davids positie te stellen. Rain had altijd gezegd dat David oké was met deze vakantie, maar misschien was hij er helemaal niet zo oké mee als hij liet blijken. Dit soort momenten waren de momenten waarop Alexander zich realiseerde dat hij maar al te blij is dat hij single is.

Leone wist maar al te goed dat er een reden was dat Fiona voorstelde om nog niet meteen bij haar vrienden te gaan staan. Het boeide Fiona helemaal niet of Leone zich schaamde voor haar, die periode in hun leven waren ze al gepasseerd, dus er moest wel iets anders zijn. 'Ik ga je echt zo enorm missen Leo'. Leo was het koosnaampje die Fiona voor haar zus had bedacht en ze noemde haar zus haast altijd zo. 'Ik weet dat je dit nu niet wilt horen, maar paps is nog altijd niet blij dat je vertrekt. Eenmaal je terug bent zal je meteen moeten beginnen in het kantoor of hij zal je nooit met rust laten over deze reis,' begon Fiona te zeggen. Het verwonderde Leone niet dat dit de reden was dat Fiona nog in het privé met haar wou spreken. 'Jammer genoeg moet ik hem eigenlijk wel gelijk geven. Je eindwerk was zo goed dat verschillende advocatenkantoren klaar stonden om je aan te nemen. Als je nu vertrekt dan verlies je dat allemaal, maar ik weet dat je moeilijk niet kan vertrekken. Wees gewoon voorzichtig en geniet van alle tijd die je heb, want eenmaal terug bent, kan je niet meer doen wat je wilt,' ging ze verder met een verdrietig gelaat. Leone wist dat Fiona haar goed humeur niet wou verpesten, maar gewoon wou waarschuwen over de gevolgen van deze reis. 'Oké, zal ik doen en ik beloof dat ik je om de 2 dagen zal bellen,' veranderde Leone het onderwerp. Fiona knikte en omhelsde haar zus voor een laatste keer voor ze zou vertrekken. 'Je toch dat je nog hallo mag komen zeggen tegen mijn vrienden?,' vroeg Leone aan haar zus. Fiona zei dat ze wel wilde, maar dat ze zelf weg moest omdat ze bijna moest beginnen werken dus nam ze officieel afscheid van haar jongere zusje.
Toen ze haar zus niet meer zag, ging Leone bij haar vrienden staan. Het eerste wat ze deed was allebei haar vrienden omhelzen. Rain had ze nog niet gespot dus haar zou ze later wel omhelzen. 'Hey guys! Zijn jullie ook zo nerveus?', vroeg ze opgewekt. Alle zorgen van daarnet vielen van haar schouders toen ze bij haar vrienden stond. Nu realiseerde ze zich pas dat dit echt stond te gebeuren.

Het duurde niet lang voor Leone bij de jongens kwam staan. Ze begroette hen allebei met een omhelzing en Alexander merkte meteen op dat Leone er al een heel stuk vrolijker uitzag dan daarnet. Hij besloot haar maar niet te vragen wat er aan de hand was. 'Ik denk dat jij de enige bent die echt nerveus is,' antwoordde hij lachend. Zelf was hij niet nerveus, maar eerder opgewekt omdat het eindelijk zo ver was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Natuurlijk waren er delen van Rain die ook wel begrepen hoe David zich nu moest voelen. Als hij voor een onbepaalde tijd op vakantie zou gaan met vrienden, dan zou ze hem ook gaan missen, maar ze zou hem wel laten gaan. Ze zou er op vertrouwen dat ze elkaar nog zouden spreken en dat er geen vreemde dingen zouden gebeuren. Rain had nog aan David gevraagd waar hij eigenlijk bang voor was geweest, aangezien ze met een groep mensen op reis zou gaan die ze vertrouwde en die hij ook kende. Daar had hij echter geen concreet antwoord opgegeven, waardoor ze allerlei situaties begon te bedenken. Misschien was hij wel jaloers, omdat Alexander en Cullen beide single waren en ook goede vrienden van haar. Misschien dacht hij dat Leone haar mee zou trekken naar een club en dat ze er uit zou komen met een ander. Al die redenen zouden betekenen dat hij haar niet genoeg vertrouwde en als dat zo was, dan deed haar dat serieus pijn.
Rain besloot niks meer te zeggen en ze liep naar de jongeman toe, waarna ze haar armen om hem heen sloeg voor een knuffel. Het duurde een paar seconden, maar uiteindelijk voelde ze ook de armen van David om haar lichaam. Dit zou hun laatste afscheid zijn en het was al behoorlijk ongemakkelijk, maar ze wilde niet vertrekken zonder dat ze op een normale manier afscheid van hem kon nemen. Anders zou ze daar spijt van krijgen nog voordat ze in het vliegtuig zou zitten en dat wilde ze niet hebben.
‘Ik houd van je,’ fluisterde ze zacht, want dat deed ze wel echt. Ze hadden dan misschien ruzie gemaakt en David stond niet achter een reis waar Rain zich al lang op had verheugd, maar er speelde nog veel meer dan dat en ze was er zeker van dat ze van hem hield. Ze woonden zelfs samen. Dat zei toch ook wel iets.
‘Ik ook van jou,’ zei David, maar het klonk eerder alsof hij opzoek was gegaan naar een automatisch bandje en die had afgespeeld. Ze kon ook niet van hem verwachten dat dit een hartstochtelijk afscheid zou worden, maar toch voelde het niet fijn.
Rain pakte haar koffer en hees haar rugzak vervolgens iets beter over haar schouder. ‘Ik zal je bellen als we zijn geland in Edinburgh,’ beloofde ze hem, waarna ze hem een kus op zijn wang gaf. Nog voor een paar seconden bleef ze staan, maar daarna liep ze naar de ingang van het vliegveld, waar de rest zich al had verzameld. Ze besloot om zich niet te laten kisten door David en ze begroette iedereen met een vrolijke glimlach.

Cullen dacht na over de vraag van Alexander. Waarschijnlijk was zijn antwoord nee. Nee, hij zou het niet leuk vinden als zijn vriendin voor onbepaalde tijd weg zou gaan. Over de situatie met de twee vrienden die mee zouden gaan, moest hij eventjes nadenken. Zelf zag Cullen, Rain niet op die manier. Dat had hij ook nooit gedaan. Hij vond haar een geweldig mens, net zoals zijn andere twee vrienden, maar meer dan dat zat er ook niet in en hij dacht dat David dat ook wel had geweten. Cullen wist immers hoe gek Rain op die jongen was, dus ergens snapte hij niet waarom David zich zorgen zou maken over Cullen en Alexander.
‘Als ik het niet oké zou vinden, dan zou ik dat vanaf het begin zeggen,’ werd zijn antwoord op de vraag van Alexander. David had gezegd dat hij de reis goed had gevonden, maar nu leek het toch een beetje alsof dat niet zo was. Natuurlijk kon er ook iets heel anders aan de hand zijn, want ze stonden op een afstandje. Voor hetzelfde geld hadden ze net slecht nieuws gekregen of hadden ze ruzie over iets onbenulligs gekregen, zoals de muziek die ze in de auto af hadden willen spelen.
Cullen zijn aandacht werd al snel getrokken door de blonde Leone, wie eindelijk afscheid had genomen van haar zus en nu hun kant op was gekomen. Als hij eerlijk moest zijn, mocht hij Leone nog net iets meer dan Rain. Veel verschil zat er niet in, maar hij had zich altijd wat meer tot haar aangetrokken gevoeld. Hij had altijd net iets meer genoten van haar aanwezigheid en hun gesprekken waren ook compleet anders dan de gesprekken die hij voerde met Rain, maar dat was niks ten nadele van de brunette.
Leone was blijkbaar nerveus, waardoor Cullen moest lachen. Ze was duidelijk de enige, want tot nu toe waren hij en Alexander er best wel rustig over.
‘Als je echt heel bang bent in het vliegtuig, dan mag je vast wel naast Alex zitten,’ zei hij met een grijns. Hij had ook zichzelf aan kunnen bieden, en waarschijnlijk zou hij ergens tijdens de vlucht ook nog wel naast Leone belanden, maar hij vond het leuker om haar nu te plagen.
Ook Rain voegde zich bij de groep, met een glimlach op haar gezicht. Cullen wist niet of het wijs was om te vragen naar wat er net tussen haar en David was gebeurd, dus hij besloot er maar niet over te beginnen.
‘Zo te zien zijn we compleet!’ zei hij vrolijk, want dat betekende dat ze zouden kunnen inchecken.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Alexander was het helemaal eens met Cullen toen hij zei dat David het eerder had moeten zeggen. Het was niet eerlijk tegenover Rain om er nu pas een probleem van te maken. Rain en David waren in zijn ogen altijd al een goed koppel geweest dus snapte hij niet waarom David er zo tegenop zag dat ze wegging voor een tijdje. Was David dan echt jaloers op Cullen en hem? Alexander had Rain altijd al geweldig gevonden, maar hun relatie was puur platonisch. Hij zou ook nooit een relatie kapotmaken en was er ook vrij zeker van dat Cullen er hetzelfde over dacht.

Allebei de jongens moesten lachen om het feit dat Leone nerveus was. Het was niet zo dat ze nog nooit gevlogen had, maar nog nooit zo lang. Ze wist maar al te goed dat vliegen eigenlijk helemaal niet zo gevaarlijk is, maar toch was ze nooit helemaal op haar gemak op een vliegtuig.
Het was duidelijk dat de opmerking van Cullen maar wat flauw geplaag was, aangezien ze waarschijnlijk ook verschillende keren zouden verplaatsen, maar toch besloot Leone erin mee te gaan. 'Oh, dat zal ik zeker doen en we zullen de tijd van ons leven hebben op dat vliegtuig,' antwoordde ze terug en ze haakte haar arm in die van Alexander alsof ze beste maatjes waren. Alex liet haar gewoon haar gangetje gaan en maakte ook geen aanstalten om z'n arm te bevrijden, het enige wat hij deed was een beetje grinniken. Zo bleven ze staan tot Rain zich bij de groep voegde. Eenmaal Leone haar goede vriendin zag, liet ze Alexander meteen los om haar te gaan omhelzen.
'Ik kan niet geloven dat het eindelijk zo ver is!', riep ze opgewekt uit toen ze Rain losliet. Nu ze compleet waren kon hun avontuur eindelijk beginnen. Niemand stelde voor om te gaan inchecken, maar toch bereed iedereen zich erop voor en ook Leone pakte haar koffer terug vast. Met z'n vieren wandelden ze de luchthaven binnen en zochten naar de balie. Leone deed haar uiterste best om niet tegen mensen aan te lopen. Aangezien het zomervakantie was, was het druk op de luchthaven. Er waren een heleboel families met jonge kinderen of jongeren die op vakantie gingen nu school gedaan was. Ook aan hun incheck balie was het druk, maar ze hadden tijd dus moesten ze niet bang zijn om te laat te zijn.

Alexander stond nog geen twee minuten in de rij en hij wist al dat hij zich zwaar zou gaan irriteren aan al het wachten. Dit was zeker niet de enige wachtrij waar hij vandaag zou instaan. Hij is nooit goed geweest in wachten, maar nu was het nog tien keer erger aangezien hij niet kon wachten tot hij aangekomen was. Ondanks dat het vrij vlug ging en dat hij z'n vrienden had om tegen te praten, was Alexander zich toch al aan het irriteren. Natuurlijk deed hij z'n best om het niet te laten merken aangezien het alleen maar het goed humeur van z'n vrienden zou naar beneden halen. Eenmaal ze ingecheckt waren, moesten ze ook nog eens hun bagage gaan afgeven. Ook hier was er een rij, maar Alexander deed z'n best om er niet te veel op te letten.
Toen de bagage eenmaal weg was, keek hij op z'n instapkaart. Op het papiertje stond heel wat informatie, maar de vrouw die hem de kaart overhandigde had zijn plaats omcirkeld met balpen. 13A stond er duidelijk op te lezen. Alex gokte dat hij ergens in het midden aan de vleugels zat. "Waar zitten jullie? Ik heb plek 13A", vroeg hij aan z'n vrienden. Normaal zouden ze wel allemaal in elkaars buurt zitten en zou het allemaal niet zoveel uitmaken wie waar zat. Toch bestond er een kans dat de vliegtuigmaatschappij hun allemaal verspreid had gezet. Hij hoopte gewoon dat er niemand alleen zou moeten zitten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De gezichten van haar vrienden konden Rain al weer redelijk opvrolijken. Ze was dol op hen en ieder moment met haar vrienden was haar ook veel waard. Ze had dan misschien ruzie gemaakt met haar vriend over deze reis, en natuurlijk zou die ruzie nog wel een paar keer rondspoken in haar hoofd tijdens de vlucht of wanneer ze in het eerste land zouden landen, maar voor nu was ze blij dat ze haar vrienden had en dat ze een vrolijke begroeting van Leone. Die kon ze eigenlijk ook wel gebruiken.
De complete groep was meteen naar binnen gegaan om zich daar te laten inchecken. Ze waren ruim op tijd voor hun vlucht naar Londen, wat betekende dat ze nog een hoop dingen zouden kunnen doen voordat ze weg zouden gaan. Ze zouden wat te eten kunnen halen bij één van de fastfood restaurants, al moest Rain toegeven dat ze er nooit een groot fan van was geweest, ze zouden koffie kunnen halen bij de Starbucks en als ze echt niets meer te doen zouden hebben, zouden ze nog kunnen winkelen. De Amerikaanse vliegvelden hadden aan alles gedacht. Tegenwoordig was er zelfs wifi, zodat niemand zich zou vervelen.
Ook Rain had haar bagage afgeven en haar boardingpass in ontvangst mogen nemen. Alexander had al genoemd dat hij plaats 13A had gekeken en nieuwsgierig keek zij op die van haar. Met de letters 13B werd ze gerustgesteld, want dat betekende dat ze naast hem zou zitten. Al had ze het ook niet erg gevonden als ze naast Cullen of Leone terecht was gekomen. Ze hoopte maar dat die twee naast elkaar zouden komen en dat de één niet op 13C zou zitten en de ander op 14A, of iets in die richting. Ruilen zou eventueel kunnen, maar het zou een drukke vlucht worden nu het zomervakantie was en ouders met kinderen waren vaak niet zo flexibel in een vliegtuig.
‘Ik heb 13B,’ zei Rain glimlachend, waarna ze haar paspoort en de pas in een apart vakje deed van haar handbagage, zodat ze die snel zou kunnen vinden als dat nodig zou zijn. Ze haakte haar arm door die van Alexander en grijnsde. ‘Kan je het wel aan om een hele tijd naast mij in het vliegtuig te zitten? Of had je stiekem gehoopt op een knap mens naast je?’
Rain wist dat Alexander zowel op jongens als meisjes viel, dus ze probeerde altijd te vermijden om één van de twee geslachten te noemen. Dat deed de rest van de groep eigenlijk ook. Al leek het Alexander nooit echt uit te maken. Rain vond het trouwens alleen maar leuk dat ze ook een mannelijke vriend had die naar mannen keek. Zijn kijk op mannen was namelijk toch anders dan die van haar.

Cullen was blij dat Rain niet al te down leek door wat hij en de rest net hadden gezien. Misschien wilde hij het er wel niet over hebben. Iets wat hij wel kon begrijpen. Zelf was hij niet echt een grote relatie expert. Hij had wel meiden gedate toen hij op school had gezeten, maar echt een relatie zoals Rain had, had hij eigenlijk nog nooit gehad. Iets wat hij wel prima vond. Het daten was hem prima vergaan in de jaren dat hij op school was geweest en als hij in één van de landen in Europa een leuk meisje tegen zou komen, zou hij zeker geen nee zeggen tegen een gezellige avond. Hij had al flink wat verhalen gehoord over Europese meisjes.
De groep had besloten om in te checken en Cullen had de rest gevolgd. Ook hij had zijn bagage netjes afgegeven, waar nog lang niet genoeg kilo’s in hadden gezeten als mocht, maar Cullen dacht graag praktisch. Nu zou hij zo nu en dan iets mee kunnen nemen voor zichzelf, of voor iemand aan wie het product hem deed denken. Hij wilde sowieso wel iets meenemen voor zijn ouders, misschien nog iets voor zijn jongere zusje. Die was nu echter een echte tiener en hij vond haar, als hij eens op bezoek kwam thuis, eerder vervelend dan echt aardig.
Alexander vroeg om de plaatsen van de anderen en al snel hoorde hij dat Rain degene was die naast hem mocht zitten. Cullen pakte zijn eigen boardingpass en bekeek hem nog eens goed. ‘Ik zit op 13F, bij het raampje,’ zei hij grijnzend. Dat vond gij altijd wel mooi om te zien. Waarom? Simpelweg omdat er zo nu en dan heel veel te zien was. Jammer genoeg zouden ze nu wel een stuk over de zee vliegen, maar als ze eenmaal in Engeland zouden zijn, zou hij vast nog wel wat zien.
‘We hebben trouwens nog meer dan een uur voordat we bij de gate moeten zijn,’ liet Cullen weten, al wist hij haast wel zeker dat zijn vrienden daar ook bewust van waren. Toch vond hij het wel handig om het nog een keer te melden.
‘Wat zullen we gaan doen?’ vroeg hij vervolgens. Er was hier genoeg te doen. Ze zouden zelfs eventjes kunnen opsplitsen, mochten de meiden willen winkelen en hij en Alex wat anders willen doen. Iets wat vast ook nog wel voor zou komen in Europa, maar ze waren altijd een hele chille vriendengroep geweest. Al wist Alexander nu al dat Rain hen ook wel eens mee zou slepen naar één of ander museum. Zo cultureel ingesteld was ze wel.

KIJK EENS. EINDELIJK GEREAGEERD. NA DRIE WEKEN

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Toen Leone hoorde dat Rain en Alexander naast elkaar zaten was ze blij voor hen dat ze niet alleen zouden moeten zitten. Het was een lange vlucht en het kon zeker geen kwaad om iemand naast je te hebben die je kende. Ze hoopte nu wel dat Cullen niet naast Rain zou zitten want anders zou zij alleen zitten, maar ze wilde natuurlijk ook niet dat Cullen alleen zat. Toen ze op haar boardingpass keek stond er 13E wat alvast betekende dat ze niet vlak naar Alexander en Rain zou zitten. Het was toen ook een hele opluchting toen Cullen bekendmaakte dat hij de plaats vlak naast haar had. 'Ik heb 13E dus je zit de komende uren aan mij vast,' zei Leone tegen hem. Het drong tot haar door dat ze waarschijnlijk niet echt van plaats zouden kunnen wisselen aangezien allebei de zetels aan het gangpad zouden bezet zijn door vreemdelingen die het waarschijnlijk niet zo leuk zouden vinden om steeds te moeten opstaan. Ze zou dus waarschijnlijk de hele reis naast Cullen blijven zitten, maar dat vond ze niet erg.
Voor ze bij de gate moesten zijn hadden ze nog een uur te spenderen op de luchthaven. Vervelen was geen optie aangezien er verschillende opties waren. Tegenwoordig waren luchthavens net winkelcentrums, met verschillende winkeltjes en restaurantjes om je tijd en geld te verdoen. Het maakte de luchthaven al zeker een stuk aangenamer want anders zouden ze gewoon naar de gate gaan en daar moeten wachten.
'Hm, ik zie een latte en een cinnamon bun wel zitten dus als het van mij afhangt zou ik zeggen Starbucks,' antwoordde ze. Ze was niet zo iemand die zweerde dat Starbucks de beste koffie ooit had, maar het was snel en je had er veel keuze. In haar ogen was vooral dat laatste een pluspunt aangezien ze dingen snel beu kwam en graag eens iets speciaals uitprobeerde. Bij Starbucks had ze daar dan ook al sneller de kans toe.

Weer haakte iemand z'n arm in die van Alexander, maar deze keer was het Rain. Zij zou tijdens de vlucht naast hem zitten. 'Tuurlijk kan ik dat aan! Maar als er iemand naast jou komt zitten die ik wel zie zitten, dan switchen we,' grapte hij. Alexander hield van flirten en alles wat erbij kwam kijken. Sommigen zouden naar hem verwijzen als een player, maar in zijn ogen genoot hij gewoon van het vrijgezellenleven. Het was ook niet zo dat hij mensen hoop gaf op een relatie want hij maakte het altijd zeer duidelijk dat hij gewoon wat plezier wou en niet meer. Een relatie was dan ook niet iets dat hij zag zitten op dit moment in z'n leven, het bracht in vele gevallen alleen maar problemen. Waarschijnlijk zou hij vele mensen tegenkomen op deze reis die hij wel zou zien zitten en hij zou openstaan voor een hook-up, maar niks meer. Daarnaast viel hij ook nog eens op vrouwen en op mannen, wat zijn kans op een hook-up alleen maar vergrootte. Toch meende hij het niet toen hij zei dat ze van plaats zouden wisselen aangezien dit nog maar het begin van de reis was en hij eventjes behoefte had aan tijd met z'n vrienden.
'Weet je wat, als we ooit uitgaan in Europa dan mag jij me raad geven over wie bij me past', zei hij toen plots tegen haar. Rain was z'n buddy op dat vlak want ze vonden het beide leuk om knappe mannen te spotten, ondanks haar relatie met David. Rain zou toch nooit vreemdgaan dus Alexander zag niet in waarom ze niet naar andere mannen mocht kijken, maar dat was dan zijn kijk op het leven.
Nu ze hun boardingpass hadden, mochten ze doen wat ze wilden op de luchthaven. 'Starbucks klinkt goed', zei hij toen Leone het voorstelde. Hem maakte het allemaal niet zoveel uit wat ze zouden gaan doen, zolang ze er maar plezier aan hadden. Koffie klonk eigenlijk ook wel een slim plan aangezien hij vanochtend niet genoeg tijd had gehad om er te drinken. Alexander kon wel zonder koffie leven en was niet perse chagrijnig als hij er geen had gedronken, maar het hielp hem wel altijd om wakker te worden. Daarnaast vond hij het gewoon ook lekker smaken in tegenstelling tot sommige mensen. Zijn koffie had hij het liefst zwart zonder suiker, gewoon lekker sterk.
Voor hij z'n weg maakte naar de dichtstbijzijnde Starbucks, wachtte hij de antwoorden van Leone en Cullen af.

hahah so proud of u

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rain schoot in de lach om het voorstel wat Alexander maakte. Als er iemand naast haar kwam zitten die hij zag zitten, zou ze moeten omwisselen. Ze zouden voor een paar lange uren in dat vliegtuig zitten, dus ze hoopte sowieso dat er iemand naast haar zou zitten wie een beetje vriendelijk was. Flirten in het vliegtuig leek haar niet de beste optie, maar daar dacht Alex duidelijk anders over. ‘Oké, als je diegene ziet zitten, wisselen we om. Mocht het echter een jongen zijn die met mij wil flirten, dan heb je pech,’ zei ze grijnzend. Niet dat ze er iets op uit zou doen. Ze was dan wel boos op David, en hij op haar, maar ze zou hem niet zomaar dumpen en zeker niet voor de eerste jongen die ze tegen zou komen in het vliegtuig.
‘En als je lid wordt van de Mile High Club, dan kan je ergens anders gaan zitten,’ waarschuwde ze Alexander met een plagende toon in haar woorden. Ze zou hem natuurlijk niet tegen kunnen houden, mocht hij nou iemand tegen komen die zo aantrekkelijk was dat hij er wel op moest springen, maar ze kon zich niet voorstellen dat er iemand op zat te wachten om weg te sneaken naar een klein, krap hokje waar je vervolgens niet heel erg veel kanten op kon, om daar seks te hebben.
‘Als we ooit uit gaan in Europa,’ herhaalde ze Alexander. Ze wist wel zeker dat ze uit zouden gaan in Europa. In tegenstelling tot in Amerika waren de meeste clubs daar al voor 18 jaar en ouder, ondanks dat ze nu allemaal al lang boven de 21 waren. Toch had Rain het idee dat de jongeren in Europa wat meer vrijheid hadden en dus ook sneller uit zouden gaan, of zouden drinken. Daarnaast leek het uitgaansleven haar daar ook heel erg leuk. Dus ze zouden zeker uit gaan.
Daar ging het Alexander echter niet om. Als ze uit zouden gaan, dan zou zij mogen kijken of diegene ook wel echt bij Alex paste. Iets waar ze nu al zin in had. ‘Ik zal een paar vragen opstellen,’ zei ze lachend. ‘En dan neem ik die wel af en zorg ik dat ik het heel erg stiekem doe, zodat ze niet door hebben dat ik ze aan het verhoren ben.’ Niet dat ze dat echt zou doen. Waarschijnlijk zou ze op dat moment ook veel te dronken zijn om echt goed naar de persoon te kijken die Alex naast zich zou hebben.
Leone stelde voor om naar de Starbucks te gaan, wat Rain prima vond. Ze was niet een groot fan van de dure koffie, maar aan koffie had ze nu wel behoefte. ‘Starbucks, it is.’

Een trip door Europa. Het was iets wat nu zo dichtbij was en eigenlijk kon Cullen het nog steeds niet helemaal geloven. Hij was echt heel nieuwsgierig naar alles wat zich voor zou doen aan hem en zijn vrienden. Voor nu zouden ze als eerst naar Londen gaan en zouden ze vanuit daar naar het vaste land kunnen, met een auto. Ook dat zou nog heel wat worden, want na een tijdje kon een auto best wel klein worden voor vier mensen.
‘Ik weet nog niet of ik aan jou vast wil zitten,’ zei Cullen grijnzend. Het had hem niet heel erg veel uit gemaakt naast wie hij zou komen zitten. Hij vond Leone heel erg gezellig en hij wist ook zeker dat ze het voor al die uren wel leuk zouden hebben samen. Rain en Alex waren al samen aan het smoezen, waarschijnlijk over jongens. Over het algemeen was Rain een redelijk serieus persoon, maar als het over jongens ging, kon Alexander echt een hele andere kant van haar naar boven halen. Iets wat eigenlijk best grappig was om te zien.
De groep leek naar Starbucks te willen. Vooral Leone was heel erg enthousiast over iets wat een cinnamon bun heette. Cullen kwam er niet vaak genoeg om te weten wat het precies was, maar hij had wel zin om iets te eten, dus nee zei hij er zeker niet tegen. Rain en Alexander leken het ook prima te vinden, dus het was besloten. Ze zouden naar de Starbucks gaan. Al zouden ze die eerst nog wel moeten zoeken.
‘Ik denk dat we dan richting het restaurant-gedeelte moeten?’ stelde hij voor. Dat leek hem het meest logische. Daar hadden ze vast ook wel plekjes waar je koffie en thee zou kunnen halen, zoals bij de Starbucks. De rest van de groep stemde er mee in en al snel liepen ze alle vier richting het restaurant.
Tijdens het lopen keek Cullen opzij naar Leone. Hij moest even terug denken aan hoe ze daar met haar zus had gestaan. Natuurlijk was het jammer dat ze haar zus niet even hadden besproken, maar Cullen had toch het idee dat Leone niet had gewild dat ze elkaar zouden spreken. Of er was iets tussen de twee zussen gebeurd waardoor Leone er weinig voor had gevoeld om nog langer bij haar in de buurt te zijn.
‘Is alles oké tussen jou en je zus?’ vroeg hij aan het meisje, terwijl hij zijn omgeving goed in de gaten hield. Er moest toch ergens een bord uithangen met een witte zeemeermin erop, als teken dat er een Starbucks was. Hij had er tot nu toe echter nog geen één gezien.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
De manier waarop Rain reageerde gaf Alexander het gevoel dat ze niet doorhad dat hij een grapje maakte. Hij zou niet echt met de eerste de beste persoon op een vliegtuig gaan flirten en zeker niet tijdens een reis met z'n vrienden. Toch besloot hij nog niet meteen op te biechten dat het een grap was. 'Schat, jij bent bezet dus nu is niet de tijd om egoïstisch te gaan doen. De enige persoon waarmee je buur kan flirten ben ik,' zei hij tegen z'n goede vriendin. Hij zou z'n vrienden niet dumpen voor de eerste vreemdeling die er goed uitzag. Toen Rain echter over de Mile High Club begon moest hij al helemaal lachen. Seks hebben met iemand in een veel te krap wc-hokje? Nee bedankt! Het leek hem maar ongemakkelijk en vies. Alex had al eens gehoord dat sommige mensen het op hun bucket list hadden staan, maar hij zag niet in wat er zo speciaal aan was. Je was er ook van verzekerd dat mensen je zouden betrappen eenmaal er twee mensen uit het hokje komen achteraf. 'Wow, jouw beeld van mij is niet al te goed als je echt denkt dat ik met een wildvreemde seks ga gaan hebben in het wc-hokje van een vliegtuig. Ik heb meer klasse dan dat, maar daar denk jij dus duidelijk anders over,' antwoordde hij op haar opmerking al lachend.
'Oh, we gaan zeker uit, al moet ik jullie allemaal naar de clubs sleuren,'. Alex wist dat hij z'n vrienden niet echt naar de club zou moeten sleuren omdat ze meestal niet nee zeiden tegen een nachtje uitgaan. 'En ik heb me trouwens bedacht, jij jaagt sowieso iedereen weg met je gekke vragen,' ging hij verder.
De groep liep al eventjes doorheen het restaurant-gedeelte, zoals Cullen had voorgesteld, maar had nog geen Starbucks gezien. Alex was zo goed als zeker dat er een Starbucks zou zijn aangezien er in Amerika zowat op haast iedere straat één was. Oké, dat was een beetje overdreven, maar als er geen Starbucks in de luchthaven was zou hij dat vreemd vinden. Ze zouden gewoon nog wat moeten zoeken.

'Hoezo? Je zou vereerd moeten zijn dat ik naast je zit. Kan je lekker als m'n kussen dienen als ik moe word,' zei ze grijnzend tegen Cullen. Waarschijnlijk zou er wel degelijk een punt komen in de vlucht dat Leone in slaap zou vallen en ze onbewust tegen iemand zou gaan aanleunen om beter te liggen. Ze hoopte maar dat ze dan tegen Cullen zou gaan aanleunen in plaats van de vreemdeling die aan haar andere kant zou zitten. Leone had dan ook niet zo een nekkussen die vele mensen hadden als ze gingen vliegen.
De groep trok naar het restaurant-gedeelte opzoek naar de koffieshop waar ze eventjes rondliepen zonder al te veel succes, maar het was dan ook een grote luchthaven. Leone was druk op zoek naar het wereldberoemde Starbucks logo toen Cullen haar plots overrompelde met een vraag. Het werd haar plots duidelijk dat de twee jongens het gesprek met haar zus hebben gezien. Waarschijnlijk hadden ze het raar gevonden dat Fiona geen afscheid meer van hen had komen nemen aangezien ze haar ook kenden. Ze kon natuurlijk zeggen dat er geen problemen waren, maar zo was ze niet en toch zeker niet rond haar beste vrienden. 'Alles is oké tussen m'n zus en ik. Het is gewoon dat m'n ouders nog steeds niet helemaal gelukkig zijn met het feit dat ik er even tussenuit neem in plaats van meteen in het advocatenkantoor te gaan werken. Je kent m'n ouders wel, altijd uit op succes,' antwoordde ze terwijl ze probeerde haar mood niet te veel naar beneden te laten halen door de gedachte dat haar ouders haar niet 100 procent steunden.
Plots zag Leone een beetje verder een Starbucks. 'Daar is hij!', zei ze tegen de groep. Met z'n allen gingen ze in de rij gaan staan. Ze bestudeerde het menu dat vast ging aan de muur goed ondanks dat ze al wist wat ze wilde. Er was zoveel keuze dat tegen de tijd dat de barista haar bestelling vroeg, ze al aan het twijfelen was. Uiteindelijk besloot ze toch bij haar eerste gedacht te blijven. 'Doe mij maar een latte grande en een cinnamon bun,'. Een cinnamon bun was Leone's favoriete gebakje, ze zou er iedere dag één eten als ze kon.

Ik heb eindelijk geschreven! Het duurde maar een halve eeuw ofzo...

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld