Zoveel aangiftes, zoveel werk voor de sheriffs. Zuchtend gingen ze alle verklaringen, die her en der op de bar lagen, af in de hoop de personen te vinden die ze zochten. Her en der een foto die wel leek op de personen die ze zochten, maar een match hadden ze tot nu toe niet gevonden.
'Hoe kan het nou, bijna het hele dorp heeft zich komen aangeven en nog steeds vinden we geen ene klop!' mopperde Sas, die de leiding over de zaak nog steeds had. De gemengde lucht van bier en sigaren die in deze muffige plek hing, deed iedereen walgen, maar het team bleef stug de verklaringen bekijken. Tot een vuist het hout van de bar raakte en deze even beefde, waardoor alle sheriffs verschrikt opkeken.
'Deze! schreeuwde Wishbone, een verklaring in haar hand. 'De beschrijving komt volledig overeen met wat we zoeken. Deze persoon is creatief, heeft reeds ervaring in een van de andere korpsen in dit land én weet bovendien nog wat over geneeskunde. Kan handig zijn, als een van ons weer per ongeluk een geweerschot op een ander lost...' Wishbone keek even zijdelings naar Rafke, die op haar beurt een geërgerde zucht slaakte.
'Laat eens zien.' Sas onderbrak enig verder geruzie, waarna ze de aangifte nog eens overliep. Daarna knikte ze goedkeurende en legde de aangifte aan de kant. Een begin van een kleine stapel personen die ze zochten. 'Couture. Ze is me zeker bijgebleven.'

Met hernieuwde hoop dunde het team de stapel aangiftes steeds verder uit, in hun achterhoofd houdend dat ze elk moment een mogelijke kandidaat konden vinden. Verschillende drankjes gleden over de bar heen, maar de sheriffs besloten om het toch maar bij water te houden. Ze konden later wel hun goede werk vieren, nu was het tijd voor opperste concentratie.
'Ja!' schreeuwde Placebo toen. Weer schrok iedereen even op, maar daarna keken ze de sheriff hoopvol aan. 'Geïnteresseerd in boeken, documentaires en series. Een karakter dat we tevens enorm kunnen gebruiken om ons korps nog te versterken én bovendien iemand met ervaring!'
'Cleopatra?' vroeg Ligeia uiteindelijk, waarna een bevestigende knik haar vraag beantwoordde.

Enkele nieuwsgierige zielen kwamen ondertussen kijken waar al die tumult toch over ging, maar de sheriffs schermden hun aangiftes steeds goed af. Niemand zou iets naar de buitenwereld kunnen brengen, pas als de sheriffs zelf besloten het grote nieuws bekend te maken.
'Weten jullie nog, die zaak over Bonnie en Clyde?' vroeg MementoMori uiteindelijk. 'Fascinerend vond ik die. Ik weet nog dat iemand daar over kwam vertellen, ze deed het prachtig.' MementoMori keek haar vrienden aan, in de hoop dat iemand de naam zou kunnen toelichten die haar ontglipt was.
'Ja, dat was iemand die wat later kwam... We wilden haar echter wel nog een kans geven om zich aan te geven,' antwoordde Rafke. 'Wie was dat ook alweer?'
Iedereen begon door zijn stapel aangiftes te bladeren, op zoek naar die ene persoon, tot uiteindelijk Persival het verlossende antwoord bood. 'Scherbatsky!' riep ze enthousiast, waarna ook dat dossier de stapel vervoegde.

De zon ging ondertussen al onder, terwijl er nog steeds een hele stapel dossiers lagen die klaar waren om doorgenomen te worden. Enkele magen gromden al zachtjes en uiteindelijk liet Lianake zich lang genoeg afleiden om de barman om een snack te vragen. Deze antwoordde dat zijn moeder wel enkele dingen had gebakken, die hij gerust met de hardwerkende sheriffs wilde delen. Lianake bedankte hem toen hij de schaal vol gebakjes op de bar zette. Toen Juntos opeens begon te mompelen, met één of ander gebakje in haar mond, keek iedereen haar even aan alsof ze gek was.
'Fwangiwpwan!' sprak ze met het eten nog in haar mond. Toen ze uiteindelijk even kauwde en de brok inslikte, kon iedereen haar verstaan toen ze zichzelf herhaalde. 'Frangipane!' Nu, met haar gebakje - een frangipane - in haar ene hand en het bijhorende dossier in haar andere, was het vierde nieuwe lid voor iedereen duidelijk.

Daarna ging het snel. Kort nadat de vorige naam geroepen werd, hield Sas triomfantelijk een nieuw dossier omhoog. 'Iemand met een enorme interesse in alles wat de geschiedenis betreft. Kunnen we zeker gebruiken voor onopgeloste zaken. Bovendien houdt deze persoon geloof ik van enorm lange teksten schrijven, wel goed als verslaggever!' Instemmend geluid klonk op, waarna het dossier met 'TheBurrow' in zwarte inkt op de voorkant op de stapel belandde.

'Dames,' begon de barman, 'ik vrees dat ik dadelijk moet sluiten... Het is pikdonker buiten, de maan staat hoog aan de hemel en ik denk dat jullie ook nood hebben aan wat slaap.' Ligeia snoerde hem echter de mond door een vinger op zijn lippen te drukken en keek hem daarna boos aan.
'Wij slapen niet voordat ons werk klaar is. Nu, als u zo vriendelijk wil zijn, hoe klinkt Unsteady u in de oren?'
'Best goed,' mompelde de barman tegen Ligeia's vinger aan. 'Denk ik...'
'Sheriff Unsteady,' herhaalde Sas. 'Prima.'

Het was iets na middernacht toen de sheriffs een stapel van zes dossiers hadden liggen. Allemaal aangiftes die voldeden aan de verwachtingen die ze hadden. Allemaal veelbelovende sheriffs, die ze zouden trainen tot een volwaardig lid van het team. 'De rekening is voor Kaj,' wimpelde Wishbone de barman af, die net wilde vragen of de sheriffs de rekening wilden betalen. De sheriffs hadden wel betere dingen te doen dan rekeningen betalen, onder andere het opleiden van hun zes nieuwe sheriffs.