Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | You've captured my love

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Het echte probleem lag buiten Naylene en Ashton. Het waren haar ouders die zich anders hadden moeten gedragen. Dat lag echter heel ver buiten hen om. Ze hadden beiden wellicht anders kunnen reageren op hetgeen wat er was gebeurd en wat er was gezegd. Naylene was niet de persoon die bleef hangen aan de momenten die ze had kunnen doen. Al jaren geleden had ze door gehad dat het haar leven enkel belemmerde. Hierin kon ze echter wel aangeven dat ze anders had moeten reageren, iets wat ze gewoonweg niet had gekund.
Beiden leken ze te denken dat er schuld bij hen lag. Iets wat misschien ook wel de waarheid was. Daardoor konden ze elkaar misschien iets makkelijker vergeven. In Naylene haar ogen was Ashton al vergeven. Ze had maar al te goed begrepen waarom hij weg was gelopen, maar ook waarom hij voor enkele dagen geen contact meer met haar had willen hebben. Dat hij er vanaf was gestapt nu hij voor een tijd weg ging, was een behoorlijk groot gebaar.
Ashton sneed een onderwerp aan wat Naylene totaal niet had verwacht. Ze voelde zich er ook totaal niet gemakkelijk bij. Haar ouders hadden altijd een bepaalde manier gehad om tegen haar te spreken. Het waren nooit de opbeurende woorden geweest die de meeste jongeren nodig hadden. Ze hadden niet aangegeven dat ze iets goeds had gedaan of dat ze zo door moest gaan. Naylene had er echter mee leren leven. Diep van binnen bedoelden haar ouders het goed, dat wist ze zeker. Ze hadden echter niet altijd de beste tactiek om dat te brengen. Hetgeen wat Ashton aandroeg was wel iets wat ze in overweging moest nemen, waar ze over moest praten. Hij was echter niet de persoon met wie ze dat hoorde te doen. Ze had gesprekken met haar therapeute en dit was hetgeen wat ze daar hoorde te bespreken.
“Ash.” Fluisterde Naylene. Ze draaide zich iets bij, al wist ze niet echt wat de juiste woorden die ze kon gebruiken. Ashton deed zijn best en dat waardeerde ze zeker, dit was echter niet iets wat ze op het moment met hem kon bespreken.
“Ik denk niet dat het iets wat ik met jou moet bespreken.” Ze hadden dan misschien een relatie en konden zeker goed spreken over van alles en nog wat. Voor Naylene lag hier echter een lijn, waar ze op het moment nog niet overheen kon gaan. Er zou zeker een moment zijn waarop ze het er misschien over moesten hebben. Dit was echter niet dat moment.
“Dit is iets wat ik met mijn therapeute moet bespreken.” Ergens voelde Naylene zich wel schuldig. In een relatie was het belangrijk om met elkaar te spreken. Iets waar zij en Ashton tot nu toe behoorlijk goed in waren geweest, zelfs toen ze enkel vrienden waren geweest.
Net op het moment dat Naylene zich wel excuseren voor haar woorden, trok Ashton haar iets dichter naar zich toe en fluisterde hij dezelfde woorden die zij had willen zeggen. “Het spijt me.”
Naylene liet haar hoofd tegen de schouder van Ashton aanzakken. Er kwam een opgeluchte zucht over haar lippen heen. Ze had wel geweten dat ze dit uiteindelijk uit hadden kunnen praten. Ze was blij dat het nu was gebeurd voordat Ashton naar de andere kant van het land zou vertrekken.
“Ik denk ik altijd zo bezig ben met mijn eigen problemen analyseren, dat ik het ook bij jou begon te doen. Iets waar ik helemaal geen recht toe heb.” Naylene snapte de goede intenties wel. Ze wist zeker dat Ashton het niet op had gegooid om haar de grond in te drukken, juist om haar te willen helpen. Iets wat niet zomaar ging. Het waren vaak lange gesprekken die een probleem als deze naar boven wisten te halen. Daarna was het nog maar de vraag of er op het moment iets aan kon worden gedaan. Ze kon het misschien een plaatsje geven, maar het was niet dat ze er iets aan kon veranderen. Het was het gedrag van haar ouders, niet van haar.
“Ik vind het lief dat je zoveel om me geeft dat je er over na probeert te denken, echt waar Ash. Er komt vast een dag waarop ik dit wel met je wil bespreken, maar op het moment kan ik dat nog niet?”
“Nee, nee. Dat hoeft ook helemaal niet! Het is niet erg.” Naylene was blij met de woorden van Ashton. Ze konden het nu een beetje links laten liggen.
“Ik hoop dat we gewoon verder kunnen gaan zoals het hiervoor ging?” Opperde ze dan ook. Ze wist dat hara ouders heel veel nare indrukken achter zich hadden gelaten. Ze waren ondertussen al weer naar Australië vertrokken en daar zouden ze de komende tijd ook blijven. Als Naylene ze eens per jaar zag, was het al veel.
“Ik weet niet of het kan.” Geschrokken keek naar Naylene naar Ashton. Gelukkig was aan zijn gezicht te zien dat hij nog iets te zeggen had. Toch gaf ze hem even een duwtje, hij haar laten schrikken.
“Het is toch zo? In het leven veranderen continu dingen. Ons leven, onze relatie, het wordt dagelijks anders. Maar ik denk zeker dat we ons daar in aan kunnen passen.”
“Dat deed je bewust.” Zei Naylene, met een kleine lach in haar stem. Ze snapte waar de woorden van Ashton vandaan kwamen en ze waren ook zeker waar. Ze hadden haar wel even doen laten schrikken.
Naylene schoof van de motorkap af, zodat ze haar armen even om Ashton heen zou kunnen slaan. Watts werd er echter een beetje onrustig van en begon te bewegen op de motorkap, om er uiteindelijk er af te springen. Op de motorkap waren een aantal krassen zichtbaar.
“Het was niet zo heel erg slim om hem er bij op te laten.”
“Ik was gewoon zo blij dat hij bij me wilde zijn.” Naylene sloeg haar armen om Ashton heen, die iets naar voren was geschoven.
“Ik ook.” Fluisterde ze zachtjes terug. “Het betekent echt heel erg veel.”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Toen Crystal aan Linn had voorgesteld dat ze weer een feestje voor haar verjaardag had willen regelen, was Linn wat terughoudend geweest. Het vorige feestje, in Zweden, was haar niet heel goed bevallen. Er waren een paar mensen geweest die haar goed hadden gekend, maar voor de rest waren het allemaal vage kennissen geweest. Het enige goede wat er uit die dag was gekomen, was dat ze samen met Calum een goed gesprek had kunnen vieren. Linn zag dat toch wel als de nacht dat ze echt vrienden waren geworden en ze was hem nog steeds dankbaar voor de woorden die hij haar toen had toegesproken.
Cyrstal had haar echter verzekerd dat het dit jaar anders zou worden en dat Linn zou mogen bepalen wie er allemaal zouden komen. Ze hadden dan ook samen een lijst opgesteld waar Linn uiteindelijk heel tevreden over was. Een paar vrienden, eventuele extra gasten van die vrienden en de mensen die erg belangrijk voor haar waren, zoals Calum of Benjamin.
Het was de dag van haar verjaardag en Linn zat samen met al haar gasten aan een lange tafel, die ontzettend mooi gedekt was. Het menu bestond met name uit eten dat Linn erg lekker vond en op de drankenkaart was zoete champagne en cocktails met kersen of aardbeien te vinden. Iedere gast had hun eigen naamkaartje gekregen, aan alles was gedacht. Linn had het niet kunnen geloven toen ze de tafel voor het eerst had gezien. Al was het nog veel belangrijker dat mensen zoals Benjamin en Calum er waren, of Naylene. Allemaal hadden ze de tijd genomen om haar verjaardag met haar te vieren. Calum was zelfs net klaar met zijn promo voor hun nieuwe singel, dus het betekende veel dat hij haar verjaardag wilde vieren.
‘Lachen!’ Het was Benj die haar aandacht trok, terwijl hij zijn camera op haar had gericht. Linn deed haar best om leuk en lachend op de foto te komen, waarvoor ze eerst nog even een hand door haar haren haalde. Benjamin bleef de camera echter voor een lange tijd vasthouden.
‘Ben je aan het filmen?’ vroeg Linn lachend aan hem, waarna ze haar hand voor haar gezicht deed. ‘Dat is gemeen, ik dacht dat je een foto ging maken!’ Lachend probeerde ze Benjamin tegen te houden, die met één hand haar hand voor haar gezicht weg wilde halen. Uiteindelijk lukte het hem, maar Linn hield zijn hand wel stevig vast. Benjamin legde de camera aan de kant, zodat hij zich naar Linn toe kon buigen en haar een kus kon geven.
‘Gefeliciteerd, Birdie.’ Linn glimlachte en sloeg haar armen om zijn hals. Vorig jaar had ze rond deze tijd nog over haar ex ingezeten. Nu had ze een geweldige vriend. Dankzij Naylene, die iets verderop aan de tafel zat. Dat durfde ze wel te zeggen. Zonder Naylene had ze namelijk nooit een berichtje naar Benjamin gestuurd. Ze was blij dat Naylene haar daartoe had weten te brengen, want anders had ze hier nu nooit met hem haar verjaardag kunnen vieren.
‘Je ruikt erg lekker,’ complimenteerde Benj haar, waarna hij nogmaals even rook aan haar haren. ‘Je shampoo?’
Linn knikte, aangezien ze geen parfum op had. ‘Ja, het is een nieuwe van L’Òreal. Ik heb het haarmasker vandaag er ook van gebruikt en hij is echt heel erg fijn. Mijn haar wordt er zo zacht van.’ Dat was toch wel één van de voorwaardes van een shampoo, vond Linn.
Benjamin liet haar los, wat Linn niet helemaal snapte. ‘Ik heb je al zo vaak verteld dat L’Òreal nog op dieren test? Zowel hun make-up als alle andere producten. Ze claimen dat niet te doen, maar er zijn zoveel bewijzen dat ze nog wel op dieren testen. Met name als ze denken dat het gevaarlijk is voor de mens. Maar gevaarlijk voor de mens is ook net zo gevaarlijk voor een dier. Misschien nog wel gevaarlijker, omdat dieren veel vatbaarder zijn dan wij!’
‘Sorry?’ zei Linn voorzichtig, omdat ze niet echt wist wat ze anders moest zeggen. Ze wist dat het belangrijk voor haar vriend was om zo min mogelijk dierlijke producten te gebruiken en het liefst ook alleen maar producten die niet op dieren hadden getest, maar het was onmogelijk voor haar om daar altijd rekening mee te houden. Ze deed haar best met het minder eten van vlees, letten op de boodschappen die ze bestelde, dat soort dingen. Maar met de spullen die ze gebruikte voor haar werk, of de producten die ze zelf graag gebruikte, was het soms onmogelijk om overal op te letten.
‘Je weet best dat ik mijn best doe om alleen maar diervriendelijke producten te gebruiken, Ben. En als ik iets online noem of promoot, dan vermeld ik het ook altijd?’ Tegenwoordig noemde ze het altijd of iets vegan was, of dat het wel of niet op dieren was getest. Natuurlijk was zij er ook voor om producten te gebruiken die niet op een dier waren getest.
‘En toch gebruik je nog wel dit soort producten! Terwijl je weet wat het doet.’
‘Benj,’ Linn legde haar hand op zijn been. ‘We hoeven er toch geen ruzie om te maken? Zoals je zelf ook al zei: ze claimen het niet te doen en ik geloofde het. Dat is mijn fout, maar het is mijn verjaardag en ik wil geen ruzie maken over shampoo of wat dan ook. Ik wil genieten, met jou en met iedereen.’ Ze wist hoe gepassioneerd Benjamin over dit soort onderwerpen kon zijn en dat was juist iets wat ze aan hem bewonderde, maar ze hoefden er geen ruzie om te maken. Het was simpelweg nergens voor nodig.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum had meteen ingestemd toen hij had gehoord dat er een feestje voor Linn was georganiseerd. Normaal hield hij zich niet zo bezig met de organisatie van dat soort dingen, toch had hij van Crystal willen weten wat voor mensen ze uit had genodigd. Daaruit was gebleken dat het dit jaar heel anders zou worden als vorig jaar. Er waren mensen uitgenodigd die ze graag in de buurt had willen hebben. Zelfs haar vaders hadden de reis naar Los Angeles weten te maken. Calum had net even met de twee mannen gesproken, met wie hij het goed had kunnen vinden.
Om de drukte te ontsnappen, was Calum nog even naar buiten gegaan voordat ze zouden eten. De afgelopen weken was hij behoorlijk geleefd, iets wat hij altijd heel erg goed aan zichzelf kon merken. Vaak had hij dan tijd voor zichzelf nodig, wat hij van de week ook echt wel zou nemen. Voor vandaag vond hij het totaal niet erg om weer omringt te zijn met heel wat mensen. Zeker niet omdat het betekende dat ze Linn haar verjaardag konden vieren.
Calum had zijn weg terug gemaakt naar de tafel. Er waren meerdere mensen de nog met andere dingen bezig waren. Zo waren er een paar mensen die hun cadeautjes op de tafel aan het leggen waren, die helemaal gevuld waren. Zelf had Calum het best moeilijk gevonden om iets voor Linn te kopen. Uiteindelijk had hij voor een horloge gekozen, om maar veilig te zitten.
Op de plaats die voor Calum uit was gekozen was vlak naast Linn, die al zat samen met Benjamin. Iets verderop zaten Ashton en Naylene, waarmee hij nog zou kunnen praten. Ook Brent en Byron zater niet heel erg ver weg. Op het moment was het vooral Benjamin die Calum zijn aandacht trok, met name hetgeen wat hij tegen Linn zei.
“Ik vind het gewoon belachelijk dat je dat soort producten maar blijft gebruiken.” Ondanks dat Linn aan had gegeven dat ze er geen ruzie over wilde maken, kreeg Calum die woorden nog wel mee. Hij hoefde zich dan ook niet heel erg veel in te denken om te weten wat er aan de hand was. Benjamin was heel erg van de natuur, tegen dierproeven en ook tegen het eten van dierlijke producten, dat was wat hij er van mee had gekregen van Linn.
In Calum zijn ogen was het prima om ergens een mening over te hebben. Om een leven op een bepaalde manier te leven, daar had niemand iets over te zeggen. Op het moment leek Benjamin echter te bepalen wat zijn vriendin wel en niet kon doen. Terwijl Calum van Linn wist dat ze heel erg haar best deed om aan haar vriend te denken. Zeker met hetgeen wat ze at en vast ook wel wat ze deed. Linn had echter ook een eigen carrière, waarbij het in hield dat ze er ook producten voor testte.
Normaal was Calum zeker niet iemand die zich zou mengen in een ruzie van een anderen. Op het moment was hij al niet in het beste humeur. Daarbij was het Linn haar verjaardag en was dit een discussie die helemaal nergens op sloeg.
“Ik vind niet dat je Linn kan dwingen om iets niet te gebruiken, wat je nu wel lijkt te willen doen.” Natuurlijk had Calum de rest van het verhaal niet meegekregen. Het was echter duidelijk dat Benjamin er voor wilde zorgen dat Linn zich slecht voelde en daar was het zeker geen goed moment voor.
“Het is Linn haar werk om producten uit te proberen. Daar hoort ook bij dat ze producten gebruikt waar dit soort dingen misschien gebeuren. Het is iets waar jij problemen mee hebt, maar waar Linn zich niet meteen schuldig om hoeft te vallen. Ik vind dat ze al genoeg doet om aan haar volgers aan te geven wat er met de producten gebeurd.” Linn had Calum verteld wat ze had gedaan met haar filmpjes of met de producten die ze op Instagram liet zien. Iets wat ze vooral had gedaan omdat ze een relatie had met Benjamin.
“En het is aan de mensen die Linn volgen om te kijken wat ze er mee doen.” Gaf Calum nog aan. Hij vond niet dat Benjamin diegene was die de beslissingen mocht nemen. Natuurlijk mocht hij voor zijn eigen idealen staan, dat was prima. Dat zouden meer mensen moeten doen. Hij hoefde niet tussen Linn en haar carrière in te staan. Calum snapte maar al te goed dat soms dingen gewoon moesten.
“Het is ook niet aan jou om je hier mee te bemoeien.” Gaf Benjamin aan, wat Calum totaal in het verkeerde keelgat viel. Al was hij niet meteen diegene die zijn stem zou verheffen en hij wilde al helemaal geen scène maken tussen de rest van de menen, zeker niet op de verjaardag van Linn.
“Dat kan ik ook wel tegen jou zeggen. Je bent hier op de verjaardag van je vriendin. Ze wil een leuke dag hebben en je lijkt het belangrijker te vinden om haar te vertellen wat ze in jouw ogen verkeerd doet, terwijl dit juist een dag moet zijn waarop ze zich geweldig moet voelen en jij één van die mensen moet zijn die daar moet voor zorgen.”
Calum leunde achterover in zijn stoel en pakte zijn biertje er bij en nam er een slok van. Hij was nu eigenlijk al wel klaar met Benjamin. Hij had de man in de vluchtigheid wel eens eerder gezien, ze hadden echter nooit heel veel tijd met elkaar doorgebracht. Als hij altijd op deze manier was, was hij daar ook maar al te blij mee.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn had niet verwacht dat Calum zich zou mengen in het gesprek, maar ze was blij dat hij het had gedaan. Calum was iemand die, als hij heel serieus was, een behoorlijk strakke blik kon hebben die zelfs een beetje intimiderend over kon komen. Zeker als hij boos was. Nu was hij misschien niet boos, maar hij was duidelijk niet gediend van het gedrag van haar vriend en dat liet hij merken. Ze was blij dat ze ondertussen weer zo goed bevriend waren. Zo goed zelfs, dat Calum het voor haar op wilde nemen tegenover haar vriend.
Door Calum zijn woorden was het stilgevallen. Linn wende haar blik af van de twee mannen en pakte de menukaart er nogmaals bij, om te kijken naar het eten wat ze straks zouden krijgen.
‘Ga je er niet eens iets van zeggen? Hij had zich er niet mee hoeven bemoeien,’ zei Benjamin tegen haar. Linn haalde haar schouders op. Ze was blij dat Calum dat had gedaan, want voor haar gevoel had hij gelijk. Ze had al aangegeven aan Benjamin dat ze er geen ruzie over had willen maken en hij was er over door gegaan. Calum had haar alleen maar geholpen. Dus daar zou ze zeker niks van zeggen.
‘Ik ben het met Cal eens,’ zei Linn. Ze legde haar menu weg en draaide zich naar Benjamin toe. ‘Ik zei al dat ik het er niet over wilde hebben en dat ik geen ruzie wilde maken en je ging er toch over door. Je weet dat ik mijn best doe om zo duidelijk mogelijk te zijn in de producten die ik laat zien en die ik test en ik vind het niet leuk dat zoiets stoms als ene shampoo of een haarmasker belangrijker vindt dan mijn verjaardag.’
‘Maar, Linn-‘
‘Nee.’ Linn had nu geen zin om opnieuw een discussie in te gaan. Als hij dat wilde doen, dan had hij duidelijk niet goed geluisterd naar haar woorden. Dat was dan al de tweede keer voor vandaag. ‘Ga maar naar Brent en Byron en vraag of je met één van hen kan ruilen. Ik wil nu niet hiermee dealen en ik wil al helemaal niet naast je zitten als je zo doet.’
Daarmee had Linn haar zegje gedaan en draaide ze zich weg van Benj. Ze wachtte, maar ze hoorde al snel dat hij zijn stoel naar achteren schoof en niet veel later zag ze hem rond de tafel lopen, waar hij stopte bij haar twee vaders en daarmee ging hij in gesprek.
Linn schoof haar stoel iets naar Calum en sloeg haar armen om hem heen. De vertrouwde geur van Calum was altijd erg rustgevend, maar ze kon het niet laten om de geur nog eventjes op zich in te laten werken.
‘Dankjewel,’ fluisterde ze in zijn oor. Het was lief dat hij het voor haar had opgenomen. Hij had ook gelijk gehad. Het was haar werk om producten te testen. Om ze uit te proberen en te zien of het ook echt goed werkte. Natuurlijk zaten er wel eens producten tussen die niet heel ethisch verantwoord gemaakt werden, maar dat viel soms ook niet te ontwijken en het was oneerlijk dat Benjamin haar daar op aan probeerde te spreken. Zeker op een dag als vandaag.
‘Ik vind gewoon niet dat hij dat soort dingen van je kan vragen. En je gaf duidelijk aan dat je het er nu niet over wilde hebben.’ Linn knikte op de woorden van Calum. Dat had ze inderdaad gedaan. En ze snapte ook niet waarom Benjamin er dan toch over door was gegaan, want zo gedroeg hij zich normaal nooit. Normaal had hij het wel laten vallen, zeker aangezien ze nu haar verjaardag wilden vieren.
Linn voelde een hand op haar schouder en ze zag dat Byron naast haar was komen zitten. Ze trok zich terug van Calum, al nam ze zijn hand nog wel eventjes vast om hem nogmaals te bedanken voor wat hij zojuist had gedaan. ‘Alles goed, Linnie?’
Ze haalde haar schouders op op de vraag van haar vader. Ze wilde nou niet zeggen dat het goed ging op dit moment, maar ze wilde niet haar vriend in de weg late staan van haar verjaardag. Ze had zich er juist op verheugd dat ze iedereen had kunnen zien, inclusief haar vaders.
‘Gewoon een discussie. Maar ik wil een dag als vandaag daar niet door laten verpesten. We praten er vannacht of morgen denk ik wel over.’ Hopelijk zou Benjamin tegen die tijd begrijpen wat hij precies had gedaan en dat hij op het punt had gestaan om haar verjaardag te verpesten, alleen maar omdat ze iets had gebruikt wat niet helemaal paste in zijn normen en waarden. Ze kon veel voor hem aanpassen, maar soms schoot er wel eens iets tussendoor. Dat kon gebeuren.
‘Goed zo, dat is ook nergens voor nodig. En het leek erop dat Calum je te hulp is geschoten.’ Linn knikte en keek opzij naar Calum. Ze was echt ontzettend blij met hem als vriend. Ze had al wel aan hem gemerkt dat hij moe was geweest en misschien had hij daarom ook wel iets feller gereageerd dan dat hij normaal gesproken had gedaan, maar dat kon ze hem niet kwalijk nemen.
‘Ik zag jullie net ook al samen praten,’ zei Linn, zowel tegen Calum als tegen haar vader. ‘Ik ben blij dat jullie het met elkaar kunnen vinden.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De rest van de avond was rustig verlopen. Het had er op geleken dat Benjamin door had dat zijn woorden niet hadden gekund. Calum had hem de rest van de avond niet bij Linn in de buurt zien komen, wat wellicht ook wel goed was, want zelfs voor uitpraten van de discussie was het niet de juiste plaats geweest.
Door de wisseling van plaatsen had Calum nog wat meer kunnen spreken met Byron. De verhalen over Linn waren er makkelijk uitgekomen en ondanks dat er wat ongemakkelijkheid op Linn haar gezicht had gelegen, had ze ook wel met plezier geluisterd naar hetgeen wat haar vader had gezegd. Calum had aan alles kunnen merken dat Byron trots was op wat zijn dochter had bereikt en dat hij altijd al had geloofd dat ze het had gekund. Het meest bijzondere uit het verhaal had Calum toch wel gevonden dat de twee mannen naar Amerika waren verhuisd zodat ze samen een kindje hadden kunnen adopteren. In de meeste staten in Australië was het niet mogelijk geweest, dus ze hadden toch moeten verhuizen. Ze hadden er zelfs voor gekozen om naar een heel ander land te gaan, om daar een leven op te bouwen. Iets wat ze heel erg goed was gelukt, want nu hadden ze zelfs een dochter waar ze beiden heel trots op waren geweest.
Na heel wat gesprekken, was Calum een van de laatste mensen geweest die de locatie had verlaten. Ondanks zijn vermoeidheid had hij wel een goede avond gehad en dat had hij vooral te danken aan de vader van Linn. Voordat Calum weg was gegaan, had hij Linn nog een goede knuffel gegeven en had hij haar duidelijk gemaakt dat ze hem nog mocht bellen als er iets met Benjamin haar dwars zat.
Het was nu de volgende ochtend en het telefoontje was tot nu toe uitgebleven. Calum vroeg zich af of Linn, Benjamin überhaupt nog had gesproken en of dat goed was gegaan. Daarom had hij besloten haar te bellen. Hij was net een tijdje met Duke naar buiten te gaan om rustig te lopen. Nu had hij plaats genomen in de tuin, zodat hij even de rust had om met Linn te praten.
“Hee Cal.” Klonk aan de andere kant van de telefoon. Calum kon aan haar horen dat ze moe was en dat voelde hij zelf ook wel. Vannacht was niet de beste nacht geweest, samen met de promotie die ze hadden in New York, zorgde het er voor dat Calum vandaag niet zo heel erg veel wilde doen. Als Linn hem nodig had, zou hij echter voor haar klaar staan.
“Hey Linnie. Ik belde omdat ik wilde weten hoe het met je ging?” Calum wist wel zeker dat ze een vriend kon gebruiken. Zelfs al hadden de twee het uitgepraat was het alsnog iets waar heel erg veel energie in ging zitten. Benjamin had bijna haar hele verjaardag verpest, waar genoeg over te zeggen was. Nog niet te beginnen over hetgeen waar hij Linn van had beschuldigd. Nog steeds vond Calum dat hij het bij het rechte eind had. Het was Linn haar werk, daar had niemand iets over te zeggen. Alsof iemand hem zou vertellen met wie hij wel en niet samen mocht werken om nieuwe nummers maken.
“Het gaat wel Cal.”
“Dat geeft al wel genoeg aan. We hoeven er niet over te praten, als je dat niet wil. Ik wilde gewoon even kijken hoe het met je ging en of ik nog eens goed met Benjamin moet praten of niet. Of dat hij een klap verdient.” Calum wist ook wel dat Linn haar eigen ruzies op kon lossen. Het had gisteren echter geleken alsof Benjamin niet naar haar willen luisteren. Zijn woorden waren ook niet helemaal binnen gekomen, maar als iemand anders je er op aansprak kwam het toch anders binnen. Het laatste meende Calum niet, hij zo niet iemand slaan, maar het ging meer om het idee. Iets wat Linn zelfs een beetje liet lachen.
“Dat is heel erg lief van je Cal, maar er hoeft niemand te worden geslagen.”
“Weet je het zeker? Ik weet dat ik hem aan kan.” Gelukkig kwam er meer gelach van Linn haar kant af, dat verdiende ze wel. Calum had wel kunnen zien dat ze nog wel had kunnen genieten van haar verjaardag, maar wat daarna was gebeurd was voor hem een grote vraag.
“Ik weet zeker dat je dat kan Cal.” Zei ze nog zachtjes.
“Goed.”
“Het is lief dat je even belt.”
“Ik wilde gewoon weten hoe het met je gaat? Dus als je ergens over wil praten, dan kan dat. Als je dat niet wil, dan kunnen we ook over iets anders praten. Er is vast genoeg om over te praten.” Ze hadden elkaar al een tijdje niet gezien en ze hadden beiden vast genoeg mee gemaakt. Daar hadden ze het gisteren niet heel erg veel over gehad. Ze konden ook praten over hun aankomende bezoek aan Coachella of over het Met gala waar Linn hem mee naar toe zou nemen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Dat Calum het soort vriend was die haar toch nog even belde om te kijken hoe het met haar ging, vond ze erg fijn. Na het feest was ze samen met Benjamin naar haar appartement gegaan, maar achteraf was dat geen goede beslissing geweest. Want daar was de discussie alleen maar verder gegaan en was het uitgelopen in een ruzie, waardoor Linn nu alleen thuis was en haar cadeautjes maar was gaan uitpakken. Zelfs dat kon haar niet echt opvrolijken. Er was echter iemand dit dat nu wel probeerde te doen, ook door aan te geven dat ze juist wel iets anders konden gaan bespreken.
‘Zoals ik al zei: het gaat wel. Ik voel me niet ontzettend blij, maar ik voelde me gisteravond nog een stuk erger dan nu,’ vertelde Linn aan haar vriend. Toen ze thuis waren geweest, was het voor Benjamin immers een startsein geweest om de discussie weer op te pakken. Linn wist niet hoeveel duidelijker ze had moeten zijn dan dat ze al was geweest op haar feest.
‘Ik dacht dat ik wel duidelijk had gemaakt tijdens het eten dat ik er geen behoefte aan had om er met hem over te praten. En ik had het idee dat hij dat ook wel had begrepen. Maar toen we thuis kwamen, vond hij het wel nodig om door te gaan. Ook om nog even te benoemen dat mijn vader vond dat hij wel een paar goede punten had. Terwijl ik nooit heb gezegd dat Benj dat niet heeft? Ik sta altijd open om naar hem te luisteren en ik doe mijn best om alles aan hem te respecteren.’ Linn vond het juist mooi dat iemand zoveel om de aarde en zijn bewoners kon geven. Benjamin gaf om de dieren. Hij wilde dat die goed werden behandeld en het liefst dat ze niet meer werden gebruikt voor consumptie. Hij wilde ook dat er minder afval zou worden gebruikt en allemaal dat soort dingen. Het waren punten waar Linn het voor een deel ook mee eens was, maar ze zag een wereld zonder vleesconsumptie niet voor zich.
Calum zijn stilte gaf Linn alleen maar aan dat ze verder kon gaan met verhaal. Ze wist dat hij juist heel goed naar haar luisterde op dit soort momenten. ‘We hebben gisteravond nog ruzie gemaakt bij mij thuis, en uiteindelijk hebben we besloten het maar te laten en zijn we allebei met een slecht humeur naar bed gegaan. Toen ik vanochtend wakker werd, was hij al vertrokken. Dus het is denk ik wel oké. Misschien niet echt, maar ik vind dat hij ook richting mij open kan zijn. Het hoeft niet alleen van mijn kant te komen.’
Linn speelde met het ceintuur van haar badjas en wachtte op een reactie van Calum. Wie weet probeerde hij eerst te peilen of ze echt klaar was met haar verhaal, of dat ze de tijd nam om na te denken over wat ze nog wilde zeggen.
‘Ik denk dat het goed is dat je je eigen normen en waarden niet aan de kant zet voor een ander. En dat je ook mag verwachten dat, zeker binnen een relatie, die van jou net zo worden gerespecteerd als jij dat ook doet bij hem.’ Linn knikte. Ze had er altijd voor open gestaan. Toen Benjamin haar had laten weten geen vlees, vis of kaas te eten, had ze hem gevraagd hoe hij dan leefde. Wat hij kookte en hoe hij daar tot was gekomen. En hij had het haar op een hele vriendelijke manier uitgelegd, niet eens betuttelend omdat zij het in zijn ogen misschien wel fout deed. Na gisteravond voelde het echter wel zo.
‘Ik denk ook wel dat hij dat kan,’ zei Linn. Benjamin was een wijs iemand. Die zag ook wel in dat hij zijn manier van leven niet aan een ander kon opdringen. ‘Ik denk dat hij er met name mee zit dat ik zo’n groot platform heb. Ik kan zoveel mensen bereiken en in zijn ogen zou ik dat misschien voor andere dingen moeten gebruiken, maar jij had gelijk. Wat je gisteren zei over mijn werk, zo is het gewoon? Er zijn producten die ik gebruik, die ik test, en soms zijn die niet vegan of diervriendelijk. Maar ik test ze, omdat ik weet dat er een groot deel is dat dat graag van mij wil zien. Wat anderen met mijn mening doen, dat is iets wat ze zelf moeten weten. Zoals jij dat ook al zei.’
Eigenlijk was ze alleen maar Calum zijn woorden aan het herhalen, maar het hielp wel. Het liet haar beter voelen, omdat er iemand bij was die achter haar stond en het voor haar opnam. Terwijl Benjamin eigenlijk die persoon zou moeten zijn.
‘Ik kan hem nog steeds slaan,’ merkte Calum op, waardoor Linn wel moest lachen. Ze wist dat als ze het serieus ooit nodig zou hebben, Calum wel iemand voor haar neer zou slaan. Zij ook voor hem, al zou dat wat minder effectief zijn. Maar dat was de vriendschap die ze hadden. ‘Dat hoeft echt niet. Ik waardeer het gebaar, maar Benjamin en ik komen er wel uit samen.’
Linn keek naar haar pols, waar ze haar nieuwe horloge al om had gebonden. Het was een cadeautje geweest van Ashton, Naylene en Calum. Ze had Naylene en Ashton al een berichtje gedaan om hen te bedanken voor het cadeau, maar nu ze Calum aan de telefoon had, kon ze dat ook doen. ‘Ik ben trouwens heel blij met jullie cadeautje. Het horloge is echt heel mooi en ik kan hem heel goed gebruiken.’ Het hield niet alleen bij hoeveel ze liep of bewoog, maar het kon ook haar slaap bijhouden en ze kon het linken aan haar agenda. Op die manier zou ze altijd een volgde afspraak zien binnenkomen, evenals mails. En het was handiger dan haar telefoon, want zo kon ze tijdens een gesprek even vlug kijken zonder dat ze zich meteen asociaal gedroeg naar degene die tegenover haar zat.
‘Geen dank, Linnie. Ik ben blij dat je er wat aan hebt.’ Linn knikte, al kon Calum dat niet zien.
‘Er is trouwens nog wel iets wat ik wil bespreken,’ zei Linn tegen Calum. Ze wachtte zijn antwoord niet af. ‘Ik wil wel weten wat je aan gaat doen naar Coachella. En vertel me niet dat je nog geen idee hebt, want dat heb je waarschijnlijk wel! En ik wil weten wat het is.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Vrienden hoorden voor elkaar klaar te staan. Het waren maar kleine gebaren, maar Calum had willen laten weten dat Linn bij hem terecht kon. Hij vond het niet erg om te luisteren naar wat er was gebeurd en hij wilde helpen waar hij kon, ondanks dat hij ook wist dat hij niet heel veel meer kon doen dan luisteren en wellicht hetgeen wat hij gisteren ook had gedaan. Nu was hij echter niet bij Benjamin in de buurt, dus zou het gek zijn om contact met hem te zoeken en hem te vertellen wat hij mis had gedaan.
Na een tijdje te hebben gepraat, leek het er op dat Linn het niet meer over het onderwerp wilde hebben, iets waar Calum vrede mee had. Hij wist zeker dat wanneer ze het nodig had, ze nu sowieso wel bij hem aan zou kloppen en hij zou open staan om er over te praten, zoals hij net had gedaan. Het waren de kleine dingen in een vriendschap die aangaven dat er een bijzondere band zat.
Het had voor Calum wel even geduurd voordat hij een goed cadeautje had gevonden. Hij had Linn iets willen geven waar ze iets aan had gehad. De meeste dingen had ze al wel, zeker als het om make-up ging. Niet dat hij daar zelf veel verstand van had. Een horloge had hem een goed idee geleken, zeker een Smartwatch. Daar kon ze niet alleen afspraken op bewaren, maar ze kon ook haar mail lezen en het was simpeler dan alleen een mobiel. Daarbij zag het er ook nog eens leuk uit. Omdat een goede smart watch echter behoorlijk prijzig was, had hij er voor gekozen om het cadeautje te delen met Ashton en Naylene, die meteen in hadden gestemd om het samen te doen.
Al snel was het onderwerp echter ook op Coachella gekomen. Calum vond de sfeer van het festival altijd geweldig en dit jaar zouden ze met een hele leuke groep gaan. Sinds ze het weer goed hadden gemaakt, had Linn het er over gehad. Hij wist zeker dat ze al helemaal in had gepland wat ze precies aan zou trekken, op welk moment. Hoe ze haar make-up en haren zou doen. Hij wist dat er van haar verwacht werd dat ze bij Guess zou zijn om daar een paar foto’s te maken ter promotie.
“Ik heb nog geen idee.” zei Calum bewust, om Linn een beetje te plagen.
“Cal!” Calum kon de manier waarop Linn aan de telefoon zat helemaal voor zich zien. Hoe ze aan het lachen was, maar ook hoe ze haar wenkbrauwen iets bij elkaar trok, niet alleen om na te denken of hij een grapje maakte maar ook omdat ze ergens bang was dat hij dat niet deed.
“Dat meen je niet toch?”
“Ik heb al wel wat kleren in gedachten, maar het maakt niet zo heel erg veel uit?” Calum wilde vooral iets aan waar hij zich gemakkelijk in voelde. Hij moest de hele dag rondlopen, waarschijnlijk in de brandende zon. Hij wilde aan het eind van de avond nog wel normaal naar een artiest kijken, zonder dat hij echt vreselijk rook.
“Natuurlijk maakt dat uit! Vertel wat had je in gedachten?”
“Ik kom hier echt niet onderuit he?” Calum wist het antwoord al wel. Linn zou willen weten wat hij aan zou trekken. Voor het Met gala, waar ze hem voor uit had genodigd, had hij aangegeven dat zij mocht regelen wat ze aan zouden trekken. Daar had ze zelf iets meer verstand van. Al zou Calum zo iets uit zijn eigen kast kunnen trekken, vooral hetgeen wat hij op het podium aan had getrokken. Linn zou echter ook iets voor Naylene uitzoeken en misschien was het dan ook beter om de rest aan haar over te laten.
“Nee natuurlijk niet!”
“Ik zat te denken aan gewoon een simpele broek en misschien een top die er op kan.” Voor Calum was het beter om het makkelijk te houden. Dan kon hij ook nog iets meenemen dat hij kon wisselen, met een top kon dat makkelijk.
“Daar kan ik toch helemaal niets mee! Wat voor broek. Welke kleur, welke lengte. Wat voor top? Doe je daar nog iets op, wat voor schoenen doe je er bij aan. Doe je dat beide dagen aan, of niet. Cal, je moet wel iets duidelijker zijn in dit soort dingen.” Calum moest lachen om Linn, maar hij was ook blij dat ze even leek te vergeten waar ze het net over hadden gehad.
“Je mag hier wel een keer komen, dan laat ik je zien wat ik heb gekozen. Of ik stuur je er foto’s van.”
“Ik heb er wel echt heel erg veel zin in.” Vertelde Calum haar nog, voordat Linn er verder iets over kon zeggen. Ze zouden met een hele groep gaan en dat was sowieso wel gezellig. Zo hadden Ashton en Linn het ook voor elkaar gekregen dat Naylene mee zou gaan. Aangezien Calum nog wel eens samen met Naylene, hun honden uitliet, vond hij het zeker gezellig dat de vrouw ook zou komen. Van wat hij wist was het ook de bedoeling dat Benjamin zou komen, maar het lag er nu een beetje aan hoe dat zou gaan lopen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Ik heb er ook heel erg veel zin in!’ Er waren dan wel dingen die zouden moeten gebeuren. In ruil voor de kaarten die Linn had gekregen van Guess, zou ze een aantal posts moeten plaatsen met de kleding en sierraden die ze zou dragen. Het waren er maar een paar verspreid over het hele festival en ze zouden genoeg tijd hebben om te genieten van alles, maar het was ook deels werk voor haar. Gelukkig zou ze beide weekenden gaan en als ze daarna nog een overzicht zou plaatsen van wat ze allemaal had gedragen, dan was het merk meer dan tevreden.
‘Maar dat je er veel zin in hebt, moet ook in je outfit te zien zijn!’ zei Linn lachend. ‘Het moet schreeuwen dat je daar bent om te feesten. Dat doen alleen een broek en een top niet. Ik neem niet genoegen met foto’s en ook niet met zo’n vage beschrijving!’ Linn wist wel dat Calum er niet echt over nadacht. Hij deed het wel, vooral voor als hij op het podium stond. Maar als hij dat niet deed, dan leek hij gewoon het beste aan te trekken wat hij maar kon vinden. Dat was zijn keuze, maar voor Coachella zou ze die keuze toch niet zo snel accepteren.
‘Heb je al ontbeten?’ vroeg Linn aan Calum, terwijl ze van haar bank af ging. Ze wachtte het antwoord af van Calum en liep ondertussen naar haar kamer. Daar pakte ze een legging en een hoodie uit haar kast. Ze gooide haar telefoon op haar bed en begon zich om te kleden, terwijl ze bleef bellen met Calum.
‘Nee, ik heb nog niet ontbeten?’
‘Mooi. Dan ga ik ontbijt halen en dan ben ik binnen een uurtje bij jou. En dan kan ik meteen zien wat je bedoelt met “een broek en een top”.’ Ze trok de hoodie over haar hoofd en stopte haar benen in de legging. Ze verplaatste zichzelf en haar telefoon naar haar kaptafel, waar ze wat make-up had opgeborgen dat ze vrijwel iedere dag gebruikte. Uit één van de lades viste ze een mascara en de producten voor haar wenkbrauwen, waarmee ze aan de slag ging.
‘Linnie,’ zei Calum lachend. ‘Het kan ook een andere keer?’
‘Nee, ik kom er nu aan. Zoals je al zei: we hebben nog heel erg veel om te bespreken. Ik wil horen hoe het allemaal is gegaan in New York en de andere steden waar jullie zijn geweest, ik wil klagen over Benj zijn vegan-nazi gedrag en knuffelen met Dukey.’
‘En mijn Coachella-outfit beoordelen,’ voegde Calum er aan toe. ‘Dat ook! Ugh, you get me.’
Linn borg haar wenkbrauwpotlood weer op en deed vervolgens haar mascara. ‘Wil je nog iets speciaals voor het ontbijt?’
Ondanks dat Linn niet veel later bij Calum in zijn kamer had gestaan, om daar de kleding te bekijken die hij uit had gekozen, had het niet veel uitgehaald. Linn had een hoop andere kledingstukken uit zijn kast gehaald en ze had eventuele outfits bij elkaar gelegd op zijn bed, maar Calum had zich vastgehouden aan de comfortabele keuze van een broek, een tanktop en iets wat hij er nog overheen had kunnen doen.
Linn had haar best gedaan om Calum te overtuigen dat hij wel wat beters in zich had gehad om te dragen, maar op de dag zelf dat ze naar Coachella waren gegaan, had Calum de outfit aangetrokken die hij als eerste aan Linn voor had gelegd. Dat terwijl haar eigen outfit een stukje ingewikkelder was. Ook Naylene had ze zo ver weten te krijgen dat ze haar had mogen helpen met de kleding. Guess had zelfs een paar kledingstukken in haar maat opgestuurd, zodat ook Naylene er in rond zou kunnen lopen. Linn vond dat ze zo samen twee hele leuke setjes hadden gecreëerd en dat van Naylene paste zelfs nog een beetje bij Ashton.
De groep bestond momenteel uit Linn zelf, Calum, Ashton en Naylene en Benjamin. Hij en Linn hadden het weer goed gemaakt, al hadden ze daarvoor allebei hun trots aan de kant moeten schuiven. Gelukkig ging het nu weer goed tussen de twee, op tijd voor een gezellig weekend met vrienden. Benj had zijn camera meegenomen, zodat hij een aantal dingen had kunnen filmen. Dat ging tevens ook een stuk gemakkelijker, omdat ze in de wat minder drukke velden konden staan, die speciaal voor de gasten hadden die kaarten hadden gekregen van de bedrijven.
‘Waar willen jullie naar toe?’ vroeg Linn. Calum had het programma in zijn handen, dus ze sloeg een arm om hem heen en boog zich iets voorover, zodat ze kon kijken wat er allemaal was. ‘Nay en Ashton hadden het nog over een aantal acts die ze wilden zien, dus daar moeten we ook rekening mee houden.’ Naylene had haar al verteld waar ze naar uit had gekeken en Linn wilde wel graag dat iedereen het naar zijn of haar zin had.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Ondanks de inbreng van Linn, had Calum er voor gekozen om hetgeen aan te trekken waar hij zich het meest gemakkelijk in voelde. Voor hem draaide deze dag vooral om zijn vrienden en het samen genieten van de verschillende artiesten die ze zouden bezoeken. Kleding was dan enkel iets praktisch. Er was iets anders om aan deze kant te staan. Op het podium had Calum zeker zijn best gedaan om zoveel mogelijk op te vallen, nu wilde hij zich vooral zo comfortabel mogelijk voelen. Gelukkig had Linn dat ook begrepen en had ze het er verder bij gelaten.
Voor nu waren ze zich een beetje aan het oriënteren hoe de rest van de dag zou gaan lopen. Er waren enkele artiesten die Ashton al wel had genoemd, waar Naylene het mee eens was geweest of er nieuwsgierig naar was geweest. Calum had op weg hier naar toe al ingestemd dat hij het prima had gevonden. Hij was niet zo moeilijk met hetgeen wat hij wilde zien, hij zou het overal wel naar zijn zin hebben.
“Mij maakt het niet zo heel veel uit. Ash en Nay hebben een paar dingen die ze willen zien en ik heb ze al wel gezegd dat ik mee zou gaan.” Linn leek er hetzelfde over te denken, wat betekende dat ze de rest van de dag met deze groep zouden blijven. Er zouden zich vast wel meer mensen bij hen voegen en juist weer mensen weggaan, zo ging dat nou eenmaal op de dagen.
“We kunnen nu bij één van de podia kijken en dan besluiten of we daar willen blijven of niet.” Het was nog maar vroeg. De zon stond op het hoogst, waardoor het wel warm was in het terrein. Het betekende echter ook dat de grotere acts nog niet op het podium zouden staan, die kwamen pas wanneer de zon onder was. De grootste acts vaak als laatste.
“Dat lijkt me een goed idee! Dan krijgen we misschien ook dingen te zien waar we zelf niet zo heel erg snel naar toe zouden gaan.” Dat was ook wel een beetje wat Calum in zijn hoofd had gehad. Er waren genoeg goede artiesten, waarvan hij de naam zelf ook niet wist. Op deze manier zouden ze zeker een paar dingen meekrijgen, misschien ook wel iets waar ze zelf niet zo heel erg snel naar zouden kijken.
Calum borg de kaart op in zijn broekzak, zodat ze die er weer bij konden pakken wanneer het nodig was.
“Het is wel een klein eindje lopen.” Hier was het nog niet zo heel erg druk, maar dat zou het richting het podium wel worden. Hij had al genoeg vrouwen gezien die hakken aan hadden, wat hij totaal niet had gesnapt. Hij had gezien dat Linn wel hakken mee had, die ze ook aan had gehad voor een paar foto’s, maar ondertussen had ze ze veranderd in een paar sneakers, waar ze wat beter op leek te woorden.
“Dat is zo ver! Cal kan ik op je rug?!” Calum haalde zijn schouders op, hij had er helemaal geen problemen mee om haar een stukje op zijn rug te dragen. Op het moment was dat alleen maar iets wat heel erg grappig was. Daarom ging hij ook iets door zijn knieën, zodat Linn op zijn rug kon springen. Hij ving haar op, door zijn handen meteen onder haar benen te leggen, zodat ze niet meer terug zou glijden. Calum kon het niet laten om een rondje met Linn op zijn rug te draaien, waardoor hij alleen maar haar gelach hoorde.
Toen hij verder wilde lopen, werd hij echter al snel gehinderd door Benjamin, die ineens naast hen was komen lopen. Dat terwijl hij net een hele tijd met Ashton had gepraat. Calum had wel gemerkt dat de twee het goed met elkaar konden vinden. Zelf lag hij zeker niet op één lijn met Benjamin. Hij wist dat ze nooit goede vrienden zou worden. Maar aangezien het de vriend van Linn was, probeerde hij de man zoveel mogelijk te tolereren.
“Oké, hier trek ik echt een lijn.” Calum stopte met lopen en draaide zich iets bij, zodat hij Benjamin aan kon kijken. Hij snapte niet waar zijn woorden precies op sloegen. Misschien had hij wel geen zin dat hij en Linn hadden bepaald waar ze naar toe zouden gaan. Iemand had het echter moeten doen, want anders was er niets van gekomen.
“Waar heb je het over?” Wilde Calum dan ook weten. Het was niet zijn bedoeling geweest om iemand te irriteren, zeker niet met iets kleins. Als het echter wel zo was geweest, dan konden ze er nu nog iets aan doen.
“Ik heb het over míjn vriendin die op je rug zit.” Calum keek meteen om naar Linn. Hij snapte niet waar het probleem zat. Het was niet zo dat ze innig aan het knuffelen waren. Toch liet Calum haar maar los, zodat ze van zijn rug af kon glijden. Hij wilde niet dat deze dag zou eindigen in een ruzie, zoals wel was gebeurd met Linn haar verjaardag.
Normaal gesproken had Calum daarom ook zijn mond wel gehouden. Dit was een leuke dag en zo moesten ze het ook houden. Hij vond op het moment echter ook dat Benjamin juist diegene had moeten zijn die zijn mond had moeten houden. Zeker omdat hetgeen wat hij had gezegd nergens op sloeg.
“Ik snap niet wat er mis is aan twee vrienden die van hun tijd samen genieten.” Dat was wat er was gebeurd, meer niet dan dat. Ze kregen al niet heel veel tijd samen. Calum had zijn eigen schema’s, maar ook Linn was vaak genoeg weg omdat ze iets kon promoten. Dagen zoals deze waren dan al zeldzaam. Hij snapte ook wel dat bij Benjamin en Linn ook zoiets zat, maar het was niet zo dat ze de hele dag aan elkaar waren geplakt.
“En ik vind niet dat je Linn kan claimen als jouw bezit. Want zoiets hoort niet in een relatie.” Dat was hetgeen wat Calum zelf echt het ergste zou vinden een relatie. Iemand die hem niets anders meer liet doen. Hem zag als een bezit. Linn was geen bezit, ze was iemand met wie je het leuk kon hebben, maar ze was wel haar eigen persoon en ze mocht zelf kiezen wat ze deed. Zeker als ze geen anderen mensen mee pijn deed. Dit was niets geweest en Benjamin maakte iets heel groots van.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn had zich in stilte van Calum zijn rug laten glijden. Als Benjamin het niet oké vond, dan wilde ze zijn grenzen respecteren. Het was in haar ogen dan wel een onschuldig iets, maar het laatste wat ze wilde was dat er nog een ruzie zou ontstaan, zoals op haar verjaardag. Toen had ze Benj al weg gestuurd en de kant van Calum gekozen. Ondanks dat ze die ruzie wel uit hadden gepraat, zat het misschien toch dieper dan dat Linn in eerste instantie had gedacht.
‘Cal,’ Linn legde haar hand op zijn arm en trok hem iets naar achteren. Het was lief dat hij het voor haar opnam, en er zat zeker waarheid in zijn woorden, maar het was niet iets wat de gehele situatie nu beter zou maken. Waarschijnlijk zou het Benj alleen maar meer irriteren.
‘Ik claim haar niet als mijn bezit. Natuurlijk doe ik dat niet! Maar elke keer als ik jullie samen zitten, dan gedragen jullie je ontzettend close en voor mijn gevoel ben ik al behoorlijk tolerant geweest naar dit alles, maar dit is toch wel echt waar ik de lijn trek,’ zei Benjamin. Linn zag dat zowel Naylene, Ashton als Andy naar hen keken.
‘Benj, het spijt me.’ Ze wist niet wat ze nu anders kon zeggen. Ze was dan wel alleen maar bevriend met Calum, en meer dan dat zou het nooit worden. Maar misschien had ze haar vriend wel een ander idee gegeven en dat was wel haar schuld. Daarvoor zou ze zichzelf op z’n minst moeten uitleggen en aan hem laten zien dat er niks aan de hand was.
‘Jij hoeft je excuses niet aanbieden,’ wees Calum haar terecht. Linn schudde haar hoofd. ‘Ik denk dat ik dat wel moet doen.’ Aan het einde van de dag was Benjamin haar vriend. Hij was iemand van wie ze hield en met wie ze verder wilde gaan in haar leven. Voor nu was hij dan ook erg belangrijk voor haar en als ze iets had gedaan wat hem had gekwetst, dan verdiende hij daar op z’n minst haar excuses voor.
‘Kom, laten we samen een plekje zoeken waar we kunnen praten. Dan kan de rest gewoon verder. We hoeven hen er niet in mee te trekken,’ zei Linn tegen haar vriend. Ashton en Naylene wilden graag naar de muziek gaan, Calum erbij houden was al helemaal een slecht idee. Linn hoopte dat als ze ergens samen zouden gaan zitten en het er over zouden hebben, dat ze de rest van de dag samen door konden brengen en de anderen niet mee zouden trekken in een ruzie.
Benjamin keek nog naar Calum, maar knikte uiteindelijk. Hij had zich al omgedraaid en was gaan lopen, wat Linn niet heel veel tijd gaf om afscheid te nemen van haar vrienden.
‘Linnie?’ Calum legde zijn hand op haar schouder. Linn schudde haar hoofd en pakte zijn hand vast. ‘Laat me maar weten waar jullie zijn, oké? Ik moet met hem praten en dan zoeken we jullie straks wel weer op.’
Linn gebaarde dat hij met Naylene, Ashton en Andy mee kon gaan en liep zelf vervolgens achter Benjamin aan. Zelfs in de drukte van het festival herkende ze hem nog tussen alle anderen. Een rustig plekje zoeken was echter een stuk lastiger dan ze had gedacht. Ze waren nu weg van de muziek, waardoor ze elkaar zouden kunnen verstaan, maar echte rust zouden ze vast niet vinden. Uiteindelijk was Benjamin ergens gaan zitten, waar ook al meerdere mensen om hen heen zaten.
Linn knielde voor hem neer. Wat ze precies moest zeggen, wist ze niet. Ze wilde Benjamin gerust stellen dat er niks aan de hand was. Dat hij zich geen zorgen moest maken, als dat was wat hij nu deed. Aan de andere kant had Calum ook een punt gehad. Ze waren vrienden en ze brachten tijd met elkaar door. Meer dan dat was het niet.
‘Kunnen we hier gewoon over praten?’ vroeg Linn aan hem. ‘Als er iets aan de hand is, of als je het niet eens bent met hoe ik om ga met mijn vrienden, dan wil ik dat van je horen.’
‘Het is niet hoe je omgaat met je vrienden. Het is hoe je om gaat met Calum.’ Linn trok haar wenkbrauwen op. In haar ogen was Calum één van haar vrienden. Misschien sprong ze minder snel op Naylene of Crystal hun rug, maar dat was alleen maar omdat ze wist dat Calum haar een stuk langer zou kunnen dragen. ‘Calum en ik zijn vrienden. En we zijn altijd al close geweest. Dat weet je toch?’
‘Nee, dat weet ik niet? Wanneer heb ik jullie samen gezien? Je was met hem mee op tour, tegen de tijd dat wij echt serieus begonnen te daten, had je ruzie met hem. En sinds het weer goed is en ik jullie samen heb kunnen zien, heb ik pas gezien hoe jullie met elkaar omgaan,’ legde Benjamin aan haar uit. ‘En ik kan veel hebben, maar zou ik niet degene moeten zijn op wiens rug je wil springen als het te lang lopen is?’
Linn wende haar blik af. Daar had ze niet echt een antwoord op, met name omdat hij gelijk had. Hij was haar vriend, dus ze zou inderdaad naar hem toe moeten gaan voor dat soort dingen. Ze bleef echter bij haar standpunt dat Calum één van haar beste vrienden was en dat daar niks mis mee was.
‘Als dit is wat ik achter ga laten, dan weet ik dat ik geheid binnen een paar weken een telefoontje krijg waarin je me vertelt dat je hem hebt gezoend. Of zelfs met hem naar bed bent gegaan.’
‘Wat?!’ vroeg Linn, verbaasd over de plotselinge wending. Ze had niet eens het eerste gedeelte van de zin opgeslagen, zo beledigd was ze door zijn woorden. ‘Je denkt dat ik vreemd zou kunnen gaan met Cal?!’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Linn had Benjamin meegenomen om ergens samen te praten, terwijl Calum met Ashton, Naylene en Andy verder was gelopen richting het podium. Daar liet hij alles in zijn hoofd nog een keer afspelen. Normaal gesproken was hij niet iemand die zich snel ergens mee bemoeide. Iedereen had het recht om iets te vinden of te doen en Calum was niet diegene die daar tussenin zou gaan zitten. Nu zag hij het echter al voor zich hoe Benjamin weer een hele dag aan het verpesten was, zoals hij had willen doen met Linn haar verjaardag.
Naylene was naast Calum komen lopen, even voelde hij haar hand op zijn rug, waardoor hij haar aan keek, de hand was daarna ook al snel weer verdwenen. Er was genoeg wat Calum wilde zeggen. Ze hadden het vast alle drie wel meegekregen. Ashton had immers een hele tijd met Benjamin staan praten, wat abrupt af was gekapt door zijn gedrag. Naylene en Andy hadden zich iets verder afzijdig gehouden, maar aan de ogen van Naylene te zien had ze ook wel meegekregen wat er aan de hand was geweest.
“Mag ik vragen wat er aan de hand was?” vroeg Naylene toch, wat hem een beetje verbaasde. Hij stopte echter met lopen, want als ze nu verder zouden lopen, konden ze elkaar over een paar minuten helemaal niet meer verstaan. Zowel Ashton als Andy waren bij hen komen staan.
“Benjamin vond het niet kunnen dat ik Linn op mijn rug had en hij deed alsof Linn zijn bezit was, waarover hij mag beslissen wat er gaat gebeuren.” Als het op een andere manier was gegaan, had Calum er ook compleet anders op gereageerd. Benjamin had aan kunnen geven dat hij het niet prettig had gevonden en dan hadden ze er op een normale manier over kunnen praten. Nu deed hij alsof Calum, Linn voor zijn ogen had gezoend. Iets wat nooit zou gebeuren.
“Dat bedoelde ik niet.” Calum snapte niet wat Naylene dan wel bedoelde. Het was heel erg duidelijk wat er was gebeurd, meer dan dat was het niet. Het waren ook maar een paar woorden geweest. Iets waardoor hun hele dag meteen op de kop kon staan.
“Wat bedoel je dan?”
“De manier waarop je het voor Linn op nam. Het was zo stellig, je dook er meteen op.”
“Omdat zijn reactie echt nergens op sloeg. Ashton is toch ook niet jaloers als ik jou op mijn rug zou dragen?” Calum zocht meteen een reactie bij Ashton, die meteen met zijn hoofd schudde. Dat was de bevestiging die hij nodig had.
“In mijn ogen heb ik niets verkeed gedaan en Linn ook niet. Dus ik snap niet waarom Benjamin dat wel zo ziet, maar dat probleem ligt dan niet bij ons, maar bij hem?” De jaloezie, want dat leek het nu wel echt te zijn, lag dan bij de andere man. Calum kon daar wel rekening mee houden, maar dat betekende wel meteen dat hij bij alles na moest denken of Benjamin het wel vond kunnen.
“Dat is niet aan ons om iets over te zeggen. Gevoel is soms een heel raar iets. Maar afgezien van dat, heb ik eigenlijk nog steeds geen antwoord op mijn vraag, maar ik heb ook nog niet echt de kans gekregen om hem te stellen.” Calum kende Naylene ondertussen best goed, ook van de verhalen van Ashton. Daardoor wist hij dat ze niet zomaar ergens omheen zou draaien, dus waarschijnlijk had hij haar inderdaad geen ruimte gegeven om de vraag te stellen. Daarom gebaarde hij dat ze dat wel moest doen.
“Denk je niet dat de manier waarop je reageert iets zegt over wat jij voelt? Ik wil je niets inpraten, maar voor mij leek het niet alsof je het gewoon een vriendin opnam. Het leek er eerder op dat je er iets van zei, omdat je het zelf ook voelde. Dat je gewoon defensief raakte omdat er misschien diep van binnen wel iets zit.”
De woorden van Naylene verbaasde Calum. Hij wist dat Linn ooit gevoelens voor hem had gehad, maar daar was het ook bij gebleven. Hij was zelf heel erg stellig in hetgeen wat hij wilde met zijn leven. Liefde hoorde daar op het moment zeker niet bij.
“Hoe kun je dat nou zeggen, Nay?!” Het was niet Calum die de woorden uitsprak, ondanks dat hij ze wel een beetje voelde. Hij moest echter ook nadenken over haar woorden. Ze klonken als onzin en hij wist zeker dat het dat ook was. Ashton was er echter al behoorlijk duidelijk over. Zo kende Calum, Ashton ook. Hij was altijd heel duidelijk geweest in wat hij precies van Linn had gevonden. Wat haar beweegredenen waren geweest. Waarschijnlijk was hij nu ook zo duidelijk in zijn woorden.
“Je moet geen dingen in zijn hoofd planten, die er waarschijnlijk niet eens helemaal zijn.”
“Dat doe ik niet. Ik vertel alleen wat ik zelf heb gezien.”
“Nee, je wilde weten wat er zat, dus je maakt aannames.”
“Ash, ga niet met haar in discussie, dat win je niet.” Kwam Andy er nog bij, waardoor Calum even rond keek naar de vrienden die om hem heen stonden. Hij moest ergens wel om lachen, al moest hij wel denken aan Naylene haar woorden. In zijn hoofd waren ze bullshit en dat zou ook zo blijven. Wat Naylene ook dacht gezien te hebben, was niet de waarheid.
“Er zit niets, alleen vriendschap. We zijn hier vandaag om een leuke dag te hebben en dat moeten we ook gewoon doen. Dus kom, we gaan kijken of we nog een goede plaats kunnen vinden.” Calum vond dat het daarmee ook klaar was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Het is toch niet zo gek dat ik dat denk? Je hebt me al eens verteld dat je ooit gevoelens voor hem had, dus wat voor een garantie heb ik dat die er niet meer zijn? Of dat ze nooit meer terug komen? Mensen denken toch al dat jullie samen een stel zijn, dus waarom zou het niet kunnen?’ vroeg Benjamin aan haar. Linn schudde enkel haar hoofd. Ze kon niet geloven dat hij haar er voor aan zag om vreemd te gaan met Calum. Ja, ze had ooit wel gevoelens voor hem gehad. Maar nu was Benjamin er en ze hield van hem. Ze zou hem niet zomaar aan de kant schuiven.
‘Wat maakt het uit wat andere mensen denken? Diezelfde mensen denken al dat Calum met iemand date als hij naast haar staat? Dus als je echt daar op af gaat, dan ben je net zo oppervlakkig als die mensen,’ zei Linn dan ook tegen hem. Ze had de foto’s wel gezien, de theorieën zelfs gelezen. Zij en Calum hadden een relatie; Benjamin was er slechts om de aandacht te verleggen. Dat soort dingen. Als Benjamin leek te denken dat Linn in staat was om vreemd te gaan, dan was hij geen haar beter dan al die vervelende mensen op het internet.
‘Ik vind het niet zo gek dat ik me er niet prettig bij voel hoe close jullie met elkaar zijn! En ik durf dat zo niet achter te laten. Dat is mijn gevoel en ik vind dat je daar respect voor moet hebben,’ wees Benjamin haar terecht. Linn was altijd in staat om te luisteren naar wat hij te zeggen had. Ze vond het juist fijn dat hij zo communiceerde met haar over zijn gevoelens, maar hij deed het op een behoorlijk onhandige manier.
‘Je doet het anders op een fucking slecht moment, net als op mijn verjaardag! Je kiest een dag uit waarop we met z’n allen zijn en je besluit het nu te melden? En wat je net zei, klinkt al heel anders dan dat je denkt dat ik misschien wel vreemd ga met een vriend van me!’ Linn kon nog steeds niet geloven dat hij zoiets dacht. Hij kende haar, hij wist hoe ze in elkaar zat. Zoiets zou ze nooit kunnen doen. Daar was ze niet toe in staat. Al zou Calum nu naar haar toe rennen om zijn liefde voor haar te verklaren, ze zou te trouw zijn aan Benjamin om daar iets mee te doen. En ze had juist gedacht dat Benjamin dat zou weten.
‘En hoe zo “dat achterlaten”? Je doet alsof je ieder moment weg kan gaan.’ Voor zover Linn wist, had haar vriend geen plannen om weg te gaan. Met zijn baan zou dat natuurlijk wel kunnen, net zoals die van haar.
‘Nu ga ik sowieso niet meer weg!’ wierp Benjamin tegen, alsof er ooit al een optie was geweest om weg te gaan. ‘Ik wil niet midden in de natuur zitten om vervolgens te horen dat je liever verder gaat met Calum.’
Linn schudde haar hoofd en stond op van het gras waar ze samen op waren gaan zitten. Ze was nu veel te opgefokt om echt rustig te praten, laat staan te blijven zitten. ‘Ik snap niet dat je denkt dat ik dat zou doen! Je kent me. Je weet wie ik ben, wie er tegenover je staat. Dus je weet ook dat ik nooit, maar dan ook nooit, tot zoiets in staat zou kunnen zijn. Niet met Calum, met niemand. Zo zit ik niet in elkaar! En dat jij denkt dat ik dat wel doe, dat kwetst me.’
Benjamin kwam overeind, maar Linn hield hem tegen door haar hand naar hem op te houden. ‘Nee, je blijft maar mooi zitten. Dit is de tweede keer dat je zoiets uithaalt, Ben! Dat terwijl ik je uitnodig op een dag die belangrijk is voor mij, waar we samen met mijn vrienden van kunnen genieten. Je hebt geluk dat ik de enige ben die heeft gehoord dat je denkt dat ik er toe in staat ben om vreemd te gaan, anders was Calum nog niet klaar met je geweest!’ Linn wist wel zeker dat Calum boos op hem zou zijn geworden, als hij het had gehoord. Wat hij dacht, dat was ook echt belachelijk.
‘Linn, kom op. Het spijt me dat ik dat heb gezegd, maar ik-‘
‘Het spijt je helemaal niet! Dat zeg je alleen maar omdat dat hetgeen is wat nu van je wordt verwacht, maar volgens mij heb je helemaal niet door wat je nu aan het doen bent! Dus ik ga terug, naar mijn vrienden én naar Calum. En ik ga genieten van deze dag, met of zonder jou.’ De vorige keer had het hem goed gedaan om even weg te gaan en na te denken, dus dat zou hij nu ook kunnen doen.
Linn draaide zich om en beende weg van haar vriend. Omdat het zo druk was, en zij niet al te groot, was het gemakkelijk om tussen de mensen te verdwijnen. Pas toen ze enkele meters had gelopen, haalde ze haar telefoon uit haar tas. Ze zag dat Naylene haar al had laten weten naar welk podium ze zouden gaan, wat het voor Linn een stuk gemakkelijker maakte om haar vrienden weer terug te vinden.
Het duurde even voordat ze het vak had gevonden waar ze toegang tot hadden en zelfs toen moest ze nog even zoeken, maar ze had Andy en Naylene al gevonden. Toen ze aan kwam lopen, kwamen ook Calum en Ashton terug, met vier bekers bier in hun hand. Linn pakte er meteen eentje uit de handen van Calum.
‘Linn, dat is bier. Laat me iets anders voor je halen,’ zei Calum, maar Linn schudde haar hoofd en zette de beker aan haar lippen, waarna ze een paar slokken nam. Het bier prikte in haar keel en de smaak was alles behalve aangenaam, maar ze hoefde nu niks anders. ‘Maakt me niet uit, dit is prima.’
‘Waar is Benj?’ vroeg Ashton. Linn schonk hem een boze blik. ‘Je hebt ogen, je kunt toch zien dat hij niet hier is. Als je graag met hem wil praten, moet je hem maar gaan zoeken.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene kende Benjamin dan wel niet heel erg goed, ze had het wel vreemd gevonden dat hij niet alleen tijdens Linn haar verjaardag zichzelf uit had willen spreken, maar dat vandaag ook had willen doen. Praten was dan wel belangrijk in een relatie, de manier waarop en zeker de timing was heel erg belangrijk.
Over het gedrag van Benjamin was zeker veel te zeggen, Naylene had echter ook het een en ander bij Calum gezien waar ze haar vraagtekens bij had gehad. De man beweerde stellig dat hij niet in de liefde geloofde. De manier waarop hij het voor Linn op had genomen, had er echter op geleken alsof het meer had betekend. Alsof er iets meer had gezeten. Daar had ze dan ook naar willen vragen. Echt de kans om er over te praten hadden ze echter niet gekregen. Wat Naylene naast zich neer had laten liggen. Ze hoopte dat wanneer Calum er over wilde praten, hij wist dat hij in ieder geval bij haar terecht kon.
Om niet te veel in de lucht te laten hangen, waren ze met z’n vieren naar het podium gelopen. Ze hadden een goede plaats gevonden om te staan, vanaf daar waren Calum en Ashton weggelopen om bier voor hen vieren te halen. Toen ze eenmaal terug waren, had ook Linn zich weer bij hen gevoegd. Zonder Benjamin, wat betekende dat het niet heel erg goed was gelopen. De woorden die ze tegen Ashton gebruikte, maakten dat ook wel duidelijk.
Naylene was niet de persoon die met een ander uren over relaties kon praten. Ze kon echter wel zien dat het niet goed ging met Linn. De reden was duidelijk. Iets wat ze niet verdiende op een dag als deze. Een paar weken geleden had ze al aangegeven hoeveel zin ze had in het festival. Iedereen had het geweten, ook Benjamin, waar hij best wel wat rekening mee had mogen houden.
Toen Linn het bier van Calum weg had gewerkt, legde Naylene een hand op haar schouder. Het leek haar niet verstandig om nu alles weg proberen te drinken, zeker omdat ze nog een hele lange dag moesten. Linn had nog een paar verplichtingen, waar ze zeker niet aangeschoten naar toe kon gaan. Met dit weer zou één glaasje echter behoorlijk hard aan kunnen komen. Zeker als Calum haar nog wat drankjes aan zou bieden.
“Zullen we even een plaatsje zoeken om samen te praten?” Ze hoefden er echt geen uren over te praten, maar het leek alsof Linn even iemand nodig had om alles er uit te gooien. Op het moment leek het Naylene niet een goed idee dat ze met Calum zou praten. Wat Benjamin ook had gezegd, het zou de woede van Calum op zijn hals halen. Ze moesten er nu juist voor zorgen dat ze nog een leuke dag konden hebben.
“Ja dat is misschien wel een goed idee.”
Naylene gaf haar glas bier aan Calum, aangezien hij nu niets meer had. Als ze weer terug zouden komen, nam ze zelf wel een rondje mee. Ze wist ook niet hoe lang het zou gaan duren, voor zolang Linn haar nodig had.
Gelukkig leken Ashton, Calum en Andy het ook niet heel erg te vinden dat ze even ergens anders naar toe gingen. Daarom liepen de twee ook rustig terug door de mensen. Het was nog lang niet zo druk als het kon worden, maar het duurde toch nog even om tussen de mensen door te komen.
Uiteindelijk waren ze een eindje weg van het podium, waar Naylene haar armen even om Linn heen sloeg. Het leek er op dat een knuffel wel het minste was wat ze kon gebruiken. Naylene was helemaal niet thuis in dit soort dingen. Het was niet zo dat ze heel veel vriendinnen had, met wie ze over relaties praatte. Knuffels waren echter altijd welkom.
Toen Naylene, Linn los liet, zag ze wat tranen in de ogen van de andere vrouw. Ze kon echter ook woede zien. Wat Benjamin ook had gezegd, het had haar behoorlijk geraakt.
“Kom we gaan zitten.” Naylene zakte al door haar knieën, zodat ze uiteindelijk op het gras kon gaan zitten. Linn kwam naast haar zitten.
“We hoeven er niet heel erg lang over te praten. Je hoeft echt niet alles te zeggen, maar ik denk dat je dit even nodig hebt. Het er even uitgooien, zodat je van de rest van de dag kan genieten. Want wat Benjamin ook heeft gezegd, zijn planning was echt vreselijk. Iedereen weet hoeveel zin je had in deze dag en wat hij ook voelde, hij had ook rekening moeten houden met jou.” Jaloezie deed rare dingen met mensen, waardoor Benjamin zich blijkbaar niet meer in had kunnen houden, maar het had ook op een andere manier kunnen gaan.
“Was hij echt jaloers op jou en Calum?” wilde Naylene weten. Ze kon zich niet eens indenken hoe dat moest zijn. Dat Ashton ineens naar haar zou schreeuwen, omdat ze het naar haar zin had met Andy. Al was hetgeen wat er tussen Linn en Calum zat nog heel wat ingewikkelder.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Niet eens een klein beetje jaloers?’ verzuchtte Linn. ‘Ik kan dat echt wel hebben. Iemand die je net iets dichter tegen zich aantrekt, of je nog een extra zoen of kus geeft. Dat is allemaal niet erg. Dat vind ik juist nog wel lief.’ Dat gaf alleen maar iemand aan dat iemand heel erg veel om je gaf en dat diegene echt graag wilde dat je bij hem of haar zou blijven. Als Benjamin dat had gedaan, dan had Linn het een stuk minder erg gevonden. Nu was zijn jaloezie een veel groter iets, wat hem echt een naar persoon leek te maken. Misschien had hij het zelf niet door, maar Linn hoopte dat hij zich snel zou beseffen wat hij precies tegen haar had gezegd en hoe hij haar afschilderde.
‘Dat hij zijn grens aan geeft, dat is goed. Maar dat had hij op een andere manier kunnen doen. Hij had niet voor mij en Calum hoeven staan en vervolgens met hem in discussie te gaan, alweer!’ Dat had hij op haar verjaardag ook al gedaan. Nu was Calum daar misschien ook niet onschuldig in, maar Calum had het wel voor haar opgenomen. Dat deed hij altijd. En dat was lief van hem, al maakte het alles misschien alleen maar erger in plaats van beter.
‘Maar jullie hebben er zelf dus ook niet goed over kunnen praten?’ vroeg Naylene aan haar. Linn keek haar even aan en schudde vervolgens haar hoofd. ‘Dat wilde ik wel, maar hij begon meteen van alles te roepen. Ik begrijp nog steeds niet de helft van wat hij heeft gezegd.’
Ze snapte niet waar het hele “weg gaan” gedoe vandaan kwam. Was Benjamin van plan om weg te gaan? Had hij een kans gekregen om voor zijn werk te reizen, wat er voor zou zorgen dat hij voor een langere tijd weg zou zijn uit Los Angeles? Zoiets had hij haar nog niet verteld. Ze had er niks over gehoord. Dat terwijl ze hem altijd probeerde te vertellen als er een reisje op de planning stond, of als ze voor een paar dagen naar een andere stad moest. Ze had het idee gehad dat hij dat ook wel zou doen, maar nu was het op een hele andere manier aan het licht gekomen.
Linn haalde diep adem en blies het vervolgens langzaam uit, omdat ze de tranen in haar ogen voelde. Ze kon niet geloven dat haar vriend echt dacht dat ze in staat was om vreemd te gaan. Dat hij haar daar voor aan zag. Dat terwijl ze helemaal niet zo was. Ze zou nooit naar een ander vluchten, om wat voor een reden dan ook. Haar liefde voor Benjamin was echt. En zelfs nu hij zo tegen haar had gedaan, zou ze het niet over haar hart kunnen verkrijgen om wraak te nemen door met een ander te zoenen.
‘Wat heeft hij gezegd?’ Naylene legde haar hand op Linn haar schouder. Linn schudde haar hoofd, het was gewoon zoveel onzin. ‘Hij zei dat… Dat hij nu pas door heeft hoe close we zijn? En dat hij dat niet wil achterlaten. Want blijkbaar denkt hij dat als hij weg gaat, ik meteen naar Calum ga! Hij denkt ik in staat ben om vreemd te gaan!’ Ze kon echt niet geloven dat Benjamin dat over haar dacht. Ze dacht juist dat het goed ging tussen hen. Ze hadden misschien een ruzie gehad, maar ieder koppel had dat. Naylene en Ashton ook, iedereen. Dat hoorde er bij? Als je er maar over praatte, dan was het goed. Dat hadden ze gedaan en Linn had gedacht dat het hen sterker had gemaakt, maar nu hadden ze weer een ruzie. En dit keer had hij haar persoonlijk beledigd.
‘Dus hij gaat weg en hij is bang dat je vreemd gaat? Met Calum?’ Linn knikte, al haalde ze vervolgens haar schouders op. ‘Ik wist niet eens dat hij weg ging. Of weg wilde gaan. Daar hebben we het nog helemaal niet over gehad, maar opeens is dat zo? Maar nu heeft hij het idee dat hij niet weg kan, omdat ik ieder moment op Calum kan springen in zijn ogen. Wat niet zo is! Echt niet! Dat zou ik nooit doen!’ Linn had daar veel verschillende redenen voor. Ze zou er niet toe in staat kunnen zijn, met wie dan ook. Calum had zelf zijn eigen meningen over vreemdgaan en zou het nooit toelaten, al zouden ze sowieso nooit samen in bed belanden. Want Linn wist heel goed dat hun vriendschap echt platonisch was.
Linn voelde de armen van Naylene om haar heen, waar ze enigszins wel verbaasd om was. Echter, nam ze dankbaar nam ze gebruik van de knuffel.
‘Het is fucking nasty dat hij dat heeft gezegd, Linn. Zoiets zou je in een relatie niet moeten zeggen. Dat is echt heel ongezond gedrag.’ Linn knikte, dat wist ze ook wel. Maar ze wist ook dat Benjamin een hele andere kant had. Eentje die ze veel vaker zag. Ze kon echter nog wel de grens trekken, daarom had ze hem ook achter gelaten en hem laten weten dat ze niet met hem wilde praten voordat hij na had gedacht over hetgeen wat hij had gezegd.
‘Ik wil echt wel met hem praten over dingen waar hij zich niet fijn of comfortabel bij voelt, maar als hij meteen zo gaat doen?’ Dat was niet normaal, en alles behalve wenselijk. Zo konden ze geen gesprek met elkaar voeren. ‘Ik heb gezegd dat ik naar jullie ging, en dat ik wilde genieten van deze dag. Ik weet nu niet wat hij is gaan doen.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De woorden die Benjamin had gebruikt waren bijna niet te bevatten. Er was niet veel te zeggen over het feit dat hij zich niet prettig had gevoeld en dat aan had gegeven. In een relatie was dat hetgeen wat nodig was. Praten, zeker ook over de moeilijke dingen. De manier waarop hij het had gedaan was voor Naylene al niet als heel prettig ervaren. Nu ze echter het hele verhaal kende had ze pas door hoe erg het wel niet was geweest. Ze kon zich alleen maar indenken hoe Linn zich op het moment voelde.
“Je verdient het ook om van deze dag te genieten.” Als dat het beste ging zonder Benjamin, dan moesten ze het maar even zo laten. Naylene zou hem dan zeker niet terug proberen te halen. Ze wist echter niet hoe Ashton er op zou reageren. Ze had wel gemerkt dat haar partner de aanwezigheid van Benjamin fijn had gevonden, dat ze het goed met elkaar konden vinden. Dus het zou zomaar kunnen dat Ashton de man op zou zoeken om zelf te kijken wat hij kon doen om de dag nog dragelijk te maken.
Naylene trok zichzelf een beetje terug, zodat ze weer naast Linn zat. Ze konden er nog wel even over praten, maar ze wilde ook niet de hele dag er in blijven hangen. Dat zou niet goed zijn voor Linn, zeker niet omdat ze zich zo had verheugd over deze dag.
“Weet je Linn?” Fluisterde Naylene voorzichtig terwijl ze haar hand op de knie van Linn neerlegde. “Mijn vorige relatie was alles behalve prettig. Ik had dagelijks te maken met ongezond gedrag.” Linn had wel geweten dat ze het niet zo had gehad op relaties, de echte reden daarvoor had Naylene tot nu toe in het midden laten liggen.
“Dat is echt vreselijk voor je Nay.” Naylene schudde met haar hoofd, ze wilde het nu niet over haarzelf hebben. Ze wilde Linn juist aangeven dat er iets uit te leren was en ze hoopte ook dat iedereen dat zou kunnen doen. Dat Linn iets had aan haar woorden.
“Daardoor heb ik wel geleerd dat het belangrijk is om met elkaar te praten over hetgeen wat er dwars zit en ik vind het heel erg goed dat je dat aan hebt gegeven, dat je dat wilde doen.” In haar vorige relatie had Naylene dat niet goed kunnen doen en het leek alsof Benjamin niet zo heel lang geleden daar ook niet in staat was geweest. Zeker niet als hij een argument had gebruikt wat nergens op had geslagen. Verwijten had gemaakt waar Linn niets mee kon.
“Als je dan dat soort dingen naar je hoofd krijgt, dan weet je even niet meer wat je moet zeggen. Je mag er door geraakt zijn, het zou gek zijn als je dat niet bent?” In een relatie hoorde men in de ogen van Naylene, juist trouw aan elkaar te zijn. Als er dan met een beschuldiging werd gegooid dat iemand vreemd ging, was dat eigenlijk een fundament in een relatie dat kapot werd gegooid.
“Maar ik wil wel dat je goed in de gaten houdt wat dit is. Of het iets eenmaligs is waar jullie over kunnen praten of dat het gedrag is dat terug komt. Is het te vergelijken met je verjaardag en wil Benjamin bepalen hoe jij je leven leidt, of is het gewoon toevallig op deze manier, omdat er hem iets anders dwars zit?” Naylene wilde echt niet meteen zeggen dat Linn een punt moest zetten achter de relatie. Ze had ook kunnen zien hoe gelukkig Linn was met Benjamin. Ze hadden tot nu toe veel goede momenten gehad en ieder relatie had hobbels.
“Ik kan zien dat je gelukkig met hem bent en ik hoop dat dit een hobbel is waar jullie overheen kunnen komen. Waarvan Benjamin uiteindelijk spijt heeft. Dat hij ook echt bijdraait.” Naylene gaf een kneepje in het been van Linn en trok vervolgens haar hand weer terug.
“Wat ik gewoon wil zeggen is dat je echt voor jezelf moet zorgen.” Besloot Naylene haar verhaal. Soms was het moeilijk om je niet helemaal te verliezen in liefde. Zeker omdat op dat soort momenten moeilijk te zien was wat het met jezelf deed.
“Dat is heel erg lief van je Nay. Ik ga proberen om dat te doen.” Naylene voelde hoe Linn haar hand pakte en er een kneepje in gaf. Ze had nooit veel vriendinnen gehad, maar de vriendschap die ze met Linn op had gebouwd was heel erg prettig, misschien juist wel omdat ze zoveel van elkaar verschilden.
“En als jij ooit ergens over wil praten.”
“Dan weet ik je te vinden.” Maakte Naylene af.
Naylene stond op van het gras en trok Linn ook weer overeind.
“Kom, de rest van de dag hoef je niet meer aan hem te denken. Niet als je wil in ieder geval. We gaan het gewoon leuk maken, misschien iets te veel drinken en eten. En ik weet zeker dat Andy niet kan wachten om foto’s van je te maken.” Linn had heel erg haar best gedaan op haar outfit, iets wat er heel erg esthetisch uit zag, wat precies hetgeen was waar Andy van hield. Dus die foto’s zouden er zeker wel komen. Al wist ze ook zeker dat ze er zelf niet onderuit kwam.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld