Forum

bowie schreef:
Ja als 't lukt zou dat natuurlijk mooi zijn! Maar het lijkt me om eerlijk te zijn een beetje vergezocht dat 7 jaar studiegeld (dus zo'n 40K gok ik?) zomaar kwijtgescholden wordt omdat hij de keuze maakt z'n opleiding niet af te maken. Maar goed! Hij + decaan en z'n behandelaar zijn er vrij zeker van dat het goedgekeurd wordt, dus het zal wel.

Ja maar als ik me er niet mee bemoei gebeurt er ook niks, en dan erger ik me er in stilte aan wat misschien wel irritanter is dan dat ik me er wel mee bemoei en we dan maar weer ruzie hebben ofzo. En ik verwacht ook echt niet van hem dat hij volgende week al een baan heeft ofzo, maar het kan natuurlijk niet zo zijn dat hij in oktober ofzo pas aanstalten maakt om iets te gaan doen. Hij heeft nu ook geen duidelijk plan van wanneer hij gaat beginnen, alleen "wanneer hij zich beter voelt". 

Batmandy schreef:
Precies wat ik ook dacht.! Ik ben er ook echt net achter dat ik zelf (o.a.) ADD heb en merk echt dat alles ineens veel moeilijker is, omdat ik eerst dacht "ik ploeg er wel doorheen uiteindelijk" en dus hoop hield, maar nu is alles dus moeilijk doordat ik gewoon weet dat mijn brein anders is en dat is echt bijschakelen in hoe je naar jezelf en je leven kijkt.
Het is natuurlijk niet jouw verantwoordelijkheid om dit te doen, maar als hij ervoor openstaat zou het idd erg nuttig kunnen zijn voor hem als jij helpt wat structuur brengen. Sowieso is AD(H)D leven zonder baan of opleiding echt een héél slecht idee, zonder structuur gaat hij in een diep zwart gat vallen waarschijnlijk

bowie schreef:
Medicatie hebben ze geprobeerd, maar werkte niet voldoende. Al gaf hij vaak na een week proberen ook wel op omdat er dan een bijwerking optrad, of begon hij er een paar dagen aan, deed het dan een paar dagen weer niet en deed het dan nog een weekje om te beslissen dat het toch niks was.
Vaardigheidstraining weet ik niet!

Hij weet overigens dondersgoed wat er allemaal geregeld moet worden en ik vraag er ook regelmatig naar, maar meer ga ik niet kunnen doen. Als ik het met hem heb over mogelijkheden ontwijkt hij het gesprek steeds of wordt hij gepikeerd, dus ook dat is iets waar ik geen tijd en moeite aan ga kunnen verspillen als hij het zelf niet wil. Ik moet op dit moment zelf ook een voltijd studie in combinatie met werk afronden, en hij is een volwassen vent die zelf om hulp moet vragen als dat nodig is.

Muki schreef:
Heb je je weleens ingelezen in hoe een adhd brein werkt?

SalviaDivinorum schreef:
Ja idk maar zou er zelf persoonlijk ook wel beetje klaar mee zijn eigenlijk, zou bang zijn dat ik dan de rest van mn leven iemand achter na moet zitten om iets te ondernemen of iets te bereiken 

bowie schreef:
En ik voel me nu een gigantische zeikerd want het gaat over iets wat mij niet eens direct beïnvloedt, maar misschien heb ik gewoon even nodig dat iemand me vertelt dat ik me niet zo aan moet stellen ofzo.

Toen ik begon met m'n vriend daten (afgelopen oktober ergens) was hij bezig met het afronden van z'n studie en moest hij alleen nog z'n stage van een week afronden en 3 opdrachten ofzo maken. Hij zat toen in z'n zevende jaar, was dus al zo'n 3 jaar bezig met afstuderen. In februari had hij moeten beginnen met z'n stage, maar hij stelde het steeds uit want "komt wel goed, ben ik in een paar dagen mee klaar" en uiteindelijk heeft hij in maart? april? de beslissing genomen om niet door te gaan met zijn opleiding. Dit ook aangezien hij een jaar terug een diagnose voor ADD heeft gekregen en er vanuit ging dat hij daardoor z'n toekomstige baan niet uit zou kunnen voeren. 

Toen heeft hij zich ingeschreven voor een creatieve opleiding waar hij voor juni z'n portfolio voor in moest leveren ter toelating. Had-ie dus twee maanden voor, maar hij heeft het een maand uitgesteld om ermee te beginnen en toen was een maand wel te kort om nog een goed portfolio in elkaar te zetten. Uiteindelijk heeft hij half mei besloten dat hij die opleiding ook niet wil gaan doen aankomend schooljaar, en dat hij een tussenjaar neemt om aan zichzelf te werken. In de tussentijd wilde hij een baantje gaan zoeken, en dan in 2023-2024 alsnog beginnen met die opleiding.

Nu zijn we 2 maanden verder en maakt hij nog 0 aanstalten om iets van werk te gaan zoeken omdat hij er gestrest van raakt en er eerst voor wil zorgen dat hij zich beter voelt, maar?? Dit voelt voor mij persoonlijk gewoon weer aan als iets wat hij constant uit gaat stellen en wat uiteindelijk misschien weer niet gaat gebeuren. Wat eigenlijk het enige is dat ik in de afgelopen 9 maanden van hem heb gezien.

Nu heb ik er alle begrip voor dat het moeilijk voor hem is en dat hij even de tijd nodig heeft, maar hij heeft echt 0 concreet plan voor wanneer hij dan wel gaat werken. Hij moet ook nog een aanvraag doen bij duo voor kwijtschelding van zijn studiekosten zodat hij geen studieschuld heeft van zijn 7-jarige opleiding + voor normaal collegegeld kan beginnen met die nieuwe opleiding, en hij geeft aan dat hij daar niet per se op wil wachten maar zich wel veel beter zou voelen als hij daar meer duidelijkheid over had. Wat waarschijnlijk pas eind september ofzo is. Met andere woorden - grote kans dat hij tot die tijd nog niks doet op het gebied van werk.
En ik vind heeeel veel dingen prima in een relatie, de opleiding of het werk dat m'n partner doet boeit me echt drie keer niks. Maar waar ik absoluut geen behoefte aan heb op dit punt in m'n leven is over een jaar een relatie hebben met iemand die gewoon niks doet op het gebied van werk of opleiding.

Als ik het er met hem over wil hebben of vraag naar zijn plan geeft hij vooral aan dat hij het wel aanziet en even af wil wachten en niet te snel wil gaan of geeft hij aan dat hij het er niet over wil hebben maar ontkent hij dat hij het ontwijkt of voor zich uitschuift.

Julianne schreef:
How the hell heeft die man een studie gedaan met ADD? I mean dat kan maar daar heb je zware medicatie voor nodig, maar hij is een jaar geleden pas gediagnosticeerd geweest?

Ben zelf nog samen geweest met iemand met ADD en hij had altijd enorm veel bijwerkingen, maar moest erdoor leven want ja anders kon hij niet studeren...
Bijwerkingen waren ook vaak geprikkeldheid