Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | Undercover

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Geinteresseerd luisterde Olivia naar wat hij te vertellen had over zijn laatste twee jaar in het buitenland. Iets met kinderen.. Dat zou zij dus echt niet kunnen. Ze had altijd een voorliefde voor kinderen gehad, helemaal nu haar oudere broer twee kleintjes had. Sinds zij een neefje en nichtje had gekregen, was er een heel nieuw soort gelukkig ontstaan. Kinderen maken een familie compleet. Haar broer was een stukje ouder dan dat zij was en begon al vroeg aan kinderen. Ondanks dat ze het er toen niet helemaal mee eens was dat hij zo vroeg er voor ging, zou ze nu niet meer zonder ze kunnen. Ze waren altijd het lichtpuntje op familiedagen. 'Sounds awful. You know how I am with Amelia and Jackson. I couldn't handle children being treated badly.' Vol afschuw keek Olivia naar Michael. Ze had respect voor wat hij gedaan had de laatste tijd. 'Well, my life hasn't really changed. Everything is still the same. Same house, same job - except for the undercover part -, same hobby..' Met een glimlach keek ze hem aan. Ze was altijd enorm gek geweest op fotograveren. Ze hield er van om gewoon even de natuur in te gaan en foto's te maken van al het moois wat de wereld te bieden had. Vaak genoeg hadden ze samen fotoshoots gedaan waarin ze gewoon gek konden doen, dat leverde de leukste plaatjes op. Twijfelend over het feit of ze wel of niet over Alex moest vertellen, dronk ze haar laatste slok koffie op. Alex was ook nog eens niet zomaar een collega, hij was een goede vriend van Michael geweest voordat hij weg ging naar Zuid Afrika. Ze wist wel dat hij er hoe dan ook een keer achter zou komen, misschien zou het hem nieteens wat doen. Dat kon natuurlijk ook nog. '..And I kinda started seeing Alex,' zei Olivia vlug voordat ze de auto in stapte. Toch wel bang voor de reactie van Michael, ondanks dat zij uit elkaar waren.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Hij knikte bij het horen van haar woorden. Het was inderdaad verschrikkelijk, en hij had er nachten bij wakker gelegen. Hij wist op een bepaald moment niet of hij de missie wel zou kunnen afronden omdat er zoveel problemen opdoken. Uiteindelijk was het goed gekomen, en daar draaide het om. Toch leek het hem ergens nog te achtervolgen, in zijn gedachten dan. 'I can imagine. But it's over now so I'm just glad I'm back. How are the kids? I missed them', zei hij met een glimlach. Olivia had een geweldige familie. Hij had er zich altijd enorm thuis gevoeld. In zijn familie was dat een stuk minder. Hij had zijn zus die goed voor hem zorgde, maar die was inmiddels ook getrouwd. Ouders had hij niet meer in zijn leven. Een vader had hij nooit gekend, en zijn moeder was meer met drugs bezig dan met haar kinderen. Hij moest haar zijn moeder noemen, omdat ze hem gebaard had, maar dat was het dan ook. Zelden zag hij haar nog, en als hij iets van haar hoorde, was het omdat ze geld of een woonplaats nodig had. Dat contact wist hij meestal dan ook af te houden, tot op een bepaalde hoogte. 'Oh you're still passionate about it?', vroeg hij. Hij was blij dat ze haar hobby's was blijven onderhouden. Het deed hem goed dat te horen, dat ze gelukkig was verdergegaan met alles waar ze zo goed in was. Wanneer zijn koffie op is stapt hij weer in de wagen, en wat verbaasd keek hij opzij toen hij hoorde wat ze hem vertelde. Uit alle mannen die ze had kunnen kiezen was ze voor Alex gegaan? Alex, een van zijn enige collega's waar hij werkelijk een vriendschap had opgebouwd. Ze waren ook de enige van rond dezelfde leeftijd op het kantoor. De rest was veel ouder. Hij was er door geschrokken, maar wist dat hij haar niets kon verwijten. Hij was er niet, en ze kon dus doen wat ze wilde. Toch wrong het hem, waarom moest het met hem zijn? En waarom had geen van beide hem dat laten weten. 'I'm happy for you', was het enige wat hij uitbracht. Hij kon niet zeggen dat hij het volledig meende, al was hij blij dat ze gelukkig was.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Nadat Michael vroeg hoe het met de kinderen was vertelde Olivia enthousiast dat Amelia alweer naar groep 3 ging en dat Jackson bijna naar de peuterschool mocht. Ze werden zo snel groot.
Zijn reactie sprak boekdelen. Hij zei dan wel niet veel maar aan zijn toon kon je horen dat het hem niet helemaal lekker zat. Ze zou er maar niet op ingaan, ze moesten voorlopig nog samen kunnen werken. Toen hij ook in de auto zat, startte ze de auto en zette ze de navigatie weer aan. Ze moesten nog 1,5 uur rijden. De sfeer voelde een beetje gek aan. Het was vertrouwd maar toch ook een beetje onwennig. Het was immers een lange tijd geleden dat zij voor het laatst zo samen in een auto hadden gezeten. De eerste tijd was het dan ook weer stil. Een uur hebben ze in stilte, zonder te praten maar met muziek gereden. Zachtjes zong Olivia mee met de vrolijke tonen van de muziek van Ed Sheeran die op de radio was. Toen de navigatie aangaf dat ze nog maar een kwartier moesten rijden, stopte Olivia bij een parkeerterrein om van plek te ruilen met Michael. 'So, we're almost there. Do we have any more details to dicuss? We need to be fully informed. And we need to set boundaries. We're acting that we're a couple again so at some point we might need to get really close to each other. What are out boundaries?' Olivia begon te ratelen. De zenuwen namen het over van haar verstand. Ze haalde diep adem en keek naar de geruststellende ogen van de man die haar o zo bekend was. Ze wist wel dat het goed zou komen, ze was goed in haar werk. Toch was het gewoon onwennig. Opeens was ze niet meer Olivia maar Emily. Een naam die ze verafschuwde overigens. Ze stapte uit de auto en liep om de auto heen naar de bijrijdersstoel.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Voor de rest van de rit bleef het stil. Niet de ongemakkelijke stilte die Michael vreselijk vond, maar een geruststellende stilte. Een aangename pauze in het gesprek, wat echt wel even nodig was na wat ze hem daarnet had verteld. Hij kon het gewoonweg niet geloven, het klonk zo vreemd. Olivia was toch helemaal niets voor hem. Hij was altijd een echte rokkenjager geweest. Als vrienden had Michael genoeg van hem vernomen over zijn leven na de werkuren. Michael had hem ook gewoon zoveel verteld over Olivia, en nu hoorden die twee samen. Hij kon het niet verkroppen, en hij verdrong de gedachte dan ook gewoon. Hij zou niet laten zien dat het hem wat deed. Dat recht had hij ook niet, naar zijn gevoel. Hij zou gewoon over iets anders beginnen zo meteen, en dan zou het rare idee hopelijk vanzelf wel verdwijnen. Het maakte hem kwaad, en dat kon hij niet laten zien, en dat frustreerde hem misschien nog het meest van al. Wanneer de wagen tot stilstand komt bij een parkeerterrein stapt Michael uit, en wisselt van kant in de wagen. Het voelde goed om weer achter het stuur te zitten. Hij was graag op de baan. Zeker als dat in een mooie wagen kon zoals nu. 'I can't think of something right now. We pretty much discussed everything about our characters, the relationship, our jobs. Is there something you can think of right now?', vroeg hij, terwijl hij de zetel alvast goedzette, aangezien Olivia een stuk kleiner was dan hijzelf. 'I'm willing to do everything for the case so I think it's up to you what your boundaries are. I can understand, with your new relationship and everything that there are things who might feel strange', zei hij. Hij vond het vervelend dat te moeten toegeven. Dat hij die woorden echt moest uitspreken. Michael had werkelijk geen grens als het op zijn werk aankwam. Hij zou alles doen, maar dan ook echt alles, en hij zou dan ook haar volgen hierin.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Aandachtig luisterde ze naar zijn antwoord. Olivia had er altijd respect voor gehad dat hij alles voor zijn werk overhad, tot het wel eens te ver ging en dan kon ze er ook wat van zeggen. Michael had nooit verkeerde dingen gedaan in hun relatie, behalve toen hij undercover moest in een zaak met vrouwenhandel. Hij had een verborgen camera mee en Olivia zat op dat moment in het arrestatieteam van de case. Ze konden de laatste seconden allemaal voor zich zien en ik die laatste seconden gebeurde er iets waardoor Olivia even een brok in haar keel kreeg. Michael had op dat moment gezoend met een van de vrouwen daar. Ze wist wel dat het helemaal niks was en dat het voor het werk was maar het had haar geraakt. Dat was dan ook een van de vele redenen dat ze enorm blij was dat die zaak er op zat. In het geval van deze zaak, had zij weinig grenzen gehad. Ze zouden niks doen wat ze niet al hadden gedaan, tuurlijk kon ze hem dan wel een voorzichtige kus geven of zijn hand vast houden. Het zou niet betekenen dat zij meteen weer gevoelens voor hem zou krijgen. 'I don't really have boundaries either. But I do think we need to talk about things after they happened. Just so that we know we're both okay with it.' Met een glimlach keek ze naar Michael. Ze had hem in hun relatie altijd "babe" genoemd. Ze twijfelde of ze dat nu dan weer moest gaan doen of dat hij zich er dan juist ongemakkelijk bij zou voelen. Ze zou er vanzelf achterkomen, ze moest zich niet zo'n zorgen maken. Daar was ze overigens wel goed in. Altijd drie keer nadenken voordat ze iets deed en meer aan anderen denken dan aan zichzelf. 'We're almost there, babe.' Probeerde Olivia voorzichtig uit en zonder bang te hoeven zijn dat Fer of zijn vrouw het door zouden hebben dat ze twijfelde. Ze konden maar beter dingen proberen zonder hun er bij.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Eenmaal weer geïnstalleerd voor de laatste momenten dat ze in de wagen zouden zitten, vertrok hij. Het was nog een klein kwartier tot aan de camping. In de zak zat nog geen sleutel of dergelijke, en hij vermoedde dus ook dat ze dat nog ergens aan de receptie ofzo moesten gaan halen. Het zou wel volledig bemeubeld moeten zijn. Ze zouden ook nog ergens een winkel in de buurt moeten zoeken om boodschappen te doen. De kastjes zouden vast niet gevuld zijn met eten bij aankomst, daar rekende hij toch niet op. Het waren van die praktische dingen die ze in orde moesten maken, maar ze mochten natuurlijk hun eigenlijke doel niet uit het oog verliezen. Het zou als vakantie kunnen aanvoelen. De hele tijd met Olivia rondhangen op een camping, maar daarbij moesten ze goed onthouden waarvoor ze gekomen waren. Zoveel mogelijk goed contact maken met de buren, dat was waarvoor ze hier zaten, en hopelijk achter wat informatie komen. 'That sounds like a good plan. We just need to communicate very well with eachother, then it's gonna be fine', zei hij. Hij vond het goed dat ze hier al op een lijn zaten. Dat kon alleen maar hun opdracht ten goede komen. Het voelde vreemd om weer een koppel te vormen, dan ook nog eens onder een andere naam. Maar het zou goedkomen, hij had er vertrouwen in. Ze waren er. Daar was hij zeker van toen ze een klein bordje passeerde, waar de naam van de camping opstond. Hij had geen idee waar ze moesten parkeren, daar zouden ze wel achter komen. Hij reed dan ook rustig het domein op, tot aan de slagboom waar een man in een hokje zat. Michael opende dan ook zijn ruit, en bekeek de man. 'New here?', vroeg de man, duidelijk geïnteresseerd. Hij moest rond de 60 zijn, en leek er duidelijk van te genieten om met anderen te kunnen praten. 'Yeah we are. My wife and I hired a house here but we didn't get our keys yet. We only moved our furniture in here. Where can we get those and can we park the car somewhere?', vroeg hij, waarna hij even naast zich naar Olivia keek. Al snel stond de man op. 'So you guys are the new couple, well welcome! I'm gonna get your keys wait a second! And you can park the car next to your house. There's enough space there', zei hij. Nog voor Michael kon reageren was de man al weg om hun sleutels te halen, en hij wachtte dan ook geduldig.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Het was een fijn gevoel dat ze er hetzelfde over dachten. Dat bracht alleen maar positieve energie in de situatie. 'Hi there,' zei Olivia tegen de man nadat Michael zijn zegje had gedaan. Toen ze man eenmaal terug was met de sleutel, glimlachte ze vriendelijk en zei ze gedag. Eenmaal bij ons "huis" aangekomen keek ze haar ogen uit. Ze had een klein, krakkemikkig huisje verwacht maar het zag er heel goed uit! Het was best groot en luxe. Ze stapte uit en pakte haar tas van de achterbank. Vanuit haar ooghoek zag ze Fer al op zijn veranda staan. Ze waren geen directe buren, eerder schuin tegenover elkaar. Je kon duidelijk zien dat hij ze een beetje in de gaten aan het houden was. Olivia deed alsof ze het niet zag en liep naar de kofferbak waar ze haar koffer uit tilde. 'You've got the key, right love?' Met een glimlach zette ze haar zonnebril af en liep ze richting het trappetje wat naar de veranda van hun huisje leidde. Ze zette haar koffer voor de deur en wachtte geduldig tot Michael met de sleutel bij haar stond en de deur open deed. Ze keek even om haar heen. De plek was prachtig en het was dan ook helemaal niet erg dat het bijna zomer was. Zo konden ze toch een beetje business met pleasure combineren. Haar ogen kruiste die van Fer. Met een vriendelijke glimlach zwaaide ze maar ze besteedde er niet te veel aandacht aan. Ze moest natuurlijk ook weer niet te veel op gaan vallen. Fer stak zijn hand kort in de lucht en stopte hem daarna weer nonchalant in zijn zak waarna hij een slok nam van het biertje wat hij in zijn andere hand had. Het was pas 13:00 maar hij was er vroeg bij.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Het duurde niet lang voor hij terug kwam met de sleutel, die Michael dan ook gelijk aannam. "Nice meeting you sir', zei hij met een glimlach, alvorens ze weer vertrokken, en de camping verder op reden. Het was niet het soort camping waar hij als kind had rondgehangen op een vakantie met zijn buren. Waar allemaal van die kleine huisjes naast elkaar stonden, afgewisseld met staancaravans. Waar ouderen samen aan een tafel zaten voor hun caravan, en waar kinderen samen speelden op pleintjes. Dit was het soort camping waar rijke types een buitenverblijf kochten, dit volledig renoveerden, en er in de weekends naartoe trokken om tot rust te komen. Michael had het niet voor dit type mensen, en het zou dus nog een uitdaging worden. Hij had het zelf niet met rijken algemeen. Zelf had hij genoeg geld nu, maar dat was ooit anders geweest, en zelf zou hij dan ook nooit zo met zijn geld gaan gooien. Hij wist dat het van de ene op de andere dag ineens kon omslaan, en dus spaarde hij goed en ging hij bekwaam om met zijn geld, hoewel hij zichzelf af en toe wel durfde verwennen. Eenmaal aangekomen bij het juiste huis parkeerde hij de wagen netjes op de parkeerplaats ernaast, waarna hij uit de wagen stapte, en even de omgeving in zich opnam. 'Coming babe', zei hij toen hij haar hoorde, en hij nam nog vluchtig zijn koffer uit de wagen, waarna hij naar haar toe liep. Met de sleutel opende hij de deur, en vanuit zijn ooghoek zag hij hoe Olivia zwaaide, richting het huis waar ze nog wel wat tijd zouden spenderen. Hij drukte de deur open en hield deze open tot ze binnen was, waarna hij zelf ook naar binnen liep, en even rondkeek door de ruimte. Het was groot vanbinnen. Opvallend groot voor twee personen, maar daar kon hij wel mee om. Hier zou hij zeker de komende tijd kunnen spenderen, terwijl ze aan de opdracht bezig waren. Hij wou het zekere voor het onzekere nemen en draaide de deur dan ook even in het slot toen ze binnen waren, waarna hij verder de kamer in liep.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
'This place looks amazing.' zei Olivia nadat ze haar koffer in de gang had neergezet en wat ging rondkijken. Ze opende een deur en zag dat daar het toilet zat. Goed om maar meteen gevonden te hebben. Ze liep een kamer in waar de deur al van open stond, een slaapkamer. Het bed zag er knus uit, enorm groot ook. Ze was dat niet gewend, ze had zelf een tweepersoonsbed van normale grootte. Ze plofte neer. Het was nu dan echt begonnen, hier had ze al die trainingen voor gehad. Ze stond na een aantal seconden weer op van het bed en liep naar Michael toe. 'Okay, let's make a plan. First we need to do some groceries, obviously. After that we could just chill on the porch? We can see if they make contact with us or if we need to go there to make contact.' Olivia haalde de envelop uit haar tas en pakte daar de creditcard uit die ze van Larry hadden gehad om deze tijd te bekostigen. Ze hoefde natuurlijk lang niet alles zelf te betalen, dat was wel mooi meegenomen. Ook pakte ze haar eigen telefoon die ze van Larry had gehad en deed die in haar zak. Het was natuurlijk hartstikke opvallend in deze tijd als iemand geen mobiele telefoon had. Olivia nam plaats aan de keuken bar die vast zat aan het kookeiland.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Hij liep rustig door het gebouw heen. Het had slechts een verdieping, de begane vloer. Daar was echter alles aanwezig wat ze maar nodig hadden. Een keuken, badkamer, woonkamer, slaapkamer. Het was zeker ruim genoeg, en hij nam dan ook even alles in zich op, tevreden. 'It is. I can definetly see us living here for the next couple of weeks', zei hij terwijl hij rondkeek door de kamer. Hij plofte uiteindelijk neer op de bank, en hij luisterde naar wat Olivia te vertellen had. 'Sounds like a plan. Let's see', zei hij. Hij stond op en nam zijn eigen mobiel uit uit de zak, waarna hij gelijk op zoek ging naar een winkel in de buurt. 'We can even walk there if you want. It's right outside the camping', zei hij, terwijl hij haar op zijn mobiel toonde hoe ze er het beste zouden geraken. Voor de komende dagen konden ze toch best hun inkopen al doen, zodanig dat ze voornamelijk op de camping zouden blijven, en hier genoeg tijd voor nemen. Hij had gezien hoe Olivia al vriendelijk haar hand had opgestoken richting Fer. Het kon maar een goed begin zijn. Je moest ergens starten, en misschien had hij nu wel door dat ze aanspreekbaar waren. Hij rekende er echter niet op dat hij het zou zijn die toenadering zou zoeken. Hij was een man met veel geheimen, en leek dat ook zo te willen houden. Het zou eerder van zijn vrouw moeten komen. Over haar had hij ook gelezen, en die was een stuk actiever bezig op de camping dan haar man, die voornamelijk met dezelfde groep mannen omging, zijn bende.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Knikkend keek ze Michael aan. 'We can walk out there but only if you do the heavy lifting.' Met een grijns stond ze op van haar stoel en liep ze de keuken in. Ze trok wat kastjes open om te kijken of er überhaupt wel iets in de kasten stond. Helaas was dat niet het geval, ze moesten alles zelf nog gaan halen. 'It looks like we gotta start from scratch.' Ze liep naar Michael toe. 'Are you ready to go?' Zodra hij instemde pakte ze haar tas om naar de supermarkt te gaan. Ze liep naar buiten en wachtte even met doorlopen totdat Michael de deur op slot had gedaan. Ze pakte zij hand vast, verstrengelde hun vingers en liep rustig het pad af, terug naar de ingang van het terrein. Het voelde vreemd maar vertrouwd om zijn hand zo vast te hebben. Het voelde aan de ene kant alsof ze nooit iets anders hadden gedaan en aan de andere kant alsof het langer geleden was dan twee jaar dat ze zo hadden gelopen. Kort keek ze naar hun handen voordat ze hem losliet om een karretje te pakken voor de winkel. 'So, what do you wanna eat tonight?' Met een glimlach liep ze de supermarkt in. Ze hield altijd wel van boodschappen doen. Lekkere dingen uitzoeken, een wijntje, een toastje, daar kon ze van genieten. Ze was wat dat betreft echt een Bourgondiër. 'I think we do need to get some beer and wine, if you know what I mean.' Ze mochten natuurlijk niet hardop zeggen dat het voor de opdracht was maar ze had goede hoop dat hij het wel zou snappen. Fer leek haar echt een persoon die geen gesprek kan hebben zonder bier, het was dus wel handig om het gewoon maar in huis te hebben.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Hij moest lachen om haar woorden en knikte. 'I will, don't worry about that', zei hij met een glimlach. Hij zorgde ervoor dat hij zeker de telefoon bij had, waarna hij instemde met haar idee om maar gelijk te vertrekken. Dan waren ze er ook van af. Michael hield er niet echt van om te gaan winkelen. Het was gewoon iets waar hij zich mateloos aan kon ergeren. Door de rekken lopen, niet wetende wat je moest meenemen. Een mens had zoveel nodig op een week, en hoewel hij altijd een tal van dingen kon bedenken voor hij in de winkel stond, eindigde hij altijd weer thuis zonder datgene wat hij werkelijk nodig had. Hij liep achter haar aan naar buiten toe, draaide de deur in het slot, waarna hij naar haar toeliep. Het voelde vertrouwd aan toen ze gelijk zijn hand vastnam, en hij genoot er dan ook van totdat ze aankwamen bij de winkel. Ze namen een karretje en gingen gelijk naar binnen toe, waar het uitzoeken kon beginnen. 'You can choose. I know you're better in that kind of things. And that definetly sounds like a plan', zei hij instemmend. Hij liep langs haar door de rekken, en hier en daar nam hij wel wat mee. Dat was het aangename aan opdrachten. Je kon gewoon winkelen en meenemen wat je zelf graag wilde, en werk zou het wel betalen. Ze konden het natuurlijk niet te gek maken met het geld, maar dit was al heel wat vond hij zelf. Gewoon op kosten van het kantoor mogen winkelen.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Nadat ze alle groenten hadden gepakt die ze nodig hadden, was het brood aan de beurt. Olivia had wel zin om extra veel lekkere broodjes te halen zodat ze samen rustig de dag konden opstarten en door konden nemen voordat de hele show weer van voor af aan begon. Ze pakte wat afbakbroodjes en liep door naar het beleg. Met een grote glimlach op haar gezicht pakte ze de pindakaas. Ze wist dat Michael daar gek op was, ondanks dat ze er zelf niet zo van hield was dat een must-have. Ze liep verder naar het schap met alcohol en pakte een aantal flessen wij. 'Can you please grab the beer? That's too heavy for me,' zei ze grappend. Ze kon het zeker wel dragen, anders zou ze niet bij de politie kunnen maar door haar rol mocht ze echt wel even een "simpele" vrouw spelen. Daar kon ze dan wel weer gebruik van maken. Ze was wel heel benieuwd hoe ze het naar het huisje mee zouden nemen. Het zouden aardig wat boodschappen worden, helemaal met het bier en de wijn er bij. Ach, dat zal vast wel goedkomen. Ze hadden het wel is eerder gedaan. Toen had Olivia haar rijbewijs net en nog geen auto en die van Michael stond bij de garage. Ze hadden samen een weekend vrij en hadden besloten dat ze die lekker samen zouden besteden, bij Michael thuis. Zonder auto hadden ze toen genoeg snacks en drinken gehaald om een heel weeshuis van te voorzien. Maar dat was een van de leukste weekenden die Olivia heeft gehad.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Hij volgde haar door de winkel heen, en hielp haar waar hij kon. Zo nam hij genoeg bier van het schap, en plaatste dit in de kar die zij vooruit duwde. Ze deed het goed en dus liet hij haar ook maar doen. Hij had andere kwaliteiten, winkelen was er daar zeker geen van. Hij wist ook gewoon niet hoeveel hij moest meenemen, en als hij naar de winkel moest, dan had hij gewoon altijd veel te veel mee. Zo had Olivia hem een keer naar de winkel gestuurd voor boodschappen, en al lachend had ze hem ontvangen, met de woorden of ze misschien voor een heel leger moest gaan koken. Hij deed zijn best, al draaide dat op dat vlak niet altijd even goed uit. Eenmaal bij de kassa rekende ze netjes alles af. Zakjes hadden ze niet mee dus die namen ze erbij, en nadat alles was ingeladen, bedankt hij de vrouw achter de kassa en nam hij 2 van de 3 zakken op, waarmee hij al weg stapte van de kassa. De lichtere zak had hij voor haar over gelaten, omdat hij niet wist of ze wel happy zou zijn met het dragen van een zwaardere zak. Niet dat hij haar onderschatte, maar hij wou het haar ook niet moeilijker maken dan dat nodig was. Ze verlieten samen de winkel, en begonnen weer met stappen richting de camping. Een wandeling die slechts enkele minuten duurde. Hij vond het geweldig dat ze zo dicht bij alles zaten. Dat maakte het mogelijk om gewoon te voet te gaan. Hij nam graag de auto, dat was het probleem niet, maar een goede wandeling kon hem ook deugd doen. 'You okay?', vroeg hij, onderweg richting hun huisje, doelend op de zak die ze droeg.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Nadat ze de boodschappen hadden afgerekend, liep Olivia met de tas de winkel uit. Hij was hartstikke makkelijk te tillen, voor haar gevoel zaten er alleen zakken chips en misschien wat groenten in. Toen Michael dan ook vroeg of ze oké was keek ze hem verbaasd aan. 'Yeah, why wouldn't I be okay? Did something happen?' Ze volgde zijn ogen naar de tas. 'Oh just kidding, yeah it's fine. I'll manage.' Met een glimlach keek ze hem aan en liep ze de camping weer op. Ze was heel erg benieuwd hoe het zou gaan lopen. Ze zou vanavond iets gaan lenen bij de buren, had ze al in gedachten. Dat was echter alleen als zij nog geen contact met hun hadden opgenomen. Eenmaal weer terug bij het huisje wachtte Olivia geduldig tot Michael de deur weer open had gedaan. Toch wel vervelend, maar 1 sleutel hebben. 'Did you get another key? This is annoying,; zuchtte ze waarna ze de tas op het aanrecht neerzette en begon met het uitruimen van de tas. Niet lang nadat ze bezig was met het uitruimen, hoorde ze de bel al. Met een opgetrokken wenkbrauw liep Olivia richting de deur, die ze open deed. Voor haar stond een niet al te lange, slanke vrouw met kleding aan die Olivia als ordinair zou beschrijven. Haar opgetrokken wenkbrauw veranderde ik een zachte glimlach. Dit was Daniëlle, ze herkende haar van de foto's. 'Hello,' zei de vrouw die voor haar stond. 'My name is Daniëlle, we're your neigbors!' Olivia schudde haar hand. 'Nice to meet you, Daniëlle. My name is Emily.' Olivia keek even om naar Michael '..And that's my husband, Enrico.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld