Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ A couple drinks, to numb the pain *

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
‘Oh, well, I’m excited now!’ Ik kon het me nog steeds niet voorstellen, maar als hij het zei zou het vast wel zo zijn. Of niet. Het zouden in ieder geval wel mooie plekjes zijn, want anders had hij dat niet gezegd. ‘Oh, um, yeah if you don’t mind?’ Dat zou inderdaad wel fijn zijn. Ik kon hier in principe goed op lopen, maar ik wist niet hoe ver het allemaal was en dit waren geen schoenen waar ik in mijn dagelijks leven ook op liep. Deze zaten helemaal niet fijn en deed ik in principe alleen aan als ik een feestje of iets dergelijks had. Op mijn werk zou ik deze nooit van m’n leven aandoen. ‘Shall we go now then?’ Ik zag geen redenen meer om hier langer te blijven staan. Ik had ook geen flauw idee hoe lang ik hier al zat en hoe lang hij hier al zat. Hij was hier namelijk al langer dan dat ik hier was, maar ik wist niet hoeveel langer. Ik had eigenlik oprecht zin in wat we zouden gaan doen, ook al was dit totaal niet iets wat ik zelf voor zou stellen. Ik zou er nooit zijn opgekomen, maar dat maakte ook wel dat ik er zin in had en dat ik het leuk vond. Onverwachte dingen vond ik altijd veel leuker dan het standaard naar een restaurant of een bioscoop gaan en als je echt met een rijk iemand uitging dan ging je naar een saai museum waar ik me enorm verveelde. Daar had ik echt helemaal niets mee. Dan ging je een beetje naar moderne kunst kijken of zo. Nou, mij niet gezien. Die mannen kregen dus ook nooit een tweede date, omdat ik me dan zo had verveeld.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Good, you should be. Tonight is going to be one to never forget." Een brede glimlach speelde op mijn gezicht en ik voelde mij oprecht een stuk beter. Ik knikte klein naar haar. "Of course, I must say though that my respect for you is huge, for walking on heels like that. I''ve broken at least three bones if I had to walk, or even stand in them," zei ik toch behoorlijk onder de indruk. Ik had al moeite met het lopen op schoenen met een dikke zool, laat staan zulke hakken. Ik kon amper op mijn tenen lopen. Ik vond het dan ook wel echt knap dat zij op hakken kon lopen, en al helemaal zulke hoge hakken. Ik vond het echt cool dat vrouwen dat zomaar konden. Klein knikte ik vervolgens bij haar vraag en ik zette een stap naar de deur toe. Deze opende ik vervolgens. "Ladies first," glimlachte ik. Ik wist niet hoelang ik hier precies binnen had gezeten, maar het leek bijna wel alsof de club tien keer zo druk was geworden als eerst. Eerst kon ik nog wel mijn vrienden spotten van uit hier, zeker Adam sinds hij ontiegelijk lang was. Maar nu zag ik echt niemand die ik kende. Gelukkig zag ik wel waar de uitgang was. Ik begon mij ook wel af te vragen hoe laat het dan precies was. Als het zo druk was dan was het sowieso geen elf uur meer. Het zou eerder zo'n een of twee uur zijn. Dan was ik best wel lang in de badkamer geweest. Ik had de tijd niet eens echt door gehad, maar soms vloog de tijd ook gewoon ineens. Dan was je ergens rustig mee bezig en plots waren er drie uur voorbij gegaan zonder dat je het door had gehad.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Dat was vaak wat mannen zeiden als ze me het bed in wilden praten. Ik ging er daar echter nu niet van uit en daar ging het ook helemaal niet over. ‘Oh damn, now I’m curious.’ Ik moest lachen om zijn volgende opmerking. Zo moeilijk was het niet om daar in te lopen. Je moest gewoon een beetje op je tenen lopen en dan kwam het wel goed. ‘Nah, it’s easy. I have even bigger ones. These aren’t that big.’ Deze waren misschien 13 centimeter. Dat was natuurlijk wel hoog, maar ik had ze nog hoger. Vooral als er dan een plateau onder zat. Ik kon hier alleen niet hele kilometers op lopen; dan begon ik wel pijn te krijgen. ‘But thanks!’ grinnikte ik. Met een glimlachje liep ik vervolgens de ruimte uit, waarna ik me al snel weer naar hem omdraaide. De muziek was nu enorm hard samen met het geschreeuw van al die mensen, dus moest ik wel wat dichterbij staan om nog wat te kunnen “zeggen” al was het meer roepen. ‘Do you need to say goodbye to your friends first?! I don’t, I just need to grab my coat!’ riep ik over de muziek heen. Ik hoefde niet naar Lily toe. Die dacht meestal dat als ik er niet was ik met iemand naar huis was gegaan. Dat was in dit geval niet zo, maar we lieten het altijd weten als er wel wat aan de hand zou zijn. Als we niets lieten weten was er niets aan de hand dus kon ze zelf ook haar eigen gang gaan. Bovendien was zij ook gewoon met de taxi, dus was ze ook niet afhankelijk van mij. Gelukkig maar, want anders kon ik nu helemaal niet weg en zou ik met mensen zijn opgescheept die ik helemaal niet aardig vond.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
CastielZacht moest ik lachen en ik schudde kort mijn hoofd. “You should be,” knikte ik toen met nog een vermakelijke glimlach op mijn gezicht. Ik had nooit zo veel zin gehad om met een meisje een club te verlaten. De keren dat ik het deed was het met mijn nicht die dan té dronken was geworden dat ik haar thuis moest brengen, daar was ik nooit super enthousiast over maar ik deed het wel want ze was familie en dat hoorde. Je hoort voor je familie te zorgen vond ik. Ik trok mijn wenkbrauwen op bij haar woorden. “These aren’t big? I’ve seen children shorter than those heels. They’re huge dude how could you even walk on higher ones? Isn’t that like walking on stilts?” Ik had zelf nooit op stelten gelopen maar ik had het wel een paar keer gezien in het circus. Vroeger naast mijn bij baantje bij de garage werkte ik heel soms bij het vircus om kaartjes te verkopen of snoep te verkopen. Tijdens je pauze kon je dan de zaal in lopen om de acts te zien. Mijn pauze was altijd of tijdens de mensen op stelten of de leeuwen temmer. Die zag ik dan altijd. Soms zag dat op stelten lopen er nog lastiger uit dan leeuwen temmen. Ik volgde haar de ruimte uit en keek op toen ze wat zei, al was het meer roepen. Het duurde even voor ik duidelijk begreep wat ze gezegd had en ik schudde mijn hoofd. “No I’ll just walk with you!” Riep ik terug. Mijn vrienden dachten waarschijnlijk toch al dat ik naar huis was, ze hadden waarschijnlijk niet anders van mij verwacht, en ik zalf ook niet echt. Ik vond het al een hele prestatie dat ik er nu nog was, al had ik het meeste van mijn tijd dan toch op het toilet besteed. Ik was er nog steeds en dat was wat uit maakte. “Sorry for what I’m about to do!” Riep ik nog naar haar. Doordat het behoorlijk druk was in de club en ik Allison niet wilde kwijt raken nam ik maar haar hand vast. Met vrienden pakte ik meestal gewoon de pols, maar ik wilde haar niet per ongeluk pijn doen of iets. Als ze niet zou willen dat ik haar hand vast hield zou ik het ook begrijpen en dan zou ik hem gewoon weer los laten. Dan was er echter wel een grotere kans dat we elkaar kwijt raakte.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik moest lachen om zijn opmerking, want hij deed nu wel heel erg overdreven. Zo leek hij net mij, want ik was heel erg vaak aan het overdrijven als ik mijn punt duidelijk wilde krijgen. 'Now you're overexaggerating. I bet you could walk in these as well. It just takes some practice,' zei ik terwijl ik mijn schouders ophaalde. Het viel oprecht wel mee. Als je er wat vaker op liep dan was dat prima te doen. Bovendien kon je in New York bijna overal wel fatsoenlijk lopen. Alleen bij punten waar er van die roosters vanwege de metro lagen moest je oppassen, maar daar liep ik dan ook gewoon niet overheen. Ik wilde het risico niet nemen dat mijn hak daar in vast kwam te zitten. Dan zou ik me toch kapot schamen, zeg. Dan was ik nog erger dan die verschrikkelijke toeristen. Ik glimlachte zwakjes toen hij zei dat hij niet eerst naar zijn vrienden hoefde. Gelukkig maar, want ik had daar eigenlijk helemaal geen zin in gehad. Misschien had ik dan ook wel gezegd dat ik buiten zou wachten of zo. Niet dat ik iets tegen zijn vrienden had, maar ik had het hier voor vanavond wel gehad. Een beetje verward keek ik op toen hij zich verontschuldigde en mijn hand toen vastpakte. Zei hij daarom sorry? Wat schattig! Ik pakte standaard iemands hand vast als ik in een club was, dus daar hoefde hij zich echt niet voor te verontschuldigen. Ik besloot er dus ook maar niet op te reageren, want hij kon me waarschijnlijk toch al heel erg slecht horen door het kabaal dat hier binnen was. Dan ging ik niet nog heel erg mijn best doen om me verstaanbaar te maken om iets wat toch niet nuttig was om te melden. Ik kon vanaf hier niet goed zien waar de uitgang was, omdat ik niet over die groep mensen heen kon kijken, maar gelukkig wist ik wel precies waar het was. Ik was hier té vaak geweest om dat soort dingen niet te weten. Vandaar dat ik richting de uitgang begon te lopen, al was dat nogal lastig doordat ik om de zoveel seconden iemand aan de kant moest duwen. Daarin was ik dan ook zeker niet de aardigste, maar van mij hoefde je hier niet zó overdreven te dansen dat je zoveel ruimte in beslag nam. Dan duwde ik je zo aan de kant. Natuurlijk niet zo hard dat iemand op de grond viel, maar ze mochten het wel weten dat ik het dan irritant vond. Ondertussen hield ik Castiels hand natuurlijk goed vast, want ik wilde hem hierbinnen niet kwijt raken.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel“Alright maybe I’m over exaggerating a little bit, but they’re still high. And I’m sure I couldn’t, I’m a very clumsy man,” knikte ik vervolgens. De keren dat ik over mijn eigen voeten gevallen was deze maand alleen al was nog te veel om op je vingers te tellen. Ik leek dan wellicht echt niet onhandig, wat ik ook niet met alles was. Maar met dingen als lopen zou het je nog verassen hoe onhandig ik kon zijn. Toen ze begon te lopen liep ik gelijk met haar mee. Ik zorgde ervoor dat ik haar hand goed vast hield zodat ik haar niet kwijt zou raken. Veel mensen kwamen in onze weg maar dat leek bij de uitgang gelukkig niet echt meer uit te maken. Na een tijdje stonden we weer buiten. Ik kom het niet laten om te glimlachen door het koude briesje dat langs mijn gezicht kwam. In de club zelf had ik het niet echt door gehad dat het zo warm is maar nu buiten viel het mij pas op dat het daar binnen wel echt een stuk warmer was. Ik haalde even diep adem en keek kort rond. “I’ll drive us to Walmart so we can buy you shoes but we’re walking from there,” glimlachte hij naar haar. Hij wilde haar niet nog langer op die hakken laten lopen dus bij vond het absoluut geen probleem om naar de Walmart te rijden. Daarnaast zou zijn auto ook veiliger staan op het parkeer terrein van de Walmart dan hier in de straat.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allis.
