Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

OUATO ll Oh, captain!

Account verwijderd

schreef:
Belle glimlachte wanneer hij zei dat hij las, dat vond ze leuk. 'Ik kan die jongens wel aan', zei ze en stond op. 'Je hebt al mijn wapens al', loog ze, wat hij niet kon merken omdat ze heel goed was is liegen. Ze zette haar rugzak achter zich dicht en deed haar haar in een vlecht. Ze keek Hook aan. 'Mag ik echt niet weten hoe je heet?' vroeg ze en kruiste haar armen weer.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:

Killian bekeek haar een tijdje terwijl hij nadacht, ze scheen in elk geval te denken dat ze sterk was dus wilskracht en moed had ze sowieso. 'Goed, dat moet je dan verder zelf weten.' zei hij over haar eerste opmerking. Na haar tweede zin rolde hij met zijn ogen. 'Luister, óf je geeft ze of ik ga zelf opzoek.' hij grijnsde even charmant en haalde toen zijn schouders op. 'Vraag me zoveel je wilt, een antwoord krijg je toch niet. Tenzij ik er zin in heb, dat is nou eenmaal het leuke van piraat zijn.'

Account verwijderd

schreef:
Belle zuchtte en gafhem haar rugzak. "Zoek dan maar", zei ze en grijnste even. "Mag ik nu gaan?" Vroeg ze en liep al naar het trapje. Ze duwde het luik omhoog, wat natuurlijk niet ging. Ze deed zich wel stoer voor, maar eigenlijk was ze best bang. Haar moeder zei haar altijd dat ze sterk moest zijn en niet mocht laten zien wat ze echt voelde. Sinds haar dood, vond ze dat ze alles moest doen wat haar moeder zei.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian pakte haar rugzak op en keek nog even op naar haar. 'Ga je gang. Maar ik waarschuw je, ik zal niks proberen uit te halen. Mijn mannen zijn sterk en getrainD, dus een mogelijkheid tot ontsnappen is er niet. Ook niet als je nog honderd dolken in je kleding hebt verstopt.' Hij gaf toen een teken met zijn hand, wijzend naar de deur, dat ze kon gaan als ze wilde. Hij opende haar tas en haalde er eerst wat spullen uit die ze van hem had willen stelen, want die behoorde niet aan haar toe. Zelf zou hii niets van haar stelen, want waarom zou hij? Als hij dingen wilde vond hij altijd wel een 'eerlijke' manier. Piraten wisten tenslotte hoe ze deals moesten sluiten.

Moeten we straks even doorspoelen? Kunnen Elise en robin er ook weer in.

Account verwijderd

schreef:
Zal ik doen Xx
--
Belle glimlachte en liep op het dek. Meteen keek iedereen haar met een frons aan. Ze had het gevoel dat ze haar zagen als een of ander speeltje en dat maakte haar best bang, maar ize deed me stoer voor. Ze had haar boek nog snel uit haar tas gehaald voor ze hem aan Hook gaf en zette zich tegen een mast neer. Daar begon ze te lezen. Ze keek sommige mannen kwaad aan toen ze naar haar floten, waardoor ze gewoon nog harder moesten lachen. Ze rolde met haar ogen en las verder. Tegen de avond vroeg ze aan iemand waar ze mocht slapen. "Bij mij is er altijd plaats hoor", antwoordde de man, waardoor ze maar gewoon tegen de mast bleef zitten en daar in slaap viel.

***

De volgende ochtend werd Belle waker gemaakt door een emmer met ijskoud water, dat trouwens ook nog eens naar zout smaakte. Ze keek onrustig rond zich heen en zuchtte toen ze weer besefte waar ze was. Ze stond op en keek de mannen kwaad aan. Hij pakte haar pols vast, maar zij draaide zijn hand en nam zijn zwaard vast. Ze hield het tegen zijn keel. "Ik zou dat toch niet meer doen als ik jou was", fluisterde ze in zijn oor en liet het zwaard los. Ze kon er toch niets mee, ze zat vast op zee en kon niet van het schip af tot ze weer an land was.

Robin stond al vroeg aan de haven en keek verbaasd rond zich heen. De Jolly Roger was weg. Met zijn geliefde zus Belle erop. Robin keek even onrustig rond zich heen maar kon zich daarna toch weer rustig krijgen. Hij hoorde iemand iets zeggen over wat het schip naartoe was. Dat was dus de plaats waar hij naartoe moest. Hij liep langs een taverne waar alleen maar rijken kwamen, dus kon hij gerust een paard stelen. Hij sprong op het paard en sneed de koord over. Voor dat iemand hem kon stoppen was hij er al vandoor. "Ik zal je vinden Belle", mompelde hij.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian kwam de volgende ochtend het dek op en zag tot zijn verbazing dat Belle daar de nacht had doorgebracht. Daarbij zag hij ook nog eens dat de mannen haar lastig vielen. Met een geïrriteerde blik ging hij aan de punt van het dek staan, bij zijn roer. 'Mannen.' Zei hij met scherpe stem. Het was niet eens hard maar zijn bemanning lette op hem en het werd onmiddellijk stil. 'Ik vraag jullie hierbij om onze.. gast.. Niet meer lastig te vallen. Laat haar rondlopen, heb je ergens last van of een vraag/opmerking over haar gedrag dan kan je dit bij mij melden. ' hij keek over het water uit en zijn mannen gingen weer rustig aan het werk. Hij wilde nog iets tegen Belle zeggen maar hij wist zeker dat ze zelf naar hem toe zou komen. Met een vraag of opmerking over zijn verhaal van net.

Elise had de hele nacht geoefend en was in de vroege ochtend weer naar haar kamer geglipt, voordat het licht zou worden. Ze zat nu op haar bed, plannen beramend. Ze was van plan weg te rennen, haar eigen leven in te gaan delen. Maar het moest goed doordacht worden. Ze zou kleding en eten mee moeten nemen, haar wapen en haar paard, en daarbij een manier om onopvallend te ontsnappen. Dit kon niet zo maar gebeuren, want ze werd goed in de gaten gehouden. Ze mocht o der geen enkele voorwaarde gesnapt worden. Haar verdwijning zou opgemerkt worden, maar het liefst had ze dan al een flinke voorsprong op hem zodat ze niet te vinden zou zijn.

Account verwijderd

schreef:
Belle schudde het water een beetje van haar af en zag dat de mand voor haar zijn zwaard voorzichtig weer opnam. Ze keek op naar Hook toen hij begon te praatten. Ze moest fronzen en grijnzen tegelijkertijd van wat hij zei. Na zijn 'speech' liep ze naar hem toe. "Sinds wanneer doet u zo vriendelijk tegen me?" vroeg ze en legde haar arm in haar zij. "Ik ben toch uw gevangenen, niet uw gast", fluisterde ze in zijn oor en grijnsde. Ze zette een stap achteruit.

Zo snel als hij kon reed Robin op het paard naar een haven waar hij wist dat hij aan een boot kon komen. Toen hij daar na een tijd aankwam ruilde hij alles wat hij had voor een vaart naar de plaats waar hij naartoe moest. (Waar is dat?) Hij zat heel de vaart gespannen op het dek.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Misschien is Killian op zoek naar rumpel ofzo vanwege mila? En dan op weg naar het land naast het koninkrijk waar Elise woont. En dat ze dan het bos in gaan ofzo? Of robin door het bos moet om bij de haven te komen en dan Elise tegenkomt?

Killian keek haar fronsend aan, hij glimlachte even en luisterde naar haar verhaal. Ze leek blij te zijn, erg ingetogen met wat hij zei. 'wil je dat ik ze zeg dat ze je mogen behandelen als een gevangene? Want dat kan hoor. Het leek me alleen niet handig.' hij draaide aan het roer. 'Juich maar niet te vroeg, je bent niet vrij. Het leek me alleen niet nodig je zo te behandelen. Ik weet nief wat voor verhalen je over me gehoord hebt? Ik straf alleen mensen die mij iets gedaan hebben, zo werkt piraterij. Jouw broer heeft van mij gestolen, dus nam ik jou mee. Geloof me, als ik hem op mijn schip had zou het heel anders gaan.

Elise had van alles klaargelegd en in een soort leren tas gedaan. Erg veel kon ze natuurlijk niet meenemen. Ze stond nu voor een lange spiegel, nadenkend. Ze had enkel jurken, maar het was niet erg handig om in te bewegen. Gelukkig had ze ooit een soort uniform van een van de tuinjongens meegenomen. ze had de leren broek aangetrokken, samen met een soort tuniek. Met een aantal leren bandjes en met een mes fungerend als schaar had ze het passend gemaakt. Nu bond ze haar lange witblonde haren in een lange staart en maakte er een knot van. Tot slot deed ze haar mantel en haar kap om, haar gezicht niet duidelijk.

Account verwijderd

schreef:
Euhm ja is goed, maar hoe heet dat land? haha
---
Belle werd steeds minder blij met zijn uitleg. Ze dacht even dat hij misschien om haar gaf, wat natuurlijk een stomme gedachte was. Aangezien ze hier nog maar een dag was en hij Hook is. Ze keek naar de grond toen hij zo sprak over Robin, gewoon om hem niet in zijn gezicht te slaan!
"Oké ja, Robin heeft misschien iets gestolen, maar het meeste zat toch in mijn tas hoor en dat heb jij nu terug", zei ze en keek hem kort aan. Om de een of andere reden bang voor zijn reactie.

Robin keek langzaam op toen er eindelijk iemand tegen hem sprak. "David", zei de jongen me lang haar en stak zijn hand uit.
"Robin", zei hij na lang nadenken.
De jongen zag er niet rijk uit, dus van hem heeft hij normaal nooit gesloten. David ging naast hem zitten en leunde tegen mast. "Waar ga je naartoe?" vroeg David.
"Ik ga naar mijn zus", antwoordde Robin. Het was niet gelogen, alleen een groot deel van het verhaal was weggelaten.
"Jij?"
"Naar een vriend."
Verder spraken ze niet echt, omdat David door had dat Robin niet echt in de stemming was om een rustig gesprekje te hebben.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian keek verbaasd toen hij zag dat ze, teleurgesteld?, keek. Hij zei er maar niks over en wendde zijn blik weer op de zee. 'Ja..' Zei hij. 'Maar niet álles. Bovendien heb jij het teruggegeven omdát ik je gevangen heb genomen. De eerste intentie om te stelen lag bij je broer. En enkel omdat ik het terug heb betekend het niet dat een dief niet gestraft moet worden.' Hij bleef naar het water kijken. 'Je kan op het dek blijven slapen, je nag ook verblijven in een extra kajuit die ik heb. Hij is wel klein.'

Elise besloot aan het enorme avontuur te beginnen en glipte haar kamer uit. Ze had kussens zo weten te schikken dat het leek alsof er iemand in haar bed lag. Ze sloop over de gang richting een van de buitendeuren naar een buitenverblijf. Ze moest het slim aanpakken en zo snel mogelijk in het bos terechtkomen. snel begaf ze zich naar de stallen waar een grote kar klaar stond, een kar met spuilen begaf zich in de vroege ochtend altijd naar het kleine havenstadje. Als ze op de kar zou blijven dan had ze in elk geval een veilige weg het bos in.

oh ja, geen idee

Account verwijderd

schreef:
Lets call it...Dephora
--
"Misschien was het wel mijn idee om hier te komen stelen, dat weet je toch niet", zei ze en kijk hem een beetje beledigd aan, ondanks dat hij gelijk had. "Dank u", zei ze en keek naar de grond. "Ik denk dat de kajuit beter is dan het dek", zei ze en keek naar de lucht. "Het lijkt erop dat het gaat stormen vanavond." Ze keek naar de vele wolken en zag dat het er donker uitzag. Ze liep van Hook vandaan, omdat ze niet nog verder wou discussiëren en zetten zich weer tegen de mast waar ze de nacht tegen had doorgebracht en begon weer te lezen in haar boek, dat een beetje nat was door het water dat ze deze ochtend over haar had gekregen. -Hij keek de mannen vol w..e ..n- Het mooie handschrift verdween nu en er ontstonden zwarte vlekken.

David was na vijf stille minuten opgestaan en tegen iemand anders gaan praten. Normaal zou Robin wel vriendelijk zijn geweest, maar nu kon hij alleen maar denken aan de enige vrouw in zijn leven, Belle. Robin was nog nooit echt verliefd geweest, hij was ook bijna altijd bij Belle en daarom kwam er niemand aar hem, omdat ze dachten dat ze samen waren. Maar dat vond Robin niet zo erg. Hij miste niets in zijn leven.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian keek haar na terwijl ze naar de mast liep. Ze had gelijk wat het weer betreft, want er vielen al snel dikke druppels op het dek. Maar Killian was gek op de regen, de natuur, het water, het hoorde er allemaal bij en hij vond het prima. Kijkend naar de rest van de bemanning bleef hij rustig aan het roer staan. De bemanning bleef aan het werk of zorgde dat ze droog waren, zo lang ze nog niet in een storm zaten mochten ze hun gang gaan. Belles boek zou echter wel nat worden, maar dat was haar eigen probleem. Tegen de avond zouden ze al richting een havenstadje in de buurt van Dephora zijn.

Elise was via een moeilijke weg bij de kar terecht gekomen en was daarop geklommen. Tussen vee en tonnen en kratten in verstopt bleef ze zo stil mogelijk zitten. Het allerbelangrijkst was om niet op te vallen en om een voorsprong te maken. De bestuurder van het paard en de kar lette waarschijnlijk niet op, en eventueel geschuifel en lawaai kom geweten worden aan het vee.

Account verwijderd

schreef:
De eerste druppels probeerde Belle te negeren maar naarmate ze nog dingen niet kon lezen besloot ze om toch onderdak ge zoeken. Ze vraag aan een man of die wist welke kajuit haar te behoorde en gelukkig was dit wel een beleefde man. Hij wees haar de weg en ze ging daar op het kleine bed zitten. Boven haar was nog een doek dat ze in schepen bed noemde. Daar legde ze haar boek op, aangezien het hier te donker was. Ze deed even niets maar begon toen te kijken voor kaarsen.

Robin werd wakker gemaakt van zijn vijf minuten durende slaap door een paar regendruppels en trok zijn jas over zijn hoofd. De boot stopte even aan een haven van een land genaamd Arendalle en daar ging David af, maar al snel vaarde ze verder.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Killian keek toe hoe de mannen en Belle rustig een plekje vonden tegen de regen. Enkel een paar bleven op het dek, die hadden dan ook de taak voor vandaag om te verzorgen dat alles goed zou lopen. Hij zelf bleef rustig bij het roer staan en hield zijn blik strak op de horizon gericht. Zijn gedachtes waren mijlen ver, in het verleden. Hij twijfelde er af en toe aan om naar Neverland terug te keren, maar nu had hij Belle gevangen op zijn schip en wilde hij haar ruilen tegen zijn spullen en een dienst van haar broer dan moesten ze te vinden zijn.

Elise viel langzaam in slaap van de hobbelige bewegingen van de kar, maar dan schrok ze weer wakker. Ze wist dat het onveilig was om in slaap te vallen, dus stond ze het zichzelf niet toe. Ze moest elk moment alert zijn om zich te verstoppen of om van de kar te springen. Ze trok haar benen tegen zich aan en sloeg haar armen rond haar benen en knieën. Zo zittend dacht ze aan alles wat ze achterliet, maar dit bracht enkel een glimlach op haar gezicht. Ze ging een nieuwe toekomst tegemoet.

Account verwijderd

schreef:
Na een lange tijd zoeken voor kaarsen gaf ze het op en gaf toe dat ze er geen vond. Ze deed haar schoenen uit, maar let haar sokken wel aan omdat ze het redelijk koud had en legde zich neer. Ze sloot haar ogen en dacht na. Ze maakte zich nu eigenlijk wel zorgen of Robin haar wel echt zou komen halen. Waar was hij? En nog een vraag, wanneer kon ze eindelijk van deze boot af? Ze voelde zich niet echt meer goed, daartoe ze heel de tijd door elkaar werd geschut.

Ondanks dat Robin zijn mantel over zich had getrokken, was hij nog kletsnat en had hij het ijskoud, maar hij kon nergens naartoe, aangezien dit geen vervoer boot maar een vissersboot was. De enige reden dat ze hem naar Dephora brachten was omdat hij alles wat hij van Hook had gestolen aan hen had gegeven.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld