Forum

Rhi.

Ik snapte eigenlijk niet waarom mensen naar Los Angeles kwamen. Hier was alles nog groter en nog mooier, of daar moest het in ieder geval op lijken. Ja, er waren hier veel beroemde mensen en de kans dat je hier misschien ontdekt zou worden, was in theorie groter dan als je ergens in een klein dorpje woonde, maar ik vond de stad helemaal niet zo geweldig? Misschien lag het wel aan mij. Ik woonde hier al een hele tijd en anders was het wel rondom Los Angeles geweest. Ik vond de stad in ieder geval niet zo boeiend. Zeker het centrum niet. Ik snapte niet wat mensen er nou zo leuk aan vonden om naar Beverly Hills te gaan, of Hollywood. Er liepen daar allemaal neppe versies van mensen, die maar deden alsof ze gelukkig was. Deze hele stad deed alsof iedereen die hier woonde, ongelooflijk gelukkig en blij was! Dat terwijl dat gewoon onmogelijk was. Sterker nog, de meeste mensen waren hier doodongelukkig! Het leek alleen alsof iedereen heer glanzend en nieuw was, vol met gelukkige en blije mensen. Ik wist niet of Luke ook het idee had van deze stad, of dat hij er net zo over dacht als ik, maar ergens leek het me dat hij nog vol enthousiasme zat en dacht dat hij het helemaal zou maken. Wie weet zou hij uiteindelijk ergens in een hoekje van een bar belanden en zou hij geluk hebben als hij een paar dollar zou verdienen op een avond. Dat was eigenlijk nog een goed scenario, in mijn hoofd dan. Je kon ook op de straat staan om muziek te verdienen! Al zou het ergens heel sneu zijn als deze jongen dat mee zou moeten maken, maar dat gebeurde wel met de meeste muzikanten die hier kwamen! ‘Punkrock? Cool. En je zit dan is een soort band, toch? Wat doe je?’ Punkrock was tenminste nog goede muziek! Beter dan wat er tegenwoordig op de radio was. Al die vrolijke liedjes over verliefd zijn, of hoe perfect het leven wel niet was. Meisjes die zongen over hoe hun vriendje hen moest behandelen en dat het niet uitmaakte hoe je er uit zag. Allemaal dingen die bestonden uit leugens! Het was belachelijk om te zingen over dat soort dingen. Natuurlijk bestond er een kans dat er een vrolijk liedje werd geschreven en dat diegene zich dan ook echt vrolijk voelde, maar de rest? Dat was onzin. De wereld was niet perfect, het was verschrikkelijk om verliefd te zijn en je kon niet zomaar dingen verwachten van andere mensen. Vooral dat laatste niet! Als je teveel van mensen verwachtte, ging het alleen maar mis. Er was maar één persoon op wie je kon rekenen en dat was jijzelf! Iets wat ik al een hele tijd geleden had geleerd. Als ik in de problemen had gezeten, dan was niemand me komen helpen. Ik had het allemaal zelf op moeten lossen. Je kon wel een heel leuk beeld in je hoofd hebben van de mensen om je heen, maar dat beeld werd alleen maar erger hoe langer je bij de mensen in de buurt was. Uiteindelijk zorgden ze er wel voor dat dat beeld volledig werd vernietigd en dat je jezelf vervloekte omdat je ooit zulke hoge verwachtingen had gehad van iemand. Het was beter om dat niet te doen! Ik nam nog een slok van mijn drinken en draaide het glas vervolgens een beetje tussen mijn vingers, terwijl ik naar Luke luisterde. ‘Een paar maandjes? Wat heb je in al die tijd gedaan?’ Ik wist niet precies wat “een paar” was, maar een paar was meer dan genoeg om te weten dat het toch wel de goede kant op ging? Al kon dat natuurlijk altijd nog veranderen. Het was echter wel zo dat als je het een paar maanden volhield in dit wereldje, en zeker die van Luke, ze nog enigszins iets in je zagen.

Michael.

Edyn wilde in ieder geval met me blijven praten en ergens betekende dat wel dat het de goede kant op ging? Ze had met gemak weg kunnen lopen en gewoon kunnen zeggen dat ze hier geen zin in had, zeker nadat ze door iemand een bar uit was gezet! Iets wat nog steeds een beetje vreemd was, maar het meisje achter de bar was duidelijk zo geïrriteerd geweest door wat Edyn allemaal had gezegd, dat ze er echt uit had gemoeten! Nu snapte ik ook nog wel dat ze zich nergens mee had moeten bemoeien, en zeker niet met of wij wel drank zouden moeten krijgen of niet, maar dat was ook wel een beetje overdreven geweest? Ze vond het duidelijk ook niet leuk, dat was aan haar te zien! Ze deed misschien alsof het haar niets deed, maar ik wist zeker dat ze het niet leuk vond! Of het nou haar vriendin was of iemand uit haar familie, het was nooit leuk om een erge ruzie te hebben! Ik vond het ook niet leuk als ik eens ruzie had met de jongens, al gebeurde dat zelden. We hadden soms wel onze momentjes, maar we wisten ook dat we nooit lang boos op elkaar konden blijven. Dat was ook helemaal niet hetgeen wat we konden gebruiken, zeker niet nu we een nieuw album wilden maken! Dan werkte het toch beter als we allemaal met elkaar om konden gaan en er geen irritaties waren. Al waren die er soms wel. Dat hoorde er bij! Ik keek om me heen en ik haalde mijn schouders op. Ondanks dat Edyn hier niet meer was geweest, wist zij waarschijnlijk beter waar we waren dan ik. Ik kende alleen onze buurt en ik wist hoe we naar het centrum moesten komen, maar dat was ook echt het enige! ‘Dan gaan we naar de nachtwinkel!’ Er was gewoon iets aan dat sfeertje daar. Ik wist ook niet waarom. Het was iets wat je soms zag in films, maar ik wist zeker dat er genoeg mensen kwamen, ook in het echte leven! Het leek me in ieder geval dat er wel veel mensen kwamen. Het was gewoon heel handig! Je kon er heen wanneer je maar wilde en je kon gewoon alles kopen wat je maar nodig had! Dat was toch gewoon geweldig? Dat soort dingen hadden we volgens mij niet in Australië! ‘Gaan we lopend? Of met de auto?’ Ik wist niet of er eentje heel erg dicht in de buurt was. Ik was er volgens mij wel langsgelopen, maar als Edyn een auto had, dan konden we toch net zo goed met de auto gaan? Ik vroeg me dan wel af welke auto van haar was. Er stonden er een paar, maar er stond wel één hele gave tussen! Al kon het haast niet dat die van haar was! Volgens mij was die auto namelijk heel erg duur! ‘Je zusje? Echt? Maar jullie lijken helemaal niet op elkaar!’ Ik wist dat het ook wel eens voor kon komen dat broertjes en zusjes niet op elkaar leken, al kende ik daar eigenlijk niet echt voorbeelden van. Calum leek heel erg op zijn zus, net zoals dat Luke op zijn broers leek en ook Ashton zijn jongere broertje leek weer op hem! Toch leken deze twee meisjes echt totaal niet op elkaar. Volgens mij hadden ze nog niet eens dezelfde ogen gehad, of dezelfde vorm van het gezicht. Vaak was er toch wel iets waardoor je kon zien dat het broers en zusje waren! Hier niet, dus daarom verbaasde het me ook om te horen dat Rhi, want zo heette ze dus, het zusje was van Edyn. Dat verklaarde echter wel waarom ze zo had gedaan tegenover Rhi. Ze was het duidelijk niet eens geweest met de keuzes van haar zusje, maar op sommige momenten moest je mensen gewoon hun keuzes laten maken? Daardoor maakten ze misschien wel fouten, maar dat kon ook goed zijn! 

Rhi.

In een stad zoals deze was het gewoon beter om helemaal geen dromen te hebben, misschien zelfs wel geen plan. Uiteindelijk werd het toch een keer verpest en dan was je uiteindelijke plan een slecht baantje in één of andere winkel die je niet wilde. Ik droomde ook niet echt ergens over? Ik wilde niet naar school, ik hoefde geen dokter of advocate te worden. Dat was ook niet echt iets waar ik me aan wilde wagen. Ik zou er sowieso niet goed in zijn, of ik nou slim was of niet! Dat zou betekenen dat ik moest leren en leren was niet één van mijn favoriete bezigheden. Als ik in mijn eentje ergens mee bezig wilde zijn, dan was het streetart. Ik was er al een hele tijd mee bezig, volgens mij was ik een jaar of dertien geweest toen ik er mee was begonnen. Natuurlijk was ik toen nog lang niet zo goed geweest, of in ieder geval veel slechter. Nu wist ik precies wat ik wilde maken en hoe ik dat moest doen. Ik deed het graag, zeker in de avonden. Er waren hier genoeg plekken waar ik iets van me kon plaatsen, al wilde ik het toch wel ergens neer zetten waar mensen het zouden zien. Niet zozeer omdat ik wilde dat ze zouden weten dat het van mij was, want dan zou ik net zo goed mijn naam er neer kunnen zetten. Ik wilde mensen aan het denken zetten, al wist ik zelf ook wel dat alle arrogante en zelfingenomen mensen in deze stad mijn streetart niet zo serieus zouden nemen en dat ze er niet naar zouden kijken als een levensles. Eerder als geklieder op hun perfecte, witte muurtjes. Iets wat ze zo snel mogelijk weer op zouden moeten ruimen! Dat was gewoon hoe ze hier waren, ze zouden ook eens uit hun ogen kijken en het echte leven zien, in plaats van het neppe leven dat hier duidelijk werd geprefereerd door zo goed als iedereen die in deze stad woonde. Ik keek bedenkelijk naar Luke en ik probeerde me voor te stellen hoe hij op een podium zou staan, met een gitaar en zingend. Ik zag het eigenlijk niet echt voor me, maar misschien lag dat wel aan mij. Ik zag het in ieder geval niet. ‘Japan? Volgens mij ben jij veel meer dan één van de duizenden dromers die hierheen komen,’ mompelde ik. Japan! Japan was aan de andere kant van de wereld! Als ze daar net vandaan waren gekomen, en ik ging er vanuit dat hij daarmee de band bedoelde, dan waren ze echt al een stuk verder en misschien ook wel een stuk bekender? ‘Ooooh,’ mompelde ik plotseling, nadat ik Luke nog eens goed had bekeken. Ik had hem ergens vaagjes herkend van iets, maar ik had gedacht dat het niks was en nu ik zijn naam, wat dus Luke Hemmings was, nog eens goed herhaalde in mijn hoofd, schoot me te binnen wie hij was. Hij zat in dat bandje waarvan Rosa, één van de kinderen waar Edyn op paste, gek op was. Edyn had me zelfs een paar weken geleden gevraagd om de band te tekenen voor haar, als een verjaardagscadeautje. ‘Jij bent van het onderbroekenliedje. Punkrock, toch?’ vroeg ik lachend en ik nam nog een slok van mijn drinken. Dat liedje was niet Punkrock! Oké, er zaten misschien elektrische gitaren in, maar dat maakte het niet meteen punkrock? Sterker nog, dit ging over een jongen die blijkbaar heel vrolijk was met het meisje dat in zijn ondergoed stond! Dat was alles behalve punkrock! Het was zo poppy als het maar kon! Er waren heus wel liedjes die ook over meisjes gingen, zelfs in dat genre, maar van wat ik had gehoord, en het was een hoop als ik er rekening mee hield dat Roda het echt constant afspeelde, samen met een ander boybandje, dan was deze jongens alles behalve punkrock.

Michael.

Ik vroeg me wel af of Luke nog een tijdje in die bar zou zitten, of dat hij vanzelf weer een keer naar huis zou gaan. Waarschijnlijk dat laatste, maar het kon best dat hij een leuk iemand tegen kwam en daarvan wilde genieten? We bleven jong, dus ik vond dat we dat soort dingen mochten doen. Natuurlijk hadden we ook jongere fans en het waren vooral meisjes, maar we konden toch niet altijd rekening houden met de fans? Het was niet zo dat ik een meisje af zou wijzen omdat er miljoenen fans waren die misschien wel op haar plek wilden staan. Dat soort dingen moest je op een gegeven moment gewoon scheiden! Er waren meisjes die dachten dat ze echt een kans konden maken en misschien was dat ook wel. Het was niet zo dat er geen mooie meisjes tussen de fans zaten, want die waren er echt wel. Het was echter al snel verpest als iemand gillend voor je neus stond. Het was fijn als iemand onze muziek leuk vond en er ook echt begrip voor had als het allemaal eens anders ging door het drukke schema dat we hadden, maar dat was iets anders dan een gillende fan! Een relatie bij dit alles was ook best lastig, maar zo nu en dan een leuk avondje mocht wel eens? Dat vond ik in ieder geval! We deden niks anders dan andere jongens van onze leeftijd en ik vond het ook belachelijk als we hiervoor werden beoordeeld. Ik zou het niks vinden als het morgen opeens op internet zou staan dat ik iets met Edyn had gedaan? Edyn waarschijnlijk ook niet! Dat waren onze keuzes en voor nu was de enige keuze die we hadden gemaakt, dat we naar een nachtwinkel gingen. ‘Dan gaan we met de auto.’ Ik volgde Edyn en tot mijn verbazing was de auto die ik zo gaaf had gevonden van haar! Dat was toch eigenlijk niet te geloven? Het was echt een cool ding en Edyn liep er naar toe alsof het helemaal niets was! Ik wist wel zeker dat ding een hoop had gekost! ‘Edyn, dit ding is zo cool! Ik kan niet geloven dat jij er in rijdt!’ Het was niet beledigend bedoeld, maar dit soort auto’s zag je eerder bij ons in de buurt dan hier! Al had ze net wel toegegeven dat ze hier al een hele tijd niet meer was geweest. Ik streek met mijn vingers over de glanzende lak, die zelfs nu nog leek te glimmen in het donker! Hij was echt heel erg gaaf! ‘Oh, dat verklaard het een beetje.’ Rhi was dus haar pleegzusje! Dat verklaarde in ieder geval waarom ze in helemaal niks op elkaar leken! Het kon echter wel twee dingen beteken: of Edyn was een pleegkind, of Rhi. Als ik zou moeten gokken, dan zou ik zeggen dat het Rhi was. Je wist het natuurlijk nooit, maar Edyn was net ook naar Rhi toe gekomen om haar een beetje de les te lezen en het leek me niet dat je dat deed als je een pleegzusje was. Al had ik geen idee hoe dat allemaal in zijn werk ging. Mensen konden best een hele goede band met elkaar hebben en misschien waren Rhi en Edyn al een hele tijd pleegzusjes, dus was het ook net alsof ze zusjes waren en konden ze daarom zo tegen elkaar doen, zonder dat het echt erg was. Ik schudde mijn hoofd. ‘Nop. Ik kan niet eens rijden, al is dit ding wel echt heel cool! Ik zou willen dat ik hierin zou kunnen rijden.’ Ik kon nog niet eens rijden! Ik had er gewoon de tijd niet voor! Of eigenlijk nam ik de tijd er niet voor! Als ik thuis was, dan wilde ik gewoon iets anders doen en niet bezig zijn met dingen leren. Het kwam vanzelf wel een keer! Ik had het nu ook helemaal niet nodig!

Rhi.

Ik kwam niet heel erg vaak bij Edyn, maar als ik er kwam dan was Rosa, de oudste van het stel, altijd heel druk bezig met boybands en wat ze allemaal aan het doen waren. Het was gewoon niet meer gezond dat ze zich zoveel bezighield met andere jongens die ze toch nooit zou ontmoeten! Dat kon je haar echter niet wijsmaken. Zij dacht serieus dat ze hen ooit een keer tegen het lijf zou lopen en dat ze dan wel verliefd op haar zouden worden. Dat kind was dertien! Van wat ik net had gezien, was Luke achttien en dan zouden de anderen ook wel niet veel ouder zijn. Dan was het toch belachelijk dat ze dacht dat ze ooit een relatie konden beginnen? Natuurlijk ging dat niet! Rosa was echter geobsedeerd met de band van Luke en daardoor was hun muziek ook altijd aan. Ik had er nooit heel erg veel aandacht aan besteed, vooral omdat het in mijn ogen gewoon niet echt goede muziek was geweest? Er was niet heel erg veel mis mee, maar het was nou niet iets waar ik graag naar luisterde? Het ging alleen maar over meisjes! Dat vond ik gewoon niet iets waar ik graag naar luisterde. Ik hoefde niet te luisteren naar liedjes waarin er werd gezongen over meisjes die geneukt werden, of hoe graag ze een meisje wilde neuken! Dat was gewoon niet iets wat heel boeiend was? Zeker niet als alle liedjes er over gingen. De bands die ik leuk vond hadden ook wel eens liedjes die gingen over een relatie, of iets van liefde, maar niet alle liedjes gingen er over. Die gingen over veel betere onderwerpen en ik vond gewoon niet dat de liedjes van Luke echt punkrock waren, hoe graag hij dat zelf misschien ook wilde geloven! ‘Sorry Hemmings, maar een liedje waarin jij zingt over een meisje dat je net hebt geneukt en vervolgens heel leuk voor je staat in jouw ondergoed, is niet echt punkrock,’ zei ik grijnzend en ik haalde mijn schouders.  Het was gewoon zo! Luke wilde natuurlijk heel stoer zeggen dat het punkrock was en doen alsof zijn muziek een stuk beter was dan wat het in werkelijkheid was, maar ik wist nu zelf ook wel dat hij gewoon niets meer was dan het popperige gedoe waar Rosa naar luisterde! Nu snapte ik ook waarom hij me een beetje bekend voor was gekomen, want ik had hem moeten natekenen voor Rosa haar verjaardag! Al was dat volgens mij wel een hele oude foto geweest, want Luke leek nu een stuk ouder dan dat hij toen was geweest, maar dat was ook al bijna een jaar geleden geweest! Ik draaide het glas rond tussen mijn handen en nam vervolgens weer een slok, waarna het glas leeg was. Ik vulde het maar weer opnieuw en keek vervolgens weer naar Luke. ‘Maar als jij graag wil dat het punkrock is, dan is het punkrock,’ stelde ik hem plagend gerust. Al was het dat gewoon niet! Dat wist hij zelf waarschijnlijk ook wel. Als hij echt dat soort muziek luisterde, dan wist hij toch ook wel dat het niet echt bij elkaar in de buurt kwam? Of hij had echt geen idee waar hij het nu over had, maar dat leek me nou ook weer niet? Hij leek me in ieder geval een jongen die wel enigszins verstand had van muziek, ondanks dat zijn liedjes dan alleen maar over meisjes gingen. Hij had gezegd dat hij nu bezig was met het schrijven van nieuwe liedjes. Misschien gingen die wel over hele andere dingen? Al gokte ik van niet. Als Rosa ze leuk vond, dan konden ze het echt niet maken om wat hardere muziek te maken. Dat konden al die kinderoortjes toch helemaal niet aan? Die zouden gillend wegrennen als ze iets zouden spelen wat iets harder klonk dan hun onderbroekenliedje, Rosa in ieder geval wel!

Michael.

Het was niet zo dat ik Edyn niet in deze auto zag rijden! Ik had gewoon niet verwacht dat hij van haar was! Er stonden maar een paar auto’s op de parkeerplaats, waaronder een heel groot barrel. Die had ik nou ook weer niet aan Edyn gekoppeld, maar misschien wel een leuk, klein autootje?  Deze was toch een stuk groter en hij zag er uit alsof hij heel erg duur was! Ik ging er nou niet vanuit dat Edyn dat zomaar zou kunnen betalen, maar ik wist natuurlijk niet wat haar situatie was! Misschien kwam ze wel uit een heel rijk gezin en hadden haar ouders de auto voor haar betaald. Misschien had ze er wel heel erg hard voor gewerkt, ik wist het ook allemaal niet! Het was echter gewoon geen auto die ik bij haar had verwacht en dat was er net uitgefloept. Iets wat Edyn duidelijk niet echt kon waarderen, dat was wel aan haar toon te merken, maar ik had het niet heel erg slecht bedoeld? Totaal niet zelfs! Soms riep ik gewoon dingen zonder na te denken. Als je vaker om me heen was, dan wende je daar vanzelf wel een keertje aan! ‘Oh, niet op die manier! Ik had gewoon gedacht dat jij het type meisje zou zijn met een klein, schattig autootje,’ legde ik snel uit. ‘Maar de auto is wel echt heel erg cool!’ Het was gewoon een heel erg cool ding en ik was echt jaloers op Edyn dat ze zo’n gave auto had! Als ik zou kunnen rijden, dan zou ik er wel in willen rijden. Jammer genoeg had ik daar nog geen tijd voor gehad, maar dat zou nog wel een keertje komen! Edyn maakte nu ook wel heel duidelijk dat ik er niet in zou mogen rijden, maar dat was ik ook echt niet van plan geweest? Dat zou echt het domste kunnen zijn wat ik zou kunnen doen, want dan zou ik waarschijnlijk de auto in de prak rijden en dat was natuurlijk niet de bedoeling! Ik wilde alleen maar een leuke avond hebben! ‘Ik hoef ook niet achter het stuur,’ stelde ik Edyn gerust, terwijl ik de auto nog eens goed bekeek. Volgens mij was het echt een oud ding, maar hij was wel heel erg gaaf! Hij zag er goed onderhouden uit, niet zoals de auto die een eindje verderop stond. Die leek echt bijna uit elkaar te vallen! Dat terwijl er blijkbaar nog wel in gereden kon worden, anders was hij hier vast niet gekomen! ‘Ik kom al, ik kom al!’ riep ik naar Edyn en ik stapte snel in de auto, achterin. Het voelde wel een beetje vreemd om meteen naast haar te zitten? Zo goed kenden we elkaar nou ook weer niet en ik wist ook niet hoe lang we nog in de auto zouden zitten, voordat we bij de winkel zouden zijn. Heel erg lang zou het niet duren, maar toch! Je wist het maar nooit en ik wilde het ook niet ongemakkelijk maken tussen ons! Ik deed mijn gordel netjes om, aangezien Edyn me nog wel het meisje leek die dat een beetje zou waarderen. Ik keek om me heen en vervolgens naar het dak, dat er volgens mij af kon. ‘Hé, Edyn.’ Ik boog me iets naar voren toe en legde mijn kin op de rand van haar stoel. ‘Weet je wat cool is? Om het dak er vanaf te halen en dan op de achterkant van de auto te zitten en heel hard te schreeuwen!’ Dat leek me echt heel erg leuk om te doen! Ik wist niet of Edyn het ook echt zou doen, want ze was wel echt een meisje van de regeltjes, dus misschien vond ze het wel niet zo leuk als ik achterop zou zitten en heel hard zou schreeuwen, maar het was wel heel erg leuk om te doen! Zeker om het gewoon voor een keer mee te maken!

Rhi.

Ik zou nu niet gaan opscheppen over het feit dat ik Luke een keer had getekend. Dat zou alleen maar heel erg creepy over komen? En het was nou ook niet echt iets waar ik trots op was! Het was gewoon een tekening geweest, volgens mij vier in totaal. Edyn had niet echt een cadeautje geweten voor Rosa en toen was ze hiermee gekomen. Ze had me er geld voor willen geven, omdat het toch veel moeite was geweest en ik er wel een tijdje mee bezig was geweest. Iets waar ik alleen maar blij mee was geweest, want geld was altijd welkom! Dat was ook echt de enige reden dat ik hier werkte! Niet zozeer omdat ik het leuk vond om te doen en omdat ik het fijn vond om zulke lange nachten te maken, maar geld was geld en ik verdiende hier echt een hoop meer dan dat ik zou verdienen met een ander baantje! Misschien niet zoveel als Edyn, maar met de fooi en het geld dat ik rekende voor alcohol onder de eenentwintig, ging het toch vaak wel heel erg snel op een avondje! Ik had alleen van Luke al tien dollar gekregen, maar net ook nog wel iets van een paar anderen! Luke was duidelijk niet heel erg blij met dat ik zijn muziek geen punkrock noemde, maar wat wilde hij anders? Als hij echte punkrock kende, dan wist hij zelf ook wel dat zijn muziek nou niet echt hetzelfde was! Ik haalde mijn schouders op en dacht even aan de cd’s die ik in mijn auto had liggen. Daar stonden toch een hoop verschillende bands op, aangezien ik de cd’s vaak zelfs brandde. Meestal stond alles een beetje door elkaar. ‘Blink 182, Bayside, Bring me the Horizon, The Misfits, The Offspring, dat soort muziek.’ Dat was het wel zo’n beetje? Er stond waarschijnlijk nog veel meer op mijn cd’s en ik luisterde ook nog wel een stuk meer, maar op dit moment was dit hetgeen wat naar boven kwam. Luke kende de bands waarschijnlijk wel. Tenminste, daar leek het wel op. Op zijn shirt stond namelijk het logo van Blink 182, dus hij wist echt wel wat goede muziek was! Ik kon het shirt nu wat beter bekijken, aangezien hij zijn jack uit had gedaan. Daardoor viel het me ook wel op dat hij echt heel erg breed was! Lang, maar ook breed! Iets wat helemaal niet verkeerd was, het maakte hem eigenlijk alleen maar leuker! Ik grinnikte om het lege glas van Luke en pakte het van de bar, waarna ik weer naar de tap liep om zijn glas bij te vullen. Toen het weer vol was, liep ik weer terug naar Luke en zette ik het glas voor hem neer. ‘2,50. Ik zou heel gemeen kunnen doen en je meer laten betalen, aangezien je duidelijk genoeg geld verdient als dertienjarige meisjes dol op je zijn, maar aangezien je denkt dat die muziek punkrock is, zit het wel goed zo,’ zei ik met een knipoog. Ik spoelde mijn eigen glas ook om en vulde die vervolgens ook met bier. Ik wist dat het niet heel goed was om van alles door elkaar te drinken, maar dat was wat ik meestal deed en ik vond ook best dat ik gewoon een biertje kon drinken, samen met Luke! Ik tikte mijn glas tegen het zijne aan en nam vervolgens een flinke slok. Ik snapte niet dat sommige meisjes bier niet lekker vonden? Ik vond het juist wel wat hebben, zeker als je al die zoete troep naar binnen goot. Al was ik daar ook nog niet heel erg van, ik had toch liever iets sterkers. Al waren die mixdrankjes ook behoorlijk sterk, iets waar veel mensen zich nog wel eens in vergisten. Dat vond ik alleen maar leuk om te zien, want dan waren ze behoorlijk snel dronken! Al waren de meeste mensen niet zo heel erg blij met dronken mensen, maar het was heel erg goed vermaak?

Michael.

Ergens wist ik wel dat dit een hele leuke avond zou worden! Volgens mij was Edyn best wel gezellig! Ze was net een beetje bemoeierig over gekomen, maar misschien zat daar wel veel meer achter dan dat ik dacht? Het had geleken alsof ze echt er voor had willen zorgen dat wij geen bier hadden gekregen, maar misschien was het haar ook wel om haar pleegzusje gegaan? Al was het heel duidelijk geweest dat Rhi zich niet echt rond liet commanderen en al helemaal niet door haar pleegzus, of zusje. Ik had eigenlijk geen idee! Edyn leek niet heel erg veel ouder dan dat ik was, maar Rhi zou dan ouder dan haar moeten zijn. Je moest immers eenentwintig of ouder zijn als je drank wilde schenken en aangezien ze dat mocht doen, leek het me dat ze daar wel oud genoeg voor was! Edyn had zich er op de één of andere manier niet fijn bij gevoeld en misschien kreeg ik dat ook wel te horen later op de avond. Ik wilde er ook niet teveel naar vragen, zeker niet als ik daarmee mijn kansen zou verpesten! Al kon ik me niet voorstellen dat meisjes het erg vonden om met jongens over problemen te krijgen. ‘Natuurlijk moet je er hard bij schreeuwen!’ zei ik lachend. Je ging toch niet achterop een auto zitten of uit het dakraam hangen en dan alleen maar een beetje om je heen kijken? Dan hoorde je er gewoon bij te gillen en te schreeuwen, dat was een dingetje dat je hoorde te doen en ik snapte niet dat Edyn nog vroeg of het er bij moest, want het was gewoon iets wat er verplicht bij hoorde! Daar kwam ze nu ook niet meer onderuit! Zeker niet nu ze had gezegd dat we het straks misschien konden doen. ‘Yes! Het is jammer dat ik niet kan rijden, anders kon jij ook.’ Dat had ik best willen doen! Ik kon echter niet rijden en dan was het ook niet heel erg verstandig als iemand achterop ging zitten! Ik keek nog naar het dak boven me, wat dus blijkbaar zo oud was dat het nog met de hand naar beneden moest worden gebracht en niet automatisch. Ik ging met mijn vingers langs de stof en trok mijn wenkbrauwen op. ‘Hoe oud is dit ding dan wel niet?’ Dan zou hij echt heel erg oud moeten zijn! Misschien al wel vijftig jaar! Ik had niet heel erg veel verstand van auto’s, maar ik wist ook wel dat dit dan echt een oud ding moest zijn! Een oud ding in een hele goede staat, dat wel! Want hij zag er echt een stuk beter uit dan het barrel dat op de parkeerplaats had gestaan! ‘Hé Edyn,’ zei ik grinnikend. We zeiden elkaars naam echt heel erg vaak, wat ik me besefte nu Edyn weer mijn naam zei. Ze begon echter wel weer over Rhi en dat ze ons dus niet had willen beperken in wat we hadden willen drinken of niet. Ze had echt niet gewild dat Rhi ons drank in had geschonken. ‘Waarom is dat een probleem? Ze is toch eenentwintig? Dan mag ze dat toch gewoon doen?’ Het leek me in ieder geval dat ze oud genoeg was om drank in te schenken, anders zou ze niet achter de bar staan! Dus wat maakte het dan uit wat ze deed? Of Edyn was echt een hele bezorgde zus, wat ergens heel lief was. Al kon ik me dan ook wel weer voorstellen dat Rhi het helemaal niks vond als Edyn haar de les kwam lezen, terwijl ze dit soort dingen gewoon mocht doen. Ik had geen idee hoe dat was met bezorgde broers en zussen, want die had ik immers niet! Al had ik wel drie hele goede vrienden en dat waren eigenlijk net broers. Vooral Ashton zorgde toch een beetje voor ons als we zoveel weg waren, aangezien hij de oudste was. Dus volgens mij hoorde hij dat dan te doen, dat vond hij tenminste zelf.   

Rhi.

Het was wel heel duidelijk dat Luke geïnteresseerd in me was? Geen enkele jongen bleef zo lang aan de bar plakken, tenzij ze iets wilden. Luke wilde waarschijnlijk seks, anders was hij al wel weer terug gegaan. Hij was echt niet zo geïnteresseerd in wat voor muziek ik leuk vond. Misschien een beetje, omdat hij een muzikant was, maar dat was het dan ook wel! Ik kon me niet voorstellen dat hij andere dingen van me wilden weten, maar ik kende ook weinig mensen die er ook oprecht naar vroegen? Zelfs Edyn had aan het begin gedaan alsof ik echt een verschrikkelijk mens was, wat misschien ook wel een beetje mijn eigen schuld was. Nu wist ze toch een stuk meer dingen, maar dat was Edyn en Edyn was een meisje! Jongens zaten gewoon heel anders in elkaar als je hier naar keek! Die probeerden gewoon wat voor elkaar te krijgen en dat probeerde Luke nu ook. Ik vond het echter totaal niet erg. Luke was heel erg knap! Hij was lang, breed en hij had ook nog eens hele blauwe ogen! Hij was in ieder geval niet verkeerd en ik zou het niet erg vinden als ik ergens zou belanden met hem! Hij vond het duidelijk ook niet erg om hier te blijven plakken en met mij te praten. Ik wist ook wel dat hij er alleen maar seks mee wilde krijgen, en dat ook was waar hij op doelde, maar het was fijn om met iemand te praten. Of in ieder geval te doen alsof we aan het praten waren want dit was nou niet bepaald echt een gesprek waar Luke iets van zou onthouden, maar wat maakte het nou uit? Na vanavond zou ik hem waarschijnlijk toch niet meer zien! ‘Weet ik,’ zei ik grijnzend om zijn opmerking. Ik wist dat ik een goede muzieksmaak had! Luke vond het duidelijk ook leuke muziek, dus dan zou hij ook wel een goede smaak hebben? Ik vond die muziek in ieder geval beter dan wat er momenteel op de radio was! Dat was gewoon allemaal poppy shit en je had er echt niks aan! Voor mijn gevoel ging het gewoon nergens over en werden de zinnen in een liedje alleen maar herhaald. Niet dat ik wist hoe ik een liedje in elkaar moest zetten, maar daarom deed ik het ook niet! Mensen zouden zich daar ook eens aan moeten houden dat zou een stuk makkelijker zijn! Ik schudde mijn hoofd toen Luke vroeg of ik naar school ging. ‘Nop, geen school. Alleen dit.’ Dat was het ook gewoon! Ik ging niet naar school en ik zou ook niet naar school gaan, ondanks dat Edyn dacht dat het een goed idee was en dat ik het aar wel kon redden. Misschien was dat ook wel zo, maar ik wilde er gewoon niet heen! Het was gewoon helemaal niks! School bleef school en het bleef gewoon één grote vijver van kliekjes en groepjes. Dat was gewoon niks voor mij! Gelukkig hoefde ik niet verder in te gaan op het school-ding, want er kwamen twee meisjes naar de bar die om vier drankjes vroegen, voor de hele tafel. Ik knikt en ging aan de slag met de vier drankjes, waarna ik die voor de meisjes neerzette en het geld van hem aannam. Ik stopte het geld in de kassa en liep vervolgens weer naar Luke. Ik nam weer een slok van mijn drinken en zette het vervolgens neer. ‘Ik vraag me dus echt af hoe het in Sydney is. Is het anders dan Los Angeles?’ Ik wilde niet echt weten hoe Sydney was. Dat maakte me eigenlijk helemaal niks uit. Ik wilde het gewoon niet meer over mezelf hebben. We hadden het al over mijn muzieksmaak gehad, wat nog oké was, maar Luke had het over school willen hebben en daar ha dik gewoon echt geen zin in! Ik ging me zeker niet aan hem verantwoorden waarom ik niet naar school ging. 

Michael.

Het was juist leuk om achterop te gaan zitten! Ik snapte echt niet dat Edyn dat niet wilde doen, maar dat was haar keuze? Het was ook niet zo dat we er echt iets aan konden veranderen, want ik mocht natuurlijk niet rijden! Ik kon het ook helemaal niet, dus het zou ook niet heel erg veilig zijn om dat te gaan doen! Het leek mij echter wel heel erg leuk om achterop te zitten en gewoon lekker even te roepen. Al deed ik dat sowieso wel vaak. Ik was gewoon een luid persoon! Dat wist ik ook wel van mezelf, maar soms ging het echt vanzelf? Als ik iets leuk vond, dan gebeurde dat gewoon! Het was niet echt een slecht iets? Dat vond ik in ieder geval. Er was helemaal niets mis met een beetje enthousiasme en ik kon het juist heel erg gebruiken met concerten? Straks zou het ook wel zo moeten zijn dat we de boel aan elkaar zouden moeten praten en dat betekende dat we ook wel wat moesten vertellen, maar dat was voor mij heel erg makkelijk? Ik praatte graag met mensen en ik deed het ook veel. Al was één op één wel echt iets heel anders dan voor een hele grote zaal staan! ‘Edyn, wees spontaan. Als ik op dat ding zit, dan moet je wel met me mee gillen!’ Dat was wel echt een ding dat ze zou moeten doen! Ik zou gaan gillen en schreeuwen, maar Edyn zou dan ook gewoon mee moeten doen! Of ze dat nou wilde of niet, ik vond dat ze dan ook even mocht gillen. Er was helemaal niets mis mee, toch? Dat vond ik in ieder geval! Ik keek nog eens goed naar de auto waar we in zaten. 1959. Dat was echt heel erg oud! Meer dan vijftig jaar! ‘Dit was vast een duur ding, of niet?’ Ik vond auto’s wel heel erg cool? Ik wist er niet heel erg veel, maar het was wel zo dat veel mensen, als ze dan eens veel geld verdienden, het uitgaven aan een auto. Dus wie weet zou ik dat ook wel een keer doen, al wilde ik dan toch wel eerst mijn rijbewijs. Iets waar ik dan gewoon tijd voor zou moeten maken, maar dat kwam ook vanzelf een keertje! Binnenkort zou het niet lukken, maar dan was ik ook veel meer bezig met de tour en de concerten die we zoude geven! Plus het album dat nu ook in de maak was! ‘Oooh,’ zei ik toen Edyn vertelde over Rhi. Nu snapte ik het! Rhi was nog helemaal geen eenentwintig. In eerste instantie vond ik dat heel leuk, want dat betekende dat Luke dacht dat hij daar met iemand van eenentwintig jaar stond te praten en haar misschien wel kon versieren, waar hij zich als achttienjarige natuurlijk heel erg goed over zou voelen. Iets wat dus helemaal niet waar was! Al snapte ik dus ook wel dat Edyn het niet goed vond dat Rhi dit soort dingen deed. Ze wilde haar zusje alleen maar beschermen! Daar was ook helemaal niks mis mee? In mijn ogen niet. ‘Het is lief dat je haar wilde behoeden voor problemen? Al was het duidelijk dat ze dat niet echt waardeerde.’ Ze had Edyn immers naar buiten gegooid! Dat was niet echt iets wat je hoorde te doen en al helemaal niet als diegene je zusje was, of soort van zusje. Al bleef dat iets waar ik niet heel erg veel vanaf wist! Edyn parkeerde de auto voor de winkel, wat betekende dat we er waren. Ik stapte zelf ook uit en grijnsde toen Edyn weer mijn naam noemde. ‘Nou, Edyn. Ik ben blij dat je het vraagt.’ Ik nam haar arm voorzichtig vast en trok haar mee naar de winkel. ‘Ik wil sowieso iets te drinken, want ik heb dorst. Oh, en eten. Misschien iets van chips. Of iets anders. Iets wat jij ook lekker vindt. Anders is het een beetje  zonde van het geld.’

Rhi.

Het ging Luke toch ook helemaal niks aan wat ik hiernaast nog deed? Hij zat waarschijnlijk ook niet op school? Zeker niet als hij uit Sydney kwam en nu in Los Angeles was. Hij verdiende waarschijnlijk wel een stuk meer dan dat ik ooit zou verdienen, maar dat was logisch? Volgens mij had Rosa alleen al alle cd’s die ze ooit hadden gemaakt, en ze had zoveel andere shit van die jongens dat ze waarschijnlijk al duizend dollar hadden verdiend aan één meisje! Dat was ergens toch ook belachelijk? Ik moest keihard werken om genoeg geld te sparen en waarschijnlijk was het zo dat Luke zelfs nu nog geld aan het verdienen was omdat iemand wel weer een cd kocht, of iets anders. Het was leuk voor hem, maar dan moest hij mij niet zo verbaasd aan kijken dat ik alleen maar dit deed in mijn leven. Voor mij was het genoeg! Ik hoefde niet naar school, maar ik ging mijn tijd echt niet verdoen om dat aan Luke te overtuigen. Hij was niet degene tegenover wie ik me moest verantwoorden. Sterker nog, ik hoefde me tegenover helemaal niemand te verantwoorden! Daarom had ik ook echt geen zin om weer verder in te gaan op zijn vraag over school. Ik moest gewoon iets anders vinden om over te praten. Ik had gedacht dat het wel was gelukt door te beginnen over Sydney, maar Luke wilde duidelijk meer weten. Iets waar ik echt geen zin in had. Gelukkig had ik ondertussen vaak genoeg een vraag ontweken en daardoor wist ik ook wel hoe ik zoiets aan zou moeten pakken. Daarbij, Luke was een jongen en dat maakte het toch wel een stuk makkelijker. Zeker omdat hij hier nog steeds stond, daardoor was het wel duidelijk dat hij iets van me wilde. ‘Weet je, ik heb me altijd al afgevraagd of de handen van muzikanten echt anders zijn dan van de mensen die dat niet zijn.’ Ik boog me naar Luke toe en nam één van zijn handen vast, zodat ik ze goed kon bekijken. Of in ieder geval zou doen alsof ik ze bekeek. Ik draaide zijn hand om en liet mijn vingertoppen over de rug van zijn hand glijden en vervolgens over zijn vingers. ‘Hiermee kun je vast goed gitaar spelen,’ zei ik grijnzend, waarna ik zijn hand weer losliet. Hij had wel echt hele lange vingers? Al waren het niet abnormale lange vingers die niet bij zijn lichaam pasten. Hij was ook heel erg lang? Hij zat nu natuurlijk wel op een kruk, maar daardoor kon je het nog wel een beetje zien? Daarnaast was hij ook nog eens heel erg breed! Zijn schouders waren vooral heel erg breed en dat had echt wel iets? In mijn ogen in ieder geval. Ik dronk mijn glas leeg en luisterde ondertussen naar Luke. Het verbaasde me best dat hij dit soort dingen over Los Angeles zei. De meeste mensen hier vonden Los Angeles echt geweldig. Ze hadden het alleen maar over hoe leuk en mooi alles was, en natuurlijk dat ze hun dromen waar zouden maken. Dat terwijl Luke het had over hoe alles hier maar mooier moest zijn dan dat van een ander. Hij leek het toch wel te begrijpen! ‘LA heeft een kuntmentaliteit.’ Het was niet echt anders te benoemen! Ik vond dat ik het mocht zeggen, want het was gewoon zo! Ik had in mijn hele leven niets anders gezien dan mensen die maar mooier wilden worden, die meer status wilden krijgen. Dat was echt belachelijk, want zo vergaten ze de belangrijke dingen die er in het leven waren! ‘Kun je geen nummers schrijven in Sydney dan?’ Daar was ik toch wel nieuwsgierig naar. Hij zei dat Sydney thuis was, maar hij kwam naar Los Angeles om nummers te schrijven. Dus dan leek het toch wel een beetje alsof hij dat in Sydney niet kon doen? Misschien gebeurde daar minder, al leek me dat van niet. Het was immers een grote stad.

Michael.

‘Maar Edyn, je moet gillen!’ Ik vond dat ze dat gewoon hoorde te doen! Het was misschien een beetje afgezaagd, maar wat maakte dat nou uit? Misschien was ze wel bang dat mensen haar raar aan zouden kijken? Dat kon best, maar dat was iets waar je je gewoon overheen moest zetten! Het was niet makkelijk, maar ondertussen had ik niet echt een andere keuze. Er waren altijd mensen die niet aan jouw kant zouden staan, maar die mensen moesten je niets doen! Jij moest weten dat wat jij deed goed was, dat je er plezier in had en dat je er anderen blij mee kon maken. Als ik al die blije fans zag, dan maakte het mij echt niet meer uit dat er één iemand was die misschien iets lelijks over me had geschreven? Als Edyn echt nadacht over wat mensen van haar zouden vinden als ze zou gillen, dan zou ze zich daar maar overheen moeten zetten! Ik zou toch ook heel erg hard gillen? Waarschijnlijk zou ik nog harder schreeuwen dan zij, dus dan zou niemand haar horen. ‘Je bent toch niet bang dat mensen je raar aan gaan kijken, of wel?’ vroeg ik grijnzend en ik prikte haar in haar zij. Je moest gewoon niet denken aan de mensen die nog over straat liepen. Alsof zij zoveel rekening hielden met ons! Er liepen hier toch ook zoveel mensen over straat? Oké, eigenlijk waren er best weinig mensen hier in de buurt, maar als ze er waren, hielden ze vast geen rekening met ons! Ik grinnikte om Edyn en ik haalde mijn schouders op. ‘Dat is anders gegil. En het is niet zo erg om te horen. Juist heel erg fijn. Dat is de enige manier waarop we kunnen communiceren met fans als wij op het podium staan en zij in de zaal zijn.’ Dat was wel zo! Het was misschien heel erg luid en we konden er soms niet echt iets uit op maken, maar al die meisjes die gilden, die konden ook meezingen met onze liedjes en dat was echt geweldig om te horen! Ik keek nog even naar de auto. Het was dus echt een duur ding, maar het was niet heel erg netjes om te vragen hoe ze er aan was gekomen. Misschien had ze heel hard gewerkt voor het geld, of misschien had ze het wel van haar ouders gekregen. Volgens mij was dat in Amerika best normaal? Dat kinderen een auto kregen als ze zestien waren, omdat ze dan zouden mogen rijden. In Australië gebeurde dat echt niet zomaar! Amerika was echt heel anders in bepaalde dingen. ‘Is ze altijd zo? Of zijn jullie ook wel eens de lieve zusjes?’ vroeg ik aan Edyn. Daar was ik toch wel nieuwsgierig naar. Rhi had net heel duidelijk gemaakt dat ze geen zin had gehad in Edyn, maar het leek me niet dat ze elke dag zo met elkaar om gingen? Ik zou dat in ieder geval niet doen, als ik een broer of zus had gehad! Ik had de jongens, en op tour was het niet heel erg veel anders dan samen in een huis zitten, maar uiteindelijk had iedereen toch zijn eigen plekje om naar toe te gaan en het was nou ook niet zo dat we echt ruzie maakten. Ik pestte Luke hier en daar, maar hij wist ook wel dat ik het niet heel gemeen bedoelde? Het was gewoon leuk om te doen! Meer dan dat zat er niet achter. Luke was een hele goede vriend en ik was blij dat ik hem had. Dat was gewoon mijn manier om het te laten zien! Ik volgde Edyn naar binnen en liep naar de schappen met chips, waar ik een stuk of drie van pakte. ‘Edyn, wil jij nog een specifieke smaak?’ Ik had er nu drie, maar misschien wilde zij nog wel een andere? Dan zou ik die ook gewoon meenemen, want ze moest het wel lekker vinden!

Rhi.

Er waren zoveel momenten geweest waarop ik vragen had willen ontwijken. Natuurlijk aan het begin van iedere kennismaking, waar het dan ook was geweest. Mensen hadden gevraagd naar mijn hobby’s, wat ik leuk vond op school, dat soort dingen. Ik had ze er nooit echt een antwoord op willen geven, omdat ze er simpelweg ook geen antwoord op hadden willen horen? Ze hadden alleen maar de globale antwoorden willen horen. De dingen die iedereen antwoordde als je zo’n vraag voor je neus kreeg, zodat ze er niet verder over in zouden gaan! Ik had ze meestal nog niet eens verteld wat mijn hobby’s waren of wat ik leuk had gevonden op school. Ik zou ook niet eens weten wat de antwoorden op die vragen waren. Ik vond het leuk om te tekenen en streetart was toch wel iets wat ik vaak deed, maar niemand werd blij van die hobby! De meeste mensen zeurden alleen maar dat het gevaarlijk was, en vooral illegaal. Edyn wist het ook niet! Als ze het wel zou weten, zou ze waarschijnlijk midden in de nacht opeens achter me opduiken om me te vertellen dat het niet netjes was om gebouwen onder te spuiten. Dit soort dingen vertelde je gewoon niet aan iemand! En ik wist eigenlijk ook niet zo goed wat ik leuk had gevonden op school. Het was me allemaal met gemak gelukt, maar ik had niet een vak gehad waarvoor ik naar school was gegaan, omdat ik het zo leuk had gevonden. Tekenen had ik ook niks gevonden! Puur omdat ze me dan hadden verteld wat ik had moeten tekenen en hoe ik dat had moeten doen. Als de leraar het niet goed had gevonden, had ik gewoon een onvoldoende gekregen. Dat terwijl mijn werk echt wel beter was geweest dan dat van anderen! School was gewoon niks en daarom was ik ook heel erg blij dat we dat onderwerp nu hadden geskipt. Ik schoot in de lach om de opmerking van Luke. Ik wist niet of het kwam door de drank die hij op had, maar het kwam er zo plotseling en zachtjes uit dat het haast wel moest? ‘Als je gelukt hebt en wacht tot ik weg kan, mag je die zachte vingers nog wel even voelen.’ Hij stond hier echt niet voor zijn lol te praten. Zijn vriend was al een tijdje weg, dus hij stond hier gewoon om iets voor elkaar te krijgen en ik vond best dat ik dat mocht benadrukken. Daarnaast had ik ook nog eens gezegd dat ik het er zo goed als mee eens was! Het was alles behalve erg om bij Luke in bed te belanden. ‘Nog eentje?’ Ik pakte zijn glas en vulde die, dit keer met hetzelfde als wat ik de afgelopen avond had gedronken. Ik wist dat het niet heel goed was om alles door elkaar te drinken, maar wat maakte het ook uit? Ik vond in ieder geval dat het niet heel erg veel uit maakte en Luke was een grote jongen, die kon wel wat aan. Ik nam een paar slokken en keek naar Luke. ‘Nou, ik heb hier al zo goed als mijn hele leven geleefd en ik heb weinig goeds gezien aan de stad.’ Alleen de rustige plekken waren fijn, maar die waren behoorlijk schaars geworden! Ik vond de stad gewoon verschrikkelijk, maar ik zat hier waarschijnlijk nog een hele tijd vast. Tenzij ik zou verhuizen naar de andere kant van het land, maar dat was veel te duur. Ik was dan wel aan het sparen, maar daarvoor zou ik nog een hele tijd door moeten sparen. Ik knikte, ik snapte wel dat het makkelijker was om afgeleid te raken op een plek waar je veel meer mensen kende! Zeker als al die mensen hem hadden moeten missen. ‘Dan hoop ik voor je dat je hier niet teveel afleiding krijgt, anders heeft het natuurlijk helemaal geen nut om naar Los Angeles te komen.’

Michael.

Misschien zouden we uiteindelijk wel niet eens aan het rijden en gillen toe komen. Dan zouden we gewoon ergens gaan zitten en praten. Edyn leek me nog wel een meisje die een behoorlijke tijd zou kunnen praten, als ze daar echt zin in had. Ik vond het niet erg om naar haar te luisteren, of naar iemand anders. Als ik iets wilde zeggen, dan zei ik het vanzelf wel! Ik kon ook echt wel luisteren, maar soms moest er gewoon iets uit en dat ging dan ook helemaal vanzelf. Dan kon ik er weinig aan doen! ‘Je bent veel gegil gewend?’ vroeg ik lachend. Had ze wel door hoe slecht dat klonk? Ik gokte dat ze niet bedoelde dat ze zelfs veel gilde tijdens seks, of veel gegil gehoord had tijdens seks, maar zo klonk het toch wel een beetje! Eigenlijk klonk het gewoon zo! Misschien was het mijn jongensbrein en verpestte ik het wel door zo over haar te denken, maar zo kwam het wel een beetje over! Ik snapte ook niet wat het anders zou moeten zijn, maar ze bedoelde vast iets anders. Ze kwam namelijk best netjes over. Niet alsof ze zou opscheppen over hoe hard ze kon gillen. ‘Hoezo ben je het gewend, Edyn?’ Ik vond het grappig om haar naam te zeggen, juist omdat ze mijn naam dan ook heel erg vaak zei! Het was eigenlijk een beetje een dom dingetje en ik wist ook niet hoe we er mee waren begonnen, maar ik had mijn naam al heel erg vaak uit haar mond horen komen! Iets wat ik niet erg vond, want het klonk leuk! Ik kon wel zeggen dat mijn naam nog veel vaker over haar lippen zou komen rollen, maar ik wist wel zeker dat ze dat niet echt zou waarderen, dus ik kon maar beter mijn mond houden. ‘Dan is het wel vreemd, ergens. Ik heb liever dat ze gewoon met ons praten. Ergens snap ik ook niet wat er zo speciaal aan is? Wij zijn gewoon wij. Ik praat nu toch ook met jou, zonder dat je gilt?’ Het was wel zo! Ik zou het ook heel erg cool vinden als ik voor een beroemd iemand zou staan waar ik fan van was, maar ik kon me nog steeds niet zo goed voorstellen dat iemand dat ook bij ons had! Dat mensen ons echt als een voorbeeld zagen en graag bij ons in de buurt wilden zijn. Vroeger was dat ook heel anders geweest, waardoor het soms gewoon vreemd was om na te denken over dit soort dingen. Het was niet erg om mee te maken, want ik wist ook wel dat de fans het alleen maar lief bedoelden, maar ergens was het wel vreemd. ‘Volgens mij is dat randje best een grote rand?’ zei ik tegen Edyn. Ik wist het natuurlijk niet zeker, want ik kende Rhi niet! Edyn zei dat ze een schat was en misschien kon ze dat ook wel zijn? Ik had haar alleen net een paar minuten gezien en in die tijd was het me heel duidelijk geworden dat ze heel erg hard kon schreeuwen en met gemak haar zusje naar buiten had getrokken omdat ze er echt helemaal klaar mee was geweest! Dus het klonk als meer dan een randje, maar misschien had ik dat wel helemaal fout! Ik keek naar de zakken chips die ik in mijn handen had. Als Edyn zei dat ze het allemaal wel lekker vond, dan was dit vast wel genoeg! Ik wist dat ik niet constant zo slecht moest eten, maar het was wel heel verleidelijk om te doen! Ik liep alvast naar de kassa en legde de chips daar neer. Ik draaide om toen ik mijn naam hoorde en ik stak mijn duimen op naar Edyn. ‘Goed idee, Edyn! Cola is prima!’ Ik had niet eens wat hoeven zeggen, maar het ging er vooral om dat ik haar naam nog eens even noemde, want dat was nu gewoon ons ding! 

Rhi.

Ik kon me niet voorstellen dat ik de eerste was die ooit zoiets tegen Luke had gezegd. Rosa was al een heel vervelend kind als het ging om zijn band en als ik haar moest geloven, waren er nog miljoenen meisjes die precies waren zoals zij. Sommigen misschien wat ouder dan zijzelf, maar mentaal waren ze waarschijnlijk precies hetzelfde en het leek me dat er genoeg meisjes waren geweest die hem wel hadden laten weten dat ze met hem naar bed wilden. Volgens mij wilde Rosa het zelfs? Ik lette meestal niet zo op de dingen die ze allemaal zei, maar ik had Edyn vaak genoeg haar naam horen schreeuwen omdat ze “ongepaste” dingen had gezegd. Ik vond het belachelijk dat Edyn haar daar steeds op corrigeerde. Oké, dertien was jong en het was niet heel goed om te roepen dat je met iemand naar bed wilde die zeker vijf jaar ouder was dan zijzelf, maar blijkbaar was dat tegenwoordig heel normaal om te doen? Ik moest toegeven dat ik het ook niet altijd bij mijn eigen leeftijd had gehouden en dat vond ik zelf niet zo heel erg? In ieder geval, ik kon me voorstellen dat Luke wel vaker te horen had gekregen dat iemand met hem naar bed wilde. Daarom had ik niet verwacht dat hij zo stuntelig reageerde! Alsof het nog nooit was gebeurd en hij nog maagd was! Dat kon haast niet zo zijn, maar het kwam wel stuntelig en een beetje dorky over! Hij had gezegd dat het goed was! Hij had me in principe een soort toestemming gegeven om met hem naar bed te gaan! Niet dat ik zou hebben gewacht op die toestemming! Totaal niet zelfs! Ik zou zo wel kijken of ik wat eerder weg zou kunnen gaan. En als het niet zou kunnen, dan zou ik dat gewoon doen. Het was niet zo druk! Mijn baas zou het echt wel in zijn eentje redden! Dat was niet zo moeilijk. Er kwamen nauwelijks mensen naar de bar en als ze wel zouden komen, dan was je er maar even mee bezig. ‘Ik ben blij dat ik toestemming heb gekregen?’ zei ik grijnzend. Luke was toch wel een jongen waar je op z’n minst mee moest zoenen! Ik gokte dat veel meisjes hier in de bar wel naar hem hadden gekeken, maar hij was ook gewoon heel knap? Ondanks dat hij best lang en breed was, had hij toch weer iets onschuldigs over zich heen. Misschien kwam het door het donkerblonde haar en de felblauwe ogen. Het was in ieder geval niet de piercing, die hem trouwens wel heel erg goed stond. Ik glimlachte toen hij zich ook naar mij toe boog, waardoor onze gezichten niet eens zo heel erg ver van elkaar af waren. Ik keek vanuit mijn ooghoeken om me heen, of mijn baas hier niet in de buurt was. Hij vond het niet erg als ik eens flirtte met een jongen, want meestal kwamen ze dan vaker terug om wat te drinken op één avond en dat was natuurlijk wel de bedoeling, maar mijn goal was nu niet om Luke zoveel mogelijk te laten drinken? Natuurlijk bood ik hem wel drankjes aan, maar die van net had hij niet hoeven betalen? ‘Ik zal eens kijken wat ik kan regelen,’ beloofde ik hem. Ik kon ook geen specifieke tijd noemen? Het kon natuurlijk wel en ergens deed ik dit ook wel een beetje expres, aangezien hij hierdoor nog wat langer zou blijven, maar ik kon nu ook niet zomaar weg gaan? Al zou dat niet de eerste keer zijn dat ik dat had gedaan. Ik pakte de fles en schonk mijn glas weer bij, en daarna weer die van Luke. Ik tikte mijn glas tegen het zijne aan en goot vervolgens de inhoud in één keer naar achteren. Dat hoorde ook wel bij dit soort drank. Al had mijn glas wel iets voller gezeten dan een shotglaasje, net zoals die van Luke.

Michael.

‘Het klonk heel fout, Edyn, maar ik vergeef je. Omdat het leuk was om te horen,’ zei ik lachend en ik gaf haar plagend een duwtje. Het was goed dat ze zelf ook door had dat het fout had geklonken, want dat betekende dat het inderdaad over iets heel anders was gegaan! Misschien kwam ze wel vaak bij een sportwedstrijd of zo, of deed ze iets anders waarbij er veel werd gegild! Concerten? Dat kon best! Al was Edyn toch wel te oud om tussen gillende meisjes te staan? Dart gokte ik in ieder geval, maar je wist het nooit? Ik had meisjes ontmoet van veertien, maar ook meisjes die ongeveer even oud waren geweest als mij! Volgens mij was de gemiddelde leeftijd binnen onze fans niet echt vast te leggen, maar dat was alleen maar goed! We hadden aan het begin natuurlijk gehoopt op wat serieuzere fans, of in ieder geval geen gillende meisjes. Niet dat we niet blij waren met onze fans, want dat waren we wel! We hadden gewoon niet verwacht dat ze onze muziek zo leuk zouden vinden, maar dat deden ze wel en daar waren we ook heel dankbaar voor! Door hen werd onze muziek wel steeds bekender en dat was uiteindelijk wel wat we wilden! We wilden dat onze soort muziek weer meer op de radio zou komen, dat meer mensen er van zouden genieten en het niet zouden zien als verschrikkelijke herrie. Ik keek naar Edyn en ik liet mijn ogen over haar lichaam glijden toen ze zei dat ze een cheerleaders was geweest. Een cheerleader! Ik wist dat het een ding was in Amerika, en dat bijna ieder meisje er één wilde zijn, maar Edyn was er dus ook echt één geweest! Nu snapte ik ook wel waar haar opmerking vandaan kwam, al dacht ik daar nauwelijks meer aan nu ik het beeld van Edyn in een cheerleaderpakje voor me had! Dat zag er toch wel heel erg goed uit en ik zou het niet erg vinden om dat nog eens een keer te zien. ‘Ik had je nou niet als het cheerleadertypje ingeschat,’ zei ik maar snel, voordat ze dacht dat ik aan hele andere dingen dacht. Dat deed ik ook wel, maar dat hoefde Edyn niet te weten! Ik kon er ook moeilijk wat aan doen dat ze mij had verteld dat ze een cheerleader was geweest? Cheerleaders waren wel heel erg lenig! Ze moesten immers allerlei kunsten uithalen. Dingen die ik echt niet zou kunnen doen, maar Edyn zou dat dus wel kunnen doen en dat kwam in sommige situaties heel erg goed uit? ‘Soms gillen ze ook niet en hebben we een heel leuk gesprek? Het ligt denk ik aan de fans zelf.’ Soms was het gewoon heel gezellig en leuk? Natuurlijk waren ze dan wel vrolijk en enthousiast, maar dan konden we wel een normaal gesprek voeren en dat was toch ook wel heel erg fijn om te doen! Daardoor leerde je je fans toch wat beter kennen. Ik keek opzij naar Edyn, die duidelijk haar zus nog steeds probeerde te verdedigen. Misschien was ze ook wel heel lief? Zo was ze niet echt over gekomen, maar als Edyn zei dat ze ook wel aardig kon zijn, was dat misschien ook wel zo? ‘Beter, dat dit niet je standaard donderdagavond is dan. Er uit worden gegooid door je pleegzusje.’ Misschien konden die twee ook wel samen zitten en heel veel praten. Dat was toch wel iets wat meisjes heel erg goed konden doen! Heel erg veel praten en vooral ook heel erg lang! Ik wilde nog protesteren tegen dat Edyn zou betalen, maar ze had al snel haar geld gepakt. Ik pakte de zakken chips en groette de verkoper nog, voordat ik naar buiten liep. Ik keek om me heen en besloot om maar op de stoeprand te gaan zitten. Ik trok de zak chips open en stak die uit naar Edyn, zodat ze als eerste wat kon pakken.