Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg// Lespoir+Lynx

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve Celdar

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Madilynn (Maddy) Campbell - 16

-------------------------------------------------------------------------------------------

Maddy.

Ik zucht even als ik wakker word gemaakt door mijn moeder. 'Komaan, het is echt tijd om op te staan nu', zegt mijn moeder. 'Jaja, ik kom er zo aan', zeg ik dan tegen mijn moeder. Als ze weg gaat stap ik maar uit mijn bed. Ik heb net zoals elke andere dag geen zin in school. Ik word gepest, al een hele tijd. Mijn ouders weten het niet want ik wil niet dat ze hun daar mee gaan moeien. Ik neem dan wat kleding uit de kast en doe het aan. Ik loop vlug de trap af en schuif mee aan de tafel. Aangezien ik nog met mijn ouders wil ontbijten moet ik wel snel zijn, ze moeten zo gaan werken. Na het eten loop ik naar de badkamer toe en zucht even als ik mijn slaperig gezicht zie. Gelukkig is dat weg te werken met make-up. Ik poets dan eerst mijn tanden en doe mijn haren in een staart. Ik begin dan mijn make-up te doen. Ik doe nooit heel veel make-up op. In ieder geval niet zoals sommige meiden bij mij op school. Die bestaan gewoon vijfennegentig procent uit make-up. Dat zou ik niet eens willen eigenlijk. Na mijn make-up doe ik mijn haren los en borstel ze door. Ik laat zo gewoon los, lekker handig. Ik spuit nog snel wat deodorant op en nog een lekker luchtje. Dan loop ik de badkamer uit die helemaal ruikt naar mijn deodorant en parfum. Ik ga dan naar mijn kamer en doe mijn schoenen aan. Ik kijk even op de klok. Ik zal moeten door doen als ik op tijd wil komen. Ik pak dan snel mijn tas in en hoor beneden de deur dicht gaan. Mijn ouders vertrekken naar hun werk. Ik neem nog snel wat brood en steek het in een brooddoos. Ik steek er nog een flesje water bij en neem dan mijn zwarte leren jasje omdat het net niet warm genoeg is om zonder jas te gaan. Ik loop dan naar de schuur toe en neem daar mijn fiets. Ik hang mijn tas over mijn schouders en begin dan naar school te fietsen.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Ik klemde mijn beide handen om de banden van mijn rugzak, die ik op mijn rug had. Vandaag zou mijn eerste dag op school zijn en ik zou het meisje zien wat ik moest gaan beschermen.
Mijn horloge piepte plots. Het was Sally, degene die mij al sinds klein af aan in huis heeft opgevoed. Als baby was ik op straat gezet. Zij was toen 22 jaar en ze was een professionele beschermer. Ze nam mij mee naar haar werk en toen ik alles een beetje begreep, wou ik ook graag dit werk doen. Voor mensen opkomen en ze naar een veilige plek brengen, net zoals ze met mij had gedaan. De Glona's (regering van de beschermers) wilden mij eerst niet aannemen, omdat ik daar niet geboren was. Ik had geen Harvers bloed, maar was wel zo opgevoed. Gelukkig gaven ze toe.
'Ik stuur je het dossier van Maddy, dan kan je deze nog eens doornemen,' hoorde ik haar zeggen. Uit de horloge kwam een soort hologram, waardoor ik haar kon zien en zij mij. Ik glimlachte en knikte als bevestiging. In de hologram verscheen een dossier en ik sloeg het op, zodat ik het nog eens kon lezen. Ik zei Sally gedag en opende het dossier.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Maddy.

Ik ben voor mijn doen wel wat laat vertrokken. Naja, ik vertrek eigenlijk altijd te vroeg, zal ik het zo zeggen. Ik wil altijd heel vroeg op school zijn omdat ik die pesters voor wil zijn. Misschien dat ze me dan niet zien? Tot nu toe heeft het me niet echt veel geholpen spijtig genoeg maar het is het proberen steeds wel waard. Ik zucht even onhoorbaar. Ik heb echt helemaal geen zin in school. Ik zet mijn fiets weg en zet die dan op slot. Ik loop de schoolpoort binnen met een bonzend hart. Ik ben net zoals elke ochtend bang. Het is niet dat ze alleen woorden tegen me zeggen, ze doen ook dingen. Vorige week had ik een witte broek aan en ze hadden blijkbaar ketchup op mijn stoel gesmeerd. Ik wist van niets en ging er toen op zitten. Ik voelde toen iets nat maar ik dacht echt dat het gewoon water was. Toen vroeg de docent om naar voor te komen voor een oefening op het schoolbord te maken maar toen merkte ik net dat het ketchup was en echt heel de klas lachte me uit. Ik kreeg van het secretariaat toen zo een lelijke wijde jogging broek. Het was echt erg.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Toen ik de school binnen liep, was deze totaal verlaten. Er zaten maar een aantal leerlingen aan de tientallen tafels, waaronder een meisje. Ze leek op Maddy. Ik pakte mijn horloge er weer bij en drukte met mijn vinger op haar dossier. Vervolgens kreeg ik haar foto te zien. Zij was het.
Ik staarde naar het nummer van mijn kluissleutel, die ik daarnet had opgehaald bij de receptie. Ik liep naar rechts en daar vond ik mijn kluisje. Ik gooide de boeken erin die ik vandaag niet nodig had en liep vervolgens naar Maddy toe.
'Hoi, ik ben nieuw hier.' Ik stak mijn hand uit. 'Steve.'
Ik ging zitten en keek voorzichtig heel de aula rond. 'In welke klas zit je? Misschien zitten we bij elkaar in de klas,' zei ik. Natuurlijk had ik al deze informatie al, maar dat mocht ik haar niet laten merken.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Maddy.

Ik zucht even. Het is niet echt fijn om nu alleen te zijn maar toch weer wel. Het is niet leuk om alleen te zijn en ook niet dat er niemand iets tegen me zegt. Maar doordat het nu rustig is en de pesters er nog niet zijn word ik nu even niet gepest. Ik kijk op als ik een stem tegen me hoor praten. Het is een lange tijd geleden dat hier op school nog iemand tegen me praatte zonder me uit te schelden of wat dan ook. Ik neem zijn hand dan even aan die hij uitsteekt en laat die dan weer los. 'Ik ben Madilynn maar je mag me ook gewoon Maddy noemen', zeg ik dan. Ik vind dit best raar maar dat komt omdat ik het net gewend ben dat iemand op school iets tegen me zegt. Hij is ook niet lelijk eigenlijk, helemaal niet. '4H' antwoord ik als hij vraagt in welke klas ik zit.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

'Oh, in die klas zit ik ook!' Ik glimlachte even en mijn witte tanden werden zichtbaar.
Ik bestudeerde Maddy kort, dat deed ik vaker bij de mensen waarvoor ik kwam. Ze was totaal niet lelijk en volgens mij was ze niet onaardig. Ze zal vast gepest worden omdat mensen jaloers op haar zijn. Daar kwam ik snel genoeg achter.

'Haal je goede cijfers op dit moment?' vroeg ik. Als het een slimmerik was, dan kon ik wel raden waarom ze al die pesters aantrok. Ik frunnikte aan het touwtje van mijn vest en keek haar aan.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Maddy.

Ik glimlach dan even zwak als hij dat zegt. Het is lang geleden dat ik nog een beetje heb kunnen glimlachen. Het voelt best goed aan om eens met iemand te praten al ken ik hem niet. Maar dat is wel vrij logisch aangezien hij nieuw is. Maar misschien als hij weet dat ze me pesten dat hij ook mee gaat doen? Ik weet het niet, maar ik heb het gevoel dat ik niemand kan vertrouwen, maar het kan ook zijn dat ik verkeerd denk en dat zou natuurlijk ook niet eerlijk zijn tegenover hem. 'Nja, ik mag niet klagen over mijn cijfers', zeg ik dan tegen hem. Mijn cijfers zijn redelijk goed.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

'Nou, mooi toch?' zei ik. Opeens trilde mijn horloge weer. Op het display stond Sally. 'Sorry, deze moet ik even nemen.'
Snel liep ik weg, naar de wc's. Het is een wonder dat ik deze zo snel kon vinden. Hij kon totaal verlaten, net als de rest van de school. Ik nam op.
'Hoi!' riep ze. 'Heb je haar al gezien?' vroeg ze.
'Ja, ik zat net met haar te praten aan een tafel. Dus ik kan niet te lang wegblijven.'
'Ik snap het, ik wilde je alleen iets zeggen. Je bent echt als een zoon voor me. Doe voorzichtig.' Ze deed een gebaar waarbij ze mij een kus stuurde via de hologram.
'Zal ik doen,' zei ik. Ik hing op het liep naar de aula, waar nu een jongen bij Maddy stond. Ik holde er naartoe.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Maddy.

Jason, één van de pesters komt naar me toe. 'Waarom kom jij eigenlijk nog naar school? Iedereen hier is je liever kwijt dan rijk hoor', zegt hij. Ik bijt even op mijn lip. Hij houdt mijn tas ondersteboven en alles valt er uit. Hij kijkt achter zich en ziet dan Steve deze kant op komen. Niet dat Jason hem kent of zo. Ik zucht even en begin mijn tas dan weer in te laden. Dat gebeurd dagelijks dus ik ben dat al wel gewend, toch is dat natuurlijk niet leuk.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Als een jongen Maddy's tas leeggooit, bedacht ik me wat ik moet zeggen. Het liefst zou ik hem een knal op zijn gezicht geven, maar dat mocht alleen als het echt nodig was.
'Ben jij nieuw hier of zo?' zei hij, terwijl hij me brutaal aankeek.
'Dat klopt,' antwoordde ik. Hij bekeek me eens goed en zei toen weer wat. 'Heb je zin om samen met mij dit stuk ellende te vernederen?' vroeg hij. Ik walgde nu al van hem.
'Nee,' zei ik, 'in tegendeel, ik wil dat je haar tas op pakt en zelf haar spullen weer op zijn plek stopt.'
Hij keek me verontwaardigd aan, hij had een andere reactie verwacht. 'En denk je dat ik dat doe, sukkeltje?' Hoe hij me noemde hoorde ik nauwelijks.
'Ja, als je dit hebt gehad wel.' Met mijn vuist sloeg ik hem in zijn gezicht, dat had hij verdient, ook al was het niet nodig.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Maddy.

Ik kijk even naar wat er gebeurd. Wacht even, nam hij het echt voor me op? Dat had ik niet verwacht. Ik dacht echt dat hij mee zou gaan doen met de rest. Op de één of andere voelt het goed om te zien dat dat Steve Jason in het gezicht sloeg, maar ik mag me er niet goed door voelen want dat zou even erg zijn als dat ze mij pesten, naja, zo vind ik dat toch in ieder geval. Ik ben in ieder geval blij dat hij geen meeloper is die gewoon mee doet met de rest.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

De jongen greep naar zijn gezicht. Een paar leerlingen die bij de kluisjes stonden, staarde me aan.
'Klootzak,' hijgde de jongen. Op zijn hand zat bloed, dat hij net van zijn gezicht geveegd had. Er zat nu al weer een nieuwe bloedvlek.
'Je krijgt er nog een als je nu niet haar spullen opruimt,' zei ik dreigend. Het voelde goed om een pester op zijn plaats te zetten.
Plots haalde hij uit naar mij, maar toen ik opzij sprong, zat hij net een meter naast mijn gezicht. Hij kwam me achterna en sloeg nog eens, maar ik stopte zijn vuist met mijn hand. We stonden stil en keken elkaar woedend aan. 'Ruim. Op.'
Hij liet zijn arm zaken en strompelde naar Maddy. Hij greep haar tas van de grond en stopte haar boeken, die verspreid over de grond lagen, weer op haar plek. Daarna liep hij weg, verslagen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Maddy.

Ik kijk naar wat er allemaal gebeurd. Nog steeds ben ik stil uit verbazing. Wauw. Jason luistert ook gewoon naar hem. Dat had ik al helemaal niet verwacht. Ik zie hoe Jason mijn tas aan mij geeft en dan weg gaat. Wauw, dit heb ik echt nog nooit meegemaakt in de tijd dat ik hier op school zit en ik zit hier nu ondertussen als sinds het eerste middelbaar. Ik slik dan even. Ik kijk dan even naar Steve. Het gaf me wel een goed gevoel dat iemand het voor me opnam. Ook al was ik al het gepest ondertussen al gewoon geworden, het is en blijft niet fijn om gepest te worden natuurlijk. Maar ja, Jason is natuurlijk niet de enige die me pest, de meiden uit de klas en de rest van de jongens pesten me ook.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Steve

Voorzichtig liep ik naar Maddy toe en ik hoopte dat ik geen slechte indruk had gemaakt. Ik moest dicht bij haar blijven om haar te kunnen beschermen, net zoals nu.
'Gaat het wel? Gebeurd dit vaker zo?' Natuurlijk gebeurde het vaker, maar ik moest doen alsof ik van niks wist. Dat kon ik wel, met veel oefenen heb ik geleerd om me niet meer te verspreken. Eens versprak ik me, dat was een hele domme zet.
Ik had toen naar boven moeten gaan om op de rode knop te drukken, die het geheugen van degene die ik beschermde, verwijderde. Iedere beschermer had zo'n kamer en je kon zelf instellen tot hoever je het geheugen wiste, totdat je op het punt uitkwam dat je voor het eerst de persoon moest beschermen.
Daarna kwam dat gelukkig allemaal weer goed, maar ik had mijn naam als beschermer kunnen verliezen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Lucy.

Ik knik even als hij die dingen vraagt. Het gaat wel ja, maar toch schrok ik er wel van. Maar ik ben blij dat hij het voor me op nam. Het leek ook of hij echt kwaad werd op Jason. Ik kijk even op de klok. Het gaat zo wel bellen maar dat maakt me niet zo veel uit. Naja, ik word alsnog vernederd in het lokaal want de docenten doen er toch niets aan. Ze hebben het al op gegeven. Het zou toch niet helpen, zeggen de docenten altijd. Ik raak er echt gewoon heel gefrustreerd van als ze dat zeggen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld