Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. Deadly

Account verwijderd

schreef:
''Hak, wacht ik..'' Akatsumi keek naar hun handen en liet voorzichtig los. ''Ik wilde vragen of.. Of je misschien aan hem kunt vragen wat hij van me vindt..'' fluisterde ze. ''Ik hoop niet dat hij me een verwend wicht vindt, zoals jij denkt over me..'' Dit fluisterde ze nog zachter. Hak vond haar helemaal niets, ze was veel te kinderachtig voor hem. Hak verdiende wat beters, als hij ooit een vriendin zou hebben.. Zou ze vreselijk blij voor hem zijn. Ondertussen liepen ze op weg naar de eetzaal.

Hiro zat dus al aan tafel, naast de koning. Hij vroeg zich af wanneer Akatsumi zou komen. Hij kon het niet helpen dat hij vreselijk zin had in vannacht, zin om eindelijk de koning te vermoorden. Zin om aan Akatsumi duidelijk te maken dat er niets is tussen hen, want dat was er toch? Niets. Helemaal niets.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak zijn ogen bleven een tijdje op haar hangen. Dacht ze dat echt? Nee, ze was geen verwend wicht voor hem, integendeel.
'Ik zal doen wat ik kan, dat beloof ik.' Hij wist een kort glimlachje op zijn gezicht te toveren. 'En, dat denk ik niet, echt niet.' Fluisterde hij erachteraan. 'Kom nu, ze wachten op je.. U, ze wachten op u.' Verbeterde hij zichzelf.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi schudde haar hoofd. "Hak, dat zeg je alleen maar omdat je dat moet zeggen als wachter.." Toen ze de eetzaal in liepen zag ze Hiro al zitten naast haar vader. Oh, hij zag er zo vreselijk goed uit. Ze begon alweer te hyperfentileren. Hiro was zo knap en altijd zo aardig geweest. "Kom je niet bij ons eten?" Wachters aten nooit bij de koninklijke familie, maar nu wilde ze juist dat Hak erbij kwam zitten. Haar vader schudde zijn hoofd. "Akatsumi, Hak moet nog wat voorbereidingen treffen.." Akatsumi keek naar Hak en liep toen naar de tafel en schoof opnieuw met een rood hoofd aan.

Hiro keek naar Akatsumi en Hak toen ze binnenkwamen. Het was zo overduidelijk geweest dan Hak haar leuk vond. Al toen ze jong waren was het al duidelijk, al sinds hij zich aansloot als wachter. Hiro pakte Akatsumis hand toen ze ook aan tafel zat en verborg die zodat haar vader de handen niet zou zien. "Geniet allemaal van de maaltijd.." zei de koning. Hij knikte en begon te eten, waardoor hij haar hand los liet.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak wendde zijn blik af toen Hiro haar hand pakte, ze hoorde samen, daar had iedereen het over, en het was nog zo ook. Voorbereidingen treffen, juist. Hak liep naar het overige personeel en hij volgde een paar gesprekken. Over Hiro, over hoe vies de jurk van die ene schoonmaakster wel niet was, en over hoe goed ze het hadden hier in het koninkrijk.

'Wat? U kunt niet zomaar..' Miyuki slaakte een diepe zucht toen ze te horen kreeg dat ze het laatste stuk moest lopen. En het was niet zo een groot probleem, maar Miyuki wou absoluut niet te laat zijn. Dus begon ze de laatste kilometers hard te lopen, Miyuki had een goede conditie opgebouwd, toen ze klein was al was rennen het liefste wat ze deed. Hoewel ze het de laatste twee jaar een stuk minder deed. Ze schatte dat ze er in een half uurtje wel moest zijn.

Account verwijderd

schreef:
Na het diner was het tijd voor Akatsumi om naar bed te gaan, ze hadden redelijk laat gegeten. Ze liep de eetzaal uit, naar buiten zoals ze altijd deed wanneer ze klaar waren met eten. Daar zag ze Hak staan. Langzaam liep ze naar hem toe en trok van achteren wat aan zijn jas. "Hak? Ik wilde je nog even een goedenacht wensen.. Hoewel je waarschijnlijk niet echt kan slapen, met je nachtdienst maar.. Maar toch.." fluisterde ze.

Hiro grinnikte toen hij bij zijn kamer was aangekomen. "Nog heel even en dan is het allemaal van mij.." Hij liep zijn kamer in en ijsbeerde met een grijns rond zijn lippen. Nog even en hij zou Miyuki weer zien. Het was al te lang geleden, sinds vanmorgen had hij haar niet gezien en hij mistte haar. Hij mistte haar vreselijk erg. Vannacht zouden ze samen de koning vermoorden.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak draaide zich om toen Akatsumi plots achter hem stond.
'Bedankt,' fluisterde hij terug, en niet alleen omdat ze hem goede nacht wenste, ook voor vanavond, hoewel er niet veel was gebeurd, hij had zich weer even gevoeld als een vriend, in plaats van een wachter. 'Goedenacht prinses.' Glimlachte hij en stond weer in houding.

'Eindelijk,' zuchtte Miyuki toen ze voor de trap van het paleis stond. Ze haalde even diep adem, de zenuwen begonnen al door haar lijf te gieren. De grijns was gewoon niet van haar gezicht af te slaan. Miyuki zette de capuchon op haar hoofd.
'De koning verwacht mij,' begon ze tegen één van de wachters. En zonder enige moeite werd ze het paleis ingeleid. Ze had niet verwacht dat het zo makkelijk zou gaan!

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi knikte en liep weer naar binnen, op weg naar haar eigen kamer. Eenmaal in haar kamer deed ze haar kleren uit en ging rustig in haar bed liggen. Alleen kon ze niet slapen, nee er spookte van alles door haar hoofd. Hak, Hiro, haar vader.. Eigenlijk had ze hem helemaal nooit bedankt voor alles, hij haalde altijd van alles en zorgde ervoor dat ze blij was. Helaas was ze dat nooit, ze wilde altijd meer. Ze stond op en besloot naar de kamer van haar vader te gaan.

Hiro glimlachte. Het was tijd, tijd om de koning te vermoorden. Hij wist dat Miyuki binnen was, hij voelde haar aanwezigheid. Hij liep zijn kamer uit en verborg zijn zwaard in zijn riem. Hij liep naar de kamer van de koning en zag daar ook Miyuki. Hiro grijnste even. "Hiro, wat kom jij doen midden in de nacht?" vroeg de koning. "En wie is je metgezel?" De koning wierp een blik op Miyuki. "Hm, dit is Miyuki en wij komen slecht nieuws brengen.. Koning.." Het woord spuugte hij haast uit. Koning, wie dacht hij wel niet dat hij was?

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Er kwam iemand het kasteel binnen. Niet dat dat bijzonder was, er kwamen iedere dag tientallen mensen het paleis binnen. Hak richtte zijn aandacht weer op het pad voor hem. Hij begroette het clubje schoonmaaksters dat met stapels dekens naar de rivier aan het lopen waren. Ze waren druk aan het discussiëren over geruchten die zich over de koning verspreidde. De koning was een goed man, niet iedereen wist dat.

Miyuki wachtte op Hiro, die niet lang erna de kamer binnenkwam. 'Hm, dit is Miyuki en wij komen slecht nieuws brengen.. Koning..' Begon hij. De koning zijn gezicht betrok.
'Oh,' mompelde hij. Miyuki had de koning nog maar een paar keer met eigen ogen gezien, in tegenstelling tot Hiro. Maar hij zag er niet zo sterk uit, de goede en vriendelijke energie die rond hem geen hing maakte hem zwak.

Account verwijderd

schreef:
Hiro glimlachte naar hem en pakte het zwaard uit zijn riem, dat hij daarna in de konings hart stak. Net op dat moment kwam Akatsumi binnen, serieus? Hij dacht dat dat kreng aan het slapen was. "Hiro, hoe kan je?" Ze begon te schreeuwen en helemaal hysterisch te raken. Klein kind. "Miyuki, deze is voor jou.."

Akatsumi keek naar haar vader en beet hard op haar lip. Alles kwam eruit, alle tranen. Net toen ze hem wilde bedanken werd hij vermoordt, door Hiro nog wel? Waarom? Hij was altijd goed voor hem geweest en was dit iets wat Hiro serieus zou doen? Vroeger niet, vroeger was het allemaal heel anders. Hiro was niet zo agressief. Wanneer ze voetstappen hoorde keek ze achterom in het gezicht van een meisje. Geen vragen stellen, hier had ze geen tijd voor.. Net wanneer het allemaal iets te lang duurt stond ze op en begon ze de kamer uit te rennen. "Hak! Hak!" gilde ze door het kasteel heen. De tranen liepen nog steeds over haar wangen heen. "Hak! Hak!"

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak draaide rustig zijn hoofd hij dacht Akatsumi te horen. Hij schudde zijn hoofd en ging weer recht staan. Dat moest hij zich verbeeld hebben, ze lag te slapen. Maar toen hij het nogmaals hoorde begon hij richting het geluid te rennen. Wat was dit allemaal? Eenmaal aangekomen bij de hal zag hij een betraande Akatsumi.
'Wat is..?' Zijn zin werd onderbroken door een luid gekreun en gesteun. Hij herkende het als duizenden, de koning. Hak zijn ogen werden groot toen een meisje dat hij niet herkende langs hem rende.

Miyuki zette een sprintje toen Akatsumi de kamer uit rende. Ze reikte naar haar rug waar ze lichte stof pakte. Een harde knal tegen haar achterhoofd deed haar op de grond vallen. Zo hadden ze het niet gepland!
'Hiro!' Gilde ze, in de hoop dat hij haar nog zou kunnen inhalen, of wat haar ook tegen haar achterhoofd geraakt had te kunnen pakken.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi keek Hak aan. "Hak, ze.. Z-ze hebben.." fluisterde ze en sloeg haar armen even om zijn middel heen. "D..dat willen ze ook met mij doen.. Hak, bescherm me.. Asjeblieft?" Een pijl raakte haar langs haar wang, het liet een klein wondje achter. "Hak, asjeblieft?" Nu liet ze hem los, als ze hem zo stevig vasthield kon hij niets doen..Ook zij kon niets doen, helemaal niets.. Ze was nutteloos nu.

Hiro lachte en volgde Miyuki. "Oh, dit kan nog eens interessant worden.." Hij hielp Miyuki overeind en keek naar Hak en Akatsumi. "Hm, denk je dat je me kunt verslaan Hak? Je moet buigen voor je aanstaande koning, wachtertje van me.." Hiro grijnste en keek naar Miyuki.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
En toen drong het pas tot Hak door wat er werkelijk aan de hand was. 'Hiro, je hebt toch niet..' De woede brandde als vuur in zijn ogen. Dit kon niet waar zijn. Hak gaf Akatsumi een kort duwtje naar achter hem. Wie dacht hij wel niet dat hij was?! Hal stoof naar voren. Hij zou nooit voor Hiro buigen, hoe machtig hij ook zou worden.

Miyuki keek naar het scenario dat voor haar ogen afspeelde. Ze zette onbewust een stapje achteruit. Misschien was het slimmer nu weg te gaan, hoe laf dat ook was. Maar alles zou goed komen, toch? Hiro zou koning worden, en dan zou alles beter zijn.

Account verwijderd

schreef:
Oh nee, een gevecht. Als Hak dood zou gaan, zou ze niet meer weten wat ze aanmoest. ''Hak, win asjeblieft.'' fluisterde ze heel zachtjes en keek naar Miyuki. Wie was zij nou eigenlijk? Was het zijn vriendin? Wacht, Hiro had een vriendin? Hoe dan ook kon Akatsumi het niet laten om naar Hiro te kijken, die haren, dat gezicht.. Het was allemaal te mooi om waard te zijn.. Hiro was nu niets meer van hun, geen vriend, niets. Misschien een vijand, ja. Achter haar kwamen er nu ook andere wachters aangehold, maar deze stonden niet aan hun kant. ''Hiro, wat kunnen we doen?'' riepen ze.

Hiro glimlachte wat gemeen en begon met Hak te vechten. Hak had een goede reputatie als wachter hier, ja zijn wapen was hier erg bekend. Toen de andere wachters ook aankwamen werd Hiros glimlach nog wat breder. ''Maak haar af.'' mompelde hij, maar hij wist dat de wachters het hoorden. Ze begonnen al naar Akatsumi te reiken, die een paar stappen achteruit deed en hard tegen Hak aanbotste. Ze viel met haar handen op de grond en begon nog wat te snikken. Een van de wachters hield zijn zwaard boven haar.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Met een ruk draaide Hak zich om. Hak had altijd al goede beslissingen kunnen maken, maar nu wist hij even niet wat hij moest doen. Hij draaide zich van Akatsumi naar Hiro en weer naar Akatsumi. Hij zette een paar stappen richting de wachter die over Akatsumi gebogen stond met een zwaard.
'Damn it Hiro,' fluisterde hij en haalde uit richting de wachter.
'Rennen Akatsumi!' Riep Hak, het was niet veilig om te rennen, maar dan zou ze nog de grootste kans maken. Opnieuw vocht hij met Hiro.

Miyuki keek naar de prinses, Akatsumi. Ze had zich totaal niet leren verdedigen, ze was slap, net als haar vader. Bovendien vond ze Hiro leuk, dat kon je zien aan alles, en dat nam ze haar kwalijk. Opgelucht zuchtte Miyuki toen de rest van de wachters eraan kwamen.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi beet op haar lip en keek naar Hak. "Nee, Hak. Ik ga niet zonder jou!" mompelde ze. Ze zou niet zonder hem weggaan, ze zou hem niet achterlaten. Niet zonder Hak, hij was de enige die ze nog had. Akatsumi stond op en bedacht hoe ze hier samen weg konden komen, maar haar vader? Haar vader bleef hier achter, hij.. Opnieuw barstte ze weer in tranen uit. "Nee Hak, niet zonder jou.."

Hiro gaf orders om haar te vermoorden, maar waarom deden ze dat niet? Konden ze haar niet weerstaan? Wat was er? Of waren ze soms bang voor Hak? Hij moest toegeven dat hij echt sterk was. Hiro greep zijn zwaard en maakte een snee in Haks borstkas. "Hak!" Het was opnieuw Akatsumi. Was ze nou zo dom?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld