Paran0id schreef:
Lang gaf het niet tot hij zijn 'vrienden' weergevonden had. In een gepasseerde tijd van hoogstens een halve minuut, kon hij al enkele afgesleten gedaantes langs de stellingen spotten. Compleet mismaakt, volhangend met bloed waarvan hij de afkomst geenszins te weten wilde komen. Het gesleur van hun voetstappen tegenover de vloeren leverde een vaag gegalm van hun bewegingen op. Elke stap meermaals laten doordringen tot zijn oren met niet meer dan een schuivend geluid van de schoenzolen tegenover het ruwe steen, maar hierbij gaf Demyan geen kik om zijn oren met ergernis te bedekken. Elke slaag die hij uitdeelde met de honkbalknuppel indien hij naar ze toe stapte, was vol kracht en tevens te geconcentreerd om aan elk ander ding toe te geven. De woede die hij reflecteerde in zijn nogal slappe lichaam zelf, bestreed voor kort het overmatige gevoel van zwakte dat in hem heerste die hele dag.
Hijgend keek hij neer op de achtergelaten lichamen. Elk veroorzaakte bloedbad in zich opgenomen met een blik van slaperigheid, doch zijn houding ergens anders op doelde. De grijns die hij rond zijn lippen liet, hoe klein het ook mocht zijn, gaf zijn spot weer tegenover de overledenen. "Sleep tight," gaf hij ietwat schor weer. Ze nog voor kort aangestaard tot hij het genoeg vond zijn geweest. Sindsdien konden alleen zijn eigen passen nog waargenomen worden in het tankstation, gaande langs de stellingen om een jerrycan te kunnen bemachtigen. De rest van de overgebleven producten werden gelaten op dezelfde plaats als waar hij ze zag liggen. Gewoonweg dingen meeslepen waren geen van zijn plannen geweest, simpelweg omdat hij er geen energie voor had om vele artikelen met zich mee te moeten dragen, en vandaar ook dat hij in een rustige vaart door het station heenliep. Gericht op het ene, rode ding achterin de hoek waar hij traag maar zeker naartoe werd geleidt. De knuppel bleef intussen futloos in zijn hand hangen. Een zucht dwaalde bij hem af, een trek van zijn sigaret in de lucht laten verdwijnen om stoom af te blazen.
Lang gaf het niet tot hij zijn 'vrienden' weergevonden had. In een gepasseerde tijd van hoogstens een halve minuut, kon hij al enkele afgesleten gedaantes langs de stellingen spotten. Compleet mismaakt, volhangend met bloed waarvan hij de afkomst geenszins te weten wilde komen. Het gesleur van hun voetstappen tegenover de vloeren leverde een vaag gegalm van hun bewegingen op. Elke stap meermaals laten doordringen tot zijn oren met niet meer dan een schuivend geluid van de schoenzolen tegenover het ruwe steen, maar hierbij gaf Demyan geen kik om zijn oren met ergernis te bedekken. Elke slaag die hij uitdeelde met de honkbalknuppel indien hij naar ze toe stapte, was vol kracht en tevens te geconcentreerd om aan elk ander ding toe te geven. De woede die hij reflecteerde in zijn nogal slappe lichaam zelf, bestreed voor kort het overmatige gevoel van zwakte dat in hem heerste die hele dag.
Hijgend keek hij neer op de achtergelaten lichamen. Elk veroorzaakte bloedbad in zich opgenomen met een blik van slaperigheid, doch zijn houding ergens anders op doelde. De grijns die hij rond zijn lippen liet, hoe klein het ook mocht zijn, gaf zijn spot weer tegenover de overledenen. "Sleep tight," gaf hij ietwat schor weer. Ze nog voor kort aangestaard tot hij het genoeg vond zijn geweest. Sindsdien konden alleen zijn eigen passen nog waargenomen worden in het tankstation, gaande langs de stellingen om een jerrycan te kunnen bemachtigen. De rest van de overgebleven producten werden gelaten op dezelfde plaats als waar hij ze zag liggen. Gewoonweg dingen meeslepen waren geen van zijn plannen geweest, simpelweg omdat hij er geen energie voor had om vele artikelen met zich mee te moeten dragen, en vandaar ook dat hij in een rustige vaart door het station heenliep. Gericht op het ene, rode ding achterin de hoek waar hij traag maar zeker naartoe werd geleidt. De knuppel bleef intussen futloos in zijn hand hangen. Een zucht dwaalde bij hem af, een trek van zijn sigaret in de lucht laten verdwijnen om stoom af te blazen.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


19