Wat was ik blij dat ik weer buiten stond! Het was daar binnen echt enorm druk geworden en ik had absoluut geen last van claustrofobie, maar het was toch nooit helemaal fijn om daar dan tussen te staan. Bovendien was het wel heel erg warm daar binnen en buiten was het toch wel een stukje aangenamer. ‘Wait, you actually drove here? So you didn’t drink?’ Ik was niet van plan om bij iemand in de auto te stappen die had gedronken. Daarin noemden vrienden me ouderwets, maar ik ging liever nog niet dood. Daar vond ik mijn leven nog te leuk voor. Ikzelf zou ook nog niet drinken met maar een drankje op, ook al was het dan nog wel gewoon toegestaan. Ik deed het gewoon niet. Better safe than sorry. Ik voelde me overigens wel een beetje lullig dat we helemaal naar Walmart moesten voor mij, want ik voelde me dan een beetje een aansteller. Dat was ik niet en hij had het zelf voorgesteld, maar ik was iemand die helemaal niet van piepen hield en al helemaal niet als het over mijzelf ging. Niet piepen, maar doorlopen. Dat zei mijn vader me altijd als ik vroeger op schoenen liep die ik niet goed had ingelopen en aan het einde van de dag had ik dan altijd meerdere blaren op mijn voeten. Dat was ook niet normaal, maar ik had het wel volledig overgenomen. Ik wist overigens ook niet wat voor schoenen ze daar hadden, want ik kocht dat soort dingen daar nooit. Ik zou toch niet op Crocs moeten lopen? Dan zou ik mezelf echt haten.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
CastielIk genoot van het briesje dat door de lucht vloog en de stilte die zich buiten de club bevond. Het verraste mij hoe geluidsdicht de club was. Maar het was dan ook wel een erg dure club, geluidsdichte muren mochten dan ook wel vond ik. Ik keek even naar Allison toen ze dat zei en ik lachte even. “No I’m actually planning on drunk driving and putting my and your life in danger,” zei ik sarcastisch maar schudde toen mijn hoofd. “I’ve only had water today so don’t worry. I’d never drive after consuming alcohol. That’s just stupid and I wouldn’t risk gettting my car total loss,” zei ik toen maar. Nee dat zou ik nooit doen. Die auto betekende meer voor mij dan mijn eigen leven dus al was het niet om mezelf veilig te houden was het wel om mijn auto heel te houden. Het was mijn levenswerk, dat gooide ik niet zomaar weg door te rijden na alcohol consumptie. Ik begon rustig met haar richting mijn auto te lopen die niet zo ver van de club af stond. De auto was mijn trots maar zelfs nu was ik best nerveus over wat zij er van zou vinden. Het was geen dure Mercedes, het was niet de aller nieuwste auto, alles behalve. Hij kwam namelijk origineel uit 1967. Ik had hem zelf dan wel vernieuwd maar hij was zeker niet zoals de meeste auto’s in New York. Ik beet zacht op mijn lip toen we mijn auto benaderde en keek even naar haar om haar reactie wellicht te kunnen lezen maar het was te donker en het licht van de straatlantaarn was te zwak om echt iets te kunnen zien.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
‘Good boy,’ grapte ik, al was het helemaal niet grappig, maar ik wist gewoon niet zo goed wat ik daarop moest antwoorden. Dat ik blij was dat hij dat soort domme dingen niet deed? Dan klonk ik ook weer als moeder Theresa en die rol had ik vanavond al genoeg op me genomen, dus dat zou ik niet zeggen. Vandaar dat ik er maar een soort niet-grappig grapje van had gemaakt. Ik liep met hem mee naar zijn auto toe, maar had natuurlijk geen flauw idee welke het was, dus lette ik vooral goed op hem, want zodra hij zou stoppen met lopen zou ik dat ook doen. Op een gegeven moment stonden er geen auto’s langs de weg meer geparkeerd, behalve nog één hele oude. Eentje waarvan ik zou zeggen dat die uit de middeleeuwen kwam. ‘Is that your car?’ vroeg ik dus ook een beetje verbaasd. Hoe kon zo’n ding nog rijden?! Dat was hartstikke oud, maar ook wel weer hartstikke tof! Ik zou geen flauw idee hebben hoe oud zo’n ding was en als je het mij zou vragen zou ik waarschijnlijk honderd jaar oud zeggen, maar ik had ook echt totaal geen verstand van dat soort dingen. Dat betekende echter niet dat zulke dingen mij niet fascineerden, want dit had ik nog nooit met m’n eigen ogen gezien. Het enige dat hier rondreed waren limosines en dure auto’s. Niet dit. Dit zag je alleen in films. Ik had nog geen antwoord van hem gekregen, maar ging er toch vanuit dat dit inderdaad zijn auto was. ‘That’s actually so cool! I’ve actually never even seen any car like this before except for in movies like Dirty Dancing.’

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
CastielIk glimlachte maar zwakjes toen ze dat zei. Het was een reactie die ik wel vaker kreeg maar de manier waarop zij het zei was anders. Het was minder kleinerend en belachelijk makend. Maar meer als een grapje ook al bedoelde ze het niet zo. Het kon ook zijn dat ik het zo opnam, dat het zo op mij over kwam. Maar naar mijn gevoel was zij ook niet bepaald een persoon wat zomaar dronken achter het stuur zou kruipen. Ze leek mij wel een stuk verstandiger dan dat. Bij haar verbaasde reactie beet ik even zacht op mijn lip. De auto zag er niet sùper vet uit vergeleken met de auto’s die er normaliter in deze streek rond reden, maar waar ik vandaan kwam hadden mensen wel echt respect voor deze auto. Het was een erg goede wagen en dan had ik hem van binnen qua motor ook nog eens helemaal omgebouwd. Bij haar volgende woorden grinnikte ik toch even. “Yeah it’s mine yeah,” zei ik toen toch wel trots. Iets in mij wilde gelijk over haar vertellen, vertellen over wat voor auto ze was en wat ik allemaal gedaan had er aan. De kleine enthousiaste nerd in mij zou dat zo graag allemaal verteld hebben. Maar ik deed het niet, bang dat ik haar zou vervelen en dat ze die kant van mij absoluut niet leuk zou vinden. Toen bedacht ik mij echter dat die kant van mij toch best een groot deel van mij was, ik had het haar al eerder laten zien toen we nog een soort van ruzie hadden, toen had ze het erg irritant gevonden naar mijn mening. Nu wist ik echter niet wat ze zou vinden. Ik besloot het toen maar te laten gaan, als ik wilde dat ze mij leuk zou vinden wilde ik dat ze mij helemaal leuk zou vinden en niet een neppe versie van mezelf die ik ophield om haar mij leuk te laten vinden ofzo. “She’s a Chevy Impala from 1967, but I fixed her up and built a Tesla electric motor that I placed inside her which makes her an electric car instead of gasoline, so she’s pretty great for the environment.” De woorden verlieten aardig snel mijn mond. Als ik ergens enthousiast over was kon ik plots erg snel beginnen te praten. Dan was ik ineens niet meer te stoppen of was wat ik zei gewoon niet verstaanbaar omdat alles zo snel ging. Ik vertelde vaak ook wat onnodige of oninteressante feitjes er bij die mij heel erg boeide en facineerde, zoals dat de auto goed was voor het milieu, of dat ik de Tesla motor zelf gebouwd had. Ergens hoopte ik dat ik haar niet afschrikte met deze plots informatie bom, maar daarnaast hoefde ze ook niet perse te luisteren, niet eens te reageren. Ik was al blij dat ik er gewoon over kon vertellen. Ik was echt heel erg trots op deze auto.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
Zijn uitleg maakte voor mij niet heel erg veel duidelijk. Ik wist wel wat elektrische auto's waren en ik wist ook dat met name Tesla daar mee bezig was, maar ik had me er nooit in verdiept wat maakte dat ik er voor de rest ook totaal geen verstand van had. Als hij dat helemaal zelf had gedaan moest hij wel heel erg slim zijn, maar volgens mij was hij dat ook wel. Zijn baan was ook ontzettend lastig en daar had ik ook totáál geen verstand van. Als het over technische dingen ging of over vakken zoals natuurkunde en wiskunde was ik al snel afgehaakt, want dat kon ik gewoon niet. Er waren sowieso niet heel erg veel dingen waar ik heel erg goed in was en dat vond ik af en toe best wel jammer, want ik vond het wél heel erg leuk om bezig te zijn met iets waar ik goed in was. Helaas was ik daar nog steeds niet achter en ik dacht ook niet dat ik ineens nog iets nieuws zou vinden waar ik goed in zou zijn. 'You did all of that yourself? Whoa, impressive!' zei ik met een brede glimlach waarna ik even naar hem omkeek. Ik kon niet echt vragen stellen hoe hij dat allemaal had gedaan, want mijn vragen zouden dan waarschijnlijk al dom over komen en dat wilde ik niet. Ik zou echt niet willen dat hij dacht dat ik één of ander dom mens was en door niet al te veel vragen te stellen zou ik dat misschien kunnen voorkomen. Bovendien zou hij dan waarschijnlijk ook moeilijke antwoorden geven en dan zou ik hem alleen maar stom aanstaren terwijl ik dan aan het bedenken was wat zijn woorden eigenlijk betekenden. Wat dat betreft kon ik dus maar beter mijn mond houden, al zou ik nu ook niet zo geïnteresseerd over komen en dat was ook niet mijn bedoeling. Ik vond het reuze interessant dat hij dat allemaal deed en ik haatte mezelf dat ik nu dus ook niet op een heel erg sociale wijze had gereageerd, want ik was ook wel weer oprecht nieuwsgierig hoe dat dan allemaal moest en waarom hij dat had gedaan. En ook waarom hij nog in zo'n oude auto rondreed, al snapte ik dat ook wel weer. Het was wel heel erg gaaf, want je zag het hier letterlijk nooit. De auto's die hier rondreden waren meestal maximaal tien jaar oud en dan werden ze wel weer vervangen voor een nieuwere versie.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Ik beet hard op mijn lip door haar reactie. Ik had het gevoel alsof ik haar erg verveeld had met mijn uitleg. De woorden die ik gebruikte waren dat ook niet echt woorden die erg logisch klonken voor non kenners van auto's. Ik kreeg dan ook wel spijt dat ik dat alles zei. Natuurlijk was ik immens trots op mijn auto, maar het was nooit mijn bedoeling iemand te vervelen er mee. "Yeah uh, it was quite the job," knikte ik toen maar, niet willend haar nog erger te vervelen met mijn informatie en random feitjes. Ik nam de sleutel uit mijn zak en liep eerst naar de passagiers kant toe. Ik haalde de auto van het slot en deed de deur voor haar open. Toen ze zat sloot ik voorzichtig de deur, uitkijkend dat haar vingers er niet tussen kwamen. Ik liep naar de andere kant van de auto en haalde deze kant ook van het slot. Vervolgens stapte ik in. Ik maakte mijn riem vast, deed de sleutel in het contact en startte de auto. Tot mijn opluchting startte hij dit keer in een keer op. Soms had de auto er nog wel moeite mee om in een keer op te starten, normaal vond ik het niet erg. Maar dit keer was ik wel echt heel blij dat hij dat niet deed. Dan had ik mij echt heel ongemakkelijk gevoeld tegenover Allison, wat best gek was want meestal tegenover mijn vrienden was het heel normaal. Dan juichte we zelfs als hij eens in een keer opstartte. Maar Allison was dan ook anders dan mijn vrienden en ik vond haar op een andere manier leuk dan mijn vrienden, al had ik dat zelf nog niet echt door, of wilde ik het gewoon nog niet toegeven.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:

Allison.
Ik haatte mezelf dat ik niet wat enthousiaster had gereageerd, want van hem kreeg ik nu ook een beetje een droge reactie. Ik wilde gewoon niet dom overkomen, want daar was ik wel heel erg goed in. Bovendien was dat altijd wel een dingetje, maar van sommige dingen wist ik wél wat, maar niet van dit soort dingen. Als je mij wat vroeg over geschiedenis of politiek kon ik daar hele discussies over houden, maar niet over auto's. Misschien moest ik me daar dan ook maar een keer in verdiepen, al zou dat ook wel wanhopig zijn en normaal gesproken was ik niet zo'n type die zo hard haar best deed om ervoor te zorgen dat iemand me "leuk" vond. Totaal niet zelfs. Als iemand mij niet leuk vond dan was dat prima en dan ging ik weer verder, maar het lag nu anders of zo. Hij was anders en dat maakte dat ik me daaraan wilde aanpassen, maar dat ging nogal lastig als het over onderwerpen als deze ging. 'I get that. It's so cool though. I wish I could do something like that.' Dat meende ik oprecht, al zou ik er niet eens de tijd voor hebben en zou ik er vast en zeker ook geen aanleg voor hebben. Tevens zou ik dan zeker de hele tijd bang zijn dat mijn nagels zouden afbreken, terwijl dat juist iets was waar je op dat moment totaal niet over na moest denken. Dat was écht te meisjesachtig en dat kon irritant zijn voor anderen. Ik stapte in de auto en keek hier binnen ook een beetje om me heen. Zelfs hier binnen zag het er écht heel anders uit dan de binnenkant van de auto's die ik gewend was. Het was gewoon oud, maar dat was ook wel weer heel erg gaaf. 'I feel like one of those really rich bitches in the 60's right now and I'm loving it,' grapte ik.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Zwak glimlachte ik toen toch wel door haar volgende reactie. Al was ik niet zeker wat ik er weer op moest reageren. Iets in mij wilde iets zeggen als ik het haar kon leren, of dat het makkelijk was maar ik wist mezelf nog tegen te houden. Ik wist niet of ze überhaupt wel eerlijk was over dat ze wilde dat ze zoiets kon, of dat ze het maar zei om aardig te klinken ofzo. En ik wilde ook niet lullig klinken door te zeggen dat het makkelijk was. Al was het dat enigszins wel. Voor mij tenminste. Voor anderen dan waarschijnlijk weer niet. Dat ging vaak wel fout bij mij, dan ging ik ervan uit dat omdat ik het kon iedereen het wel zou kunnen. Sommige vonden het lullig klinken, andere zeiden dat het een teken was van een laag zelfbeeld, dat je er van uit ging dat jij niet speciale dingen kon dus dat je dan maar dacht dat iedereen het wel kon. "I'm sure you could if you set your mind to it," glimlachte ik vervolgens naar haar. Ik hoopte dat het antwoord niet per ongeluk heel gemeen ofzo klonk, dat was niet mijn bedoeling.
Ik moest lachen door de woorden die haar mond verlieten. Waarom ik het zo grappig vond wist ik niet zeker, maar zo gek was mijn humor wel. "Oh you definitely look like one of those, only with a better taste in clothes," zei ik haar met een zwakke glimlach en ik begon te rijden. De dichtstbijzijnde Walmart was zo een 5 minuutjes rijden dus het was echt niet ver. Maar er heen rijden vond ik geen probleem, juist fijner. Sinds ik mijn auto zo ook veilig kon zetten.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik moest moeite doen om niet meteen te vertellen dat ik slecht was in dat soort dingen en dat ik er ook niet echt de motivatie voor had om dat te leren. Ik wist namelijk dat ik het kon uitbesteden en het was ook totaal niet mijn interesse, dus dan had ik er al snel niet zoveel motivatie voor. Bovendien besteedde ik graag dingen uit als dat kon, want dan kon ik me richten op de dingen die ik wél leuk vond en waar ik goed in was. Ik had ook helemaal geen tijd om dat soort dingen te leren, want ik had nauwelijks vrije tijd en als ik dat wel had dan was ik bijvoorbeeld als eerste bezig om mijn huis er een beetje netjes uit te laten zien. Ik had namelijk in tegenstelling tot al mijn vriendinnen niet iemand ingehuurd om het schoon te houden, want ik was eigenwijs en wilde dat allemaal zelf doen. Ik hield er niet van als er een vreemd iemand door mijn huis liep en dan aan mijn spullen zat. Wat dat betreft vertrouwde ik niemand en ik vond het een vies idee en dan begon mijn lichte smetvrees naar me te schreeuwen dat ik al die spullen dan maar weg moest gooien. Nee, niets voor mij.
'Awww, thank you!' zei ik met een glimlachje, al zagen die vrouwen er in de jaren zestig ook enorm leuk uit. Af en toe was het jammer dat dat soort dingen nu niet meer in de mode waren, maar ook veel dingen kwamen weer terug, dus dan kon je het alsnog dragen. 'I'm actually really excited about tonight. I've never really done anything like this with anyone,' gaf ik toe. Het was al de tweede keer dat ik zei dat ik er zin in had, maar ik was gewoon oprecht enthousiast en als ik dat was, was ik heel erg slecht in het verbergen van mijn enthousiasme. Dan bleef ik daar maar over door ratelen en dan zat er ook geen rem meer op. Dit zou dus vast ook niet de laatste keer zijn dat ik dit zei en ik hoopte dat hij dat niet erg vond, want als we uiteindelijk elkaar wél vaker zouden zien zou hij dat ook al snel in de gaten hebben.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld