Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO| I shoot you down, but you survived it.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Toen Alex mij een vork gaf begon ik te eten. Het was lekker en ik was wel trots op mezelf. "Eet smakelijk" zei ik. Ze genoot ervan. Ik was er blij om. "Ik zoek straks wel een taxi en dan kunnen we gaan." zei ik. Rustig at ik mijn eten op. Ik had een lange tijdje geen eten gemaakt. Het smaakte heel goed. Ik dacht aan mijn moeder toen ik het op at. Het smaakte lang niet zo goed als mijn moeders spaghetti. Natuurlijk miste ik mijn moeder. Zij was de enige vrouw op aarde die ik respecteerde. Ik pakte mijn telefoon uit mijn broekzak en speelde paar spelletjes. Het enige wat ik nog deed was wachten tot iedereen klaar was met eten. Hoe lang het ook duurde, je moest het gewoon doen. Toen Alex klaar was, stond ik op en ruimde ik mijn bord op. Ik liep het appartement uit om te kijken of er misschien een taxi was. Nee, er was geen taxi. Het was heel stil, want er was een hele erge storm. Ik gromde en liep zuchtend terug naar het appartement. "We blijven hier nog een dag." zei ik zuchtend.

Account verwijderd

schreef:
Alex
Ik was enorm onder de indruk dat hij zo goed kon koken. Een tijdje later was ik klaar met het eten en ruimde het bord op. Ik veegde m'n mond af met een servetje en deed dat toen ook in de prullenbak. Ik trok m'n shirt weg en ging op de bank zitten. Ik zag dat Justin wegliep, maar ging het niet eens proberen om hem tegen te houden. Ik hoorde vanuit buiten wat geluiden, maar ik had geen idee wat dat was. Waarschijnlijk waren het weer wat domme mensen of zo die stoer probeerden te doen en geluidoverlast maakten.
Inmiddels had ik Bruce een bericht gestuurd, die zei dat hij me weer niet kon ophalen omdat het te gevaarlijk was door de storm. Maakte hij nou een grapje of wat hij serieus bezig? Ik wilde niet nog een dag bij Justin blijven. Niet veel later hoorde ik een stem en keek op. Het was Justin die weer terug kwam. Ik fronste even en keek uit het raam. Ik zag dat het inderdaad stormde. Dus dat waren al die geluiden. Dit kon je toch niet menen, of wel soms?
''Hoe erg ik het ook haat om het met je eens te zijn, lijkt me dat inderdaad verstandig voor nu.'' Zei ik knikkend. Vanbinnen kon ik wel gaan janken en schreeuwen, omdat deze dag al erg genoeg was. Dan dacht ik dat ik eindelijk weg van hem kon zijn, moest ik nog een dag blijven. Hopelijk was het morgen een hele mooie dag, zodat ik hier weg kon gaan en zodat ik hem dan voor nu niet meer hoefde te zien. Het zou sowieso wel gebeuren als we gingen ''afspreken'' met mekaar met de bendes, maar goed. Ik wist niet hoe het nu ging met z'n been, aangezien hij gister kennelijk enorm veel pijn erdoor had. Ergens vond ik het wel grappig en dikke karma. Moest hij maar niet zo tegen me doen.

Account verwijderd

schreef:
Justin
Ik ging ook op de bank zitten en zuchtte diep. Ik keek snel naar mijn been. Het deed nog steeds pijn, maar ik was het al gewend. Bruce had mij vaker neergestoken, maar ik had hem ook wel vaak neergestoken. Ik had zelfs mensen vermoord. "Morgen kook jij wat." zeg ik. Ik doe de televisie aan en zap naar Family Guy. Dat was nu tenminste leuk. Er was niets anders om naar te kijken. "Ik wil je nu zo graag vermoorden. Ik kan het gewoon nu doen" zei ik. Ik zat onderuit gezakt en legde mijn voeten op tafel. "Waarom hoor jij eigenlijk bij de bende van Bruce? " vroeg ik. Ik had van Alex verwacht dat ze bij een bende zoals die van mij zou zijn, maar nee. "Bruce dumpt je wanneer je 22 bent." zei ik. Bruce en ik hadden vroeger een tijdje samen gewerkt, maar dat was ook echt vroeger. Ik zag hoe hij al die mensen dumpten toen ze 22 jaar werden. Ik was toen iets van 17 jaar. Ik had nu mijn eigen bende. Mijn bende was veel beter dan die van Bruce. Wij waren sterker en we wisten wat we moesten doen. Ik was achtergelaten met mijn vijand. Ik had hem vermoord en Bruce was zó boos op mij. Hij stak me neer en rende weg.

Account verwijderd

schreef:
Alex
Het was een tijdje stil, totdat ik opeens z'n stem hoorde. ''Vind ik best.'' Mompelde ik wat. Ik zag hoe hij de televisie aandeed. Ik fronste over het volgende dat hij zei. ''Waag het om dat te doen.'' Siste ik. Hij kon het proberen, wat hij ook wilde, maar alsof dat ging gebeuren. Ik wist ongeveer wel hoe Justin vocht, na zoveel jaren, dus ik wist ook ergens wel hoe ik me moest verdedigen.
''Waarom niet? Waar moet ik anders naartoe? Naar die bende van jou zeker?'' Vroeg ik. ''Nahh, bedankt. Ik denk dat ik dan niet liever door het raam hier spring.'' Zei ik. We zaten best wel hoog en volgens mij zou je zo'n val niet echt zo gemakkelijk overleven. ''Ik kende Bruce al langer, voordat ik in jouw bende zat. En na een tijdje vond ik het saai, dus besloot ik maar om weg te gaan.'' Zei ik. Ik wist niet of hij wist dat ik ooit in z'n bende zat. Ik werkte wel eens met wat mensen en ik hoorde dat Justin er werkte, maar ik had hem nog nooit echt gezien of zoiets. Ik had nooit met hem moeten werken, waar ik ergens enorm blij om was.
''Dat is dan balen voor me.'' Zei ik sarcastisch. Ik was al bijna 22 en dat kon inderdaad kloppen. Zowat niemand in de bende was ouder dan 22, of je moet echt een enorme uitzondering zijn of je moest echt enorm goed zijn in het werk. Ergens maakte ik me nu wel zorgen, want ik had enorm veel plezier om te werken met Bruce. Ik zou er kapot van zijn als Bruce op een dag zou zeggen dat ik niet meer welkom was. Ik werkte daar vele malen liever dan in zo'n trieste bende zoals in die van Justin. Ik zwoor dat ik mezelf liever iets aandeed dan dat ik met hem moest gaan werken. We zouden waarschijnlijk toch maar heel de tijd ruzie maken en al, dus dat zou sowieso al niet verstandig zijn.

Account verwijderd

schreef:
manager cool

-
Justin
"Je kan nog altijd bij mij in de bende, maar dan moet je getraind worden. Je bent nu niet betrouwbaar." zei ik. Ik had zeker gelijk. Alex kon iedereen uit de bende vermoorden. Ze zou weten hoe we Bruce zouden vermoorden en al mijn plannen zouden verprutst worden. "Open the fucking door, Bieber!" shit, de andere bende was gekomen. "Fuck!" siste ik. Ik deed de televisie uit en trok aan Alex' arm. "Shut the fuck up or we will die" fluisterde ik in Alex' oor. Ik liep naar het raam toe en keek naar de deur. De deur ging bijna open. "Jump" zei ik. Alex keek me met grote ogen aan. "Schiet op." Alex klom uit het raam en sprong. Ik klom uit het raam en de deur vloog open. Snel sprong ik en rende met Alex weg. "Hier!" Ik greep haar hand vast een liep snel een steegje in. We waren veilig. Ik hijgde diep en ging op de grond zitten. "oh my fucking god. Bruce heeft dit vast gedaan." Ik wist dit zeker. Bruce wilde mij dood hebben. Het maakte hem niet uit als Alex ook dood zou gaan. Ze was maar een meisje dat goed voor Bruce werkte. Oké, ze was heel goed, maar Bruce kon zo iemand anders vinden. "We moeten in een ander hotel slapen." zei ik. De storm was niet meer zo erg. Alex zag er bleek uit. Ik wist niet of ze ziek was. Het was vast zo een meisjes ding. Hoe heette het ook alweer? Oh ja, ongesteldheid. Dat zou het vast zijn. "Moet je een tampon of maandverband kopen ofzo?" vroeg ik.
-
hahahhaha sorry... HAHAA

Account verwijderd

schreef:
sexy af. damn, girl ^^
~
Alex
''Alleen in jouw wildste dromen zou dat gebeuren.'' Zei ik en rolde met m'n ogen. Alsof dat ging gebeuren. Ik had die stomme technieken van hun niet nodig. Ik wist heus wel hoe het eraan toekwam en het was niks voor me. Ja, ze waren goed. Dat moest ik wel eerlijk toegeven, maar ik zou er nooit willen werken. En al helemaal niet als Justin nog eens de leider ervan was. Ik pleegde dan nog liever zelfmoord of hoopte dat ik op een dag werd ontvoerd door aliens.
Wat later hoorde ik opeens wat geschreeuw en gebonk op de deur. Ik fronste. Het was een stem die ik maar al te goed herkende. Ik keek naar Justin, die zich helemaal druk maakte. Opeens voelde ik hoe hij aan m'n arm trok en me half meesleurde. Ik zei maar niks en pakte nog m'n vest, die ik om m'n middel had gedaan. Voor zover ik het wist, was ik niks vergeten.
Ik keek hem fronsend aan zodra hij dat zei. Was hij nou helemaal gek geworden? We zaten al enorm hoog en dan wilde hij alsnog dat ik sprong? Met wat tegenzin deed ik het maar. Niet veel later landde ik al rustig op m'n voeten. Het was een lange val en het was een wonder dat ik niks had. Ik was zoiets wel gewend, maar niet als het zomaar uit het niets was.
Ik hoorde z'n stem. Ik merkte opeens hoe hij m'n hand vast pakte, waar ik ergens van schrok, maar liep toen maar met hem mee. Ik kon eindelijk rustig adem halen. Ik deed m'n vest om m'n middel goed vast. Ik zou hem niet nodig hebben. Vooral niet na wat er net was gebeurd. Ik had het best wel warm gekregen. Gelukkig was het buiten wat frisser.
Ik keek naar Justin. ''Dat zou me ergens niks verbazen.'' Zei ik. Even werd ik bleekjes toen hij dat zei. Meende hij dat nou? Alsof één nacht met hem niet erg genoeg was, moesten we nog eens naar een ander hotel gaan en moest ik nog een nacht met hem blijven. Wanneer werd ik nou eindelijk wakker van deze nachtmerrie? Ik zuchtte licht geïrriteerd door wat hij zei. ''Ha, ha. Erg grappig, hoor.'' Zei ik sarcastisch. Ik kon er totaal niet tegen als iemand dat zei of dat dacht. Alleen omdat je geen goed humeur had, honger had of als je er wat bleekjes uitzag. ''You should be happy that you still know how to walk now.'' Mompelde ik.
~
OMFG. I'M ON THE FLOOR RIGHT NOW. THE LAST PART CRACKED ME UP SO MUCH, HAHAHAHA

Account verwijderd

schreef:
Ik reageer echt een maand later HAHAHA het spijt me heel erg
-
Justin
"Alex, je gaat uit de bende van Bruce of ik vermoord je hier. " zei ik. "I am really pissed off right now. " Alex zag niet dat Bruce een slecht invloed op iedereen had. Hij had ook dus op Alex een slecht invloed. Als ik hier weg kon gaan was het eerste wat ik zou doen Bruce vermoorden. "Alex please, leave Bruce.." zei ik. Ik was het zat om steeds te vluchten voor Bruce. Ik was moe geworden van alles. Alex die mij wilde vermoorden, Bruce die mij wilde vermoorden, mijn been die nog pijn deed. Het was even te veel. Ik keek naar Alex die diep aan het nadenken was. Even bekeek ik Alex. Ze was een mooi meisje, maar ze had een lelijk karakter. Ik had haar nog nooit aardig horen praten. Het zou me ook niet verbazen. "Ik beloof dat het bij mijn bende veel fijner en veiliger is. Oké als je niet bij mij in de bende wilt, ga dan bij iemand anders, maar blijf niet bij Bruce. " zei ik. "We moeten ergens anders naar toe gaan. " zei ik. Ik stond op en haalde een hand door mijn haar. Mijn haar was ook lang geworden. Ik deed mijn haar in een staart en keek even naar Alex. "We gaan gewoon met een taxi naar huis. Het interesseert me niet meer hoe het weer is of whatever. " zei ik.

Account verwijderd

schreef:
Alex
''Dan wens ik je alvast heel veel succes met dat.'' Zei ik en gaf hem een zwakke en neppe glimlach. Ergens was ik verbaasd over waarom hij opeens zo deed. Normaal maakten we altijd ruzie en nu was hij opeens zo anders... Anders op een aardige manier, die ik totaal niet van hem gewend was. Was die val van net ietsjes te ver naar z'n hoofd gegaan of had hij weer stiekem drugs op of zo? Het was en bleef een rare gozer, dat moest ik wel zeggen.
''Waarom doe je opeens zo tegen me?'' Vroeg ik zachtjes. ''Normaal doe je nooit zo en opeens lijkt het wel alsof je aardig doet, wat ik totaal niet van je gewend ben. Normaal zou je dolgraag willen dat me iets ernstigs overkwam of dat ik dood ging of iets in die richting. Ik begrijp gewoon niet waarom je opeens zo tegen me doet. Het lijkt net alsof die sprong van net iets met je hersenen heeft gedaan of zo.'' Vulde ik nog zachtjes aan. In mijn hoofd draaide alles door en door. Het leek net alsof ik in een droom zat. Justin, die opeens aardig deed. Het was maar wat je aardig kon noemen, maar ik bedoelde gewoon dat hij aardiger deed dan normaal. Zonder geschreeuw, zonder bedreigingen, zonder dat hij me zowat vermoordde. Kon iemand me alsjeblieft wakker maken van dit? Dan kon alles weer terug gaan naar zoals het was en dan konden we weer leuk ruzie maken. Het lag er maar aan wat je er zo leuk aan vond, maar vaak kon ik me er prima mee vermaken. Maar terug naar waar ik was. Het leek wel alsof Justin beschermend over me was. Ergens was het wel lief en al, maar alsnog was het zo verkeerd aangezien we vijanden waren en geen vrienden of iets in die richting. Dat zou nooit gebeuren.
Ik keek naar Justin, die was opgestaan. Ik knikte maar. Hopelijk konden we hier snel weggaan, want ik vertikte het om nog maar ietsjes langer te blijven. Hopelijk kon ik over een paar uur eindelijk weer in mijn eigen bed liggen, die comfortabel was. Hopelijk kon ik dan ook weer lekker slapen, zonder dat ik het gevoel had dat iemand me elk moment kon gaan neerschieten. Dat was nog een reden waarom ik afgelopen nacht niet goed haf geslapen. Ik had telkens het gevoel dat Justin me ging neerschieten en dat gaf me weer eens een hele erge onveilige gevoel tijdens het slapen.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik gromde wat en greep Alex bij d'r keel. "Ik dacht laat ik even praten zonder ruzie te maken, maar Alex wilt dat dus niet." siste ik. Ik kon haar niet los laten. Ik wist niet waarom. Ik staarde naar haar roze, dikke lippen. Oh als ik die even kon zoenen. Als Alex het niet was. Had ik haar allang gezoend of nog veel meer. Maar het was Alex. Ik beheerste mezelf weer en liet haar los. Ze zocht een ruzie. Ze had het duidelijk gemaakt. Het was raar als ik 'aardig' deed, maar godverdomme, Alex was vervelend. Ik pakte mijn telefoon en belde iemand uit de bende. "Tot dat ik er ben, moeten jullie een nieuwe plan verzinnen. Ik ga Bruce vermoorden. Als ik er weer ben en jullie hebben niets, dan vermoord ik jullie één voor één." siste ik. Ik hing op en stopte een taxi. "Stap in" siste ik en hield de autodeur open. Alex stapte in en ik ook. Ik gaf het geld en keek even naar Alex. Ik kon Alex elk moment kunnen vermoorden. Haar gedrag was mij wel genoeg. "Be quiet. " siste ik.
-
god ik heb echt geen inspiratie

Account verwijderd

schreef:
Alex
Opeens voelde ik hoe hij m'n keel greep. Voor een klein tijdje kreeg ik geen adem meer en probeerde hem van me af te duwen, wat me helaas weer eens niet lukte. Maar al snel liet hij me weer los, wat wel een eeuwigheid leek. ''Denk je nou echt dat twee vijanden opeens normaal met mekaar kunnen praten als ze al jarenlang ruzie maken?'' Vroeg ik zuchtend en hapte naar wat adem. Ik zag heus wel waar hij naar staarde en het gaf me zeker geen prettig gevoel. Diep vanbinnen kon ik wel gaan kotsen, maar gelukkig kon ik me nog maar net op tijd inhouden.
Fronsend luisterde ik naar wat hij zei. Het was maar goed te merken dat hij enorm pissig was. Soms leek het net alsof hij problemen had, wat me niet zou verbazen als hij die wel had, om zo eerlijk te zijn. Volgens mij was er wel van alles en nog wat met hem mis, maar dat leek me wel logisch. Hij mocht misschien wel zo aardig zijn om wat te koken voor ons beide, wat ik ergens nog steeds niet geloofde, maar ik wilde hem niet aardiger dan dat hebben. Dat zou voor mij gewoon veel te raar en absurd zijn.
Even twijfelde of ik wel naar hem moest luisteren. Uiteindelijk stapte ik maar in. Hij was al zo pissig als wat en ik had geen zin dat hij me echt zo wat zou aandoen. Ik deed de deur dicht en merkte al snel hoe de taxi in beweging kwam. Ik zuchtte door wat hij zei. Alsof ik zo braaf was om heel de tijd naar hem te luisteren als een hondje.
''Als je wilt, kom ik wel bij die stomme bende van jou. Ik snap totaal niet waarom je opeens zo tegen me doet. Je bent nog ingewikkelder dan Bruce soms.'' Mompelde ik. Ik wist sowieso dat ik daar spijt van zou krijgen. Spijt dat ik Bruce weer verliet om terug naar die domme bende van Justin te gaan. Sowieso gaf Bruce me soms wat hints van dat hij nieuwe mensen zocht en meer. Sowieso wist ik hoe het in de bende van Justin aan toeging en kon ik me nog goed wat technieken en meer herinneren. Ze waren enorm stom en vaak luisterde ik er niet eens naar, wat er dus voor zorgde dat ik soms op mijn kop kreeg. Maar het was zolang Justin dat wilde. Ik deed hem er misschien een pretje mee, misschien ook weer, omdat ik wist dat hij een hekel aan me had, maar ik bedoelde dat ik dan niet bij Bruce zat en zodat ik hem dan niet heel de tijd probeerde te vermoorden. Bruce integendeel zou me dan sowieso vermoorden. Dat ik zo'n steek met hem zou uithalen en dat ik naar de vijand ging. Ik was er zelf ook niet echt blij mee, maar ik had geen zin in nog meer ruzie. Soms hoopte ik gewoon dat ik eindelijk een normaal leven kon leiden, maar helaas. Hier zat ik dan, in de criminaliteit en er was voor mij geen uitweg meer. Ik zat hier vast en deels was dat mijn eigen stomme fout. Ik keek even naar Justin, maar keek toen weer snel het raam uit. Ik had er nu al geen zin in en ik wilde ergens niet eens meer weten wat hij erop zou gaan zeggen.
~
ik ook niet, HAHAHA

Account verwijderd

schreef:
Tssss, Wendy heeft geen inspiratie? yeah right, fuck you. HAHAH. Mijn hand doet gvd super veel pijn en mijn knie ook
-
Justin.
'Ja, whatever. Je kiest het nu zelf maar. Bruce of ik." zei ik. Alex zou mijn plannen kunnen verpesten. Ze was slim en goed, maar ik wist niet of ze begreep hoe het bij mij in de bende ging. Het was ingewikkelder, maar de vijand verliest veel sneller. "Je hebt 1 dag de tijd om na te denken." zei ik. Ik had geen tijd om dagen achter haar kont aan te gaan. Ik had ook veel werk. Hoe vaak ik het ook gezegd had, ik was van plan om Bruce te vermoorden. Dat was het enige wat ik moest doen. De taxi bracht ons naar het adres. Ik gaf de taxichauffeur geld en stapte uit. "Als je Bruce verteld dat ik hem ga vermoorden, dan vermoord ik jouw familie, begrepen? Ik heb jou misschien nodig, maar je familie niet. I don't give a fuck
about them" zei ik. Ik deed mijn capuchon weer op en liep weg. Terug naar mijn bende. Toen ik bij mijn bende was, deed ik de deur open van het huisje waar wij 'woonden'. "I am back. Hebben jullie al een plan?" vroeg ik toen ik Nate zag. "Ja, Bieber. Kijk maar." Nate liet mij een brief zien met foto's van plattegronden, foto's van plekken waar Bruce veel handelt enzovoort. "Geweldig" zei ik grijnzend. "Wanneer wil je beginnen?" vroeg Nate. "Tonight. " zei ik. "Wie wil je dat mee gaat? Dan geef ik het alvast door." zei hij. "Jij komt, Troye, Tristian en Lexi." zei ik. Nate keek me met grote ogen aan. Meestal moest Nate altijd thuis blijven, omdat hij ons vertelde hoe we het moesten 'aanpakken' als er iets gebeurde, maar ik vond dat hij wel mee mocht komen. Hij had en geweldig plan bedacht en hij is ook goed getraind. Bruce gaat pijn lijden. Ik zou hem niet neerschieten. Ik zou hem eerst pijn doen, dan even goed slaan en dan zou ik hem neerschieten. Als Alex er ook zou zijn, zou ze zien hoe goed mijn bende was. Dan zou ze zonder twijfel bij mij in de bende komen, maar nee. Ze moest nog even nadenken. Als ze bij mij in de bende zou komen, zou er niet veel veranderen. Ik zou dezelfde Justin blijven. Ik zou haar alleen meer dingen leren. Ze pakt er echt niks van bij Bruce. Ik schaam me voor zijn bende. Het is zo slecht en niet veilig.
Niemand zou denken dat 'slecht' was. Nou iedereen weet het wel, maar mijn bende is veilig, netjes en getraind. Wij weten hoe alles moet.

-
look darling

Account verwijderd

schreef:
pls don't fuck me.. pls don't
~
Alex
Al snel waren we, waar ik enorm blij mee was. Ik luisterde maar half naar wat hij zei, zoals ik gewoonlijk deed. Het was gestoord als hij dacht dat ik in één dag zou kunnen zeggen of ik bij Bruce bleef of naar hem ging. Ik stapte uit en wat later zag ik de taxi weer vertrekken. Ik keek naar Justin. Ik wilde wat zeggen, maar sloot al snel m'n mond weer.
Moest hij nou echt m'n familie erbij betrekken? Want volgens mij had hij geeneens idee wat er bij mijn ''familie'' gaande was. Als je het dan zo kon noemen. ''Waag het om mijn familie hierbij te betrekken. Je mag ze vermoorden wat je wilt, maar weet dat je toch niemand gaat vinden.'' Siste ik. Daarmee bedoelde ik dat ik geen familie meer had. Mijn vader en moeder waren vermoord door een bende en met de rest had ik geen contact. De reden waarom ik zelf bij de bende zat, was voor wraak. Voor alles wat ze me hadden aangedaan en doordat ik de mensen verloor waar ik het meeste van hield. Het was gewoon niet eerlijk en ik snapte niet hoe ik dit ooit verdiende. Elke dag had ik wel nachtmerries erover en elke dan kon ik wel gaan huilen.
Ik deed m'n vest aan en mijn capuchon om. Wie dacht hij wel niet wie hij was? Ik zag hoe hij wegliep. Als het kon, zou ik hem zo weer eens neerschieten. Ik kon het nu toch en in mijn zakken voelde ik nog steeds het pistool. Precies hetzelfde pistool waarmee ik in z'n been had geschoten. Dat was en bleef een mooie schot en elke keer herhaalde ik dat deel opnieuw en opnieuw in mijn hoofd.
Met vele gedachten begon ik te lopen. Ik keek niet eens achterom. Het was al erg genoeg dat Justin en ik in één kamer moesten blijven slapen en dat was voor mij al genoeg marteling. Ik had veel liever dat hij me vermoordde of zo. Dan was ik er sneller van verlost en dan hoefde ik z'n vreselijke gezicht ook niet eens meer te zien.
Voordat ik het me realiseerde, was ik al terug naar de plek die ik al jarenlang herkende. Ik opende de deur en zag Bruce nogal gestrest aan zijn bureau zitten. Hij schoot op zodra hij me zag. ''Alex, je leeft nog!'' Hoorde ik hem zeggen. ''Alsof ik me laat vermoorden door zo'n mietje. Goede grap.'' Grinnikte ik met een zwakke grijns en sloot de deur achter me. Ik zag hoe de rest erbij kwam en hoe ze verbaasd waren dat ik nog leefde. ''Wat is er gebeurd?'' Vroeg Bruce. ''Om het kort te houden... Justin en ik wisten niet waar we waren en jullie konden ons kennelijk niet vinden. Zelfs niet met de gps, dus dat was ook zinloos. Uiteindelijk moesten we bij een hotel blijven en daar een nacht blijven. Om eerlijk te zijn ben ik nog enorm blij dat ik leef, desondanks ik in dezelfde ruimte als hem moest gaan slapen. Toen de volgende dag kwamen jullie eraan en hij pushte me om te springen of anders zou hij wat met me doen of zo. Dus toen waren we bij een steegje en na wat gedoe gingen we met de taxi terug.'' Vertelde ik maar. ''Wilde hij niet iets van je?'' Hoorde ik. Ik dacht even na. Moest ik het hun vertellen of toch niet? Ik bedoelde... Bruce zou natuurlijk enorm boos zijn en meer, maar ik wilde ook niet in z'n gezicht gaan liegen. Ook niet omdat de rest er nu bijstond. ''Hij zei dat hij wilde dat ik bij z'n bende aansloot.'' Mompelde ik. Die woorden kwamen zo moeilijk uit m'n keel. Het kostte me zoveel moeite en voor een klein tijdje had ik het gevoel alsof mijn keel werd dichtgeknepen. Alsof Justin dat me weer eens aandeed, waar ik ook een enorme hekel aan had. Dan vroeg ik me wel eens af waarom hij me toen niet op die plek gewoon vermoordde. Dat was dan ook een mens minder voor hem, maar ik snapte die kerel sowieso al niet. ''Tot wanneer had je de tijd om te zeggen of je dat deed of niet?'' Vroeg hij serieus. Z'n stem was totaal anders dan normaal en ik zag een ernstige blik in z'n ogen. Het was een blik die een vader zou geven als z'n dochter iets verkeerds of ernstigs had gedaan. ''Ik heb een dag de tijd om te beslissen.'' Antwoordde ik zo rustig mogelijk, wat niet gemakkelijk was, aangezien ik het gevoel had alsof Bruce me zo iets zou aandoen. Ik keek naar Bruce en zag dat hij enorm boos werd. Hij sloeg zowat een gat in de muur en ergens werd ik er bang van. ''Waag het om naar hem toe te gaan.'' Hoorde ik hem serieus zeggen. Even was ik stil. Ik had geen idee wat ik moest doen of hoe ik deze situatie moest aanpakken. Justin kon sowieso m'n familie niks aandoen, maar op een dag zou hij me echt vermoorden. Maar Bruce zou me al helemaal vermoorden als ik me aansloot bij Justin. Dus wat ik ook koos, ik zou toch vermoord worden. Op momenten zoals dit hoopte ik maar dat ik opeens werd neergeschoten of neergestoken. Ik had werkelijk geen idee meer. Mijn hoofd draaide nog sneller dan een tornado en ergens werd ik er duizelig van. ''Maak je maar geen zorgen. Ik ben voor nu nog niks van plan...''
~
I'M SO PROUD OF YOU, OMFG. THAT'S MY BABY

Account verwijderd

schreef:
omg, wiskunde is zo lastig sad

-
Justin TS vanavond
"Nate, check of het veilig is." zei ik tegen hem. "Lexi, probeer ze af te leiden." zei ik. "En Troye en Tristian, doe wat je moet doen." ze knikten en rende het gebouw in. "Dag, dag, Bruce." zei ik grijnzend. Wat was het nou jammer voor hem. Zijn laatste dag op aarde. En in de nacht zijn eerste dag in hel. Wat een sul. "Het is veilig" zei Nate. Ik knikte en liep met hem naar binnen. De bewakers van Bruce stonden klaar. "Ga" siste ik, maar ze gingen niet weg. "Jullie maken het alleen maar lastiger." zei ik en rolde met mijn ogen. Ik schoot ze neer en liep door met Nate. Ik liep elke kamer in en schoot iedereen neer. Alleen mensen die ik misschien nodig zou hebben liet ik leven. Troye en Tristian zouden dat voor mij regelen. Ik hoorde wat gegil van vrouwen die aan het piekeren waren. "Oh, c'mone" zei ik zuchtend. Ik wachtte hier al zo lang op. Bruce was het gewoon niet waard om te leven. Een oude vetzak. Ik deed een kamer open en zag Alex samen met Bruce. "Bruce, Bruce, Bruce. Ben je er klaar voor?" vroeg ik grijzend. Ik keek van Bruce naar Alex. Ze keken mij allebei geschrokken aan, maar dat mocht ook even. "B-bieber, wat ben je van plan?" vroeg Bruce. "Is het niet duidelijk?" "Ik.. doe het alsjeblieft niet. " zei hij. "Nate" zei ik. Ik richtte mijn hoofd naar Alex en knikte. Alex zou nu niet weten wat ik bedoelde, want wij waren te slim. Nate zou Alex goed vast pakken. Alex was heel sterk, maar Nate was wel wat sterker. Ik liep naar Bruce toe en pakte mijn pistolen uit zijn la. "Just give up." zei ik lachend. "Bieber, je krijgt wat je maar wilt. Vermoord mij niet." zei hij. "Nope, ik hoef niets. Ik wil alleen dat jij dood gaat." zei ik. Ik gaf hem een harde klap. Zijn neus begon te bloeden. Zo snel al? "Oh Bruce, je gaat het niet redden." zei ik. Ik hoorde Nate grommen, omdat Alex Nate weg probeerde te duwen. "Don't move." siste ik. Ik gaf Bruce paar klappen en stompen. Hij raakte bijna bewusteloos. "Bieber, please stop" zei hij. Ik zuchtte diep. Ik pakte mijn pistool en richtte het op zijn hart. "3,... 2,... 1,..." ik wilde net schieten, maar iemand trok mijn pistool uit mijn handen. "What the fuck!" riep ik boos. Alex die mijn pistool op mij richtte. "No fucking way. Alex, godverdomme!" riep ik. Alles ging mis. "Tristian, Troye, Lexi!" riep ik. Ze moesten komen.

Account verwijderd

schreef:
ja, hallo. het is wiskunde. wat denk jij dan?
~
Alex
Zoals gewoonlijk zaten Bruce en ik weer eens ruzie te maken. Hij zat telkens te zeggen dat ik niet naar Justin toe moest gaan, dat het een domme fout zou zijn, dat hij me zou vermoorden en nog veel meer. Ik snapte maar niet waarom hij me er telkens zo lastig over deed. Het was niet alsof ik was gehypnotiseerd of zo. Ik rolde met m'n ogen zodra hij zei dat ik niks zonder hem zou zijn. Wat was dat toch een goede grap...
Opeens hoorde ik een stem, waar ik natuurlijk van schrok. Het was een stem die ik zo snel herkende. Ik keek op en zag dat het Justin was. Moest hij nou serieus heel de tijd hiermee door blijven gaan? Werd hij het dan echt niet zat? Kennelijk niet. Verbaasd keek ik naar Bruce, die nu echt een mietje was. Ik hoorde wat vaags en opeens werd ik vastgegrepen. Ik probeerde me met veel kracht los te rukken, wat moeilijk ging. Hij was sterker dan ik dacht en ik hoorde wat gegrom van hem. Ik zal wat Justin van plan was. Ik kon hem niet zo ver laten gaan. Met al m'n kracht rukte ik me los en stormde erop af. Ik trok de pistool uit Justin's handen en richtte die op hem. Bruce mocht misschien wel een irritante baas en al zijn, maar ik werkte voor nu nog steeds voor hem.
''For fucks sake. Just chillax.'' Zei ik zuchtend. Ik draaide me om naar Bruce, die me verbaasd aankeek. ''Alex, just kill him already. You can do it.'' Hoorde ik hem zeggen. M'n vingers zaten nu stevig om het pistool heen, maar ergens kon ik de trekker niet overhalen.
Toen Bruce een tijdje door bleef gaan dat ik Justin moest schieten, werd ik nogal pissig. ''Just shut the fuck up!'' Zei ik en schoot net naast z'n hoofd. Ik zag de blik in z'n ogen die ik nog nooit had gezien. Het was een blik van angst. ''Dit kun je niet menen.'' Hoorde ik hem zeggen. ''Grappig dat je net zei dat je me niet nodig hebt, maar je weet zelf ook wel dat je me wel nodig hebt. Zonder mij zou je nu niet zo ver zijn. En trouwens. Als jij dood bent, betekent het wel dat ik de bende overneem.'' Grinnikte ik. Ik had zelf een contract en meer en Bruce zei dat als hem iets overkwam, dat ik dan de leider zou zijn. ''Waag het om je bij Justin aan te sluiten.'' Hoorde ik hem serieus zeggen. Ik rolde met m'n ogen en duwde zelf Justin's pistool terug in z'n handen. ''Je doet maar wat je wilt. Het kan mij geen ene zak meer schelen.'' Zei ik tegen hem.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
"He is not my fucking problem anymore" Ik richtte mijn pistool op Bruce en glimlachte. "Bye, mate" ik schoot hem neer en gaf mijn pistool aan Nate. "Je hebt alles goed geregeld, Nate." zei ik. Ik gaf hem een schouderklop en glimlachte. "En, Alex. Hoor je nu bij mij?" vroeg ik grijnzend. Ze had eigenlijk geen keus meer. Als zij de bende wilde leiden, dan zou ze meer problemen kunnen hebben. Ze zou bekender worden en veel meer mensen zouden haar willen vermoorden, maar bij mij was iedereen veilig. Ik was zou trots op mezelf. "Nou, wij gaan. Als je wilt, kom je mee." zei ik. Ik liep rustig met de bende weg. Voor het geval dat Alex toch wilde meekomen. "Wij zijn van fucking Bruce af." Iedereen juichte. Hij was de stomste mens op aarde. Niemand hield van hem, hij was niet leuk of whatever, hij was gewoon fucking stom. Ik keek achterom en zag Alex. Stiekem van binnen was ik blij. "Dus.. Hoor je bij ons?" vroeg ik
-
oke oke oke, jij moet ff reageren en dan heb ik een geweldig ideeeeee

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld