Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Dazy
Fijne dagen 🎄
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
RPG The prediction of the eight (schrijf)
Dauntless
Wereldberoemd



Nog even staarde Valentina naar buiten voor ze het gebouw verliet. Ze reed zelf naar haar huis, een chique loft in het hart van de stad. "Jij ben laat thuis." hoorde ze een stem zeggen toen ze binnen kwam.
"Inderdaad en ik ben nogal moe dus zou liefst meteen gaan slapen."
"Mijn liefste Valentina ben je daar echt zeker van?" de stem streelde verleidelijk haar hals. Ze had moeite er niet aan toe te geven.
"Mephistopholes, Ik ben er zeker van dat er nog genoeg andere stervelingen zijn die met plezier de lakens met je zouden delen." Valentina kleedde zichzelf uit zodat ze haar pyjama kon aandoen.
"Maar Valentina jij bent de enige naar wie ik verlang, dat weet je toch? Ben je al mijn giften aan jou dan vergeten. Laat me je vleugels alsjeblieft zien. Het heeft me veel tijd gekost ze te ontwerpen."
Val ademde vermoeid in, maar spreidde toch haar vleugels. Het was niet bepaald slim een demon te weigeren en wie weet zou hij haar hierna met rust laten. 
"Prachtig, werkelijk prachtig." zei de demon.
"Wel daar denk ik anders over. Ze mogen dan wel mooi zijn, maar praktisch zijn ze allerminst. Vliegen met glazen vleugels, dat is onmogelijk."
Dit bracht de demon aan het lachen.
"Valentina ik heb je gezegend met de krachten van het element lucht. Vliegen met of zonder vleugels is voor jou absoluut niet onmogelijk. Je moet alleen oefenen." Ze voelde hoe twee armen haar naakte lichaam omhelsden en hij een menselijke vorm aannam. "Laten we naar bed gaan, dan vertel ik je honderduit over hoe'n prachtig schepsel je wel niet bent."
Anoniem
YouTube-ster



Terra draaide zich om en sloeg weer een kreet, een jongeman stond tegenover haar. 'Hoe.. Wie.. Waarom.. Geef hier!' Ze griste het potlood uit zijn handen en keek hem onderzoekend aan. 'Vind je dat normaal, zomaar mensen besluipen?' Ze zetten haar handen in haar zij, 'ik ben echt niet bang voor je hoor als je dat soms denkt.' Ze gooide een pluk haar naar achteren en kalmeerde iets. 'Hoe ben je hier gekomen? Je komt namelijk niet zo snel in dit stuk bos.' Ze wriemelde met haar vingers door haar haren. Iets aan deze jongen klopte niet helemaal, zou hij gezien hebben wat er net was gebeurd? Als dat zo zou zijn zou het foute boel zijn, straks verklaard hij haar voor gek omdat ze met hoopjes aarde aan het gooien was. Ze was zo zenuwachtig aan het wiebelen dat ze struikelde. In gedachte vloekte ze, verdomme hij zal wel denken wat voor een gestoorde hij heeft gevonden. Ze stond op, er zat aarde op haar benen, zonder er bij na te denken klopte ze het weg maar door de beweging van haar handen bewoog de aarde mee. Grote ogen keken naar de jongen voor haar. Ze deed haar handen achter haar rug en glimlachte. 'Haha, ik ben zooooo onhandig soms.' één hand strak ze uit. 'Ik ben Terra.' Ze had geen idee waarom ze zich zo vlot voorstelde maar deze jongeman had iets, iets waardoor hij wel vertrouwd aanvoelde.
Delutix
Internationale ster



Het meisje stommelde en struikelde, zowel letterlijk als over haar eigen woorden. Lenath grinnikte zachtjes achter zijn hand. Hij wist dat hij het niet moest doen, maar ze was zo ontzettend onhandig bezig dat het leuk werd.
'Ik besloop je niet, ik gaf alleen je potlood terug.' Lenath grinnikte opnieuw om haar houding. 'Je hoeft ook niet bang voor me te zijn. Ik doe niets.' Om zijn woorden wat kracht bij te geven, stak hij zijn handen kort op in een gebaar van overgave. Ze vroeg hoe hij daar was gekomen, een vrij logische vraag eigenlijk.
'Gewoon, over de haag,' antwoordde hij. Ze zaten in hetzelfde bootje, hoe dan ook. Hij hoefde er hier niet over te liegen. Hij kon haar net zo goed helpen nu hij er toch was.
Nog steeds stond ze te wiebelen en ineens viel ze om. Lenath kon het niet laten en grinnikte voor de zoveelste keer om het zenuwachtige gedrag van het meisje. Ze stond op en klopte het zand met haar handen weg. Hij deed net alsof hij niet had gezien hoe het zand in het rond danste door haar handen.
Ineens veranderde haar houding compleet en stelde ze zich voor. Nat wist dat ze hoopte dat hij het niet had gezien en zich normaal probeerde te gedragen, maar als je houding van zenuwachtig naar zelfverzekerd gaat, valt dat op.
'Nat,' stelde hij zich voor en hij schudde haar hand.
Toen ze even niets zeiden, besloot Nat maar meteen met de deur in huis te vallen. Het zou niemand helpen als hij gewoon deed alsof hij niets gezien had. Hij wilde haar helpen, maar dat moest ze wel weten waar ze aan toe was. En hij ook.
'Ik zag wat er gebeurde,' zei hij daarom. Nat zag dat het meisje voor hem, dat zojuist ongeveer twee seconden een beetje was ontspannen, verstijfde. 
'Hoe bedoel je?' Ze hoopte dat het over iets anders ging, dat kon hij aan haar zien.
'Met het zand. Eerst op de boom en nu van je kleren,' ging hij verder. Haar ogen werden wat angstig. 'Ik ben hier niet om je te veroordelen. Ik hoorde je schrikken en wilde helpen. Toen zag ik het.' 
Nat nam een korte pauze. 'Ik ren niet weg en ik snij je niet open. Dat heeft een reden.' Hij wist dat dit niet de beste woorden waren die hij uit had kunnen zoeken, maar het ging hem er nu om dat ze niet bang voor hem zou zijn.
'Ik snap wat je doormaakt. Ik heb het met lucht,' vertelde hij haar, waarna hij zijn hand optilde en een minuscule tornado op zijn andere hand maakte door met zijn vinger een paar rondjes te draaien.
Vervolgens maakte hij van de hand met de tornado een vuist en kneep het ding samen, waardoor hij verdween.
'Ik wil je helpen, maar daarvoor moet je me vertrouwen.'
Ladybambi
Internationale ster



Riley keek de jonge vuurgast aan, toen hij de deur voor hem opende. "Ik zag je net, op het bouwterrein. Mooie vuurwerkshow liet je zien. Complimenten, maar wel een beetje opvallend." zei Riley dan ook. De sterren schitterden in de lucht, en het licht van de volle maan scheen schuin in zijn gezicht, waardoor zijn ogen best vreemd op begonnen te lichten. Zijn blauwe ogen, die in bepaald licht zwart of paars werden, waren nu blauw. Zo blauw als vuur was met een volledige verbranding zonder roet.
"Zeg eens, ben jij de enige met zulke krachten?" vroeg Riley toen. Die jongen had dus blijkbaar niet door dat Riley zelf ook krachten had, maar hij vroeg zich af of er naast hem en die jongen nog iemand was. ze konden toch niet de enigen zijn met krachten toch. "Of misschien ook wel" klonk er opeens een bekende stem in zijn hoofd, maar Riley probeerde het te negeren. Zijn 'bescherm' demon had al tijden niets meer van zich laten horen en nu kwam hij opeens? Ow wat fijn. Meestal moest die demon dan wat van hem hebben, maar wat nu weer? Seks was het meest gevraagd en dat kon Riley niet weigeren. Toch hoopte hij op iets anders. Hij had geen zin in seks, al was dat iets wat hem een lange tijd in leven had gehouden.
Anoniem
YouTube-ster



Arvi leek niet heel erg onder de indruk van de gozer die voor hem stond. Arvi leek zich te vervelen; hij rolde met zijn ogen en een zucht verliet zijn lippen. 
'Je gaat het vast niet geloven als ik zeg dat ik een goochelaar ben, of wel?' Arvi fronste, maar uiteindelijk haalde hij zijn schouders op.
'Kijk, het feit dat jij speciaal naar mij toe komt, mij stalkt, puur om dit te zeggen, verteld mij al genoeg.' Merkte Arvi op, 'Het verteld mij namelijk dat jij geen interesse hebt in mij, maar puur in wat jij hebt gezien. Wat zou betekenen dat jij ervaring hebt met dat soort dingen, het misschien al eens eerder hebt gezien, of het zelf kunt.' Arvi leunde een beetje richting de jongen, armen over elkaar. 
'Dus, bakje koffie?' Arvi draaide zich om en liep naar binnen, de deur liet hij open staan. Hij zou toch maken dat hij weg kwam de volgende ochtend, dus waarom niet een nachtelijk bakje koffie drinken met een wildvreemde die blijkbaar iets afwist van die vreselijke krachten. 
'Je bent een idioot.' Ze leunde tegen de muur aan, armen gekruist en haar ogen keken fel in die van hem. 'Echt waar, Octavion... wat moet ik toch met jou? Illegale races, explosies, en wild vreemde mensen mee naar binnen nemen?' 
Arvi negeerde de beeldschone dame, want hij wist dat de jongen haar toch niet kon zien of horen, en dat hij er nogal raar uit zou zien als hij tegen een muur zou staan praten. 
Ladybambi
Internationale ster



Riley keek de jongen aan. Hij had mensenkennis, dat moest Riley toegeven. "Je denkt dat je veel weet, maar zo te koop lopen met je krachten is niet verstandig. Het kan voor veel problemen en slachtoffers zorgen. Je kunt niet overal voor weglopen" antwoordde Riley daarom en grijnsde toen de jongen zei dat hij er ervaring mee had of zelf ook zulke krachten had. "Ik ben af en toe zelf ook een kaarsje" antwoorde Riley droog en knipte met zijn vingers, waar een klein vlammetje op begon te dansen, die niet veel later weer verdween.
Toen de jongen hem naar binnen vroeg, stapte hij rustig naar binnen. "Is het wel verstandig om naar binnen te gaan? Je kent die jongen niet eens en hij is waarschijnlijk net als jij immuun voor vuur" klonk de stem van zijn beschermdemon, maar Riley negeerde het. Zoveel kon het toch geen kwaad? Wat was er mis met een kopje koffie?
"Mijn naam is trouwens Riley" zei Riley daarom en keek het huis een  beetje rond. "Leuk optrekje" zei hij en merkte dat zijn beschermdemon met iemand aan het praten was, die hij zelf niet kon zien of horen. Had die jongen ook een beschermdemon? Het gesprek leek meer op een ruzie, maar aangezien hij de helft niet kon volgen, zou hij het niet met zekerheid durven zeggen. Heel soms leek hij andere demonen te kunnen horen, behalve de zijne, maar dat was bijna nooit. De laatste keer was hij nog een kind. Het was ook maar net of die demonen zelf wilden dat hij ze zag en hoorde. Iets wat ze meestal niet wilden.
Anoniem
YouTube-ster



Arvi haalde zijn schouders op, zijn rode ogen leken afwezig, alsof hij mentaal met iemand in gesprek was, of aan het luisteren was. Uiteindelijk uitte hij een zucht en zette hij een kop koffie neer op de houten tafel. Arvi ging op een stoel zitten, en wees naar de lege stoel aan de andere kant van de tafel. 
'Okay, Riley dus. Mijn naam is Arvi.'  Hij had geen zin om zijn gehele naam hier op tafel te gooien, nergens voor nodig, 'En ik kan het zeker proberen, dat weglopen. Heeft mij eerder ook al geholpen.' Hij uitte een zacht lachje, hoewel het niet zo vrolijk klonk. 
'En kun jij nou eindelijk eens je mond houden?' Hij snauwde opeens richting de muur, 'wat ben je toch een vreselijk irritant soms, Gabriel.'  
Gabriel keek hem eventjes boos aan. 
'Hoe durf je zoiets te zeggen tegen mij? Heb je enig idee hoe gelukkig jij je zou moeten voelen met mij als je beschermengel? Maar nee hoor, meneertje laat wildvreemden binnen, bied ze koffie aan en snauwt daarna naar zijn beschermengel! Ik zal je vaker helpen.' Gabriel haalde haar neus op en keek toen naar Riley.
'En hij is niet wie je denkt dat hij is. Kleine waarschuwing, want weet je wel... beschermengel en zo.' Ze keerde Arvi de rug toe en verdween in een witte gloed. 
Arvi haalde een wenkbrauw op en keek naar Riley.
'In ieder geval, normaal heb ik niet echt... zulke ontploffingen. Maar het maakt niet uit, want ik ben morgen toch verdwenen. Dit leuke optrekje zal morgen in vlammen vergaan, en zo ook het bewijs van mijn tijd hier.'  Arvi glimlachte even terwijl hij met zijn vingers op de tafel tikte. 
Ladybambi
Internationale ster



Rustig nam Riley plaats op de stoel tegenover de jongen, die zich voorstelde als Arvi. "Natuurlijk weer iemand die zijn hele naam niet noemt" snoof Riley zijn beschermdemon in zijn oor, terwijl hij naast hem verscheen. Eigenlijk had Riley zin om hem weg te duwen, maar dat zou vreemd lijken. De lucht wegduwen. Daarom hield hij zich maar normaal en probeerde de demon te negeren.
"Hoelang denk je dat weglopen nog gaat werken. Als er elke keer dat je ergens komt, een fikkie komt? Wordt opvallend uiteindelijk" zei Riley rustig en keek hem aan toen hij opeens op ene Gabriel snauwde. Zeker zijn bescherm demon, maar was Gabriel niet de naam van een Engel? De engel Gabriel? Oh hij moest echt wat meer zich erin gaan verdiepen. Het deed er ook niet toe.
"Ik vind dat je een geweldige beschermling hebt Gabriel" zei Daren tegen de engel, maar dat zou de jongen niet kunnen horen. "Dat vuurtje zag er geweldig uit" het antwoord kon Riley zelf helaas niet horen, wat hij wel jammer vond.
"Je moet goed weten dat er juist aanwijzingen naar jou verwijzen als je het huis in brand steekt. Het is te toevallig als er net vuur is gemaakt en dan opeens een huis in de fik vliegt en er geen slachtoffers zijn. Dat laat merken dat iemand op de  vlucht is en diegene niet gepakt wil worden." zei Riley. "Ow en ze zien of het een natuurlijke brand is, of aangestoken."
Anoniem
YouTube-ster



Arvi moest opeens een beetje lachen. 
'Weet ik, dat is juist de bedoeling.' Zei hij. Hij hield van racen, maar om te kunnen racen, moest je wel een tegenstander hebben. Gabriel trok bijna de haren uit haar hoofd, zo gefrustreerd kon die jongen haar maken. Hij was aardig, had een goed hart, maar hij kickte hij snelheid en gevaar, en bleef die dingen ook opzoeken. Soms wist ze echt niet wat ze met hem aan moest. Gabriel keek de demon boos aan.
'Oh, hoe hilarisch! De jongen is een ramp!' Gabriel snoof en draaide zich om naar Arvi, 'Echt waar, er komt een dag waarop zelfs ik je gewoon opgeef, wist je dat?' Mompelde ze boos. 
'Ik kijk uit naar die dag.' Arvi rolde zijn ogen. Zijn vingers tikte tegen de tafel, de klok achter hem tikte op hetzelfde ritme. 
Arvi pakte een sigaret uit een zwart blikje en stopte hem in zijn mondhoek, hij leunde naar achteren. Hij knipte niet eens met zijn vingers, de sigaret ging vanzelf aan. Het was iets wat je met genoeg geduld makkelijk kon leren; plaatselijke hitte. En sigaretten brandden nogal makkelijk. 
Hij nam een hijs en rolde nogmaals met zijn ogen, aangezien hij weer eens een preek kreeg van Gabriel over roken en wat er precies allemaal slecht aan was. Arvi's ogen waren echter op Riley gericht.
'Zie jij ze ook?' Vroeg hij opeens. 
Ladybambi
Internationale ster



Riley keek Arvi aan, toen hij opeens begin te lachen en glimlachte even zwak. "Volgens mij ben je een echte snelheidsduivel, of niet?" vroeg hij. Misschien was wind wel een beter element geweest, hoewel vuur ook goed was in snelheid maken, dacht je toch eerder aan wind dan aan vuur.
"Ik mag hem wel, voor een engel is hij tof." grijnsde Daren en even kon Riley een rol met zijn ogen niet onderdrukken. Af en toe irriteerde hij zich aan zijn beschermdemon, trouwens wie kwam op het idee? Een bescherm DEMON! Daar waren engelen toch voor? Ach, Riley was allang gestopt met het begrijpen van zulke dingen.
Rustig keek Riley naar hoe Arvi zonder vurensteker zijn sigaret aanstak. Zelf was Riley kort geleden gestopt met roken. Hij zou wel weer beginnen, maar nu nog even niet. Hij had gewoon geen tijd gehad om een pakje te stelen en kopen vond hij zonder van het geld.
Even kon Riley het niet laten om de sigaret een paar seconden sneller te laten opbranden. Iets wat hij wel vaker in een kroeg deed. Soms verbrandde mensen hun lippen, door zijn schuld, maar hij wist dat het met Arvi waarschijnlijk niet zou gebeuren. Zelf was Riley ook immuun voor vuur tenslotte.
"Je bedoeld de zogenaamde bescherm engelen en demonen?" vroeg Riley toen Arvi vroeg of hij ze ook zag. "Ik zie alleen mijn demon, maar zo beschermend is hij nu ook weer niet" zei Riley lachend.
"Ik zal je nog eens helpen" mompelde Daren sarcastisch. "Misschien moet jij je mond eens houden en een fanclub beginnen." antwoordde Riley nog sarcastischer en keek even naar Daren.
Anoniem
YouTube-ster



'Snelheidsduivel? Leuke woordkeuze.' Arvi lachte luid, maar Gabriel leek er iets minder blij mee.
Arvi keek even naar zijn sigaret en trok een wenkbrauw op, starend naar Riley.
'Tch,' mompelde hij, waarna het smeulende filtertje in de asbak drukte, en een nieuwe sigaret pakte, 'geliefde niet met deze te kloten, okay?' Hij lachte zachtjes terwijl de sigaret weer aanstond. 'Ook eentje?' Bood hij aan.
'En ja, de beschermengelen en demonen. Ik zie alleen Gabriel, en ik zie dat ze met iemand praat die ik niet kan zien,' mompelde Arvi, 'wat mij natuurlijk ontzettend nieuwsgierig maakt. Ik kan jou demon niet zien of verstaan, en waarschijnlijk zie jij Gabriel niet... hmmm..' Arvi liet zijn blik naar Gabriel glijden.
'Gabriel~!' Grijnsde hij.
'Mooi niet.' Antwoordde ze, haar neus opgestoken.
'Ah, kom op! Laat je eens zien aan onze gast! Je zegt toch altijd dat je beleeft moet zijn tegen anderen? Nou, waar zijn je manieren dan?' Arvi grijnsde nog steeds. 
'Als jij stopt met drinken.' 
'Wat? Whoa, ga niet verwachten dat ik stop met... arg, weet je wat. Twee dagen, twee dagen geen drank. Is dat een deal?' Probeerde Arvi.
'Vooruit dan maar, maar ik beloof niet voor hoe lang!' Mompelde de Engel, waarna ze haarzelf zichtbaar maakte voor Riley. 
Gouden lokken, witte vleugels, goud met witte kleding, met kleine, blauwe details bij de hals. Een zwaard aan haar riem, een schild op haar rug, een jeugdig maar krachtig gezicht. 
'Mijn naam is Gabriel, de aartsengel. de boodschapper.' Ze glimlachte vriendelijk. 'En momenteel de beschermengel van deze idioot hier.' 
Ladybambi
Internationale ster



Riley lachte even. Die jongen had een best goed gevoel van humor. Dat moest hij toegeven. "Tsja snelheidsengel klinkt niet" antwoordde Riley en keek Arvi aan toen hij over de sigaret begon. "Oké, ik blijf er vanaf" grijnsde hij, al vond hij het wel jammer. Hij hield wel een beetje van plagen en sigaretten daagde het gewoon uit. Toch deed hij nooit meer dan 1 sigaret. Hij vond het anders zonder van het geld.
"Graag" antwoordde Riley, toen Arvi hem een sigaret aanbood en nam hem rustig aan. Hij was misschien een jaar clean en wilde zien hoe lang hij het vol hield, maar wat kon 1 sigaret nou voor kwaad? Hij was er al een jaar vanaf.
"Ik zie het precies het zelfde, maar dan met Daren" lachte Riley toen Arvi zei wat hij zag. "Ik ben eigenlijk best nieuwsgierig wat jou engeltje zegt. Daren houdt ervan om uit te dagen" zei Riley met een grijns en keek naar Arvi. Als hij geen ervaring had gehad met Daren, zou hij denken dat Arvi in zich zelf zat te praten, maar dat dachten mensen vast ook over hem. Het was best grappig om te zien eigenlijk, ondanks dat Riley wist dat Arvi met een engel zat te praten
Niet veel later verscheen er een engel naast Arvi, met goud haar en witte vleugels. Het wit deed een beetje pijn aan zijn ogen, maar dat was ook logisch aan een engel. Zonder iets te zeggen werd Daren ook zichtbaar voor iedereen. "Dat is lang geleden Gabriel" zei hij en Riley onderdrukte een zucht. "Leuk je te leren kennen, engeltje" zei hij rustig en keek even naar Daren, die echt het tegenovergestelde was van Gabriel. Kort donkerblauw haar, zwart shirt en een zwarte broek. Zwarte vleugels met blauwe veren. Een zwaard van zielenhout aan zijn zij, een zwaard waar je je maar beter niet aan kon snijden. Het enige wat ze gemeen hadden, was hun jeugdige maar krachtige gezichten.  Beide straalden ze eeuwige jeugd uit.
"Dit is dus Daren, mijn beschermdemon. Hoewel ik niet precies weet wat hij onder beschermen ziet" zegt Riley tegen Arvi.
Anoniem
YouTube-ster



Grabiel keek niet zo gelukkig.
'Daren, wat ben ik toch weer gezegend met deze ontmoeting.' Gabriel forceerde een glimlach bij deze overduidelijke, sarcastische woorden. 
Arvi grijnsde en stak zijn hand op als begroeting. 
'Yo,' Arvi nam een hijs van zijn sigaret, 'Jij ook een bakje koffie of een peuk, Daren?' 
Gabriel keek Arvi boos aan, haar wangen bol as een klein kind.
'Ga je nou serieus een demon een bakje koffie aanbieden!? Echt, Octavion, soms weet ik echt niet wat ik met je moet.'
'Thou shalt love thy neighbour as thyself.' Arvi grijnsde terwijl hij een wenkbrauw omhoog trok.
'G-Ga je nou serieus de heilige woorden tegen mij gebruiken? Oh, echt waar, ik snap echt niet waarom ze denken dat jij ooit op het lichte pad zult blijven!' Gabriel stampvoette bijna. 
'Ach, Gabriel. Ik heb altijd mijn vuur om mijn pad te verlichten.' Arvi bedoelde het goed, hij was niet van plan geweest om de Engel zo te klieren.
'Dat vuur is een gedeelte van het probleem, Octavion!' Gabriel gooide haar handen in de lucht en verdween in een helder, verblindend licht, waarvoor zelf Arvi zijn ogen even dichtkneep. 
'Engelen hebben best wel korte lontjes.' Mompelde hij met een zucht. 
Ladybambi
Internationale ster



Daren schoot in de lach toen Gabriel zo sarcastisch deed. "Ik wist niet dat engelen de definitie van sarcastisch wisten" zei hij droog maar knikte dan. "Je hoeft niet zo engelachtig te doen, we weten allebei dat je ook wel eens de neiging hebt gehad om op het duistere pad te komen, met die mooie vleugeltjes van je" zei Daren vervolgens en keek Arvi aan. "Doe maar" zei Daren vervolgens. Riley wist dat Daren altijd wel in was voor een peuk of kopje koffie. Altijd als hij shag of sigaretten stal, had Daren meer dan de helft al opgerookt, voor Riley aan zijn 3e kwam. Je kon je voorstellen dat hij heel vaak de winkels moest bestelen.
Blijkbaar was Arvi zijn hele naam Octavion, een interessante naam. Dat moest hij toegeven. Een grijns verscheen op Riley zijn lippen, toen Arvi de engel met heilige woorden confronteerde. Persoonlijk had Riley het niet zo met die woorden, maar het was een goed moment en eigenlijk had de engel hier niets op te zeggen. Daren barstte in lachen uit. "Daar heb je niet veel over te zeggen engeltje en ik denk dat hij iets teveel op het lichte pad blijft. Alleen niet jou lichte pad. Je weet dat er veel duistere en lichte wegen zijn. Je moet ze niet dwingen jou weg in te slaan" zei Daren en Riley gaf hem een harde por, met zijn elleboog in zijn buik, waardoor de demon nog harder begon te lachen.
Even kneep Riley zijn ogen samen, toen de engel in verblindend licht verdween. Hij had altijd al een hekel aan fel licht, maar dit was overdreven fel. "Demonen ook" antwoordde hij, terwijl Daren met zijn ogen knipperde. Een kleine brandwond had zich op zijn hand gevestigd, waarmee hij zijn gezicht had afgedekt.
Anoniem
YouTube-ster



Arvi haalde wat koffie voor Daren, en schoof een sigaret zijn kant op.
'Ik heb het sowieso niet zo op al die wegen. Licht dit, duister dat,' Arvi zuchtte, 'geef mij maar gewoon een weg op om te racen, en de kleur van het pad heb ik het liefste rood,' hij grijnsde maakte een soort 'whoosj' geluidje wat kon worden vergeleken met een scheurende motor. 
'Aan de andere kant, ik zou ook een kort lontje hebben als ik alleen maar wit mocht dragen. Man, das moeilijk schoon te wassen hoor!' Hij rolde zijn ogen, 'Ik heb serieus eens wat modder op haar jurk gekregen, en God,'  hij grijnsde, 'wat was ze pissig. Engel mijn reet, die heeft het temperament van een duivel. Aan de andere kant is ze wel okay, en doet ze dat bescherm gedoe wel redelijk goed. Alleen heb je weinig aan een Engel die niemand pijn wil doen als je word achtervolgd. Geef mij dan maar een Demon die er voor zou zorgen dat de achtervolgers ergens in het hiernamaals zouden verschijnen.' 
Arvi mompelde een beetje tegen zichzelf, nam toen nog een hijs en rekte zich even uit terwijl hij naar Riley keek.
'Maar even serieus, Riley,' Arvi's rode ogen kregen een flakkerende gloed, 'ik ben best wel benieuwd wat jij eigenlijk van mij wilt. Ik kan niet geloven dat je hier puur komt om even hoi te zeggen en mij te vertellen dat wij soortgelijke krachten hebben, toch?' 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste