Het is vrijdagavond: je zit voor de televisie, kijkt één of andere talentenjacht en op een gegeven moment heb je toch wel zin om iets weg te knabbelen terwijl je naar het vermaak voor je kijkt. Grote kans dat je dan een zak Lays chips uit de kast trekt. Iedereen heeft een favoriete smaak en het merk verkoopt over de gehele aardbol de zakken vol knapperige chipjes, maar waar komt het echt vandaan?

Lays is ontstaan in Amerika in 1932, in Ohio. In dat jaar kwam de verkoper Herman Lay met het idee om een gebouw te openen dat nu gelijk staat aan onze hedendaagse snackbar. Een paar jaar later, in 1938, kocht hij een fabriek waar chips werd gemaakt door de Barret Food Company, maar hij veranderde de naam naar H.W. Lay Lingo & Company. Herman Lay verkocht zijn chips in een groot deel van de zuidelijke staten van Amerika. Dit deed hij door de achterbank te vullen met de chipszakken en deze te verkopen vanuit zijn auto.

In 1944 werd de naam verkocht naar Lay Lingo &Company. Dit bedrijf werd het eerste snack-bedrijf dat reclametijd op de televisie kocht. Zo kon heel Amerika zien wat voor chips er nu op de markt waren. Vanaf hier ging het razendsnel. Iedereen in Amerika wilde de chips kopen, waardoor Herman Lay meerdere fabrieken op moest zetten. Het snelgroeiende bedrijf was een gat in de markt voor andere investeerders en zakenmannen en uiteindelijk was er een zakenman genaamd Derick Lothers die er in slaagde om zijn bedrijf, Frito Company, te paren met Lay Lingo &Company. Ondertussen verdiende dit bedrijf al jaarlijks 127 miljoen met het maken van chips. Vlak hierna kwamen ze met de slogan: “Betcha can’t just eat one”(vertaald: wedden dat je er niet maar eentje op kan?).

Het bedrijf ging internationaal. Nu kon de hele wereld genieten van de chips. In 1965 fuseerde het bedrijf met de Pepsi-Cola Company en ze noemden het PepsiCo. Lays is dus eigenlijk onderdeel van Pepsi! Hierna werden de chips omgedoopt tot Lays. Lays kwam aan het einde van de jaren negentig met een soort chips dat langer houdbaar was en ook langer knapperig bleef. Dat zijn de chips die wij nu kennen. Daarna kwamen ook de wavy Lays, die wij nu kennen als ribbel-chips, en aan het begin van de 21e eeuw begon Lays ook te concurreren met Pringles door Lays stax op de markt te brengen.

Lays is niet meer weg te denken uit de supermarktschappen, maar dat is niet in ieder land zo. In Engeland gaat het merk bij de naam Walklers, in Australië staan deze bekend als Smiths chips, in Egypte heten ze Chipsy, in Vietnam heet het merk Poca en in Mexico vind je deze chips onder de naam Sabritas.

De naam van het merk is echter niet het enige verschil. Zo zijn de paprika chips die wij als Nederlanders en Belgen verslinden, bijna nergens anders te verkrijgen. Het is dus een typisch Nederlandse en Belgische smaak! In Amerika heb je smaken als: Cheddar and Sour Cream, Chipotle Ranch en Honey Barbecue(honing barbecue). In Canada heeft het merk smaken geproduceerd als: Fries and Gravy (frietjes met jus) en Roast chicken (geroosterde kip). Zelfs in Europa verschillen de smaken nog heel erg, want zo heeft België de smaak: Indian Curry. In Griekenland is er een soort die naar fetakaas smaakt en in England kan je de smaak van een Yokshire Pudding terugvinden in je eigen chipszak.