Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO ● I made a promise that I'll come home

Demish
Internationale ster

Demish schreef:

I made a promise that I'll come home soon

Samen met mijn naambuddy <3

Rain Dern

Michael Clifford

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Yay <3

Abigail Rose McKay

Ashton Irwin

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik haalde een hand door mijn lange blonde haar heen,terwijl ik kort op mijn lip beet. Voor een laatste keer bekeek ik mezelf in de spiegel. Vandaag had ik afgesproken met de jongens en Rain. Wat we gingen doen,
wist ik nog niet. Vaak besloten ze dat op het allerlaatste moment. Toch was ze deze keer lichtelijk nerveus. Waarschijnlijk zouden alle jongens er deze keer bij zijn en niet alleen Michael en Ashton. Dat zou betekenen dat zowel Luke als Calum ook mee zouden gaan. Zowel Rain als ik hadden nog een verleden met de jongens. Dit kon soms nog wel eens voor ongemakkelijkheden zorgen. Ongemakkelijkheden die ik maar al te graag probeerde te vermijden. Zeker nu het de goede kant op leek te gaan met Michael. Dit wilde ik totaal niet verpesten.
Een zachte zucht rolde er over mijn lippen heen en dwong mezelf om die gedachten van me af te zetten. Het zou mijn humeur alleen maar naar beneden halen en dat was iets wat ik niet wilde. Ik streek een plukje haar van mijn blonde haar achter mijn oor en besloot om naar beneden te gaan. Hoewel ik maar een student in LA was, was haar woonruimte behoorlijk groot. Iets waar ik toch lichtelijk trots op was geweest. Het was de bedoeling dat Rain en ik naar het appartement zouden gaan waar de jongens de komende tijd verbleven. Ik zou nu naar Rain gaan zodat we samen naar het appartement konden lopen. Alles zat gelukkig op loopafstand van elkaar vandaan. Dat is iets wat ik fijn vond. De jongens hadden het vaak druk met de band en ik had het vaak druk met mijn studie, waardoor ze Michael niet heel erg veel kon zien, maar zodra ze tijd hadden, konden ze elkaar binnen no time opzoeken.
Ik keek nog een keer om me heen en ging mijn lijstje nog een keer af om er zeker van te zijn dat ik niets zou vergeten. Toen ik er zeker van was dat ik alles had, pakte ik de spijkerjack van de kapstok en trok deze aan. De spijkerjack was van Michael en ik vond het echt geweldig deze te kunnen dragen. Ik kon er helemaal in kruipen, omdat het voor mij veel te groot was en het droeg zijn geur bij zich. Ik trok hem dan ook vaak aan op de momenten dat ik hem miste, zodat ik hem toch een soort van bij me had. Dat gaf me dan een rustig en veilig gevoel. Het liet me goed voelen, net zoals Michael dat altijd deed en dat vond ik fijn. Een kleine glimlach verscheen er rond mijn lippen en opende toen de deur van het vertrek waar ik in verbleef. Ik stapte naar buiten toe en voelde vrijwel meteen hoe een aantal zonnestralen op mijn huid vielen. Ik hield enorm van het weer hier in Los Angeles. Het was heel anders dan in Australië, maar toch genoot ze ervan. Het was wel even wennen om aan de andere kant van de wereld te zitten, maar ik wist dat ik niet alleen was. Rain had precies hetzelfde mee gemaakt als ik en het was toch fijn dat ze in ieder geval samen waren.
Rain beschouwde ik dan ook als een van mijn beste vriendinnen. Ik kon het enorm goed met haar vinden en ik wist eerlijk gezegd ook niet wat ik zonder haar zou moeten. Ik glimlachte op het moment dat die gedachten door mijn hoofd heen gingen en zette hem uiteindelijk op het lopen. Haar kamer zat niet zo heel erg ver van die van mij vandaan. Het zat zelfs in hetzelfde blok, dus dat scheelde echt enorm. Binnen een minuut of twee stond ik dan ook voor de juiste kamer. Ik klopte op de deur en wachtte geduldig op het moment dat Rain de deur voor me zou openen. Kort beet ik op mijn lip en keek even om me heen. Rustig wachtte ik af.

