Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ A couple drinks, to numb the pain *

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Op mijn gemakje reed ik rustig verder richting de grote winkel. Doordat ik niet heel vaak buiten kwam naast mijn werk was ik eigenlijk amper in deze Walmart geweest. Daar in tegen wist ik wel dat de winkel schoenen zou hebben. Ze hadden niet de aller duurste merken maar ik wist wel dat ze bijvoorbeeld Nike schoenen hadden. Gewone sneakers. Het waren wel goede schoenen volgens mij. Maar ik had er niet echt verstand van. Ik kocht meestal gewoon iets dat paste en niet al te duur was en liep er dan op tot het niet meer kon. Ik was daar behoorlijk simpel mee. Ik droeg kleding en schoenen tot het echt niet meer kon, of het gewoon niet meer paste, wat nu ik uitgegroeid was gelukkig niet meer gebeurde. Ik schonk Allison even een snelle glimlach maar keek al snel weer op de weg. Ik wilde ons niet in een ongeluk verwerken.
Ik trok even een wenkbrauw op. "I'm very excited as well, but have you really never done anything like this? What do you usually do with people?" vroeg is toch best nieuwsgierig. Ik had dit ook nooit echt met iemand gedaan. Soms hadden mijn vrienden mij wel mee genomen naar een plek in New York om het te laten zien, maar niet op zo een manier. Het was dus iets nieuws voor ons beide en dat vond ik best wel leuk. Ik had er ook zeker zin in en was blij dat Allison er ook zin in had. Voor mijzelf wist ik nu ook al zeker dat dit een avond was die ik nooit zou vergeten. Al kwam dat deels wel door de emotionele achtbaan in de badkamer, maar ook zeker groten deels door Allison zelf en door de avond die we samen nog gaan beleven. Ik had er enorme zin in.
Na even kwamen we toen bij de Walmart aan en door het tijdstip vond ik al snel een goede plek om te parkeren. Ik plaatste de auto netjes en draaide de sleutel terug uit het contact. Vervolgens maakte ik mijn riem los en stapte ik maar vast uit. Binnen no-time stond ik al aan haar kant van de auto en hield ik de deur voor haar open.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Het liefst wilde ik niet antwoorden op zijn vraag, want het zou toch een bepaald beeld over mij schetsen. Aan de andere kant wilde ik niet liegen, dus besloot ik om maar eerlijk te zijn. ‘Um.. People usually take me to boring art museums or to like charity galas or to like really fancy restaurants but I hate those so much because I’m always still super hungry when I’m done eating so I always go to like McDonalds after.’ Dat was wel zo. Dan had je een enorm duur hoofgerecht gehad, maar dan was het nog minder dan het voorgerecht dat je had besteld. Ik was er echter heel vaak geweest, want mijn ouders aten ook graag bij dat soort restaurants en dan had ik geen keuze en geen tijd om daarna nog iets anders te eten. Dat kwam dan enorm ondankbaar over en bij een date had niemand dat door, ook al kwam je dan wel heel erg overdressed de McDonalds of een andere fastfoodketen binnen.
Normaal gesproken deed niemand de deur voor me open! Dat had ik nog nooit gehad. Iedereen hier had haast, dus de deur openhouden kon niet. Daar was geen tijd voor. ‘Thank you,’ zei ik met een glimlachje waarna ik ook uit de auto stapte. Dat soort kleine dingen vond ik echt heel erg leuk aan hem en dat verwarde me. Ik snapte namelijk nog steeds niet waarom ik hem nou eigenlijk leuk vond, want we waren zo ontzettend verschillend. Toch wist ik dat het nou eenmaal zo was en ik had me erbij neergelegd. Sterker nog, ik was de hele tijd in mijn hoofd bezig om ervoor te zorgen dat hij hetzelfde over mij zou denken, ook al ging dat niet gebeuren. Dat was een ding dat zeker was. Waarom zou iemand als hij vallen op iemand als ik? Dat kon gewoon niet.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Ik luisterde naar haar antwoord en knikte begrijpend. "Yeah that does sound quite boring to be very honest. But if they do that, why do you go out with them? If I may ask of course. You wdon't have to answer," zei ik haar en ik keek haar even aan. IK zelf zou het nooit kunnen volhouden om naar zo een duur restaurant te gaan of een kunst museum. Hoewel ik kunst wel leuk vond en alles, ik hoefde niet echt naar een museum. Als ik dan naar een museum ging was het wel iets anders dan kunst. Dan was het een wetenschap museum waar je zelf ook nog dingen moest doen en je niet enkel in stilte naar kunst moest kijken. Dan was er nog iets te beleven behalve schilderijen en sculpturen. En met zo een restaurant, ik snapte dat soort restaurants nooit. Je betaalde daar peper duur en kreeg een klein beetje eten terwijl je voor dezelfde hoeveelheid 3 dollar kwijt zou zijn bij de McDonalds. Voor het zelfde geld kon je de McDonalds bijna leeg kopen. Dat was misschien een beetje overdreven maar je kon er zeker wel een heel dorp van voeden, terwijl het eten daar ook niet altijd geweldig was. De lekkerste burger die ik ooit gehad had was voor 4 dollar bij zo een vrachtwagen chauffeur diner langs de weg. En dat terwijl ik eens verplicht uiteten ging bij een duur restaurant waar mijn burger 17 dollar kostte en niet beter was dan die van de Burger King.
"Geen probleem," zei ik haar met een zwakke glimlach en ik sloot de deur achter haar weer. Ik zette de auto op slot en keek vervolgens even om mij heen. "Our first stop, Walmart. Still excited?" vroeg ik met een zwakke grijns.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
Zei hij serieus dat ik zijn vraag niet hoefde te beantwoorden als ik dat niet wilde? How cute! Ook dat zou ik niet snel tegen iemand zeggen, want als ik iets vroeg wilde ik een antwoord en als iemand dat niet wilde geven hoorde ik dat ook wel weer. Ik voelde me echt heel erg brutaal vergeleken met hem, maar zo was iedereen hier en ik kon er gewoon niets aan doen. Ik kon niet ineens poeslief zijn, want zo was ik niet en dat zou ik ook niet kunnen worden. ‘I honestly don’t even know. I guess I just wanna be nice and not say no immediately though I’d much rather stay home than go to another boring art museum.’ Ik kon kunst wel waarderen, maar ik zag het niet zitten om vaak naar museums te gaan. Als ik naar het huis van mijn ouders ging was dat al een soort museum, want zij hadden allemaal dure kunstwerken daar hangen. Dat vond ik dan wel weer genoeg kunst.
‘Oh, I am so very excited to explore Walmart with you. You have no idea,’ zei ik sarcastisch waarna ik toch even moest lachen. Heel eerlijk gezegd vond ik het helemaal niet erg om hier met hem te zijn, al was het wel een beetje raar. Wie ging hier nou naartoe? Ik moest wel snel zijn met het vinden van schoenen, want ik wilde niet dat het de avond zou verpesten. De eerste de beste die een beetje bij mijn outfit pasten nam ik mee naar huis en ik zou dan ook niet op het prijskaartje letten, want dat was niet belangrijk. De schoenen hier waren vast niet zo duur als de dure Louboutins die ik vaak droeg, dus wat dat betreft maakte de prijs me helemaal niets uit. ‘I hope you’re just as excited as I am!’

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Aandachtig luisterde ik naar haar antwoord en ik moest er wel een beetje door glimlachen. Ook al vond ze het zelf echt niks, zei ze toch ja omdat ze aardig wilde zijn. Dat was toch weer iets dat bewees dat ze daadwerkelijk wel een aardig persoon was. Al vond ik wel dat ze beter voor zichzelf kon zorgen dan aardig willen doen en gedwongen op een stomme date gaan. Toen begon ik toch te twijfelen, hoewel zij dit een date had genoemd en zelf zei dat ze er enthousiast over was, wat als ze enkel ja zei omdat ze aardig wilde doen? Ik nam haar dan niet naar een museum, maar we stonden nu bij de Walmart en ik was niet heel zeker of dat nou zo veel beter was. "That's actually pretty sweet, Doing something to be nice, even though you don't want to do it. I have to admit, it's a quite cute thing to do, Allison," zei ik haar en ik keek haar even aan.
Een zachte lach liep vervolgens over mijn lippen en ik schudde wederom even mijn hoofd. Ik merkte wel dat ik echt los kwam bij haar en ook veel meer mijzelf was, al was het nog wel door een filter, sinds ik eigenlijk wilde dat ze mij ook leuk zou vinden. Compleet honderd procent mijzelf was ik nog niet, maar ik was wel close. "Oh I sure am. You know that scientist say Walmart is actually the best place to take a girl on your first date." Het woord date kwam er al uit voor ik er erg in had. Ik hoopte dan ook dat ze het niet doorhad, of niet erg vond en het zelf ook meende toen ze dit een date noemde. Anders stond ik nu waarschijnlijk wel aardig voor schut en had ik wellicht de hele avond verpest, wat ik oprecht niet wilde want ik wilde gewoon nog zo veel meer uren met haar door brengen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik raakte heel erg afgeleid door het feit dat hij mijn naam noemde. Zodra iemand dat deed had ik altijd een beetje het gevoel alsof ik op het matje werd geroepen, terwijl dat in deze context helemaal niet kon. Hij bedoelde het gewoon normaal, dus ik snapte niet zo goed waarom het me zo had afgeleid. ‘I can be sweet sometimes, ya know.’ Eigenlijk was het dom om dat te zeggen. Misschien dacht hij nu wel dat ik hier ook alleen zat omdat ik aardig wilde zijn. Dat was absoluut niet zo! ‘Oh and please don’t think I’m here just because I want to be nice. I actually do wanna be here because you’re already so much more fun than most people I hang out with.’ Ik begreep sommige dingen die hij zei wellicht niet, maar het betekende wel dat hij inhoud had. De meeste jongens waar ik mee omging hadden misschien drie hersencellen. Castiel was volgens mij honderd keer zo slim als dat ik was en dat was wat mij betreft een groot pluspunt, want intelligentie was aantrekkelijk.
Ik moest even lachen om zijn opmerking. Wat een nerd. ‘Well we should try it out then!’ zei ik met een lachje waarna ik richting de ingang van de winkel begon te lopen. Hier buiten staan voelde ook zo nutteloos en we waren hier immers gekomen voor die winkel, dus dan wilde ik dat het liefst ook zo snel mogelijk achter de rug hebben. Dit zou namelijk niet het leukste gedeelte van de avond zijn. Althans, ik hoopte dat het hierna nog leuker zou worden, maar zelfs als dat niet zo was had ik me nog steeds wel vermaakt. Ik kon nu ook al wel met een tevreden gevoel naar huis gaan en dat was het belangrijkste.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel“I’m sure you can be.” Dat ze aardig kon zijn had ik al vrij snel wel opgemerkt. Natuurlijk was onze eerste ontmoeting van beide kanten niet bepaald vriendelijk geweest, als je mij toen had verteld dat ik gevoelens zou krijgen voor het meisje over wie ik koffie morste had ik je hard in je gezicht uitgelachen en voor gek verklaard. En toch was ik hier nu met haar. Mijn hart racede elke keer als ze mij aan raakte en een glimlach op mijn gezicht elke keer als ik naar haar keek. Ik leek wel een tiener jongetje met zijn eerste echte crush, en zo voelde ik mij ook wel. Mensen zeiden wel eens dat je je eerste crush nooit zou vergeten, en ik was nu al zeker dat ik Allison Fabray nooit zou vergeten.Een grote opluchting ging toen wel door mij heen. Ze wilde hier echt met mij zijn, en ze vond mij ook nog eens leuker dan de meeste mensen waar ze mee omging. Het betekende zo veel voor mij, maar dat zou ik nooit toegeven. “Thank you, I appreciate. You’re much more fun than most people I know,” zei ik haar met een glimlach. Ik kende dan niet zoveel mensen in New York, maar thuis kende ik iedereen. En ik durfde met volle zelfvertrouwen te zeggen dat ik haar zo veel leuker vond dan zeker tachtig procent van de mensen die ik kende. En voor de tijd die we pas met elkaar besteedde was dat best veel. “Definitely.” Met een klein knikje begon ik met haar mee te lopen richtibg de winkel en vervolgens naar binnen. Tot ons geluk stond het schoenen schap letterlijk net naast de ingang. Zo hoefde wij tenminste niet opzoek en hoefde we hier niet super lang te blijven, dit was immers nog zeker niet het leukste en er was zo veel dat ik haar wilde laten zien. “Well aren’t we lucky today.”

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Alli.
Ik kon me niet helemaal goed voorstellen dat ik leuker was dan de mensen waar hij mee omging, want ik had het gevoel dat hij alleen maar met grappige mensen omging. Dat kwam omdat ik zijn huisgenoot had ontmoet en omdat om hem zo moest lachen ging ik er meteen vanuit dat al zijn vrienden zo waren. Dat hoefde natuurlijk helemaal niet zo te zijn. ‘Yeah the day you met me was your lucky day. I’m so much fun,’ zei ik ook weer sarcastisch. Ik was gewoon níet goed in het ontvangen van complimentjes, want ook die kreeg ik als kind niet. Het kon altijd beter. Vandaar dat ik er meestal een grap van maakte als iemand me wel een compliment gaf of iets aardigs over me zei. Dat was iets waar ik nog aan moest gaan werken, want het kon heel vervelend overkomen voor de andere persoon.
‘Oh damn! I can’t believe you actually called the store and asked them to put all the shoes near the entrance. That’s amazing, thanks babe,’ grapte ik, maar ik realiseerde me maar al te goed dat ik hem zojuist babe had genoemd. Oeps? Dat kwam eruit voor ik er erg in had. Ik noemde wel meer mensen zo, dus voor mij was het niet per se een woord die ik alleen voor m’n vriend gebruikte, maar zo kon het wel overkomen. Ik zou er in ieder geval wel een beetje van “schrikken.” Dat was niet het juiste woord, maar het zou me zeker opvallen en me iets doen. Dat kon dan in positieve of in negatieve zin zijn, maar dat lag eraan wie het tegen me zei. Als iemand het zei waar ik geen leuke date mee had dan zou ik me eraan irriteren. Als Castiel het had gezegd niet.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Kort richtte ik mijn blik op haar, verwachtend om meteen weer weg te kijken, maar ik kreeg mijn ogen gewoon niet van haar af. Ik kon het niet helpen om haar gewoon zo mooi te vinden. Alles aan haar. Al haar kleine imperfecties maakte haar prachtig. Ik voelde mij bijna slecht voor de gedachtes die in mijn hoofd op kwamen, wetende dat zij nooit hetzelfde voor mij zou voelen en dat als ik zo door ging ik mijn hart gebroken zou hebben. Maar ik stopte niet. Voor mij was zij het waard mijn hart gebroken te hebben. En ik kon mijzelf wel slaan voor die gedachte want ik klonk als een wanhopig karakter in een Shakespeare toneelstuk en dat was alles wat ik niet wilde zijn. Ik was niet zo een hopeloos romantisch persoon, ik was gewoon Castiel, niks speciaals. Ik was geen romantisch persoon. Ik deed niet aan rozen en kaarsen en fancy restaurants. Dat was totaal niet hoe ik was. "I'm serious, you really are fun," zei ik vervolgens tegen haar met een zwakke glimlach. Ik vond haar oprecht heel leuk, en ik vond het ook leuk om met haar te zijn. En sommige opmerkingen die ze maakte vond ik ook super grappig. En ik voelde me gewoon een betere versie van mijzelf als ik bij haar was. En ik wilde mijzelf weer slaan voor die gedachte maar ik deed het niet.
Zacht moest ik toen lachen. Het woord 'babe' zorgde ervoor dat ik wel een warm gevoel van binnen kreeg. Niemand had mij dat ooit op zo een manier genoemd. Ik wist niet waarom maar het deed echt iets met mij, wat ik wel gek vond. Plots voelde ik mij geen tiener jongen meer. Maar een tiener meisje, en ik wist niet of dat een goed gevoel was. "Yeah anything for you, love," ging ik mee in haar grap. Ik liep vervolgens rustig met haar verder naar de schoenen. "What color are you looking for and what's your size?" vroeg ik haar toen maar zodat ik kon helpen zoeken en het sneller zou gaan.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'Thank you. So are you,' antwoordde ik ook met een zwak glimlachje. Ik kon niet constant weer stomme opmerkingen maken zodat ik hem maar niet hoefde te bedanken en het gewoon aan te nemen. Dat was ook ontzettend kinderachtig. Het deed me overigens wel wat. Hij vond het dus wel leuk om met me om te gaan en het was lastig om me dat voor te stellen, aangezien ik waarschijnlijk totaal niet het type persoon was waar hij normaal mee om zou gaan. Net zoals dat hij niet het type persoon was waar ik mee omging. Niet omdat ik dat soort mensen niet mocht, maar gewoon omdat ik ze niet kende. Er was bijna niemand zo vriendelijk als hij en het feit dat hij zich straks emotioneel had opgesteld vond ik eigenlijk ook wel heel erg bijzonder. Ik vond het namelijk wel een goede eigenschap, al was dat er eentje die ik zeker niet had.
Wat was ik blij dat hij mee ging in mijn grap en niet ongemakkelijk werd van de naam die ik hem noemde. Sterker nog, hij deed het terug! Op dat moment voelde ik me weer veertien en ik hoopte maar dat ik niet rood zou worden, want dan zou ik compleet voor schut staan. Het was immers maar een grapje! Hij meende dat helemaal niet zo. De enige reden waarom hij me zo noemde was omdat ik het eerst deed. Ik wist ook gewoon niet meer hoe ik er terug op moest reageren dat vond ik ook ontzettend vervelend, want ik wist áltijd wat ik moest zeggen. Ik was niet het type dat onzeker werd en al helemaal niet door mannen, maar nu wel. Ik wilde namelijk vooral niet het verkeerde zeggen om zo alles te verpesten, al wist ik niet goed wat ik kon verpesten, want er was niets.
'I'm a size 7. And I don't know... I guess something that matches with my outfit. Maybe something black or white because that matches with anything really.' Ik vond het lastig om ineens om te schakelen, omdat hij me zojuist door me "love" te noemen enorm had afgeleid. Toch dwong ik mezelf om naar die schoenen te kijken.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Thank you," bedankte ik haar, zwak glimlachend. Ik voelde mij ergens wel speciaal dat ze zei dat ze het leuk vond om met mij rond te hangen en niet enkel met mij mee ging omdat ze aardig wilde zijn. Wellicht was er wel hoop en was er wel een kleine kans dat ze mij ook leuk vond. Natuurlijk moest ik maar niet te grote verwachtingen houden want de kans bleef erg klein en als ik mijzelf er te enthousiast over maakte zou de teleurstelling alleen maar harder komen. Terwijl als ik verwachtte dat het niks werd zou ik of gelijk hebben, of een leuke verrassing tegemoet komen. Natuurlijk zou ik altijd mogen hopen van mijzelf, maar ik ging mezelf geen valse hoop geven, dat was niet slim om te doen dus ik deed het liever ook niet.
Voor even dacht ik dat ik een blos op haar wangen zag staan maar ik schudde het idee snel weer van mij af, ik geloofde niet dat ik haar kon laten blozen dus als het al zo was geweest was het niet door iets dat ik zei, maar waarschijnlijk omdat ze het warm had. Ik had het ook warm, het was best warm in de Walmart, of lag dat nou aan mij? Wellicht kwam het door de manier waarop zij mij liet voelen, of wellicht was het echt gewoon warm in de winkel en hadden ze de airconditioner niet aangezet.
Klein knikte ik op haar antwoord. "Alright, let's get searching then," glimlachte ik en ik liep rustig naar de soort schappen toe. Ik keek tussen de vrouwen schoenen. Als ik eerlijk was had ik alles behalve verstand van schoenen en ik had dan ook geen idee waar ze naar opzoek was. Ja, iets zwarts of wits in maar 7. Maar dat was dan ook alles wat ik wist. Ik had geen idee wat ze fijne schoenen vond, en of ze platte schoenen al wel fijn vond. Ik dacht me te kunnen herinneren haar eens op ballerina's gezien te hebben maar ook daar was ik niet zeker van. Ik had namelijk echt geen verstand van schoenen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Al snel had ik in de gaten dat ik dit een rot winkel vond, omdat het voor mijn gevoel niet overzichtelijk stond. Er stonden zoveel schoenen dicht op elkaar, waardoor ik niet zo goed wist waar ik naar moest kijken. Als ik ergens schoenen kocht dan was dit meestal in een designerwinkel en daar stonden er eigenlijk nooit veel. Ik raakte hier het overzicht een beetje kwijt. Ik had dus ook geen behoefte om hier lang te staan, dus de eerste beste schoen die er een beetje oké uit zag en waarin ze mijn maat hadden nam ik mee naar huis. Ik wist nu al dat ik hier nooit meer zou komen voor schoenen, ook omdat er veel dingen tussen stonden die belachelijk lelijk waren. Uiteindelijk zou ik dus nog niet tevreden zijn en zou ik de schoenen hierna ook nooit meer aan doen, want ik vond het niet mooi genoeg. Best verwend, maar ik kon er ook niets aan doen.
‘These should be fine... I don’t like them but they look comfy,’ zei ik waarna ik de schoenen uit het schap pakte en checkte of beide van het paar mijn maat hadden. Het waren sandaaltjes en ze waren plat, dus dat zou vast wel goed zijn. Voor de rest vond ik ze niet eens extreem lelijk, maar ik wist wel dat ik ze hierna niet meer aan hoefde te doen. Ik zou er ontzettend veel commentaar van krijgen en ik had geen zin in dat gezeur, dus dan kon ik ze hierna ook wel doneren of zo. Ik had zelf ook gewoon platte schoenen die fijn zaten. Sterker nog, ik had een hele kast vol met schoenen. ‘I don’t have to try them on. Pretty sure it’ll fit.’ Zodra iets in mijn maat was paste het meestal wel. Dat was wel anders met kleding; dat moest ik wel altijd aanpassen. Niet omdat ik nou zo’n rare maat had, maar omdat iets op de hanger er heel anders uit kon zien.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
CastielIk keek wat rond tussen de schoenen maar vond alles maar een beetje, raar? Ik werd heel erg verward door de vele verschillende soorten schoenen en vormen. Het zag er bijna idioot uit. Sommige schoenen waren zo smal dat ik me amper kon voorstellen dat voeten er in konden passen. Het was idioot. Ik was dan best blij dat ik een man was. Mannen schoenen waren over het algemeen wel makkelijk. Niks te extra, de maten waren simpel. Ze waren niet zo ontiegelijk smal. Die smalle schoenen vond ik wel echt heel erg raar. Ik keek op naar Allison toen ze dat zei en knikte even klein. Ze vond ze niet mooi maar als ze het zeker wist dan moest het maar. Ik had het gevoel dat wij hier beide namelijk ook niet veel langer wilde blijven en ik verwachtte niet dat ze deze schoenen hierna nog eens zou dragen. Het was simpel even voor nu zodat ze niet op hakken veel hoefde te lopen. Meer was het dan ook niet. “Alright well let’s pay them then,” knikte ik en ik begon met haar richting de kassa te lopen. Tot mijn opluchting stond er geen rij, wellicht was het doordat het best laat was en de meeste mensen niet rond deze tijd echt graag naar een Walmart gingen. Zeker niet op Zaterdag avond. Ik vond het maar al te fijn. Al snel waren we dus ook klaar in de winkel, ik had de schoenen betaald voor haar sinds ik mij voelde alsof dat hoorde. Ik was immers de reden dat zij ze moest kopen, en als ze ze toch niet mooi vond vond ik dat ze er ook geen geld aan uit hoefde te geven.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik voelde me ontzettend bezwaard toen Castiel die schoenen voor me betaalde. Dat hoefde helemaal niet! Ik voelde me standaard bezwaard als iemand wat voor me betaalde, tenzij het iemand was die nog veel meer verdiende dan dat ik deed. Met andere woorden: de mensen waar ik normaal gesproken mee om ging. Zij noemden mij soms zelfs arm! En dat terwijl ik een normale baan had, maar natuurlijk niet in het bedrijfsleven zat. Dat leek me ook helemaal niets. Mijn baan gaf me al veel stress, maar dat zou me nog veel meer stress geven. Al die beleggingen die zij deden zouden me de stuipen op het lijf jagen. Ik zou dan de hele dag alleen maar bezig zijn met die koersen van de beurs.
Nadat we hadden afgerekend liep ik meteen maar naar buiten toe en eenmaal buiten vond ik dat ik toch moest zeggen dat hij dat niet voor me had hoeven betalen. Ik wist vrijwel zeker dat ik het beter kon missen dan hij, al was het niet eens een hoog bedrag. 'Hey, you didn't have to pay them for me. It was sweet so thank you but you seriously didn't have to do that.' Ik wilde niet zeggen dat ik het beter kon missen dan hij, want dan kwam ik ook verwend over en dat was ook gewoon niet aardig. Ik wist het namelijk ook niet zeker. Wie weet wat hij gewoon een miljonair! Dat kon natuurlijk gewoon. Wist ik veel. Ik had overigens geen zin om nog lang op deze parkeerplaats te staan, dus ging ik maar meteen aan de slag met het wisselen van mijn schoenen. Wel zat er nog een kaartje aan die nieuwe schoenen, maar inmiddels was ik zo'n expert geworden om die er makkelijk af te krijgen dat het me nu ook lukte. Het leek dan net alsof ik vaak dingen uit winkels aan het stelen was, maar dat was niet zo. Ik kocht gewoon veel en thuis kon ik niet altijd een schaar vinden.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Rustig liep ik met haar verder naar buiten toen we hadden afgerekend. Ik keek kort om mij heen of ik ergens wellicht een klok kon zien, soms zag je er nog wel een op een gebouw ofzo. Helaas kon ik er echter geen vinden. Ik wist nu nog steeds niet hoe laat het was maar ik was bang dat ik het ook niet wilde weten. Ik moest de volgende dag weer op werk zijn vroeg en ik had geen zin om de tijd mijn humeur te laten veranderen, dan zou ik namelijk weten dat ik niet goed zou slapen, nu kon ik mijzelf nog wijs maken dat ik genoeg tijd nog had. Ook al was het niet zo. Bij het horen van Allison haar stem keek ik op en ik glimlachte zwakjes. "Oh I felt like I did though, I mean, I'm the reason you're buying them in the first place. Then you shouldn't have to spend money on it," zei ik haar vervolgens en ik beet even zacht op de binnen kant van mijn lip. Ik vond het maar al te normaal om dit voor haar te betalen. Natuurlijk was ik helemaal tegen het stereotype dat de jongen op een date alles moest betalen, maar ik was wel de reden dat ze de schoenen kocht, en om haar dan te laten betalen vond ik echt onzin en zelfs wel onbeleefd. De schoenen waren daarbij ook echt niet duur en ik kon het geld wel missen. Het was iet dat ik hierdoor de rest van de maand ineens op water en crackers moest leven. Ik had nog gewoon genoeg geld om de maand goed door te komen.
Ik keek toe hoe ze de schoenen verwisselde en haalde kort een wenkbrauw op toen ze behendig het kaartje er af haalde. Het leek er zeker op dat ze hier ervaring mee had, dat betekende dat ze of heel veel schoenen had, of een professionele winkeldief was. Ik gokte op het eerste. Al zou het laatste ook best cool zijn, als ik dan niet met agenten zou werken.
Toen ze de schoenen aan had keek ik even rond. "We can put your heels in my car and then we can continue our adventure on our feet," glimlachte ik zwakjes naar haar. Ik hoopte oprecht dat ze het leuk zou vinden. Het fijne was wel dat een van de plekken die ik haar wilde laten zien hier erg dichtbij was. Bijna om de hoek zelfs.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld