Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

9 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ||I don't know what exactly I feel abou

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Volledige titel:

I don't know what exactly I feel about you, 
but dancing with you feels so good. I feel something for you,
but I 'm not sure if it's because dancing with you or 
because I 'm really in love with you.

Ik: Audrey Jessica Reynolds || 16 || Ballet ||Rmjw ||Pic.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Tyler Alvarez // 17 // Hiphop (latijnse dansen) // heeft een zus Gabrielle (Gabby)// pic

Gabrielle Alvarez // 16 // Hiphop // pic

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

'Probeer gewoon te komen. ik heb je hier echt nodig', zeg ik nog via de telefoon tegen mijn moeder. 'Ja Audrey, ik doe mijn best, maar nu leg ik wel weer neer want bellen achter het stuur is niet echt bepaald veilig', zegt mijn moeder dan. 'Oké, hopelijk tot zo', zeg ik dan waarna ik neerlag. Na dat ik mijn strek oefeningen gedaan heb, wordt mijn naam afgeroepen. Oké, nu is het dus mijn beurt. Ik voel mezelf best zenuwachtig worden wat natuurlijk volkomen normaal is aangezien het een best belangrijke auditie is. Nadat ik de weg naar het podium in een grote aparte zaal gevonden heb, zie ik de jury zitten. En nog een paar mensen achterin, niet veel. Gewoon een paar mensen. Mijn moeder ben ik nergens tegen gekomen. 'Dus jij bent Audrey Reynolds?' hoor ik iemand van de jury vragen. 'Ja', antwoord ik. 'Oké, dan mag je beginnen', zegt het jurylid dan weer. Ik ga klaarstaan en dan hoor ik de muziek beginnen waardoor ik dus ook begin. Maar dan raak ik opeens afgeleid waardoor ik over mijn eigen voeten struikel en val. 'Oké, sorry maar dit gaat het niet worden. Toch bedankt om te komen', zegt iemand van de jury dan. Ik loop dan maar weer terug. Ik wist wel dat dit me niet zou lukken.
Een half uurtje later ben ik net klaar en dan hoor ik iemand mijn naam achter me zeggen. 'We hoorden dat u Audrey Reynolds bent?' vraagt iemand van de politie die achter me staat. Ze nemen me dan even mee naar een ander lokaaltje. 'Ik moet u helaas mededelen dat u moeder verongelukt is', zegt één van de agenten. 'Wat? Nee? Dat kan helemaal niet', zeg ik waarna ik mijn hart harder en harder voel kloppen. 'Sorry, maar nu moeten we weer gaan voor het verdere onderzoek. Zodra we meer weten nemen we contact op. Als je vragen hebt mag je ons altijd opbellen', zegt de agent als ze me een kaartje geeft met hun nummer op. 'Onze innige deelneming nog', zegt ze dan nog waarna ze weglopen.

Nu is het ondertussen al een hele dag later. Mijn vader is me thuis komen ophalen aangezien ik minderjarig ben en dus niet voor mezelf kan zorgen. Het is een heel eindje van school af waardoor ik dus ook naar een andere school moet. Eigenlijk is het gewoon een hele eind van de stad waar ik woonde af. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of zes was. Ik wist er dus niet veel van en mijn vader kwam alleen maar eens één of twee keer in een jaar op bezoek. Dus eigenlijk ken ik hem amper. Al zal ik hem nu wel moeten leren kennen aangezien ik nu bij hem woon. Nog steeds heb ik het enorm moeilijk met het verlies van mijn moeder. Ik begrijp nog steeds niet hoe het heeft kunnen gebeuren. Het was allemaal mijn schuld. Ik had haar niet zo mogen pushen om naar mijn auditie te komen. Dan was ze ook niet verongelukt.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Het was ochtend, dus dat betekende voor ons natuurlijk les. Onze eerste les van dit jaar. Ik keek even naar Gabrielle als we voor haar lokaal waren. "Veel plezier." glimlachte ik en gaf haar een kleine knuffel. Zo was ik alleen tegen m'n zusje, ik was populair, nogal eigenlijk maar dat maakte me niet echt veel uit. Mijn zusje bleef de wereld voor me. "Nou hup en dansen jij." zei ik grinnikend en duwde haar zowat het lokaal in met een kleine grijns en ging dan naar mijn lokaal waar we begonnen met een warming-up, dat deden we altijd.
Eerlijk was ik blij dat ik hier op school zat, ik hield er van om te dansen dus dat ik daar nu les in kreeg maakte het alleen nog maar fijner voor me. Je mocht hier twee dansen kiezen als je dat wou maar dat moest je nog niet vanaf het begin. Ik had dat wel gedaan, Hiphop en latijns. Nou ja, het zat dan ook deels in mijn bloed. We begonnen na de warming-up aan onze eerste les van het jaar, hiphop dus.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Omdat mijn vader deze ochtend aan me merkte dat ik het nog steeds heel moeilijk heb met het ongeluk van mijn moeder, hoef ik vandaag nog niet naar school toe te gaan. Daar ben ik eerlijk gezegd best blij om aangezien ik me volgens mij toch niet zou concentreren. En de school waar dat mijn vader me ingeschreven heeft zal ook wel niet moeilijk doen aangezien ze ook wel van de situatie op de hoogte zijn. Niet dat ik daar misbruik van ga maken want morgen ga ik gewoon naar school toe, maar het ongeluk gebeurde gisteren dus dan is het wel normaal dat ik er nog mee inzit. Maar het komt wel goed met me, ik kan me best sterkt houden. Het is niet dat ik de hele dag lig te huilen of zo. Het heeft toch geen nut, daarmee breng ik mijn moeder niet terug. Maar oké, ik ben blij dat mijn vader zijn best doet om me goed op te vangen. Hij is nu vooral bezig met mijn kamer. Nu slaap ik nog in de logeerkamer, maar ik denk dat ik vanaf morgen of overmorgen al in mijn nieuwe kamer kan slapen. Ik ben in ieder geval al blij dat hij zijn best doet om een goede vader voor me te zijn. Ik vind het nog steeds wel een beetje raar aangezien ik hem niet echt heel vaak gezien heb dus ja, dit is best een enorme aanpassing voor me. Maar het lukt me vast wel.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
De lessen gaan natuurlijk altijd sneller als je danst. Het was fijn om te dansen dus was het best normaal dat de tijd dan sneller leek te gaan. Na de danslessen volgde de normale lessen. Tot de pauze, waarna ik naar Gabby's lokaal ging en daar even op haar wachtte tot ze naar buiten kwam. "Hey Gabby." zei ik met een kleine glimlach en ze gaf me een knuffel. Ik zag een paar meisjes jaloers naar haar kijken maar dat maakte niet zo veel uit.
"Oh my.... Amber komt vandaag terug." zei Gabrielle nu plots en nu herinnerde ik het me ook weer. Amber was even op uitwisseling gegaan, ze was een gemeenschappelijke vriendin van ons beide. En ja hoor, daar kwam ze al aan. "Gabby... Ty..." zei ze met een glimlach en rende op ons af. Ik gaf haar eerst een knuffel en daarna ging ze naar Gabby die ze ook een knuffel gaf.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Uiteindelijk neem ik mijn laptop maar even. Ik weet niet goed wat ik op dit moment moet doen. Maar ik moet toch wel iets doen omdat ik anders steeds aan mijn moeder moet denken. Dus ik moet mijn zinnen gewoon even verzetten, maar hoe? Normaal zou ik gewoon de hele dag dingen doen op mijn laptop en wat op Facebook zitten maar volgens mij gaat dat nu niet helpen. Ondertussen heb ik al wel telefoon gehad van de politie en ik weet dus ook hoe ze overleden is. Ze is met haar auto in een vrachtwagen gereden omdat ze te snel reed. En ja, dat is mijn schuld natuurlijk. Ik zie dat ze moest komen kijken naar mijn auditie. En trouwens, had ik die auditie niet gedaan, had ze ook niet zo snel gereden omdat ze perse moest komen kijken van me en dan zou ze nu nog gewoon leven. Ik begrijp niet waarom ik steeds alles moet verpesten. Alles loopt gewoon verkeerd.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
De schooldag ging voor de rest nog erg snel en Amber had inmiddels al alles vertelt over haar reis. De laatste les was eindelijk gedaan dus stapten we allemaal naar buiten en ging naar het fietsenrek, meestal kwamen we met de fiets. "Ik zie jullie morgen." zei Amber vrolijk en ik glimlachte even een knikte dan. Een paar andere meisjes kwamen voorbij en keken even naar me en ik glimlachte even naar hen waardoor ze bloosden. "Broertje, ga je nu even stoppen meiden gek te maken en kom je mee naar huis?" vroeg Gabby dan grinnikend en ik knikte waarna we op onze fietsen stapten en door naar huis fietsten. Eenmaal aangekomen waren we al snel naar binnen gegaan.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Het lijkt me toch best goed te lukken om de tijd te doden, alleen krijg ik dat ongeluk van mijn moeder maar niet uit mijn hoofd. Ik blijf maar scenario's te bedenken over wat er in haar hoofd spookte tijdens dat ongeluk. Ik wil niet weten hoe veel pijn ze wel niet had want ze was niet meteen dood vertelde de politie me. Ze heeft nog een paar minuten geleefd maar doordat ze haar uit de auto wilde halen werd het haar fataal. Dat is niet de fout van de mensen die dat deden aangezien ze gewoon deden wat ze moesten doen. En het is logisch dat je zo'n klap niet overleefd. Ik bedoe, ze is in een vrachtwagen gereden. Er zijn weinig mensen die zoiets overleven. Al had ik natuurlijk wel liever gehad dat ze nog zou leven. Ik bedoel, aan wie moet ik nu raad vragen als ik met iets zit. Wie moet ik nu alles vertellen? Dat deed ik altijd bij mijn moeder en dat kan ik gewoon niet met mijn vader. Ik heb niet zo'n band met hem als dat ik met mijn moeder had.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
tsje?

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ts de volgende dag:

Tyler:
Ik werd gewekt door mijn veels te vrolijke zus. "Opstaan luie slaapkop." zei ze nu en trok het deken van me af. "Ja ma." zei ik plagend en stond na even op. "Wacht jij maar tot ik je te pakken krijg." zei ik dan grijnzend en meteen werden haar ogen groot en wou ze naar de deur rennen maar ik was sneller en begon haar te kietelen waardoor ze niet kon stoppen met lachen. Niet veel later waren we beneden ons ontbijt aan het opeten waarna we naar school vertrokken.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Met wat gemompel word ik wakker door mijn luid piepende wekker. Ik zet hem uit en stap uit mijn bed waarna ik de gordijnen open maak. Ik knijp mijn ogen even dicht omdat het licht best fel is zo 's ochtends. Na een tijdje loop ik naar de kast en zoek wat kleren uit. Ik wil er natuurlijk wel een beetje goed uit zien, op mijn eerste dag. Als ik mijn kleren uitgekozen heb, maak ik me ook klaar in de badkamer. Ik poets mijn tanden, doe mijn make-up, kam mijn haren die ik vervolgens gewoon los laat, ik spuit nog wat deodorant en een luchtje op en loop dan de badkamer uit. Ik loop de keuken in en eet snel wat. Daarna maak ik mijn tas nog snel klaar. 'Ben je klaar om te vertrekken? Ik breng je wel snel even', zegt mijn vader dan. 'Ja, ik ben klaar', antwoord ik dan. Daarna lopen we naar zijn auto en brengt hij me naar school toe. Als ik er ben, stap ik er uit, er werd me verteld om even langs de directie te gaan dus doe ik dat ook.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Tyler:
Niet veel later kwamen we al aan op school en liepen we naar binnen, om wat spullen uit onze kluisjes te halen aangezien onze eerste les vandaag niet dansen was. Niet veel later hoor ik de stem van Gabby wat zeggen. "Oh my hoe fijn, er is iemand nieuw." zei ze enthousiast waardoor ik ook even om keek maar net te laat. Als ze dat dan zei glimlachte ik even en knikte. Zo was ze wel, naar nieuwen gaan om ze rond te leiden. Niet veel later was Amber er ook die dezelfde les had als ik.

Gabrielle:
We liepen naar binnen om wat spullen te halen dus deed ik mijn kluisje open dat maar twee kluisjes verder was dan dat van mijn broer. Als ik dan even om keek om te zien of Amber er al was zag ik een nieuw meisje binnen komen. "Oh my hoe fijn er is iemand nieuw." zei ik met een kleine glimlach. "Ik ga zo naar haar toe, misschien kan ik haar rondleiden." zei ik met een glimlachje en ging niet veel later op het meisje af als ze uit het kantoor van de directie kwam. "Hoi, ben je nieuw?" vroeg ik lief.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

Ik kijk op als ik een meisje tegen me hoor praten als ik het kantoor van de directie uitloop. Ik knik dan even. 'Ja', antwoord ik dan. Fijn vind ik het niet om nieuw te zijn, dat komt deels omdat ik nog niemand ken en ja, ik ben best verlegen aangelegd eigenlijk. Dat is iets dat ik van mijn moeder over heb gekregen. Zij was ook altijd erg verlegen. Ondertussen gaat het al een klein beetje beter met me. Natuurlijk heb ik het ongeluk nog niet kunnen verwerken maar dat is vrij normaal. Natuurlijk ga ik het hier ook tegen niemand zeggen. Ik wil geen medelijden of zo. En niemand heeft eigenlijk zaken met mijn privé-leven dus ik ben niet verplicht om er wat over te zeggen. De school zelf weet het natuurlijk aangezien dat wel een beetje van belang is, maar voor de rest hoeft niemand het te weten.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Gabrielle:
"Welkom op onze school dan zou ik zeggen." begon ik met een kleine glimlach. "Ik ben Gabrielle, maar iedereen noemt me Gabby" en daarbij liet ik maar achterwegen dat dat kwam door mijn broer. "Als je een rondleiding nodig hebt wil ik je graag helpen." zei ik even vriendelijk als altijd, zo was ik nu eenmaal. "In welke klas zit je?" vroeg ik dan, ik schatte haar even oud als mij dus wie weet zaten we samen in de groep of zat ze met Amber en Tyler, dan kon ze ook niet mis zitten.

Tyler:
"Hey Ty." zei Amber terwijl ze naar me toe kwam en me een knuffel gaf. Een paar meisjes staarden haar aan alsof ze net wat gestolen had. "Hmmm misschien wat mooier worden dan hé." daagde Amber hun lachend uit en meteen keken ze weer weg waardoor ik even grinnikte. Subtiel. "Waar is Gabs eigenlijk?" vroeg ze nu en ik grinnikte even. "Rondhangen bij nieuwe mensen zeker." zei ik grinnikend en keek dan even rond waarna ik Gabby al vond. Ze stond bij een knap meisje, ja die was nieuw hier, dat was duidelijk. "Ah daar is ze, hmm oké, laten we al naar de les gaan." grinnikte Amber even en ik knikte.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Audrey.

'5H', antwoord ik dan als ze dat vraagt. Tja, op het begin als ik met iemand praat ben ik nog al gesloten en zeg ik niet zo heel veel. Dat hoort bij mijn verlegenheid. Ik kan er niets aan doen. Maar de mensen die me kennen weten dat ik losser kom als ik iemand al wat langer ken. Vaak denken mensen dat ik niet wil praten terwijl dat niet zo is. ik wil gerust met mensen praten maar op het begin is het gewoon moeilijk voor me, daar kan ik zelf weinig aan doen ondanks ik wel mijn best doe daarvoor.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld