Traveller schreef:
Alli.
‘They are.’ Ik was nu niet zo aardig bezig. Als ze dit eens hoorden zouden ze me nooit meer hoeven zien, al wist ik dat zij net zo hard over mij aan het roddelen waren als ik over hen. Dat was nou eenmaal het ding hier. Iedereen roddelde over iedereen en hoe “belangrijker” je familie was hoe meer mensen er een hekel aan je hadden. Wat dat betreft viel het bij mij nog mee, aangezien ik altijd in Brooklyn had gewoond en dat een “mindere” wijk was dan Manhattan. Ik vond het juist fijner hier, omdat het meteen een stuk rustiger was. Hier liepen er minder toeristen en het voelde meer aan als een kleinere stad in de stad New York. ‘Oh my God, I know right?!’ zei ik enthousiast omdat hij het met me eens was. Geen idee waarom ik dan enthousiast werd, maar ik werd dan ook meteen enorm aanwezig en mijn stem werd dan ook meteen een stuk luider. Ik kon er vrij weinig aan doen. ‘And they keep taking photos of everything like they’d just stop walking when they’re right in front of you and then they get mad that you bumped into them. Like why are you taking such dumb photos of stupid buildings in the middle of the goddamn sidewalk?!’ Ik wilde nog veel meer over toeristen klagen, want dat deed ik als ik eenmaal begonnen was met praten. Ik kon mezelf echter nog net inhouden door dat niet te doen, al zou ik zo nog tien voorbeelden heel graag willen opnoemen. Dat was wat ik normaal gesproken zou doen. ‘Ew no, I wouldn’t even wanna be near that.’ Een echte stier hoefde ik ook niet te zien hoor. Dat vond ik nog enger dan een paard, al vond ik ze ook wel weer zielig. Waarom moesten die beesten toch altijd zo opgefokt worden? Ik maakte eigenlijk een grapje over die reisleider in Texas, maar het leek alsof hij het serieus opvatte. ‘True.’
@HarryStyles
Alli.
‘They are.’ Ik was nu niet zo aardig bezig. Als ze dit eens hoorden zouden ze me nooit meer hoeven zien, al wist ik dat zij net zo hard over mij aan het roddelen waren als ik over hen. Dat was nou eenmaal het ding hier. Iedereen roddelde over iedereen en hoe “belangrijker” je familie was hoe meer mensen er een hekel aan je hadden. Wat dat betreft viel het bij mij nog mee, aangezien ik altijd in Brooklyn had gewoond en dat een “mindere” wijk was dan Manhattan. Ik vond het juist fijner hier, omdat het meteen een stuk rustiger was. Hier liepen er minder toeristen en het voelde meer aan als een kleinere stad in de stad New York. ‘Oh my God, I know right?!’ zei ik enthousiast omdat hij het met me eens was. Geen idee waarom ik dan enthousiast werd, maar ik werd dan ook meteen enorm aanwezig en mijn stem werd dan ook meteen een stuk luider. Ik kon er vrij weinig aan doen. ‘And they keep taking photos of everything like they’d just stop walking when they’re right in front of you and then they get mad that you bumped into them. Like why are you taking such dumb photos of stupid buildings in the middle of the goddamn sidewalk?!’ Ik wilde nog veel meer over toeristen klagen, want dat deed ik als ik eenmaal begonnen was met praten. Ik kon mezelf echter nog net inhouden door dat niet te doen, al zou ik zo nog tien voorbeelden heel graag willen opnoemen. Dat was wat ik normaal gesproken zou doen. ‘Ew no, I wouldn’t even wanna be near that.’ Een echte stier hoefde ik ook niet te zien hoor. Dat vond ik nog enger dan een paard, al vond ik ze ook wel weer zielig. Waarom moesten die beesten toch altijd zo opgefokt worden? Ik maakte eigenlijk een grapje over die reisleider in Texas, maar het leek alsof hij het serieus opvatte. ‘True.’
@HarryStyles