Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

9 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG met Dauntless

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Snel zaai ik nog even naar Magdalena, ze vertrekt met haar kamergenoot naar de gangen. ''Volg mij maar.'' James wijst naar een deur met een bordje er aan getimmerd. Het is nog te ver om te kijken wat er op staat. Na een paar stappen zie ik het duidelijk : KAMER VOOR LEERLINGEN MET BIJZONDERE KRACHTEN. James haalt een sleuteltje uit zijn broekzak en steekt het in slot. De deur gaat met een harde piep open. ''Wat is jouw bijzondere kracht eigenlijk?'' vraag ik. ''Ik ben een duistere,'' zegt hij. ''En wat houd dat precies in?'' vraag ik nog eens. ''Ik kan me eigen onzichtbaar maken. Ik kan mensen ook laten verdwijnen, voor goed.''

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ze kwamen aan bij een kamer waar in een houten bordje: KLBK gegraveerd stonden en daaronder stonden de namen Denise Northwood en Magdalena Pentragon. "Waarvoor staat KLBK precies" vroeg Magdalena terwijl Denise een sleutel in het slot stak. "Kamer voor leerlingen met bijzondere krachten." antwoordde Denise terwijl ze de deur opende. "Welkom in je nieuwe kamer" zei ze, het was enorm groot en er stonden vier bedden al werd er maar eentje gebruikt. "Wat is jou kracht dan precies" vroeg ze terwijl ze haar spullen op het bed onder dat van Denise liet neerploffen want het waren dus twee stapelbedden. "Ik ben een kopieerder , ik toon het je wel even" zei ze en liet Magdalena haar ogen sluiten. Toen ze die weer opendeed, zag ze niet Denise maar zichzelf staan. "Cool he" zei Denise maar dan met haar stem, waarna ze weer in zichzelf veranderde. "Ik kan ook in dieren en planten enzo veranderen en krachten van andere mensen kopiëren dus ook gebruiken, al is dat één kracht tegelijk natuurlijk."

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

''O, euh oke.'' zeg ik stotterend. Hij kan dus zomaar iemand laten verdwijnen? Voor goed?! ''Dit is jouw helft van de kamer.'' Hij wijst me de kant aan waar niks in staat, alleen een bed, nachtkastje en kledingskast. Ik kijk naar zijn kant. Posters van popsterren. Een playstation. Een kast vol met kleren. Volgens mij ziet hij dat ik stiekem een beetje jaloers bent want hij zegt : ''Geen zorgen, je kan geld verdienen met middel van een bijbaantje hier in school of je moet goed presteren in de lessen.''

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Lena begon haar kleren in de nog lege kleerkast te laden en zette een foto op het andere bureau dat in de kamer stond. Het was een foto van haar familie waar ze met zen tienen opstonden. "Wie zijn dat allemaal" vroeg Denise die vanachter haar de foto bekeek. "Ow dat zijn mijn vader en moeder en broers en zussen" "Wat zijn jullie met zoveel thuis, ik had een broer en dat was het" zei Denise verbaasd. "Wel ik zie dat je alles hebt uitgepakt, een kleine rondleiding rond de school lijkt me wel handig" Magdalena glimlachte. "Ja een rondleiding heb ik zeker nodig, anders loop ik morgen sowieso verloren." "Maar je geen zorgen" antwoordde Denise. "We zitten samen in de klas omdat we 'speciaal' zijn" zei ze en maakte haakjes met haar vingers bij het woord speciaal.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Ik hang een paar kledingstukken die ik van thuis had meegenomen op. Er zijn nog een stuk of 25 klerenhangertjes leeg. De rest van mijn spullen laat ik nog even in mijn tas zitten. De foto van mijn vader, moeder en ik haal ik er wel uit. Ik zet hem op het nachtkastje. James kijkt er naar, maar zegt niets. Er klinkt een irritante bel. Ik kijk James vragend aan. ''De lessen beginnen, volg mij maar.'' Ik volg hem naar een best kleine klas. Alleen ik en James zitten in de klas, voor de rest niemand. ''Waar zijn de andere jongens?'' vraag ik. James en de leraar beginnen hard te lachen. Ik kijk ze een beetje boos aan. ''Jullie zijn de enige 2 jongens met bijzondere krachten, daarom moeten jullie apart les krijgen.'' legt de man uit. ''En de meisjes dan?'' De man werpt me een vuile blik toe. ''Jongens en meisjes zijn gescheiden,'' zegt hij kil. Ik wil vragen waarom, maar er komt een vrouw binnen gelopen. Haar rokje is veel te kort. En ze heeft verschrikkelijke inkijk. James zit al te kwijlen. Dat zie je mij niet doen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Het bekende irritante belgerinkel klonk door de gangen. Denise keek op haar gsm. "Zo laat al" zei ze geschrokken en hing een tas om haar schouders. "Kom we moeten echt naar de les nu" ze haastte zich de kamer uit en Magdalena griste nog snel haar rugzak van de grond en volgde haar. Het lokaal waar ze heen gingen bevond zich in een torenkamer helemaal in de westvleugel van de school. Het was niet zo groot, maar ze waren dan ook maar met twee leerlingen. Er kwamen twee mensen binnen die als twee druppels water op elkaar leken, een jongen en een meisje, overduidelijk een tweeling. "Welkom Magdalena" zei de jongen. "Mijn naam is Gabriël Northwood en dit is mijn zus Arianne, wij zijn jullie leraren. Magdalena knikte en glimlachte vriendelijk. "Noem me gerust Lena dat doet iedereen."

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

''Hallo Jack,'' begint de man. ''Ik ben Tom en dat is Melanie.'' Hij geeft een knikje in de richting van de vrouw die gebukt staat met haar kont onze richting op, om wat spullen uit haar tas te halen. Ik besteed er geen aandacht aan. James wel, die blijft er maar naar staren en na een paar keer knippen met de vingers van Tom kijkt James met moeite naar hem. ''Oke, we gaan beginnen met de les. De eerste voor Jack en alweer de 25ste van James,'' zegt Melanie lief kijkend naar James. Wat een slijmbal. Tom loopt naar me toe en pakt me beet. ''Als je echt de feniks bent, laat dan nog maar eens zien.'' Hoe deed ik dat de laatste keer nou? Ik denk even een paar seconden na. Dan denk ik maar gewoon aan een feniks en er verschijnt een vuurbol in mijn handen. Het spat uit elkaar en een vuurfeniks, 2 keer zo groot als mij, vliegt door het kleine lokaaltje. ''Haal hem maar weg,'' zegt Melanie. ''Verdwijn,'' fluister ik. De feniks zelf spat nu uit elkaar en verdwijnt.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Ok allereerst zouden we graag nog eens zien wat je daarnet deed in de aula" zei Arianne en doelde daarmee op haar kracht. "Eeuhm, ja dat dus, eigenlijk weet ik niet hoe ik dat deed, het kwam gewoon vanzelf" zei Lena zachtjes, maar Gabriël moedigde haar aan. "Maak je geen zorgen, je moet je gewoon concentreren, diep ademhalen, sluit desnoods je ogen dan werkt het vast en zeker wel" zei hij en Lena knikte, ademde diep in en uit en sloot haar ogen. Ze zag niet hoe de lampen in het lokaal begonnen te knipperen, maar voelde hoe de bol in haar handen ontstond en ze deze wegwierp. Ze opende haar ogen, maar in plaats van een feniks stond er een helemaal ander wezen. Het leek op een leeuw, en een paard, maar het had ook een gewei. "Een chimaera" zei Arianne vol bewondering. "Ik dacht al dat het geen feniks was die echt bij je paste, een feniks is het teken van het element vuur, je was waarschijnlijk nerveus waardoor je de jongen voor je nadeed, maar het teken van elektriciteit is de chimaera." Lena keek vol bewondering naar het enorme beest dat met zijn sterke poten op de grond stond. "Ok kun je hem weer doen verdwijnen" vroeg Gabriël na een tijdje en het was alsof Magdalena uit een droom gewekt werd. "Natuurlijk" zei ze ze snel en richtte haar handen op het dier. "Verdwijn" zei ze, maar er gebeurde niets. In plaats daarvan begon de chimaera te grommen en zette zich klaar voor een aanval. Lena raakte in paniek en opnieuw begonnen de lampen in het lokaal te flikkeren. "Ik zei verdwijn" probeerde ze nog eens. De chimaera zette zich recht voor Arianne sprong. "Nu is het genoeg" riep Lena en hij spatte uit elkaar. Lena was buiten adem en Arianne zag er bang uit. "Het spijt me ik heb dit echt nog niet onder controle." zei Lena schuldbewust.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

James zit me met open mond aan te kijken. ''Goedzo,'' zegt Tom. ''Ik zal je zo leren hoe je je dier kan opvoeden, totdat het met jou kan strijden, maar eerst is James aan de beurt.'' Strijden? Wat bedoeld hij daar mee? James staat op en gaat in de hoek van de kamer staan. Hij sluit zijn ogen en concentreert zich diep. ''Wat doet hij?'' fluister ik. Tom gebaart dat ik stil moet zijn. In James' handen ontstaat een zwarte bol. Hij schiet het de kamer in en het blijft in de lucht hangen. Er ontstaat een zwart gat. Ik heb het gevoel alsof ik opgezogen word, maar er komt een raar dier uit. Het is een kruising tussen een vleermuis en een kameleon volgens mij. ''Mooi James, je Vlameleon mag zijn training en eten hebben voor vandaag, dan zorg ik wel even voor Jack.''

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Het is niks dat is eigenlijk best normaal, maar met de nodige training zul je snel in staat zijn om te vechten" stelde Gabriël haar gerust. "Ok Denise heb je nog geoefend" vroeg Arianne daarna aan Denise die ondertussen gewoon had toegekeken en hevig knikte. "We kunnen nu echt al een hele tijd gescheiden blijven" zei ze vol trots terwijl ze recht ging staan. Magdalena keek vol bewondering hoe ze de vorm van een griffioen aannam en zich toen uit deze vorm losmaakte zodat de griffioen naast haar bleef staan. Ze aaide hem over zijn rode en gouden veren. "Wow is dat jou dier" zei Lena en Denise knikte trots.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Tom slaat zijn arm om me heen en brengt me naar een kamer waar enkel een nest en twee stoelen staan. Voor de rest is het leeg, ze hebben niet eens de moeite genomen om het lokaal mooi te behangen. ''Haal je dier maar weer te voorschijn,'' zegt Tom. Met gemak ontstaat er weer een vuurrode bal in mijn handen en spat het uit elkaar. De feniks fladdert wat rond. Nu pas valt het me op dat hij best klein is. Volgens mij kan Tom mijn gedachten lezen, want hij zegt : ''Hij is nog klein hé, daar komt wel verandering in als je hem goed verzorgt.''

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Hij heet Orion trouwens" zei Denise en streelde de griffioen. "Hoe heet jou Chimaera" vroeg ze terwijl ze nog steeds rustig met haar hand over de veren van haar dier streek. "Eehm ik weet niet daar heb ik nog niet echt over nagedacht" Denise grinnikte. "Je moet er ook geen verzinnen, het dier heeft al een naam en je weet hem daar ben ik zeker van." "Echt" antwoordde Lena en dacht na. 'De naam van mijn dier is...' bleef ze steeds in gedachten herhalen. "Charon" zei ze plots. "Charon coole naam." antwoordde Denise.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

''Ik ga nu terug naar James. Wie weet wat hij met Melanie uitspookt.'' Tom loopt de kamer uit en kijkt dan nog achterom. ''Wees één met je dier, anders lukt het je nooit om hem de baas te zijn.'' Ik begrijp niet wat hij bedoeld, maar er word wel iets duidelijk als ik het slot hoor. Ik pak de hendel van de deur beet en probeer hem als een gek open te krengen. Lukt niet natuurlijk. Waarom moet hij mij alleen laten? Hij kan toch nodig hier blijven? En zijn laatste zin... Die snap ik ook niet. De feniks opent zijn snaveltje en begint behoorlijk te krijsen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Ow Lena zou je misschien even willen helpen en hiernaast eten voor Orion gaan halen?" vroeg Denise vriendelijk en daar had Magdalena geen probleem mee. Ze wandelde naar de kamer ernaast, ging naar binnen deed het licht aan, maar deze kamer was zo goed als leeg. De deur viel achter haar dicht en ze hoorde hem op slot gaan. "Dit is voor je eigen bestwil" hoorde ze nog snel iemand zeggen. Lena bonkte op de deur en trok aan de deurknop, maar het zat potdicht. "Verdomme" vloekte ze luid. Het ergste was nog dat er in de kamer achter deze kamer een ongelooflijk irritant geschreeuw klonk.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Jack

Bang loop ik achteruit, ik schrik als ik de muur voel. Ik kan niet verder achteruit. Nergens is een uitgang, alleen de deur, maar die zit op slot. Ik speur het lokaal rond en zie een hoge kast staan, aan de overkant van het lokaal. Dan moet ik wel langs mijn feniks... Ik denk even aan wat voor een triest en ook mooi leven ik had, want ik ga er zekerweten zo aan. Ik wil net een sprintje nemen als de feniks met zijn snavel en klauwen de kast open probeert te krijgen. Het gekrijs is dus opgehouden, mijn oren piepen nog na. Ik loop rustig naar de feniks toe. Hij draait zich woest om. Wacht eens...

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld