Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | You've captured my love

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Haast vanzelfsprekend snapte Naylene dat het dieper lag dan alleen een irritatiepuntje wat Ashton had gevoeld. Ashton was van nature een eerlijk persoon, ze had echter ook wel gemerkt dat hij op sommige momenten juist goed kon zwijgen, wanneer dat nodig mocht zijn. Als hij het nodig achtte trok hij zijn mond echter open, zodat hij dat ook bij Naylene haar ouders had gedaan. Nu was het misschien een opstapeling van omstandigheden geweest dat er voor had gezorgd dat Ashton zijn mond niet langer had kunnen later.
Iets waar Naylene ook nog verder over wilde praten toen ze eenmaal plaats hadden gevonden in het park, dat uitkeek op de grote vijver. Er waren enkele kinderen die er aan het spelen waren met een bootje die verderop te huren was. Naylene zag hoe Ashton één van de bootjes volgde met zijn ogen. Weg zijn van de situatie leek al heel wat te doen, toch was er ook nog iets onrustig aan de man naast haar en voordat ze verder zouden gaan, wilde Naylene er voor zorgen dat het niet weer mis zou gaan zodra Ashton en Linn weer bij elkaar in de buurt zouden zijn.
“Denk je dat we er nog even rustig over kunnen praten?” vroeg Naylene. Ze had aan Ashton wel kunnen merken dat hij het niet een prettig idee had gevonden dat zij zich er ongemakkelijk bij had gevoeld. Daardoor wist ze zeker dat hij er daar nu wel rekening mee zou houden. Ze hoopte echter dat hij dat ook nog deed als hij hoorde wat ze er over te zeggen had.
“Ik denk dat je gedrag deels te maken had met het feit dat ik er vanmorgen niet was en dat spijt me.” Naylene had gedacht dat het niet erg was geweest om dit tripje te combineren met werk, iets waar ze misschien wat beter over na had moeten denken.
“Je moet gewoon je werk doen.” Ashton haalde zijn schouders op, waardoor het leek alsof het hem niet uit leek te maken. Naylene wist maar al te goed dat het dat wel deed. Dat hij ook met haar aan het ontbijt had willen zitten, om zich vervolgens samen klaar te maken voor de tocht door de stad. Daarentegen had Naylene al vroeg in de ochtend in de badkamer gestaan en had Ashton zich nog een keer omgedraaid toen ze weg had willen gaan.
“En Linn was gewoon echt heel erg vervelend. De hele trip al.” Naylene wilde er aan toevoegen dat Ashton haar vanaf het begin waarschijnlijk al vervelend vond, maar daar besloot ze tegen. Toch vroeg ze zich af of hij Linn ooit een eerlijke kans had gegeven, want het leek er op dat het niet zo was.
“Ik wil dat je niet meteen in verdediging schiet als ik dit zeg, maar denk je niet dat de irritatie deels kan komen omdat jij en Linn op elkaar lijken?”
“We lijken niet op elkaar.” Zei Ashton meteen stellig.
“In eerste opzicht misschien niet. Maar als je dieper gaat kijken, lijken jullie zeker wel op elkaar. Niet alleen jullie werk kom overeen, maar ook hoe jullie het aanpakken. Beiden zijn jullie heel erg gepassioneerd, jullie weten hoe jullie met mensen om moeten gaan, kunnen goed praten. Maar jullie zouden ook beiden door het vuur gaan voor iemand wie belangrijk voor je is.” Somde Naylene de meer positieve dingen op.
“Daar komt echter ook bij dat jullie allebei op de voorgrond treden?” Als Linn ergens binnen kwam, dan maakte het echt niet uit hoe klein ze was, ze eiste de aandacht op. Dat deed ze echt niet bewust, maar ze was wel een verschijning die binnen kwam. Iemand waar veel mensen van hadden gehoord, tegenop keken. Naylene zag dat ook zo bij Ashton. Als hij binnen kwam, dan stond er gewoon iemand. Een persoon waar je niet omheen kon, omdat hij zich zo naar je toe wist te trekken. Misschien was hij op het podium minder zichtbaar, maar hij wist het altijd voor elkaar te krijgen om Naylene haar aandacht naar zich toe te krijgen en dat was echt niet alleen omdat ze gek was op de man.
“Ze doet het op een hele vervelende manier.” Mompelde Ashton, die ondertussen door leek te hebben dat Naylene wel degelijk gelijk had. Vanuit hem was de zin dan ook nog veel minder dan dat Naylene van hem had verwacht. Ze was er vanuit gegaan dat hij heel wat meer weerstand zou geven.
“Als jij dat zo voelt, kan ik daar weinig aan veranderen. Linn kan dat ook niet. Het enige wat ik aan kan geven, is dat we allemaal volwassen zijn en op sommige momenten moeten we meer slikken dan we eigenlijk zouden willen. Maar op die manier doe je anderen niet pijn. Want door dit soort dingen te zeggen doe je niet alleen Linn pijn met je woorden, maar het is ook niet fijn voor mij en Calum. We zijn beiden goed bevriend en Linn en het is naar om iemand waar we ook om geven, zoiets naar over haar te horen zeggen. En andersom, want wat ze zei om zichzelf te verdedigen was ook niet netjes.”
Naylene voelde de armen van Ashton om haar heen. “Damn woman, waarom ben je zo goed in dit soort dingen?”
Naylene moest lachen, het was niet eens dat ze er echt goed in was. Zelf haatte ze de confrontatie, vond ze het vreselijk om dit soort dingen te moeten zeggen in een privésfeer, maar het moest wel gebeuren.
“Dat valt mee hoor, maar ik denk het scheelt dat ik me bij je op mijn gemak voel, dus wel durf te zeggen wat de waarheid is.”
Naylene legde haar hand op het been van Ashton. “We kunnen hier nog langer over praten als je wil, of ik kan de ochtend in halen en we gaan iets leuks doen.” stelde ze voor. Over een paar weken zouden ze hier ook samen zijn, maar dan hadden ze waarschijnlijk niet veel tijd om echt rond te kijken, daarom moesten ze daar nu van genieten.
“Wat denk je er van. Zullen we de metro in stappen en kijken waar we uit komen?” Er was genoeg te zien in New York en op het moment leek het Naylene een beter idee om Ashton en Linn voor een tijdje uit elkaar te houden. Dan konden ze beiden rustig nadenken over wat er was gebeurd, misschien konden ze nog samen ergens eten, maar zelfs dat hoefde niet. Als ze het maar zouden bespreken voordat ze samen in het vliegtuig stapten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Als emoties als donkere wolken over het logische gedeelte van het brein trokken, dan leek het alsof elke vorm van denken was verdwenen. Als een emotie zo hoog zat dat het de overhand leek te nemen, was er vaak weinig wat nog kon redeneren en analyseren. Dat was hetgeen wat Linn was overkomen toen Benjamin tegenover haar had gezeten en haar had verteld dat hij voor zijn werk meerdere manden naar Zuid-Amerika, en vervolgens ook een paar landen in Azië, zou gaan. Linn had enthousiast gereageerd, trots dat haar vriend in staat was om zoiets voor zijn werk te kunnen doen. Benjamin had het echter als een reden gezien om hun relatie te beëindigen. Iets wat er volgens hem al aan had zitten komen.
Wat haar precieze reactie op hem was geweest, wist ze zelf al niet eens meer. Het enige wat er nog door haar hoofd ging, was dat hij een lafaard was. Hij had het aan moeten gaan. Als hun relatie belangrijk voor hem was geweest, dan had hij het niet zomaar opgegeven.
Benjamin was al snel weg gegaan en Linn had in al haar emotie haar kat van de grond gehaald en hem in een draagkooi gestopt. Ze had haar telefoon en autosleutels gegrepen en was naar haar auto gelopen, die in de parkeergarage onder haar appartementencomplex lag. Eenmaal in de auto had ze de motor gestart en was ze gaan rijden. In haar hoofd had ze bedacht om naar haar vaders te rijden, maar toen ze eenmaal over de snelwegen was gaan rijden, was het een compleet andere route geweest en zonder er echt over na te denken, was ze naar Calum gereden.
Ze had geen idee of hij thuis was, of tijd had. Ze wist dat hij binnenkort een nieuw nummer uit zou brengen. Daar hadden ze het in New York nog over gehad en Calum had haar zelfs een klein stukje laten luisteren. Dat leek ondertussen al jaren geleden. Het kon echter dat hij het daardoor ontzettend druk had. Of hij had compleet andere plannen en Linn zou een leeg huis aantreffen.
Linn parkeerde de auto op de oprit en ze zag in ieder geval de rover van Calum staan, al hoefde dat niet veel te betekenen. Als hij een middag of avond uit was, dan had hij zijn auto ook niet meegenomen. Omdat het nog maar rond zessen was, kon het ook zijn dat Calum de deur uit was gegaan om ergens te eten.
Linn had de motor al uitgezet, maar ze was nog niet uitgestapt. Haar handen lagen nog op het stuur en ze maakte nog geen aanstalten om uit de auto te stappen. Haar ogen gleden naar de achteruitkijkspiegel, waar twee bedroefde ogen terug staarden. Rood van het huilen en mascara die af was gebrokkeld en zich had gemengd met haar tranen.
Ze kon nog terug. Als ze geluk had, had niemand haar auto gezien en zou Calum niet merken dat ze thuis was geweest. Maar waar zou ze dan naar toe moeten? Ze was niet voor niks naar Calum gereden. Ze had behoefte aan zijn troostende woorden en zijn sterke armen om haar heen. Calum was altijd erg goed in de kalmte bewaren en dat was iets wat ze nu wel nodig had.
Ze haalde diep adem en liet haar handen van het stuur afglijden. Met haar vingers veegde ze haar mascara weg. Vervolgens stapte ze de auto uit en pakte ze Mitten van de achterbank. Ze hoopte dat Calum het niet erg vond dat ze zomaar over de vloer kwam, met ook nog eens haar kat. Ze wist eigenlijk ook niet waarom ze Mitten meteen mee had genomen, en niks anders. Ze had hem echter ook niet alleen willen laten.
Voorzichtig liep ze naar de voordeur, waar ze aanbelde. Dat geluid werd al snel vervolgd door het geblaf van Duke. Linn kon hem niet zien, maar ze hoorde hem wel dichterbij komen. Ook de voetstappen van Calum waren te horen en het duurde dan ook niet lang voordat ze Calum voor zich zag, met zijn opgeschoren, blonde haren.
Calum had misschien een seconde, wellicht nog minder, nodig om haar te bekijken. Zachtjes trok hij haar in zijn armen, waardoor Linn weer de behoefte om te huilen. Ze zette Mitten voorzichtig op de grond en sloeg zijn armen om Calum heen, die overigens ook nog een zachte hoodie aan had.
‘Wil je naar binnen?’ vroeg Calum zachtjes aan haar, waarop Linn huilend knikte. Calum hielp haar eerst naar binnen en tilde vervolgens de draagkooi van Mitten naar binnen, waarna hij de deur sloot. Mitten werd vrij gelaten en Linn bevond zich al snel weer in de armen van Calum, waar ze de komende tijd nog niet weg zou gaan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Vriendschap was het belangrijkste wat Calum had. Vrienden die door alles nog altijd naast hem stonden, of ze er nou al lang waren of niet. Mensen om wie hij zich bekommerde, de personen waar hij echt om gaf. Als één van hen in tranen voor hem stond, begon er van alles in zijn hoofd te werken. Natuurlijk vroeg hij zich af wat er was gebeurd, waarom Linn op het moment huilend voor hem stond. Wie of wat er voor had gezorgd dat ze zich zo voelde en wat hij er aan kon doen. Calum wist echter ook dat er bij verdriet veel door iemands hoofd heen ging en een veilige plaats was dan veel belangrijker dan meteen een verhaal moeten vertellen. Dat was de reden dat hij zijn armen uit had gestoken naar Linn, haar vervolgens mee had genomen naar binnen en daar zijn armen weer aangeboden.
Zo stonden ze eerst een tijdje. Calum liet de stilte om hen heen vallen, waardoor het zachte gesnik van Linn het enige was wat er nog te horen was. Zachtjes ging Calum met zijn vingers over de rug van Linn heen, om haar gerust te stellen. Al waren de tranen en het gesnik alleen nog maar meer geworden sinds ze binnen was gekomen. Gek was dat niet. Wat je ook voelde, het werd pas echt wanneer je het met iemand deelde. Fijne gevoelens, maar ook zeker verdriet.
Dat was de reden dat Calum een tijdje met Linn in de gang bleef staan. Hij wist daarbij zeker dat Linn op het moment niet uit haar woorden zou komen. Zoiets moest je ook niet van iemand vragen die zo in het verdriet zat. Calum keek even in de richting van de woonkamer, Mitten was ondertussen achter Duke aangeslopen. Calum had Linn al wel vaker gezegd dat hij het prima vond als ze Mitten mee wilde nemen, zeker omdat hij bij haar wel had kunnen zien dat Duke het best goed met de kat kon vinden. Ze lieten elkaar veel alleen, maar ze waren zelfs één keer bij elkaar gaan liggen.
Toen Calum merkte dat Linn iets rustiger begon te worden, nam hij haar mee naar de woonkamer. Tot aan de bank bleef hij haar hand vast houden, waar hij zo nu en dan een kneepje in gaf. Hij liet haar op de bank ploffen.
“Ik ga wat water voor je halen.” Ondertussen was Duke al richting de bank gelopen, om er bij op te springen. Mitten was niet meer te zien, dat zou vast ook wel weer even duren voordat de kat zich weer liet zien. Voor Calum voelde het nu alsof hij Linn ook niet in haar eentje liet, omdat zijn maatje zijn plaats even over had genomen.
Zoals Calum aan had gegeven liep hij naar de keuken, waar hij een groot glas vulde met wat water. Hij pakte een paar stukjes keukenpapier, omdat hij zeker wist dat er geen tissues meer in huis waren en voor Linn was het vast prettig om haar gezicht even af te kunnen vegen.
Met zijn twee handen vol, liep hij terug naar de woonkamer waar hij Linn het glas gaf en de doekjes naast haar neer legde op de bank. Van een andere bank pakte hij een dekentje af en daarmee kroop hij naast Linn op de bank. Hij vouwde het dekentje open, zodat hij het over de benen van Linn kon leggen.
Al snel pakte Linn een deel van de deken vast, waar ze bijna helemaal onder kroop. Calum legde zijn arm om haar middel en trok haar dichter tegen zich aan.
“Wil je me vertellen wat er is gebeurd? Als dat gaat.” Calum wilde niet dat Linn zich ergens ongemakkelijk bij voelde, als ze er niet over wilde praten, dan was dat ook prima. Zelf had hij ook wel eens momenten waarop hij gewoon niet kwijt wilde wat er was gebeurd. Dat hij alleen maar de aanwezigheid van iemand nodig had en dat er niet eens over hetgeen wilde spreken wat er was gebeurd.Vooral wilde vergeten wat er precies gebeurd is.
“Niets is verplicht.” Gaf Calum nog aan. “Soms vind ik het gewoon fijn om gewoon even rustig te zitten op een plaats waar ik me op mijn gemak voel.” Calum wist zeker dat Linn dat hier deed, anders had ze er niet voor gekozen om hier naar toe te komen. Het was nog wel een eindje rijden voor haar.
Linn knikte. “Ik wil het wel.” Fluisterde ze zachtjes, Calum had het idee dat ze zou breken als ze harder zou praten dan dat ze nu deed. Misschien deed ze dat ook wel als het verhaal er eenmaal uitkwam, dan zou Calum er zo goed mogelijk voor zorgen dat ze zich veilig voelde, want dat was op het moment het belangrijkste.
Nadat Linn een flinke slok van het water had genomen, pakte Calum haar glas over en zette die op de tafel. Ondertussen kroop Linn verder onder het dekentje, waardoor een deel van haar gezicht al niet meer te zien was. Het deed Calum pijn om haar zo te zien, alsof ze zich echt wilde verstoppen voor de rest van de wereld.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Onbewust had Linn geweten dat Calum de goede persoon was geweest om naar toe te gaan. Hij was rustig geweest en had zelfs een hele tijd met haar in stilte gestaan, zonder dat het ongemakkelijk had gevoeld. Het was juist heel fijn geweest om in alle veiligheid te huilen en te weten dat er niemand was die haar op het moment veroordeelde. Ze had geen idee gehad of Calum had kunnen raden wat de reden van haar verdriet was, maar ze had het als prettig ervaren dat hij niet meteen er naar had gevraagd of het had willen oplossen voor haar. Ze had mogen huilen en dat was op dit moment hetgeen wat ze nodig had gehad.
Calum had goed voor haar gezorgd door haar een dekentje aan te bieden, waar ze zich onder kon verstoppen. Duke was naast haar gaan liggen en op de bank lagen ook nog een aantal velletjes van een keukenrol, zodat ze haar tranen kon drogen of haar neus kon snuiten. Ze had er al mee ingestemd dat ze hem wilde vertellen wat er aan de hand was. Hij had wel een punt: het was soms ook fijn om het niet te vertellen en juist gebruik te maken van de veilige sfeer die er hing, maar ze moest het aan iemand kwijt. Er was nog niemand die het wist, behalve Benjamin zelf. En hij was nou net de persoon waar ze niks meer mee wilde delen.
‘Benj…’ Linn kwam niet veel verder dan de naam te zeggen van haar ex, zonder weer te huilen. Ze wist nauwelijks hoe ze het aan hem uit moest leggen wat er was gebeurd, omdat ze het zelf eigenlijk niet meer wist. De hele situatie was zo vlug gegaan en het leek net alsof iemand de film in haar hoofd aan het doorspoelen was, waardoor ze nauwelijks kon bevatten wie precies wat had gezegd en wat er was gebeurd.
Linn probeerde adem te halen en de woorden te vormen in haar hoofd. Ze waren uit elkaar. Hij ging op reis en hij had dat als reden gegeven om het uit te maken, al had Linn gevoeld dat er veel meer onder had gezeten. Iets wat ze ook wel naar hem had geroepen. ‘Hij en ik… Hij heeft het uitgemaakt!’ Huilend liet Linn zich tegen Calum aanzakken, terwijl ze het dekentje tot over haar neus trok. De tranen, die zwart zagen van de mascara, zouden er vast vlekken in maken, maar dat was nu wel haar minste zorg.
‘Ik kreeg niet eens de kans om te zeggen hoe ik me daar bij voelde!’ Als ze die wel had gekregen, dan had ze hem laten weten hoe trots ze wel niet op hem was geweest. Hoe bijzonder het wel niet was dat hij, van alle mensen die ze in dienst hadden, uit was gekozen om mee te mogen en te mogen werken aan de documentaire. Hij had haar niet eens de ruimte gegeven om haar trots te delen. Achteraf verdiende hij dat ook helemaal niet meer.
‘Hij heeft gewoon besloten dat…’ Linn maakte een gebaar met haar arm, alsof het verhaal voor hen beide werd uitgespeeld. Benjamin had besloten dat het klaar was. Dat zijn reden genoeg was en dat het niet nodig was om er nog samen over te praten, omdat het toch niks zou gaan veranderen. Toen dat haar duidelijk was geworden, had ze een hoop naar hem geroepen. Dat terwijl ze enkele minuten daarvoor nog zo blij voor hem was geweest. Het was vreemd hoe snel een mens kon omslaan, en hoe snel een mens een ander om kon laten slaan.
‘E-en nu… Nu gaat hij gewoon weg?!’ Linn snapte het niet. Ze snapte niet hoe iemand weg kon gaan, wetend wat voor een rotzooi hij precies achter had gelaten. En wie hij achterliet. Want ondanks dat ze wat meer moeite hadden moeten doen voor elkaar de laatste tijd, had Linn het idee gehad dat het hen juist had laten zien waar ze voor aan het vechten waren en hoeveel dat wel niet waard was. Zij had daar blijkbaar een ander idee over gehad dan Benjamin. Want als hun relatie voor hem net zoveel had betekend als voor haar, dan was hij niet zomaar weg gegaan.
Ze zou niet eens afscheid van hem kunnen nemen. Niet dat ze dat op dit moment nog wilde. Hij verdiende het niet om haar aandacht nog te krijgen, dat wist ze maar al te goed. En ze wist ook dat iemand, of dat nou Calum zou zijn of niet, vroeg of laat alle cliché’s naar haar hoofd zou gooien. Hoe ze beter af zou zijn zonder hem, hoe ze wel weer iemand zou vinden. Want er waren immers meer dan genoeg vissen in de zee. Maar ze wilde nog lang niet aan dat alles denken. Daardoor was het nog te vers en deed het nog teveel pijn.
‘En nu ben ik hier,’ besloot Linn haar verhaal, al voegde het waarschijnlijk niet veel toe. Ze was nu bij Calum en ze wilde op dit moment nergens anders naar toe. Ze wilde hier blijven liggen, op de bank met Duke naast haar en de armen van Calum om zich heen. Want dit was een plek waar niemand haar pijn kon doen, zelfs Benjamin niet.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De tranen van Linn hadden Calum wel meteen aan het denken gezet. Er had van alles kunnen gebeuren. Iets met haar familie, met haar werk of zelfs met Benjamin. Omdat Calum had geweten dat er een kans was geweest dat hij het verhaal misschien niet zou horen, had hij geprobeerd om zijn hoofd niet alle kanten op te sturen. Toen Linn er klaar voor leek te zijn, liet hij haar ook rustig praten.
De rode draad van haar verhaal was duidelijk. Benjamin had een punt achter de relatie gezet. Linn had het echter ook over het feit dat hij nu weg zou gaan, iets wat Calum niet begreep. Het was ook niet hetgeen wat belangrijk was aan het verhaal. De man die zich een tijdje de vriend van Linn had genoemd, had haar vreselijk veel pijn gedaan. Iets wat Calum vreselijk vond aan relaties. Het leek mooi en aardig te zijn. Er was iemand die er voor zorgde dat je je geliefde voelde, belangrijk. En dan op een bepaald moment, was het ineens over.
Calum zou Linn nooit naar het hoofd slingeren dat dit de reden was waarom hij een hekel had aan relatie. Hij zou haar nooit zeggen dat hij Benjamin toch nooit had gemogen, dat hij al had gezien dat er iets niet had geklopt aan de man. Het waren allemaal dingen die wel door zijn hoofd heen gingen, maar het zou de situatie niet beter maken. Op het moment had Linn een vriend nodig, iemand bij wie ze uit kon huilen, ze zich veilig voelde.
“Dat is echt vreselijk Linn.” Fluisterde Calum. Hij kon zich indenken hoe ze zich moest voelen. Ze had het niet aan zien komen. Er was misschien de laatste tijd wat onenigheid tussen hen twee geweest, maar ze hadden zich er doorheen gewerkt. Dan zou men er vanuit mogen gaan dat het goed ging. Dat het oké was, dat ze juist weer de juiste kant op gingen. Nu was er zonder een waarschuwing een punt achter een relatie gezet.
Calum streek zachtjes over de rug van Linn heen. “Ik kan wel zoveel dingen zeggen.” begon hij voorzichtig. “Maar ik weet dat ze het op het moment helemaal niets gaan doen.” Als Calum zou vertellen dat het wel goed zou komen, dan wist hij ook zeker dat het wel gebeurde, maar hij wist ook dat ze dat op het moment niet wilde horen. Ze wilde niet horen dat ze beter af was zonder Benjamin, dat het wel weer goed zou komen en dat ze vanzelf wel weer een nieuwe liefde zou vinden.
“Dus we blijven hier gewoon een tijdje liggen, als je dat wil.” Calum vond het zelf wel fijn dat hij Linn hier had. Ze had niet getwijfeld en was naar hem toe gekomen. Ze had hem niet eerst gebeld, maar had geweten waar ze behoefte aan had gehad: zijn aanwezigheid. Zo lang als ze hem nodig had, was ze hier welkom. Als ze wilde kon ze zelfs blijven slapen, helemaal omdat ze nu geen rekening hoefde te houden met Mitten die nog thuis zat.
“En als je er zo klaar voor bent, gaan we wat boodschappen bestellen. Genoeg drank, heel wat snacks, snoep. Misschien wat spullen voor Mitten.” Dan zouden ze kunnen kijken wat ze verder nog wilden doen. “Vooral de drank.” Gaf Calum voorzichtig aan. Het was echt niet altijd de beste oplossing om verdriet weg te drinken. Nu kon het echter makkelijk, ze zouden in een veilige omgeving zijn en het was nu even belangrijk dat Linn haar hoofd niet meteen de hele tijd bij Benjamin lag.
“We gaan een serie opzoeken die we samen kunnen kijken.” Er was vast genoeg te kijken. Calum wist dat Linn hield van slechte reality televisie, waar vast genoeg van te vinden was en ze genoeg tijd mee konden verdoen.
“En als je er zin in hebt, dan kunnen we eten bestellen. Heel veel vlees. Kip, spareribs, alles waar je maar zin in hebt.”
Calum zag het gezicht van Linn iets boven het dekentje uitkomen en het leek alsof er bijna een lachje was ontstaan. Iets wat alleen maar goed was. “Echt?” Vroeg ze voorzichtig, waarop Calum meteen knikte. “Natuurlijk, als je dat wat lijkt, dan doen we dat gewoon. We hoeven verder niet te praten over wat er is gebeurd, tenzij je dat wil.”
Linn schudde voorzichtig met haar hoofd. “Nu even niet. Alles wat je zei klonk heel erg goed. Vindt je het echt niet erg om dat te doen?” Ze had een van de doekjes gepakt en snoof haar neus er in. Het deed haar echt heel erg veel fijn, iets wat Calum maar al te goed snapte. Een gebroken hart was vreselijk. Iets wat hij zelf ook maar al te goed wist.
“Natuurlijk niet. Ik vind het juist heel erg fijn dat je hier bent gekomen.” Calum liet Linn los om zijn mobiel te pakken. Hij ging naar de app die hij gebruikte om boodschappen te bestellen. Hij gaf hem aan Linn, zodat ze kon kijken wat ze wilde hebben.
“Ik heb nog wel wat bier in huis, maar ik denk dat je liever iets anders hebt? Er staat genoeg tussen. Kijk maar wat je wil hebben.” Het zou niet heel erg lang duren voordat de boodschappen er zouden zijn. In veel gevallen was het er binnen anderhalf uur.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Calum had zich gehouden aan iedere belofte die hij Linn had gedaan. Ze hadden op de bank gelegen, terwijl ze allebei op hun telefoon hadden bekeken wat ze hadden willen bestellen. Linn had allerlei soorten vlees besteld, van verschillende restaurant, en Calum had geen één keer vragend naar haar gekeken. Ze wisten allebei dat ze veel te veel besteld hadden, zeker met alle boodschappen er nog bij. Geen ervan zei echter iets er over. Ze hadden besteld waar ze zin in hadden en dat was het belangrijkste, evenals met de drank die een tijdje geleden al was bezorgd voor hen. Geld en logica hadden op dit moment geen belangrijke rol en dat was juist hetgeen wat Linn fijn vond. Ze hoefde echt even nergens rekening mee te houden.
Op de tv was het even zoeken geweest naar wat ze precies hadden willen kijken. Calum was er al zeker over geweest dat het een reality-show zou worden, omdat hij wist dat Linn erg kon genieten van al het drama dat er bij kwam kijken. Omdat sommige shows al heel lang bezig waren, en anderen gewoon niet interessant genoeg, hadden ze het bijna opgegeven. Totdat ze bij een show uit waren gekomen waar ze bi- en panseksuele mensen in één huis hadden gestopt. Binnen dat huis moesten de deelnemers hun perfecte match zien te vinden. Er zou een marathon van op tv komen, alle afleveringen zouden in één keer te zien zijn. Toen ze het hadden gevonden, had het nog een alf uurtje geduurd voordat de eerste aflevering zou beginnen.
In die tijd was er nog meer eten voor de twee bezorgd. Linn had haar tranen weten te drogen en had zich al te goed gedaan aan alles wat er voor haar stond. Een emmer met gefrituurde kip, hamburgers en frietjes en nog veel meer. Ook Calum leek te genieten van al het eten.
‘Oh, het gaat beginnen!’ zei Linn en ze tikte Calum aan, omdat hij op zijn telefoon had gezeten. Van de tafel voor zich pakte ze de emmer met kip, waar ze een stuk uithaalde. Daarna zette ze de tv nog iets harder, zodat ze goed zou kunnen volgen wat er precies aan de hand zou zijn.
De show begon met drie mensen die het huis binnen kwamen en al snel ging het gesprek over wat voor een seksualiteit ze hadden. De eerste vertelde dat hij panseksueel was, wat betekende dat het hem niet uitmaakte wie of wat er precies tegenover hem stond, maar dat het hem echt om de persoonlijkheid zelf ging. Vervolgens werd er gevraagd hoe hij het liefste aan wilde worden gesproken, wat met they en them bleek te zijn. Voor Linn was dit redelijk duidelijke taal, maar ze had Calum al met een vragend gezicht naar de tv zien kijken.
‘I’m lost,’ verklaarde Calum, waardoor Linn moest lachen. ‘They wil liever aangesproken worden met zijn naam, of dus met they of them in plaats van he of him,’ legde ze aan Calum uit. ‘En Basit zou dus op ons allebei kunnen vallen. Want het maakt them niks uit.’ Ze kon aan Calum zijn gezicht zien dat er nog steeds wat onduidelijkheid speelde rondom de manier waarop Linn het uitlegde, maar Linn haar ogen werden weer naar de tv getrokken door een ander persoon dat in beeld kwam.
‘Ooooh, my god!’ riep Linn uit. Ze zette het beeld stop en boog zich verder naar de tv. Daarop was een man te zien met lang, bruin haar en lichte ogen. Als hij zijn haren samen zou binden, dan zou hij precies lijken op Benjamin. ‘Dit zie jij toch ook?!’ vroeg ze aan Calum, om er zeker van te zijn dat ze nu niet iets verbeelde.
‘Het is net een gay Benj!’ zei Calum lachend. Linn knikte. Hij leek er echt op. Zelfs de manier waarop hij zijn gezichtshaar had getrimd en ergens deed zijn manier van spreken haar ook denken aan haar ex. ‘Moeten we iets anders zoeken?’ stelde Calum voor. Linn schudde haar hoofd.
‘Nee, we kunnen plaatsvervangend haten.’ Ze zette de tv weer aan en luisterde naar wat de man, de gay Benj, te zeggen had. Vervolgens ging hij in gesprek met Basit. Linn schudde meteen haar hoofd. ‘Ren, Basit! Ren! Laat je niet afleiden door al dat haar!’
De show ging verder en er kwamen nog meer mensen, waaronder iemand die weer zijn geslacht en seksualiteit uit begon te leggen. Linn en Calum waren allebei aan het eten, al verslikte Linn zich bijna in een stukje, omdat Calum wederom het mees vreemde gezicht opzette door alle woorden die hij uit de tv hoorde komen.
‘Hij identificeert zichzelf niet als man of vrouw,’ legde Linn nogmaals uit. ‘Maar hij zit ergens in het midden.’
‘Maar het is geen they of them?’ vroeg Calum. Linn haalde haar schouders op. ‘Kan, hoeft niet. Hij heeft er niks over gezegd. Maar dat kan natuurlijk altijd nog. Maar hij is ook transgender. Dus misschien wilde hij wel een mannelijk lichaam.’ Opnieuw haalde ze haar schouders op. ‘Onthoud maar dat iedereen op iedereen valt.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Als ze hadden gewild hadden ze uren kunnen praten over hoe Linn zich had gevoeld. Dat er van alles te vertellen was, betekende niet meteen dat alles er ook uit hoefde. Er was genoeg te zeggen, maar al die dingen kwamen later wil. Calum had Linn een goede avond willen geven, eentje waarin ze alles even van zich af kon zetten, maar ook zeker haar een plaats te bieden om toch te praten als ze het nodig had.
Dat ze uit waren gekomen bij een programma wat Calum normaal nooit voor zichzelf op had gezegd, was een deel van die avond. Toch was hij nu wel benieuwd wat er zou gaan gebeuren. Hij had niets met programma’s zoals temptation island of ex on the beach, waar hij wel vaker langs was gezapt. Nu er toch een soort van spel element in het programma, trok het programma Calum toch wel enigzins.
Toch was het in het begin vooral even zoeken naar hetgeen wat er precies voor hem gebeurde. Gelukkig had hij Linn, die bereid was om alles uit te leggen waar hij vragen over had. Het was niet zo dat Calum helemaal niets wist over de community, maar hetgeen was echt in sneltreinvaart voorbij gekomen. Wat hij wel snapte, want op die manier liep het programma ook een beetje door.
Calum keek een beetje twijfelachtig naar de televisie toen Nour en Justin op een date mochten. “Net was ze nog met Amber. Toen was ze ineens bij Justin en nu is dat ineens belangrijker dan al het andere?” vroeg hij zich af. “Ik mag haar niet.” Besloot Calum uiteindelijk. Hij wist niet eens echt waarom hij dat had besloten, maar het was wel duidelijk dat Nour van meerdere walletjes probeerden te eten. Al waren er meer mensen die dat deden en dat was waarschijnlijk ook wel een beetje de bedoeling van het hele spel. Uiteindelijk moest iedereen wel de persoon vinden die voor hen uit was gekozen.
Zo keken de twee een tijdje verder. Het was niet veel stil, er gingen altijd wel woorden in de lucht. Er werd steeds meer drank naar binnen gewerkt en ondanks dat het eten misschien koud was geworden, genoten ze daar ook nog samen. Al had Calum al een paar keer aangegeven dat het ijs was ze besteld hadden, ook nog in de vriezer stond. Linn was echter zo aan de televisie gekluisterd, dat ze zelfs tijdens de reclames haar hoofd schudde, zodat ze samen konden praten over hetgeen wat ze net hadden gezien.
Ondertussen zaten ze al lang niet meer netjes op de bank, maar hingen ze er meer op. Ze hadden al tegen elkaar aangeleken. Nu lagen ze beiden in de hoek, met Mitten en Duke die bij hun op de bank waren gekregen.
“Als je iemand zou moeten kiezen uit het huis, wie zou dan je match zijn?” Vroeg Calum aan Linn, terwijl de volgende reclame voor hen was begonnen. Een goede tijd om na te denken over dat soort dingen. Al had Linn hen tot nu toe na elke aflevering hun perfect matches op laten schrijven. Waardoor ze echt in het programma zaten. Calum moest ook toegeven dat hij het veel leuker vond dan hij had gedacht.
“Remy.” Besloot Calum, nadat hij een tijdje na had gedacht en iedereen in het huis na was gegaan. Er waren genoeg mensen, heel veel persoonlijkheden. Bij de meeste mensen zou hij waarschijnlijk niet echt passen, als hij iemand moest kiezen was dat toch waarschijnlijk Remy.
“Echt?” Vroeg Linn, terwijl ze zachtjes begon te lachen, waardoor Calum haar even een beetje duwde met zijn voet. Hij vond het niets om om te lachen, ze had er zelf naar gevraagd!
“Wat is daar erg aan?!” vroeg Calum daarom ook verbaasd, omdat hij een eerlijk antwoord had gegeven.
“Het is Ashton! Remy is Ashton!”
Voor even viel de mond van Calum open, hij wilde van alles vertellen. Maar nu hij nadacht over de woorden van Linn, wist hij maar al te goed dat ze gelijk had. In veel opzichten had Remy tot nu toe bewezen dat hij op Ashton leek. Hij gaf om de mensen die bij hem in het huis zaten, maar op sommige momenten liet hij dat merken door zo hard mogelijk te schreeuwen.
“Daar zit je niet verkeerd.” Calum haalde zijn schouders op. “Daardoor ben ik alleen nog maar meer zeker dat het zo is.” Het was niet zo dat het meteen iets romantisch moesten betekenen. De mensen waren in dat huis gezet om liefde te vinden. Calum had echter ook wel door dat er waarschijnlijk stellen bij elkaar waren gezet om zoveel mogelijk van elkaar te leren. Iets wat hij nog iedere dag deed bij Ashton.
“Wie is jouw perfect match in het huis?” vroeg Calum, ondertussen was het programma al weer begonnen. Ze kregen er echter nog wel genoeg van mee.
Ook Linn leek een tijdje na te moeten denken, maar toen Justin op het scherm verscheen, leek ze het precies te weten. “Justin!” Bracht ze dan ook uit. Calum kon zelfs een glinstering in haar ogen zien. Hij was blij dat ze Benjamin op het moment even was vergeten, ondanks dat ze de hele tijd naar Jonathan moesten kijken.
“Oh ja dat zie ik wel! Jullie zouden echt een fucking hot stel zijn.” Zoals iedereen in het huis, was Justin, Calum ook meteen opgevallen. Hij was een knappe man, maar er waren genoeg andere knappe mensen. Voor Calum viel Remy daar ook zeker onder.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Voor Linn was dit nu de beste manier om haar aandacht te verleggen. Een realityshow die eigenlijk helemaal nergens om ging en waar ze kon kijken naar schreeuwende mensen die het ene moment seks met elkaar hadden en elkaar het andere moment haatte. Calum zijn reacties waren geweldig en hoe meer afleveringen keken, hoe leuker de show eigenlijk ook werd. Ze genoten er allebei van en ondanks dat er een persoon in de show zat die Linn zo nu en dan wel deed denken aan Benjamin, hielp het haar ergens ook dat ze naar iemand kon schreeuwen die niet op haar reageerde, waardoor ze alles kon zeggen wat ze maar wilde.
Daarnaast was Calum op dit moment ook een hele goede vriend. Hij volgde haar behoeften. Het maakte hem niet uit wat het precies was, maar hij deed het voor haar. Linn hoopte dat hij wist dat ze het ontzettend waardeerde wat hij voor haar deed. Zelfs al deed hij het door haar af te leiden met het feit dat hij precies voor de man ging die het meeste leek op Ashton. Hij leek het echter niet erg te vinden, zelfs wel logisch. Nu ging het gesprek over Linn haar match. Iets wat Calum ook wel zag zitten.
‘Ja toch? Echt fucking hot!’ beaamde Linn de woorden van Calum. Tijdens de eerste paar afleveringen die ze had gezien, had ze Justin al een hele knappe man gevonden, met zijn donkere haar en tatoeages. Hij had van die pretlichtjes in zijn ogen en het was duidelijk dat Linn niet de enige was die dol was op Justin, aangezien het hele huis zijn aandacht leek te willen trekken. Ondertussen waren Nour, Amber, Max en Jonathan al voorbij gekomen en allemaal hadden ze een beetje aandacht van de jongen willen trekken. Als Linn in dat huis had gezeten, dan had ze het wel geweten.
‘Oh, I know!’ Enthousiast pakte Linn haar telefoon, waarna ze opzoek ging naar de Instagram app. ‘Ik ga hem een berichtje sturen. Want zoveel hotness mag niet verspild worden. Dat zou zonde zijn.’ Door de alcohol in haar lichaam ging het herkennen van de app iets minder snel, en het duurde ook even voordat ze de zoekpagina had gevonden.
‘Justin…’ haar vingers typten mee met het woord, maar nog voordat ze er AYTO achter kon zetten, werd haar telefoon uit haar handen getikt en viel hij op de bank. ‘Cal!’
‘Je kunt hem nu niet opzoeken, Linn!’ zei Calum, die de telefoon van haar wegtrok en hem achter het kussen verstopte. ‘Straks zie je spoilers! Misschien staat hij wel op de foto met zijn perfect match, of heeft hij een relatie! En we zijn nu nog maar bij aflevering vier, bijna vijf!’
‘Maar…’ Linn snapte wel wat Calum zei. Ze hadden nu al de hele tijd de show gekeken en ze hadden allebei theorieën over wie er bij elkaar hoorden. Als Linn nu iemand op zou zoeken en ze zou iets lezen wat ze nog niet wisten, dan zou alles verpest zijn. ‘Justin,’ zei ze vervolgens nog op een zielig toontje.
Calum schudde echter zijn hoofd, wat betekende dat Linn hem nu niet op zou kunnen zoeken. ‘Just keep in in the pants for a couple more hours.’
‘Je hebt zelf net gezien hoe moeilijk dat is!’ zei ze, doelend op de vierde aflevering, waarin Justin had gezoend met Max en het er behoorlijk heftig aan toe was gegaan. Vanaf dat moment was Max eigenlijk al volop voor Justin gegaan en Linn nam hem dat niet kwalijk. Als hij ook zo tegenover haar had gestaan, dan had ze er waarschijnlijk ook zo op gereageerd.
Linn kroop naar Calum toe en probeerde haar telefoon terug te pakken, maar Calum pakte haar met gemak vast tussen zijn armen en hield haar op haar plaats. ‘Oké dan,’ fluisterde ze, waarna besloot om bij Calum te blijven liggen. Zo konden ze samen de vijfde aflevering kijken, waarvan de intro al werd afgespeeld.
Tijdens de aflevering gebeurde er, zoals gewoonlijk, een hoop. Max en Justin kregen ruzie, omdat Justin weer een ander had gezoend. Dat was voor Linn een reden geweest om naar de jongen te schreeuwen dat hij zijn shit bij elkaar moest krijgen en iemand zoals Max niet moest laten gaan. Iets waar hij gelukkig ook snel achter was gekomen. Ook leerden ze dat Danny en Jenna geen match waren, al waren ze daar allebei niet verbaasd om. Nu was het tijd voor de match-up, waar de koppels de matches moesten maken en er werd laten zien hoeveel matches ze goed hadden.
‘Ik hoop dat Max en Justin een match zijn. Ze zijn zo lief,’ zei Linn tegen Calum. Voordat Justin of Max echter naar voren kwam, werd de naam van Jonathan geroepen. Het was de jongen die Linn had bestempeld als de gay-Benj en naar wie ze al meerdere malen had geschreeuwd, omdat hij haar deed denken aan zijn ex. Hoe meer drank ze op had, hoe erger het eigenlijk werd. Linn en Calum hadden er echter allebei geen problemen mee.
‘Vanavond is mijn perfecte match… Justin!’ zei Jonathan triomfantelijk. Dit leverde reactie op bij de deelnemers, maar het was Linn die overeind vloog. ‘Shut the fuck up!’ riep ze naar de jongen. ‘Jullie zijn geen perfect match! Justin en Max zijn een perfect match!’ Jonathan was het nu expres aan het verpesten, alleen maar omdat hij zo nodig dacht dat hij nog een kans maakte bij Justin, maar dat was niet zo!
‘Fucking gay Benj!’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Het leukste aan deze avond was nog wel dat helemaal niets meer er toe leek te doen. Het verdrietig van haar break-up was vast nog wel aanwezig, maar doordat ze zo in het programma zaten, leek Linn dat zelfs een beetje te vergeten. Haar woede op Benjamin kon ze zelfs kwijt bij een van de deelnemers. Iets waar Calum maar al te graag in mee deed, zeker toen Jonathan er voor had gekozen om naast Justin te zitten tijdens de match-up. Tijdens de reveal werd het duidelijk dat ze geen één match juist hadden.
“We weten allemaal wiens schuld dit is!” Bracht Calum boos uit, want hij was het met Linn eens dat Justin en Max waarschijnlijk een perfect match waren. De manieren waarop ze hadden gezeten had dat wel bewezen! Want iedere keer als ze samen hadden gezeten waren er lichten geweest! Dus het was logica! En er was duidelijk een vibe tussen die twee geweest, waar Linn ook al naar had verwezen.
De volgende aflevering begon er meteen achteraan. Daar werd ingegaan op de teleurstelling die de black out had gebracht. Iets waar Remy heel erg duidelijk over was en Jonathan dan ook vertelde dat het zijn schuld was geweest. Hij riep zelfs dat hij met zijn dick had gedacht in plaats van met zijn hart. “Preach Remy! Preach!” Bracht Calum uit, want het was precies was er was gebeurd. Jonathan had van het begin al zijn oog op Justin gehad, maar had niet eens zijn best gedaan om de man te leren kennen. Niet zoals Max wel had gedaan! Ondanks dat het daar ook niet altijd even goed was gegaan.
Toen de rust weer een beetje was gaan liggen, gingen de afleveringen verder. Er waren altijd wel een paar koppels waar op gefocust werd. Al snel was één van die koppels Remy en Paige. De manier waarop de twee met elkaar omgingen, maakte dat Calum zeker wist dat de twee bij elkaar hoorden. “Kijk nou naar die twee, dat moet wel een perfect match zijn!”
Linn leek het daar mee eens te zijn, want ze keek met een grote glimlach naar de televisie terwijl de twee met elkaar lagen te praten. De manier waarop Remy keek, de handelingen die Paige deed, de manier waarop de twee aan het praten waren. Voor Calum was het iets wat hij vorig jaar van dicht bij mee had gemaakt. Niet zelf, maar vanaf de zijlijn.
“Ze moeten wel een perfect match zijn.” zei Calum nog een keer. Linn had dat al meerdere keren over Justin en Max gezegd en iedere keer had Calum daar nog op geknikt. “Ze zijn zoals Ash en Nay.” Er waren zoveel overeenkomsten tussen de twee stellen. In het begin was Nay ook heel erg voorzichtig geweest, had Ashton het liefst op zoveel mogelijk afstand willen houden. Iets wat Paige ook bij Remy deed. Het was echter ook aan haar te zien dat de charmes van de man invloed op haar hadden en dat ze langzaam aan naar hem toe werd getrokken.
In de loop van de afleveringen ontwikkelde de band tussen de twee zich alleen nog maar meer. Met de afleveringen kwam er ook heel meer drank bij kijken. Waardoor Calum nu telkens diegene was die tegen de televisie aan het schreeuwen was. Zeker omdat de twee op de een of andere manier telkens niet bij elkaar kwamen te zitten bij de match-up ceremonie. Elke keer kwamen Ashton en Nay ter sprake, terwijl de twee in beeld waren. Voor Calum was er geen twijfel over mogelijk. Die twee zouden net zo’n goede relatie krijgen als zijn vrienden hadden.
“Kijk toch naar ze!” De twee hadden een date gewonnen in een helikopter en hadden daarna samen een plaatsje gevonden om rustig met elkaar te praten. Het was begonnen te regenen en dat was het moment waarop ze elkaar zoenden. Calum was niet iemand van de kleffe romantiek, zeker niet die uit slechte films. De twee personen op het scherm hadden echter iets bijzonders.
Iets wat het huis ook leek te vinden, want toen de twee terug waren, werden ze gekozen om samen in de truth booth te gaan. Op die manier zouden ze zeker kunnen weten of ze een perfect match waren. Calum kon niet anders dan de hand van Linn stevig vast pakken. Dit was het moment waar ze al een paar afleveringen naar toe hadden gewerkt. Ze zouden eindelijk weten of het een perfect match was. Al was Calum daar zeker van.
De televisie leek echter iets heel iets anders weer te geven. In grote duidelijk letters stond er dat de twee geen match waren.
“Wat?! Nee! Dat kan niet! Dat kan echt niet!” Calum had de hand van Linn los gelaten en gebaarde in de richting van de televisie. Er helemaal van overtuigd dat het fout was, er moest iets verkeerds zijn gegaan in de montage! Anders kon het echt niet!
Toch zei het gezicht van Remy al wel genoeg. Voor hem kwam het duidelijk heel erg hard aan, waardoor het bij Calum ook echt binnen kwam. Hij liet zijn handen naar beneden zakken en keek verloren naar de televisie. Hij voelde de hand van Linn op zijn been, waardoor hij naar haar om keek.
“Dit kan toch niet?” Calum schudde zijn hoofd, ten teken dat het niet kon. “Ash en Nay is het enige waar ik de laatste tijd echt in heb geloofd.” Hij was niet gek op liefde, maar hij had gezien dat de twee echt gek op elkaar waren. De twee waren een stel waar heel veel mensen van konden leren. De liefde waar hij wel echt in had geloofd en nu was het volgens de televisie allemaal nep.
“Dat kan niet ineens niet zo zijn. Het kan niet dat ze geen perfect match zijn. Dat horen ze te zijn. Echt Linn. Echt!”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ondanks dat ook Linn het ontzettend erg vond wat er zojuist op de televisie was laten zien, vond ze het nog veel erger hoe Calum er op dit moment bij zat. Geen van beide had verwacht om de show zo interessant te vinden, laat staan om er zoveel om te geven. Remy en Paige waren een ideaal stel geweest, dat had Linn ook gevonden. En ook zij had de gelijkenis tussen hun relatie en die van Ashton en Naylene gezien. En nu bleek dat het niet klopte. De makers van het programma hadden voor Remy en Paige een andere match in gedachten. Iets wat Linn al niet kon bevatten, maar Calum al helemaal niet.
‘Hé, bubs.’ Linn kroop naar hem toe en ging op haar knieën zitten, zodat ze iets hoger dat dan Calum zelf. Vervolgens sloeg ze haar armen om hem heen en trok ze hem tegen zich aan. ‘Dat dit niet klopt, betekent niet dat Ash en Nay ook niet kloppen?’ zei ze voorzichtig. Ze wilde Calum niet nog meer van streek maken. Ze vond het zelfs heel erg dat hij nu zo ontmoedigd was. Want zoals hij zelf al had gezegd: Ash en Naylene waren hetgeen wat hem weer in de liefde had laten geloven. Hij had daar vertrouwen in gehad en nu leek dat toch een beetje te niet te worden gedaan.
‘Misschien was er iemand anders in het huis die nog beter bij ze past? En als die persoon er niet was geweest, waren zij misschien wel een perfecte match geweest,’ probeerde ze Calum gerust te stellen. Misschien zaten die percentages wel heel dicht bij elkaar. Misschien ook wel niet. Linn wist niet wat voor soort mensen van te voren de koppels maakten en waar dat op gebaseerd was. Misschien waren de stellen wel ontzettend goed op papier, maar vulden ze elkaar in het echte leven totaal niet aan.
‘Maar wat als Ash en Nay dan ook geen match zijn?’ vroeg Calum aan haar. Dat was iets waar Linn geen antwoord op had. In haar ogen pasten de twee ontzettend goed bij elkaar. Naylene was wat rustiger en kon Ashton in zijn drukke momenten iets uit zijn energie halen, en Ashton nam haar mee in een compleet nieuwe wereld waardoor ze zoveel andere ervaringen opdeed. Dat was heel bijzonder. Ze vulden elkaar goed aan. En dat zouden ze ook blijven doen, want Linn wist zeker dat die twee nog lang niet uit elkaar zouden gaan.
‘We bellen Nay wel, dan kan zij vertellen dat er niks aan de hand is en dat Ash gewoon haar perfecte match is. De tv heeft het fout,’ verzekerde ze Calum. Toch zette ze de televisie wel op pauze, omdat de volgende aflevering al was begonnen en heel lang zou het niet meer duren voordat ze bij de finale zouden zijn. Linn wilde er niks van missen, maar het was nu belangrijker dat Calum de antwoorden zou krijgen die hij nodig had.
Linn pakte haar telefoon en zocht het nummer van Naylene op, waarna ze op het camera-icoontje drukte. Alleen bellen was nu niet voldoende. Het zou veel meer helpen als ze haar zouden kunnen zien! Terwijl ze wachtten, zakte Linn iets onderuit op de bank. Calum ging met haar mee. Ze hield haar telefoon omhoog, zodat ze allebei in beeld waren. Haar andere arm hield ze om Calum heen.
‘Hé!’ zei Naylene vrolijk, maar ze was niet in beeld. Linn zag Ashton nog uit beeld verdwijnen, maar hij kwam net zo snel weer terug. Waarschijnlijk omdat hij Calum in beeld had zien verschijnen!
‘Hoi!’ begroette Linn haar vriendin. Op de achtergrond bij Naylene hoorde ze wat geroezemoes en er klonk ook een zachte muziek, maar niet zo erg dat ze niks zou kunnen verstaan. ‘Zijn jullie uit?’
‘We zijn wat gaan drinken,’ vertelde Naylene. ‘Kunnen jullie me horen?’ Linn knikte. Ze kon Naylene prima horen. Ook voelde ze Calum knikken.
‘We hebben alleen een probleem,’ kaartte Linn aan. Ze vond wel dat ze het een probleem mocht noemen. Als Calum net weer een beetje hoop terug had in de liefde en dat nu verdwenen was, dan was dat niet oké en dan moest dat nu opgelost worden!
‘Remy en Paige zijn geen match!’ dat was de stem van Calum. ‘En als zijn geen match zijn, zijn jullie dat misschien ook wel niet!’
‘Remy en Paige?’ herhaalde Naylene. ‘Wie zijn dat?’
‘Cal, you alright buddy?’ vroeg Ashton, die wat zorgelijk naar Calum en Linn keek.
‘Nee!’ riep Calum uit. Linn schudde haar hoofd. Het ging inderdaad niet goed met Calum. ‘Remy en Paige waren echt een heel goed stel, jongens! En ze waren op tv en iedereen dacht dat ze een match waren, maar nu zijn ze dat niet. Ze hebben zelfs nog gezoend in de regen, heel romantisch! En hij noemde haar een sirene,’ legde Linn uit, zodat Naylene en Ashton nog wat meer context hadden. ‘Maar nu zijn ze dus geen match! En ze leken echt heel erg op jullie. Remy was net Ashton en Paige was net jou, Nay. Calum zei zelfs nog dat Remy zijn match zou zijn, omdat hij zo lijkt op Ashton.’
‘Maar Ashton is niet mijn match, want hij is die van Nay. Of misschien ook wel niet meer. Ik weet het niet.’ Calum zuchtte en wreef in zijn ogen. Linn aaide zachtjes over zijn korte haren
‘Dus omdat een stel,’ begon Ashton, maar Linn onderbrak hem: ‘Remy en Paige.’
‘Omdat Remy en Paige,’ verzuchtte Ashton, ‘geen match zijn op tv, denken jullie nu dat wij misschien ook geen match zijn? Omdat ze op ons lijken?’
Linn en Calum knikten allebei. ‘Maar juist door jullie heeft Cal weer een beetje vertrouwen en hoop in de liefde! Dus jullie moeten hem verzekeren dat er niks aan de hand is en dat jullie wel een match zijn!’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Wanneer het mogelijk was, waren de weekenden voor hen samen. Naylene wist dat Ashton zoveel mogelijk zijn best deed om de afspraken die hij had, door de week te plaatsen. Niet altijd was dat mogelijk. Dit weekend hadden ze het echter wel voor elkaar gekregen. Ashton was halverwege de ochtend in haar richting gekomen. Samen met Freckles hadden ze een hele tijd op het strand doorgebracht en nadat ze thuis wat hadden gegeten, had Ashton voorgesteld om nog ergens samen wat te gaan drinken. Toen Naylene onder de douche had gestaan, had hij haar zelfs kleding klaar gelegd, waarop ze niets anders had kunnen doen dan het jurkje aantrekken.
Ze waren al even in de bar geweest toen Linn, Naylene had gebeld. Ze waren zelfs net in een gesprek geweest over de komende maanden en de promo die Ashton zou gaan voeren. Niet heel lang geleden had hij gezegd dat ze rond haar verjaardag weg zouden zijn en er was zelfs de vraag geweest of ze die tijd vrij had kunnen vragen om met hem mee te gaan. Toen ze de planning terug had gekregen, was haar al snel duidelijk geworden dat Ashton zijn uitleg totaal niet had geklopt, toch was er het een ander geregeld, zodat ze een tijdje met hem mee kon. Al was het dan niet voor haar verjaardag.
Het gesprek was nu even gestaakt omdat Linn en Calum door iets heel erg belangrijks leken te gaan. De uitleg van de twee was echter behoorlijk vaag en aan de manier waarop ze beiden aan het praten waren, maakte Naylene wel duidelijk dat ze beiden dronken waren. Het was echter wel duidelijk dat Calum aangedaan was door hetgeen wat er was gebeurd. Hoe gek Naylene het ook vond dat zij en Ashton werden vergeleken met een stel dat ze hadden gezien op televisie, vond ze het vervelen dat Calum zich zo voelde. Daar ging het dan nu ook meer om dan de vraag waarom er zulke gelijkenissen waren tussen hen.
Ashton had ook gezien dat Calum zich niet goed had gevoeld en daardoor was hij ook meteen begonnen met praten. “Je hoeft je helemaal nergens zorgen over te maken bud. Het gaat heel erg goed tussen ons.” Naylene voelde de vingers van Ashton over haar schouder heen gaan, waardoor ze moest glimlachen. Het ging inderdaad wel goed tussen hen beiden, ze had zelf in ieder geval niets te klagen.
Voor Ashton waren die woorden echter nog niet genoeg. “En ik denk dat je niet te veel aan de mensen aan de televisie moet denken, want we zijn uniek. Onze relatie werkt op zijn eigen manier en dat mensen op een televisie misschien niet een perfecte match zijn, betekent niet meteen dat wij dat ook zijn.”
Naylene luisterde niet eens meer helemaal naar de woorden die Ashton vertelde. Ze zag wel een paar berichtjes binnenkomen op haar mobiel, die afkomstig waren van Calum zijn nummer. In het beeld zag ze Linn met haar telefoon zitten, waardoor ze zachtjes moest lachen. Zeker toen ze de emoji’s zag die Linn had gestuurd. Een van de emoji’s was die met lippen die dicht werden gedaan met een rits, wat vast ging over het feit dat Ashton zijn mond dicht moest houden. Hij was ook zo druk aan het praten dat hij niet eens door leek te hebben dat er berichtjes binnen kwamen. Zelfs niet toen Linn heel erg blij opmerkte dat ze het jurkje aan had dat ze ooit voor haar had gekocht.
Op het scherm was te zien hoe het gezicht van Calum steeds wat zieliger begon te staan. Toen Ashton net was begonnen met praten was hij weer wat meer opgewekt geweest, nu leek dat heel erg ver weg te zijn. Alsof hij steeds hun relatie steeds meer in twijfel begon te trekken, omdat de show dat had gezet.
“Cal.” zei Naylene dan ook voorzichtig. Al kwam ze niet echt door Ashton heen, die maar bleef praten. “En we proberen er altijd voor te zorgen dat we tijd voor elkaar maken, wat ook heel erg belangrijk is in een relatie.” hoorde Naylene, Ashton nog zeggen.
Ze legde haar hand op zij been en gaf er een kneepje in. “Ash, baby, let me talk.” Gaf Naylene aan, want anders zou ze nooit tussen hem door kunnen komen. Ze kende hem maar al te goed en als hij eenmaal bezig was met praten, dan kon hij ook nog wel even doorgaan, om er dan ook maar één woord tussen te krijgen, was vrijwel onmogelijk. Toch kreeg Nay het nu wel voor elkaar om Ashton zijn mond te laten houden.
“Cal.” Zei ze dan nog een keer. “Ik vind het echt heel erg lief dat je je zorgen om ons maakt.” Dat liet haar zien dat Calum echt om hun gaf. Iets wat hij ook wel liet weten. Natuurlijk was Ashton één van zijn beste vrienden, ze had van hen beiden al wel eens gehoord dat ze over het woord soulmate hadden gesproken als ze het over de andere hadden gehad, dat was bijzonder. Het betekende echter ook dat hij haar zag als een goede vriend en dat vond ze een fijn idee.
Voordat ze verder iets kon praten, was er ophef aan de andere kant van telefoon. “Is hij echt stil?!” Bracht Linn lachend uit. “Dat meen je niet? Als dat het enige is wat nodig is om hem stil te krijgen, waarom gebruiken we dat niet vader.” Doordat Linn iets te veel had gedronken, had ze duidelijk geen filter meer, want het was wel duidelijk dat ze het nooit had gezegd waar Ashton het ook had kunnen horen.
Naylene kon zien dat Ashton van alles wilde zeggen, maar het was Calum die hem voor was. “Dat is echt heel erg schattig. Dat is perfect match material.” Mompelde hij, terwijl hij glimlachend naar zijn twee vrienden keek. Ondanks dat het iets beter leek te gaan, wilde Naylene hem nog iets verder geruststellen.
“Ik vind het echt lief van je Cal.” Zei ze als eerst. “Gelukkig hebben wij niet de druk van een paar camera’s die dagelijks op ons gericht staan en we hebben de kans om elkaar echt goed te leren kennen voordat we een relatie zijn begonnen.” Het leek alsof het programma wat ze hadden gekeken, daar geen tijd voor had geboden, zoiets gebeurde nooit met die dating programma’s.
“Daarbij hoeft niet alles altijd perfect te zijn in het leven. Perfect match of niet. Ik denk dat Ashton en ik juist goed bij elkaar passen omdat we van elkaar weten dat dat perfecte beeld niet bestaat. Dat er imperfecties bestaan en die er ook altijd zijn, maar we ze niet in onze weg laten staan. En misschien zien Paige en Remy dat ook wel in. Dat het betekent dat een programma ze niet bij elkaar heeft gezet, betekent niet dat ze die niet van die imperfecties kunnen leren. Dat ze er omheen kunnen kijken. Misschien doen ze dat uiteindelijk wel?”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Terwijl Calum met Ashton had gepraat, had Linn de telefoon van Calum erbij gepakt, zodat ze nog met Naylene had kunnen communiceren. Ze had haar eerst willen laten weten dat ze er erg mooi uit zag op deze avond. Linn had al gespot dat Naylene een jurkje aan had getrokken die Linn voor haar uitgekozen. Hij was rood en erg laag uitgesneden, maar omdat Naylene niet hele grote borsten had, kon ze het ontzettend goed hebben. Dus daar had ze eerst een aantal berichtjes over gestuurd. Daarna had het wel heel lang geduurd en had ze aan Naylene gevraagd of Ashton niet eens stil kon zijn, door middel van een aantal emoji’s. Ashton had het niet eens door gehad, waar ze zelf om had moeten lachen.
Naylene had Ashton echter heel simpel stil weten te krijgen. Iets waar Linn nog steeds verbaasd over was. Normaal praatte Ashton maar door en door en duurde het uren voordat hij eindelijk keer op het punt kwam wat hij bedoelde. En meestal kwam niemand er tussen, maar het was Naylene toch gelukt. Calum noemde het een perfecte match. Linn wilde graag geloven dat hij gelijk had.
‘Zie je, het was een goed idee om Nay te bellen! Nay weet altijd precies wat ze moet zeggen,’ zei Linn, doelend op het hele verhaal wat Naylene zojuist had genoemd. Ze had er niet alles van onthouden, maar de boodschap was wel duidelijk. Een perfecte match was ook niet alles. Het ging juist om de imperfecties. En dat het spel vond dat Remy en Paige geen match waren, betekende niet dat ze dat in het echte leven ook niet zouden zijn. Het was zo overduidelijk dat ze een connectie hadden gemaakt en dat die veel voor hen betekende. Net zoals dat het ook voor Naylene en Ashton deed.
‘En het is maar een spel!’ voegde Linn er nog aan toe. ‘Misschien dat ze volgens die mensen geen match zijn, maar willen ze dat in de echte wereld wel. Je weet maar nooit. En als zij het aan kunnen, dan kunnen Ash en Naylene het zeker aan.’ Daar was Linn wel van overtuigd. De twee pasten te goed bij elkaar. Ze vulden elkaar aan en betrokken elkaar in alles. Vele stellen konden echt jaloers zijn op de relatie die Ashton en Naylene samen hadden.
Linn keek naar Ashton, die wat verveeld ronddraaide met zijn lege glas. Hij leek het prima vinden niet dat hij niet meer praatte, maar veel anders was hij ook niet meer. ‘Nay, go get your man a drink,’ zei Linn dan ook tegen Naylene. ‘Hij ziet er te handsome uit om zonder drank te zitten. En wij moeten verder kijken!’ De tv stond immers al een tijdje op pauze.
Linn en Calum namen afscheid van hun vrienden en ze borgen alle telefoons weer op. Nadat hun glazen weer bij hadden gevuld, had Linn de afstandsbediening vastgepakt en keek ze vragend naar Calum. ‘Ben je er weer klaar voor?’
‘Mijn Raige hart doet pijn,’ klaagde Calum. Iets wat Linn wel kon begrijpen. Ook zij had gespannen toegekeken naar de tv, maar ze waren niet beloond. Toch moesten ze verder. Want Linn had nog allerlei voorspellingen in haar hoofd. ‘Maar we moeten wel verder, Cal! Ik wil weten of Max en Justin een match zijn!’ De vorig aflevering was immers afgelopen bij de match-up, maar ze hadden het resultaat niet laten zien. En als er maar drie lichtstralen te zien zouden zijn, dan zou dat betekenen dat Max en Justin geen match zouden zijn. Tenminste, dat had Danny gezegd en Danny leek Linn een heel slim persoon.
‘Ik denk Danny en Kay,’ mompelde Calum zachtjes. Linn had het echter wel gehoord. ‘Cal! Dat is bad juju! Danny en Kai is een no-go,’ zei Linn en ze maakte een kruis met haar armen, om aan te geven dat het echt niet kon.
Linn zette de tv weer aan en greep meteen naar Calum zijn hand. De spanning die ze net had gevoeld, voelde ze nu nog steeds. Calum was misschien vol voor Remy en Paige gegaan, maar Linn ging voor Max en Justin. Ze gunde het vooral Max heel erg, en tot nu toe had het ook kunnen kloppen met alle lichtstralen die ze hadden gekregen.
De eerste twee stralen schoten de lucht in en Linn kneep in Calum zijn hand. Er moesten er nog twee bij. Twee, dat was alles wat ze nodig hadden. Er kwam een derde bij, waardoor Linn een kreetje sloeg. Nog maar één!
‘Het moet! Het moet echt!’ fluisterde ze tegen Calum. De spanning werd opgerekt, alle deelnemers schreeuwden en Max en Justin wachtten in spanning af. Maar de presentator draaide zich om, wat betekende dat het voorbij was. Justin en Max waren geen match, want ze hadden maar drie stralen gekregen. Als Calum net had gevoeld wat Linn nu voelde, dan snapte ze meteen waarom hij er zo verslagen had gevoeld. Ze had echt in de twee geloofd!
‘Nee…’ zei Linn zachtjes. ‘Maar ze passen zo goed! En wie moet dan hun match zijn? Er is niemand anders!’ Justin en Max, dat was de afgelopen afleveringen echt een koppel geweest. Ze hadden zelfs een relatie! En nu was dat opeens over. Tenminste, in ieder geval voor het spel. Ze zouden nu moeten zoeken naar een ander iemand. Iemand die wel hun match zou kunnen zijn.
‘Die stomme mensen die de matches maken, doen het gewoon helemaal fout! Danny en Kai passen helemaal niet bij elkaar, en Basit verdient ook beter dan Jonathan! Alleen Brandon en Aasha zijn een goede match, maar die zien we helemaal niet meer!’ Andere matches waren nu niet bekend, al leken ze op tv een hoop uit te vogelen, maar Linn kreeg dat allemaal niet meer mee.
‘Nu weet ik het echt niet meer!’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Het programma had hen beiden helemaal in hun greep. Beiden hadden ze hun eigen ideeën over hoe de perfect matches samen waren gesteld. Waar Calum er volledig van overtuigd was dat Paige en Remy een match waren geweest, had Linn hetzelfde gehad met Max en Justin. Calum had haar in het begin helemaal gevolgd. Op een gegeven moment had hij echter kunnen zien dat Max bereid was geweest om zoveel meer in hun prille relatie te stoppen, dan Justin dat had gedaan. Daardoor had hij zijn interesse in het koppel een beetje verloren. Terwijl hij Danny en Kai als een match steeds logischer was gaan vinden.
Dat was ook hetgeen wat uiteindelijk uit het spel was gebleken, want er waren maar drie stralen verschenen. Iets wat heel erg hard bij Linn aan kwam. Dat begreep Calum wel, want hij had niet heel lang geleden precies hetzelfde door gemaakt. Daarom kroop hij ook naar Linn toe, zodat hij zijn armen om haar heen kon slaan
“Het betekent niet meteen dat ze buiten het huis ook geen perfect match zijn. Zoals Nay zei over Paige en Remy.” Het was niet zo dat ze Max en Justin met stellen hadden vergeleken die ze hadden gekend. Linn was echter wel heel erg stellig geweest en had volgehouden dat ze een match waren. Calum moest ook wel toegeven dat er iets tussen hen had gezeten. Iets waarvan Max meer zeker was geweest dat het liefde was geweest. Justin had ergens stiekem wel verder willen kijken. Iets wat hij nu wel kon.
“Misschien zijn Justin en Kylie wel een match. Die zijn beiden fucking hot. Dat zou toch wel logisch zijn.”
“Ik wil niet dat Justin en Kylie een fucking match zijn. Ik wil dat Justin en Max een match zijn Cal! Die twee pasten bij elkaar! Dat momentje in de kast! Daar was het toch al wel heel erg duidelijk. Er was iets tussen hen! Iets heel wows. Boem!” Linn gebaarde met haar handen, waardoor Calum een beetje moest lachen. Ze was eerder boos, waar hij best wel verdrietig was geweest.
“En kijk naar ze! Kijk hoe verdrietig! Ik kan niet tegen die zielige puppy oogjes van Justin, Cal! Kijk nou naar hem!” Ondertussen was de volgende aflevering begonnen en Justin en Max waren aan het praten. Max die leek klaar te zijn met het hele spel en ging los over hetgeen wat er was gebeurd. Hij zei zelfs dat het klaar was voor hem, dat hij het niet meer wilde spelen. Justin probeerde wel te praten, maar het lukte niet heel erg goed.
“Het is heel erg verdrietig.” Zei Calum, terwijl hij even met zijn hand over de arm van Linn streek, om haar wat rustiger te krijgen. “Maar dat draait vast wel weer bij. Ze moeten verder en er zijn genoeg mensen die gek zijn op Justin.” Er waren genoeg mensen die een oogje op hem hadden en die zouden nu vast wel naar voren stappen.
“Kom we gaan verder kijken.” Calum wees naar de televisie, waar ze ineens heel wat matches uit te hebben gevogeld. Waaronder Paige en Jenna, waardoor het gezicht van Calum even vertrok. Hij kon op het moment ook niet iemand anders voorstellen bij wie ze dan wel zou passen.
Zo keken ze de twee laatste afleveringen nog af. De laatste match-up zat er aan te komen. Waardoor Amber moest kiezen tussen Justin en Remy. Ondanks dat Calum het niet meer had verwacht, koos ze voor Remy. Iets wat logisch was dan Justin, ondanks dat er wel iets tussen hen beiden was gebeurd.
“Oke dit is.” Naar dit moment hadden ze de hele dag naar toe gewerkt. Het moment dat ze zouden weten wie bij wie hoorden! En langzaam aan ging de lampen uit. Heel langzaam. Uiteindelijk hadden ze er zes, wat ook zo was geweest in de laatste aflevering. Daarna duurde het nog heel erg lang, maar uiteindelijk verschenen ook de laatste twee stralen, wat betekende dat alle matches nu bekend waren geworden. Daar was Calum best wel verbaasd om, maar ergens was het ook wel het meest logisch, in ieder geval voor de laatste zes.
“Wow. Nu voelt het echt leeg.” Mompelde Calum, terwijl hij de televisie uit had gezet. Hier hadden ze naar toegewerkt. Ze waren zo lang bezig geweest en nu hadden ze het antwoord. Iets wat hij nog steeds niet helemaal begreep, al was dat misschien ook wel de drank die nog door zijn hoofd heen trok.
Calum stond op van de bank en pakte Duke op. Het hondje moest naar buiten en daar was het nu wel even de tijd voor. Dan kon hij ook meteen nadenken over hetgeen wat er net was gebeurd. Linn bleef binnen zitten, ze had haar mobiel er bij gepakt en Calum wist zeker dat ze Justin aan het opzoeken was op Instragram om hem te kunnen DM’en.
Vanuit buiten kon Calum een gilletje horen, waardoor hij meteen naar binnen rende. Hij maakte zich best wel zorgen om Linn, omdat het gegil toch wel behoorlijk hard had geklonken.
“Wat is er?!” Vroeg Calum, hij kon niets aan Linn zijn. Het leek niet alsof er iets aan de hand was. Ze zat alleen maar naar haar mobiel te staren, waardoor Calum het helemaal niet meer snapte.
“Paige en Remy!” Calum bleef verbaasd naar Linn kijken omdat hij niet snapte waar ze het over had. Waarom ze precies had gegild.
“Je moet iets duidelijker zijn Linn!”
“Ze zijn samen! Ze zijn een stel! Kijk! Kijk! Kijk dan Cal!” Linn stak haar telefoon uit, zodat Calum er naar kon kijken. Omdat hij dichterbij was gekomen werd hij echter bijna in zijn gezicht gedrukt. Hij zag echter de foto van Paige en Remy samen en er onder stond een verhaaltje over hun relatie. Een relatie! Ze haddne echt een relatie.
“Yes!” Bracht Calum uit. Hij trok Linn omhoog en omhelsde haar even, daarna begon hij samen met haar rond te springen. Het was echt heel erg goed nieuws! Hij was heel erg verdrietig geweest dat ze geen match waren geweest en daardoor ook niet op zouden gaan bouwen. Iets wat ze wel hadden gedaan.
“We moeten Nay en Ash bellen!” Er was helemaal niets meer om verdrietig over te zijn. Bang voor te zijn. Paige en Remy waren bij elkaar, zoals Nay al wel aan had gegeven. Dat betekende ook dat zij en Ashton samen konden blijven! Daar was Calum echt hele erg blij mee.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn had wel verwacht dat Calum blij zou zijn met het nieuws dat Remy en Paige een stel waren, maar dat hij haar van de bank zou trekken om samen de kamer rond te springen, had ze niet zien aan komen. Ze was er echter lachend in mee gegaan, blij dat Calum door zoiets ontzettend blij kon worden. Jammer genoeg was dit het enige stel dat bij elkaar was van de show. Tot nu toe had Linn nergens anders gezien dat mensen bij hun perfect match waren gebleven, of dat ze de liefde in elkaar hadden gevonden. Dat mocht de pret echter niet drukken.
‘Ja, zij willen vast ook weten hoe het nu verder is gegaan!’ zei Linn enthousiast. Ze hadden een paar uur geleden nog naar Ashton en Naylene gebeld en toen hadden ze verteld over Paige en Remy, en hoe erg het wel niet was geweest dat ze geen match waren geweest, terwijl iedereen er eigenlijk wel zo over had gedacht. Naylene had toen hele wijze woorden gezegd, maar ze wilden vast wel weten hoe het nu dan ging! Linn in ieder geval wel, daarom had ze het opgezocht.
Linn en Calum gingen weer op de bank zitten en Calum pakte zijn telefoon, zodat hij Naylene kon bellen. Het duurde dit keer wat langer voordat er werd opgenomen. Toen er beeld verscheen, snapte Linn ook wel waarom. Naylene leek in bed te liggen, met Ashton naast zich. Al was het vooral Naylene die dit keer in beeld was. Linn hoorde Ashton wel iets vragen, maar ze verstond niet precies wat hij zei.
‘Het zijn Cal en Linn,’ antwoordde Naylene, waarna ze haar telefoon draaide, zodat ook Ashton in beeld kwam. Die lag met een ontbloot bovenlijf in bed, waardoor Linn moest giechelen. Wie weet hadden ze net wel iets heel leuks verstoord, maar dit was wel belangrijk nieuws en het moest juist gedeeld worden met Naylene en Ashton.
‘Ik kan niet geloven dat jullie nog overeind staan,’ zei Ashton. Linn drukte haar vinger tegen haar lippen. ‘Sssh, Calum moet iets vertellen en het is echt heel erg belangrijk.’
‘Nay, Nay! Je had gelijk!’ jubelde Calum, zonder in al teveel detail te treden over wat er nu aan de hand was. Linn zag dan ook dat zowel Ashton als Naylene elkaar even aankeken, waarna ze weer naar het scherm keken, wachtend op uitleg van één van hen.
‘Remy en Paige!’ legde Calum uit, omdat het stil bleef van Ashton en Naylene hun kant. ‘Ze waren geen perfect match op tv, maar wel in het echt! Ze zijn een stel! Dus je had gelijk, Nay!’
‘Naylene heeft altijd gelijk,’ zei Ashton, die Naylene tegen zijn borstkas aantrok en door haar rode haren aaide.
‘Oh, kan je dat nu wel zeggen?’ vroeg Naylene lachend aan hem. ‘Normaal moet ik je er altijd nog van overtuigen dat ik gelijk heb, in plaats van jij.’
‘Ik laat je er graag een beetje voor werken,’ zei Ashton, waarna hij haar een kus op haar voorhoofd gaf. Voor Linn was dit het kleffe gedoe wat ze eigenlijk niet hoefde te zien, maar Calum zat naast haar naar zijn telefoon te staren alsof dit het mooiste was wat hij ooit had gezien. Linn wist dan wel dat het door de drank kwam, maar het leek er op alsof Calum nog doller was op Naylene en Ashton samen, dan dat hij was op Duke.
‘I love you guys,’ verzuchtte hij vervolgens. Linn schudde haar hoofd en legde dat vervolgens tegen Calum zijn schouder, terwijl ze naar Naylene en Ashton keek. ‘Hij is echt heel blij nu.’
‘Ja!’ zei Calum. ‘Alles is weer goed. Remy en Paige, Nay en Ash.’ Linn kon zich niet herinneren dat het op het moment niet goed ging tussen Naylene en Ashton. Ze leken echt een goede relatie te hebben en Linn had al voor een langere tijd geen verhalen over ruzies of wat dan ook gehoord van Naylene, al was ze er ondertussen ook wel achter dat zij niet de eerste persoon was met wie die verhalen werden gedeeld. Als Ashton zich echter erg misdroeg, dan kreeg ze dat wel te horen.
‘Is het nu afgelopen?’ vroeg Naylene, waarop Linn knikte. ‘Ja, nu kunnen we het niet meer kijken! Het voelt echt leeg nu, toch Cal?’
Calum knikte op Linn haar woorden. Het was opeens helemaal voorbij. Ze hadden er heel wat uren naar gekeken en nu was het gewoon klaar. Dat voelde toch heel gek. ‘Maar we hebben Nay en Ash nog!’
‘Maar Nay en Ash zijn niet op tv,’ zei Linn lachend. ‘En ze doen niet zulke gekke dingen.’ Linn zag het in ieder geval nog niet gebeuren dat Naylene en Ashton samen zouden schuren. Vooral Naylene niet. Niet dat dat moest, als zij dat niet wilde was dat ook prima.
‘Misschien moeten jullie dan maar naar bed?’ stelde Naylene voor. ‘De roers uitslapen.’
‘Maar niet samen naar bed!’ mengde Ashton zich in het gesprek, waardoor Linn begon te lachen. Vervolgens schudde ze haar hoofd. ‘Oké, Ash.’
‘Ik meen het!’ zei Ashton, die de telefoon uit Naylene haar handen pakte en zich tot Calum richtte. Linn hoorde ondertussen al niet meer wat hij zei. Ze was gestopt met luisteren, aangezien ze wist dat Ashton zou gaan benadrukken dat het wel heel stom zou zijn als ze nu samen naar bed zouden gaan, of wat dan ook. Seks was wel het laatste waar ze behoefte aan had, dus een preek daarover van Ashton, was ook niet nodig.
‘En ik zeg alleen maar dat één van jullie best op de bank kan slapen. Dat is het verantwoordelijke ding om te doen,’ ving Linn nog op, maar Ashton was daarmee nog niet klaar. Daarom pakte ze haar telefoon en begon ze Naylene weer berichtjes te sturen.
‘Nay, doe het baby ding weer… Wat?!’ Ashton had zojuist het berichtje voorgelezen dat Linn had gestuurd, waardoor Linn moest lachen. ‘Linn, ik kan zien welke berichtjes je naar Naylene stuurt als ik haar telefoon vast heb!’
‘Oeps.’ Linn haalde haar schouders op en pakte de telefoon uit haar handen. ‘Dan kan ik maar beter ophangen. Zeg nog even gedag, Cal.’ Linn richtte de telefoon op Calum, die met een vertederd gezicht naar de telefoon zwaaide. ‘Love you guys!’
Ashton riep nog iets terug, maar dat ging verloren toen Linn het gesprek midden in de zin ophing. Ze legde Calum zijn telefoon weer aan de kant en kwam vervolgens overeind van de bank. ‘Kom, dan gaan we naar bed.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Normaal gesproken had Naylene niet veel met haar verjaardag. Er waren jaren geweest waar ze de hele dag door had gebracht op kantoor door had gebracht. Iets wat ze dit jaar waarschijnlijk weer had gedaan, als Ashton niet al ver van te voren aan had gegeven dat hij haar verjaardag met haar door had willen brengen. Dat Naylene er mee in had gestemd was één ding, de reis die ze had gemaakt, was er bij gekomen.
De band had voor de promotie van hun nieuwe nummer, naar New York moeten reizen. De dag zelf had bestaan uit veel reizen, van het ene radiostation, naar het andere. Omdat Ashton haar er een paar keer om had gevraagd, had Naylene besloten om mee te gaan naar de verschillende plaatsen. Ze had geluisterd naar een paar van de interviews. Zelfs wist ze niet veel van muziek, maar het nieuwe nummer lag haar goed in de oren. Ze had gemerkt hoe enthousiast Ashton er over was geweest, hoe tros. Dit was de eerste keer dat ze het hele proces had mee kunnen maken, iets waar Ashton graag met haar over had gesproken, zoals hij vandaag ook had gedaan.
Naylene had niet verwacht dat Ashton nog de energie had gehad om na de hele dag aan interviews, in de avond nog iets te doen. Dat was iets wat ze ook niet erg had gevonden. Toch had ze ook beter moeten weten. Ze kende Ashton. Het was een man die onvermoeibaar leek. Iemand met eindeloze energie. Hij was echter ook iemand die over daardoor snel over zijn eigen drempel heen ging. Ondanks dat ze een paar keer aan had gegeven dat ze ook in hun hotelkamer hadden kunnen blijven, om daar roomservice te bestellen, had Ashton er op gestaan.
Redelijk opgedoft, waren ze dan ook met z’n tweeën op pad gegaan. Nu Naylene zich mee had laten leiden naar een restaurant met een prachtig uitzicht over Manhattan, had ze daar zeker geen spijt van. Ze zaten midden in het financiële hart van New York, waar Naylene al vaak genoeg was geweest. Op deze manier had ze het echter nog nooit gezien. Vanaf de zestigse verdieping van het restaurant was de verlichtte stad onder hen prachtig te zien. Zeker door hun plaats aan het raam.
“Ik ben blij dat je me aan hebt gegeven wat ik aan moest, want anders waren we echt underdressed geweest.” midden in de een zakengebied was het meer dan normaal dat er veel zakenmensen aan het eten waren met hun relaties. Voor een date was het echter ook niet verkeerd, zeker niet als het voor haar verjaardag was.
“Je had er hoe dan ook geweldig uitgezien.” De zelfvoldane grijns op het gezicht van Ashton zei genoeg. Naylene was blij dat ze zich hier mee naar toe had laten slepen, want ondanks dat het voor haarzelf niet hoefde, kon ze aan Ashton zien dat hij dit geweldig vond. Om dat gezicht op haar verjaardag te zien was voor hara al genoeg.
“Je bent soms echt een slijmbal, maar vandaag laat ik het toe.”
“Doe je dat niet altijd.” Naylene lachte zachtjes, al moest ze ergens wel haar best doen om hem onder de tafel niet een zachte trap te geven. Dat verdiende hij ergens wel.
“Het is hier echt prachtig Ash.” Naylene staarde naar buiten, alleen het uitzicht was het waard om hier te eten. Ze verwachtte echter dat ze straks een menu voor haar neus zou krijgen waar ze beiden niet heel erg vol van zouden raken. Uiteindelijk ging het daar ook niet om, het ging om de tijd die ze samen hadden.
Beiden hadden ze al een glas whisky gekregen, die ze vast eerst zouden opdrinken voordat ze de kaart zouden krijgen. Meer tijd om samen door te brengen, dacht Naylene. Ze hield er van om met Ashton te praten, zeker op momenten als deze. Ze waren hier misschien met genoeg mensen, maar de enige die er echt toe deed was Ashton. Zijn mening, de woorden die hij uit kon spreken. Nu ze hem steeds beter leerde kennen, zeker binnen een relatie, interesseerde het haar steeds meer en meer.
“Ik vond het echt bijzonder een keer te zien hoe dit soort dagen er aan toe gaan.” Dit was de eerste keer dat Naylene er in mee was genomen. Ze had al wel eens kennis gemaakt met mensen die foto’s van Ashton had willen maken. Ze had concerten gezien. Vandaag was echter anders geweest. Ze had Ashton, samen met zijn vrienden, horen praten over de muziek die ze hadden gemaakt. Hoe trots ze er op waren geweest. Zoiets was bijzonder. Het was iets wat ze maanden lang stil hadden moeten houden, maar nu was het er uit.
“En ik kan aan je zien dat het je goed doet. Alsof je een hele tijd je adem in hebt gehouden en dat je nu weer goed in en uit kan ademen.” Zo was het als ze naar Ashton keek. Hij had kunnen spreken over hun nieuwe project. Met zoveel trots, dat Naylene vanzelf ook een beetje trots over had genomen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld