Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG// Vasilissa

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Die Carter wist ook niet van ophouden, net als zij. Dat vond ze eigenlijk wel grappig, ze leken best wel op elkaar. Maar niet op een vreemde manier ofzo. Ze moet grinniken als hij de fles aan zijn mond zet en een flinke teug drank neemt. "Hé een beetje rustig aan he" zegt ze lachend en doet haar haar wat opzij. "Anders blijft er geen drank meer over voor mij" Hij zet de fles op de grond maar Madison pakt hem snel op. Ze zette de fles ook aan haar lippen en nam nog een paar slokken. Eerder hield ze helemaal niet van dit soort sterke drank, maar door de jaren heen is ze eraan gewend geraakt. Nu dronk ze niets anders, het alcohol had toch weinig effect. Dus waarom dan niet flink alcohol drinken als je er toch weinig van voelt? Ze zet de fles op de grond en kijkt naar Carter. Ze was erg nieuwschierig naar wie hij nou eigenlijk was. Meer dan zijn naam en wat over zijn familie wist ze niet. Madison zet haar glas weg en laat zich achterover vallen op zijn bed. Duizenden vragen gingen door haar hoofd. Ze moet nu wel even rustig aan doen, wat zal hij anders wel niet van haar denken? "Wanneer was je veranderd?" vraagt ze terwijl ze naar het plafond staart. Hij was een oude vampier dat had ze al door gehad. Maar de rest was een raadsel voor haar.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Carter was iemand die niet graag over zichzelf praatte. Vooral niet over zijn verleden. Het liefste wilde hij het gespreksonderwerp veranderen maar aangezien hij wat drank op had en zijn hersens niet helemaal meer honder procent werkte gaf hij toch maar toe. "Toen ik 17 was, echt heel erg lang geleden." Zegt hij en haalt zijn schouders op. "Ik Denk in de 17 of 18e eeuw? Hij had oprecht echt geen idee. Hij wist wel dat hij heel erg oud was maar zijn familie was dat dan ook. Zijn ouders zijn pas veranderd toen alle 5 hun kinderen waren geboren door hun ouders weer. Hij keek haar aan. "En jij dan? Hoe ben jij veranderd vertel?' Vroeg hij en keek haar lipbijtend aan. Nu kon zij mooi haar levensverhaal vertellen. Iets waar Carter echt een oprechte grote hekel aan had.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Ze luistert aandachtig naar Carter, die niet erg veel losliet over zijn verleden. Hij praatte er dus niet graag over.. Dan was ze dus niet de enige die er niet van hield om op het verleden terug te kijken. "De 17e of 18e eeuw?" zegt ze ongelovig. Ze had hem wel oud verwacht, maar niet zo oud? Dan was het nog een wonder dat hij uit de handen van de vampierjagers was gebleven. De meesten van die tijd zijn of al vermoord of zijn ondergedoken. Dit wist ze uit ervaring, ze had genoeg moorden meegemaakt in het verleden. Haar beste vriend, de millitair die haar veranderd had, was ook door een vampierjager vermoord. Ze had dagenlang gehuild om zijn dood, hij was het enige wat ze nog had. Ze had zich zo alleen gevoeld.. Ze was zelfs aan het overwegen om een houten staak door haar hart te boren, zodat ze eindelijk van dit leven af was. Maar ze had zich op de een of andere manier ervan kunnen weerhouden.. En ja, nu was ze hier, levend en al. Als je vampier zijn tenminste als levend rekende. Ze zet haar gedachten opzij, nu ze merkte dat Carter ook wel nieuwschierig was naar haar. Erg veel wilde ze er ook niet over kwijt, dit soort dingen hield ze liever voor zichzelf. Er kwamen weer enorm veel emoties naar boven als ze over dit soort dingen praatte. "In de tweede wereldoorlog, toen ik net 18 was" mompelt ze, en ze bijt op haar lip. Ze was nu iets meer dan een eeuw oud, maar voor haar gevoel had ze allang dood moeten zijn. Ze hoorde niet meer op deze wereld, en ze voelde dat maar al te goed. Ze kijkt in de ogen van Carter en zwijgt.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
carter
Hij had door dat Madison ook niet zoveel weggaf over haar verleden. Des te beter om hier dus helemaal niet over te praten. Opnieuw pakte Carter de fles en schonk een beetje in een een glas en dronk het op. Hij zag dat ze wel echt pijn had, dat zag hij in haar ogen. Maar het leek hem gewoon niet zo'n goed idee om met drank op hierover te praten. Als ze het niet wou dan wou ze het niet. Carter ging op zijn rug liggen en probeerde te drinken. lachend schoot hij bijna mis maar kon het door zijn vampierreflex opvangen, waardoor straks niet het hele bed onder de wodka lag. Oké hij moest toegeven de drank begon nu wel echt even binnen te komen voelde hij opeens. Als zij in de tweede wereldoorlog veranderd was, waren haar ouders vast niet door zijn ouders vermoord en klopte het boekje hopelijk niet. Carter ging weer overreind zitten en haalde een hand door zijn haren heen. Hij knipoogde even grijnzend naar haar en dronk toen nog een beetje. What the hell had hij opeens?

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Ze kijkt lachend naar Carter die de fles weer van de grond pakt en een paar flinke slokken neemt terwijl hij ligt. "Idioot dat je bent, dat lukt toch niet" zegt ze, en ze gaat stuk van het lachen. Die sukkel had onderhand al niet meer door wat hij deed. Misschien dat vampiers dan toch wel dronken konden worden, hij zag er eerlijk gezegd wel een beetje bezopen uit. Maar dit vond ze juist wel grappig. Ze merkte aan zichzelf dat ze weer wat gelukkiger werd. Al de pijn van net ging langzaam weer weg uit haar lichaam. Ze voelde zich voor het eerst in lange tijd ergens op haar gemak. En nog wel bij die verdomde Carter Baizen. Dat was het laatste wat ze had verwacht, eerst hadden ze een hekel aan elkaar. Carter schiet ineens overeind en kijkt haar met een vreemde blik aan. Hij grijnst van oor tot oor. Waarom knipoogt hij naar haar? Wat was er toch met hem? Ze komt ook overeind en kijkt Carter een beetje bezorgd aan. "Are you okay?" Hem leek niets te mankeren, maar dit gedrag was niets voor hem. "Oke jij moet nu even niets meer drinken" mompelt ze, en ze grist de fles uit zijn handen en zet die neer op de grond.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Carter schiet in de lach en kijkt haar aan. Hij pakt de andere fles van de grond en schenkt weer in. "Kom op Madison niet zo saai doen.' Lacht hij en haalt een hand door zijn haar en drinkt het glas weer leeg. Hij leg even een hand in zijn nek en kijkt dan weer naar Msdison. Ze was echt zo mooi. Carter kijkt haar goed aan en schud dan even grinnikend zijn hoofd. "Er is hier genoeg drank. Drink zoveel je wilt! ' roept hij en kijkt even naar het bed en naar zijn handen. 'Ben jij gelukkig?' Vroeg hij toen aan haar en lukte over zijn droge lippen heen. "Ik Denk ik wel. Ik heb veel meegemaakt. Ik zat nog in een instituut en nu zijn mn broertje en zusje doof en mijn ouders zijn weg. Maar hè ik heb een heel kasteel voor mezelf en ben alleen..' ratelen Carter door en zuchtte toen zachtjes en greep weer naar de drank fles. Dat was de enige manier om te vergeten dat hij zo ontzettend alleen was.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Wat was hij eigenwijs, serieus. Ze zucht verstaanbaar en kijkt hem vragend aan. "Ik doe niet saai, je moet gewoon even normaal doen" mompelt ze. Hij was echt dronken aan het worden nu. Een dronken vampier wil je niet mee maken, dat wist Madison zeker. Een normaal mens die bezopen was was al erg genoeg. Een vampier heeft ook nog eens meer kracht en betere reflexen. Dit ging nog een moeizame avond worden.. "Ik hoef even geen drank meer" Ze kijkt naar de andere kant van de kamer. Hoe moest ze hem weer normaal zien te krijgen? Slapen kon hij waarschijnlijk toch niet, dus ze kon hem moeilijk zeggen dat hij moest gaan slapen. Ze wist hier de weg niet en het was zijn huis, dus hem vastbinden aan het bed was ook niet zo'n slim idee. En hij had natuurlijk genoeg kracht om touw weer los te krijgen.. Dat ging echt helemaal niet werken. Ze kijkt hem weer aan en bijt op haar lip. Gelukkig? Ze voelde zich op haar gemak en was in een goede bui. Maar of ze gelukkig was.. "Nee, ik ben niet gelukkig" zegt ze eerlijk tegen hem. Ze kon wel gaan liegen maar dat had hij toch wel door gehad. Dronken of niet, als ze loog dan konden mensen dat van ver al zien. Hij zegt dat hij wel gelukkig is, maar Madison gelooft er helemaal niets van. Hoe kan iemand in hemelsnaam gelukkig zijn, alleen in zo'n groot kasteel als deze? Geen familie of andere vrienden, alleen je personeel. Maar ze zegt er niets over, er valt geen normaal gesprek met hem te voeren als hij zo doet. Hij grijpt weer naar de fles wodka maar ze neemt het uit zijn handen. "Geen drank meer voor jou" grinnikt ze, en ze neemt zelf een grote slok. Fijn.. Nu mocht ze gaan babysitten. Haar avond kon niet meer stuk.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
'Hey.'' Zei hij toen ze de fles uit zijn handen nam. Carter ging naast haar zitten en sloeg een arm om haar heen. ''Waarom ben je niet gelukkig dan? Vertel het me..'' Zei hij en pakte haar hand en keek naar haar gezicht. Ze was echt heel mooi. Er waren genoeg vampieren die er simpelweg niet uitzagen omdat ze zichzelf niet verzorgde of echt als bloeddorstige monster eruit zagen. Nee zij was mooi en jong. Hij schoof haar haar voorzichtig naar achter zodat haar nek nu bloot was. Hij keek en luisterde naar haar waarna hij zijn lippen voorzichtig in haar nek plante. Carter Baizen?! Wat was je aan het doen? Zijn hersenen vertelde hem dat hij er onmiddellijk mee moest ophouden, maar hij kon er gewoon niks aan doen. Het lag aan de drank.Door de drank deed hij dingen die hij niet wou. Of wou hij het wel? Carter trekt weer terug en legt een hand tegen zijn voorhoofd aan. ''Sorry.'' Zegt hij meteen en laat haar los en haalt vluchtig een hand door zijn haren heen en likt over zijn lippen heen. Wat bezielde hem wel niet? Dronken vampiers waren echt een hel. Mensen kon al behoorlijk irritant zijn als ze dronken waren maar vampiers waren geen enkele haar beter. Carter sloot even zijn ogen. Hij snapte het als ze nu zou gaan, hij was ook zo stom geweest.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Ze klemt de fles in haar handen. Carter mocht die nu niet krijgen, dan wordt dit allemaal nog erger. Hij was nu al verschrikkelijk irritant. Geen wodka meer voor hem, daar zal ze wel voor zorgen ook. Dit moest stoppen en wel nu. Straks herinnert hij zich helemaal niets meer of zuipt hij zichzelf in een coma ofzo. Carter komt steeds dichterbij zitten en ze begint zich wat ongemakkelijker te voelen. Ze heeft geen zin om te praten over waarom ze niet gelukkig is. En al zeker niet als hij alcohol op heeft. Hij zal het toch niet begrijpen, niet als hij zo is. Ze schrikt even als hij haar haar wegstrijkt bij haar nek. Wat was hij dan weer aan het doen? Als hij ook maar iets probeert.. Ze voelt zijn lippen in haar nek en weet niet wat ze moet doen. Ergens voelde het wel fijn, maar dit kon ze niet maken. Voorzichtig duwt ze hem een beetje bij haar weg. "Stop it, please" mompelt ze en bijt op haar lip. Gelukkig lijkt hij te merken dat dit niet is hoe hij normaal gesproken is. Dan kon hij misschien nog wel een beetje helder nadenken. "It's okay" zegt ze zacht en kijkt hem aan. Ze kon hier wel weggaan maar ze wilde niet weer alleen zijn. Haar leven was al erg genoeg in die bossen. Ze neemt nog een slok wodka uit de fles en zet hem dan weg. Wat moest ze hiervan denken?

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Ondanks dat Carter besefte dat wat hij deed niet goed was ging hij toch door. Hij pakte haar hand vast en drukte weer zijn lippen in haar nek. Hij kon er niks aan doen, de drank sloeg opeens in als en bom. Heel erg dronken voelde hij zich ook opeens. Carter duwt Madison zachtjes naar achter en streelt haar arm. Hij genoot er wel van en hopelijk zij ook. Tevreden gaat hij door en sluit zijn ogen. Zijn vorige vriendin was helaas er met zijn beste vriend vandoor gegaan, maar hij had altijd wel veel lol en wilde nachten met haar gehad.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Ze ziet dat hij weer dezelfde grijns als net op zijn gezicht heeft. 'Oh god..' zegt een stemmetje in haar achterhoofd. 'Het begint weer..' Hij zet zijn lippen weer in haar nek en ze sluit haar ogen. Dit voelde zo goed.. Maar nee, dit kon ze niet doen. Ze word achterover geduwd met Carter op haar. "Carter, stop alsjeblieft.." mompelt ze, een beetje in paniek. Ze was hier nog niet klaar voor. Ze vond hem leuk en ze mocht hem ook wel, maar dit was gewoon niet het moment. Hij was dronken, en zal zich hier later alleen maar slecht over gaan voelen. En hoe weet ze of hij het wel echt meent als hij niet eens meer goed over dingen na kan denken? Ze duwt hem voorzichtig van haar af en staat op van het bed. "Het spijt me, ik kan dit niet" zegt Madison zacht, en pakt de flessen alcohol van de grond. Zonder wat te zeggen loopt ze de kamer uit en sluit de deur achter zich. In de hoek van de gang vind ze een stalen pijp, die ze onder de deurklink steekt. "Kom maar weer uit je kamer als je nuchter bent" zegt ze duidelijk. Ze wilde dit liever niet doen maar hij was erg onvoorspelbaar als hij dronken was. Dat had ze net wel gemerkt. Ze zucht en loopt naar de kamer van zijn ouders.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Verslagen zat Carter alleen op het bed. ''madison laat me eruit!'' Riep hij en liep naar de deur. Shit hij kon er echt niet meer uit. Zuchtend ploft hij op het bed. Al een tijdje had hij niet meer geslapen. Carter kleedde zich uit en liep naar het bed toe en ging daarop liggen. Hij kroop onder de dekens en snoof even de geur op van zijn bed. het rook net zoals de laatste keer dat hij erin had geslapen. Uit het nachtkastje pakt hij het boekje weer en bladert het door. Opnieuw ziet hij haar naam staan. Hij legt het boekje naast zich neer en sluit zijn ogen. Langzaam neemt de slaap zijn lichaam over. Hij droomt over zijn ouders en over zijn verandering. In zijn slaap kreunt hij zachtjes en voelt zelfs een traan over zijn gezicht lopen. Maar hij was toch alleen en niemand zag het dus hij sliep gewoon lekker door.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Ze hoort Carter nog wat roepen. Ze zal hem over een uurtje ofzo wel weer uit zijn kamer laten. Eerst moest hij de drank maar eens laten uitwerken. Ze wilde niet dat hij dingen ging doen waar hij later spijt van kreeg. En eigenlijk had ze er ook een voordeel aan over gehouden: zij kon nu alle wodka opdrinken. Niet dat ze daar verder veel om gaf. Maar nu ze toch niets te doen had en zich best slecht voelde.. Tja, dan was dit de beste optie. Ze loopt de slaapkamer in en laat zich neerzakken op het bed. Eerst hadden ze drie flessen wodka, nu was er nog maar eentje vol. De lege flessen zet ze op het nachtkastje, voordat ze ze nog laat vallen. Ze wilde de kamer niet tot een rommel maken, dat zou een schande zijn. Ze maakt de laatste fles wodka open en neemt een flinke teug. Ze voelt zich lichter in haar hoofd worden en er komt een grote grijns op haar gezicht. Ze werd toch niet dronken? Nee dat kon niet, ze was nog nooit dronken geweest. En ze had al erg vaak zelfs nog meer gedronken als dit. Maar ze drinkt stug door, en binnen een paar minuten is de hele fles al leeg. Ze moet om zichzelf lachen en zet de fles bij de andere neer. De alcohol nam haar zorgen weg. Ze voelde zich niet meer zo alleen en er valt een grote last van haar schouders. Nog steeds in haar t-shirt laat ze zich neervallen op het bed en sluit haar ogen. Ze rolt zich op als een balletje en valt al snel in slaap.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter
Hij schiet overeind. Badend in het zweet en met grote ogen kijkt hij om zich heen. Het duurde enkele seconden voordat Carter doorhad waar hij ookal weer was. Gewoon thuis in zijn eigen bed nog wel. Ondanks dat vampiers niet echt last hadden van katers had Carter toch wel een klein beetje last van. Met de bovenkant van zijn hand veegt hij het zweet van zijn voorhoofd en zucht even opgelucht. Dat was echt niet fijn. Een nachtmerrie, nog wel over zijn familie nota bene. Carter kijkt even om zich heen en stapt dan uit bed. Hij trekt een schoon wit shirt aan en een sportbroekje en sokken en gympen. Nu hij weer hier woonde had hij zijn eigen kleren weer terug. Buiten zijn huis wou hier liever niet zonder net pak of overhemd gezien worden maar in huis droeg hij gewoon comfortabele kleding. Zuchtend haalt hij een hand door zijn haren heen en gaapt even. Hij loopt naar de deur maar die wilt niet open. Na paar keer proberen lukt het nog steeds niet. Even denkt hij terug, tourlijk, Madison had hem gisteravond opgesloten, wel slim van haar, straks deed Carter dingen die hij echt niet wou en later spijt van zou krijgen. Carter rukt nog een keertje en de deur is open. Hij legt te stoel weg en loopt dan naar de kamer van zijn ouders en klopt op de deur. Madison zou ook wel slapen. Je sliep namelijk heerlijk na alcohol.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Madison:
Ze wordt wakker door geklop op de deur. Een diepe zucht verlaat haar lippen, en ze gaapt klein. Ze wist niet hoe lang ze had geslapen, maar gezien wat ze allemaal gedronken had waren het vast uren geweest. De wodka had haar een flinke hoofdpijn bezorgd. Ze wrijft in haar ogen en kijkt kort rond de kamer. Ze helemaal in de war. Waar was ze nu dan weer beland? Ze dacht dat ze nog in het bos was, en ze daar in slaap was gevallen. Dat gebeurde haar wel vaker, ze leefde technisch gezien eigenlijk al in het bos de afgelopen maanden. Een thuis of iets had ze niet, dus het beste wat ze kon doen was maar op de vlucht blijven en zien wat ze tegenkwam. Gemakkelijk was het niet, maar ze begon eraan te wennen. Met haar gaves kan ze de tijd verder nog goed door komen, dus iets te zeuren heeft ze niet. Dan denkt ze weer aan gisteren toen ze door Carter in huis genomen was. Ze is in het kasteel van zijn familie, dat was het. De lege flessen van gisteren staan nog op het nachtkastje, maar tijd om ze ergens anders neer te zetten heeft ze niet. Er wordt nog een keer op de deur geklopt. "I'm coming" mompelt ze geïrriteerd. Vlug staat ze op van het bed en even wankelt ze. Ze weet zich staande te houden en loopt naar de deur. Ze vroeg zich af wie aan het kloppen was, ze had Carter opgesloten in zijn kamer toen hij zo dronken was. Zou het dan toch die huishoudster van gisteren zijn? Nog niet helemaal wakker haalt ze de deur van het slot. Ze schrikt even als ze Carter ziet staan. Hoe had hij het dan weer voor elkaar gekregen om uit zijn kamer te komen? "Wat moet je" Ze draait zich om en een beetje duizelig loopt ze terug naar het bed. Gisteravond was ze verder niet vergeten, ze had het nog goed in haar hoofd zitten wat Carter allemaal had geprobeerd. Ergens vroeg ze zich af of hij dat alleen maar deed vanwege zijn dronken bui, of omdat hij haar echt leuk vond. Ze zet die gedachte meteen weer opzij. Carter Baizen, die haar leuk vond? Dat kon dus echt niet zo zijn. Ze was niet echt in de stemming voor een gesprek. Ze haalt een hand door haar haar dat inmiddels erg door de war zat en speelt een beetje met het shirt.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld