SalviaDivinorum schreef:bowie schreef:
Daar ben ik ook bang voor, maar het voelt ook zo oneerlijk om dan nu te zeggen dat ik het niet meer accepteer terwijl hij sinds 2 maanden ofzo wel probeert om er iets aan te doen. Hij voert ook wel veranderingen door en doet al heel veel dingen anders dan eerst, maar dit wil gewoon nog niet zo vlotten. En hij wil ook wel verder gaan studeren na aankomend schooljaar, maarja! Hij wil(de) zo veel.
Denk dat je vooral voor jezelf moet bepalen of je er oke mee bent en of je met iemand die zo in het leven staat iets op wil bouwen.
maar zelf weet ik niet of ik met een relatie door zou gaan als je nog maar zo kort samen bent en je nu al dit soort ergenissen hebt. Als je later wat wil opbouwen als samenwonen, huis huren/kopen, werk, grote reis, kinderen, ga je dan niet nonstop hier tegen aanlopen dat jij degene bent die straks alles moet initieren en vooruit trekken?
Ja 't is dus echt alleen op 't gebied van zijn werk/studie, niet beslissingen die we maken in onze relatie rondom vakanties of whatever. Maar ik moet maar even na gaan denken over of dit een dealbreaker voor me is.