Forum

Edyn.
In een bar werken was geen goede baan! Ik snapte dat Rhi geen ervaring had in een winkel of ergens anders, maar als ze het maar probeerde dan werd ze vast wel ergens anders aangenomen. Hetzelfde was eigenlijk voor school! Niet dat ze zich al ergens in had geschreven, volgens mij had ze nog niet eens gekeken naar verschillende scholen en opleidingen. Dat had ik zelfs wel gedaan. Ondanks dat ik zeker wist dat ik niet naar school wilde. Nu nog niet in ieder geval. Als ik dat nog zou willen, deed ik thuis wel een opleiding. Ik wilde echt nog niet weg bij Rosa, Danny en Eve. Het was zo leuk om voor hen te zorgen en ik kon niet klagen over de arbeidsvoorwaarden. Ik sliep natuurlijk bij hen thuis en ik kreeg nog wel eens extra geld om er voor te zorgen dat ik goed voor de dag kwam als ik de kinderen naar school bracht. Iets wat mijn werkgevers heel erg belangrijk vonden en dat snapte ik ook wel. Ik had een goed baan, ik kon er echt nog een paar jaar mee door. Rhi kon dat waarschijnlijk niet. Helemaal niet als ze er achter kwamen dat ze nog geen eenentwintig was. Dan werd ze zo naar buiten geknikkerd en anders duurde het alsnog niet heel erg lang? Op een gegeven moment kwamen de mensen echt wel iemand tegen die jonger was, wie voor minder salaris wilde werken. En niets ten nadele van Rhi, maar misschien ook wel spontaner was. Rhi was echt een schat, maar op sommige momenten kwam ze nog wel een nors over. Soms zelfs eng? Ik had het kunnen weten, want in het begin had ze dat mij en mijn vrienden wel even goed laten zien. Iets wat ik nooit zomaar zou vergeten. Rhi merkte me al snel op, waardoor haar gezichtsuitdrukking leek te veranderen. Ik had niets anders verwacht dan dat ze het niet leuk vond dat ik hier was, maar toch was ik hier gekomen! Ik wilde gewoon duidelijk maken dat dit geen goede keuze was, dit was geen plan voor de toekomst. Dit was iets waardoor ze alleen maar in de problemen kon komen! Op welke manier dan ook! Ik wilde niet dat ze in de problemen kwam, maar zelf leek ze dat gevaar niet eens echt te zien. Ik haalde mijn schouders op, ik snapte wel dat ze dat niet leuk vond, maar ik had niet echt rond geneusd. "Dan moet je je spullen beter opruimen. Ik ging er vanuit dat je dat was, dus ik liep je kamer binnen." Zo simpel was het eigenlijk geweest, natuurlijk was ik niet meteen weggegaan, maar ik had niet alles overhoop getrokken. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen ik haar uit een glas zag drinken, waar echt geen frisdrank in zat. "Dit meen je niet Rhi." Mompelde ik. Dat was toch niet goed?! Ik vond het niet goed in ieder geval! Ze was gewoon alcohol aan het drinken! Ten eerste mocht ze dat nog niet eens hebben en daarnaast was het ook nog een zo dat ze onder het werken deed! Een baan die ze eigenlijk ook nog niet mocht hebben! Volgens mij had ze gewoon niet door slecht ze wel niet bezig was. Niets klopte aan dit alles. "Dit is je grote plan?" Als dit echt was wat ze had bedacht om te gaan doen, dan had ze echt al het verstand wat ooit in haar had gezeten verloren. Dit was geen plan! Het was sowieso gedoemd om te mislukken en mijn ouders zouden het ook echt niet leuk vinden als ze er achter zouden komen. Ze waren heel erg los in wat we precies deden. Ze hadden het echt niet erg gevonden dat we een jaartje voor onszelf hadden willen hebben, als we uiteindelijk maar met een plan waren gekomen. Ik vond dit geen plan!

Luke.
Het was ook wel even fijn het huis uit te zijn. Het was wel een heel fijn huis en soms waren we er hele dagen niet, maar nu had ik wel even zin gehad om er echt uit te gaan en het scheelde toch ook wel dat ik niet alleen had hoeven te gaan. Er was hier genoeg te doen, uiteindelijk zou je je vast wel vermaken, ook al was je in je eentje, maar ik vond het toch fijner om dat niet te zijn? We zouden het vanavond sowieso wel leuk krijgen of er uiteindelijk inspiratie op werd gedaan of niet. Dat kon je ook niet dwingen? We zagen nu wel een heel andere deel van Los Angeles en dat was ook goed. Heel veel mensen dachten dat Los Angeles alleen maar uit de goede dingen bestond. Ze dachten aan Hollywood, Beverly Hills misschien wel. De plaatsen waar echt heel erg veel geld zat, terwijl echt niet iedereen hier heel erg vermogend was. Het maakte niets uit hoeveel geld je had. Het was makkelijker nu we wat meer hadden, helemaal omdat we onze familie genoeg dingen konden terug geven voor wat zij voor ons hadden gedaan. Maar geld was echt niet alles. Ik stond echt niet iedere avond op het podium met het idee dat ik weer wat meer geld op de bank had gekregen. Als het ooit zo ver zou komen, dan was het beter om gewoon te stoppen. Dit ging niet om het geld! Het ging juist om iets wat we heel erg graag deden en ook juist met z’n vieren wilden doen. Want dat was precies hoe het was, we waren met z’n vieren en het was gewoon anders als één van ons er niet was! Toen Michael zijn paspoort kwijt was, was het al heel erg anders en toen hadden we niet eens echt op moeten treden. Gelukkig waren we ook niet naar Japan gegaan zonder Ashton. Dat hadden we niet eens gekund? Dan was er gewoon een heel deel van onze nummers weg! Sommige mensen dachten er echt heel erg simpel over, maar dat was het niet? Je kon niet ineens mij of Michael weghalen, ondanks dat we allebei gitaar speelden. Het klonk dan echt heel erg anders! Daarbij zou het niet hetzelfde zijn als we met één iemand minder op het podium stonden. De lichten verderop gaven inderdaad aan dat er een bar was. Ik vond het prima om daar wat te drinken. Er was niet heel erg veel keuze verder. Deze straat was echter wel drukker, er zaten ook een paar winkeltjes. Een restaurant waar je dingen af kon halen. Het was levendiger en dat was ook wel leuk om te zien. De andere straten waren niet rustig geweest, maar wel rustiger in vergelijking met deze straat. De bar reflecteerde een beetje hoe de straat was. Levendig, niet druk. Zo voelde het in ieder geval niet. Er zaten genoeg mensen. Zoveel zelfs dat het bijna vol leek, op de bar na. Dat was dan ook de plaats waar Michael naar toe liep, waardoor ik achter hem aan liep. Ik keek ondertussen om me heen. Het was niet echt duidelijk wat voor mensen hier kwamen. Er zaten echt genoeg verschillende soorten mensen? Oudere mensen, maar ook zeker jongeren van onze leeftijd. Die mochten natuurlijk gewoon in een bar komen, dus daar gingen ze sneller naar toe in plaats van een club. Geen idee of ze hier makkelijker dronk schonken aan minderjarige. Ergens was het wel de buurt waar je dat voor elkaar zou kunnen krijgen. Ik schoof op de barkruk en keek even om me heen. Het meisje dat serveerde was duidelijk druk in gesprek met een andere meisje dat aan onze kant van de bar stond. Dat kon ook best. Het was zo dat we meteen iets drinken zouden moeten krijgen. Dat kon ook wel even wachten. Daarbij leek het nou niet echt een gesprek wat je zou willen onderbreken. 

Edyn.
Niemand kwam op het idee om in een bar te gaan werken. Op onze leeftijd leek het misschien geweldig om dat te doen, maar iedereen wist dat je pas aan werd genomen als je eenentwintig was. Dat was de leeftijd om te drinken, maar ook om te mogen schenken! Rhi wist ook maar al te goed dat het niet mocht! Niet dat ze het daar nou zo nauw mee nam. Dat had ik ook een hele tijd niet gedaan, toch had ik nooit het idee gekregen om te liegen over mijn leeftijd op deze manier! "Ik zag het liggen." maakte ik nogmaals duidelijk. Het was niet zo dat ik echt rond had gerommeld in lades? Het had gewoon ergens gelegen en dat had ik gezien! Misschien was het niet heel erg netjes om zo rond te kijken in de kamer van iemand anders. Zoiets hoorde je niet te doen en ik zou het ook niet fijn vinden als ze dat bij mij zouden doen, maar dit was wel nodig geweest. Ik had gehoord dat ze heel erg veel van huis was geweest, dat ze werk had gehad. Dit was geen werk! Niet werk wat ze hoorde te hebben in ieder geval. Ik wist zeker dat er genoeg andere dingen waar ze voor kon solliciteren! Ik kon zelfs even rondvragen en waarschijnlijk had ze dan binnen een paar weken een echte baan! "Dat doe ik niet." Ik was nooit heel erg braaf geweest en daar zou ik niet omheen draaien. "Ik dronk echter niet onder het werken." Ik zou dat een keer moeten doen! Mijn werkgevers zouden me echt meteen ontslaan als ze merkten dat ik dat had gedaan! Ik hoorde niet te drinken met drie kinderen in de buurt, helemaal als ik nog geen drank mocht hebben. Er stonden genoeg flessen wijn en champagne in huis, maar daar kwam ik echt niet aan! Ik mocht van zoveel dingen gebruikt maken, ze wilden dat ik me er zo veel mogelijk thuis voelde en dat deed ik echt wel. Ze waren echt hele lieve mensen. Mensen met heel erg veel geld, echt heel erg veel geld. Maar daar werkten ze ook echt wel heel veel voor. Daarom was ik er natuurlijk! Ze reisden de hele wereld over, dus soms waren ze er echt een hele week niet. Het was wel echt heel erg fijn dat ze er echt iedere donderdag waren. Daar hielden ze ook echt aan, maar dat hadden hun kinderen ook wel nodig. Vooral de jongste, die was nog maar drie! Die had haar ouders ook nodig en ze genoot echt van de dagen die ze samen hadden. Ik was ook echt niet iemand die een plaats over moest nemen. Ik zorgde er alleen maar voor dat het voor hen wat makkelijker was allemaal, zodat ze allebei konden werken. "Dit is een baan waar jij te jong vond bent." Maakte ik haar nog even duidelijk. Ik wilde het ook niet te hard zeggen, want dan werd ze meteen weg gestuurd of aangegeven. Dat kon ook en ik wilde niet dat ze door mijn fout op het politiebureau kwam. Iets wat zomaar kon gebeuren omdat ze over zoiets had gelogen! "Jij en ik weten allebei dat de kans groot is dat mensen daar achter komen en dan ben je hier zo weg. Hoe lang kan je dit volhouden Rhi. Twee, drie weken maximaal?" Ik probeerde mijn stem niet te verheffen zoals zij wel deed. Ze was niet blij dat ik hier was en dat begreep ik wel, maar ik deed dit voor haar. Zij moest inzien dat dit geen goede keuze was! "Hier kan je de rest van je leven in ieder geval niet mee vullen. De komende jaren al niet. Waarom kijk je niet naar opleidingen?" Ik wist niet wat het was, want ik wist wel zeker dat ze het goed kon doen op een opleiding. Ze was in ieder geval heel wat slimmer dan ik was, ze deed er alleen niets mee!

Luke.
Het was een gezellige plek, van wat ik nou kon zien. Iedereen kon hier naar binnen komen. Er waren zoveel verschillende soorten mensen. Volgens mij kon je je hier al de hele avond vermaken, door alleen maar naar de verschillende mensen te kijken. Niet dat het op sommige momenten het verstandigst was. Het kon namelijk zo zijn dat iemand er niet op zat te wachten. Dan leek het me wel dat je hier behoorlijk snel in de problemen zou komen! Het was ook niet leuk als mensen alleen maar naar je kijken. We wisten wel een beetje hoe dat was. Soms had ik wel het gevoel alsof er heel wat mensen naar ons kijken, alsof er blikken van alle kanten kwamen en dat was nou niet altijd even fijn. Daarom was dit ook wel een keer wat anders. We hadden net al even rond kunnen lopen zonder dat we aan waren gesproken voor een foto of een handtekening. Niet dat ik dat erg vond om te doen. Het was juist fijn dat we fans konden zien en ze iets terug konden geven voor hetgeen wat zij voor ons deden. Toch was het ook best wel eng als je ineens echt omringt werd door heel wat mensen. In het begin had ik dat vooral heel benauwend gevonden. Ergens was het ook gewoon niet geloven geweest, dat er zoveel mensen waren geweest voor ons. Tijdens de concerten die we met One Direction hadden gedaan, waren ze er natuurlijk niet voor ons geweest, daar hadden we het voorprogramma verzorgd, dus in sommige gevallen hadden ze ons niet eens wat gevonden. Nu ging dat toch echt heel erg anders! Het was zo raar om je dat te bedenken, maar het was wel echt zo. Ik keek Michael aan, ik vond het niet erg om wat te drinken bestellen en iets zei me ook wel dat men hier niet zo moeilijk zouden doen als we wat zouden drinken. Er waren hier meer jongeren die dat deden, of ze leken in ieder geval nog geen eenentwintig. Maar het leek me niet echt dat het meisje dat achter de bar stond, echt aanspreekbaar was. Ze was echt in een behoorlijke discussie, met het meisje dat aan de bar zat. Het ging echt niet om iets wat ze niet in mocht schenken. Ik kreeg wel een paar woorden mee, maar daardoor was echt niet alles te volgen. Nu ik die kant op keek, kon ik het meisje achter de bar even goed bekijken. Haar donkere haren kwamen net tot haar schouders, waardoor haar gezicht echt goed uit kwam. Ondanks dat ze misschien wat nors keek, zag je maar al te goed dat ze echt een mooi gezicht had. Alles leek heel erg goed uit te kome, zeker bij het donkere haar. Mijn ogen gleden over de rest van haar lichaam, in ieder geval voor zover die te zien was. Omdat ze iets verderop stond, ging dat nog best wel goed? Ze had in ieder geval een goed lichaam, het was logisch dat ze achter de bar stond. Ze namen toch meestal wel mensen aan die er goed uitzagen, zodat mensen er echt op af kwamen, meer dingen zouden bestellen. Ik wilde wel wat bij haar bestellen, ondanks dat nu misschien niet het beste idee was. Aan de andere kant, misschien wilde ze ook wel uit de discussie, waar die ook over ging. Ik kon nu wel gaan schreeuwen, maar dat ging hem niet worden, waarschijnlijk zou ze daar niet eens naar luisteren. Daarbij had Michael echt aangedrongen dat ik het moest halen. Ik kwam met gemak van de kruk af en liep wat dichter naar de meiden toe. "Euh. Sorry?" zei ik wat harder zodat ik haar aandacht in ieder geval trok. "Ik zou graag wat willen bestellen." Het voelde ongemakkelijk om een gesprek te onderbreken. Dat was ook niet netjes om te doen! Ik keek even terug naar Michael. Ik wist niet waarom hij dit niet had kunnen doen, hij kon door alles heen schreeuwen dus had hij dat ook wel kunnen doen? 

Edyn.
Ik snapte echt niet hoe ze deze keuze had kunnen maken! Er waren wel meer dingen die ik totaal niet van haar begreep. In het begin was dat vooral heel erg geweest. Ik had het sowieso vreemd gevonden om iemand in huis te hebben die niet veel jonger was geweest dan ik. Ze had bij mij op school gezeten en dat had voor heel wat botsingen gezorgd. Rhi had helemaal niets met mij of mijn vriendinnen, wat ze op hele rare manier had laten weten. Enge manieren zelf! Ik had het zoveel mogelijk buiten huis willen laten, wat beter voor ons allemaal was geweest. We hadden meer pleegkinderen thuis gehad en ik had wel een beetje geweten hoe ik er mee om had moeten gaan. Rhi was wel een beetje een ander verhaal. Maar iedereen die bij ons kwam, had een verleden, eentje die sommigen van hen niet wilden delen. Je moest niest pushen, al vond ik dat ik dit wel even moest pushen. Ze moest weten dat ze dit niet zomaar kon gebruiken als een soort van plan. Dit was namelijk echt geen plan en mijn ouders zouden het er echt niet meer eens zijn als ze wisten dat ze zoiets deed! In een bar werken was geen carrière. Ze hoefde nu ook geen vast baan te hebben, echt niet, maar in een baar werken was niet hetgeen wat ze moest doen op deze leeftijd! Tenzij dat ze echt heel erg diep in de problemen wilde komen! Ik haalde mijn schouders op, wat wilde ze doen? Mij eruit zetten? Dat kon ze haast niet doen! "Het lijkt me niet echt de bedoeling dat diegene achter de bar ook drinkt." Mompelde ik. Dat hoorde gewoon niet! Echt niet. "En als ik perse iets moet drinken, doe me dan maar een Tonic." Als ze dat echt een reden wilde houden om te zeuren, dan zou ik wel wat drinken! Ik kwam hier echter niet om te drinken! Ik wilde Rhi echt iets duidelijk maken! "Wat? Het is zo. Jij weet het, ik weet het. Het is een kwestie van tijd voordat ze dat hier ook weten." Ik haalde mijn schouders op. Ik wilde niet dat ze ineens op straat werd gegooid en er nog heel wat meer problemen bij kreeg omdat ze te jong was! Natuurlijk vond ze het niet leuk dat ik ook nog begon over school, maar ze moest er echt over na te denken! Ze moest een toekomstplan hebben! Ik had dat ook? Ondanks dat ik niet meer naar school ging. Ik wilde uiteindelijk wel iets doen, want ik wist ook wel dat dit nog een paar jaar zou duren en dat ik dan echt een nieuw plan nodig had. Ik wilde nog genoeg terug zeggen, maar we werden gestoord door een jongen die duidelijk iets wilde bestellen. Ik was nog niet klaar met Rhi, maar ik wist ook maar al te goed dat zij nog lang niet klaar was. Haar woorden kwamen er op zo’n andere manier uit als bij mij. Ik ging hier echt niet over schreeuwen. Ik was er ondertussen wel achter gekomen dat dat echt niet werkte. Ik bekeek de jongen even, die er wel heel erg ongemakkelijk uit zag. Dat zou ik ook zijn als ik Rhi midden in een discussie stoorde, zeker als ik haar niet had gekend. Nu voelde ik me echt niet meer ongemakkelijk, ik was het wel een beetje gewend. Toen ik nog een keer bij gezicht van de jongen kwam, herkende ik hem vrijwel meteen. Iets wat werd bevestigd toen ik zijn vriend iets verderop zag zitten aan de bar. Het kon haast niet anders. Rosa was gek op de band waar ze in zaten en ik wist zeker dat het die twee jongens waren! Ik hoorde namen vaak genoeg, er waren genoeg verhalen die ze vertelde en ze had haar hele kamer volhangen. Te vol, het was bijna eng. Als ze op het moment hier was geweest, was er vast heel wat gegil uitgekomen.

Luke.
Dit was zo ongemakkelijk! Ik snapte niet waarom ik dit had gedaan. Het was nooit slim om twee meiden te storen als ze midden in een discussie zaten. Het was wel duidelijk dat het er behoorlijk heftig aan toe ging. Vooral van het meisje achter de bar. Ze was behoorlijk bezig, al was het niet zo dat de hele bar er van mee kon genieten. Ik begreep voor geen meter waar het precies over ging. Maar het maakte haar wel aantrekkelijk dat ze daar zo stevig achter de bar stond en er voor zorgde dat ze niet van de wijs af kwam. Het was heel erg duidelijk dat ze niet zomaar terug zou krabbelen. Toch onderbrak ik haar en de blik die ik van haar kreeg toen ik haar onderbrak zei maar al te goed dat ze het alles behalve leuk vond. Michael mocht de volgende keer zoiets echt doen. Ik snapte niet eens hoe hij het zo makkelijk voor elkaar had gekregen dat ik hier nu stond. Net had het niet zo heel erg ongemakkelijk geleken als het nu was! Het was wel echt vreselijk ongemakkelijk. Ik werd nu door beide meiden aangekeken alsof ze me het liefst weg wilden staren en de duimen van Michael hielpen er echt niet aan mee! Gelukkig vroeg het meisje achter de bar al wat ik wilde hebben. "Twee bier graag." Michael had gezegd dat hij een biertje had willen hebben en het leek me niet dat ze heir heel erg moeilijk deden. Ik kon het altijd proberen en als het niet lukte dan moesten we maar ergens anders op over gaan. Het was echter niet het meisje achter de bar dat begon te protesteren, maar het meisje dat ook op één van de krukken zat. "Rhi, je kunt die jongens geen bier geven, ze zijn minderjarig." Bracht ze verbaasd uit. Spelbederver! Ik had gedacht dat niemand ons had gekend hier, maar volgens mij deed de blondine dat echter wel. Of ze moest een heel goed oog hebben voor leeftijd, dat kon ook, al ging ik uit van optie één. Ergens vond ik het best vervelend. "Je weet dat je daar problemen mee kan krijgen." Ik keek naar het meisje dat blijkbaar Rhi heette, wat een hele bijzonder naam was. Ik had nog nooit een naam als die gehoord, maar het was wel een mooie naam. Het was ook behoorlijk stoer en dat paste op de een of andere manier echt bij haar. Ze had in ieder geval een stoer uiterlijk. Het was leuk om naar haar te kijken, want ze was anders. Ik wist alleen even niet wat ik moest zeggen, nu wilde ze vast mijn ID-kaart zien en dan zouden we helemaal geen bier meer krijgen. Dat kwam alleen maar omdat het blonde meisje het duidelijk had willen verpesten. Oké het was niet altijd even goed om tegen wetten in te gaan, zeker niet omdat ze hier behoorlijk streng waren in het hele naleven en dat er van alles kon gebeuren als je er niet aan hield, zeker niet alleen als persoon die wat dronk, maar ook als diegene die het schonk. Maar ik had net ook wat andere mensen gezien die volgens mij ook nog geen eenentwintig waren geweest. "Als het niet kan, maak er dan maar wat anders van." Ik wist ook niet wat ik moest zeggen! Ik kon moeilijk roepen dat ik wel oud genoeg was! Er was maar één bewijsmiddel en die zou aangeven dat het niet zo was. Australië was zoveel makkelijker, daar mocht ik nu al bijna een jaar gewoon drinken wat ik wilde en ik vond achttien ook een behoorlijk normale leeftijd om dat te doen? Het was toch belachelijk dat ze hier op hun zestien al mochten rijden en op hun eenentwintigste pas mochten drinken. Autorijden was echt iets wat serieus moest worden genomen dan drank. Al waren er zo vast minder ongelukkig door drank bij minderjarigen. 

Edyn.
Ik wilde niet dat Rhi in de problemen kwam! Alles aan dit gebeuren schreeuwde problemen en ik was echt bang dat ze zichzelf er uiteindelijk niet uit zou kunnen helpen. Het klonk allemaal heel simpel en makkelijk. Gewoon even in een bar werken en op die manier genoeg geld verdienen, waar het ook voor was. Voor school had ze het niet nodig. Mijn ouders wilden alles financieren als ze dat nodig had! School was nog wel best wel duur, maar uiteindelijk kwam dat wel goed. Mijn ouders hadden vanaf het begin af aan altijd gezegd dat ze geen kind meer in huis zouden nemen als ze niet genoeg financiële middelen hadden om diegene echt alles te geven. We verdienden allemaal ook echt een kans op een goed leven. Niet alleen ik, omdat ik hun biologische dochter was, maar de rest ook! Uiteindelijk maakte bloed ook niet zo veel uit, het ging om de band je had. En als er kinderen heel lang bij ons waren, dan werden ze toch echt wel een broertje en zusje! Rhi was dat voor mij nu ook al! Ze was nog niet heel erg lang bij ons thuis, maar dat maakte niets uit. Ik voelde het wel! Verbaasd keek ik naar Rhi, die het gewoon heel erg normaal leek te vinden om iemand die geen bier mocht hebben, toch een biertje in te schenken! Dat kon niet! Ik had net gezegd dat ze minderjarig waren! Ze mochten geen bier hebben! Ik wist dat ik me niet met hen hoefde te bemoeien en dat deed ik ook niet. Het boeide me echt niets wat ze allemaal in hun lichaam gooiden. Ik had ook genoeg alcohol gehad in mijn jonge leven. Dat bleef uiteindelijk je eigen keuze. Maar als ze bier wilden hebben, dan zouden ze maar ergens anders naar toe moeten gaan, het was namelijk geen goed idee dat Rhi ze wat in zou schenken! Daar kreeg ze echt problemen mee! Ik wilde niet dat ze een boete kreeg omdat ze schonk aan minderjarigen! Dat kreeg je niet zomaar, dat wist ik ook wel, maar voor hetzelfde geld zat hier wel iemand in de bar die daar naar keek! Dan was ze er echt bij! "Je kunt hem echt geen bier geven Rhi." Drong ik aan, toen er al twee biertjes stonden. Dit was belachelijk! Helemaal toen ze begon over het feit dat ze wel iets konden regelen. Wilde ze die jongen nou meer geld laten betalen omdat ze nu wist dat hij minderjarig was?! Ze maakte gewoon misbruik van de hele situatie en op het moment kon ik haar echt wel een klap voor haar kop geven. Ze snapte er echt helemaal niets van?! Echt niet! "En je gaat geen dingen met hem regelen." Dat was nog erger! Nu negeerde zijn leeftijd niet, ze wist maar al te goed dat hij minderjarig was, maar ze was gewoon bereid om daar niets aan te doen! Om hem gewoon drank te geven! Ik keek nog even van de ene jongen naar de andere. Ik wist wel zeker dat ik het goed had. Hij had het zelf toegegeven dat het niet hoefde en dat ze er ook wel iets anders van konden maken. Ze waren die jongens en Rosa zou echt helemaal flippen als ze dit zou weten. Niet dat ze dit te weten kreeg. Straks kreeg ze ook nog het rare idee om naar een bar te gaan om ze op te zoeken! Ze was zelf een keer naar het vliegveld geweest om ze op te wachten. Dat was toch belachelijk? Gelukkig had ik niet mee gehoeven, ze was met een vriendinnetje gegaan en haar moeder. Maar alsnog, het was vreemd dat ze zoiets deed voor een paar jongens in een band. Een beetje eng zelfs? "Wil je echt zo graag in de problemen komen?" siste ik naar Rhi. Want daar leek het nu echt wel op!

Luke.
Het meisje dat voor de bar zat, was eigenlijk best wel vervelend? Het moest haar toch helemaal niets uitmaken wat andere mensen deden. Als iemand anders iets te drinken wilden, was het niet haar zaak. Ik snapte niet eens echt waarom ze wist hoe oud we precies waren. Ze kende ons waarschijnlijk, maar ze zag er wel heel erg rustig bij en het kwam nou niet zo heel erg vaak voor dat andere mensen precies wisten wie we waren, beter nog, onze leeftijd kende! Ik vond ook niet dat ze zich er mee hoefde te bemoeien, als zij iets te drinken wilde hebben, zou ik toch ook niet zeuren dat ze te jong was? Als ze dat al was. Ik wist het niet precies. Ze leek vriendinnen te zijn met het meisje achter de bar, die wel ouder was dan eenentwintig. Nou hoefden ze niet echt even oud te zijn, om vriendinnen te zijn. Het maakte me ook helemaal niets uit? Zelfs haar vriendin zei dat ze zich graag met mensen bemoeide, waardoor ik toch een klein beetje moest lachen. Ik wilde niet gemeen doen, dus ik zei er maar niets op terug. Misschien had het meisje haar dag wel niet en was de discussie erbij niet echt geweldig geweest. Rhi was echter wel bezig met de biertjes en ze leek het niet erg te vinden om ze aan ons te geven. Ondanks dat ze wel begon over iets regelen en ik wist precies wat ze daar mee bedoelde, ze wilde meer geld. Het was in ieder geval niet heel erg als we uiteindelijk iets kregen. Daarbij kon het in een bar zoals deze heel erg duur zijn. Amerika was niet heel erg goedkoop. In vele gevallen was het wel wat duurder als in Australië. Zeker als je echt in de buurten kwam die duurder waren. Daar kon je zo zes dollar moeten betalen voor een glas bier! Ergens was dat toch belachelijk? De kans was groot dat het er nu ook tegen aan zat komen. Ik taste even in de zak van de jas die ik nog aan had en haalde ik daar met tegenzin mijn paspoort uit. Ik klapte hem op en schoof hem naar Rhi toe, zodat ze kon zien hoe oud ik precies was. Het was blijkbaar iets wat ze moest doen! Anders kreeg ze er misschien problemen mee. Ik pakte mijn portemonnee er ook maar meteen bij en haalde er vijftien dollar uit. Het leek me dat dat wel voldoende was, aangezien het bier hier echt niet zo duur kon zijn dat het hierdoor maar drie dollar meer was dan oorspronkelijk. "Is dit genoeg?" Ik wist echt niet wat ik moest doen! Ik voelde me al ongemakkelijk genoeg en om nu nog meer te betalen voor twee biertjes. Het voelde niet zoals het hoorde te zijn, maar dat was twee biertjes bestellen al niet. Je hoefde je ook niet altijd netjes aan de regeltjes te houden of wel? Ik vond in ieder geval van niet. We mochten thuis ook bier hebben, dus was het niet zo heel erg gek dat we dat nu helemaal niets mochten hebben. Ik keek opzij naar het blonde meisje, dat me niet heel erg vrolijk aankeek. Ze keek juist heel erg beoordelend. Het was echt niet haar probleem dat ik iets dronk wat ik niet mocht hebben! Rhi vond het niet erg om me het te verkopen, dan moest zij er ook maar geen problemen mee hebben. Ik besloot om al vast weer een stukje terug te lopen. Ik had geen zin om mee te worden getrokken in een discussie waar die ook precies over ging. Ik had er echt helemaal niets van begrepen net, maar ik had geen zin om een heel les te krijgen over het minderjarig drinken of wat dan ook. Nu wilde ik ook gewoon het biertje en het drinken, misschien nog een beetje praten met Rhi, want ze was behoorlijk interessant. 

Edyn.
Rhi gedroeg zich gewoon belachelijk. Ze was nooit heel erg van de regeltjes geweest, ook op school niet. Volgens mij had ze gewoon heel erg vaak gespijbeld. Iets wat niet heel erg goed was om te doen, maar op dat moment had het me helemaal niets geboeid. Ik was ook wel met andere dingen bezig geweest. De lessen had ik echt niet zo heel erg belangrijk gevonden. Nu wist ik ook wel beter, want uiteindelijk had ik er een jaar extra over moeten doen, omdat ik te druk was geweest met andere dingen. Zo goed kon ik nou ook weer niet leren en daardoor was ik eigenlijk ook wel blij dat ik niet meteen naar een universiteit ging. Dan zou ik waarschijnlijk niet echt bij houden. Helemaal niet als ik moeilijk vakken zou kiezen. Op het moment zou ik niet eens weten hoe ik alles samen moest stellen. Echt niet. Maar dat hoefde ik ook niet te doen. Rhi echter wel! Ze had geen andere optie! In een bar werken was niet een oplossing. Ik keek verbaasd naar Rhi wie achter de bar vandaan kwam en het was duidelijk dat ze er echt klaar mee was. Ze was intimiderend, zo wilde ze in ieder geval overkomen. Ik wist maar al te goed dat daar ook doorheen te prikken was. Op het moment had ik haar duidelijk echt behoorlijk geïrriteerd. Misschien zelfs boos gemaakt, terwijl ik het alleen maar goed met haar bedoelde! Ik snapte niet echt waarom ze zo moeilijk deed. Ze kon zelf ook wel zien dat dit niet goed voor haar was! Ze kon hier niet verder mee. Ik voelde de stevige grip van Rhi om mijn arm heen. Wilde ze dit nou echt doen? Ik hoefde het mezelf niet eens af te vragen, natuurlijk! Zo was Rhi. Ze was er klaar mee, ze wilde niet verder in discussie gaan en dus gooide ze me er maar meteen uit. Ik wist dat ik op het moment beter niet kon roepen dat ze dit niet kon maken of weer naar binnen gaan, dat ging helemaal niet leuk worden. "We zijn hier nog niet over uitgepraat." Maakte ik haar duidelijk. Het maakte me niets uit wat zij er nou precies van vond, ik zou het hier in ieder geval nog met haar over hebben! Ergens was het misschien ook wel beter om dat te doen op een andere plaats dan in de bar waar ze werkte. Misschien was het niet de beste zet geweest, maar ik had gewoon moeten weten of ze hier had gewerkt of niet! Anders had ze het kunnen blijven ontkennen, dat ging nu in ieder geval al niet meer! Een zachte wind blies tegen mijn gezicht aan toen ik eenmaal buiten stond. De avonden waren op dit moment toch best wel fris en daarom was ik blij dat ik een jas aan had getrokken. Op het moment was het wel fijn dat ik vrij was vandaag en gewoon terug naar huis kon. Natuurlijk was ik geïrriteerd door Rhi, maar ik wist ondertussen ook wel hoe ik er voor moest zorgen dat ik er nog behoorlijk rustig onder kon blijven. Het liefst sloeg ik nu een paar keer flink tegen een bal aan met een baseballknuppel, maar dat ging op het moment niet meer! Ik keek verbaasd om toen ik iemand hard hoorde roepen. Een hé kon natuurlijk voor iedereen zijn bedoeld, maar toen ik omkeek en ik één van de jongens uit de bar naar me toe zag komen lopen, was het wel duidelijk dat het voor mij was. Hoe vroeg zelfs of alles oké was. Waarschijnlijk omdat ik net uit een bar was gezet. Best logisch. "Ja hoor, dankjewel." Het was aardig dat hij het vroeg, maar het ging goed. Mijn humeur was niet al te geweldig, maar dat kwam vanzelf wel weer. Uiteindelijk kreeg ik wel mijn gelijk en bleek hij echt één van die vier jongens te zijn. Michael. Ik nam zijn hand aan die ik schudden. "Edyn." Het was wel zo netjes om me ook voor te stellen.

Luke.
Ik zou me ook niet bemoeien met iemand die drank wilde kopen maar daar nog niet oud genoeg voor was. Misschien als het echt heel erg duidelijk was en diegene een jaar of veertien was, dan zou ik wel even raar opkijken dat diegene iets mee kreeg. Ik zag er niet uit als een veertienjarige! Volgens mij kon ik zelfs nog wel mee als iemand die ouder was als achttien. Het meisje had dus echt moeten weten wie we precies waren, want anders had ze het ook niet geweten! Gelukkig leek het Rhi helemaal niets uit te maken. Het was dat ze überhaupt op mijn paspoort keek, maar volgens mij had ze het geld ook zo wel aangenomen. Het was ook niet dat ze iets heel groots verkeerds deed. In Australië mocht ik al drinken. Hier was ik misschien meer dan twee jaar te jong, maar ik was wel gewend om wat te drinken? Misschien was ik niet de meest doorgewinterde drinker en kon ik niet vreselijk veel hebben, maar ik kon echt wel een paar biertjes hebben? Ik moest lachen om Rhi. Soms was het niet heel erg fijn om iets met mijn achternaam te horen. Helemaal niet als het heel erg hard werd geschreeuwd in combinatie met de rest van mijn naam. Ik vond het echt wel fijn dat we veel fans hadden en dat ze ook echt blij konden worden als ze ons een keer konden zien, maar volgens mij snapten ze niet precies dat het ook best wel eng was? Want ergens was dat het wel! Het gegil, helemaal als het dicht bij je was en je omringt was door heel wat mensen. Ik keek verbaasd naar Rhi, die achter de bar weg liep, om naar het andere meisje te lopen. Het was wel duidelijk dat ze er helemaal klaar mee was en dat leek ze ook wel weten door haar zo naar buiten te trekken! Het was duidelijk niet iemand waar je ruzie mee wilde hebben. Dat had ik net al gevonden, maar nu werd dat toch alleen nog maar duidelijker. Al was ze niet alleen maar nors of boos, want ik haar net nog zien glimlachen, iets wat er heel erg leuk uit had gezien! Michael leek achter het meisje aan te gaan, waardoor ik even schudde met mijn hoofd. Het was wel duidelijk dat hij iets voor elkaar probeerde te krijgen met het meisje, waardoor ik maar beter niet mee kon gaan. Daarbij was ik net door nog best wel wat moeite gegaan om een biertje te krijgen. Dat Michael niet bleef om zijn eigen bier op te drinken was zijn probleem, dan dronk ik hem wel op? Rhi stond al snel weer achter de bar en het was wel duidelijk dat het haar helemaal niet zoveel uitmaakte wat de regeltjes precies waren. Ze had mij gewoon drank gegeven en ze dronk nu zelf ook wel. Natuurlijk was zij wel oud genoeg om daadwerkelijk te drinken, maar het was nou ook niet echt het meest verstandige om dat te doen terwijl je achter de bar stond. Aan de andere kant, kon je zo wel zien dat iedereen het naar hun zin had en zo zouden mensen wel wat langer blijven. Ik wilde best wel iets vragen over de discussie van net, maar het leek me niet echt verstandig om dat te doen. Ze had het duidelijk helemaal niets gevonden en daardoor was het meisje naar buiten gezet. Ik zat hier nu echter wel in mijn eentje aan de bar en ik was niet echt van plan om hier stilletjes te zitten en verder te doen alsof ik niets bestond. Daarom pakte ik mijn glas vast, die ik even ophief naar Rhi. Zij had ook drank in haar glas! Dus dan konden we beter een soort van proosten. Al ging dat niet helemaal als ik over de bar moest buigen. Toch was het een soort van toast, dus nam ik daarna ook een slok van mijn biertje. 

Edyn.
Vroeger had ik wel een iets groter mond gehad, maar ik wist nu ook wel dat dat soort dingen helemaal niets oplosten. Als ik op de drie kindjes lette kon ik het gewoon niet veroorloven om ineens uit de slof te schieten. Dit was heel erg anders, maar alsnog. Ik zou daar echt niet schreeuwden in de bar kunnen staan. Tegenover Rhi zou dat niet eens helpen, dan bleven we maar schreeuwen en kwam het uiteindelijk op helemaal niets. Nu was ik toch de bar uit gezegd en dat moest ik eigenlijk maar even accepteren. Het was haar plekje, voor nu dan toch nog. Ik moest accepteren dat ze me daar nu niet wilde hebben. Ze kon ook niet goed werken als ik aan haar hoofd bleef zeuren, dat snapte ik ook nog wel. Toch vond ik dat ik gelijk had, ze hoorde daar niet te staan, dat was niet goed voor haar. Binnen de kortste keren ging dat helemaal verkeerd? Ik werd er echter al snel van afgeleid door Michael, die duidelijk niet alleen wilde vragen of alles wel goed ging. Ergens was dat ook best we logisch, wie vroeg dat nou alleen? Het was zijn eigen schuld dat hij naar buiten was gekomen en daardoor zijn biertje achter had gelaten. Aan de andere kant, hij was naar buiten gekomen voor mij en daardoor was het toch wel een beetje zijn eigen schuld. Ik zou hem echter niet aan bier helpen en volgens mij wist hij dat zelf ook al wel. Hij moest zelf weten wat hij naar binnen gooide, ik had vroeger ook nooit echt opgelet op wat goed was en wat niet, maar in dit geval had het Rhi echt in de problemen kunnen brengen! Al snel werd het biertje aangepast in iets anders en leek het Michael al niet meer uit te maken of er alcohol bij kwam kijken of niet. Ik kon sowieso niets drinken op het moment, ik moest nog rijden. Daarbij was het ook niet verstandig om te doen, omdat ze verwachtte dat ik morgen tegen een uur of tien weer in het huis was. Vaak sliep ik wel bij mijn ouders thuis, ik had geen eigen kamer meer, maar ze hadden een bed bij Madelyn op de kamer gezet, zodat ik daar sliep. Ze vond het niet erg, ze was vijf dus ze had die privacy nog niet echt nodig? Daarbij was het één keer in de week en stiekem vond ze het volgens mij wel fijn! "Nou, Michael." Zei ik op dezelfde manier als Michael dat net had gedaan. "Een biertje gaat hem niet worden. Maar afleiding is op het moment best wel welkom?" Dat was het echt! Ik wat geïrriteerd en het was niet zo heel erg goed om zo thuis te komen. Mijn ouders hadden het al best wel druk met de kinderen thuis en ze konden het er niet bij hebben als ik er chagrijnig rond liep. Ondanks dat het al best laat was en de meeste kindjes al sliepen. In dat geval hadden ze ook wel even tijd nodig voor henzelf. Zo erg was het niet om iets met Michael te gaan doen? Ik kende hem niet, ik had wel eens van hem gehoord. Er waren genoeg verhalen die Rosa over die jongens vertelden, al gingen de meeste over Luke, de jongen die binnen had gestaan. Van de jongen die voor me stond wist ik wel dat hij genoeg haarkleuren had gehad, dat was ook wel te zien aan de posters die Rosa had hangen, want het leek echt iedere keer weer anders te zijn. Nu leek het een beetje paars? Het was hier niet heel erg goed zien en het leek wel alsof elk stukje een beetje een andere kleur had. Ergens was dit best vreemd, maar ik was net niet heel erg aardig tegenover hem en zijn vriend geweest, misschien dat ik een deel van de avond zelfs had verpest. Daarbij was hij niet lelijk en dat was nooit verkeerd?

Luke.
Ik vroeg me eigenlijk wel af hoe de meisjes elkaar hadden gekend. Ze hadden niet heel erg vriendelijk met elkaar omgegaan en het leek niet dat een meisje een vriendin echt zomaar buiten zetten. Dat leek mij in ieder geval niet. Ik zou één van de jongens niet zomaar naar buiten zetten omdat we elkaar op het moment even niet lagen? Als iemand mij naar buiten zou zetten, zou ik diegene dat ook echt wel kwalijk nemen. Dus misschien waren het geen vriendinnen. Het kon familie zijn, maar dan misschien iets van nichtjes, want ze leken echt helemaal niets op elkaar. Of er was iets dramatisch tussen hen twee gebeurd, een relatie met dezelfde jongen of wat dan ook. Zulke dingen zag je wel in films? Die stiekem wel echt leuk waren. Maar het leek me niet dat het hier was gebeurd. Het waren mijn zaken niet, dat wist ik ook wel, maar toch was ik er best wel nieuwsgierig naar. Ik kon het nu ook niet aan Rhi vragen, het was duidelijk dat ze heel erg blij was dat het andere meisje weg was en zij door kon gaan met haar eigen werk. Dan was ik echt niet zo dom om er weer voor te zorgen dat haar weer te ergeren. Nu had ze niemand meer om tegen te schreeuwen, dus misschien zou ik het dan op mijn hals halen. Dat was niet wat ik wilde, ik vond het echter niet erg als er andere dingen gebeurden? Ik wilde in ieder geval nog wel even met haar praten! Ik had ook niet heel erg veel beters te doen. Ik zat hier, had twee biertjes en Michael was weet ik veel waar. Ergens achter het andere meisje aan het was wel duidelijk dat hij niet zomaar terug zou komen. Tenzij hij een blauwtje liep. Hij was best makkelijk met zijn woorden, dus die kans was er misschien wel, maar best wel klein volgens mij? Rhi kwam naar me toe lopen en ze leunde iets naar me toe, zodat ik beter naar haar kon kijken. Haar gezicht was echt bijzonder, het had behoorlijk harde lijnen, maar dat liet juist alles heel erg goed uitkomen? "Dat klopt." Ze had gelijk, we waren heel erg ver van huis! Los Angeles was bijna aan de andere kant van de wereld en het was toch echt een heel eind vliegen. Het was wel duidelijk dat Rhi echt geen idee had van wie ik was en dat was wel heel erg fijn. Het andere meisje had het duidelijk wel geweten, al was ze er ook niet anders van geworden. Toch was het ook wel gewoon fijn om ergens te kunnen zitten zonder dat de mensen niet meteen een oordeel over je hadden. Toch zou ik ook niet liegen over hetgeen wat we hier deden. We waren hier wel met een reden en dat was dat we hier zouden gaan schrijven!  We hadden er nu echt de tijd voor. We hoefden even een tijdje niets te doen. Natuurlijk waren er wel her en der dingetjes waar we naar toe moesten of die er moest gebeuren, maar voor het grootste gedeelte van de tijd waren we toch wel vrij om te doen wat we wilden. Daarom dat we hier nu ook naar toe waren gekomen! We hadden iets kunnen doen en dat was fijn. We wilden uiteindelijk wel dat er echt goede nummers uitkwamen. "Ik ben hier met een paar vrienden om liedjes te schrijven." Vertelde ik Rhi ook maar gewoon. Volgens mij hadden de meeste mensen in Los Angeles wel zo’n droom. Op iedere hoek van de straat had je hier dromen. Mensen die beroemd wilde worden, op welk gebied dan ook. We mochten ons echt gelukkig prijzen dat we daar niet meer hoefden te beginnen. Natuurlijk was het bij ons ook als een droom begonnen. Ik had echt niet verwacht dat we echt zo ver hadden kunnen komen, gehoopt wel, maar het was nu echt zo! Iets wat soms nog steeds als een droom voelde. 

Edyn.
Ergens moest ik me gevleid voelen dat er een jongen achter me aan was gelopen uit een bar en ergens was ik dat ook wel. Ik was dan wel niet heel erg slim, maar ik snapte wel wat van mensen. Nu ging ik niet meer zo heel erg vaak ergens heen in het weekend. Dat kon eigenlijk ook niet, omdat ik dan gewoon moest werken. Toen ik nog naar school was gegaan, was dat echter wel vaste prik geweest. Iedere week was ik wel ergens naar toe gegaan met een paar vriendinnen. Ik had een hele lange tijd een vriend gehad, maar dat was ook niet altijd zo geweest. Ik had ook wel door wanneer een jongen iets van je wilde. Er waren nooit jongens die zomaar naar je toe kwamen omdat ze wisten dat je iemand was met wie ze een goed gesprek konden voeren. Daarvoor stapte je als meisje ook niet op een jongen af. Ik wist niet waarom Michael precies achter me aan was gelopen. Het was vast niet alleen voor een biertje, want die had hij binnen ook gewoon op kunnen drinken! Het was waarschijnlijk ook niet meteen om er voor te zorgen dat een zielig meisje zich beter voelde. Zo zielig was ik nou ook weer niet. Er waren dingen gebeurd die niet geweldig waren en daardoor voelde ik me wel rot, maar dat had ik zelf ook wel aangekund. Ik vond het echter wel fijn dat ik hier niet alleen hoefde te zijn, dus wat Michael ook voor intenties had, het maakte mij niet zo heel erg veel uit. Al kon ik nu wel vertellen dat er niets meer ging gebeuren. Ik keek even rond. "Ik ben hier echt al heel erg lang niet meer geweest. Er is veel veranderd." Ik kon hem wel een beetje vertellen wat er hier allemaal was, maar dat was wat ik me van anderhalf jaar geleden kon herinneren, misschien wel langer dan dat. We waren wel eens naar een bar geweest, maar vooral naar de winkels hier. Het was hier makkelijk om zelfs als een zestienjarig wat drank te krijgen. Zeker als je wist hoe je je moest kleden. De meeste winkels werden bemand door mannen, zeker in de avond. Mannen die heel erg makkelijk iets mee gaven als ze iets meer van je lichaam zagen? Op dat moment hadden we dat alleen maar fijn gevonden natuurlijk! Michael had het ook al over zo’n nachtwinkel, waarschijnlijk niet voor drank, want ondertussen had ik wel duidelijk gemaakt dat ik het niet zou gaan kopen. Er waren echter ook genoeg andere dingen die ze daar verkochten! Nu had ik eigenlijk ook wel dorst, ik had net wel wat besteld maar ik had er helemaal niets van gedronken. "Ik vind het prima om naar een nachtwinkel te gaan?" Die wist ik ook nog wel te zitten. Michael had gezet dat ze er net langs waren gelopen, dus ik wist zeker dat hij daar nog wel zat. Daarom besloot ik daar ook naar toe te lopen. Ik schudde mijn hoofd, Rhi was niet echt een vriendin. Of misschien ook wel een beetje. Ze had wel echt dingen voor mij gedaan die een vriendin ook zou doen. Rhi zou dat stellig ontkennen, maar ik wist zelf wel beter. Ik wist dat ze het voor me op had genomen en er alles aan had gedaan om mij pijn te besparen op sommige momenten. "Rhi is mijn zusje." Ik wist hoe vreemd het klonk. We hadden het vaak genoeg, niet alleen wij twee, maar ook met mijn andere zusjes en broertjes. Voor mij waren ze dat echt wel, ondanks dat we misschien geen bloedband meer hadden. Er was eigenlijk voor mij geen twijfel over mogelijk, ze waren mijn familie en het was best pijnlijk dat iemand dan ineens riep dat het niet kon. Natuurlijk zagen we er anders uit! Dat betekende echter niet dat voor mij niet als broers of zussen voelden?

Luke.
Nu Michael weg was, zat ik hier misschien in mijn eentje, maar ik vond het niet heel erg. Rhi stond in haar eentje achter de bar en het leek wel dat ze het niet erg vond om even te praten. Dat vond ik ook niet. Ze had iets over zich, waardoor je wel naar haar moest blijven kijken. Ik snapte wel dat mensen het liefst zo ver mogelijk weg waren gegaan omdat ze haar net hadden horen schreeuwen. Je wilde in ieder geval geen ruzie met haar hebben, maar ik was hier niet om ruzie met iemand te zoeken. Daarbij snapte ik wel dat ze een klein beetje geïrriteerd was door het meisje dat zich graag met dingen had bemoeid. Geen idee of de ruzie daarover was gegaan. Misschien was ze juist wel chagrijnig geweest en had ze daarom geroepen dat we niets hadden mogen hebben. Al had ze dat nou ook weer niet op ons af hoeven reageren! Wat het ook was, ze was nu weg en ik kon gewoon een biertje drinken. Ondanks dat dit het idee was van Michael geweest, was hij er nu niet meer. Ik vond het niet heel erg, want ik was hier uiteindelijk niet alleen. Rhi leek het niet erg te vinden om hier te staan om met me te praten? Ik zag wel aan haar dat ze bijna moest lachen. Ik snapte het wel. Er waren zoveel mensen die hier kwamen om het te maken. Om verder te komen met hun dromen. Terwijl de hele stad vol zat met andere mensen met precies dezelfde wensen. De kansen werden daardoor echt heel erg klein om iets voor elkaar te krijgen. Toch was dat voor ons ook zo geweest en wij hadden ook het geluk gehad. Misschien niet hier, maar uiteindelijk waren er heel wat mensen op deze wereld die een kans wilden om zoiets te doen! Ik wist dat we hier echt heel erg dankbaar voor mochten zijn en dat was ik ook echt wel. Iedere dag genoot ik er weer van. Rhi hield zich echter wel in, ze wilde niet roepen wat heel wat andere mensen wel hadden gedaan. Dat we er nooit zouden komen. Misschien had ze zelf ook wel iets wat ze graag wilde doen? Er waren hier zoveel verschillende soorten mensen, die verschillende kansen probeerden te grijpen. Ze leek in ieder geval wel echt geïnteresseerd te zijn in mij en onze muziek. Het werd me wel duidelijk dat ze echt niet wist wie ik was en dat was juist heel erg fijn! Mensen die niet meteen een oordeel over je hadden, keken anders naar je. Gaven je wel echt een kans om te praten. Ik kon soms echt merken dat mensen dachten te weten hoe we waren. Dat was helemaal niet zo? "Punkrock." Dat was echt de kant waar we echt naar toe hadden willen gaan. Iets wat we ook nog meer naar voren wilden brengen in het tweede album. We waren immers wel wat ouder geworden en er waren andere dingen waar we over schreven. Uiteindelijk wist ik wel zeker dat we trots zouden zijn op het album. We deden het echter wel rustig aan. We gingen niets pushen, we wilden juist het beste hebben om te laten horen. "We zijn hier nu een paar maandjes." We zouden het hierna wel echt druk krijgen! De tour zou beginnen en we zouden als eerst naar Europa gaan en daarvoor wilden we natuurlijk ook nog wel even naar onze families! Het zou namelijk echt wel een tijdje duren voordat we ze dan weer konden zien. Dat was toch wel een nadeel aan dit alles. We hadden niet veel tijd meer om echt weken bij ze te zijn, zoals het wel een beetje hoorde. Gelukkig hadden we er met Kerst en Oud en Nieuw wel kunnen zijn! Waar we allemaal wel van hadden genoten. Ik in ieder geval! Dat was nu toch ook al weer eventjes geleden!