margeauxke schreef:
gestart
voor context ik ben 21 zij is 24
Ze had dus teveel gedronken en was naar het ziekenhuis gebracht in een ambulance waar mn ouders haar zijn gaan ophalen gisterenochtend en toen heeft ze de rest van de dag geslapen.
Nu snap ik dat dat een lullige ervaring is maar de vibe in dit huis is not it op dit moment.
Mn ouders zijn totaal niet kwaad ofzo, zagen er ook de lol wel van in en gewoon blij dat het maar een tripje naar het ziekenhuis was met eventjes een infuus in haar arm en niets erger dan dat.
Maar nu heb ik dus amper nog een woord gezegd tegen haar, en zij heeft nog minder tegen mij gezegd, ze ligt continue in haar bed en eet niets. Vanmiddag had mama dus het eten wat ze voor nieuwjaar had klaargemaakt omdat het wat lullig was dat ze er anders niet van kon mee genieten maar ze heeft dus nog steeds niet veel gegeten.
gisteren zeiden mn ouders dus wel dat ze hun niet durfde aankijken en dat ze daarom dus naar haar kamer was gegaan en was gaan slapen.
anyways ben het een beetje zat weer, de hele tijd op mn tenen moeten lopen, niets mogen zeggen of ze barst uit terwijl ik eigenlijk echt niet weet wat de situatie juist is
een vriendin van me zei dus al dat er misschien iets was gebeurd op dat feest waar ze naartoe was maar alles wat ik ervan heb gehoord is dat ze maar 5 minuten weg was van de vriendin waarbij ze was.
ik heb echt gewoon niet de energie hiervoor, en nog minder zin om het jaar zo te beginnen. We zijn nu niet bepaald beste vriendinnen ofzo maar het maakt me zo mentaal moe dat er hier zo'n donderwolk loopt waar je niets mee kan. Like ben er oprecht over aant denken om gewoon ff een paar daagjes naar mn kot te gaan om hier weg te zijn maar ik weet dat ik daar dus niet goed kan studeren
gestart
voor context ik ben 21 zij is 24
Ze had dus teveel gedronken en was naar het ziekenhuis gebracht in een ambulance waar mn ouders haar zijn gaan ophalen gisterenochtend en toen heeft ze de rest van de dag geslapen.
Nu snap ik dat dat een lullige ervaring is maar de vibe in dit huis is not it op dit moment.
Mn ouders zijn totaal niet kwaad ofzo, zagen er ook de lol wel van in en gewoon blij dat het maar een tripje naar het ziekenhuis was met eventjes een infuus in haar arm en niets erger dan dat.
Maar nu heb ik dus amper nog een woord gezegd tegen haar, en zij heeft nog minder tegen mij gezegd, ze ligt continue in haar bed en eet niets. Vanmiddag had mama dus het eten wat ze voor nieuwjaar had klaargemaakt omdat het wat lullig was dat ze er anders niet van kon mee genieten maar ze heeft dus nog steeds niet veel gegeten.
gisteren zeiden mn ouders dus wel dat ze hun niet durfde aankijken en dat ze daarom dus naar haar kamer was gegaan en was gaan slapen.
anyways ben het een beetje zat weer, de hele tijd op mn tenen moeten lopen, niets mogen zeggen of ze barst uit terwijl ik eigenlijk echt niet weet wat de situatie juist is
een vriendin van me zei dus al dat er misschien iets was gebeurd op dat feest waar ze naartoe was maar alles wat ik ervan heb gehoord is dat ze maar 5 minuten weg was van de vriendin waarbij ze was.
ik heb echt gewoon niet de energie hiervoor, en nog minder zin om het jaar zo te beginnen. We zijn nu niet bepaald beste vriendinnen ofzo maar het maakt me zo mentaal moe dat er hier zo'n donderwolk loopt waar je niets mee kan. Like ben er oprecht over aant denken om gewoon ff een paar daagjes naar mn kot te gaan om hier weg te zijn maar ik weet dat ik daar dus niet goed kan studeren