Forum

Linn.

Ik wist dat we tot nu toe nog geluk hadden gehad. We hadden het nog niet heel erg lang zonder elkaar moeten doen. We hadden elkaar in oktober gezien en vervolgens had hij een paar weken later weer voor de deur gestaan, omdat ik last had gehad van mijn enkel. Toen had er net een maandje tussen gezeten en nu zag ik hem al weer! Dat was toch best snel? Het was misschien niet elke dag, maar ik vond een maandje nog meevallen. Ik wist dat er veel meer aan zat te komen. Als ik vanuit Sydney zou vertrekken om weer naar school te gaan, aan het eind van de maand, dan zou het een hele tijd duren voordat ik ze weer zou zien! Ze zouden naar Los Angeles gaan om te schrijven, maar ook nog naar Japan en vervolgens weer naar Los Angeles! Met een beetje geluk zou ik Calum nog zien voordat hun tour begon. Ik wist niet precies hoe ver hun plannen al waren en de tour begon natuurlijk pas in mei, maar wie weet zouden ze het wel heel druk hebben? Stiekem hoopte ik dat Calum nog naar mijn verjaardag zou kunnen komen. Ik werd achttien! Dat was toch wel een speciale leeftijd en ik wilde Calum daar wel bij hebben. Ik snapte ook wel dat hij hier niet altijd kon zijn en dat het misschien niet ging lukken als hij echt druk was, maar ik mocht er toch wel stiekem een beetje op hopen? Ik wilde hem er dan gewoon bij hebben! Al dacht ik nu misschien wel te ver door, maar ik wist dat als ze eenmaal op tour zouden zijn, ik een stuk minder tijd met Calum zou hebben en dat het op sommige dagen al lastig zijn om met elkaar te kunnen praten. Dus ik wilde nu ook genieten van de tijd die we samen hadden! ‘Mitten is het schattigst!’ riep ik terug, al keek hij nu wel heel erg lief! Hij had ook echt hele lieve ogen! Ze waren zo bruin! Ik had dan ook wel bruine ogen, maar ik vond die van Calum echt veel leuker! Ik liep naar het bed toe en ging naast Calum zitten, zodat ik de camera naar ons kon draaien. ‘Vergeet niet te liken of een comment achter te laten!’ Dat moesten ze wel doen! Ik zwaaide naar de camera en stopte vervolgens het filmpje. Ik sloeg hem op en legde hem vervolgens aan de kant. Ik ging op mijn zij liggen en legde mijn hand op de borstkas van Calum. ‘Hoi.’ Ik glimlachte en gaf hem vervolgens een kus. Brent en Byron waren er niet, dus we konden het er nu ook maar beter van nemen, toch? Het was niet zo dat ik nou echt van plan was om helemaal los te gaan, maar het was wel irritant dat ze nog steeds de deur open wilden hebben? Dat was helemaal nergens voor nodig! Ze waren immers elke avond gewoon thuis, dus ze zouden ons altijd kunnen horen, mocht er iets gebeuren! Ik grinnikte toen Mitten naar ons toe kwam lopen en zijn pootjes tegen Calum zijn ribbenkast aanzette. ‘Je kan niet eerst zeggen dat je schattiger bent om vervolgens weer te komen knuffelen, doos.’ Ik aaide over zijn bolle en glimlachte. Hij was echt al groot geworden! Hij was nog steeds heel pluizig en gelukkig zou hij dat ook nog gewoon blijven! Hij kon nog veel groter worden, maar sinds ik hem had gekocht, was hij toch al een stuk gegroeid! Dat hoorde ook wel, al was hij zo schattig en klein geweest toen ik hem had gehad! Hij was een kleine pluizenbal, of een Pokémon, dat zei Naylene altijd. Ik vond hem niet op een Pokémon lijken, maar het was ook gewoon een kat! Meer dan dat was het niet!

Ashton.

Het voelde erg om hier buiten te staan, maar het was erger dat Naylene daar nog steeds binnen zat! Waarschijnlijk kreeg ze de preek van haar leven, omdat ze iemand zoals mij naar binnen had gebracht. Ik snapte echt niet wat er mis was met me? Of waarom ze blijkbaar een hekel aan me hadden? In mijn ogen was ik echt niet een jongen die je uit de buurt moest houden van een meisje! Het ergste was misschien dat er gaten in mijn broek zaten, maar dat was ook echt alles? Daarbij was dat toch nog geen ramp? Wat maakte het ook uit hoe iemand eruit zag, of wat diegene droeg? Ik was hierheen gekomen om met Naylene te praten en een leuke tijd samen te hebben! We waren vrienden en ik wilde deze vakantie juist gebruiken om met mijn vrienden leuke dingen te doen! Calum en ik hadden dat al samen gedaan en nu wilde ik ook wat met Naylene doen! Haar ouders waren het er duidelijk niet mee eens, maar dat hadden ze toch ook op een normale manier kunnen zeggen, in plaats van mij het huis uit te gooien? Ik keek om me heen en zuchtte. Ik wist nu ook niet wat ik moest! Ik kon moeilijk wachten tot Naylene naar buiten zou komen, want dat mocht vast niet. Naylene was me op komen halen bij Linn, aangezien Linn echt in Carindale woonde en Naylene in een buitenwijk van Brisbane. Dat was niet te lopen! Dus het enige wat ik nu kon doen, was een taxi bellen en daarmee terug gaan naar het Bed and Breakfast? Wat kon ik op dit moment anders doen? Ik had ook geen zin om nog in mijn eentje de stad te verkennen, ondanks dat ik dat wel eens deed. Ik haalde mijn mobiel uit mijn zak en liep alvast een stukje vooruit, opzoek naar een straatnaam, zodat ik zou kunnen vertellen waar ik was en ze me op konden halen. Ik had al snel iemand aan de lijn en ik vertelde dat ik een taxi nodig had. Vervolgens noemde ik de straatnaam waar ik me bevond. Als het goed was, zou er zo snel mogelijk een taxi aan komen. Ik drukte het gesprek weg en keek twijfelend naar mijn mobiel. Misschien moest ik Naylene een berichtje sturen, want ik wist hoe ze was. Ze kon zich nog wel eens zorgen maken over dingen, dus het was beter als ik haar liet weten dat het niet erg was? Natuurlijk was het wel erg, ze hadden me gewoon naar buiten geschopt! Maar ze moest ook weten dat het oké was en dat ik gewoon terug zou gaan naar het Bed and Breakfast. Ik wilde ook niet dat er nog meer problemen zouden worden veroorzaakt door mij! Ik opende het gesprek met Naylene en begon te typen: “Maak je geen zorgen, ik ga gewoon terug naar het B&B. Ik wil niet dat je nog meer problemen krijgt!” Ik had gedacht dat het allemaal wel mee zou vallen met haar ouders, dat ze echt niet zo erg waren als dat iedereen had beweerd, maar misschien had ik het toch fout? Niet dat ze niet van Naylene hielden, dat geloofde ik niet. Het was hun dochter en dat zou ze ook altijd blijven. Ze gingen alleen wel heel vreemd met elkaar om! Ik zag dat er een taxi aan kwam rijden en ik zwaaide maar even, zodat ze wisten dat ik degene was die een taxi had besteld. Ik stapte in en noemde het adres van het Bed and Breakfast. Volgens mij was het ongeveer een kwartiertje met de auto, van wat ik vanochtend had gemerkt. Lopend zou het echter veel langer duren en op dit moment had ik daar ook geen zin in. Ik wist niet eens welke kant ik op moest!

Linn.

Sinds Calum en ik echt duidelijk hadden gemaakt dat we een relatie hadden, had ik echt een hoop volgens er bij gekregen. Ik zat nu echt dik boven de miljoen, bijna twee miljoen! Dat had ik echt niet verwacht! Het was niet alleen zo op Instagram, maar ook op Twitter en op YouTube! Dat laatste was natuurlijk helemaal geweldig, want mijn filmpjes werden veel meer bekeken. Niet dat ik daarom bij Calum was, want mijn filmpjes hadden het al goed gedaan! Daarbij had ik ook echt niet verwacht dat zijn fans mij opeens zouden gaan volgen, maar dat hadden ze echt gedaan! Volgens mij deden ze het vooral omdat ik een hoop foto’s van Calum had en soms zette ik die ook online, maar dat vond hij niet erg? Daarbij zette ik ook echt niet de meest gênante foto’s online? Meestal waren het foto’s van ons samen en soms alleen van hem, maar dat vond hij niet erg en iedereen vond het juist heel erg leuk dat ze die foto’s hadden! De foto waarop hij sliep, had echt een hoop likes gekregen en dat begreep ik ook wel! Hij had er zo schattig uit gezien! Dat had gewoon op de foto gemoeten en er waren een hoop meisjes die de foto heel erg leuk hadden gevonden, dus het was alleen maar goed dat ik hem had gedeeld? ‘Mitten weet niet wat hij wil, hij is een kat,’ zei ik lachend. Dat was wel zo! Als het aan hem lag, werd hij de hele dag geknuffeld en gevoerd en dan was het wel goed. Als hij maar een beetje aandacht kreeg. Soms zocht hij gewoon aandacht en kwam hij op mijn laptop zitten! Of bij mijn make-up! Dat laatste was wat minder, want ik was heel voorzichtig met alles en ik wilde niet dat hij het kapot maakte. Op sommige momenten was hij echter nergens van af te krijgen en dan moest ik het ook maar opgeven. Op andere momenten was het juist weer grappig, als ik bezig was met een filmpje! Tenminste, de mensen die het keken vonden het heel erg leuk. ‘Aw, je poutyface gaat echt niet helpen, ik moet de telefoon gewoon opnemen!’ zei ik lachend toen hij begon te pruilen. Het zag er wel heel erg lief uit! Waarschijnlijk waren het Brent en Byron, misschien wilden ze wel weten of we al weer nieuwe gasten hadden? Er zouden er vandaag nog wel een paar komen voor de zolder, maar ze waren er nog niet! Ik gaf Calum nog een kus en kwam vervolgens overeind, zodat ik mijn mobiel kon pakken. Het was Naylene! Die hoorde mij helemaal niet te bellen, want ze was bij Ashton! Ze moest samen met Ashton praten! ‘Jij hoort momenteel heel druk bezig te zijn met iemand, dus je moet wel een hele goede reden hebben waarom je belt,’ zei ik dan ook toen ik op had genomen. Ze had niet voor niets met Ashton afgesproken! Die twee moesten het leuk hebben samen, op de Nashton manier! Tenminste, ik vond dat zij Nashton waren. Wij waren Calinn, dus dan waren Ashton en Naylene Nashton! Ik vond het behoorlijk logisch klinken. Naylene wilde er echter helemaal niets van weten. Ik liep weer terug naar het bed en ging weer bij Calum zitten, aangezien het niets was wat hij niet mocht horen, leek mij in ieder geval! Misschien wilde ze wel vertellen dat het heel erg goed ging tussen haar en Ashton? Dat was maar beter de reden dat ze belde! Want ik wilde niks anders horen! Ze moest gewoon inzien dat Ashton een hele leuke jongen was, wat hij ook was! Calum was dan wel mijn vriend, maar Ashton was ook knap? En hij was gewoon heel erg aardig en ik wist zeker dat hij heel erg goed om zou gaan met Naylene!

Ashton.

 Ik hoopte dat Naylene snel iets terug zou sturen, al was het maar een berichtje dat alles oké was. Haar ouders waren behoorlijk tekeer gegaan tegen haar. Volgens mij had ik nog nooit een paar ouders op die manier gezien. Natuurlijk waren de jongens wel eens in gegaan tegen hun vader of moeder, ik was het ook niet altijd eens geweest met mijn moeder, maar dit sloeg toch echt alles? Ze hadden gelijk een hoop dingen aan genomen en ze hadden Naylene niet eens iets laten zeggen! Op het moment dat ze haar mond open had getrokken, hadden ze haar afgeblaft, alsof ze iets heel verkeerds had gedaan! Ze had alleen maar geprobeerd om uit te leggen wat er was gebeurd. Dat was toch niet verkeerd? Als ouder wilde je toch juist een verklaring voor het gedrag van je zoon of dochter? Niet dat ik vond dat Naylene zich hierom moest verantwoorden, want er was echt helemaal niets aan de hand geweest! We hadden alleen maar op bed gelegen, daar was helemaal niets mis mee geweest! Ik had dan wel niet gezien hoe we er bij hadden gelegen, maar de kleren waren aan gebleven en volgens mij was het ook niet zo dat onze handen op ongepaste plekken hadden gelegen? We hadden alleen maar geslapen, meer dan dat was het niet geweest. Het was echt belachelijk dat ze daar zo moeilijk over deden! Ik had nog geprobeerd om met ze te praten, maar zelfs dat had niet eens gewerkt! Ik snapte echt niet wat er mis wat met die mensen. Misschien hadden ze ook wel hun andere momenten, daar kon ik niet over oordelen, maar dit was toch ook niet normaal? Ze hadden me uit hun huis geschopt alsof ik ze iets had misdaan, alsof ik Naylene iets had aan gedaan! Dat was helemaal niet zo! Ik legde mijn hoofd tegen het raam van de taxi aan en keek naar buiten. Ik snapte echt niet wat er aan de hand was! Ik hoopte dat Naylene nu niet in allerlei problemen kwam door mij, al wist ik haast wel zeker dat die preek en al dat geschreeuw nog maar het begin was geweest. Wie weet wat ze haar voor straf zouden geven! Al zag ik niet echt in wat ze van haar af konden pakken! Ik wist dat haar gamespullen bij Linn stonden, dus die waren veilig. Wie weet zouden ze haar wel huisarrest geven. Misschien dat het voor iemand niet erg was om in zo’n huis vast te zitten, maar volgens mij was dat voor Naylene echt vreselijk. Ze mocht niet eens doen wat ze zelf wilde! Ze kreeg geen eens keuzes, die waren al voor haar gemaakt. Volgens mij was het zo dat je een kind zelf keuzes moest laten maken, al was Naylene helemaal geen kind meer! Ze was in mei jarig en dan zou ze eenentwintig worden. Dat was zo goed als volwassen! Ze hoorde de mogelijkheid te hebben om haar eigen keuzes te maken, daar was ze ondertussen wel oud en wijs genoeg voor! Als ze constant iets opgelegd zou krijgen, hoe moest ze dan ooit op zichzelf gaan wonen en dingen voor haar zelf doen? Dat mocht ze nu niet eens! Ik pakte mijn mobiel er bij en keek naar het gesprek tussen mij en Naylene. Ze had nog niks teruggestuurd, maar ze had het ook nog niet gelezen. Misschien was ze nog steeds aan het luisteren naar wat haar ouders allemaal gezegd hadden. Het liefst stuurde ik haar nog een berichtje, maar dan kwam ik weer zo stalkerig over. Ik wist op dit moment ook niet wat ik moest doen! Ik zag dat we al bij het Bed and Breakfast waren en zocht wat geld bij elkaar, zodat ik de chauffeur kon betalen. Ik stapte uit en bedankte de man, waarna ik het geld gaf.

Linn.

Calum en ik waren gewoon graag bij elkaar, dat was toch ook niet zo gek? We konden elkaar niet elke dag zien, zoals de meeste stelletjes. Dus als we elkaar zagen, dan hielden we elkaar vaak vast, gaven we elkaar een kus. In mijn ogen was dat echt niet zo erg. Natuurlijk zou ik niet voor de ogen van mijn vader zoenen, maar op het vliegtuig had het me helemaal niks uit gemaakt! Het was wel een beetje lastig geweest om me tussen een paar fans te proppen, want die waren er natuurlijk ook geweest! Ze waren behoorlijk goed in het opsporen van de jongens, maar ik had het juist leuk gevonden om met al die meiden te praten! Ze waren allemaal heel erg aardig en ze leken echt blij voor Calum te zijn, ook voor mij! Dat was toch wel het belangrijkste, want er waren genoeg relaties die kapot gingen omdat fans het er niet mee eens waren. Gelukkig was dat niet het geval bij ons! Iedereen, of in ieder geval een groot deel, was blij voor Calum en voor mij! Ik keek naar Calum, wie op mijn schoot was komen liggen. Ik glimlachte en liet mijn vingers door zijn verwassen, blonde plukken glijden. Ik vond dat het heel erg leuk stond, ondanks dat het er niet meer zo uit zag als toen hij het had geverfd. Het was echt heel erg leuk! ‘Oh, Nay…’ zei ik zachtjes toen ik hoorde dat haar ouders thuis waren gekomen. Dat was niet goed! Haar ouders waren alles behalve goed! Ze hadden het vast vreselijk gevonden dat Ashton daar was geweest. Ik kon me niet voorstellen dat ze er blij om waren. Niet dat het aan Ashton lag, natuurlijk niet! Ashton was een schat van een jongen, veel te lief eigenlijk! Hij had zelfs sorry gezegd tegen de fans omdat hij in het ziekenhuis had gelegen. Alsof hij daar zelf iets aan had kunnen doen! Toch had hij zich verplicht gevoeld om sorry te zeggen, dat was echt lief! Hij was gewoon net zo lief als Nay! Er was niks mis met die jongen, maar ik wist zeker dat de ouders van Naylene echt voos waren, dat kon haast niet anders! Ze hadden het niet op mensen die niet waren zoals zijzelf en Ashton was dat duidelijk niet! ‘Dat is echt vervelend, Nay.’ Natuurlijk was het vervelend! Haar ouders waren gemeen geweest tegenover Ashton! ‘Hier is het prima, maar dat is nu even niet belangrijk.’ Niet dat Calum niet belangrijk was, want dat was hij wel, maar Naylene was ook belangrijk! Ik hoorde een autodeur buiten en tilde het hoofd van Calum voorzichtig van mijn schoot, zodat ik kon kijken wie er was. Het was Ashton! Dan was hij dus niet bij Naylene! En Naylene was niet thuis! Geen idee waar ze dan wel was, maar duidelijk niet hier, niet bij Ashton! ‘Weet je wat? Kom maar naar het strand, dan mag je me vertellen wat er is gebeurd.’ Het leek me niet dat ik nu kon vertellen dat Ashton hier was. Ik wist zeker dat ze zich dood schaamde om haar ouders! Dus ze zou hier niet heen komen en ze had me gebeld, wat betekende dat ze me nodig had. ‘Ik zie je zo, oké? Ik wacht wel bij de strandopgang.’ Het was niet ver lopen en Naylene was waarschijnlijk ook al buiten, dus ze zou er vast zo zijn. Ik ging weer op en draaide me spijtig om naar Calum. ‘Ik moet naar Nay, dus dat knuffelen wordt helaas uitgesteld.’ Ik liep naar hem toe en gaf hem een kus. ‘Ashton is weer terug. Het ging niet echt goed, volgens mij.’ Ik had geen idee wat er precies was gebeurd, maar er was iets gebeurd met haar ouders en dat was al genoeg! Daarom liep ik ook naar beneden en trok ik een paar platte schoenen aan, voor het strand.

Ashton.

 Misschien was het ook wel beter als ik Naylene nu even alleen liet? Ik had geen idee wat er gebeurde in dat huis op dit moment! Haar ouders waren woedend geweest, dat wist ik wel! Misschien kreeg ze wel straf, door mij! Ik had misschien niks gedaan, maar dan zou ze wel straf krijgen en dat had ik echt niet gewild! Dat kon ik nu echter niet tegen haar zeggen, want ze was thuis en ze reageerde niet op mijn berichtje! Geen idee of ze dat bewust deed, misschien wel. Ik wist op dit moment gewoon niet wat er in haar hoofd om ging en wat zij nu dacht over mij! Waarschijnlijk niet hetzelfde als haar ouders, maar misschien schaamde ze zich wel! Dat moest ze niet doen. Het was niet haar schuld. Zij had gedacht dat haar ouders niet thuis zouden zijn vandaag en opeens waren ze dat wel geweest. Dat had zij toch ook niet kunnen weten? Ik zag in ieder geval niet in waarom het haar schuld was, want dat was het ook niet! Ze waren gewoon opeens thuis gekomen. Het was jammer dat het zo was gelopen, maar op dit moment konden we daar ook weinig aan doen! Ik haalde de sleutel van mijn kamer uit mijn zak en liep richting het schuurtje. Gelukkig was die weer helemaal opgeknapt! Volgens mij had het wel wat geld gekost, en vooral heel erg veel moeite, maar het stond weer en het zag er prima uit! De voordeur van het schuurtje was nu gewoon open, zodat alle gasten er naar binnen konden. De kamers hadden echter wel allemaal een eigen sleutel, wat ook wel logisch. Anders zat iedereen in elkaars spullen te wroeten en dat hoefde nou ook weer niet! ‘Ashton!’ riep Linn en ik draaide me verbaasd op. Ik zag haar al naar buiten rennen via de tuin. ‘Hé Linn. Is er iets?’ Er was vast een reden waarom ze hier naar beneden was gekomen? Misschien had ze wel met Naylene gepraat? Ik wist het ook niet! ‘Natuurlijk is er iets! Je bent hier, je moet bij Naylene zijn!’ Ik zuchtte en liet mezelf tegen de deur aan zakken. ‘Ik denk niet dat Naylene op dit moment er echt baat bij heeft als ik bij haar ben.’ Waarschijnlijk wist ze dan ook wel wat er aan de hand was? Of ze had me gewoon hier zien aan komen en was daarom naar beneden gekomen. ‘Natuurlijk wel! Dat die ouders zo doen, betekend niet dat je meteen weg moet! Ik ben teleurgesteld!’ Ze sloeg haar armen over elkaar heen en staarde me met opgetrokken wenkbrauwen aan, alsof ze wachtte op een soort verklaring. Ik snapte niet echt waarom zij teleurgesteld was, misschien wel omdat ik een leuke middag had verpest door weg te gaan? Wat had ik anders moeten doen? Ik had moeilijk tegen kunnen stribbelen om binnen te blijven. Dat had het allemaal niet heel erg veel beter gemaakt! Waarschijnlijk alleen maar slechter! ‘Heb je met Naylene gepraat?’ vroeg ik nieuwsgierig. Als ze wel met Linn had gepraat, dan betekende dat dat ze mijn berichte echt negeerde! Of ze deed gewoon alsof ze het niet had gezien! ‘Is ze oké? Heeft ze straf?’ Dat wilde ik namelijk niet! ‘Natuurlijk is ze niet oké, je bent weg gegaan, doos.’ Linn schudde kort haar hoofd. ‘Ik ga naar Nay toe, misschien krijg ik haar zo ver om hier te blijven slapen vanavond.’ Voordat ik nog iets kon zeggen, draaide ze zich al weer om en liep ze weg, waarschijnlijk naar Naylene. Daar zou ze immers heen gaan! ‘Kun je dan nog wel zeggen dat het me spijt!?’ riep ik haar na, in de hoop dat ze het ook echt zou zeggen, want ik vond het wel belangrijk dat Naylene dat ook zo horen! Ik zag Linn haar hand opsteken, wat hopelijk betekende dat ze het zou zeggen!

Linn.

De ouders van Naylene waren echt verschrikkelijk! Ze hadden Ashton gewoon weggejaagd! Naylene probeerde ze soms te verdedigen, maar op dit soort momenten snapte ik dat echt niet. Er was helemaal niets mis met Ashton. Hij was een schat van een jongen en als er iemand was die goed met haar om zou gaan, dan was hij het wel! Ze zouden blij moeten zijn dat Naylene met hem om ging! Natuurlijk waren ze dat niet, al wist ik niet eens wat de reden daar voor was. Waarschijnlijk begon het al met het feit dat hij niet studeerde, maar dat hoefde toch ook niet? Hij deed het prima zonder een opleiding, de rest ook! De rest had niet eens hun middelbare afgemaakt! Wat maakte dat nou uit als je de hele wereld over kon reizen en muziek kon maken? Het was misschien niet het leven dat de ouders van Naylene leuk vonden, maar betekende dat dan ook dat het meteen fout was? In mijn ogen niet! Volgens mij was Naylene er behoorlijk overstuur door en in dit geval ging dat toch echt voor. Ik wist dat Calum hier was om tijd met mij door te brengen, maar Naylene had me niet voor niets gebeld! Ik had ook wel doodleuk kunnen zeggen dat ik druk was geweest, maar wat voor vriendin was ik dan? Een hele slechte! Daarom was ik naar het strand gegaan, zodat we konden praten. Calum had Ashton! Vanavond zou ik weer terug zijn en dan zouden we nog de hele nacht kunnen knuffelen, toch? Op dit moment ging Naylene echt voor. Ik was al een paar minuten op het strand geweest toen Naylene aan kwam fietsen. Ik liep al naar haar toe, ondanks dat ze haar fiets nog op slot moest doen. Zodra het kon, sloeg ik mijn armen om haar heen. Ik voelde me behoorlijk klein zo, maar dat maakte niet uit. Het ging nu ook even niet om mij! ‘Dat geeft niet, we hadden toch maar een discussie over wie er leuker was en Mitten zou duidelijk winnen. Waarschijnlijk is hij blij dat ik nu weg ben, dan heeft hij nog een beetje waardigheid.’ Ik haalde mijn schouders op en keek op naar Naylene. Volgens mij vond ze het echt heel erg wat er was gebeurd! Ik wreef zachtjes over haar rug en wees vervolgens naar het strand. ‘Zullen we gaan lopen? Dan kan je vertellen wat er precies is gebeurd.’ Ashton had me nog gevraagd om te zeggen dat het hem speet, maar ik wilde eerst weten wat er aan de hand was! Ik kon wel zeggen dat het hem speet, maar daar had ik weinig aan op het moment dat ik niet eens wist waarom het hem speet? Ik liep alvast naar het strand. Er waren nu wel wat meer mensen, maar het was natuurlijk ook zomervakantie! Dan was het haast onmogelijk dat er geen mensen in de buurt waren en op het strand lagen. Het lag gelukkig nog niet zo vol als in Sydney, van wat ik toen had gezien. Ik wilde niet eens weten hoe het was op dit moment. Waarschijnlijk kon je niet eens een normaal plekje vinden! Dan was het toch ook niet meer leuk om naar het strand te gaan? Ik hield mijn hand tegen mijn voorhoofd en keek naar de zon. ‘Ik ben mijn zonnebril vergeten.’ Dat was op dit moment toch best vervelend! Al was een zonnebril natuurlijk niets vergeleken bij wat er net met Naylene was gebeurd. Haar moeder had vast een hoop geschreeuwd, haar vader natuurlijk ook, maar volgens mij was haar moeder nog erger! Of het had aan mij gelegen, maar bij mij was het vooral haar moeder geweest die zo tekeer was gegaan. Ik had nooit echt begrepen waarom dat zo was geweest, maar ze had me echt vanaf het eerste moment gehaat! Dus ik begreep wel hoe Ashton zich nu voelde!

Ashton.

Ik snapte niet echt helemaal wat Linn nou had bedoeld dat ze teleurgesteld in me was geweest, of waarom zij leek te weten wat er aan de hand was. Misschien had Naylene haar wel gebeld, of een berichtje gestuurd, maar dan wilde ze dus niet met me praten! Ik kon me niet voorstellen dat ze net zo over me dacht zoals haar ouders dat deden. Anders hadden we nooit zo met elkaar kunnen praten, toch? Of ze had het heel goed moeten spelen, maar Naylene was niet zo’n soort persoon! Ze was juist heel erg aardig, ze deed dat soort dingen niet! Dus misschien schaamde ze zich wel. Ik wilde haar juist laten weten dat ze zich niet moest schamen! Het was niet haar schuld dat haar ouders zo deden? Dat lag echt bij haar ouders en ik wist dat Naylene dit had willen voorkomen. Daarom hadden we op een dag afgesproken dat ze er niet waren, maar blijkbaar waren ze toch thuis gekomen. Dat had Naylene ook niet kunnen weten, dus ik gaf haar hier echt niet de schuld van en dat moest ze ook weten! Het was nu alleen wel duidelijk dat ze geen zin had om met me te praten, maar misschien moest ik haar ook wel even laten? Ik wist niet hoe ze om ging met dit soort dingen, maar ze had er vast haar eigen manier voor? Dat leek me tenminste. Iedereen ging anders om met dingen! ‘Hé, je hebt Linn net gemist. Ze is naar het strand, naar Naylene,’ zei ik toen Calum beneden kwam. Het was duidelijk dat hij Linn zocht, maar die had hij dan echt net misgelopen. Ze was naar Naylene en volgens mij zou het nog wel even duren voordat ze terug zou komen. Ik wist niet hoe lang ze met Naylene zou praten, maar als ze terug zou zijn, dan wilde ik toch wel weten hoe het met haar was! Zeker als ze nog niet had gereageerd op mijn berichtje. Ik wilde echt weten hoe het met haar was en hoe het nu zat met haar ouders. Ik had haar nooit in de problemen willen brengen. Ik haalde mijn schouders op. ‘Dat weet ik zelf niet eens.’ Ik had eigenlijk geen idee wat er net was gebeurd! Ik wist dat ik uit het huis van Naylene was gezet en dat haar ouders woedend waren geweest, maar ik begreep niet eens waarom! ‘Naylene en ik hadden gewoon een leuke dag. Ze heeft me de buurt laten zien, we hebben wat gepraat, pizza gegeten, nog meer gepraat en op een gegeven moment was ze moe, omdat ze iets te lang had gegamed, soms is ze net Michael. Hoe dan ook, ik zei dat ze wel mocht gaan slapen, wat ze dus ook deed en toen ben ik ook ingedut. Haar ouders zouden niet thuis zijn, maar die kwamen dus wel thuis en ze werden gewoon woedend omdat we samen op één bed lagen?’ Dat was ongeveer wat er was gebeurd, maar ik begreep er nog steeds weinig van! Ik zag echt niet in wat ik fout had gedaan! ‘Ze wilden me daar duidelijk niet hebben. Ik dacht dat Linn had overdreven over de ouders van Naylene, maar ze zijn echt behoorlijk erg. Haar vader heeft uit dat huis gezet terwijl Naylene een preek aan moest horen. Ze mocht niet eens wat terug zeggen! Elke keer als ze uit probeerde te leggen dat er helemaal niets aan de hand was, werd haar mond gesnoerd.’ Ik had echt gedacht dat Linn had overdreven toen ze had gezegd dat de vader en moeder van Naylene gewoon verschrikkelijke mensen waren, maar ze waren echt erg! Misschien was dit wel hun vreemde manier om te tonen dat ze van Naylene hielden, maar ze werd hier toch ongelukkig van? Dat was duidelijk! Hoe konden ouders dat nou niet zien? Zelfs ik zag het!

Linn.

Ik keek naar mijn schoenen en haalde mijn schouders op. Ik had expres platte schoenen aan gedaan, maar uiteindelijk was het wel beter om gewoon op blote voeten te lopen. Anders kwam er alleen maar zand in de schoenen en dat zat alles behalve fijn! Aan de andere kant, als ik nu op blote voeten ging lopen, dan zou ik ook onder het zand komen te zitten, al helemaal als ik door het water heen zou lopen! Dan zou alles plakken en dan zou ik mijn voeten niet eens schoon kunnen maken! Naylene kennende wilde ze wel naar het water, dus ik wist niet echt wat beter was. Er kwam hoe dan ook zand in mijn schoenen! Ik trok ze uiteindelijk ook uit, bond de veters aan elkaar vast en nam ze in mijn handen, zodat ik ze makkelijk mee kon nemen. ‘Maar zonnebrillen zijn leuk!’ pruilde ik. Ik vond gewoon dat ze een outfit afmaakten? Ik had er misschien een beetje veel, misschien wel te veel, maar ik vond het gewoon leuk om ze te kopen en op sommige momenten pasten ze ook echt heel erg goed bij een outfit? Dus het was echt geen ramp dat als ik ging winkelen, ik elke keer met een zonnebril thuiskwam! Het was niet zo erg? Het was een gezonde verslaving, het was geen drugs of zo! Gewoon zonnebrillen, daar was helemaal niks mis mee! Ik snapte dat sommigen er niet het nut van in zagen, maar we waren in Australië! Daar scheen elke dag de zon, of bijna elke dag, dus in mijn ogen was het dan alleen maar leuk om zo nu en dan een beetje af te wisselen, zeker met een beetje kleur! Want ik had er genoeg met een leuk kleurtje! Dan was het juist een leuk detail aan een outfit! Dan was er net een beetje extra en een zonnebril was gewoon heel handig? Lekker makkelijk en je kom hem zo opzetten, of af doen! In mijn ogen was het gewoon een hele leuke accessoire die je met heel wat verschillende dingen kon combineren? Ik luisterde naar Naylene en begon met haar mee te lopen. Het was toch wel heel erg dat haar ouders ook Ashton hadden afgekeurd! Dat terwijl hij echt een schat was, al helemaal voor Naylene! Hij was helemaal hierheen gekomen om iets met haar te doen, dat zei toch ook wel iets? Ik vond in ieder geval dat dat wel iets betekende! Naylene niet, maar die wist gewoon niet wat ze wilde! Ze had geen idee dat ze Ashton wilde, maar ik vond het toch behoorlijk duidelijk! En Ashton wilde haar! Ze moesten er gewoon niet omheen draaien, dat was helemaal niet leuk! ‘Het is echt heel erg vervelend, Nay…’ Ik wist ook niet zo goed wat ik anders moest zeggen! Wat kon ik anders zeggen? Het was gewoon vervelend! ‘Ashton is al in het Bed and Breakfast?’ Ik wist niet of ze dat wel wilde weten, maar hij had me gevraagd om haar wat te vertellen en ik vond dat ik dat dan ook gewoon moest vertellen! Ze moest niet denken dat hij haar nu net zo zag als haar ouders, want meer verschil kon er haast niet zijn! ‘Hij wilde nog dat je wist dat het hem speet, volgens mij wilde hij je niet in problemen brengen. Al ben ik wel heel teleurgesteld dat hij weg is gegaan en niet buiten op je heeft gewacht. Dit was de perfecte kans!’ Ze was zielig! Overstuur zelfs! Dat betekende dat Ashton haar met gemak een knuffel had kunnen geven om haar te troosten, of zelfs meer dan dat! Die sukkel had gewoon zijn kans moeten pakken, of andersom! Het was niet meer dan logisch dat die twee samen iets hadden moeten gaan doen! Als Ashton nou even had gewacht, dan was het vast goed gekomen!

Ashton.

 Ik had een beetje viavia meegekregen hoe het met de ouders van Naylene was. Ik wist dat Linn ooit een keer naar Calum had gebeld en toen was ze duidelijk woedend geweest omdat de ouders van Naylene, volgens haar, haar niet goed hadden behandeld. Ik had gedacht dat ze misschien een beetje had overdreven, dat ze gewoon boos was geweest en dat ze daarom dingen had geroepen. Calum had wel verteld dat de ouders van Naylene haar als kansloos hadden bestempeld het moment dat ze hadden geweten dat ze twee vaders hadden gehad en wat voor opleiding ze deed. Dat was toch ook belachelijk? Brent en Byron waren, voor zover ik wist, twee hele aardige mannen! Ze waren sowieso heel erg sociaal en gastvrij, anders zouden ze ook geen Bed and Breakfast hebben, maar ze waren vast nog meer dan dat! Ik kende ze natuurlijk niet echt, maar je hoefde toch ook niet echt iemand te kennen om te zien dat diegene gelukkig was? Als ik over straat liep en ik zag een stelletje, dan was het al heel snel duidelijk dat ze verliefd waren en dat was bij Brent en Byron ook zo! Het maakte toch niet uit dat het toevallig twee mannen waren? Laat staan dat ze een dochter hadden! Dat vond ik juist iets moois hebben. Ze hadden voor een kindje willen zorgen, iemand anders hun kindje! Dat was toch juist goed? Dat je iemand anders probeerde te helpen, iemand een beter leven probeerde te geven? De ouders van Naylene hadden er echter heel anders over gedacht en het was duidelijk dat ze hun mening heel snel klaar hadden gehad. Ook vandaag, over mij! Ik knikte naar Calum en glimlachte. Het was fijn dat hij er nu was om mee te praten. Ik wilde het toch aan iemand kwijt en ik wist ook niet zo goed aan wie ik het anders kwijt moest! ‘Heel erg vreemd,’ mompelde ik instemmend. Ik had echt gedacht dat het allemaal een beetje overdreven was geweest, maar ik had het net meegemaakt en ze waren gewoon echt vreemd! Dat terwijl ze vast wel om Naylene gaven, maar ze moesten toch ook wel inzien dat dit gewoon niet normaal was? Naylene was volwassen, ze zou eenentwintig worden in mei! Dat was over minder dan een half jaar! Het werd dan toch ook wel eens tijd dat ze die verantwoordelijkheid zou krijgen en zichzelf zou mogen zijn? ‘Volgens mij wil ze dat niet? Ik had haar al een berichtje gestuurd, maar ze heeft nog niet gereageerd. Ze heeft duidelijk wel met Linn gepraat, dus het kan haast niet anders dat ze het heeft gezien.’ Dat leek me wel? Als ze met Linn had gepraat, dan had ze haar mobiel gehad en dat betekende dat ze wel had moeten zien dat ze een berichtje van me had gehad! Ik hoopte dat Linn mijn boodschap aan Naylene door zou geven, zodat ze in ieder geval door zou hebben dat ik dit ook helemaal niks vond en dat het me speet, mocht ze in de problemen zijn gekomen. Want dat had ik echt niet gewild! ‘Ik weet dat ze niet zo denkt, maar toch. Je had ze moeten horen. Ze deden alsof ik Naylene iets vreselijks aan had gedaan, of alsof ze ons naakt aan hadden getroffen in bed!’ Ze hadden echt gedaan alsof ik het ergste was wat Naylene kon overkomen, maar dat was echt niet zo? Ik vond Naylene gewoon heel erg leuk en ik bracht graag tijd met haar door. Dat was geen misdaad! Ik was ook echt niet zo erg? Ik had misschien niet een standaard bijbaan, of een opleiding, maar dat betekende toch niet meteen dat ik gevaarlijk was, of wat ze dan ook van me dachten? Naylene had het veel erger kunnen treffen! Er waren jongens die maar aan één ding dachten en meisjes daarna gelijk weer aan de kant zetten! Dat deed ik echt niet!

Linn.

Als ik Naylene een beetje aan het lachen kon maken, door een beetje dom over zonnebrillen te kunnen praten, dan was dat toch alleen maar goed? Ik vond het echt heel erg dat haar avond met Ashton was verpest! Haar ouders waren gewoon hele vervelende mensen! Ik kon echt niet begrijpen hoe Naylene daar kon leven. Zo nu en dan waren Brent en Byron ook wat strenger in hun regels, vooral als het ging om Calum, maar dit? Dit was toch belachelijk! Ze zouden Calum nooit zomaar naar buiten trekken, dat hadden ze zelfs niet gedaan toen ze er achter waren gekomen dat we hadden gezoend, of dat er zelfs iets tussen ons was geweest. Ze hadden ook wel door dat liefde iets wat was ze niet zomaar konden stoppen, of ze dat nou wilden of niet. Ik wist dat e ouders van Naylene wilden dat zij een goede jongen koos, maar Ashton was toch goed? Heel erg goed zelfs! Hij was echt een schat van een jongen en hij zou heel erg goed voor Naylene zorgen! Hij was misschien niet iemand die een opleiding deed, maar daar was echt niks mis mee! Succes was misschien niet iets blijvends, maar de jongens waren nu zo goed bezig! Ze gingen zelfs op tour! Dus Ashton zou echt goed voor Naylene kunnen zorgen, als het hen dan om geld ging. Want waarschijnlijk ging het daar wel om. Geld en status. Het sloeg gewoon allemaal nergens op! Daar hoorde je gewoon niet naar te kijken! ‘Daarom sprak ik af op het stand. En jij houdt van het strand.’ Ik haalde mijn schouders op en keek om me heen. Ik vond het strand ook wel leuk, maar het was niet echt mijn favoriete plek. Het was fijn om te liggen en te zonnen, en aan dit strand had ik wel hele goede herinneringen, aangezien Calum en ik hier voor het eerst hadden gezoend! Ik kon me nog goed herinneren hoe dat was geweest. Hij had me opgetild en me op een rots gezet, waardoor we ongeveer even groot waren geweest. Zijn warme, getinte huid had tegen de mijne aangelegen en ik had het alles behalve erg gevonden. Ik was degene geweest die hem had gezoend, maar het had wel gewerkt! We waren nu echt samen, een paar maanden. Het was misschien niet heel erg lang, maar ik was er echt heel erg blij mee! Het ging nu echter niet om mij, maar om Naylene en Ashton! Ik haalde mijn schouders op. ‘Ik denk dat hij gewoon het gevoel had dat hij het moest zeggen. Hij wilde niet dat je in de problemen zou komen. Het is een lieverd.’ Dat was hij gewoon en daarom vond ik het ook een perfecte match! Hij kon heel erg goed voor Naylene zorgen en dat had ze op sommige momenten ook echt wel nodig! ‘Ja, de perfecte kans!’ Ze snapte het echt niet! Hoe kon ze dat nou niet snappen? Het was niet meer dan logisch! ‘Als hij nou even op je had gewacht, dan hadden jullie samen ergens heen kunnen gaan en dan had hij je kunnen troosten. Als hij dat gewoon had gedaan, dan zaten jullie misschien wel ergens te zoenen.’ Dat was goed! Ze hoorden gewoon samen te zoenen, want ik wist zeker dat ze heel erg leuk waren samen! Ze waren gewoon allebei heel erg leuk en daarom moesten ze ook bij elkaar komen. ‘Of…’ Ik keek Naylene aan en wiebelde met mijn wenkbrauwen. ‘Hebben jullie al gezoend? Hebben je ouders stiekem een beetje gelijk? Want dan ben je wel stout geweest.’ Als ze hadden gezoend, dan wilde ik dat wel weten! Ashton had het niet aan me verteld, maar dat zou hij ook vast niet aan mij vertellen! Wel aan Calum! Dus als Naylene het niet zou vertellen, dan kwam ik het wel op een andere manier te weten!

Ashton.

Ik wilde het ook niet echt overdenken. Het was Naylene. We hadden met elkaar gepraat en we hadden het gehad over iets wat ik niet zomaar met iedereen deelde? Ik had het verteld omdat ze er op een normale manier naar had gevraagd en omdat ze het echt had willen weten. Ik had het gevoel gehad dat ik met haar had kunnen praten, dat ze het ook echt zou begrijpen. Misschien niet letterlijk, maar ik had gedacht dat ze er niet moeilijk over zou doen en dat was ook zo geweest! Het was heel fijn geweest om het er met haar over te hebben. Ze was heel erg lief en begripvol geweest, waardoor ik eigenlijk ook niet kon begrijpen dat ze me negeerde. Ze was daar ook niet echt het type voor? Dat leek me in ieder geval! Ze was niet echt het meisje dat na zo’n gesprek iemand zou negeren, daar hoopte ik in ieder geval op! Ze had ook niet anders gedaan nadat ik het had verteld, alsof er opeens iets met me aan de hand was geweest. Dat was er ook niet! Het ging prima met me. Op dit moment misschien wat minder, door het hele gedoe met Naylene, maar in principe ging het prima? ‘Ik weet gewoon niet zo goed wat ik er van moet denken. Het is ergens toch vreemd dat ze contact heeft gehad met Linn?’ Het kon natuurlijk ook dat ze zich schaamde, maar het was niet haar schuld! Naylene kon er helemaal niets aan doen dat haar ouders zo deden, dat ze veel te snel een oordeel velden over iemand. Ik had echt wel willen bewijzen dat het anders was, maar waarom zou ik me moeten bewijzen tegenover twee mensen die ik helemaal niet kende? Dat was nergens voor nodig. Ik wist wie ik was en daar was ik tevreden mee. Ik hoefde me niet anders voor te doen voor die twee en dat wilde ik ook echt niet! Al wilde ik ook een kans maken bij Naylene en dat leek me onmogelijk als haar ouders het niet goed zouden keuren! ‘Ik hoop dat er iets goeds uitkomt bij Linn en Naylene en dat ze dan wel met me wil praten.’ Op dit moment kon ik weinig doen. Ik zou gewoon moeten wachten tot Linn weer terug zou zijn. Misschien met Naylene, maar waarschijnlijk zonder. Als ze zich echt schaamde, dan zou ze ook wel niet hierheen willen komen. ‘Geloof me, de ouders van Naylene wéten dat ze daar iets mee te maken hebben, ondanks dat het niet zo is.’ Ik haalde mijn schouders op. Het was gewoon zo! Ik wist zeker dat als het aan hen zou liggen. Naylene niet eens seks met me zou mogen hebben, als ze het zou willen! Ik zou er geen nee tegen zeggen, maar mijn hoofd stond er op dit moment niet echt naar. Ik vond Naylene leuk, dat wist ik nu ook wel. Anders zou ik er nooit zo mee zitten. Misschien wel een beetje, maar het was nu wel erger dan normaal. ‘En jij weet ook heel goed dat jij er zelf ook rekening mee houdt wat Brent en Byron er van vinden,’ zei ik grijnzend en ik gaf hem plagend een duwtje. Natuurlijk had het ook te maken met wat Linn wilde. Ik wist niet precies hoe dat zat, alleen dat ze nog niet zo ver waren gegaan en dat toen Calum hier in november was geweest, de deur open had moeten blijven. Volgens mij moest dat nu nog steeds en ik wist wel zeker dat hij zich daar netjes aan hield! Dus in zekere zin hadden Brent en Byron er wel degelijk iets mee te maken. Aan de andere kant, als Calum en Linn echt iets wilden doen, dan hadden ze genoeg andere opties, toch? Niet dat ik daar over na wilde denken, maar het was wel zo.

Linn.

Naylene had het helemaal niks gevonden als ze Ashton nu had moeten zien. Ze had het al vervelend gevonden om mij onder ogen te komen na het golfen! Toen had ik me misschien ook niet heel netjes gedragen, maar in mijn ogen waren haar ouders toen te ver gegaan. Ik had het haar nooit echt kwalijk genomen. Je kon je ouders niet kiezen. Ze zat er gewoon mee, maar ik vond het behoorlijk sneu voor haar! Ik mocht veel meer en er zat zo goed als vier jaar tussen ons! Ze was twee maanden na mij jarig, dus ik hield het maar gewoon op vier jaar. In mijn ogen was ze echt wel oud genoeg om te bepalen met wie ze om wilde gaan, of wat ze wilde doen. Haar ouders dachten daar echter anders over, zoals nu. Ze hadden Ashton niks gevonden en waarschijnlijk had hij binnen tien minuten buiten gestaan. Dat terwijl er echt helemaal niks aan de hand was geweest. Tenminste, dat was wat Naylene had gezegd, dus dan geloofde ik haar. Ze was ook zo overstuur dat het haast niet anders kon dat er helemaal niks was gebeurd. Ik glimlachte toen ze vroeg of we een zandkasteel konden bouwen. Dat vond ze leuk, al zo lang als ik haar kende. ‘Natuurlijk. Je moet me alleen wel helpen. En ik hoop dat mijn broekje niet vies wordt.’ Dat zou gewoon heel erg zonde zijn, hij was wit! Ik had vandaag nou niet echt gedacht dat ik in het zand zou gaan wroeten, maar ik zou het altijd naar de stomerij kunnen brengen, als ze daar de vlek er uit zouden kunnen halen. Het ging nu om Naylene en zij wilde een zandkasteel bouwen. Dan was dat wat we zouden gaan doen! Als ze zich maar iets beter zou voelen, misschien zou ik haar dan mee kunnen nemen naar huis en dan zou ze even met Ashton kunnen praten. In mijn ogen was dat toch wel belangrijk. Als hij er spijt van had, dan zouden ze gewoon samen moeten praten. Naylene schaamde zich dan wel, maar het was Ashton! Die wist ook wel dat haar ouders gewoon compleet gestoord waren. Zo was Naylene niet. Als dat wel zo was geweest, dan was ze nooit bij ons komen werken, want dan had ze immers moeten werken voor twee mannen, die ook nog eens samen waren. De horror! Volgens mij zou haar moeder er echt een hartaanval van krijgen! Ik grijnsde toen ze zei dat Ashton lief was, dat vond ze dus ook. Dat was een goed teken! Ze moest het vinden, want dat betekende dat het echt iets kon worden! Ik zag het gewoon helemaal voor me! ‘Alsof je dat niet zou willen!’ riep ik terug toen ze mijn naam noemde. Ashton was leuk! Hij zag er goed uit, hij was heel erg leuk en hij had een mooie persoonlijkheid? En die armen! Ik had misschien iets met Calum, maar ik was ook niet blind? Calum zijn armen waren ook heel erg gespierd en ik was er echt dol op, maar die van Ashton mochten er ook wel wezen? Ik snapte niet dat Naylene dat niet zag! ‘Alsof zoenen met Ashton nou echt heel erg zou zijn. Ik weet zeker dat hij heel goed kan zoenen, en hij is gewoon leuk? Dat vindt jij ook! Hij heeft hele mooie ogen, een leuke lach en hij geeft om je?’ Hij gaf echt om haar! Anders was hij niet helemaal hierheen gekomen om iets met haar te doen. Hij was hier echt niet om Calum gezelschap te houden!  Misschien een beetje, maar Calum en ik deden heel erg veel samen. Dus hij was hier echt niet voor Calum. Hij was hier gewoon gekomen voor Naylene! Hij had iets met haar willen doen en als hij slim was, dan zou hij nu ook echt niet denken dat ze hem ook kansloos vond, want dat deed ze niet! Dat mocht niet!