Ashton.
Ik zat wat onderuit gezakt op een van de vele comfortabele stoelen die de ruimte beschikte. Ik staarde naar het scherm van de televisie waar een of andere film werd afgespeeld. Mijn hoofd hield ik een klein beetje schuin. Mijn welbekende grijns sierde mijn lippen, terwijl ik rustig wachtte tot de andere jongens ook klaar waren. Ze zaten nu al een tijdje in LA. Ze waren heel erg druk met de tour. Ze zitten er middenin. Eindelijk
ging het goed met de band. Ze hadden er hard voor moeten werken met zijn vieren, maar ik had het idee dat het steeds beter ging. Het leek dat ze steeds weer meer fans hadden en dat verbaasde me iedere keer weer. Het was mijn droom geweest om de muziek in te gaan en er daadwerkelijk wat mee te kunnen doen,
maar dat het uiteindelijk zo zou gaan lopen? Dat had ik zelfs niet in mijn stoutste dromen kunnen hopen. En dat hadden ze allemaal aan de fans te danken gehad. Anders hadden ze hier totaal niet gestaan.
Tuurlijk hadden ze als band ups en downs gehad, maar dat hoorde er nu eenmaal bij. Het meeste dat ik miste was mijn slaap, maar er was gewoon te veel om in me op te nemen en ik was bang dat ik iets zou missen terwijl ik lag te slapen. Grijnzend schudde ik mijn hoofd. Soms was ik wel helemaal kapot, maar dat was het helemaal waard. De tour ging namelijk super goed. Bijna alle shows waren uitverkocht en op sommige locaties mochten ze zelfs meerdere keren optreden, omdat het zon succes bleek te zijn. Het verbaasde me oprecht iedere keer weer. Ik genoot er ook van om op het podium te staan en deze te mogen met mijn drie beste vrienden.
Daarbij genoot ik ook van de vrije tijd die ik had.Begrijp me niet verkeerd, maar ik kon daar ook oprecht van genieten. Soms was het ook echt nodig. Ze traden zo veel op met zijn vieren. Dat kon echt enorm slopend zijn. Daarom was het fijn dat ze sommige dagen gewoon vrij zouden zijn. Dan konden ze die indelen naar hoe ze zelf wilden. En persoonlijk vond ik het fijn dat ze nu een aantal dagen vrij hadden hier in Los Angeles. Ze hadden nu een break van twee weken. Op deze manier konden ze toch nog even wat rust pakken voor ze de tour voort zouden zetten. Klagen deed ik niet. Het zou namelijk ook wel even duren voor ze hierna weer even vrij zouden zijn, dus ging ik het er nu echt even van nemen.
En ik wist ook precies hoe ik mijn tijd in ging delen. Rain en Abigail studeerden samen in Los Angeles en ik zou zo veel mogelijk tijd met Rain door willen brengen. Tussen de twee ging het steeds beter en daar was ik enorm blij mee. Zo zouden ze met zijn allen wat gaan doen vandaag. Wat ze gingen doen, wist ik nog niet precies. Maar ik wist dat de meiden zo deze kant op zouden komen en dan konden ze met zijn allen beslissen hoe ze deze dag door zouden gaan brengen. En dit was ook precies de reden waarom ik zat te wachten. Ik was voor de verandering als eerste klaar en had niets meer te doen. Ik hoopte dat de jongens ook niet heel veel meer hadden te doen en dat de meiden ieder moment aan konden kloppen. Ik kon namelijk niet wachten de dag te beginnen. Kort keek ik om me heen en stond toen uiteindelijk op. Ik liep nar de keuken om wat te drinken voor mezelf te pakken. Toch kon ik het niet laten om er ook wat lekkers bij te pakken en liep uiteindelijk met volle handen terug naar de woonkamer. Ik besloot uiteindelijk om alles naast me op de bank neer te leggen, voor ik zelf daadwerkelijk op de bank neerplofte. Ik pakte de afstandsbediening en begon te zappen, tot ik iets tegenkwam wat mijn aandacht terug. Ik ging weer comfortabel zitten en nam wat chips dat ik zojuist had meegenomen. Het enige wat ik kon doen, was me vermaken tot de rest klaar zou zijn.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Normaal gesproken was ze alles behalve nerveus als ze iets met Ashton af had gesproken. Ondertussen was ze het gewend om hem een knuffel te geven bij hun begroeting, samen door de stad te lopen en een nieuw koffieplekje te zoeken waar ze de espresso nog niet samen hadden uitgeprobeerd. Ze hield van de lange gesprekken die ze samen konden voeren, over werkelijk alles. Ashton toonde altijd interesse in haar. Wat ze had gedaan die dag, hoe het op school ging, waar ze momenteel mee bezig was. Datzelfde probeerde ze ook bij hem te doen en dat had hij wel weten te waarderen, had ze het idee.
De enige keer dat Rain nerveus was geweest voor haar ontmoeting met Ashton, was de eerste keer dat hij haar online een berichtje had gestuurd. Het was een lange tijd geleden geweest sinds ze iets van hem had gehoord, al waren zij en Ashton nooit zo close geweest. Minstens vijf jaar geleden, toen de jongens en zij nog in Sydney hadden gewoond, had ze Luke goed gekend. Daardoor was ze ook wel in aanraking gekomen met de andere jongens, maar niet zoals ze dat had gehad met Luke. Daarom had ze best vreemd opgekeken toen ze een paar weken geleden een berichtje van Ashton had gekregen.
Nu was Rain echter heel erg blij dat Ashton haar dat berichtje had gestuurd. Zijn reden was misschien niet zo vrolijk, want het leek niet goed te gaan met Luke, waardoor de band ook wat achteruit ging. Ze kwamen te laat tijdens soundcheck, of bij het optreden zelf, afspraken werden niet nagekomen en volgens Ashton was het ergens gewoon mis gegaan. Daarom had hij haar een berichtje gestuurd, net zoals dat Michael opzoek was gegaan naar Abigail en haar had gevraagd om te helpen.
Aan echt helpen waren ze echter nog niet toegekomen. De laatste tijd hadden Rain en Ashton veel met elkaar afgesproken en hadden ze Luke buiten beschouwing gelaten. Ook omdat ze beide niet goed hadden geweten hoe ze dit aan zouden moeten pakken. Laatst was er een idee gekomen, in overleg met Abigail en Michael. Rain zou samen met haar beste vriendin, want ook Abigail kende ze nog van haar tijd uit Australië, naar het appartement gaan waar de jongens woonden en ze zouden iets met z’n allen gaan doen. Het enige probleem was dat Luke en Calum er niet op voorbereid waren dat zij ook zouden komen, maar Ashton had benadrukt dat het van belang was geweest om het niet aan ze te vertellen. Anders zouden ze er misschien voor zorgen dat ze de afspraak zouden missen en dan was dit alles voor niets geweest.
Ze hoorde een klop op de deur, wat betekende dat Abigail er was. Rain legde haar boek aan de kant en pakte vervolgens haar tas, aangezien ze meteen zouden vertrekken. Ze stapte in haar sneakers en opende vervolgens de deur, waar ze Abigail zag staan. Ze zag er nog nerveuzer uit dan Rain zelf, maar ze stond er wel en dat was iets wat ze bewonderde aan haar beste vriendin.
‘Hé,’ zei Rain, waarna ze haar vriendin begroette met een knuffel. ‘Ben je er klaar voor?’ vroeg ze, terwijl ze het blonde meisje weer los liet. Ze trok de deur van haar appartement achter zich dicht en draaide hem vervolgens op slot. Ze liet de sleutel in haar tas glijden en keek vervolgens om zich heen. Ze had eigenlijk nog nooit bij Ashton afgesproken. Deels omdat er een kans had bestaan dat ze Calum of Luke tegen zouden komen, maar ook omdat de twee beide graag buiten waren.
‘Jij bent er al eens geweest, toch?’ vroeg ze aan Abigail. Rain wist nog wel dat Michael een persoon was die graag binnen zat, en Abigail had haar ook wel verteld over de dagen die ze met Michael door had gebracht. Daarom ging Rain er vanuit dat zij wel de weg wist.

Vandaag was een dag waarop er twee dingen zouden kunnen gebeuren en Michael was eigenlijk ontzettend bang dat het verkeerd af zou lopen. Normaal keek hij er naar uit als hij Abigail zou zien, maar wie zou dat ook niet doen? Ze was aardig, vrolijk en hij begreep nu precies waarom ze jaren geleden al zo goed bevriend was geweest met Calum. Wat hij niet begreep, was waarom Calum het contact had laten verwateren, maar Michael moest toegeven dat hij wel van meer dingen die Calum deed niet snapte waarom hij het deed. Hij probeerde Calum er zelf niet teveel mee lastig te vallen, want hij wist dat het alleen maar averechts zou werken, maar Michael maakte zich zorgen om zijn beste vriend. Net zoals dat hij zich zorgen maakte om Luke.
Ashton was met het idee gekomen om contact te zoeken met Rain en Abigail. Toch was het plan iets anders gelopen dan waar ze op hadden gehoopt. Ze hadden gehoopt dat ze na een paar afspraken er voor zouden kunnen zorgen dat de meiden ook iets zouden kunnen afspreken met Luke en Calum, maar die afspraak was er niet van gekomen. Michael moest toegeven dat hij genoot van de momenten die hij had met Abigail en ergens wilde hij haar al niet meer delen met Calum. Ook omdat hij wist dat Calum waarschijnlijk niet goed zou reageren als hij haar opeens in de kamer zou staan. Achteraf was het geen slim plan wat hij en Ashton samen hadden bedacht, zeker niet omdat het er voor zou kunnen zorgen dat de twee meiden die hier zouden komen, zouden worden genegeerd door hun voormalige, beste vrienden.
Het zou niet lang duren voordat Abigail, samen met Rain, voor de deur zou staan. Iets wat Luke en Calum nog niet wisten, maar Michael wist dat dat het beste was. Als hij aan Calum zou hebben verteld dat zijn beste vriendin van een paar jaar geleden voor de deur zou staan, dan zou Calum waarschijnlijk zijn spullen pakken en ergens naar toe gaan voor dag. Waarom snapte Michael niet, want Abigail was een geweldig persoon wie echt het beste met iedereen voor had, vooral met Calum. Toen hij aan haar had uitgelegd wat er allemaal aan de hand was met Calum, had ze heel bezorgd gereageerd.
Michael hoopte echt dat dit zou werken, ondanks dat ze nog niet precies wisten wat ze zouden gaan doen. Voor nu was het plan dat Rain en Abigail naar hen zouden komen en dat ze dan voorzichtig Luke en Calum op zouden komen halen uit hun kamers, waar beide nog zaten. Michael nam het ze niet echt kwalijk, want hij kon zweren dat hij één van de twee, of misschien wel beide, laat had horen thuis komen. Iets wat misschien normaal was voor iemand van hun leeftijd, maar Michael en Ashton vonden beide dat het te vaak gebeurde. Ook op tour, waardoor belangrijke afspraken werden gemist. Iets wat echt niet kon, want daardoor kregen ze een hoop gedoe en boze fans. Dat was wel het laatste wat Michael wilde.
Michael controleerde zichzelf nog eens in de spiegel. Hij haalde een hand door zijn blonde haar. Dit was de laatste keer dat hij het zou verven, had hij zich voorgenomen. Het lag nu in plukken op zijn hoofd en ondertussen was hij eigenlijk al te lui om het nog in model te brengen. Daarom pakte hij ook een pet en schoof hij die op zijn hoofd. Daarna maakte hij zijn weg naar beneden, waar hij Ashton al zag zitten.
‘Hé,’ begroette hij zijn bandgenoot. Hij griste de zak chips van Ashton zijn schoot en kwam vervolgens bij de oudste jongen op de bank zitten.
Michael stopte een paar chipjes in zijn mond en keek vervolgens naar de klok. ‘Luke en Cal zijn nog hier, toch?’ Het plan zou echt mislukken als de jongens hier niet eens zouden zijn, al moest Michael toegeven dat hij ook wel graag alleen wilde zijn met Abigail.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail hoefde niet heel erg lang te wachten voor haar beste vriendin Rain de deur open deed. Een glimlach sierde haar lippen op het moment dat ze in een omhelzing werd getrokken en deed hetzelfde. "Hi" zei ze glimlachend en maakte zich weer los uit de omhelzing. "I'm ready" vertelde ze haar. "Jij?" vroeg ze toen. Toch was Abigail lichtelijk nerveus geweest. Het was niet alleen Michael die ze zou gaan zien vandaag, maar ze zou ook haar voormalige beste vriend Calum voor het eerst in een lange tijd weer te zijn krijgen. Zachtjes beet ze op haar lip. Het was vijf jaar geleden dat ze hem voor het laatst had gezien. Ze waren beste vrienden geweest. Onafscheidelijk. Altijd had ze aan zijn zijde gestaan wanneer het ging om het maken van muziek en om zijn passie voor sport. Ze had hem bijgestaan in moeilijke tijden. Tijden waarin hij keuzes moest gaan maken. Belangrijke keuzes die wellicht zijn leven hadden kunnen veranderen. En wat had één van zijn keuzes zijn leven veranderd. 5 seconds of summers was uitgegroeid tot één van grootste bands tegenwoordig. De reden waardoor ze uit elkaar zijn gegroeid. Abigail sprak haar beste vriend steeds minder, sinds de band populairder leek te worden. Het contact verwaterde en uiteindelijk had ze besloten om het contact helemaal te verbreken. Het was een moeilijke keuze geweest, zeker omdat ze altijd alles met hem deed en alles met hem kon delen. Maar de teleurstelling werd haar toch te veel. Ze besloot uiteindelijk voor zichzelf te kiezen en geen moeite meer voor de jongen te doen. Het was naar haar idee genoeg geweest, ook al nam ze die beslissing met pijn in haar hart.
Nu na vijf jaar zou ze hem eindelijk weer een keer zien. Ze was verbaasd dat Michael contact met haar gezocht. Hij had haar een berichtje gestuurd over Calum. Ze had zich enorm zorgen gemaakt over wat Michael haar verteld had. Zo had Michael haar verteld dat Calum enorm achteruit was gegaan en dat het met de band ook niet zo heel goed ging. Ze stond er van te kijken. Ze was enorm bezorgd geweest, ook al had ze hem al een tijdje niet meer gezien of gesproken. Ze was dan ook blij dat Michael haar om hulp had gevraagd, ook al was het daar nog niet van gekomen. Ze was zelf nog niet heel erg lang in Los Angeles en ze was druk bezig met haar studie. Daarnaast had ze heel veel tijd door weten te brengen met Michael. Het klikte enorm goed tussen de twee en ze moest toegeven dat ze hem enorm zag zitten. Ze hadden dan ook enorm veel gedaan samen. Daardoor had ze zich de laatste tijd niet al te veel zorgen gemaakt om Calum. Hoewel ze soms nerveus was om betrapt te worden, omdat ze veel tijd binnen door hadden gebracht. Het kon natuurlijk gebeuren dat Calum opeens binnen kwam zetten.
Nu hadden ze dan toch met zijn allen af weten te spreken. Ook al waren zowel Calum als Luke hier niet van op de hoogte geweest. En daar maakte Abigail zich zorgen om. Ze was nerveus voor zijn reactie. Ze wist niet hoe hij zou reageren, al ging ze ervan uit dat zijn reactie alles behalve positief zou zijn. Hij zou zich waarschijnlijk ook afvragen hoe het nu in een keer zo kwam dat ze het zo goed met Michael had kunnen vinden. Ze wist dat het een behoorlijke confrontatie ging worden. Daar ging ze vanuit althans. Ze ging in dit soort situatie altijd uit van het ergste, zodat het uiteindelijk altijd mee zou kunnen vallen.
"Dat klopt. Laten we maar gaan. Ik denk dat ze al op ons zitten te wachten" zei ze glimlachend tegen Rain. Ze keek op tegen het gesprek, maar het was het beste om te doen. Ze haalde een hand door haar haar heen en begon toen op een rustig tempo te lopen. Haar beste vriendin aan haar zijde. Gelukkig was dit maar een klein stukje. Ze vond het fijn om op loopafstand van zowel haar beste vriendin als haar nieuwe vrienden af te zitten. Binnen een aantal minuten stonden ze dan ook al weer voor het appartement van de jongens.. Kort keek ze naar Rain, voor ze op de deur klopte. Ze haalde een keer diep adem en wachtte nu ook geduldig tot de deur geopend werd.

Ashton was toch lichtelijk nerveus geweest over de gehele situatie. Vandaag was de dag dat zowel Rain als Abigail weer in contact zouden komen met hun voormalige vrienden Luke en Calum. Nog voor dat ze een band hadden gevormd en nog voordat het een succes zou worden, waren ze beste vrienden van elkaar geweest. Daar leerde Ashton de twee meiden ook van kennen. Het contact verwaterde naarmate de band steeds succesvoller werd. Uiteindelijk hadden de twee totaal geen contact meer gehad. Iets wat hij zonde had gevonden. Vrienden waren belangrijk in tijden zoals deze. Zeker vrienden die het beste met je voor hadden gehad en niet alleen het om je geld had te toen. Zoals Rain. Hij snapte ook niet waarom Luke het bij haar verpest had. Hij vond het sowieso niet heel erg goed gaan met Luke, moest hij eerlijk toegeven. Hij was behoorlijk achteruit gegaan. Hij miste zijn afspraken. Deed dingen die hij eigenlijk niet zou moeten doen en stelde zowel als het management als Michael en hijzelf vaak teleur. Hij vond ook dat het niet langer meer kon. Daardoor was hij met het idee gekomen om contact te zoeken met de meiden. Want ook met Calum ging het niet heel erg goed. Zo had Michael contact weten te maken met Abigail en had hij contact gezocht met Rain. Toch was het iets anders gelopen dan hij had verwacht. Natuurlijk had hij haar verteld over de situatie en waren ze het met elkaar eens dat dit niet helemaal goed ging en dat daarom Luke geholpen moest worden. Maar wat hij niet ha verwacht was het feit dat hij een goede band wist te ontwikkelen met Rain. Hij kon het enorm goed met haar vinden. Echt heel erg goed en ze hadden inmiddels ook al heel erg veel tijd met elkaar doorgebracht. Vaak buitenshuis, omdat ze toch allebei buitenmensen waren geweest. Ook wist hij dat Michael het beter kon vinden met Abigail en dat hij toch liever binnen dingen deed. Zo hadden ze allemaal toch wat meer privacy gehad. Een grijns verscheen er rond zijn lippen toen hij daar aan dacht.
Toch was hij benieuwd naar hoe het vandaag zou gaan lopen. Zo hadden ze de twee meiden uitgenodigd om hier naar toe te komen, op het moment dat Luke en Calum ook thuis zouden zijn. Misschien dat ze in gingen zien dat ze fout zaten. Hoe dat in zijn gang zou worden gezet, wist hij nog niet precies. Het had een goed idee geleken toen hij het bedacht had, maar nu had hij zijn twijfels gehad over het hele idee. Kort beet hij op zijn lip en begon opnieuw te grijnzen toen het huis een beetje begon te leven. Michael was inmiddels ook klaar. Daar was hij ergens ook blij om, want nu was hij niet meer alleen geweest. Hij zag hoe zijn bandgenoot naast hem kwam zitten. Hij schudde grijnzen zijn hoofd, wanneer de zag chips van hem af werd gepakt. Niet dat hij het erg vond. Alles behalve zelfs. Hij pakte zijn glas met drinken en nam een grote slok, voor hij antwoord gaf op de vraag die Michael hem gesteld had. "Als het goed is, zijn ze alle twee nog op hun kamers. En de meiden kunnen hier ieder moment zijn" zei hij tegen Michael.
Hij had de woorden nog niet uitgesproken of er werd al op de deur geklopt. Kort keek hij Michael aan, voor hij zelf aanstalten maakte om de deur open te doen. "Daar zul je ze hebben" zei hij met kleine grijns, terwijl hij zich afzette van de bank en opstond. "Nu maar hopen dat alles goed gaat"voegde hij er nog aan toe. Hij liep naar de deur en opende hem. In de deuropening stonden inderdaad de twee meiden geduldig te wachten. Even prachtig als altijd. Hij kon het niet laten breed naar hen te grijnzen. "Welkom. Kom binnen" zei hij, terwijl hij de deur voor de twee meiden open hield.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Eerlijk gezegd wist Rain niet wat er zou gebeuren als ze weer oog in oog zou staan met Luke. Natuurlijk had ze hem al gemist. Dat had ze al gedaan toen hij op het vliegtuig naar Londen was gestapt, al die jaren geleden. Hij was haar beste vriend geweest, haar maatje. Als er iemand was geweest bij wie ze terecht had gekund, dan was het de blonde jongen geweest. Een jongen die enkel een droom had gehad en zijn covers op YouTube had geplaatst, maar nooit voordat hij het filmpje naar Rain had gestuurd zodat ze had kunnen horen hoe hij had geklonken. Ze kon nu iet geloven dat diezelfde jongen twee albums op zijn naam had staan en zo was veranderd.
Toch was het zo en misschien had ze het ergens ook wel moeten verwachten. Mensen waren heel er veranderlijk, zeker als hun omgeving veranderde zoals dat bij Luke was gebeurd. Dus ergens was het begrijpelijk dat hij was veranderd, maar als zelfs Ashton aan de bel had getrokken, dan was er iets niet goed. Volgens hem was Luke echt op een slechte plek, wat er voor zorgde dat het ook minder ging met de band. Ondanks dat Rain al jaren niet meer met Luke had gesproken, zou ze niet met haarzelf kunnen leven als ze enkel toe zou kijken hoe Luke zijn eigen droom zou verpesten. Ashton kwam er nu ook nog eens bij kijken. Rain had hem al wel gekend, maar nu ze vaker met elkaar hadden gesproken, kende ze zijn passie voor het maken van muziek. Als Luke de band naar beneden trok, zou hij Ashton en de anderen met zich meetrekken en dat wilde Rain niet toelaten.
Daarom was ze met een frisse glimlach, en alle moed die ze in zich had, samen met Abigail naar het huis van de jongens vertrekken. Met elke stap die ze nam voelde ze de zenuwen samentrekken in haar maag. Normaal ging ze met een vrolijk gevoel naar Ashton, maar nu was het anders. Nu wist ze niet wat ze moest verwachten. Misschien zou Luke haar wel niet meer herkennen, misschien zou hij haar wel niet willen zien of spreken. Hun vriendschap was immers voorbij, dus misschien bestond ze wel niet meer voor hem en was ze niet meer dan een willekeurig persoon die hij ooit had gekend.
Ondanks dat zij degene was die uiteindelijk op had gegeven om nog contact te zoeken met Luke, zou ze hem altijd herkennen. Natuurlijk was hij veranderd. Hij was ouder geworden, ze had foto’s gezien. Zelfs als ze op straat had gelopen, had ze hem kunnen herkennen aan zijn blauwe ogen en zijn manier van doen en laten. Tenminste, Rain hield zich voor dat ze hem had kunnen herkennen. Door daar aan te denken, leek het alsof hun vriendschap niet zo lang geleden was. Al was het eigenlijk al meer dan drie jaar geweest dat ze hem voor het laatst had gesproken.
Samen met Abigail was ze bij het huis aangekomen. Haar beste vriendin had al op de deur geklopt en Rain haalde diep adem. Ze hoopte dat Ashton open zou doen. Als Luke opeens voor haar zou staan, zou ze niet echt weten wat ze tegen hem zou moeten zeggen. Hetzelfde zou gelden voor Calum.
Gelukkig was het Asthon die de deur open deed. Ondanks haar zenuwen, moest Rain toch glimlachen toen ze de glimlach van Ashton zag. Er was iets aan zijn lach wat haar altijd vrolijk maakte, zelfs op een moment zoals deze.
‘Dankje,’ zei ze tegen Ashton, waarna ze naar binnen liep. Ze kon het niet laten om de jongen een korte knuffel te geven. Het voelde vreemd om hem zo te begroeten, aangezien dat bij Luke ook altijd had gedaan. Soms had hij tegengestribbeld, maar uiteindelijk had hij altijd toegegeven aan haar knuffels. Waarschijnlijk had dat aan de leeftijd gelegen.
Ze liet Ashton los en keek om zich heen. Ze was hier al wel eens geweest, maar nooit op momenten dat Luke er was geweest. Nu zat hij waarschijnlijk ergens in een kamer. Misschien had hij de deur niet eens gehoord, wat natuurlijk mogelijk was als je nog uit lag te kateren van de vorige avond.

Normaal was het een blije gebeurtenis als hij Abigail zou zien. Dat was het nu ook wel, maar Michael wist niet wat hij van deze dag moest verwachten. Het zou goed kunnen verlopen. Misschien zou Calum wel blij zijn om haar weer te zien, omdat het jaren geleden was. Misschien zou hij samen met Abigail ergens kunnen zitten en zouden ze het kunnen hebben over alle leuke momenten die ze samen hadden gehad. Michael hoopte dat er iets zou gebeuren wat positief uit zou pakken als het ging om Calum, want hij wist hoe slecht het met zijn vriend ging en hij zag het graag anders.
Michael kon zich goed voorstellen dat dit leven iemand soms even te veel werd. Hij had het zelf ook meegemaakt. Op een gegeven moment had het touren hem opgebroken. Hij had in kamers en bussen geleefd en alleen de momenten op het podium hadden hem iets kunnen opvrolijken, maar die momenten hadden zijn problemen niet weg kunnen nemen. Er waren echt dagen geweest waarop hij liever niet op had willen treden, maar hij wist dat hij wel had gemoeten. Vooral omdat hij niemand teleur had willen stellen. Zijn band niet, maar ook de fans niet. Toch had hij zich niet goed gevoeld, maar hij had zich er doorheen gevochten.
Als Calum nu zoiets voelde, dan wilde Michael hem graag helpen, maar het leek wel alsof Calum niet open leek te staan voor hulp. Het leek alsof hij niets meer wilde doen, behalve uitgaan en dingen op zijn eigen manier aanpakken, maar Michael had wel door dat die manier niet de goede was. Dat gold ook voor Luke en daarom hadden hij en Ashton besloten dat ze iemand hadden moeten zoeken die hun vrienden zouden helpen. Twee iemanden zelfs. Twee meiden die vertrouwd waren voor de jongens, in de hoop dat ze wel met hen zouden willen praten in plaats van met iemand die ze niet kenden.
De bel was gegaan en Asthon was al opgesprongen om de meiden te verwelkomen in het huis. Michael legde zijn chips weg en liep vervolgens achter Ashton aan, terwijl hij zijn handen afklopte aan zijn zwarte broek. Toen hij in de gang was aan gekomen, was de deur al geopend en kwamen de twee meiden net binnen. Ondanks dat ze Ashton beide begroetten met een glimlach, merkte Michael dat ze nerveus waren. Iets wat logisch was, want hij voelde precies hetzelfde.
‘Hé,’ begroette Michael de twee meisjes. Zijn ogen gleden naar de trap. Hij wist niet of Luke en Calum de bel hadden gehoord, maar hij wilde Abigail en Rain niet te lang laten wachten. ‘Als jij ze wat drinken inschenkt, haal ik ze even op,’ zei hij tegen Ashton, waarna hij al de trap opliep.
Michael had samen met Ashton afgesproken om niks aan Calum en Luke te vertellen, zelfs nu niet. Ze wisten immers niet hoe het nieuws zou vallen dat Rain en Abigail hier waren. Waarschijnlijk wisten ze niet eens dat ze nu ook in Los Angeles woonden.
Michael besloot om als eerste naar de kamer van Calum te gaan. Hij skipte het kloppen op de deur en maakte hem gewoon meteen open. Hij trof Calum aan in bed. Zijn rug was naar de deur toegedraaid, maar Michael kon zien dat de jongen op zijn telefoon zat en dus wakker was. Calum scrolde door zijn Instagram-feed en stopte zo nu en dan om iets te liken.
Michael kuchte, waardoor de getinte jongen zich omdraaide. Bij het zien van Michael draaide hij zich weer terug. ‘Oh, hey.’
‘Hey,’ zei Michael. ‘Ash en ik wilden graag iets met z’n allen doen.’
Calum mompelde wat, maar Michael kon niet uit opmaken uit zijn woorden wat hij nou precies gebeurde. ‘Daarna wilden we wat drinken en misschien naar de Nice Guy,’ voegde Michael er aan toe, wetend dat Calum een avondje uit niet zou afwijzen. ‘Denk er maar over na.’
Michael liep de kamer weer uit en liep vervolgens naar die van Luke, om hem precies hetzelfde te vertellen. Ook uit Luke kwamen niet bijster veel woorden, maar het leek alsof hij net wakker was geworden van de bel en Michael wist hoe Luke in de ochtend was.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail beet zachtjes op haar lip. Dat was een trekje dat ze had op moment dat ze nerveus was. Op momenten zoals deze. Ze was nog nooit zo nerveus geweest als nu. Calum was haar beste vriend geweest. Alles deden ze samen. Ze deelde alles met hem. Net zoals hij alles met haar deelde. Ze kende elkaar door en door en ze vond het altijd geweldig om tijd met hem door te brengen. Abigail beschouwde Calum altijd als een bescheiden persoon die er altijd alles aan deed om anderen op te vrolijken. Dat vond ze één van zijn beste eigenschappen. Een eigenschap die ze ook teug wist te vinden in Michael. Ze genoot enorm van de tijd die ze met hem door mocht brengen en ze was blij dat ze hem iedere keer weer wat beter leerde kennen.
Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen op het moment dat Ashton de deur voor hen opende. Ze stapte na Rain het appartement in en liet haar blik gelijk naar Michael glijden. Ze wist niet waarom, maar hij maakte haar op de een of andere manier toch een stukje kalmer. "Hey you"zei ze hem, voor hij naar boven verdween en mee deelde de jongens te gaan halen. Ze slikte een keer en frunnikte kort aan de onderkant van haar shirt. Ze had geen idee hoe deze situatie zich verder uit zou gaan pakken. Het had een goed plan geleken. Ze had het er vaak met Michael over gehad. Hoe de twee jongens vaak voor problemen zorgde en dat deed haar toch een beetje pijn. Ze wist hoe Michael van muziek hield en hoeveel moeite hij in de band stak.
En ten tweede deed het wat met haar, omdat ze dit totaal niet achter Calum achter gezocht. De Calum die ze kende was zo anders. Hij was iemand die genoot van het leven. Passie stopte in de dingen die hij deed. Als hij ergens ging, ging hij er ook echt voor en dat hij zich zo had laten gaan, verbaasde haar enorm. Ze wist dat het contact tussen hen was verwaterd en dat ze zich van elkaar hadden ontgroeit. Ook dat had haar pijn gedaan, omdat hij heel erg veel voor haar betekend had. En natuurlijk gaf ze nog steeds enorm veel om hem, maar hij was enorm veel veranderd. Door de verhalen die Michael haar vertelde, wist ze nog behoorlijk op de hoogte te blijven van wat er allemaal gaande was en van sommige dingen was ze echt enorm geschrokken. Ze gaf om de jongen en vond het verschrikkelijk dat die dingen hem gebeurde. Ook al zorgde hij daar zelf voor.
Ze vond het ook oneerlijk tegenover Michael en Ashton. Zij waren immers de dupe van de dingen die zowel Calum als Luke wisten te flikken. En dat vond ze echt enorm onterecht. Daarom vond ze het ook goed dat ze wat gingen doen met zijn allen. Hoewel ze geen idee had hoe dit zich uit ging pakken. Ze had hem al een behoorlijke tijd niet meer gezien en ze wist ook niet of hij haar wel wilde zien. Misschien liep de gehele situatie wel compleet uit de hand, terwijl ze hem juist wilde helpen en het beste met hem voor had. Hij kon het totaal verkeerd opvatten en dit als een aanval richting hem zien en hen nog meer buitensluiten dan hij al deed.
Ze streek een plukje haar achter haar oor en stapte de woonkamer binnen. Ashton bood zowel haar en Rain wat te drinken aan. "Doe maar een cola, alsjeblieft" zei ze glimlachend. Haar stem trilde een beetje. Dat verraadde dat ze nerveus was geweest. Misschien dat Calum niet eens naar beneden wilde komen. Dat was ook een mogelijkheid geweest. Ze haalde een keer diep adem en trok de spijkerjas uit die Michael de vorige keer bij haar had laten liggen. Ze hing de jas aan de kapstok en nam toen plaats op de bank.
Het idee dat de vier hadden bedacht, leek met de seconde steeds minder goed. Het waren waarschijnlijk de zenuwen geweest, maar het leek haar niet zo'n slim idee meer om Calum zo te overvallen. Kort schudde ze haar hoofd en pakte vervolgens het glas aan die Ashton haar aanreikte. Het was nu te laat geweest en waarschijnlijk maakte ze het in haar hoofd alleen maar erger dan het uiteindelijk zou worden.

Ashton grijnsde breed op het moment dat hij de deur had geopend en hij de twee meiden op de stoep hadden gestaan. Hij deed een kleine stap opzij, zodat de meiden allebei naar binnen konden stappen. Slechts enkele seconde later voelde hij de twee armen van Rain om hem heen en schoot kort in de lach. Hij wist dat ze van knuffels hield, dus keek hij er niet meer van op. Het zou hem eerder verbazen als ze hem niet meer zou omhelzen op momenten dat ze elkaar weer eens zagen. Daarom sloeg hij ook zijn armen om haar heen en hield haar voor een aantal seconde stevig vast, voor hij haar uiteindelijk weer los liet.
Hij bekeek haar eens goed. Ze zag er nerveus uit en dat kon hij maar al te goed begrijpen. Hij betrapte zichzelf erop dat hij ook licht nerveus was. Hij keek ook eventjes op, op het moment dat Michael hem vertelde dat hij de jongens boven zou gaan halen. Zou proberen in ieder geval. Michael en hij hadden al vaker geprobeerd om wat met de jongens te doen, maar vaak genoeg hadden ze hen geweigerd of had het tot een discussie geleid. Hij hoopte maar dat de jongens deze keer wel zouden luisteren en ze naar beneden zouden komen. Al was hij wel benieuwd naar hoe dit uit ging pakken. Hij wist hoe belangrijk Luke voor Rain was geweest. Ze hadden het vaak over haar vriendschap met Luke gehad en hij snapte echt niet hoe Luke die vriendschap had kunnen verwaarlozen. Rain was een ontzettend lief persoon die altijd voor andere klaar stond. Hij waardeerde haar gezelschap enorm en dat was waarom hij het ook zo goed met haar kon vinden. Hij vond dat ze enorm veel gemeen hadden en hij zag haar ook steeds meer zitten.
Daarom hoopte hij ook echt dat het vandaag goed uit zou pakken. Hij hoopte dat hij niet in zijn gebruikelijk chagrijnige bui zou zijn, maar dat leek hem niet al te voor de hand liggen.Zachtjes beet hij op zijn lip en sloot de deur. Het werd steeds moeilijker om zowel met Luke en met Calum om te gaan. Als band kwamen ze steeds vaker in de problemen en thuis hing er een gespannen sfeer. Alsof ze op eierschalen liepen. Daar baalde hij enorm van. Het was voor hen een droom die uit kwam op het moment dat het steeds beter ging met de band. Hun bekendheid groeide met de dag en steeds meer mensen luisterde naar hun muziek. Zijn waardering voor zijn fans was dan ook enorm groot. Hij stak enorm veel moeite in de band. Het was zijn passie geweest. Hij had er alles voor over en het deed hem pijn hoe laks de twee over de band konden zijn.
Het frustreerde hem soms, omdat ze hierdoor vaak in de problemen kwamen. Hij voelde zich daar schuldig over, ook al kon hij niet heel veel doen aan wat de jongens aan stichtte. Zowel Michael als hij hadden al vaak genoeg met Luke en Calum over de situatie willen praten, ook omdat het management hen aanspoorde om dat te doen. Maar ze konden niet tot hen doordringen. Het liep ook vaak uit tot een ruzie. Dat maakte het er dan ook niet beter op. Hij hoopte dan ook dat dit wel zou gaan lukken. Dat de twee meiden wel door konden dringen tot de twee jongens. Al kon verschillende kanten op. Hij schudde kort zijn hoofd. Hij hoopte maar dat het goed uit zou pakken.
Hij zette de gedachten voor nu van zich af en draaide zich uiteindelijk weer om naar de meiden. Een grijns verscheen er rond zijn lippen. "Wat willen jullie drinken?"vroeg hij hen. Hij liep rustig richting de keuken en schonk de cola in waar Abigail om vroeg. Hij draaide zich om en reikte haar de cola, voor hij zich weer op Rain richtte. Hij keek haar met een vragende blik aan. Ook zij zag er nerveus uit. Dat kon hij begrijpen. Hij wist dat ze Luke al even niet had gezien en ook hij voelde de zenuwen. Hij kon het haar dan ook niet kwalijk nemen en hij hoopte nog het meeste voor haar dat dit goed uit zou pakken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld