Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mylastwish
Ik wens iedereen fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2026
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG || ft Lespoir.
Mikatos
Internationale ster



Gelieve hier alleen te reageren als je Lespoir heet.

Me: Damon Salvatore. (Plaatje komt er aan)
You: Begin & Meisje.

Lespoir
Wereldberoemd



Ik: Elena Gilbert


(Mijn stukje komt hieronder.)
Lespoir
Wereldberoemd



Elena.

Net zoals elke zondag ochtend ben ik op weg naar het bos. Ik ga daar altijd even een wandelingetje maken op zondag ochtend. Of op andere dagen als ik mijn zinnen moet verzetten. Het is er altijd erg rustig en vredig, het werkt dus altijd heel ontspannend voor me. De vogeltjes die fluiten -niet in de winter want dan zijn er geen vogels natuurlijk-, gewoon de wind die door de bomen waait.. Dat is gewoon zo rust gevend, vind ik. Ik loop gewoon wat door het bos, steeds dieper en dieper. Hoe dieper je het bos in gaat, hoe mooier het ook is natuurlijk. Een stukje verder op hier in het bos, is een meertje, daar ga ik dan ook geregeld staan, net zoals nu. Ik ga wat aan de rand van het meertje staan en kijk even naar mijn eigen spiegelbeeld die soms onderbroken wordt omdat er een vis door zwemt. Het is echt gek want ik voel mezelf ook altijd gewoon erg rustig worden als ik hier ben.
Mikatos
Internationale ster



Damon.

Het was zondag ochtend en ik lag nog steeds op bed toen mijn neefje Zach binnen kwam lopen. Ik sta gelijk recht en duwde hem tegen de muur aan, maar zodra ik besef dat het Zach is laat ik los. "Damon, ik wou je gewoon wakker maken?" vraagt hij. Zonder te antwoordden draai ik me om en loop ik terug. "Ik dacht dat ik had gezegd dat je moest kloppen voordat je mijn kamer in kwam, je weet dat ik de boel niet vertrouw." mompelt hij. Zach was anders, hij was menselijk terwijl ik een vampier was. Een vampier die op de vlucht was geraakt en nu bij een neefje was in getrokken. Ik snoof even diep de geur op en keek naar Zach. "Ik ga jagen." mompel ik zacht waarna ik snel mijn andere kleding aantrok en de deur uit loop zonder nog wat te zeggen tegen Zach. De zon begroette me fel waarna ik een neppe glimlach op mijn gezicht zette. De ring om mijn vinger gaf mij de mogelijkheid om door de zon te lopen. Ik rende met mijn snelheid het bos in en begon pas rustig te lopen nadat ik water hoorde. Waar water was, waren meestal dieren in de buurt. Zachtjes sloop ik er door heen, maar ik blijf staan zodra ik iets heel anders zie...

Lespoir
Wereldberoemd



Elena.

Ik blijf hier zo nog een tijdje staan. Ik vind het hier wel fijn zo, zo vredig, zo rustig.. De meeste mensen zouden het saai vinden om hier zo lang te staan maar ik niet, ik zou hier zo wel uren kunnen staan. Ik weet toch dat het hier veilig is, er is nog nooit iets met me gebeurd hier en ik sta hier al jaren elke zondag ochtend dus ja, dan weet je na een tijd ook wel of het veilig is of niet. Verder ken ik ook echt bijna heel de weg vanbuiten in het bos, maar dat is logisch aangezien ik hier echt erg vaak ben. En dat ik de weg hier zo goed ken is ook handig aangezien ik dan niet snel zou verdwalen. Ik blijf hier nog even staan. Maar dan hoor ik iets, een soort van voetstappen, waardoor ik opkijk.
Mikatos
Internationale ster



Damon.

Ik kon haar bloed al ruiken vanaf deze afstand en het maakte me hongerig. Zonder dat het meisje me zag likte ik kort mijn lippen en begon ik naar haar toe te lopen. "Wat doe je zo vroeg in de ochtend, zo diep in het bos en dan ook nog eens alleen?" vroeg ik aan het meisje. Het was gevaarlijk hier, en daar zou ze dadelijk ook achter komen. Ik had honger, en zij kon zomaar ineens mijn maaltijd worden aangezien ik tot nu toe geen dier of andere mens hier heb gezien. Ik stak mijn handen diep in mijn zakken terwijl ik haar vragend aan keek. Het was makkelijk om haar nu al te bijten en haar leeg te drinken, maar iets hield me tegen. "Het kan hier zomaar eens gevaarlijk worden." mompel ik er nog zachtjes achter aan.
Lespoir
Wereldberoemd



Elena.

Ik merk dat de jongen dichterbij komt. 'Gewoon wat wandelen' antwoord ik dan als hij dat vraagt. Ik heb geen idee waarom dit zo interessant zou zijn maar oké. Ik begrijp ook niet goed waarom hij naar me toe komt aangezien ik hem hier nog nooit gezien heb eigenlijk. Misschien dat hij hier nieuw is in het dorp? Maar dan nog, dan zou het nog steeds een beetje vreemd zijn aangezien ik hier anders nooit mensen tegen kom.. 'Gevaarlijk?' vraag ik als hij dat zegt. Hoezo zou het hier gevaarlijk kunnen worden? Ik bedoel, hier is bij mijn weten nog nooit iets gebeurd aangezien hier ook bijna nooit mensen zijn.
Mikatos
Internationale ster



Damon.

Ik weet niet waarom maar ik krijg een plezierige grijns op mijn gezicht, ik vond het leuk om mensen in de war te maken. Ik streel met mijn hand langs haar wang. "Zo mooi, maar zo dom en onwetend.. Je hebt nog veel te leren over de wezens die in deze bossen verschuilen." zeg ik met een duidelijke glimlach op mijn gezicht. Ik haal mijn hand weg en haal ondertussen een paar haren uit haar nek zodat ik daar dadelijk een stuk makkelijker bij kon. Ze stond op het punt om iets mee te maken wat hier nog een lange tijd niet gebeurt was, maar aangezien ik terug ben, zijn ook mijn actie's terug. Ik keek tevreden naar het meisje en snoof lichtjes om haar bloed te kunnen ruiken. Ik voelde haar hart kloppen, ze bleef rustig onder het feit dat ik dadelijk van haar bloed ging drinken...
Lespoir
Wereldberoemd



Elena.

Oké, dit begint best raar te worden. Wezens? Wat voor wezens? Waar heeft hij het over? Maar ik weet dat ik beter niet te veel vragen kan stellen. 'Wat doe je?' vraag ik een klein beetje verward als hij dat doet. Normaal als je iemand aanspreekt doe je bij mijn weten niet zo. Ik heb echt geen idee wat hij van plan is. Ik blijf wel rustig natuurlijk want mezelf druk maken heeft geen zin. Al wil ik wel weten wat dat hij van plan is aangezien ik dit niet echt helemaal vertrouw eerlijk gezegd.
Mikatos
Internationale ster



Damon.

Ik glimlach vriendelijk en haal mijn schouders op. "Het doet maar eventjes pijn hoor, je bent er zo van af." zeg ik voordat ik mijn tanden laat zien en het in haar nek zet. Ik laat het rode vloeistof vanuit haar lichaam in mijn mond lopen en zorg dat ik genoeg heb maar ook dat zij nog genoeg heeft om bij bewustzijn te blijven. Ik veeg mijn mond af met mijn hand en kijk het meisje dringend aan. "Ik breng je terug naar de rand van het dorp, maar zodra ik weg ben vergeet je wie ik ben en je dat je me ooit hebt gezien, je herkent me ook niet meer de volgende keer dat je me ziet en het enige wat je je herinnerd is dat je hier stond en plotseling werd aangevallen door een dier, je herinnert je niet meer hoe hij er uit ziet, maar het had wat weg van een poema." grijns ik na haar. Ik laat mijn pupillen kleiner worden zodat ik haar kan dwingen en vertel het heel rustig. Ik voelde me wel een beetje schuldig, maar ook ik moet aan mijn voeding komen, het zit nou eenmaal in mijn aard. Ze heeft geluk dat ik haar nu niet direct af maak, maar ik mag nu geen argwaan gaan maken bij de mensen in dit dorp, dadelijk komen de andere dorpen er achter en moet ik hier ook zo snel mogelijk verdwijnen.
Lespoir
Wereldberoemd



Elena.

Ik slik even als ik zijn tanden zie en merk dat hij in mijn nek bijt. Ik voel even wat pijn maar na een tijd is dat ook gedaan. Na een tijdje is de pijn weg. Wacht heeft hij me nu net gebeten? Wat is dit? Wat is hij in hemelsnaam? Dit heb ik nog nooit meegemaakt, iemand die je gewoon bijt. Is dit wel echt? Is dit niet weer één of andere stomme droom, of beter gezegd, een nachtmerrie van me? Nee, dat kan niet want ik kon de pijn voelen. Als hij me aankijkt, luister ik aandachtig naar wat hij zegt. Het lijkt wel of ik vanzelf heel aandachtig word, zonder dat ik het zelf door heb.
Mikatos
Internationale ster



Damon.

Ik kijk haar met een frons aan als ze zichzelf dingen af begint te vragen, tenminste dat lees ik vanaf haar gezicht, maar ik negeer het. Ik kijk haar weer aan met een cheecky glimlach. "Begrepen?" vraag ik duidelijk aan haar. Na een tijdje neem ik haar mee naar de bos rand op mijn snelheid en draai ik me weer om naar haar. "Oké, dus wat ga je zeggen als iemand je aangevallen heeft?" vraag ik terwijl ik haar met dringende, grote ogen aan kijk. Ik hoopte dat het lukte, want zolang heb ik al geen mens gedronken. Waarschijnlijk werkte het gewoon aangezien ik eerst gedronken heb en vervolgens haar er tot dwong. "En doe wat aan je wond, dadelijk bloed je alsnog leeg." mompel ik tegen haar.
Lespoir
Wereldberoemd



Elena.

'Dat ik hier gewoon in het bos stond en dat ik aangevallen werd door een dier en dat ik me niet kan herinneren hoe het eruit ziet maar dat het leek op een poema', antwoord ik dan. Meer dan dat kan ik niet zeggen. Voor de rest weet ik niets. Dat is het enige wat dat ik weet dat er gebeurd is. Het is gek dat ik me voor de rest niets kan herinneren maar ik zal er wel niet bij geweest zijn met mijn hoofd.
Mikatos
Internationale ster



Damon.

Ik glimlach even tevreden als het is gelukt. "Oké, en zoek nu maar hulp voordat je dood gaat." mompel ik terwijl ik met mijn ogen rol. Ik kijk even kort naar het meisje en ren op mijn snelheid weer weg naar het huis waar mijn neef Zach me op stond te wachten en ondertussen bezig was met de tuin. Ik begroet mijn neef vrolijk en loop het huis binnen. "Hee, ik heb even bloedzakken voor je geregeld, ze liggen in de kelder in de grote koelbox." zegt hij rustig terwijl hij binnen komt lopen. "Bedankt, nu hoef ik geen onschuldige meisjes meer te verwonden." lach ik kort terwijl zijn ogen groot worden. "Wat heb je gedaan?" vraagt hij. Ik rol met mijn ogen. Als het er op aan kwam dan was mijn neef echt tegen het verwonden van mensen, hij was zelf ook een mens, maar hij had de juiste connecties en ik zou mijn neef zelf niks aan kunnen doen. "Chill Zach, ik heb het haar laten vergeten, ze herinnert zich niks meer, op een vaag dier na." lach ik. Hij zucht en verlaat de kamer waarna ik op mijn stoel zak. Ik twijfel of ik haar niet beter af kon maken omdat dit misschien meer kon veroorzaken, maar ik accepteerde het maar zoals het nu was.
Lespoir
Wereldberoemd



Elena.

Ik voel mezelf steeds en beetje zwakker worden, wat redelijk logisch is aangezien het heel hard begint te bloeden. Ik leg mijn hand op de wond en druk er een beetje op om het bloeden te stoppen. Ondertussen, loop ik zo snel als ik op dit moment kan naar huis toe. Alleen geraak ik er niet. Ik merk dat mijn zicht een beetje wazig wordt en het eerste dat ik tegen zou komen is het ziekenhuis. Ach, wat kan het kwaad? Dan laat ik het daar maar even verzorgen. Ik probeer naar binnen te wandelen waar ze me meteen helpen. Ze verzorgen de wond waarna ik me wel al wat beter voel aangezien het bloeden gestopt is ondertussen. Ondertussen vroegen ze ook wat er gebeurd was, en ik zei dat ik aangevallen werd door een dier in het bos. Dat is ook het gene wat er gebeurde. Dat is toch het gene dat ik me kan herinneren.
Mikatos
Internationale ster



Damon.
Ik liep naar de koelbox om de rest van mijn honger te stillen en opende het zakje waarna ik flinke slokken er van nam. Waarna ik met het zakje weer terug na boven liep en mezelf voor de open haard liet zakken. Ik dacht even terug aan het oude dorpje, toen iedereen er achter kwam dat er een vampier in het dorp was begonnen ze massaal met het eten van verbena en probeerde ze uit te zoeken wie de vampier daar was, maar gelukkig ben ik op tijd daar weg gekomen. Ik huiver even en dronk het zakje leeg en gooide het weg.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste