Forum

Naam: Seth

Leeftijd: 18 jaar

Zoon van: Hades

Innerlijk: Met zo'n meedogenloze, harde vader kan het haast niet anders dan dat Seth dat ook is. Hij is slechts iets minder erg dan zijn vader, maar nog altijd niet iemand bij wie je om hulp moet vragen, want tenzij het iets leuks voor hem oplevert, kun je dat wel vergeten. Om eerlijk te zijn, is hij daarom ook niet echt een geweldige vriend. Het is bij hem gewoon eerder 'ieder voor zich', dan 'een voor allen en allen voor een' en je moet wel heel speciaal zijn, wil je daar verandering in brengen.

Gelukkig geldt dit allemaal eigenlijk alleen voor dingen die hem moeite kosten, want zo af en toe een leugentje om iemand die hij wel oke vindt wat problemen te besparen, kan er wel vanaf. Je moet er alleen wel voor uitkijken dat hij zelfs dit bij de meeste mensen al kan zien als iets waar je hem iets voor verschuldigt bent.

Andersom werkt dit echter ook. Bewijs je hem een gunst, dan kun je verwachten dat je hier vroeg of laat ook weer iets voor terugkrijgt. Dit kan werkelijk waar in elke mogelijke vorm zijn, dus wees niet verrast als hij het een keer voor je opneemt of je ineens een leuk geldbedrag toeschuift. Echter, de kans dat hij je daarna weer zal behandelen als voorheen is erg aanwezig en voor de meesten houdt dat ongeïntresseerd en arrogant in.

Iets wat zijn interesse wel wekt is een goed gevecht (liefst van leven of dood), alleen dan wel slechts het kijken ernaar. Hij kan zich best redden in een gevecht, want hij is best sterk en, hoewel hij niet al te best is met de meeste wapens, kan hij prima overweg met een dolk of tweetand. Het enige probleem is dan ook dat hij er simpel gezegd te lui voor is. Hij betaalt liever iemand om voor hem te vechten, dan dat hij zelf zijn handen vuil moet maken en aangezien hij geld zat heeft, is dat ook helemaal geen probleem. Daarbij, schimmen kunnen ook een erg leuke vervanger zijn voor een gevecht.

Verder is het misschien nog handig om te weten dat hij zo af en toe een tikkeltje bazig over kan komen - zacht uitgedrukt - en dat hij rust prefereert, wat er meestal tot leidt dat hij er totaal geen bezwaar tegen heeft om eventjes alleen te zijn.

Uiterlijk:

Extra: Aangezien zijn vader niet alleen de god van de onderwereld, maar ook van de rijkdom is, komt Seth zeker geen geld tekort. Alles wat hij wilt, kan hij krijgen en dat straalt ook wel een beetje van hem af dankzij zijn arrogante houding en zijn veel te dure spullen, maar als je het geld ervoor hebt, waarom ook niet?

Verder kent hij ook nog enkele trucjes, dankzij zijn machtige vader waar het oproepen van schimmen ook onder valt. Erg handig als je een keer een babbeltje wilt maken met een dode. Het weer laten verdwijnen van deze schimmen hoort daar natuurlijk ook bij en het is ook zeker niet verkeerd dat deze schimmen hem dienen te gehoorzamen. Jammer genoeg geldt dit niet voor elke geest die al rondzwerft op aarde.

Zijn schaduw valt wel onder de groep schimmen die hem gehoorzaamt en kan zich zelfs losmaken van zijn lichaam. Een beetje apart, want zelfs in de stralende zon zal hij dan rondlopen zonder schaduw, maar wel erg handig aangezien een schaduw de perfecte spion is. Het kan overal komen en is niet erg opvallend, plus dat het niet tastbaar is en dus ook niet gevangen of gedood kan worden.

Voor zover bekend, is zijn enige andere kracht het 'manipuleren' van schaduwen wat onder andere inhoudt dat hij de schaduwen als het ware kan veranderen in een portaal om zo te schaduwreizen. Ook maakt zijn kracht het mogelijk om af en toe een kijkje te nemen bij een andere schaduw zonder dat hij er ook echt naartoe moet, inclusief de onderwereld om af en toe bij te praten met zijn pappie.

Beide krachten kosten hem echter wel energie, waardoor hij niet in staat is ze te vaak achter elkaar te gebruiken en om eerlijk te zijn gaat niet elke manier van schaduwmanipulatie hem even goed af. Alleen het gebruik van zijn schaduw kan hij bij wijze van spreke 24 uur per dag volhouden zonder dat het hem enige moeite kost.

Naam:  Flynn Fitzherbert

Leeftijd: 18

Zoon van: Rapunzel en Eugene

Inn:  Zoals zijn vader is Flynn een echte charmeur. Hij beseft zich maar al te goed dat zijn uiterlijk mee zit en maakt er dan ook flink gebruik van. Iets waardoor zijn ego behoorlijk hoog bij hem zit en als dat dan een deukje oploopt, is hij daar niet altijd even blij mee en zou hij zichzelf ook weer willen bewijzen, om er voor te zorgen dat zijn ego weer een beetje omhoog komt. Ondanks alles is het wel zo dat als hij om iemand geeft, hij diegene ook niet zomaar zou laten vallen, tenzij ze zijn vertrouwen schaden. Dan is het moeilijk om nog contact met hem te maken.

Dat er veel kinderen om hem heen zijn met magische krachten, zit hem niet lekker, omdat hij zelf niet echt iets heeft waarmee hij kan pronken. Dus gooit hij voornamelijk zijn uiterlijk in de strijd.

Extra: Ondanks dat de krachten van Rapunzel weg zijn gegaan met haar haren, heeft deze jongen er een klein deel van meegekregen. Heling is mogelijk, maar alleen als hij zich er echt op focust. Het gaat niet automatisch, waardoor het niet echt een kracht is in zijn ogen.

Naam Sylvana
Leeftijd 17,5
Kind van Ariël en Erik
Innerlijk

Sylvana is een lief en vrolijk iemand, maar ze heeft ook haar kwade momenten. Ze kan slecht tegen drukte, en dus probeert ze dat ook te vermijden. Wat helaas een hele klus is. Ze is heel verlegen bij onbekende mensen, maar tegenover haar vrienden is ze heel lief en staat ze altijd klaar om te helpen. Ze vind het niet zo prettig als je haar aanraakt, maar voor haar vrienden maakt ze een uitzondering. Ze krijgt vaak rotopmerkingen naar haar hoofd geslingerd. Omdat ze een bril draaht en goede cijfers haalt.

Uiterlijk

Als mens


haar zeemeerminnenvorm

Haar zeemeerminnenvorm
Extra ze kan heel snel zwemmen, en ze kan ook lang haar adem in houden. Ze kan wisselen tussen haar mensen, en zeemeerminnenvorm. Maar bij het kleinste contact met water verandert ze in haar zeemeerminnenvorm.

Ze heeft 1 zus Elise die net zo oud is als Sylvana.

srry voor het lettertype. tis in woord uitgewerkt

‘Flynn, je weet dat dit voor je eigen bestwil is,’ sprak zijn moeder, met haar eeuwige glimlach. Flynn haalde zelf onverschillig zijn schouders op. Hij wist ook wel dat hij naar de school moest, het was beter voor hem, maar dat betekende niet dat hij genoot van de school. Hij snapte sowieso niet wat er zo veilig aan was. In eerste instantie had zijn moeder hem verteld dat het was voor de kinderen van sprookjesfiguren, zodat ze veilig waren voor de buitenwereld, maar als dat zo was, wat deden alle kinderen van de slechteriken er dan? Dat zorgde nou niet echt voor de beste sfeer. Het zou niet de eerste keer zijn dat er een “jouw ouders – mijn ouders discussie” plaats zou vinden, hij had er al genoeg meegemaakt. Komisch, dat was het wel, dat moest hij toegeven.

‘Je moeder heeft gelijk, jongen. Je bent het er misschien niet mee eens, maar ze heeft gelijk,’ viel zijn vader haar bij. Over het algemeen stond zijn vader meer aan zijn kant, hij kreeg ook vaak te horen dat hij meer leek op zijn vader dan op zijn moeder, qua gedrag dan. Zijn moeder vertelde het hem vaak, als hij streken uithaalde. Iets wat hij vaak genoeg had gedaan in het grote paleis, wat hij thuis noemde. Hij was een prins, maar op een school zoals deze was daar weinig aan. Er waren er wel meer, net zoals dat er meer prinsessen waren. De prinsessen kon hij echter wel waarderen. Zo nu en dan, op sommige momenten waren ze behoorlijk vervelend.

‘Bedankt voor de hulp pap, echt waar,’ sprak Flynn sarcastisch. Niet dat hij had verwacht dat zijn vader hier iets aan zou veranderen. Hij was misschien nog steeds behoorlijk stoer en hij deed wat hij zelf wilde, maar hij zat tegelijkertijd ook behoorlijk onder de plak bij zijn moeder. Als zij iets wilde, dan regelde hij dat meteen. Lief, maar Flynn keek liever de andere kant op als zijn vader dat deed, omdat het meestal eindigde in wat geklef en dat hoefde voor hem nou ook weer niet.

Zijn moeder klopte met haar handen zijn uniform af en trok iets aan de revers van het vest. ‘Je kunt maar beter gaan, lieverd. Anders kom je niet op tijd. En denk er niet aan om ergens anders heen te rijden,’ zijn moeder keek hem waarschuwend aan, met haar grote, groene ogen. Flynn zuchtte en sloeg zijn armen om haar heen. Ze zei het niet voor niets, hij was één keer ergens anders heen gereden. Jammer genoeg had de school dat toen gemeld bij zijn ouders en toen had hij alsnog moeten gaan.

Flynn groette zijn vader ook met een kortte knuffel en liep vervolgens naar zijn paard. Hij zette zijn voet in één van de stijgbeugels en trok zichzelf op, waarna hij zijn been er over het paard heen sloeg. Achter zich lagen zijn spullen, verstopt in koffers. Hij zwaaide nog een keer naar zijn ouders en begon aan zijn tocht. Het was geen longe toch en zijn paard, wat ooit een klein veulentje van Maximus en een merrie was geweest.

De reis duurde niet lang, nog geen dag. Hij kwam aan bij de school, waar het, zoals gewoonlijk, al krioelde van alle magische wezens. Er was een reden waarom Flynn hier niet graag kwam. Er waren kinderen met magische krachten, gaves. Hij had niets. Hij was gewoon een prins, één van de velen. Hij liet het dan wel aan niemand zien, aangezien kwetsbaarheid nooit goed was, maar het raakte hem wel degelijk. Zijn moeder had een gave gehad, maar die was zo goed als verloren gegaan toen haar magische haren af waren geknipt.

Flynn reed meteen door naar de stallen, waar hij zich van het paard liet glijden. Hij aaide haar langs haar hals en glimlachte. ‘Goed gedaan, meisje. Je mag lekker uitrusten.’ Flynn haalde de koffers van haar rug en bracht haar naar haar eigen stal, die zijn ouders een paar jaar geleden hadden geregeld voor haar, zodat ze ook haar plekje had op de school, gerdurende Flynn zijn verblijf.