Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG- The thin line between love and hate

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Wij weten de vl, jullie niet

Alexander (Alex) Withemore - 18 jaar - Doet zich stoer voor , is echt wel de grootste pestkop die er kan bestaan, maar dat komt dan ook door zijn vrienden.

Jij en begin...

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Ik: Audrey Reynolds || 18 jaar || Wordt gepest en is daardoor heel onzeker, ze heeft niet echt vrienden

Ik typ mijn stukje hieronder.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Mompelend word ik gewekt door mijn wekker. Het is alweer maandag. Een nieuwe week op school. Ik heb echt een enorme hekel aan school. Niet meteen aan school en de lessen maar aan de mensen die daar zitten. Ik word al sinds de eerste dag dat ik op die schoolzi gepest. Oké, eerst had ik een beugel en was ik niet echt één van de magerste maar ik heb er heel hard voor gewerkt om af te vallen wat me ook gelukt is en mijn beugel is er ondertussen ook uit. Maarik dacht dat dat wat zou helpen maar dat is helaas niet zo. Ik stap mijn bed maar uit en loop naar mijn kledingkast waar ik wat kleren uit neem. Die doe ik dan ook aan. Ik loop naar de badkamer waar ik mijn tanden poets, mijn haren kam en mijn make-up doe. Ik doe dan nog wat deodorant en wat parfum op.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik had me bijna verslapen als mijn kleine zusje niet op m'n bed was gekropen en me had wakker geschud. "Shana, ga maar." kreunde ik lichtjes maar ze gaf niet op en gaf me een knuffel. Ik deed mijn ogen dan maar open en ging recht zitten. Meteen liet ze me los. "Jippie je bent wakker." zei ze nu en ik rolde even met mijn ogen. "Ook een fijne ochtend." zei ik dan met een zucht waarna ze de kamer uit ging, ik wat kleren nam en me ging klaarmaken in de badkamer. Eenmaal klaar ging ik naar beneden waar ik Shana op pakte en met haar naar de keuken ging. We woonden alleen met mijn vader, onze ouders waren gescheiden, al een heel tijdje. We begonnen dan maar allemaal te ontbijten.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik loop na een tijdje naar beneden toe. Ik ga bij mijn ouders zitten aan tafel. 'En, weer zin in school?' vraagt mijn moeder. Mijn ouders weten niet dat ik al die jaren gepest ben geweest. Maar ik wil ze er eigenlijk ook niet mee lastigvallen. Mijn ouders zijn meestal erg bezorgd over me en ja, ze maken me ook snel ergens belachelijk zonder dat ze dat zelf doorhebben. Ik wil dat gedoe allemaal gewoon vermeiden. Het is eigenlijk al erg genoeg. Nadat ik gegeten heb pak ik mijn tas in. Ik kijk op de klok. Ik moet zo gaan vertrekken. Ik heb hier echt totaal geen zin in. Alweer al dat gedoe op school. Ik begrijp niet waarom ze me niet gewoon even met rust kunnen laten. Op het begin dacht ik van ja, als ik er niet op reageer zullen ze er na een tijd toch geen lol meer aan hebben maar dat was allemaal valse hoop. Ik ben echt enorm blij dat dit mijn laatste jaar is op de middelbare. Het is voor mij stilaan wel genoeg.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:

Eerlijk had ik helemaal geen zin in school. Op school was ik 1 van de grootste pesters, dat kwam alleen maar door mijn vrienden. Wat voor vrienden het ook waren. Ik deed alleen maar mee om zelf niet gepest te worden. Ik was helemaal geen slechte jongen, ik was in feite altijd bezorgd om iedereen. Al jaren was ik verliefd op een meisje, Audrey, maar mijn vrienden pestten haar en nou ja, mijn reputatie als pester was nu eenmaal iets waar ik niet zomaar van af kon dus moest ik ook wel mee doen . Eindelijk was ik klaar en bracht eerst mijn zusje naar school voor ik naar mijn school ging. Voor haar school gaf ik haar een kusje op haar kruin. "Dus je weet wat je moet doen tegen pesters?" Vroeg ik, ik wou niet dat ze zo als mij deed. Ze knikte en ik glimlachte naar haar en niet veel later stapte ik de gang van m'n eigen school all binnen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Na een tijdje sta ik voor de schoolpoort. Ik zucht even. Ik loop de school dan maar in, ik loop dan richting mijn kluisje. Ik kijk af en toe eens om mee heen om te zien of die pesters niet in de buurt zijn. Ik steek dan een aantal boeken in mijn kluisje die ik de eerste paar uur niet nodig heb. Het is niet echt handig om al die zware boeken een hele dag mee te sleuren. Ik haal even een hand door mijn haren heen en kijk daarna even op het horloge dat ik aan heb. Het duurt nog tien minuten voor de lessen beginnen, ik hoop maar dat die pesters me even met rust laten al zal hopen niet helpen. Ik weet zeker dat ze er zo weer aankomen om me weer te gaan treiteren, net als dat ze elke dag doen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Na even zag ik Audrey wel aankomen maar ik zei niets, ik was alleen nu. Niet voor lang dan. Nick kwam al snel naar me toe. Hij gaf me een bro-hug. "Alex maat !" Zei hij en ik gaf hem met een glimlach een boks. Zo deden we altijd ,btegen de arm en lichtjes dan. Nick kreeg Audrey in het visier, iets wat ik liever niet had maar vermijden kon je het niet. "Hey Audrey." Zei hij met een gemene grijns die van hem gekend was. Als ze niet reageerde keek Nick naar me voor te zeggen dat ik hem moest helpen. "Hey Audrey lieverd, doof geworden? Nick wil je wat zeggen." Zei ik en deed mijn best een gemene glimlach op te zetten. Nick mocht niets vermoeden en dat deed hij ook niet.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik zucht even als ik Nick en Alex naar me toe zie komen. Ik reageer niet op wat ze zeggen, ik kan hen maar beter negeren aangezien erop reageren het waarschijnlijk veel erger zou gaan maken. En daar heb ik ook echt helemaal geen zin in. Ik begrijp niet waarom ze me niet gewoon even met rust kunnen laten. Maar nee, elke dag moeten ze me kunnen kleineren en al die dingen. Begint dat niet saai te worden? Naja, je hebt zulke mensen die het plezierig vinden om te zien dat iemand pijn heeft, en dan heb ik het niet over fysieke pijn maar mentale pijn. In ieder geval, ik begrijp niet waarom ze dit leuk vinden. Hier bereiken ze toch ook helemaal niets mee?

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
We kwamen dan naar haar toe, het enige wat ik niet erg vond aan wat Nick deed was dat ik dan wat dichter bij haar kon zijn. Alleen wel jammer genoeg niet op de manier die ik had gewild. Daarom dus dat ik niet wou dat mijn zusje zoals mij werd, daar had ze toch niets aan. Nick begon nog vanalles te zeggen en ik lachte gewoon met hem mee zonder nog te beseffen wat hij in feite zei. Waarschijnlijk toch iets wat ik in feite helemaal niet grappig vond maar ja. Eigenlijk wou ik het al even toe geven maar ik wist gewoon dat dat niet mogelijk was, het zou het alleen maar moelijker maken voor ons allebei. En dat was nu ook niet bepaald de bedoeling. Ik wist dat ik het ook nooit goed zou kunnen maken. Natuurlijk vond ik dat jammer, daarom was ik ook zelfs opgelucht als de bel ging wat betekende dat we naar de les moesten.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik negeer de verwijten die Nick naar mijn hoofd gooit. Ik durf er gewoon niet op te reageren, ik durf niet van me af te bijten dus laat ik het maar gewoon zo. Ik kijk kort even naar Alex die erbij staat. Hij staat er maar wat bij te lachen. Hij doet nooit zo veel als Nick, maar hij doet wel mee en dat valt ook gewoon niet goed te praten, vind ik dan toch. Ik zucht even opgelucht maar onhoorbaar als ik de bel hoor gaan. Gered door de bel.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
We stapten dan maar naar het lokaal waar echt zeer veel plaatsen open waren nu. Na even zag ik dat de plaats naast Audrey nog open was dus ging ik naast haar zitten. Volgens Nick om haar te irriteren maar natuurlijk had ik andere bedoelingen. Maar dat moest hij niet weten. Maar natuurlijk zou het voor Audrey nu ook overkomen alsof ik haar zelfs in het klaslokaal wilde irriteren. Jammer dat alles zo moest lopen.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik merk dat Alex naast me komt zitten in de klas. Ja, vast om me weer te irriteren of zo. Dat ook weer. Ik neem gewoon mijn boek op de bank en kijk voor me. Ik zucht even onhoorbaar als ik merk dat de docent binnen komt, hopelijk is de les een beetje interessant. Niemand mag deze docent. Hij is gewoon oud en saai. Dat maakt het dus zo stom om in de les te zitten want dan is het ook bijna onmogelijk om op te letten. Gelukkig zijn de meeste andere lessen wel leuk.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik keek even om naar Audrey, waarom moest ik ook alweer een pester zijn? Nu heb ik het probleem dat ik eens iemand leuk vind kan het door mijn 'gedrag' ook weer niets worden. Ze was een mooi meisje, niet zoals de anderen maar eerder op een meer natuurlijke manier. Kon ze me maar geloven moest ik het haar ooit zeggen. Ik wou bij haar zijn maar wat zouden mijn vrienden er van zeggen. In plaats van haar te irriteren begon ik gewoon op te letten, ik wou nu ook niet eruit gestuurd worden nu ik langs haar zat.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik probeer maar wat op de letten en schrijf af en toe wat op als de docent zegt dat dat moet. Eigenlijk hoef ik niet echt op te letten aangezien ik thuis toch voldoende tijd heb om aan school te werken. Het is niet dat ik afspreek met mensen of zo dus tja, ik heb er alle tijd voor. Naja, er is niet echt iemand die met me om wil gaan doordat ik gepest word. Ze zijn bang om zelf gepest te worden wat ik ook volkomen begrijp aangezien gepest worden helemaal geen pretje is. Het is gewoon een hel om elke dag weer naar school te komen met de gedachte dat je weer gekleineerd wordt.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Zou ik ooit op een normale manier met haar kunnen praten? Ik hoopte het eigenlijk wel. Ik was dan ook stiekem blij toen de lessen gedaan waren want nou ja, gepest worden leek me niet fijn, maar pesten om niet gepest te worden was dat uiteraard ook niet. En daarbij als ik niet door ging stond Shana in de kou op me te wachten wat ik haar uiteraard niet aan kon doen. "Ik zie je morgen wel joh." zei Nick en ik knikte waarna ik het schoolgebouw uit ging. Shana was zo wat het enige dat me een beetje met beide voeten op de grond hield. Ik wou gewoon niet dat er haar ook maar iets over kwam. En dan al zeker niet door mijn stomiteiten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld