Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // ft. Lespoir

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Jij: meisje
Ik: Liam Tyler Brooks

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Ik: Clarissa Fray (Wordt door de meeste mensen 'Clary' genoemd)

{option}

Mijn begin komt hieronder.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Clary.

Ik duw tegen de grote dubbele deuren die de uitgang zijn voor het grote, sombere gebouw waar ik de afgelopen maanden gedwongen in opgenomen werd. Het is raar dat ik nu eindelijk weg kan uit dit verstikkend gebouw. Het klinkt misschien raar maar ik denk dat ik toch een beetje gewend ben geraakt aan de dwangmatige rust en de orde die je in dit gebouw kan vinden. Toch ben ik erg blij dat ik hier eindelijk weer weg kan, dat ik gewoon weer kan leven zoals ik zelf wil en dus niet moet luisteren naar de aan mij opgelegde regels. Ik heb mezelf nachten lang in slaap gehuild omdat ik het hier zo haatte maar uiteindelijk is die haat minder geworden omdat het een gewoonte werd. Ik voel me wel heel anders dan toen ik hier binnenkwam, ik voel me redelijk slap en licht in mijn hoofd. De wereld lijkt er ook heel erg anders uit te zien, het komt zo groot en zo gevaarlijk op me voor. Gek ben ik niet, helemaal niet. Ook al werd dat beweerd door talloze psychiaters en mijn ouders, ik ben echt niet gek, ik weet dat ik me niets verbeeld en dat al mijn visioenen echt zijn. Ook al hebben ze me maanden lang opgesloten in dit verstikkend gebouw, er veranderd helemaal niets, vooral niet voor mij. Al snel komt er een taxi aangereden die me naar huis gaat brengen. Mijn ouders hebben die taxi gebeld zodat ik met die taxi naar huis kan gaan. Ik heb geen idee waarom mijn ouders me zelf niet kunnen komen halen maar oké, zo lang ik maar thuis geraak vind ik het goed. Ik stap in de taxi samen met mijn grote donkerbruine koffer waar al mijn spullen inzitten. In de taxi ruikt het door de vele walmen parfum heen naar sigaretten. Onopvallend haal ik mijn neus op aangezien het niet bepaald fris ruikt. Tijdens de rit zeg ik geen één woord en staar ik maar gewoon wat naar buiten, af en toe vang ik een blik op van de taxichauffeur in de achteruitkijkspiegel. Ik probeer zijn priemende blikken maar te negeren, hij zal me vast wel gewoon raar vinden, net als iedereen. De gedachte dat iedereen je gek vindt is gewoon vervelend, nee, hatelijk, ja dat is het. Ik ben helemaal niet gek, ik verbeeld me helemaal niets. Als ik thuis aankom, betaal ik de chauffeur met het beetje geld dat ik nog heb en stap ik de taxi uit. Ik loop met mijn koffer naar de deur toe en bel aan, al snel merk ik dat de deur open gaat en zie ik mijn ouders staan. Mijn moeder opent al snel haar armen waarna ik mijn armen ook om haar heen sla. Ik denk dat ik het mijn ouders in die tijd toch onbewust vergeven heb, ondanks ik wel boos op ze was toen ze me lieten opnemen in die instelling. 'We hebben je gemist, echt heel erg', zegt mijn moeder dan. 'Ik jullie ook..' zeg ik dan met een zwak glimlachje. We gaan dan naar binnen toe waar mijn vader mijn koffer van me overneemt en hem op mijn kamer zet zodat ik die straks rustig kan uitpakken. Eenmaal binnen komt de vertrouwde geur en warmte meteen op me af, wat ben ik blij dat ik weer thuis ben.

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Liam.
Ik gooi het deurtje van mijn kluisje met een klap dicht. Erg voorzichtig met al die schoolspullen ben ik niet, ze laten je er toch veel te veel voor betalen. Ik trek mijn beanie beter over mijn hoofd. Zie je Liam, zie je een beanie. Meestal dan. Tja. Ook pak ik mijn skateboard en loop de school uit. Ik zwiep mijn rugzak over een schouder en skate naar huis. Ik woon enorm dicht bij school. Mijn moeder is lerares Engels, dus wilde ze graag dicht bij de school wonen. Geen problemen mee. Eenmaal thuis ren ik meteen de trap op en loop mijn kamer in. Vrienden heb ik op zich wel, alleen zijn het niet echt goede vrienden. Iedereen mag me op zich wel, maar niemand echt speciaal. Iets wat ik niet zo erg vind eigenlijk. Ik zet mijn skateboard in een hoekje. Ik ben moe. Tot 6 uur nablijven is niet iets wat iemand echt leuk vind om te doen lijkt me, maar iets wat bij mij toch redelijk vaak voorkomt. Na even voor me uit te zitten staren loop ik naar beneden en vind mijn vader op de bank. Hij heeft een aantal jaren terug een ongeluk gehad en kan nu niet meer werken. Het enige dat hij de hele dag doet is op de bank hangen en tv kijken. Mijn moeder helpen in het huishouden is te veel gevraagd. Ik loop de keuken in en vind mijn oudere broer achter het fornuis. Ik help hem. Ik kan op zich best wel wat in huis. Mede door het zwijn van een vader dat ik heb.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Clary.

Ik loop rustig de woonkamer in. Ik glimlach even zwak, het is nog allemaal precies hetzelfde ingericht als voor ik naar die instelling moest. Het is erg raar om nu opeens thuis te zijn, ik ben het niet meer gewend allemaal.. Die gezelligheid, de warmte, de geur, gewoon alles. Het is zo anders hier dan in de instelling. Daar was het alles behalve gezellig, het leek daar wel een gevangenis. De muren waren allemaal wit, de meubels gewoon grijs, en met meubels bedoel ik gewoon een bed dat trouwens heel oncomfortabel was, een tafeltje en twee stoelen. Dat was alles dat er in mijn kamer was. Oh ja, er was ook nog een kleine badkamer met een wasbak en een toilet. De douches waren gemeenschappelijk, niet dat je elkaar kon zien hoor, er waren aparte douches met douchegordijnen ervoor maar dat was het, meer was er niet. Het lijkt me ook fijn om vanavond weer in mijn eigen, warme en zachte bed kan slapen. Daar kijk ik stiekem toch nog het meeste naar uit volgens mij. Als mijn moeder vraagt of ik wil helpen met het koken knik ik, ik loop mee met haar naar de keuken waar ik haar gewoon wat help terwijl we wat praten. We praten ook een beetje over de instelling, mijn moeder verteld me dat het allemaal voor mijn eigen bestwil was aangezien ik gek aan het worden was. Ik ga er maar niet op in, zolang dat ik zelf maar weet dat ik niet gek ben is het goed. De visioenen zijn er nog steeds, en ik denk niet dat ze ooit gaan stoppen. Vroeger toen ik jonger was had ik er al wat last van, ik wist wanneer er een ongeluk zou gebeuren als het dicht bij me zou gebeuren maar het blijft erger worden. Nu kan ik zelfs zien dat er een ongeluk gaat gebeuren als er iemand niet dicht bij me is, maar dat is alleen bij mensen waarmee ik een goede band heb. Maar toch, het is wel een beetje eng. Het is niet fijn om steeds ongelukken voor me te zien. Mijn moeder zegt dat ik morgen ook weer naar school moet, naar een andere school dan waar ik heen ging voor die opname. De mensen op mijn nieuwe school zijn wel ingelicht over de instelling maar de reden waarom ik er was is niet verteld. Gelukkig maar, vanaf nu zeg ik tegen niemand nog iets over mijn visioenen. Ik wil niet dat de mensen weer denken dat ik gek ben, want dat ben ik niet. Ik ben alles behalve gek.

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Liam.
Ik kijk op naar Benji en hij kijkt me ook even aan. Vroeger hadden we enorm veel ruzie. Niet normaal veel ruzie. Hij was altijd de oudste en de grootste en de sterkste. Hij heeft me heel wat bloedneuzen geslagen. Maar sinds mijn vader zo lui en arrogant geworden, zijn Benji en ik ook naar elkaar toegegroeid. Nu hebben we eigenlijk geen ruzie meer. We zijn een team binnen het gezin. Met mijn moeder is ook niks verkeerd maar ze heeft het druk met haar werk en haar bijbaan als oppas. Dus zijn Benji en ik meestal gewoon op ons zelf aangewezen, alleen vind ik dat niet meer zo erg. Ik help met het anijden van de overige groenten en gooi ze bij hem in de pan. Ik dek de tafel. Mijn vader ga ik er niet eens bijroepen. Ik schep wat eten op een bordje en loop de woonkamer in. Ik pleur het op de tafel wat me een kwade blik kost maarja.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Clary.

Terwijl mijn moeder nog bezig is met koken, dek ik de tafel alvast wat me wel een beetje moeite kost aangezien mijn moeder de plekken van alle spullen veranderd heeft. Ik weet dus helemaal niets meer liggen. Ik trek een aantal kastjes open tot dat ik de borden tegen kom. Ik zet drie borden op de tafel neer. Dan open ik de besteklade waar gelukkig nog wel steeds alles hetzelfde ligt. Ik leg een mes en een vork naast ieder bord. Niet veel later is mijn moeder klaar met het koken en roep ik naar mijn vader dat het eten klaar is. Eindelijk kan ik weer gewoon eten met mijn gezin in hoef ik niet aan die grote eettafel zitten in de cafetaria van de instelling. Het eten daar was echt walgelijk maar ik moest wel eten. De mensen daar waren ook niet al te goed gezelschap om mee te eten, ik heb in mijn hele leven nog nooit zulke ongemanierde mensen gezien. De laatste tijd at ik ook gewoon maar in mijn kamertje aangezien ik het echt niet aankon tussen al die smakkende mensen. Ik ga net als mijn ouders aan tafel zetten en zie dat mijn moeder eerst mijn eten opschept, dan dat van mijn vader en dan pas voor zichzelf, dat heeft ze altijd al wel gedaan, het is zoiets stoms maar ik vind het fijn dat die gewoontes er weer zijn. Rustig eet ik mijn bord leeg terwijl ik wat praat met mijn ouders, ik had niet verwacht dat het zo makkelijk zou gaan hier qua gesprekken voeren met mijn ouders. Het gaat echt heel erg goed en dat is fijn. Ik heb het wel gemist om met mijn ouders te praten, ook omdat ik in die instelling met niemand sprak. Oké, wel met psychiaters maar dat is anders. Ik ben gewoon oprecht blij dat ik weer thuis kan zijn, zoals normaal.

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Liam.
Ik eet samen met mijn broer. We hebben het voornamelijk over school want echt iets anders heb ik niet om met hem over te praten. Het leven in de stad is op zich best leuk alleen zit ik liever gewoon alleeb op mijn kamer of skate ik gewoon een beetje rond. Alleen of met Diego. Alleen woont Diego dus niet hier. Ik kijk op de klok en gaap. Het is nog echt vroeg maar ik ben enorm moe. En ik zie enorm op tegen school morgen. Ik zie altijd op tegen school. Niet eens perse om een bepaalde reden. Het begint buiten te regenen en ik kijk naar de keukenraam. Ik word bij iedere druppel die omlaag stroomt nog een beetje meer moe. Ik sta op en ruim op samen met Benji. Mam komt niet thuis voor 11 uur. Benji wacht meestal op haar en ik eigenlijk ook maar vandaag niet. Vandaag sjok ik de trap op naar mijn slaapkamer.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Clary.

Na het eten help ik mijn moeder met de afwas en loop ik naar de woonkamer toe waar ik even naar de televisie kijk samen met mijn ouders. Na een tijdje kijk ik op de klok, het is al rond negen uur dus als ik wil douchen moet ik nu wel gaan, ik heb best veel tijd nodig in de badkamer. 'Ik ga even douchen', zeg ik tegen mijn ouders en loop naar boven toe. Dan besef ik me dat ik mijn koffer ook nog moet uitpakken. Ach, dat doe ik morgen na school wel. Ik neem een pyjama uit mijn koffer en loop er mee naar de badkamer. Ik neem een handdoek uit de kast die ik alvast klaar leg voor als ik de douche uit ga. Ik doe mijn kleren uit en gooi ze in de wasmand die er staat. Ik zet de douche aan en stap eronder. Ik was mijn haren en mijn lichaam, daarna blijf ik er gewoon nog even onderstaan om van het warme water op mijn lichaam te genieten, ik hou er van om te douchen. En zeker hier thuis, het is rustig en er is niemand die me kan storen. Als ik er lang genoeg ondersta, zet ik de douche uit en stap ik zelf de douche ook uit. Ik droog mijn haren en mijn lichaam af met een handdoek. Ik trek mijn pyjama aan en poets daarna ook nog mijn tanden waarna ik naar mijn kamer loop en ik op mijn bed plof. Dit bed ligt echt duizend keer beter dan dat harde bed uit die instelling. Ik ga onder de lakens liggen en kijk nog even met mijn telefoon op Facebook. Dat is ook erg lang geleden, in die instelling mocht ik geen enkel contact met de buitenwereld dus mocht ik ook niet op mijn telefoon of laptop. Als het rond elf uur is, hang ik mijn telefoon aan de lader en knip ik het lichtje uit waarna ik mezelf iets beter onder mijn dekens leg. Daarna sluit ik mijn ogen waarna ik al snel in een redelijk diepe en rustige slaap val.

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Liam.
Ik trek mijn beanie af die ik op mijn bed gooi en trap mijn schoenen uit. Dan loop ik naar de badkamer. Ik pak een handdoek en hang die over de reling van het douchegordijn. Ik kleed me uit en stap onder de douche. Ik was mijn haar. Ik vind mijn haar wassen een van de meest vervelende dingen om te doen. Het druipt allemaal maar voor mijn gezicht en vervolgens is het de hele avond nat. Qua model, nouja, ik heb niet echt een model in mijn haar. Ik zwiep het een kant op en 9 van de 10 keer trek ik er een beanie overheen. Soms niet hoor, maar dat is dan toch zeker met uitzondering. Ik zorg dat alle shampoo er uit is en zet dan de douche uit. Ik stap uit de douche en droog me af. Mijn pyjama bestaat eigenlijk uit mijn boxer. Dat is het enige. Ik heb niet echt meer nodig in bed. Ik poets mijn tanden. Voor het slapen ga ik ook altijd naar de wc. Dan loop ik mijn kamer in en leg de beanie bij zijn broertjes en zusjes. Eindelijk kruip ik mijn bed in en doe het licht uit, oortjes in. Ik kan niet in slaap vallen zonder muziek of in ieder geval geluid. Na een paar minuten val ik in slaap.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Clary.

De volgende ochtend word ik wakker door mijn moeder die naast mijn bed staat om me wakker te maken. Ik zucht even, dat vroeg opstaan voor school heb ik dus helemaal niet gemist. Ik stap mijn bed maar uit en loop samen met mijn moeder naar beneden toe en ik zie dat het ontbijt al klaar staat. Ik glimlach even zwak, ik heb erg goed geslapen hier en het is gewoon heel fijn wakker worden in mijn eigen huis. Ik ga aan tafel zitten en neem wat cornflakes in een kommetje en giet er wat melk bij. Ik neem mijn lepel en begin en er dan te eten. Natuurlijk mag ik niet treuzelen want ik moet zo nog naar school toe. Na het ontbijt, sta ik op en loop ik naar mijn kamer toe waar ik mijn kleding voor vandaag uitzoek. Ik kies voor iets simpels, gewoon een jeansbroek en een leuk bloesje, dat ziet er leuk uit en is ook nog eens comfortabel ook, vind ik dan toch. Ik loop naar de badkamer waar ik mijn tanden poets, mijn make-up doe, mijn haren kam die ik vervolgens zoals bijna altijd wel los laat en spuit nog wat deodorant en parfum op. Daarna loop ik weer naar mijn kamer waar ik mijn tas voor school klaarmaak. Daarna ga ik naar beneden doe en zie dat mijn moeder al klaar zit om me naar school toe te brengen. 'Ben je klaar? Dan vertrekken we. Je mag niet te laat komen, en al zeker niet op je eerste dag', zegt mijn moeder. Ik knik waarna ik mijn zwarte leren jasje aandoe omdat het buiten niet heel koud is maar ook niet echt warm is. We lopen dan samen naar de auto waarna ze me naar school toe brengt. Als we er ongeveer tien minuten later zijn, stap ik uit en zeg ik mijn moeder nog gedag. Daarna loop ik de school in. Ik hoop maar dat dit goed komt, hopelijk zijn hier leuke mensen waarmee ik om kan gaan. Ik loop eerst naar de directie om mijn lessenrooster en kluissleutel op te halen en daarna ga ik opzoek naar het lokaal aangezien de bel net is gegaan.

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Liam.
Ik ben al vroeg op om nog wat te kunnen sporten voor school. Iets wat ik iedere morgen doe omdat ik het leuk en belangrijk vind. Onder andere buikspieroefeningen komen aan bod. Niet onbelangrijk. Ik heb al lang ontbeten, een gebakken eitje op wat geroosterd brood. Benji komt ook uit zijn bed en geeft me een high five. In de woonkmer hoor ik se tv alweer. Zoveel tv is dus exht absoluut niet gezond. Maar ik ga de discussie nog niet eens proberen aan te gaan. Ik stap na even samen met Benji bij mam in de auto. Met skateboars en beanie. Twee belangrijke items sie ik bij me wil hebben. Dan skate ik na achool dus terug. Binnen loop in naar mijj kluisje.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Clary.

Na wat door de gangen gewandeld te hebben kom ik mijn kluisje tegen dus besluit ik om er eerst wat boeken in te leggen omdat mijn tas redelijk wat weegt met al die boeken. Nadat ik er een aantal boeken in heb gelegd die ik niet nodig heb voor de pauze, sluit ik mijn kluisje weer. Daarna ga ik weer verder opzoek naar het lokaal, het is zo vervelend om nieuw te zijn aangezien je geen enkel lokaal weet zijn. Je moet ook weer helemaal opnieuw beginnen met vrienden en vriendinnen zoeken. Ik hoop maar dat ze me hier niet raar gaan vinden aangezien redelijk veel mensen al op de hoogte zijn van dat ik uit een instelling kom, er is niet gezegd waarom omdat dat te privé is maar ze weten wel dat ik in een instelling zat en dat maakt me nog extra onzeker. Ik ben echt bang dat niemand met me om zal willen gaan omdat ik anders ben. Naja, eigenlijk ben ik net zoals iedereen maar toch vinden veel mensen me apart, door mijn visioenen en die instelling dus. Ik had liever niet gehad dat de mensen hier er van op de hoogte zijn, ik wil liever een echte nieuwe start maken zodat ik weer een leuke vriendengroep krijg zoals eerst maar nee, mijn ouders vonden het nodig dat iedereen er over werd ingelicht.

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Liam.
Als ik door de gangen loop hoor ik enorm veel geroezemoes. Ik hou totaal niet van al dat geroddel en al die geruchten die van iedereen rond gaan. Ik sla de hoek om en hoor nu duidelijk van alles over iemand die nieuw is en dingen over gek, instelling en allerlei verschillende zogenaamde oorzaken. Ik besluit om me er niet al te veel in te mengen. Hier op school weet je nooit wat nu eigenlijk waar is en wat niet. Daarom bemoei ik me ook nooit met alle gesprekken hier. En waarschijnlijk is dat dus ook de reden dat ik van die halve "vriendschappen" heb. Ik kom eindelijk bij mijn kluisje en open die. Wat heb ik voor vakken. Ik denk even na. Engels en geschiedenis. Ik pak de boeken en trek mijn beanie goed. Dan sla ik mijn rugzak weer over een schouder. Ik zucht en gooi mijn deurtje weer dicht. Ik loop naar het lokaal voor het eerste uur en zak alvast achterin neer. Iedereen hier heeft dat wel een soort van geaccepteerd als mijn plekje.

Lespoir
Wereldberoemd

Lespoir schreef:
Clary.

Ik zucht even opgelucht maar onhoorbaar als ik eindelijk het lokaal heb gevonden waar ik nu moet zijn. Het is zo'n grote school dus ik denk dat het wel even duurt voor ik alles weet zijn. Ik loop naar binnen toe en ik merk dat zo goed als iedereen er al is. Ik voel dat bijna alle blikken op me gericht zijn, wat haat ik dit. Ik haat het om in de belangstelling te staan. 'Ga maar gauw zitten zodat ik met de les kan beginnen', hoor ik de leerkracht dan zeggen. Ik loop dan naar het plekje toe dat de leerkracht me aanwijst. Godzijdank dat ik me niet moet voorstellen voor de klas, daar ben ik zo slecht in. Als iemand me wil leren kennen moeten ze maar gewoon naar me toekomen, al denk ik niet dat iemand met me om zal willen gaan. Ik hoorde al hoe de mensen spraken over een nieuw meisje uit een instelling, ik dus. Waarom moesten mijn ouders dat zelfs vertellen? Niemand moest dat weten aangezien ik het ook allemaal voor mezelf ga houden, gelukkig weten ze de reden dat ik in de instelling zat niet, dat komen ze hier ook nooit te weten. Ze mogen zo veel verhalen verzinnen dat ze willen maar ik vertel er echt niets over, ik vertrouw er niemand meer mee, zelfs mijn ouders niet. Ik leg mijn tas op de grond neer en haal het boek dat ik voor dit lesuur nodig heb eruit. Misschien kan ik het ook helemaal mis hebben, misschien krijg ik wel gewoon weer een leuke vriendengroep zoals op mijn vorige school. Ik vind het best jammer dat de mensen uit mijn vorige vriendengroep geen contact meer met me willen, ze hebben me ook gewoon verwijderd van Facebook enz. Gewoon omdat ze ook dachten dat ik gek was..

Darcy
Karaoke-ster

Darcy schreef:
Liam.
Ik zit altijd alleen en doe niks meer dan de hele les alleen maar wat uit het raam te staren. Ik trek mijn mouwen over mijn handen heen en steun met mijn hoofd op mijn handen. School heeft denk ik nog nooit gehoord van verwarming. Het is ook zo een enorm oud en lelijk gebouw. Volgens mij was het heel vroeger een tehuis, dat wordt in ieder geval heel vaak verteld. Ik kijk op als iedereen opeens weer begint te praten. Mijn blik valt op het nieuwe meisje dat de klas binnen is gelopen. Ze ziet er niet echt uit als hoe je zou verwachten dat iemand er uit zou zien die net uit een instelling komt. Als daar al een uiterlijk aan zou hangen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld