Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO ∫ Laughter is timeless, imagination has

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De uren waren voorbij gevlogen. Men zei altijd dat uren voorbij vlogen als je plezier had en dat had Brynn vanmiddag ook zeker ervaren. Nadat ze bij Assepoester en haar prinses weg waren gegaan, hadden zij Luke en Michael besloten om eerst nog met z’n drieën in een attractie te gaan. Het was namelijk zo geweest dat Calum en Ashton ergens nog in een rij hadden gestaan en dat wachten wel een tijdje had kunnen duren. Daarom hadden ze een iets rustiger attractie gekozen en waren ze uiteindelijk met z’n vijven ergens afgesproken. Ze waren nog in een paar achtbanen gegaan en ze hadden ook nog wat andere dingen gedaan. Brynn kon zelf geen favoriet kiezen. Alles was leuk om te doen, zeker de dingen met z’n vijven. Als er iemand had moeten gillen had ze helemaal dubbel geleden. Op een gegeven moment had ze Ashton nagedaan en had echt iedereen dubbel gelegen. Als het aan de blondine lag was de eerste dag tot nu toe zeker geslaagd. Ondanks dat ze tegen een redelijke tijd terug waren gegaan naar het hotel. Ze had er misschien een beetje op aan gedrongen dat iedereen had moeten douchen en zich om hadden moeten kleden. Want ondanks dat ze ook nog wel een paar plagende woorden richting Michael had geslingerd, vond ze het wel echt heel erg leuk dat ze voor elkaar had weten te krijgen dat hij toch een soort van date had. Met haar en de andere jongens erbij, maar daar had ze ondertussen al wel iets voor gevonden. Op een gegeven moment zou ze gewoon voor elkaar proberen te krijgen of ze de jongens mee terug kreeg naar de park. Dan kon Michael achterblijven met het meisje en kon ze zelf nog naar de show bij het kasteel, want die leek haar heel erg leuk om te zien!
Brynn had zelf ook wel iets leuks uit de kast getrokken, ze had dan ook wel wat jurkjes ingepakt, maar het leek haar niet heel erg gemakkelijk als ze eenmaal weer terug ging naar het park. Daarom had ze gewoon voor een hoger kort broekje met een croptop. Ze wist maar al te goed dat Ryan het echt niets vond als ze iets van haar buik liet zien. Zeker als er andere mensen bij waren. Over Ryan gesproken. Die jongen had haar vandaag toch nog een paar keer gebeld. Ze had echter een paar keer niet op kunnen nemen omdat ze in een attractie had gezeten, iets waar ze zelf nog steeds wel achter stond. Nu h was ze met hem aan het sms’en omdat hij maar al te goed merkte dat hij het er niet mee eens was. Iets wat ze niet heel erg goed kon begrijpen. Hij had maar al te goed geweten dat ze in Disney was en daar kon ze haar mobiel gewoon niet de hele tijd opnemen, daarbij werd het gewoon heel erg duur als ze dat wel continu deed. Zoveel geld had ze nou ook weer niet over en ze zou echt niet blij worden als ze thuis kwam en er lag een dikke rekening op de mat. Ze zuchtte even diep en stopte haar mobiel in het tasje dat ze mee had genomen. Daar had ze de kaartjes ook maar ingestopt, omdat ze toch echt wel terug wilde naar het park.

Voor Michael was het zeker als een verrassing gekomen dat Brynn ineens een date had geregeld. Hij had het wel kunnen verwachten. Zo was het meisje gewoon. Ze had het wel vaker gedaan, dus eigenlijk had het niet als een verrassing moeten komen. Hij vond het echter wel heel erg lief dat ze zoiets voor hem had geregeld. Al wist hij nog niet precies wat er ging gebeuren deze avond. Hij probeerde er maar niet te veel van te verwachten. Hij zag het meisje zitten, als het ging om het uiterlijk, maar daar had je nou eenmaal niet heel erg veel aan als je tegenover iemand zat in een restaurant. Dan ging het er juist om dat je elkaar beter leerde kennen, met elkaar praatte. Ergens was hij wel blij dat Brynn het op deze manier had geregeld, mochten hij het meisje helemaal niets met elkaar gemeen hebben, dan was de rest er nog om het gesprek een beetje op te vangen. Mocht er wel een klik zijn, dan was er toch al wel een ongezegde afspraak gemaakt dat de rest dan weg ging. Dus Michael had er uiteindelijk wel heel erg veel zin in. Al was de eerste vraag natuurlijk of het meisje wel op kwam dagen, misschien had ze zich bedacht? Wilde ze het er niet op wagen omdat ze haar baan kon verliezen. Hij had besloten om zich niet zoveel zorgen te maken. Het was niet zo dat er echt te veel van deze avond afhing. De avond zelf besloot wel welke kant het allemaal opging, vond hij in ieder geval.
Ondanks dat Michael niet precies wist welk restaurant het was, zag hij maar al te goed waar hij naar toe moest toen hij het meisje dat vanmorgen nog in haar Assepoester kostuum had gestaan stond nu voor het restaurant, hij was duidelijk niet de enige wie het op was gevallen. Hij kon vooral aan Calum en Ashton merken dat ze het door hadden. "Ik kan niet geloven dat ze echt is gekomen." Hoorde Calum mompelen, waardoor Michael zelf even afkeurend met zijn hoofd schudde. "Doe niet alsof het zo ongeloofwaardig is!" Was Brynn hem voor, waar hij haar nu wel even dankbaar voor was. "Ik ben wel echt heel erg overtuigend." Brynn zocht afleiding, dat kon Michael nu ook wel vertellen en hij hoopte echt dat ze dat met het etentje wel kon krijgen. "Ooh ja het ligt alleen aan jou." Zei Michael lachend, terwijl hij haar een duwtje gaf. Uiteindelijk had het meisje toch ook wel iets in hem moeten zien om uiteindelijk in te stemmen. Michael ging er immers wel van uit dat Brynn duidelijk had gemaakt dat hij diegene was geweest. Hij had het gesprek niet gehoord, maar hij vond het wel echt heel erg leuk dat het zo uit had gepakt.
Michael stak zijn hand even op naar het meisje ten teken dat ze niet langer meer hoefde te wachten, misschien ook wel omdat het altijd kon dat ze was vergeten hoe ze eruit hadden gezien, ze zag zoveel mensen op een dag. Hij wist maar al te goed hoe dat was, als hij met heel wat mensen op de foto was geweest kon hij ze eerlijk gezegd ook niet meer uit elkaar houden.
Toen ze dichtbij genoeg waren begroette hij het meisje, iets wat de rest ook deed.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Het lange blonde haar vanAbigail hing nu los over haar schouders heen, terwijl ze in een rustig tempo
naar het restaurant toe liep. Ze had geen idee wat ze van deze avond moest
verwachten. Ze had er ja op gezegd, omdat ze de jongen die haar leuk zou vinden
wel enorm schattig vond. Maar was het dan wel een reden genoeg om er ja tegen
te zeggen? Wat als het totaal niet tussen hen klikte. Zacht beet ze op haar lip
en schudde uiteindelijk kort haar hoofd. Ze was benieuwd naar wat er komen
ging. Ze moest haar zorgen van zich af zetten en genieten van de avond die
komen ging. Het was een eerste avond uit sinds tijden en ze was er van
overtuigd dat de mensen met wie ze zou zijn aardig zouden zijn. Het meisje leek
haar sowieso al aardig en de twee jongens leken haar ook wel leuk. Vooral de
blonde jongen met wie ze een soort van date zou hebben. Ze haalde een hand door
haar haar heen. Het voelde goed dat het nu eindelijk een keertje los zat. Dat
zat zo veel lekkerder dan dat het opgestoken was. Zachtjes beet ze op haar lip,
terwijl ze in een rustig tempo verder liep. Het restaurant waar ze zouden gaan
eten, kende ze maar al te goed en het eten was daar enorm lekker Ze liep
uiteindelijk dan maar ook de goede straat in en zag een groep van vijf op haar
staan wachten. sommigen toch ook licht verbaasd. Misschien at ze er niet van
uit waren gegaan dat ze ook daadwerkelijk op zou komen dagen. De jongen die
zijn hand naar haar op stak, herkende ze meteen. De jongen die deze dag ook met
haar op de foto was geweest. Een glimlach kwam er rond haar lippen te staan. Ze
liep naar hen toe, met nog steeds dezelfde glimlach rond haar lippen. “Hi” zei
ze tegen hen, wanneer ze uiteindelijk stilstond. “Ik ben Abigail” zei ze maar
tot te gehele groep, omdat ze eigenlijk niet heel erg goed wist hoe ze de groep
anders moest begroeten. Uiteindelijk keek ze naar de jongen met de kuif. De
jongen met wie ze de date zou hebben. En als ze heel eerlijk mocht zijn, zag
hij er behoorlijk goed uit. Net zoals hij het in het park ook al deed. Ze streek
een plukje haar achter haar oor en zag hoe een jongen, die zichzelf voorstelde
als Ashton, klaar stond om haar te omhelzen. Ze grinnikte en omhelsde hem
terug. “Hi Ashton” zei ze en richtte zich toen op de andere jongen die zichzelf
aan haar voorstelde als Calum. Ze vond het leuk dat ze net zo open waren als
dat zij zelf dat was. Nu maar hopen dat haar date dit ook was en dat het
daadwerkelijk tussen hen zou klikken. Maar als hij maar iets op zijn vrienden
zou lijken, wist ze maar al te goed dat dit helemaal goed zou komen.

Luke wachtte rustig voor het restaurant. Samen met zijn vier andere beste vrienden en beet zachtjes op zijn
lip. Het was een heerlijke avond. Vandaar dat hij gewoon weer een skinny jeans
en een zwart shirt had aangetrokken en verder niks. Hij, Brynn en de andere
jongens hadden afgesproken dat wanneer het klikte tussen het meisje en Michael,
dat zij dan weg zouden gaan en dat wanneer het minder ging, ze hun vriend uit
de brand zouden helpen. Hij keek naar het meisje dat aan kwam lopen. Ze leek
overduidelijk op het meisje dat vandaag nog in een assepoester jurk rondliep. Hij
zag Ashton en Calum nog al verbaasd
kijken dat ze ook daadwerkelijk was op komen dagen. Hij moest dan ook zachtjes
lachen om de opmerking die daarover gemaakt werd en om Brynn die kort in de
verdediging schoot. Hij richtte zich weer tot het meisjes. Hij kon het niet
laten om breed te grijnzen. Nu ze die jurk niet aan had, kon hij haar nog wat
beter bekijken en misschien was hij nu toch wel lichtelijk jaloers op zijn
beste vriend. Ze zag er echt enorm goed uit. Echt heel erg goed. Hij schudde
grijnzend zijn hoofd. Die Michael had het maar goed getroffen en mocht maar
dankbaar zijn dat Brynn een date voor hem had geregeld. Wanneer het meisje
eenmaal bij hen kwam staan stelde ze zich voor als Abigail. Natuurlijk moest
Ashton zich gelijk voorstellen en daarna volgde Calum. Zo te zien, leek ze het
leuk te vinden dat ze zo reageerden. Iets wat toch een goed teken was geweest. Uiteindelijk
was het dan ook zijn beurt om het meisje welkom te heten. Het had er even op
geleken dat het meisje in gedachten had dat ze met hem op date zou gaan, maar
dat kon hij zich natuurlijk ook verbeeld hebben. Hij ging er dan ook vanuit dat
Brynn duidelijk genoeg was geweest dat de date met Michael was geweest en niet
met hem. Anders kon het nog behoorlijk ongemakkelijk worden vanavond. Daarom
hoopte hij ook maar dat hij zich had vergist en dat het meisje gewoon wel wist
dat ze op date ging met zijn vriend. Hij keek haar aan en grijnsde breed. Hij
boog zich voorover om zo het meisje te kunnen omhelzen. “Hey you. Ik ben Luke.
Leuk dat je gekomen bent” zei hij met een tevreden grijns tegen haar. Hij liet
haar uiteindelijk weer los en bekeek haar zo onopvallend mogelijk nog een keer.
Nu ze zo dichtbij stond kon hij haar toch wat beter bekijken en ze zag er echt
goed uit. Hij keek dan ook naar michael en grijnsde ook goedkeurend.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Niemand wist precies hoe de avond af zou gaan lopen. Daarom hadden Brynn en de jongens afgesproken dat ze erbij zouden blijven, totdat ze konden bepalen of het soepel liep tussen Michael en het meisje. Dat was het lastige als van het uiterlijk uit werd gegaan. Het uiterlijk zei immers helemaal niets over hoe iemand precies was. Een meisje dat er heel erg vrolijk uitzag, mooi misschien wel, kon net zo goed een bitch zijn. Als Brynn dacht aan de meiden die bij haar op school hadden gezeten, was dat precies hoe het was geweest. Natuurlijk niet geweest, maar zo snel mensen echt wisten dat ze er goed uitzagen, kwam er toch een soort arrogantie over zich heen, iets waar ze wel echt heel erg aan kon irriteren. Brynn kende het meisje totaal niet en ondanks dat ze er echt heel erg aardig uit had gezien, wist ze ook maar al te goed dat het heel erg anders uit kon gaan pakken vanavond. Ze hoopte het in ieder geval voor Michael.
Zelf was Brynn toch ook wel benieuwd naar het meisje. Ze zou in ieder geval een paar dingen willen vragen over haar baan. Als het had gekund had ze hier ook heel erg graag gewerkt. Iets wat gewoon niet zomaar ging. Ze kwam niet eens uit de buurt! Daarbij kreeg je ook echt niet zomaar de baan. Vroeger was Brynn wel echt heel erg open geweest. Spontaan. Maar sinds ze een relatie had met Ryan was dat toch iets afgenomen. Bij haar vrienden in de buurt probeerde ze nog altijd toe te geven aan het meisje dat ze ooit was geweest. Daarom had ze ook echt geen moeite gehad om met het meisje te praten. Dat was sowieso wat anders dan met andere jongens praten. Dat laatste had Ryan al helemaal niet graag. Ook niet met deze vier jongens, maar daar probeerde ze nog wel iets tegenin te brengen. Ze wilde ook niet zomaar een vriendschap van heel wat jaren opzeggen.
Toen eenmaal iedereen het meisje had begroet, stapte Brynn ook naar voren. Ze gaf het meisje ook een knuffel, omdat de rest dat ook had gedaan en ze het duidelijk niet ongemakkelijk had gevonden, nou moest ze zeggen dat de knuffels van de jongens één voor één heel fijn waren om te voelen. "Brynn." Stelde zichzelf voor. Ondertussen had ze al gehoord dat het meisje Abigail heette. "Het is inderdaad heel erg leuk dat je bent gekomen!" Dat had ze Luke net ook al horen zeggen en ze was het er wel echt mee eens, ergens was het toch een beetje vreemd. Zelf had ze echt niet geweten of ze wel in had gestemd met zoiets, mocht ze geen vriend hebben gehad en iemand zo naar haar toe was komen lopen. Brynn was echter wel echt blij voor Michael dat ze er mee in had gestemd.

Ergens had Michael ook niet verwacht dat het meisje zomaar zou komen. Hij was uiteindelijk maar van het slechtste uitgegaan. Als hij er vanuit was gegaan dat ze wel zou komen en ze was uiteindelijk niet gekomen, dan had dat alleen maar voor een teleurstelling gezorgd. Toch had hij ook wel weer begrepen dat zoiets voor was gekomen. Hij had ook niet precies geweten wat er tussen de twee meiden was gezegd. Het was wel duidelijk dat Brynn echt heel erg goed haar best had gedaan en dat haar woorden duidelijk heel erg overtuigend was geweest, zoals ze dat zelf zo mooi had gezegd.
Toen iedereen zichzelf voor had gesteld, deed Michael hetzelfde en stelde hij zich ook voor aan het meisje en omhelsde haar maar ook even. Vrijwel iedereen had het op die manier gedaan, dus dan kon hij niet achterblijven. "Het is leuk je weer te zien." Zei hij. Want hij had het vanmiddag toch ook wel heel erg leuk gevonden om haar te zien, ze was echt heel erg enthousiast geweest, niet alleen met de kleine kinderen, maar zelfs toen zij met z’n drieën op de foto hadden gewild. Hij ging er toch wel een beetje vanuit dat het niet zo heel erg vaak voorkwam dat er drie mensen van hun leeftijd op de foto wilden.
Toen hij eenmaal weer terug stapte, zag hij maar al te goed hij Luke hem goedkeurend uitkeek. Hij kon er weinig aan doen, maar hij moest er gewoon lichtelijk door grijnzen. Ondanks dat het niet zijn eigen werk was geweest om haar hier te krijgen.Ergens had Michael niet echt het idee dat het meisje zich er echt van bewust was dat het een date was, misschien dacht ze wel dat ze echt gewoon iets met z’n allen hadden afgesproken. Hij wist ook niet precies wat er was gezegd tussen haar en Brynn en op het moment vond hij dat toch best wel jammer.
"Zullen we dan maar naar binnen gaan?" vroeg Michael, terwijl hij naar binnen keek. Het was niet heel erg druk, wat op het moment wel fijn was. Op sommige momenten was het gewoon niet heel erg fijn als ze tijdens het eten telkens maar weer werden onderbroken om foto’s of handtekeningen. Hij hield echt wel van hun fans, maar op sommige momenten kwam het gewoon niet zo heel erg goed uit. Vandaag in het park waren ze toch ook al een paar keer aangehouden. Al waren er ook genoeg mensen geweest die hadden begrepen dat ze ook snel weer door hadden willen gaan. Iets wat niet zomaar kon in een wachtrij.
Omdat hij een paar instemmende geluiden hoorde en hij ook Brynn zag knikken, opende hij de deur, zodat hij naar binnen kon lopen, er niet echt bij nadenkend dat hij de meiden misschien wel eerder had moeten laten gaan. Dat soort dingen gingen niet echt door zijn hoofd heen.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigailstreek een plukje van haar blonde haar achter haar oor en begon aan zichzelf te
merken dat ze toch lichtjes zenuwachtig begon te worden. Iets wat eigenlijk
niets voor haar was. Dagelijks stond ze met honderden kleine kinderen op de
foto. Kinderen die naar haar op keken, die haar zagen als een idool. Iemand die
enorm belangrijk was in hun nog jonge leven. Zacht beet ze op haar lip en liet
die gedachte uiteindelijk maar weer eens varen. Ten eerste omdat ze voor het
eerst sinds een lange tijd met haar werk bezig was en ten tweede omdat het haar
nu niet bepaald hield. Ergenswas het dan ook nog eens overweldigend dat ze hier nu met een toch wel grote
groep onbekende mensen stond, ondanks ze zich net voor had gesteld. Ze
probeerde de namen goed te onthouden, wat haar toch aardig goed af ging. Het
was fijn om te horen dat het leuk was haar te ontmoeten, dat maakte het toch
nog wat beter. Dit overweldigende gevoel had haar toch wel een klein beetje aan
het twijfelen gebracht. Had ze er wel ja op moeten zeggen? Had ze dit uit een
impuls gedaan? Maar aan de andere kant kon ze hier niet meer onderuit. Het zou
er alleen maar vreemd uit zien als ze er nu opeens vandoor zou gaan. En
bovendien vond ze dat ze dat nu niet meer kon maken. Daarbij was ze hier nu
toch. Wat kon er gebeuren? Dat de jongen toch een klein beetje tegen valt? Als
dat het ergste was, dan had ze eigenlijk niets te klagen gehad. En de voordelen
waren misschien wel groter dan de nadelen hiervan. Als het allemaal een groot
succes zou worden, had ze een leuke jongen leren kennen die ze hopelijk vaker
zou gaan zien en zijn vrienden had ze daarbij dan ook nog eens leren kennen,
waarmee zij zelf ook nog eens bevriend zou kunnen worden. Dat was voor haar
namelijk heel belangrijk. Dat de vrienden haar ook mochten. Uiteindelijkwerd ze uit haar gedachten gehaald door de laatste jongen die haar begroette. Zijn
naam was Michael en hij was ook uiteindelijk degene die voorstelde om naar
binnen te gaan. Ook zij knikte, net wat de meeste andere deden. Ze kon namelijk
niet ontkennen dat ze na een lange dag werken een enorme trek had gekregen. Een
goede maaltijd ging er dan ook zeker in. Abigail was ook benieuwd naar wat dit
restaurant haar te bieden had, aangezien ze hier eerlijk gezegd nog nooit
gegeten had.Haarblik had ze uiteindelijk op de jongen voor haar gericht. Luke. De jongen waar
Abigail van dacht dat ze een date mee had. Ze moest toegeven dat hij er zeker
niet verkeerd uit zag. Zelfs de achterkant was perfect. Opnieuw beet ze op haar
lip en voelde hoe haar wangen lichtjes rood kleurden. Ze hoopte dat niemand dat
door had. Ze keek uiteindelijk naar hoe de jongen aan tafel ging zitten die hen
aangewezen werd en zag hoe wat van de andere jongens zijn voorbeeld volgde.
Abigail pakte vervolgens de eerst volgende lege stoel en ging zitten. Lukekon het nog steeds niet geloven dat het meisje daadwerkelijk op was komen
dagen. Aan de andere kant vond hij het ook echt enorm stoer van haar. Zelf zou
hij het namelijk enorm eng vinden als hij zelf mee werd gevraagd om iets te
doen met een groep volslagen onbekenden. Hij zou waarschijnlijk niet durven
komen; niet op komen dagen. Wat als de groep niet te vertrouwen was geweest?
Daar moest hij niet aan denken. Natuurlijk waren hij en zijn vrienden meer dan
te vertrouwen en zouden ze het meisje geen vlieg kwaad doen. Maar omdat hij
zelf zoiets totaal niet zou doen, vond hij het echt enorm stoer van haar dat
zei dat juist wel deed. En voor zijn vriend Michael al helemaal. Hij en Calum
waren de twee die nu al een aardige tijd single waren. Iets waar ze geen
problemen mee hadden gehad. In ieder geval niet dat Luke zelf merkte, maar hij
gunde Michael een leuk meisje. Net zoals Luke zelf had gedaan. En Ashton
natuurlijk ook. Natuurlijk wist Luke wat de jongens af en toe uit haalden. Zelf
deed hij dat ook, voor hij Arzelea leerde kennen. Maar uit eigen ervaring moest
hij toegeven dat het toch wel fijn was om iemand te hebben waar hij alles mee
delen kon. Natuurlijk hadden de jongens elkaar en Brynn die hun altijd goede
advies gaf, maar dat was ergens toch wel anders dan het hebben dan een
vriendin. Hijwist wel dat hij nu wel heel erg snel ging. Dat hij een beetje te hard van
stapel liep, maar soms hield hij er van om over dit soort dingen na te denken.
Hij en de anderen kenden het meisje totaal niet. Ja ze wisten haar naam en
daarbij zag ze er ongelofelijk goed uit. Ook dat kon hij niet ontkennen. En
zeker nu ze niet meer in een grote prinsessenjurk rond liep en nu normale
kleren aan had, kon hij het niet laten om haar eens een goede blik te geven. Ze
zag er beter uit dan hij had verwacht en ergens vond hij het dan ook echt super
tof dat Brynn haar zo ver had gekregen om ook daadwerkelijk op te komen dagen.
Ook al bleef het misschien maar bij een one night stand. Grijnzendschudde hij zijn hoofd en keek uiteindelijk naar Michael die voorstelde om naar
binnen toe te gaan. Hij maakte een instemmend geluid. Hij had een enorme trek
en kon niet wachten om eindelijk te kunnen eten. En daarbij wilde hij Michael
verder niet van zijn date met het meisje af houden, om heel eerlijk te zijn. Hij
liep de groep dan ook achterna en merkte dat het meisje achter hem liep. Hij
grijnsde kort en ging aan de aangewezen tafel zitten. Het meisje pakte een lege
stoel schuin tegenover hem en zag hoe ze op die stoel plaats nam. De stoel
naast hem was ook leeg dus hij nam aan dat Michael daar zou gaan zitten.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De laatste zonnestralen schenen nog naar binnen in het restaurant. Blij dat had gereserveerd, liep Brynn mee naar binnen. De verschillende gesprekken die in het restaurant werden gevoerd, werden met elkaar vermengt in één groot geroesemoes. Iets wat de gezelligheid van de plaats zeer ten harte deed. De grote van de plaats was beperkt. Hooguit vijfentwintig tafeltjes stonden verspreid over een nog best grote oppervlakte, waardoor iedereen toch zijn eigen plekje kreeg, zonder dat het kil leek. De perfecte plaats voor een eerste date, zo vond Brynn, die de ruimte om haar heen eens goed in zich opnam. Het restaurant had goede recensies, die duidelijk niet alleen over het eten gingen.
Het vijftal had niet echt een strategie afgesproken. Zoiets als dit was dan wel niet vergelijken met een game, maar het was makkelijker geweest als ze echt iets hadden afgesproken. Het eten zouden ze in ieder geval samen gaan doen. Brynn begon zelf behoorlijk hongerig te worden, dus iets lekkers te eten kon er bij haar zeker in. Zelf was ze toch nog van plan om terug te gaan naar het park vanavond. Mocht het nodig zijn, trok ze de rest van de jongens dan wel met zich mee. Ze vond het dan echt niet erg om alleen terug te gaan, maar het was veel gezelliger om samen te genieten van alles wat Disney te bieden had en ze vond het al helemaal nodig als ze Michael er een beetje mee kon helpen. Eenmaal bij de juiste tafel aangekomen, vond er al snel een verdeling plaats. Iets wat rustig verliep, wat ook nog wel eens anders kon. Vandaag nog in de verschillende attracties, het was wel een beetje zonde geweest dat telkens één iemand alleen had moeten zitten. Brynn had het niet heel erg gevonden om zo nu en dan alleen te zitten. Iets wat niet eens was gebeurd. Ze had wel van Calum te horen gekregen dat het haar dagen waren en dat hij had gevonden dat ze niet alleen in een attracties had mogen zitten. Michael had het er later op gegooid, toen ze in de Buzz Lightyear attractie hadden gezeten, dat hij gewoon naast iemand willen zitten, waar hij van kon winnen. Wat hem een duw en de woorden "Jij kan toch van iedereen winnen." had opgeleverd.
Uiteindelijk zat Brynn nu naast Abigail en al snel kwam Michael tegenover haar zitten. Calum en Ashton zaten beiden aan het hoofd van de tafel. De donkerharige jongen aan haar kant. Iets wat ze toch wel fijn vond. Want nadat ze een cola had besteld, drank kon ze immers nog niet hebben in Amerika, keek ze Calum even met een betekenisvolle blik aan. "Cal?" vroeg de blondine er lachend bij, wat voor de jongen genoeg was om te weten wat er aan de hand was. Brynn was, net zoals best wel veel mensen, niet de beste als het ging om keuzes maken. Iets wat niet anders was als ze in een restaurant zat. Vaak vond ze dan wel een slachtoffer, wie met haar twee gerechten zouden willen delen. Calum was er vaak wel toe bereid en de reden waarom ze hem durfde te vragen was toch ook wel omdat hij het van haar gewend was.
Bij deze vier jongens vond ze het nog niet eens zo erg om dit soort dingen te vragen. Calum stemde eigenlijk altijd wel in, iets wat hij nu ook deed "Altijd. Echt altijd." Zei Calum lachend tegen haar. "Maar oké, als ik wel één van de twee gerechten uit mag kiezen!"

Ondanks dat niemand het meisje kende, hing er wel een hele ontspannen sfeer. Niet alleen voor Michael, maar ook voor de rest was het wel een beetje aftasten wat er nou precies zou gaan gebeuren vanavond. Dat het meisje was gekomen was al heel wat. Ergens was het wel fijner geweest als hij niet met de rest had moeten zitten. Het voelde alsof er best wel wat druk op zijn schouders lag. Zijn vrienden waren toch over zijn schouders aan het mee kijken naar wat hij zou zeggen. Op sommige momenten was dat niet echt wat iemand nodig had. Zeker niet als het om dit soort dingen ging.
Toen ze eenmaal aan tafel zaten, raakte Michael toch al wel iets op zijn gemak. Ondanks dat hij niet tegen over Abigail kon zitten, wat makkelijker was geweest met het praten. Het stelde hem echter wel op zijn gemak dat hij tegenover Brynn zat en nog meer dat ze gewoon in een heel eigen gesprek verwikkeld was met Calum, over het ding wat ze altijd probeerde als ze ergens gingen eten. Michael zelf was er niet heel erg weg van om zijn eten met haar te delen, maar ze vond altijd wel een slachtoffer, ze wist ook wel bij wie ze moest zijn. Hij en Ashton waren er niet zo gemakkelijk in. Maar bij Calum en Luke kreeg het meisje het altijd voor elkaar. Michael vroeg zich wel af hoe ze dat precies voor elkaar kreeg. Ergens was het nou ook weer niet zo heel gek, als hij het zo bedacht. Want ze kreeg eigenlijk altijd van alles voor elkaar bij die twee.
Mensen zouden zeggen dat wanneer je een meisje tussen vier jongens zette, er dan vanzelf ergens gevoelens zouden komen. Niets was minder waar, natuurlijk had hij er ook wel eens over nagedacht. Calum en Luke waren beiden wel heel erg gek op Brynn, de band die daar was, was gewoon apart. Meer dan hij met haar had en hij wist haast wel zeker dat Ashton ook niet zoiets had met Brynn, ondanks dat ze beiden gek op haar waren? Toch kwam van dat soort gevoelens echt niets kijken. In al die jaren was er niets geweest, als er iets had gezeten, had hij het vast wel gehoord.
De jongen probeerde het meisje dat schuin tegenover hem zat, in te schatten, wat wel een beetje moeilijk was. Hij was ondertussen al wel tot de conclusie gekomen dat ze hen niet kende. Zo’n gevoel gaf ze in ieder geval af. Al was er ook nog de optie dat het haar helemaal niets deed. Wat het ook was, hij vond het in ieder geval fijn dat het zo was. Daardoor zat er niet al meteen een vooroordeel in haar hoofd.
Nieuwe mensen ontmoeten wanneer je bekend was, was soms wat moeilijk. Van de helft wisten ze niet wat ze wilden, met welke intentie ze contact zochten of een vriendschap wilden. Michael had er op sommige momenten wel moeilijk mee. Helemaal als mensen hem na een tijdje zat leken te worden.
Michael wist niet precies hoe hij moest beginnen met praten, maar dat was wel hetgeen wat hij moest doen en dat wist hij zelf ook maar al te goed. "Ik vind echt dat je een hele gave baan hebt." In feite was het een beetje te vergelijken met wat zij deden, elke dag dat ze werkte, trad ze op als een prinses. "Ben je alleen Assepoester? Of speel je ook andere prinsessen?"

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail haalde voorzichtig eenhand door haar lange blonde haar heen. De zenuwen die er door haar lijf heen
gierden, leken nu toch wel ietsjes minder te worden. Misschien kwam dit doordat
ze nu toch wat omringd werd door wat meer mensen, die net als zij in het
restaurant aan het eten waren. Ook al was dit restaurant niet al te groot
geweest. Er stonden maar zo’n 25 tafels, die wel allemaal bezet waren, nu de
groep waar ze zich bij had gevoegd, aan hun tafel hadden plaats genomen. Er
hing in dit restaurant ook een aangename sfeer, wat haar zenuwen toch wat af
nam. En daarbij had ze nu niet echt meer het idee dat de aandacht op haar
gericht was nu ze eenmaal aan tafel waren gaan zitten. De groep leek zich toch
een klein beetje op te splitsen in wat kleinere groepjes en hier en daar waren
onderling al wat gesprekken begonnen. Dat vond ze ergens toch wel fijn. Dat de
groep nog onbekende mensen hun gang gingen, zonder dat het ook daadwerkelijk
ongemakkelijk leek te worden. Nadat ze, net als iedereen,wat te drinken had besteld keek ze naar de jongen met de blonde kuif die
tegenover haar zat. Ze kon hem nu, zonder dat het daar op leek, rustig een
keertje bekijken. Aangezien hij de jongen was waarmee ze volgens het andere meisje
op date zou zijn deze avond. En als Abigail heel eerlijk mocht zijn, mocht ze
zeker niet ontevreden zijn over hoe hij er uit zag. Het was een knappe jongen,
dat moest ze toegeven. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen.
Uiterlijk was voor haar niet het belangrijkste waar ze op oordeelde of ze een
jongen zag zitten of niet. Natuurlijk speelde het ergens wel een rol, dat
ontkende ze helemaal niet, maar toch vond ze het innerlijk van een persoon vele
malen belangrijker dan het uiterlijk dat die persoon had. Hoe knap een jongen
dan ook wel niet mocht zijn. Als het innerlijk van diegene haar helemaal niet
aan stond, ging ze niet met die persoon verder. Dat leek in haar ogen gewoon
geen goed idee. Zachtjes beet ze op haar lipen keek op, wanneer een van de andere jongens die tegen haar begon te praten.
Michael, als ze het goed onthouden had. Opnieuw verscheen er een glimlach rond
haar lippen, wanneer hij haar vertelde dat ze een hele gave baan had en of ze
alleen Assepoester of juist nog meer prinsessen speelde. Ze streek een plukje
haar achter haar oor, voor ze antwoord op hem gaf. “Dank je” begon ze
glimlachend. “En ik speel alleen Assepoester en dat doe ik twee keer op een
dag. Meestal tussen de twee en drie uur, zodat ik op de foto kan met de
kinderen die op dat moment in het park rond lopen” voegde ze er uiteindelijk
aan toe. Eigenlijk was ze ook wel benieuwd naar wat hij precies deed. Hij kwam
haar bekend voor. Net als de 3 andere jongens, maar ze kon haar vinger er niet
op leggen waar ze hen nu precies van herkende. Daarom besloot ze maar om gewoon
te vragen wat hij nu voor werk deed, omdat ze er nu toch wel erg nieuwsgierig
naar was en om het gesprek toch een beetje vloeiend te laten verlopen. “En wat
doe jij precies?” vroeg ze hem.

Luke hield zijn hoofd eenklein beetje schuin en keek naar de tafelindeling, wanneer iedereen een plekje
had weten te vinden. Het was misschien niet helemaal handig dat het meisje
tegenover Luke zit in plaats van tegenover Michael. Dat had misschien ook wel
wat beter geweest om een gesprek te kunnen beginnen. Dat leek Luke tenminste
gemakkelijker, maar hij zou zich er verder niet heel erg veel mee bemoeien. Dit
was Michael zijn date en ze zouden als zijn vrienden pas inspringen wanneer het
pas echt nodig was geweest. Hij keek even naar het meisjetegenover zich en grijnsde naar haar, wanneer hij merkte dat zij hem ook aan
keek. Toch voelde het een klein beetje raar. Alsof ze niet al te zeker wist met
wie ze nu precies op date was. Hij hoopte dan ook dat Brynn duidelijk was
geweest dat Michael degene was met wie ze op date zou gaan en niet met Luke zelf.
Aangezien ze naast elkaar stonden wanneer Brynn haar die vraag had gesteld. Dat
had natuurlijk voor verwarring kunnen zorgen. Dus hij hoopte dat het wel goed
was gegaan met het vragen. Maar al snel begon Michael een gesprek met haar en leek
het meisje enthousiast. Antwoord te geven op de vragen die haar had gesteld.
Een grijns verscheen er opnieuw rond
zijn lippen en besloot die twee maar wat ruimte te geven. Voor zover dat zou
gaan lukken in deze instelling. Het was dan natuurlijk een date en hij en de
rest van de groep wilde zich niet gaan bemoeien met de groep zover het niet
nodig was. Zacht beet hij op zijn lip en keek uiteindelijk maar naar Ashton,
die aan het hoofd van de tafel zat. Daar begon Luke zelf een gesprek mee.
Aangezien ook hij zich toch een klein beetje bezig moes houden. Hij kon
moeilijk het meisje in de gaten blijven houden en om nou alleen maar een beetje
voor zich uit zitten staren wat natuurlijk ook helemaal niks. En om met Ashton te pratenvond hij natuurlijk helemaal niet erg. Verre van zelfs. De jongens waren als
broers voor hem en hij voelde zich meer dan op zijn gemak met hen. En hij wist
dat de jongens er precies hetzelfde over dachten als hij dat deed. Daar maakte
hij zich alles behalve zorgen over. Het gesprek tussen de tweejongens ging al snel over wat ze vandaag allemaal hadden gedaan en wat ze beide
gemist hadden op de momenten dat ze niet met zijn allen ergens in waren gegaan.
Luke schoot dan ook een paar keer in de lach. Niet alleen om de dingen die hij
allemaal te horen kreeg, maar ook om de aanstekelijk en o zo bekende lach die
Ashton had. Het kon gewoon niet dat jij niet moest lachen op het moment dat
Ashton aan het lachen was midden in een gesprek met hem.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een omgeving waar het gezellig was, was beter voor een eerste date. Brynn wist niet of Michael en Abigail het op die manier zagen. Als een date, maar voor haar was het wel een beetje. Alleen dan met meerde mensen. Aan de tafel waren verscheidene gesprekken gaande, waardoor het wel een beetje leek alsof het tweetal een beetje alleen was. Voor Brynn was dat belangrijk, want ze moesten elkaar wel leren kennen. Pas dan konden ze besluiten of ze elkaar leuk vonden of niet.
Een kleine glimlach speelde om het gezicht van het meisje, omdat ze het voor elkaar had gekregen dat Calum zijn eten met haar zou gaan delen. Er kwam dan ook niet veel later een meisje naar hun tafel gelopen met een zestal kaarten die ze uitdeelde. Brynn zag maar al te goed dat Calum zijn ogen even over het lichaam van het meisje liet glijden, waardoor ze vanzelf ook een beetje keek, ze wist niet eens waarom. Dat soort dingen gingen vaak vanzelf. Door het hoofd van Brynn ging wel eventjes dat iedereen die hier ergens werkte, haast mooi was. Alsof werkgevers alleen meiden en jongens aannemen die aangenaam waren om naar te kijken. Ze kon zich best voorstellen dat mensen zich een beetje onzeker door konden voelen. Zelf wist ze niet zo heel erg goed wat ze er van moest vinden. Er was misschien een tijd geweest waar ze zich er ook onzeker door had gevoeld, ondertussen deed ze dat niet meer. Juist ook omdat ze een vriend had gekregen.
"Wat neem je?" vroeg Brynn terwijl ze haar ogen over de kaart liet glijden en even met Calum meekeek, om te zien waar hij precies naar keek. De vinger van Calum bleef al snel boven een gerecht hangen, die haar niet aanstond. Er zaten namelijk champignons in en die lustte ze echt niet. Wat Calum ook maar al te goed wist, waardoor hij een duw kreeg van het meisje dat naast hem zat.
Voorzichtig probeerde Brynn daarom ook de aandacht van Luke te trekken. Ze keek hem een tijdje aan, in de hoop dat hij op een gegeven moment wel door zou hebben dat hij bekeken werd en daarom op zou kijken. Iets wat jammer niet zo was. Dan moest ze zijn gesprek met Ashton maar onderbreken. "Luke?" Ze wilde het gesprek tussen Michael en Abigail ook niet storen, ondanks dat ze nu haast wel wist dat ze deed, omdat ze nu toch een beetje door elkaar aan het praten waren. Toen ze merkte dat ze eenmaal de aandacht van Luke had, ook mede doordat Ashton haar ook aankeek, ging ze verder. "Wat neem je? Calum doet gemeen." Waarna de genoemde jongen begon te lachen en even zijn arm om haar heen sloeg. "Kom op, je houdt toch van mij?" Ze gaf hem nog een klein duwtje. "Nee, je bent gemeen." Het glasharde gezicht wat ze op probeerde te zetten, mislukte een beetje omdat ergens wel moest lachen. Het was nog nooit voorgekomen dat ze ruzie had gehad met één van de jongens. Zeker niet om zoiets doms.

Er waren voordelen om met z’n allen af te spreken. Michael had ze overwogen, maar had ook wel echt gezien dat er nadelen aan hadden gezeten.
De voordelen bestonden toch vooral aan de dingen die ze samen konden doen als het niet helemaal lekker liep. Gesprekken konden worden gered. Daar zat echter ook wel meteen een nadeel. Er waren een vijftal oren die alles mee zouden gaan krijgen wat er allemaal werd gezegd. Ook de slechte dingen.
Michael was al niet heel erg goed in dit soort dingen en dan waren die vijf er ook nog bij. Mensen die hem hierna het echt niet gingen laten vergeten als hij iets verkeerd had gezegd. De jongens om een andere reden dan Brynn. Grote kans dus dat hij sowieso op zijn kop zou gaan krijgen
Als hij hier iets langer over na ad kunnen denken, had hij misschien wel besloten om dit niet te doen. Ergens was het ook gekkenwerk en helemaal niets voor hem. Vond hij zelf dan. Nog steeds was het heel erg lief van Brynn dat ze zoiets had willen regelen. Om welke reden wist hij ook niet echt. Uiteindelijk gaf het ook niet. Het ging erom dat hij de onzekerheid maar een beetje weg moest drukken. Nu ging het er om, om een normaal gesprek te voeren en zelf wist hij maar al te goed dat iemand opvrolijkte als hij over iets kon praten wat ze leuk vonden. In zijn ogen vond Abigail haar baan echt leuk. Er was heel erg veel te zien in haar ogen die de vrolijkheid ook wel meebrachten en hij vond ze toch echt wel heel erg mooi om er in te kijken. Haar ogen was toch ook wel iets wat echt aan haar opviel. Michael probeerde aandachtig te luisteren, dit was geen moment waarop hij ineens afgeleid kon raken en niet mee kreeg wat het meisje te vertellen had. Ondanks dat het wel echt interessant was. In zijn ogen was het toch ook een manier van optreden. Zij trad op als Assepoester, twee keer op een dag.
"Je deed het echt heel erg goed met de kinderen." Complimenteerde hij haar, hij had het haar niet nagedaan. Uiteindelijk bedacht Michael zich toch dat het niet echt een geweldig compliment was, want het was haar baan, daarvoor was ze aangenomen. "Maar daar wordt je vast op aangenomen." Mompelde hij er dan ook achteraan. Ergens luchtte het hem wel op dat ze duidelijk niet had geweten wie ze precies waren. Dat betekende dat het meisje geen oordeel over hen had gehad voordat ze hier was gekomen. Ze hadden een lege pagina die ze zelf konden gaan beschrijven. "We zitten in een band." Hij keek even naar de rest van de jongens en zijn ogen bleven bij Brynn hangen. "Behalve Brynn dan, Brynn is saai, die gaat naar school." Zei hij lachend. Ook wel een beetje om gewoon af te leiden van het hele band ding. Om eerlijk te zijn hoefde hij daar nu niet meteen over te praten. Het was een heel erg groot deel van hem, iets wat hij geweldig vond om te doen. Het was echter niet het enige aan hem.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld