De Manenwolf is in Zuid-Amerika de grootste hond die er te vinden is. Veel mensen denken dat de Manenwolf een vos of een wolf is, maar dat is niet zo. Het is de enige hond uit het Chrysocyon geslacht. Chrysocyon betekent 'Gouden Hond'. Hoewel de Manenwolf wel veel vosachtige trekken vertoont, is hij niet verwant aan vossen. Er zijn verschillende studies geweest naar de Manenwolf en daar is uitgekomen dat de honden de enige in hun soort zijn in Zuid-Amerika. In Brazilië zijn ook fossielen van Manenwolven gevonden van hele lange tijden geleden.

Naam

De naam Manenwolf komt van de manen in de nek van de hond. Plaatselijk staat de Manenwolf bekend als: aguará guazú, wat Grote Vos betekent in de Guarani-taal. In Brazilië staan de honden bekend als: lobo de crin , lobo de los esteros of lobo colorado en lobo-guará. Het woord lobo, wat wolf betekent, is afkomstig van het Latijnse Lupus.

Gedrag en uiterlijk

De Manenwolven zijn ongeveer tussen de 20 en 30 kilo zwaar. Ze hebben hele lange dunnen benen die vaak bedekt zijn met een zwarte vacht. De vacht op de rest van het lichaam is rood en de nek is vaak ook nog zwart. De staart is aan het uiteinde wit. Ook hebben ze grote en hoge oren. Ze leven oorspronkelijk op de savanne in Zuid-Amerika.

De Manenwolf is een schemerdier en ze zijn vooral actief in vochtige omgevingen waar een wat hogere temperatuur is. Ze zijn actief tussen 8.00 en 10.00 in de ochtend en 20.00 en 22.00 in de avond. Op koude of bewolkte dagen zijn ze soms de hele dag actief, maar dat komt zelden voor. De honden jagen vaak alleen en tussen zonsondergang en middernacht. De grote oren gebruiken ze om hun prooidieren goed te kunnen horen in het gras. Hun prooi bijten ze in de nek of de rug en schudden vaak met geweld het dier door de rondte. Ongeveer 21% van hun jachten zijn succesvol. Dit is dus niet heel erg veel.

Mannelijke en vrouwelijke Manenwolven gebruiken hun urine om met elkaar te kunnen communiceren, maar ook om hun territorium aan te geven. Ook gebruiken ze hun urine om bijvoorbeeld begraven prooien terug te kunnen vinden. De urine van de honden ruikt naar cannabis.

Grappig weetje: In de dierentuin van Rotterdam is een keer politie komen kijken in verband met een sterk ruikende cannabis geur. Dit bleek de urine van Manenwolven te zijn. De politie was druk op zoek naar cannabis-rokende bezoekers.

Jongen

Het paarseizoen van de honden ligt tussen november en april. De draagtijd is 60 tot 65 dagen en meestal krijgen ze 2 tot 6 pups in één keer. De pups wegen meestal 450 gram en zijn volgroeid als ze een jaar oud zijn. De pups worden geboren met een volledig zwarte vacht, maar deze wordt na tien weken rood. De oogjes van de pups gaan na 9 tot 10 dagen open en krijgen tot 4 maanden borstvoeding.

Voeding

De Manenwolven zijn omnivoren, dit betekent dat ze alleseters zijn en zowel plantaardig als dierlijk voedsel eten om te kunnen overleven. De honden eten vooral kleine tot middelgrote dieren, waaronder kleine zoogdieren zoals knaagdieren en konijnen, vogels en zelfs vissen. Ze eten ook veel plantaardig zoals suikerriet, knollen en fruit.

Relaties

De Manenwolf is heel verlegen en vlucht wanneer ze gealarmeerd worden. Ze hebben daarom niet echt een relatie met andere soorten of met mensen. De grootste natuurlijke vijand is de poema en de jaguar.