Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Dazy
Fijne dagen 🎄
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG ft Lena
Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Mijn mond valt open van verbazing. Dit huis van Jack.. Dat was haast een villa vergeleken met het huis waar ik eerder in woonde. Dat was erg klein, en er waren maar twee slaapkamers. Ik had er eentje, en mijn vader en mijn broer deelden er samen een. Het was erg krap, maar we hadden nou eenmaal geen keus. Niet iedereen had zoveel geld voor een goed huis. We konden elke maand maar nét rondkomen. We hadden dan ook weinig electronica thuis. En hier was er zelfs een tv! Ik loop weer achter Jack aan naar boven. Drie slaapkamers dus.. Maar er was er eigenlijk maar eentje waar ik dus kon slapen. Bij hem op de kamer. Niet dat ik het erg vond, alles was beter dan het slapen in de bomen. "Mij maakt het niet uit hoor, ik ben allang blij dat ik in een normaal bed kan slapen" zeg ik glimlachend naar hem. Een badkamer.. Ik kan me de laatste keer dat ik heb gedoucht niet meer herinneren. Maar ik ben er onderhand al wel uit gaan zien als een zwerver, dus een warme douche zal me goed doen. Ik richt mijn aandacht weer op Jack. "Kijk maar wat jij fijner vind, het is jouw huis" Ik wil niet dat hij zich in allerlei bochten wringt door mij. Ik knik naar hem en samen lopen we dan weer naar beneden. Ik schuif een stoel naar achter en ga aan de tafel zitten. Mijn kin laat ik steunen op mijn handpalm, en ik staar uit het raam. Niet te geloven dat ik nu serieus in een normaal huis zit.. Nooit gedacht dat ik ooit nog in een normaal huis zou leven. Ik was het afgelopen jaar zo gewend geraakt aan het leven in de bossen, dat het echt weer even wennen was. Ik was ondertussen al heel wat afgevallen en zag er wel een beetje mager uit. Maar ik kon haast geen voedsel vinden, dus dat is dan ook niet vreemd. Ik neem het kopje en het bord van Jack aan en zet ze voor me neer op tafel. Langzaam begin ik te eten. "Het is heerlijk" Ik was echt aan het genieten van het brood. Na een paar minuten had ik het eten al op. Ik pak het kopje voor me en neem een slokje thee. Het was nog erg warm, en ik heb mijn lip een beetje verbrand. Vlug stop ik met drinken en zet het kopje weer neer. Jack was ook stil. Dan was ik dus niet de enige die niet wist wat ik moest zeggen. "Hoe moet ik me gaan bewijzen tegenover je groep?" vraag ik aarzelend, in de poging om de stilte te verbreken. Ik vond het echt een stom plan van die jongen. Maar als ik in het kamp wilde blijven, moest ik me dus ook aan hun regels houden. Ik bijt even op mijn lip en kijk hem vragend aan.
Lena
YouTube-ster



Ik bijt losjes op mijn lip en kijk haar aan. 'Ik weet niet. Waar ben je goed in? We kunnen met je eigenschappen wel wat bedenken.' Ik weet dat ze goed in boogschieten is en wonden verzorgen maar voor de rest weet ik het niet. 'We kunnen wel doen dat ik mezelf in gevaar breng en dat jij me red terwijl Simon toekijkt. Of je laat aan hem zien hoe goed jij kan boogschieten.' Ik neem nog een hap van mijn brood en een slok van mijn water. Ik zet het lege kopje neer op het aanrecht en neem de laatste hap van mijn brood. De laatste tijd ben ik erg afgevallen. Ik stress te veel en beweeg veel meer dan ik eet. We moeten zuinig zijn op het eten. Zo hoeven we niet al te vaak onze leven te wagen om eten te zoeken. We zijn al meerdere mensen verloren doordat we op een onveilige plek eten gingen scoren. 'Kom dan gaan we eventjes wandelen. Dan laat ik je de hele kamp zien.' Ik loop naar de gang en strik mijn veters beter. Daarna open ik de voordeur en loop ik naar buiten. Ik sluit de deur als Alys ook uit huis is en we lopen door de straat. Het kamp is een soort van mini dorpje. Er zijn twee winkels. De ene winkel staat vol met voorraden en in de andere winkel is onze munitie. Er is ook een kleine kerk. Vlakbij de kerk is er een parkje met een speeltuin voor de jongere kinderen zoals Thomas en Lisa. Thomas is een jongen van vijf jaar oud en Lisa is zes. We lopen richting het parkje en we gaan op een bankje zitten. 'Ik hoop dat je hier mag blijven. De bent een van de weinige die rond mijn leeftijd is.' Jake is vijf jaar ouder en scheelt dus niet al te veel jaar maar ik mag hem niet. Ella is wel van mijn leeftijd alleen is ze anders. Ik ga niet graag met haar om omdat ze altijd met me flirt en best irritant kan zijn. De zon schijnt fel en maakt het erg lekker warm. De wind blaast verkoelend. Er hangt een ongemakkelijke stilte maar ze zeggen toch dat de hersenen de stilte niet begrijpt maar het hart wel? Al snel word de stilte verbroken door de stem die me al te bekend voor komt. 'Hi Jackie. Heb je me gemist?' Voor me staat Ella te glimlachen. 'Niet echt' mompel ik zachtjes. 'Wie is zij' zegt Ella kattig. 'Dit is Alys. Ze komt waarschijnlijk bij onze kamp.' Ella kijkt haar kwaad aan maar zegt niets meer. Ze gaat op mijn schoot zitten en slaat een arm om mijn nek. 'Ella nu niet. Ik ben met Alys aan het praten.' Ze staat op en zegt kort' dan niet'. Ze wil weglopen maar ze staat stil. 'Oh ja. Jake zoekt je. Hij kijkt niet erg vrolijk.' Ik slik en kijk hoe Ella weg loopt. Ik bloos en kijk naar mijn handen. 'Dat was Ella. Ze is wel oké.' Ik begin maar niet over Jake. Straks heb ik het over hem en komt hij er net aan. En ik heb het überhaupt al niet graag over Jake. Helemaal niet omdat ik en Jake niet echt door een deur kunnen. 'In de verte staan nog een paar huizen maar voor de rest was dit het kamp. Het is niet groot maar we zijn hier veilig.' 
Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Dat bewijzen was al één ding, maar Jack in gevaar brengen daarvoor? Dat ging ik dus echt niet doen. "Ik kan overweg met eigenlijk elk wapen, dus dat zal geen probleem zijn." Voorzichtig pak ik het kopje thee weer en neem een slok. Dit keer was de thee gelukkig al wat afgekoeld, en verbrande ik mijn lip niet weer. Ik weet niet hoe Jack het voor elkaar krijgt, maar bij hem weet ik nooit wat ik moet zeggen. Normaal gesproken heb ik altijd iets om te zeggen. Maar nu.. Wat was er toch met me aan de hand? Dit had ik nog nooit meegemaakt. 'Nee Alys, waag het nu niet om verliefd te worden' gaat door mijn hoofd. 'Niemand is te vertrouwen, weet je nog?' Ik zucht zacht en loop achter Jack aan naar buiten. Eigenlijk was ik toe aan wat slaap, maar ik volg hem maar gewoon. Het was ook handig om een beetje de weg te weten. Het was hier zo groot dat ik hier wel kon verdwalen. Ik keek even grinnikend naar twee kleine kinderen die in de speeltuin aan het spelen waren. Voor hen ging het gewone leven gewoon door. Zij hoefden zich nog nergens druk over te maken. Ze waren nog niet bezig met in leven blijven en alle problemen die bij de walkers kwamen kijken. Ze waren enkel bezig met hier en nu. Soms wilde ik wel eens dat ik zo was. Iemand die zich nooit ergens druk over maakte, en gewoon zijn gang ging. Dat zou het zo veel makkelijker maken.. Ik ga naast Jack op het bankje zitten. "Ja, ik hoop het ook" mompel ik. Maar ik moet me nu niet te veel daarop focussen. Anders is de teleurstelling groter als ik weg moet. Ik moet er gewoon van genieten tot hoe lang het duurt. Ik kijk even achterom als ik een zeurende stem hoor. Oh god, hebben ze er ook zo een in dit kamp? Ik glimlach zwak naar haar als Jack mijn naam noemt. Ze kijkt me met een arrogante blik aan. Wat heeft zij dan weer? Ik geef haar een bitchy blik terug als teken dat ik niet over me heen laat lopen. Als zij zo ging doen, dan kon ik dat ook. Ik zucht licht geïrriteerd. Wanneer gaat ze nou weg? Dan kan ik tenminste een normaal gesprek met Jack voeren. Ik kijk weer even opgelucht als ze eindelijk wegloopt. Over die Ella was er geen twijfel mogelijk, ik wist nu al dat ik haar echt niet mocht. Ik kijk weer naar Jack, die gespannen voor zich uit kijkt. "Wie is Jake?" Ik wilde niet voor al te veel problemen zorgen. Lang hoefde ik niet te wachten op een antwoord. Er komt een jongen naar ons toegelopen, en hij kijkt niet al te blij. "Wie is dit" zegt hij nors. " 'Dit' heeft een naam" zeg ik spottend. "Ik ben Alys" Ik kijk Jack met een vragende blik aan. Heb ik iets fout gedaan?
Lena
YouTube-ster



Ik kijk Jake niet aan, bang dat ik wat verkeerds doe. 'Jack wat doet ze hier? Je weet dondersgoed dat we niet zomaar mensen hier binnen laten.' Hij kijkt me kwaad aan en ik slik zachtjes. 'Ik heb haar bij Simon gemeld. Morgen moet ze zich bewijzen en dat hoort ze ook bij deze kamp.' Hij kijkt me met grote ogen aan. 'Oké maar luister goed Jack. Als zij ons ook maar met een vinger aanraakt, zorg ik ervoor dat je een langzame en pijnlijke dood krijgt.' Mijn angst word omgezet in woede. 'Oh ja Jake. Dat zien we nog wel. En ik zou maar eens goed luisteren. Jij behandeld haar vanaf nu als kamplid anders krijg jij een pijnlijke dood' bijt ik hem toe. Ik sta op en kijk hem goed aan. Jake zegt niets meer maar ik weet als ik niet snel weg ben dat ik een pijnlijke dreun krijg. 'Kom Alys dan gaan we terug naar huis.' Het is redelijk laat. Wat ik weet is het al zes uur en dus etenstijd. We lopen naar mijn huis en ik open de deur. We  stappen naar binnen en ik loop gelijk naar de keuken. Ik kook wat water en schil vier aardappels. Ik leg de aardappels in de pan samen met een stuk boter. Ik maak in een andere pan een paar wortels klaar. Ik dek de tafel ondertussen. Ik leg op ieders bord twee aardappels en een paar wortels. 'Het spijt me dat het niet veel is, maar we moeten zuinig zijn met de voorraden.' Ik ga aan tafel zitten en eet rustig en genietend mijn avondmaal op. Als dessert geef ik haar nog een plak brood. Het is niet een echt zoete dessert maar wel erg luxe voor ons in deze tijd. Als alles op is, kook ik wat water en was ik er mee af. Ik zet alles schoon in de kastjes en loop daarna naar de woonkamer. Ik ga naast haar op de bank zitten en kijk haar aan. 'Misschien kunnen we Simon laten zien hoe je tien 'walkers' vermoord. Ik denk dat hij wel onder de indruk zou zijn. En als het te veel voor je word, grijp ik in.' Ik kan haar natuurlijk niet aan haar lot overlaten. Ik ken haar niet super goed maar ik begin haar steeds meer te mogen.' Niet verliefd worden Jack. Na een tijdje moet ze je verlaten omdat ze opzoek wilt naar haar vader en broer' herhaal ik in mijn hoofd. Ik kan het niet helpen. Wie zou er niet als een blok vallen voor zo'n mooi en lief meisje? Mooie oranje haren en prachtige groene ogen. Ik begin me nu pas te realiseren dat ik begin te staren. Ik kijk snel weg en kijk om me heen. Het is al zeven uur nu. Blijkbaar hebben we langzaam zitten eten. 'We kunnen vroeg gaan slapen maar er is straks ook een kampvuur. Een kleintje zodat we niet al te veel bendes oproepen.' 
Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Ik luister mee met het gesprek, en moet echt moeite doen om me in te houden. Hoe kan Jack zo tegen zich laten praten? Ik had hem eerlijk gezegd allang een klap verkocht. Maar ik moet mezelf ook aanleren om dat soort dingen tegen te houden. Dat doet je niet veel goeds in een wereld zoals deze. De jongen kijkt me met een chagrijnige blik aan, en er verschijnt een lachje op mijn gezicht. Als die Jake ook maar iets probeert.. Dan ga ik mezelf niet meer inhouden, en gaat hij ervoor boeten ook. Ik loop achter Jack aan terug naar het huis. Hij loopt meteen door naar de keuken. Ik weet even niet zo goed wat ik nou moet. Ik loop naar de eettafel terwijl hij aan het koken is. "Moet ik nog ergens mee helpen?" vraag ik beleefd. Dat was wel net zo netjes om te vragen, toch? Ik was wel gewoon te gast in zijn huis. Jack reageert er niet echt op, dus dan denk ik maar dat ik nergens mee kan helpen. Ik loop naar de woonkamer en plof op de bank neer. Ik kon het gewoon nog steeds niet geloven hoe erg mijn leven zojuist is veranderd in één dag. Vanochtend werd ik nog midden in het bos wakker, en moest echt uitkijken dat ik niet gepakt werd. En nu zat ik veilig in een groot kamp, waar ik me eigenlijk nergens druk over hoefde te maken. Eigenlijk voelde ik me wel op mijn gemak bij Jack. Hij gaf me een rustig gevoel, terwijl ik normaal erg over allerlei dingen zat te piekeren. Jack komt de woonkamer ingelopen met twee borden. Een heerlijke geur verspreidde zich over de kamer. "Het is niet erg, dit is het meeste eten wat ik heb gehad in deze hele week" Voor mij was dit helemaal niet weinig. Tot nu toe heb ik op bessen geleefd uit het bos. Vergeleken daarmee was dit echt een feestmaaltijd. Ik eet mijn eten op en kijk Jack dankbaar aan. Hij was echt zo lief voor me. Ik denk weer terug aan hoe ik mezelf moet bewijzen. Eigenlijk was dat nog niet eens zo'n heel slecht idee. Dan zou ik Jack en de anderen ook niet in gevaar brengen. "Dat klinkt goed" knik ik instemmend. Ik kan mezelf dan gewoon goed bewijzen. Met mijn pijl en boog als wapen komt het wel goed denk ik. En 10 walkers, dat red ik nog wel. Ik grinnik zacht als ik merk dat hij naar me aan het staren is. Ik doe net alsof ik het niet doorheb, en kijk weer voor me uit. Dat zou het voor hem alleen nog maar ongemakkelijker maken. Ik begon echt moe te worden, mijn ogen vielen al bijna dicht. "Ik denk dat ik zo maar ga slapen" Ik moet morgen genoeg energie hebben om me te kunnen bewijzen voor de hele groep. "Maar jij mag wel gaan als je wilt?" Als hij daar graag heen wil, dan ga ik hem niet tegenhouden. 
Lena
YouTube-ster



Ik kijk haar glimlachend aan en schud mijn hoofd. 'Ik ga het huis een beetje opruimen en dan ga ik ook op bed. Ik ben echt moe van vandaag.' Ik sta op en pak een doekje die ik wat nat maak. Ik veeg het stof van de vensterbank en tafel en ruim het doekje op. Alys is al naar boven gegaan. Ik kijk om me heen en loop naar de voordeur. Ik draai het slot op slot en loop naar boven. Ik loop mijn slaapkamer in en pak mijn pyjama. ' Moet ik het bed nog uit elkaar schuiven? Van mij hoeft het niet, ik weet alleen niet wat jij fijner vind. En hier trek dit maar als pyjama aan.' Ik gooi een zwart t-shirt van mij naar haar toe. Ik loop de badkamer in en kleed me uit. Ik stap onder de douche en was mijn lichaam en haar. Het voelt heerlijk om na een dag weer heerlijk onder een warme kraan te staan. Ik mag niet te lang douchen omdat het warme water snel opraakt anders. Ik zet na het afspoelen van de zeep de kraan uit. Ik droog me af en trek een schone boxer aan. Ik trek een wit t-shirt aan met een pyjama broek. Ik maak de douche droog en poets snel mijn tanden. Als ik de deurbel hoor afgaan, loop ik naar beneden. Ik haal de deur van het slot en doe hem open. 'Hey Jack. Waarom ben je niet bij het kampvuur?' vraagt Simon. 'Ik ben moe. Ik en Alys gaan maar eens vroeg slapen.' 'Ik neem aan dat ze op je logeerkamer slaapt?' Geschrokken kijk ik hem aan. Ik schud mijn hoofd. 'Die kamer staat vol met dozen en dergelijke.' 'Oké dan. Dan neem ik aan dat hij je gedraagt.' Ik kijk hem aan en na eventjes te denken begrijp ik hem. 'Wat denk je wel niet Simon' mompel ik. Simon lacht. 'Oké dan. Morgen om elf uur verwacht ik jullie bij mij. Dan kan ze zich bewijzen.' Ik knik en sluit de deur. Ik doe hem op slot en loop weer naar boven. 'Simon was aan de deur. Morgen om elf uur moet jij je bewijzen. Ik ga met je mee, als er iets verkeerds gaat ben ik er om je te helpen.' Ik glimlach en haal een hand door mijn haar. 
Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Ik glimlach naar Jack en loop dan naar boven. Even moet ik zoeken naar de goede kamer, alle kamers hier lijken ook zo op elkaar. Na een paar kamers ingelopen te hebben, kom ik eindelijk in de goede kamer terecht. Ik zucht even opgelucht dat hij hier nog niet is. Wat zal hij wel niet hebben gedacht als hij had gezien dat ik alle kamers in was gelopen? Waarschijnlijk dat ik spullen aan het stelen was ofzo. Ik ga op het bed zitten en kijk zijn kamer nog een keer rond. Het was een best klein kamertje, maar het was groot genoeg voor twee personen. Erg veel meubels stonden er niet, maar daar was de ruimte ook niet voor. Jack komt de kamer binnengelopen en vraagt naar het bed. "Hoeft niet, tenzij jij dat fijner vind" Ik wilde gewoon zo snel mogelijk gaan slapen. Met veel moeite weet ik mijn ogen nog open te houden. Ik vang het zwarte t-shirt en begin me om te kleden. Het zit me een beetje aan de grote kant, het leek net een jurkje. Maar dat is niet erg, dat zit juist wel fijn. Ik ben net klaar met omkleden als er een deurbel klinkt. Wie kwam er nu nog langs? Als het nou maar niet die Ella was, dan sloot ik mezelf wel op in de badkamer ofzo. Zij was de laatste persoon die ik nu wilde zien. Ik doe haar nog wat aan als ze zo blijft doen. En dan is toch wel echt haar schuld. Ik pak mijn kleren van de grond en vouw ze netjes op. Ze waren al erg genoeg zonder kreukels. Het stapeltje leg ik naast het bed neer, en ga op de matras zitten. Ik hoor hem weer de trap op komen. Ik haal mijn haarelastiekje uit mijn haar. Het zat helemaal door de war. Ik haal een hand door mijn haar en kijk nieuwschierig naar Jack. Om 11 uur was eigenlijk wel een beetje vroeg, maar ik moet niet zeuren. Het was al heel wat dat ik hier binnen mocht komen en nog niet uit het kamp gestuurd was. Ik knik naar hem, en ga onder de dekens liggen. Ik sluit mijn ogen en val al snel in slaap.
Lena
YouTube-ster



Ik ga naast haar liggen en sla de deken over me heen. Na een tijd zie ik dat Alys in slaap is gevallen. Ze is zo lief als ze slaapt. Een puk haar hangt voor haar gezicht en ik leun op een arm zodat ik met mijn andere hand het plukje van haar gezicht kan afhalen. Ik ga weer normaal liggen en zeg zachtjes 'welterusten Alys' ook al weet ik dat ze me niet meer hoort. Na ongeveer een kwartier val ik in een diepe slaap. Als ik de volgende ochtend wakker word rek ik me uit. Alys ligt nog lief te slapen en ik kijk haar glimlachend aan. Als ik op de klok kijk zie ik dat het kwart over tien is. Oh nog maar driekwartier denk ik. Wacht nog maar driekwartier! Ik schiet overeind en sta op. 'Alys wakker worden. Nog driekwartier, dan is het elf uur.' Ik trek mijn witte shirt uit en verwissel het met een donker blauwe. Ik trek mijn pyjama broek uit en verwissel hem met een korte spijkerbroek. Ik loop snel de badkamer in. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn haar alle kanten opstaan. Met een heel klein beetje oude gel, water en een kam krijg ik het zo weer in model. Ik loop de badkamer uit en ren naar beneden. Ik kook wat water en snij twee stukjes brood die ik beleg met een paar plakjes tomaat. Als het water kookt, laat ik het afkoelen. Als het afgekoeld is zodat jij je tong niet verbrand stop ik er pepermunt bladeren in voor de smaak. 'Alys ontbijt is klaar.' Ik neem een hap van mijn brood en daarna gelijk een slok van mijn water. Als ik het ontbijt op heb, zet ik glas op het aanrecht. Ik ren als een gestresste kip naar boven en zoek een paar goeie wapens. Een pistool en een scherp mes moet voldoende zijn. Ik stop de wapens in een tas. Ik loop naar beneden en zie dat het tien voor elf is. 'Ben je bijna klaar?' Naar Simons huis lopen is ongeveer vijf minuutjes als je een beetje doorloopt. Ik trek mijn schoenen aan en leun tegen de muur. Ik ben trots op Alys dat ze zich wilt bewijzen en dit doet. Alleen misschien krijgt ze  hierna een eigen huis, als ze het haalt tenminste. Dan ben ik hier weer alleen en ik vond het net zo fijn dat ze hier was. Heel misschien kan ik Simon overhalen dat ze bij mij mag wonen. Dan moet ze eerst wel zich goed kunnen bewijzen. 





Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Ik open mijn ogen als ik heen en weer geschud wordt. "Hm-m" kreun ik, en draai me weer even om. Damned, het was alweer ochtend.. Ik moet me over drie kwartier al bewijzen! Ik wrijf even in mijn ogen en kom dan langzaam overeind. Dit zou nog een lange dag gaan worden. Ik haal een hand door mijn warrige haar en kom dan uit het bed. Ik had zo lekker geslapen.. Het was de beste nachtrust die ik in een lange tijd heb gehad. Het liefst zou ik nog de hele dag zo willen blijven liggen. Maar ik moet nu niet te laat komen. Ik trek snel het zwarte shirt uit en leg het op het bed neer, waarna ik mijn kleren van de grond pak. Vlug doe ik mijn andere kleren weer aan, en stap in mijn oude zwarte vans. Die waren al helemaal versleten en zaten een beetje onder het bloed, maar andere schoenen had ik nu toch niet. Mijn pijl en boog neem ik in mijn handen. Dit was het wapen wat ik ging gebruiken vandaag. Ik moet het kamp natuurlijk wel laten zien dat ik goed kan overleven zodat ik hier kan blijven. Eigenlijk wilde ik hier helemaal niet meer weg.. Maar hoe moet ik dan mijn vader en Tyler vinden? Ik zucht even en loop naar de badkamer. Tandenpoetsen kan ik niet aangezien ik geen tandenborstel heb. In het kastje zie ik wel een fles mondwater staan. Ik schenk wat in het dopje en spoel mijn mond. Zo, dit was beter. Jack roept dat het eten klaar is, en snel loop ik de trap af naar beneden. Hij zit al aan tafel en ik lach even naar hem. Ik schuif ook aan en begin ook met eten. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen hier om zo veel voedsel te hebben. Zouden ze hier eigen voedsel verbouwen? Of hebben ze het gewoon gestolen van anderen? In het bos vind je nooit zoveel eten, en de dichtstbijzijnde tankstations en supermarkten zijn al leeg gehaald. Ik neem nog een slok van mijn muntthee en stapel dan de borden op elkaar. Jack loopt nog even het huis door. Ik pak het haarelastiekje van mijn pols en bind mijn haar weer in een snelle staart. Ik had er echt een hekel aan als het voor mijn gezicht hing. En al helemaal als ik tegen de walkers moet vechten. Ik duw het elastiekje nog even strak en kijk snel rond of ik niets vergeten ben. Mijn boog en de koker met pijlen doe ik op mijn rug. Daar kan ik dan gemakkelijk bij wanneer ik ze nodig heb. "Ja, ik kom eraan" roep ik, en loop naar de gang. "Ik ben klaar" glimlach ik klein. Ik loop achter Jack aan naar buiten. Ik had geen idee waar die Simon woont, maar ik volg hem maar gewoon. Zo te zien kent hij het kamp op zijn duimpje. Ik versnel mijn tempo, we moeten echt opschieten. Ik had er echt helemaal geen zin in. Ik adem even diep in. 'Gewoon niet over nadenken en doorlopen' denk ik bij mezelf. Dan komt het allemaal wel goed.
Lena
YouTube-ster



Ik loop voorop richting Simons hut. Ik ken het hele kamp op mijn duimpje. Ik leef ik namelijk al een lange tijd. Ik heb verschillende taken hier in het kamp. Af en toe moet ik mee op reis voor voedsel,medicijnen en andere spullen die we nodig hebben. Ook moet ik af en toe het kamp bewaken of helpen verbouwen van de groentes en fruit. 'Heb je er een beetje zin en vertrouwen in?' Ik kijk recht voor me uit en als ik de vraag stel kijk ik haar niet aan. Ik weet niet precies waarom maar ik denk dat het komt dat ik anders haar misschien leuk begin te vinden. Als we na een paar minuten lopen bij Simon zijn aangekomen druk ik op de bel. 'Daar ben je eindelijk. Je bent een minuut te laat.' Ik kijk hem aan en zucht zachtjes. 'Verslapen' mompel ik en kijk hem aan. 'Oké. Hoe wil ze zich bewijzen?' 'Tien walkers uitschakelen' antwoord ik voordat Alys ook maar iets kan zeggen. 'Mmm, ik denk als ze het haalt dat ze wel een plekje in het kamp krijgt. Ook al blijf ik haar in de gaten houden.' Ik knik en kijk hem dankbaar aan. 'Jij gaat samen met Jake tien 'walkers' halen.' 'Met Jake? Asjeblieft niet met Jake. Kan niemand anders Simon?' 'Nee, en snel een beetje.' Sjokkend loop ik richting Jake in de verte. We zeggen niets en lopen buiten de hekken. We hebben tien houten stokken met een leren lus eraan, waarmee we de 'walkers' gevangen kunnen nemen. Ik pak de eerste stok en doe de lus om een 'walkers' hoofd. We slepen hem de hekken in en binden hem vast aan een paal. Zo doen we het samen tot we tien walkers hebben. Zwijgend blijven we wachten op Simon en Alys. Als ze aankomen lopen glimlach ik vriendelijk. 'We hebben ze gevangen genomen.' We laten ze snel los en dan moet jij ze zo snel mogelijk vermoorden. Als ze knikt maak ik ze samen met Jack en Simon zo snel mogelijk los. We rennen weg voordat ze ons kunnen  bijten. Ik zie hoe Alys een voor een de 'walkers' gemakkelijk uitschakelt. Af en toe hou ik mijn adem in omdat er een 'walker' voor of achter haar staat. Ik heb mijn geweer in de aanslag, zodat er als iets mis gaat dat ik de 'walker' neer kan schieten. Als ik twee handen om mijn heupen voel, kijk ik Ella aan. 'Ella ik moet opletten. Rot op' snauw ik. Ze kijkt me grijzend aan en zoent me op mijn lippen. Geschrokken sta ik stil maar sluit mijn ogen eventjes omdat ik weet dat ze me toch niet losgaat en misschien laat ze me hierna wel met rust. Ook al denk ik van niet. Als ze me los laat glimlacht ze onschuldig. Ze pakt mijn hand en wil me meetrekken. 'Nu niet.' Ik kijk hoe Alys de laatste 'walker' uitgeschakeld. Trots loop ik naar Alys. 'Goed gedaan Alys. Ik ben trots op je.' 'Alys ik heb besloten om je bij de kamp te laten. Ik ben onder indruk maar ik blijf je in de gaten houden. Jack en Jake ruimen jullie de lijken/doden eventjes op?' Ik draai met mijn ogen en pak een voet van een 'walker' vast. Ik leg ze een voor een op een stapel vlakbij de hekken neer. Ik veeg mijn vieze handen af aan mijn broek en loop naar Alys. 'Ben je niet blij dat je bij ons mag horen?' 'Kom nou Jackie.' Ik draai me om en zie Ella staan. 'Ik ga met Alys vieren dat ze geslaagd is. Misschien zie ik je later.' Ik pak Alys pols zachtjes beet en trek haar mee naar mijn huis. Ik ben super blij en trots dat ze geslaagd is. Nu maar hopen dat ze hier een tijdje blijft. 
Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Ik loop achter Jack aan, en kijk het kamp rond. Ik snap dus niet hoe ze zo'n groot kamp hebben kunnen stichten. En al helemaal niet met van die grote muren eromheen. Hoe hebben ze dat dan weer voor elkaar gekregen? De materialen daarvoor zijn erg moeilijk te vinden. En dan heb je het nog niet eens over de mensen die daar verstand van hebben. Zelf was ik nooit goed in dat soort dingen geweest. Het bouwen en klussen, dat was nou eenmaal niet mijn ding. Ik slik en kijk weer voor me uit. "Ik heb er wel vertrouwen in dat het goed komt, maar ik kan niet zeggen dat ik me erop verheug." mompel ik. We lopen naar een huis toe, en een jongen opent de deur. Dat moest dan dus Simon zijn. Mezelf voorstellen hoefde ik niet meer, hij kende me al van gisteren. Nog steeds keek hij met dezelfde vreemde blik naar me als eerder. Wat is er aan de hand? Ik kijk weg in de hoop dat dit gesprek snel voorbij zou gaan. Jack moet walkers verzamelen samen met die engerd. Ik zucht verstaanbaar en volg Simon, die waarschijnlijk wel weet waar ik heen moet. Minuten gaan voorbij, maar ik zeg helemaal niets. Hij mocht me volgensmij niet zo, en hij had het vast wel door gehad dat ik niet in de stemming was voor een gesprek. Simon zwijgt ook en loopt met een stevig tempo door. In de verte zie ik Jack en Jake al staan. Nu was het zover.. Nu moet ik mezelf gaan bewijzen. Ik loop een stukje van de walkers vandaan en pak mijn boog stevig in mijn hand. Ik trek een pijl uit de koker op mijn rug en ga klaarstaan. Geconcentreerd luister ik naar de uitleg. Oke, dit moet me wel lukken.. Hoop ik. Ik knik naar ze en de walkers worden losgelaten. In een razendsnel tempo begin ik pijlen af te schieten. Dit gaat me nog best makkelijk af. Een gegrom klinkt achter me, en snel draai ik me om. De walker stond te dichtbij om nog een pijl af te kunnen schieten. Ik aarzel geen moment en duw de pijl in zijn hoofd. Ik trek een vies gezicht, nu zat ik weer helemaal onder het bloed. De walker gaat neer en ik ga met mijn rug naar het lichaam staan. Ik schiet nog de laatste paar walkers dood en een grijns verschijnt op mijn gezicht. Rustig loop ik naar de lichamen toe en trek de pijlen uit hun lichaam. Die heb ik nog nodig. En ik ging er niet vanuit dat ze in dit kamp ook een voorraad pijlen hebben. Ik stop de pijlen weer in de koker en mijn boog doe ik weer op mijn rug. Ik kijk naar Jack die staat te zoenen met die Ella. Moest zij nou echt overal opduiken waar Jack ook was? Ik pers mijn lippen op elkaar en probeer me in te houden. 'Het is zijn eigen keus, ga nou niets doms doen' gaat door mijn hoofd. 'Hij ziet je toch niet staan' Ik wend mijn blik af en en staar naar mijn schoenen. Dit was echt ongemakkelijk.. Hij komt naar me toe lopen en geeft me een compliment. Ik begin licht te blozen en ik kijk een beschaamd langs hem heen. Dit had ik normaal nooit. Ik moet nu echt niet verliefd op hem worden. Dat was nergens goed voor. En wie zou nou vallen voor een meisje als ik? Niemand dus. Ik help ook mee met de lijken wegslepen, aangezien het mijn opdracht was. Ik laat ze nu niet met de rommel zitten. "Ja, ik ben er blij mee" Erg overtuigend klonk het niet, maar dit was allemaal een beetje overweldigend. De stem van Ella klinkt weer achter ons, en geïrriteerd kijk ik om. Wat moest ze nu dan weer? Kon ze Jack niet gewoon een keer met rust laten en ons niet de hele tijd achterna lopen? Ik rol met mijn ogen. Gelukkig laat hij haar al gauw achterwege en trekt me mee terug naar het huis. Niet veel later komen we bij het huis aan. Hij opent de deur voor me en ik loop naar binnen. Meteen loop ik door naar de woonkamer, en plof neer op de bank. Ik begin maar niet over hem en Ella. Ik wil hem niet laten denken dat ik jaloers ben. Als Jack Ella leuk vond, dan moest hij het ook zelf maar weten. Het is zijn leven. Ik haal mijn haarelastiekje uit mijn haar en doe hem weer om mijn pols. 
Lena
YouTube-ster



"Wil je anders niet eventjes douchen? Je zit namelijk onder het bloed. En ik heb ook andere kleren voor je. Ik heb nog een te kleine shirt en een te kleine broek. Misschien pas je die te kleine kleren. Dan kan ik je oude kleren wassen en de gaten naaien." Ik heb leren naaien van mijn moeder. Ze naaide altijd kleren van mij als er weer eens een scheur of gat in zat. Ik loop achter haar aan naar boven en pak uit de hoek van mijn kledingkast de te kleine shirt en broek. "Pas het maar." Als ik de bel hoor gaan trek ik mijn wenkbrauw op. "Ik moet zo terug, ga jij maar eventjes douchen." Ik loop naar beneden en trek de voordeur open. Ik zie Ella in een kort jurkje voor me staan. "Heey Jack. Mag ik binnenkomen?" Ik knik en laat haar binnen. "Wil je wat drinken?" vraag ik vriendelijk. Ze knikt en gaat in de woonkamer op de bank zitten. Ik pak wat water dat al gekookt is en schenk het in een glas. Ik loop de woonkamer in. Ik overhandig het glas water en zet de mijne op tafel. Ik ga naast haar zitten met mijn rug tegen de bankleuning. Als Ella haar lege glas op tafel zet glimlach ik. "En hoe was jouw dag"? probeer ik de stilte te verbreken. Ze gaat zonder iets te zeggen op mijn schoot zitten met haar gezicht richting de mijne. "Shhh. Zeg maar niets." Ze drukt haar lippen op de mijne en zoent me. Ik sluit mijn ogen en zoen met haar mee.' Zou ze me lleuk vinden? De grootste vraag is vind ik haar leuk? Ze laat me los en begint me zachtjes te zoenen in mijn nek. Als ik gekuch achter me hoor draai ik mijn hoofd om. Ik zie Alys in mijn te kleine kleren staan. "Wat doet zij hier?" zegt Ella kwaad. "Simon heeft haar bij mij in huis gezet. We hebben niets hoor." "Gelukkig. Niet dat ik ooit zal denken dat zij iets met jou zou krijgen of hebben" zegt Ella lachend. Ik zeg niets en kijk Ella aan. "Wij hebben nu toch een relatie Jackie?" Ik knik zachtjes en ze omhelst me. Ik glimlach en druk een kus op haar lippen. "Ik ga douchen. Zie ik je morgen?" Ze knikt en gaat van mijn schoot. We lopen naar de gang en Alys en Ella geven elkaar een dodelijke blik. Ella loopt de voordeur uit nadat ik hem heb opengemaakt." Ik sluit de deur en loop de woonkamer in. "Die kleren staan je goed." 

Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Ik knik naar hem en sta weer op van de bank. Mijn kleren zaten weer eens onder het bloed. Het zal toch ook weer eens niet. Ik loop de trap op naar boven en ga naar zijn kamer. Ik wacht totdat hij de kleren gevonden heeft en neem ze van hem aan. Ze waren inderdaad een beetje te klein voor hem. Hij had een wit t-shirt gepakt en een korte spijkerbroek. Die spijkerbroek leek me niet echt wat, maar daar kan ik wel wat aan doen. Ik wilde net aan hem vragen of ik het mocht knippen tot een kort broekje als ik de bel hoor afgaan. Jack loopt de kamer weer uit en gaat naar de deur. Ik besluit de broek maar gewoon wat korter te knippen. Als de kleren hem te klein zijn, dan doet hij ze toch niet meer aan. Ik zoek even rond en vind al snel een schaar in een van de lades van zijn kast. Voorzichtig knip ik de broek wat centimeters korter. Tevreden houd ik het broekje omhoog. Het zag er eigenlijk nog best gaaf uit, echt vintage. Ik kleed me om en loop de badkamer in om in de spiegel te kijken. De kleren zaten me nog steeds een beetje groot, maar dat maakt niet uit. Ik loop weer naar beneden om hem te laten zien dat de kleren passen. Op de bank zitten Ella en Jack te zoenen. Daar sta ik dan, heel ongemakkelijk.  Ik kuch overduidelijk om te laten merken dat ik hier ook nog was. Ella kijkt om en maakt wat stomme opmerkingen. Dacht ze nou echt dat ik wat gaf om haar mening? Ik geef Ella een geïrriteerde blik. Wat dacht ze wel niet? "Pff.. moet je eerst maar eens naar jezelf kijken" bijt ik haar toe. Ze loopt langs me heen en ik kijk haar zonder ook maar een emotie te tonen na. Ik kijk Jack nog even vragend aan en loop dan weer naar boven. Ik moest hier gewoon even weg. Het douchen komt later wel. Jack zal het toch niet erg vinden, die was zo te zien toch druk bezig met Ella. Ik haal alle spullen uit mijn oude rugtas en leg ze netjes naast het bed. Ik doe hem op mijn rug samen met de pijlenkoker. De boog neem ik in mijn handen.  Het mes en een oude tennisbal die in mijn tas zaten laat ik er nog wel inzitten. Misschien dat ik het mes nog nodig zal hebben. En op die tennisbal kan ik mooi oefenen met het schieten van de pijlen. Ik loop naar beneden. "Ik ga het bos in, ik ben niet lang weg" mompel ik en loop dan door de gang het huis uit. Dan kon hij mooi alleen zijn met die meid als hij haar zo leuk vond. Ik kon haar namelijk echt niet uitstaan. Ik was niet van plan om ook maar een moment langer bij haar in de buurt te zijn. Met een snelle pas loop ik van het huis vandaan richting het hek.
Lena
YouTube-ster



Jack
Als ze de deur uitloopt zucht ik. Zou ze jaloers zijn? Misschien wel. Ook al zou ze me leuk vinden, kan ik niet een relatie met haar krijgen. Ik heb namelijk al een relatie met Ella. Het is vreemd gelopen. Eerst vond ik Ella irritant en vervelend en nu heb ik een relatie met haar. Zou ik het diep binnen doen om Alys jaloers te maken? Ik schud de gedachte van me af. Nee,ik hou van Ella en van niemand anders. Ik zie Alys als een goeie vriendin. Na een tijdje besluit ik om naar buiten te gaan, het is tenslotte mooi weer. Ik trek de voordeur open en loop naar buiten. Ik sluit de deur en loop richting het park. In het park ga ik rustig op het bankje zitten. Ik begroet Lisa en zij begroet me vrolijk terug. Lisa is helemaal niet bewust van de erge wereld achter deze muren. Ik hoop voor haar dat ze die wereld ook niet hoeft te zien. Ze heeft ooit eens een 'walker' gezien. Ze reageerde er vreemder op dan ik dacht. Ze zwaaide naar hem en wauw hem helpen. We hebben haar toen bij de 'walker' weggetrokken en haar op een veilige plek gebracht. Als ik zachte vingers langs mijn wangen voel weet ik gelijk wie het is. 'Hey Ella. Volgende keer kan je me ook gewoon begroeten hoor.' Ze lacht en gaat naast me zitten. Het is eventjes stil en ze zegt daarna lief 'kom. Dan gaan we naar mijn huis.' Ik sta op en pak haar hand. Als we aankomen maakt ze de deur open. 'Hou je schoenen maar aan.' Ik knik en loop door de gang richting de woonkamer. Ella heeft een iets grotere huis dan ik heb, ook al woont zij wel alleen. Ik laat me op de bank vallen en ga zitten. 'Ik kan niet lang blijven, ik moet op tijd zijn voor Alys. Ze heeft namelijk geen sleutel.' Ze gaat op mijn schoot zitten met aan elke kant van mij een been. Ze lacht. 'Ik hou er rekening mee' zegt ze vals. IK trek mijn wenkbrauwen op maar ga er niet verder tegen in. Ze drukt haar lippen tegen de mijne en zoent me lief. Ik zoen mee en sluit mijn ogen.  'Wil je wat drinken?' 'Doe maar wat water?' Ze knikt en gaat van mijn schoot. Ze haalt wat water voor me en geeft het aan me. 'Dank je' en ik neem een slok. Ik drink het in een keer leeg en hoor ondertussen Ella zeggen 'rustig aan met drinken jij.'  Ik haal mijn schouders op en glimlach. Ik voel haar lippen tegen mijn nek en zuigt er zachtjes op. Ze laat los en lacht. 'Nu heb jij een zuigzoen.' Ik lach zachtjes. 'Hoe laat is het?' 'Vier uur hoezo?' Ging de tijd zo snel? 'Ik moet naar huis. Het spijt me. Ik zie je vanavond of morgen wel weer.' Ze gaat van mijn schoot en ik druk een liefdevolle kus op haar lippen. 'Doei.' Ik loop naar buiten en ren op een drafje naar huis. Straks is Alys er al? Als ik vlakbij huis ben, zie ik haar al voor de voordeur zitten. 'Sorry. Ik was aan het wandelen.' Ik leg mijn hand op mijn zuigzoen en probeer een glimlach op te zetten. Ik maak de voordeur open en laat haar naar binnen. Ik trek mijn schoenen uit. 'Was het leuk in het bos?' Als ze een opmerking plaatst kijk ik haar kwaad aan. 'Wat is je probleem? Ben je jaloers of zo?' 
Anoniem
Landelijke ster



Alys:
Ik loop het kamp uit en sluit het hek achter me. Meteen kom ik weer in het bos terecht. Het was er nog steeds net zo mooi als gisteren. Ik kijk nog even achterom. Gelukkig is niemand me achterna gekomen. Ik wilde gewoon even alleen zijn. Ik was hardstikke dankbaar dat Jack me in huis had genomen en dat ik me bij het kamp mocht aansluiten. Maar ik voelde me gewoon nog niet op mijn plek daar. Overal waar ik ook loop wordt ik nagekeken door zijn kampgenoten. Die zien me aan voor een of andere freak met een pijl en boog. En dan heb je die Ella nog, die zo nodig elke keer weer bitchy moet doen. Ik loop een stukje het bos in tot ik bij een soort open plek terecht kom. Dit is een goede plek om te oefenen. Ik laat mijn rugtas op de grond vallen en pak de tennisbal eruit. Ik gooi hem zo hoog als ik kan in de lucht. Ik pak snel een pijl uit de koker en schiet hem op de tennisbal. Hij gaat er dwars doorheen en komt in een boomstam klem te zitten. Deze oefening heb ik vroeger zo vaak gedaan. Het hielp me altijd om me goed te concentreren op het mikpunt. Hierdoor heb ik ook geleerd om sneller te kunnen reageren. Rustig loop ik naar de boom toe en haal de pijl eruit. Er klinken voetstappen achter me, en snel draai ik me om. Ik wordt vastgegrepen door twee mannen. Uit reflex haal ik met de pijl uit, die in het voorhoofd van een van de mannen terecht komt. Hij zakt door zijn knieën en valt op de grond. De andere man kijkt me razend aan, en gaat met zijn mes langs mijn wang. Bloed stroomt van mijn gezicht. Ik weet mezelf gelukkig nog staande te houden. Ik trap hem vol op zijn knie en hij kreunt van de pijn. "Wat denk je wel niet sukkel" mompel ik woedend. Het was een bendelid, die naar me opzoek was. Waarschijnlijk had hij de opdracht gekregen om me te vermoorden. Ik ben zulke mensen al wel vaker tegengekomen. Ik pak zijn hoofd vast en druk die keihard tegen de boom. Zo, die zou nog wel een tijdje niet wakker worden. Ik kijk nog even naar de man die naast hem op de grond ligt. Ergens voelde ik me wel een beetje schuldig, maar dat zet ik gauw weer opzij. Dan hadden ze me maar niet moeten besluipen en vastpakken. Ik trek de pijl uit zijn hoofd en stop die in de koker.  Mijn boog doe ik weer op mijn rug en loop naar mijn rugtas, die niet ver van me vandaan ligt. Ik gooi hem over mijn rug en begin weer aan de terugweg. Ik wil niet nog meer bendeleden tegenkomen. Ik leg mijn hand op de wond op mijn wang, die hevig aan het bloeden is. Na een paar minuten kom ik weer bij het kamp, en ik open het hek. Vlug sluit ik hem weer achter me, en loop naar het huis van Jack. Hij was er zo te zien nog niet, dus ik ga zitten op de stoep voor zijn huis. Niet veel later komt Jack aanrennen. Hij verontschuldigt zich tegenover mij omdat hij weg was. "Het is niet erg, zo lang zit ik hier nog niet" Ik loop achter hem aan naar binnen. Hij vraagt naar het bos, en ik glimlach klein. "Hoe was het met Ella?" vraag ik. Hij reageert kwaad. Het kwam zo te zien een beetje bot over, ook al bedoelde ik het eigenlijk niet zo. "Het zal wel" mompel ik en loop dan naar boven. Ik moet de wond even gaan schoonmaken voor die gaat ontsteken. Ik ga op zijn bed zitten en zoek tussen mijn spullen naar iets wat ik kan gebruiken.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste