Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg House of Horror || Peeves

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Ik lachte om zijn koele opmerking, en liep achter hem aan toen hij me wenkte. Normaal volgde ik niet graag bevelen op van anderen, maar Diaval deed me aan mezelf denken. Enthousiast liep ik de trap op, met zijn voeten op mijn ooghoogte, en keek mijn ogen uit toen we op de eerste verdieping beland waren. Elke deur was anders bewerkt, en de gang maakte aan het eind een bocht naar rechts, maar ik kon mijn nieuwsgierigheid bedwingen en greep de knop van de dichtstbijzijnde deur en draaide hem, zodat er weer een nieuwe kamer voor me verscheen. Het zag er precies zo uit als ik had verwacht: een groot hemelbed, een kroonluchter, fraai bewerkte kasten en een groot tapijt, waar niet veel meer van over was. Ik liep naar de andere kant van de kamer en klapte het openstaande raam dicht, zodat het niet zou tochten, maar ook deze ramen waren ingegooid, dus het had niet veel nut. Diaval was me ondertussen gevolgd en bekeek met zijn handen in zijn zakken een kast die naast het bed stond. Ik liep een rondje door de kamer, waarbij de dikke laag stof het geluid van mijn voetstappen dempte, en ging toen verder met mijn inspectie van de andere kamers.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Anna maakte natuurlijk meteen een deur open en nieuwsgierig volgde ik haar. De kamer zou er vast leuk hebben uitgezien als er niet aan het hout gevreten was en er geen spinnenwebben van de ene hoek naar de andere aan het plafond hingen. De vloerbedekking was er ook slecht aan toe, evenals de ramen die waren ingegooid. Anna sloot het opengeklapte raam en de kroonluchter zwierde vervaarlijk heen en weer bij de klap. Onderzoekend bekeek ik de aangevreten kleerkast, mijn handen in mijn zakken, want ik was toch niet van plan hier ook maar iets aan te raken. Ik blies op de kast en een wolk stof kwam omhoog, waardoor ik luid moest niezen. Ondertussen was Anna naar de volgende kamer gelopen, dus liep ik op mijn beurt ook naar een andere. Hier was de situatie er nog slechter aan toe en toen ik de volgende deur opende, bemerkte ik dat hier de kroonluchter al van het plafond gevallen was. Was er hier dan geen enkele degelijke kamer in dit hele verdomde rothuis?

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Ik had ondertussen al een kamer gevonden waar het bed ingezakt was, en eentje waar het bed helemaal ontbrak. Zonder nog veel hoop liep ik de hal weer op en keek naar rechts, waar de gang om de hoek verdween Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen, dus liet ik Diaval achter en haastte me naar het einde van de gang en sloeg de bocht om. Ik had verwacht dat de gang door zou lopen, maar in plaats daarvan knalde ik tegen een muur. Verrast viel ik op de grond, en wreef over mijn pijnlijke neus. Toen keek ik omhoog, en zag dat ik niet tegen een muur was gelopen, maar een grote eiken deur, groter dan de andere in dit huis. 'Hé, Diaval! Dit moet je zien! Ik heb nog een deur ontdekt!' riep ik, waarbij ik nog versuft van de klap overeind probeerde te krabbelen.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Een andere deur kreeg ik dan weer niet open, totdat ik er mijn volle gewicht tegenaan gooide en de deur toch enige centimeters verschoof. Toen ik door de smalle spleet een blik wist te werpen in de kamer, zag ik dat mij het zicht onttrokken werd door een eikenhouten kast die de boel grondig blokkeerde en de reden was dat ik de deur amper verschoven had gekregen. Met een zucht sloot ik de deur en wendde me tot een volgende kamer, tot ik een luide knal hoorde. Met opgetrokken wenkbrauwen liep ik de gang door en de bocht om. Anna's stem riep me en met een brede grijns keek ik naar de grote deur. 'Kom op, doe hem dan open. Misschien zit daar wel iets deftig achter,' zei ik, gebarend naar de deur.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
'Help me liever overeind!' mompelde ik, maar ik had me al aan de deurknop omhoog getrokken. Ik keek even om de hoek, maar de andere leerlingen hadden blijkbaar nog niet de moed verzameld om het huis te verkennen, want er kwam niemand aan, dus richtte ik me weer tot de grote deur. Ik blies een lok haar uit mijn gezicht en pakte de deurknop vast. Met mijn andere hand kruiste ik mijn vingers. 'Oké, laten we maar hopen op iets deftigs.' zei ik tegen Diaval, waarbij ik mijn tong uitstak en de deurknop omdraaide. Langzaam duwde ik de deur open, waarbij en een afschuwelijk krakend geluid vrijkwam. 'Sorry!' mompelde ik.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
'Dat kan je vast ook zelf,' zei ik als antwoord op haar gemompel. Ze had zich ondertussen al overeind gehesen door middel van de deurknop, dus ik zag het probleem niet echt. Ik haalde een hand door mijn haar, wachtend tot ze eindelijk de deur zou openen, en trok mijn wenkbrauwen op bij haar uitgestoken tong. 'Anna toch, wat een streken,' reageerde ik hoofdschuddend terwijl ze de deurknop omdraaide. Er weerklonk een vreselijk gekraak bij het openen van de deur. 'Die moet nodig gesmeerd worden,' mompelde ik eerder tegen mezelf dan tegen haar. Eenmaal de deur open was, hadden we vol zicht op de kamer - die er werkelijk adembenemend schoon uit zag in vergelijking met de rest van het huis.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Een prachtige kamer werd voor me onthuld. Het was niet zozeer een slaapkamer; het leek meer op een klein appartement! Het eerste wat ik zag waren de drie banken die in een hoek stonden, gericht naar de muur waar een geweldig schilderij van het huis hing. Er stond een koffietafel bij, waarop een vaas met dode bloemen stond. Ik liep naar de banken, met de intentie het schilderij te bekijken, maar mijn aandacht werd getrokken door de grote, fraai bewerkte houten tafel die in het midden van de kamer stond. Hij was namelijk gedekt voor zes mensen. Een rilling kroop over mijn rug. Deze hele kamer zag eruit alsof er ooit mensen woonden, die alles hadden achtergelaten zoals het was. De drie tweepersoonsbedden aan de andere kant van de kamer zagen er beslapen uit, er lagen stapels papier verspreid over het dikke blauwe tapijt, en tot mijn afschuw zag ik aangekoekte resten eten op de borden.

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Zo snel was ik nu ook niet te verbazen, maar nu viel mijn mond zonder meer open. Mijn ogen gleden over het interieur en mijn mondhoeken krulden zich tevreden om. Ik volgde Anna de kamer in en bekeek de inrichting nauwkeurig. Drie banken in de hoek, een breed en lang schilderij aan de muur, een koffietafel met een vaas waarin verwelkte bloemen stonden. Ik durfde te wedden dat het water er al lang uit was en de inhoud stoffig. Drie tweepersoonsbedden stonden aan de andere kant, de bedden niet opgemaakt, de eikenhouten eettafel was gedekt en op het blauwe tapijt lag er een verscheidenheid aan rotzooi. Een muffe stank kwam me tegemoet en ik merkte de resten eten op de borden op. Ik haalde mijn neus op en keek even naar Anna. 'Heeft hier soms ooit iemand gewoond en is die dan dood gegaan?' mompelde ik. In de hoek stond een grote kast. Ik liep ernaartoe, opende de deuren en deinsde achteruit toen enkele dode ratten voor mijn voeten vielen en ik een hand in een pot op de bovenste plank zag staan.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
´Laten we hopen dat we zijn lichaam hier niet vinden.´ was mijn antwoord op het gemompel van Diaval. Hij had intussen al een kast geopend, en hij was achteruit gedeinsd bij het zien van de inhoud ervan. Op mijn gemak wandelde ik ook naar de kast, en ik keek over zijn schouder om te zien wat er in de kast stond, waarbij ik op mijn tenen moest gaan staan. ´Die zou leuk staan in mijn kamer!´ zei ik ademloos bij het zien van de hand in de pot. Ik schopte een dode rat weg en ging dichterbij de kast staan. Er lag een sieradendoosje, een medaillon, een grote glazen pot waarin allerlei slijmerige dingen dreven en een boekje, dat aangevreten was door de ratten die nu dood op de grond lagen; blijkbaar was het niet zo voedzaam. Zonder te aarzelen griste ik het sieradendoosje van de plank, blies het stof eraf en maakte hem open. Een afschuwelijk muziekje weerklonk uit het doosje, en een kleine ballerina was uitgeklapt, die nu schokkerig en langzaam rondjes aan het draaien was. Het muziekje werd steeds zachter en valser, totdat hij helemaal ophield. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik Diaval aan. 'Deze is volgens mij wel aan nieuwe batterijen toe.'

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Anna maakte een opmerking over de hand in de pot en ik rolde met mijn ogen nadat ik van de schrik bekomen was. Er lagen enkele oude, aangevreten dingen op de planken van de kast en Anna pakte een oude sieradendoos uit het meubelstuk. Het deksel zat onder het stof en toen ze het wegblies, was wat eens een kleurrijk patroon was te zien. Nu was het niet meer dan vervaagde kleuren die vast een leuke afbeelding vormden, maar die nu een onaangename troep van kleur was. Ze opende het doosje en een klein poppetje kwam eruit en draaide rond, begeleid door uiterst valse muziek die even later wegstierf. Ondertussen had ik een oud medaillon uit de kast gehaald. 'Of het hoort in de vuilnisbak,' zei ik op Anna's opmerking toen ik het slotje van het sieraad in mijn handen opende. Het geval stond vol met krassen en de hanger was gebroken, maar toen ik het opende, was er een onaangetaste foto te zien van een vrolijk glimlachend meisje en een man met warrig, donker haar die met twinkelende ogen in de lens keek. Fronsend keek ik ernaar. 'Zouden die hier ooit gewoond hebben?' dacht ik hardop. Op dat moment weerklonk er een harde klap en hoorde ik voetstappen op de trap. 'Jees, volgens mij zijn de bangbroeken er.' Na een blik uit het gebroken raam zag ik dat het pijpenstelen regende. Wat een hondenweer.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Ik wierp een blik op de foto in het medaillon, en haalde mijn schouders op, waarna ik naar de deur liep en keek wie er op de gang was. Daarbij haalde ik een potje uit de zak van mijn vest, haalde er een kauwgom uit en stopte die in mijn mond. Met een vinger waarvan de nagel zwartgelakt was duwde ik de deur verder open, en stak mijn hoofd naar buiten. 'Deze kamer hebben wij al gekozen, voel je vrij om je in de andere te nestelen!' riep ik naar de leerlingen die aarzelend de kamers aan het bekijken waren, maar die nu geschrokken mijn kant op keken. Ik zwaaide naar hen, en sloot de deur, waarna ik met grote stappen naar het schilderij liep. 'Ik heb zin om vanavond bij hen te spoken, wat vind je ervan?' riep ik naar Diaval, waarbij ik hem grijnzend aankeek. 'Gewoon even bang maken, niks ernstigs hoor.' Fronsend bekeek ik het schilderij. 'Hé, moet je zien! Volgens mij zit hier een knop!' Met mijn vingers streek ik over het doek, en voelde dat het op sommige plekken niet meegaf omdat er iets achter zat. Ik keek even achter me, om te kijken of Diaval naar me toe kwam, en drukte toen op de knop. Met veel lawaai werd het schilderij in de muur geschoven, en verdween toen in het plafond, waarbij er een doorgang verscheen. Ik blies een bel en hield het potje voor Diaval. 'Kauwgom?'

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
Anna haalde haar schouders op, maar mijn blik bleef geïnteresseerd op de foto hangen. In een impuls haalde ik een van de touwtjes die altijd in mijn broekzaken zaten uit mijn broek om zo de kapotte schakel in de hanger te vervangen. Daarna deed ik het medaillon om en stopte het onder mijn shirt. Mijn hoofd draaide zich richting het meisje dat me vergezelde toen ze wat naar de leerlingen riep. Ik hoorde een gilletje, waaruit ik constateerde dat de bangbroeken geschrokken waren van haar. 'Strak plan, babe!' zei ik grijnzend bij haar voorstel en ik liep naar haar en het schilderij aan de muur toe. 'Wat zou een knop op een schilderij doen? Serieus...' zei ik hoofdschuddend voordat ik naast haar kwam staan. Ze had gelijk; nadat ze de knop had ingedrukt, startte een aan het oog onttrokken mechanisme dat het schilderij in het plafond deed verdwijnen, een zwart gat achterlatend. Ik wierp een blik op het potje. 'Mh, pepermunt. Dank je wel,' zei ik alvorens een kauwgom uit het potje te halen en het in mijn mond te stoppen. Al snel blies ik mijn eigen bellen.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Nadat ik snel een zaklamp uit mijn stiekem meegesmokkelde rugzak had gehaald, klikte ik hem aan en wierp ik een lichtstraal op wat eens een donkere gang was, maar wat een soort ventilatieschacht bleek zijn nu mijn zaklamp erop gericht was. 'Ik ga er in.' zei ik resoluut, en zonder veel moeite klom ik het gat in, een wolk stof achter me latend. De ruimte was klein, waardoor de enige manier om vooruit te komen op je knieën was, maar tot mijn opluchting liep het plafond omhoog naarmate ik verder kroop, zodat ik rechtop kon lopen, enige spinnenwebben ik mijn gezicht krijgend. Na een paar bochten te hebben omgeslagen, kwam ik in een brede gang waar aan de weerszijden vele kleine raampjes te zien waren. Na een blik door de dichtstbijzijnde te hebben geworpen, kwam ik tot de conclusie dat al deze ramen zicht gaven op de andere slaapkamers in het huis. De raampjes leken geblindeerd, zodat de mensen in de kamers ze niet konden zien, en na een tijdje een van de ramen te hebben bestudeerd, kwam ik erachter dat ze open konden. Met een brede grijns liep ik terug, en toen ik Diaval in het zicht kreeg, zei ik, een spinnenweb uit mijn gezicht vegend: 'Ik denk dat ik de perfecte manier heb gevonden om de anderen nóg banger te maken.'

Anoniem
Internationale ster

MirandaHart schreef:
'Oké, veel plezier,' zei ik toen ze in de geheime gang verdween. Terwijl zij weg was, onderwierp ik de kamer aan een zorgvuldig onderzoek. Onder de in vrij goede staat verkerende matras ontdekte ik enkele foto's die kapot gescheurd waren in telkens zes stukken, alsof iemand met een dwangneurose dit had gedaan. Achter de fauteuil die tegen de muur stond vond ik een boek, dat er al die tijd tussen geklemd had gezeten. Ik had net het stof eraf geblazen toen Anna in de kamer verscheen. Haar haren hingen vol stof en spinrag, maar ze grijnsde breed, alsof ze de ontdekking van de eeuw had gedaan. 'Licht mij die manier dan eens toe, wil je,' zei ik, de snippers foto in het boek stekend.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Diaval had papiersnippers in zijn handen, maar daar was mijn hoofd nu niet bij. ´Er zijn in de gang raampjes die open kunnen, en die in verbinding staan met alle slaapkamers in dit huis. Ik stel voor dat vanavond, wanneer iedereen diep in slaap is, we die bangeriken even een bezoekje brengen.´ Een beetje onhandig sprong ik uit het gat, maar ik kwam nog redelijk goed neer op de grond, waarna ik op mijn horloge keek hoe laat het was. ´Moeten we ondertussen niet al iets gehoord hebben over de reden dat we in dit zogenaamde vijfsterrenhotel zitten?' Ik veegde een spin van mijn schouder, en liep naar een van de bedden, waarop ik neerzakte. Er zaten enkele gaten in de dekens, maar de kamer was gelukkig niet in dezelfde staat als de andere in dit huis. Plotseling keek ik met een ruk op; ik had een geluid gehoord dat leek op het kraken van een luidspreker, maar het enige geluid wat ik nu nog hoorde, was dat van Diaval die met papier ritselde.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld