Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg / ft. Stillkidrauhl

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
MichealAf en toe kon Micheal nog al 'irritant' zijn, maar dat wist Adriana. Eerst was hij helemaal niet zo maar er waren veranderingen gekomen en Micheal was eigenlijk niet echt van de veranderingen. "Denk het ook." Knikte hij en duwde nog een dun dekentje in de tas. Micheal wilde niet dat ze het koud kreeg. Hij zelf kon haar ook niet genoeg warmte geven. En als ze buiten slapen lijkt het hem beter om een dekentje om haar heen te slaan. Snel maakte hij nog een matje vast aan de onderkant van zijn tas en keek naar Adriana. Hij miste de tijd van vroeger en ze konden nog geen eens samen in bed liggen, terwijl Micheal toch echt zijn behoefte kwijt moest. "Laten we maar gaan dan." Mompelde hij.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Zonder nog iets te zeggen, staar ik voor me uit. Een zachte zucht verlaat mijn mond en trek mijn vest nog iets beter als hij aan geeft dat we kunnen gaan. Ik check nog even of ik mijn pistool en scherpe mes mee heb. Als ik die heb, loop ik naar de deur en open die dan vervolgens voorzichtig. Ik stap naar buiten en kijk rustig om me heen, niemand.. Maar goed ook. Ik denk niet dat het voor lang rustig blijft want na twaalf uur staat de stad meestal vol met zombies. Het gaat de laatste weken alleen maar om overleven, meer niet. Het gaat niet meer om Micheal en mij, het gaat niet meer om onze relatie, het gaat nu om ons zelf. We moeten onze stad uit voordat het te laat is. Twee weken lijkt heel wat maar dat is het niet. We hebben geen auto dus we zullen het lopend moeten doen, we moeten onderweg ook genoeg rust krijgen en af en toe omwegen maken als we op zoek gaan naar een goeie onderdak.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
MIcheal

Als ze de deur uit zijn deed hij zijn rugzak op zijn rug en pakte de hand van haar Adriana vast. Dat vond hij gewoon stukken fijner, dan kon ze niet opeens weg zijn of iets. Ze moesten de hele weg lopen, dat kwam omdat een auto veel te veel geluid maakte en moesten daarom te voet gaan. Gelukkig hadden ze beide wel een goede conditie en waren ze het lopen wel gewend. Een kaart hadden ze ook in hun rugzak zitten wat erg handig was, want het was niet fijn als je de weg op dit moment kwijt raakte. Er was niemand die je kon brengen/helpen. Micheal liet even zijn blik over Adriana heen glijden en moest toen toch even glimlachen, wat hij zeker niet vaak deed.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Zodra Micheal mijn hand vast pakt, kijk ik even zijn kant op en verstrengel onze vingers. Over precies twee weken zal een atoombom deze hele stad vernietigen en als Micheal en ik de stad niet op tijd verlaten, zal de atoombom ons ook vernietigen. Ik heb zoveel vragen die beantwoord moeten worden, niet door Micheal, ik weet niet door wie. Ik wil weten of er ook in andere steden lopers zijn, ik wil weten of het een soort van infectie is of gewoon een ziekte, er zijn gewoon heel veel dingen die ik wil weten en deze vragen krijg ik alleen beantwoord als het ons lukt om de stad uit te komen. Ik merk dat Micheal me bekijkt en al snel verschijnt er een glimlach op zijn gezicht, een glimlach die de laatste maanden amper voor kwam. Ik kijk weg en kijk dan weer voor me. Ik vraag me af wat we vanavond gaan eten want vier boterhammen zijn niet genoeg, we hebben meer nodig als dat. Misschien gaan we dieren vangen, konijnen, een hert of Iers anders, zoals het maar iets eetbaar is. Of we hebben geluk en vinden een winkeltje die leeg is en niet vol zit met lopers.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

Kort zuchtte hij als ze gewoon weg keek kon ze niet gewoon even de moeite doen om terug te glimlachen, was dat te veel gevraagd. Hij wist dat het een moeilijke tijd was, maar ze moesten niet alleen aan de slechte dingen denken. Micheal liet haar hand los en stopte die in zijn jaszak. Het was nog best wel een eindje lopen om de stad uit te komen, want de stad was best groot en ze kwamen hier zeker wel binnen 2 dagen uit als ze doorliepen ten minste. En ze moesten ook nog overnachtten en eten. Ze hadden nog twee boterhammen, voor ieder, in de tas zitten dus vandaag konden ze er goed mee door komen.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Ik kijk om naar Micheal als hij mijn hand los laat. Een zachte zucht verlaat mijn mond en ik besluit dan maar zijn gespierde arm vast te pakken, zo loop ik op zijn tempo weer verder. Het is op dit moment heel stil, veels te stil. Bijna niemand loopt over straat, simpelweg omdat ze bang zijn om gebeten te worden door de lopers. Voor de lopers is het allemaal maar positief als ze iemand beet krijgen. Één, ze voedde zichzelf omdat ze menseneters zijn en twee, hun groep wordt alleen maar groter. Heel veel onschuldige mensen zijn gebeten, ook mensen die Micheal en ik kennen. De eerste dagen was het heel vermoeiend en uitputtend, het is zwaar om elke keer mensen te verliezen maar we begonnen eraan te wennen. Niet dat het geen pijn meer doet maar we geven het nu wat sneller een plekje. Ik kijk naar Micheal en hou mijn hoofd een klein stukje schuin. "Denk je dat het veilig is buiten de stad?" Vraag ik aan hem. Wie weet is het ook in andere steden en landen zo.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

''Weet ik toch niet.'' Zei hij en keek gewoon voor zich uit. Hij wist het niet en dit keer ging hij niet zeggen of er lopers waren of niet, want stel er waren lopers en Micheal zei dat het veilig was. Dan zullen ze er niet op voor bereid zijn, dus het is beter dat hij zei dat hij het niet wist. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en liep op een goed tempo door. Ze moesten gewoon goed doorlopen, dan konden ze ook iets langer pauze houden en eerder een slaapplek vinden. Micheal keek even de buurt rond. Het was erg stil, maar dat was zeker te verwachtte.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Zacht zuchtend kijk ik hem aan en besluit dan maar voor me uit te kijken. Ik weet dat we moeten opletten maar ik heb graag dat hij tegen me praat want deze stilte maakt me gek. Ik kijk om als ik een zacht hijgende geluid hoor, een bekende geluid die ik de afgelopen maanden vaker hem gehoord. Het is een loper en het is een toeval dat de loper in z'n eentje is want meestal zijn ze met groepen van vijf of tien, soms zelfs meer. Ik laat Micheal ze arm los en trek mijn mes uit mijn zak. Ik wacht dan langzaam af tot de loper op me af komt lopen, wat even duurt omdat de loper wankelt. Als 'ie dicht bij genoeg staat en me bijna wilt bijten, steek ik de mes door zijn hoofd heen. Ik trek mijn mes weer terug en kijk naar de loper die zijn bloed verliest en achterover valt. Ik laat mijn mes weer terug in mijn zak glijden en zucht zachtjes.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

''Maak eerst je mes is schoon, voordat je die terug stopt in je zak.'' Kort keek Micheal naar de loper die op de grond lag. Je kon nog best goed zien wie het was voor dat degene een loper werd. Micheal had liever dat hij de loper vermoorden, zodat Adriana dat niet hoefde te doen. Maar als Micheal er een keertje niet was moest ze het ook zelf doen, dus het was misschien wel slim dat Adriana het nu ook zelf deed. Hij haalde even een hand door zijn haren heen en sloeg zijn armen weer over elkaar heen.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Zodra hij dat zegt, negeer ik het. Ik doe het uiteindelijk op mijn eigen manier. Het heeft geen nut om mijn mes elke keer opnieuw schoon te maken nadat ik iemand heb neer gestoken, dus ik laat het zoals het is. Ik hurk voorzichtig voor de loper neer en check zijn zakken voor de zekerheid. Het kan altijd zijn dat een loper iets belangrijks mee draagt, zoals een hele scherpe mes, nog een betere pistool of extra kogels want elke loper want voor deze fase ook gewoon een persoon die wou voorkomen om gebeten te worden door een loper. Als ik niks vindt, sta ik weer langzaam op en kijk even naar Micheal. "We moeten verder." Zeg ik zacht mompelend.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

''Waarom luister je niet naar me?'' Vroeg hij een keek haar aan. ''Het is toch vies of niet.'' Vervolgde hij zijn zin en keek hoe ze de loper checkte. Ze hadden zelf genoeg spullen en zouden vast ook nog wel iets onderweg tegenkomen, dus om nou een lopers zakken te checken hoefde ook weer niet. Kort zuchtte hij en liep door als ze zei dat we weer verder moesten. Micheal wilde gewoon niet dat ze met bloed in haar zakken liepen, want het is uiteindelijk toch wel een beetje vies. En de kleren worden zo ook vies, want een schone broek hadden ze niet bij of vest.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
"Ik hoef niet naar je te luisteren." Zeg ik terug tegen hem en loop door. Zoals ik al eerder zei, het moet altijd op Micheal ze manier. Hij wilt simpelweg altijd zijn zin krijgen omdat hij eigenwijs en koppig is. Eerder in onze relatie, voor al dit gedoe, kon ik het makkelijk hebben. Ik vond het helemaal geen probleem dat hij zo eigenwijs was, ik plaagde hem zelfs weleens om hem nog geïrriteerder te maken. Maar nu? Nu kan het gewoon niet meer. We worden sneller boos en we krijgen ook sneller ruzies, iets wat ik zelf wil voorkomen. "Het is vies, I know maar ik heb gewoon geen zin om mijn mes elke keer opnieuw af te vegen want we zullen toch vies worden, of we willen of niet." Zeg ik dan tegen hem.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

''Apart, dacht dat ik je vriendje was.'' Micheal vindt gewoon dat je af en toe gewoon moet luisteren naar je vriendje. Alsof ze op dit moment lopers tegen zouden komen, misschien eentje dus dan wat het niet de moeite om gewoon even je mes schoon te maken. Hij schudde even kort zijn hoofd en trok zijn jas dicht, omdat hij het best koud had. Meestal had Miheal het nooit koud, dus het was vandaag wel extra koud. Hopelijk had Adriana het niet koud, want dan moest ze maar een extra trui aan doen.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Even schud ik zwakjes mijn hoofd als hij dat zegt en pak dan voorzichtig zijn hand vast. Ik wil hem gewoon dicht bij me hebben, meer wil ik niet op dit moment. Ik kan maar beter niet op hem in gaan, of beter nog, ik kan beter mijn mond houden want alles wat ik zeg komt er meestal verkeerd uit. Ik loop op zijn tempo weer verder en kijk af en toe voor onze eigen veiligheid om me heen. Meestal hoor je de lopers wel door de hijgende en kreunende geluiden die ze maken maar het kan ook zo zijn dat je ze niet hoort.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld