Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. Deadly

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak zette een paar stappen achteruit toen hij geraakt werd. Waarom rende ze niet?! Dit was haar kans!
Hij merkte dat de wachters haar niet doodden. Goed. Als zij niet wou rennen, zou hij het wel doen. Hij pakte Akatsumi en zette een sprint richting buiten. Als ze maar buiten waren, daar had hij meer ruimte.

Miyuki zette nog een paar stappen achteruit en haar blik viel op de levenloze koning. Stil liep ze naar hem toe en voelde zijn hals. Hij was echt dood, de koning was dood, dat was waarvoor ze hier gekomen waren. Snel liep ze weer naar de rest en zag hoe de wachter Akatsumi pakte en weg rende.

Account verwijderd

schreef:
Toen hij haar vastpakte beet Akatsumi nog harder op haar lip. "Hak, we moeten hier zo snel mogelijk weg.. Je bent gewond.." fluisterde ze onder het rennen door. De wachters renden achter hun aan, alleen Hiro en Miyuki bleven achter. "Hak.. W-waarom geef ik me niet gewoon over? Dan.. Dan kan jij gaan.." mompelde ze en dacht aan haar vader. Hoe hij altijd voor haar had gezorgd, hoe hij had gekeken naar haar toen ze bezig was met haar outfit vandaag.. Opnieuw begon ze weer te snikken.

Hiro bleef achter met Miyuki en zuchtte zachtjes. Hij sloeg zijn arm om haar schouder. "Hoe gaat het met je, Miy?" Nog even en hij was koning. Hij moest nog wat regelen met de andere stammen en zorgen dat hij hun stemmen voor zou krijgen. Net doen alsof hij van niets wist, dat moest hij.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak zette haar neer en pakte haar hand vast. 'Luister, ik laat je niet achter, ze zullen je doden, ik heb je vader gezworen op je te letten,' hij zou de koning niet teleurstellen, dat was het minste wat hij kon doen. Bovendien zou hij het gewoon niet kunnen, hij kon haar niet achterlaten hier. Hij draaide zich naar de stoet wachters die op hem af kwamen rennen pakte zijn wapen stevig was.

Miyuki pakte zijn arm vast.
'Wat nu, Hiro?' Wat als ze zouden ontsnappen? Ze wisten de waarheid. Als Hiro koning was zouden ze niets meer kunnen, maar zolang hij nog gewoon Hiro was, nu konden ze het nog aan iedereen vertellen. 'Ze vond je echt heel leuk, mm?' Miyuki keek Hiro even aan.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi stond achter hem en keek langs hem heen naar de wachters. Ze wist dat Hak bekend stond als 'Thunder Beast' en dat hij deze wachters zou aankunnen, maar toch. Ze was bezorgd over hem, wat als Hiro gif had gebruikt op zijn zwaard? Nee, dat had hij niet gedaan anders dan was Hak zo neergevallen. Ze legde haar hoofd tegen zijn rug aan en snikte zachtjes. Ze wilde hem niet in gevaar brengen.

Hiro keek Miyuki aan. ''Hm, als ze ontsnappen vinden we ze wel weer. Dat is niet moeilijk, Miyuki..'' Toen ze een rake opmerking maakte over Akatsumi lachte hij zacht. ''Kom op, ben je jaloers? Je weet dat ik van jou hou..'' Hij trok haar aan haar arm tegen zich aan.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak haalde zijn hand naar zijn borst toen nadat de wachters op de grond lagen. Er was geen tijd, ze moesten gaan, nu.
'Kom,' zei hij tegen Akatsumi. 'Het zal niet lang duren voordat..' Hij maakte zijn zin niet af, het kon haar bezorgd maken, voor zover ze dat nog niet was.

Miyuki was niet dom, ze had de verhalen over Hiro en Akatsumi ook wel gehoord. En ze wist niet welke ze ervan moest geloven.
Miyuki knikte even en haalde diep adem. 'Laten we de koning daar gewoon liggen?' Vroeg ze, om van onderwerp te veranderen.

Account verwijderd

schreef:
''Het zal niet lang duren voordat, wat?'' Ze liet zijn hand los en keek naar hem, naar de wond. Even legde ze haar eigen hand op zijn hand en keek hem aan. ''Hak, vertel het me. Wat is er? Is het gif? Misschien heb ik nog wel wat..'' Ze zocht in de zakken van haar jurk. Haar vader wilde altijd dat ze verband ect. mee had voor als er iets gebeurde. Oh god, wat zou er met Hak gebeuren als ze het niet kon vinden? Ze begon al te trillen. Ze wilde Hak niet kwijt.

Hiro keek haar aan en zuchtte. ''Nee, we moeten hem verplaatsen. Anders zien de andere wachters het ook, niet iedereen weet ervan..'' mompelde hij en drukte snel een kus op haar lippen, voordat hij haar weer los liet. Hij liep naar het lijk van de koning en glimlachte lichtjes. Dit verdiende hij.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak keek haar even aan. 'Nee, nee we moeten gaan,' Hak wist niet of er nog meer wachters waren, maar hij kon beter het zekere voor het onzekere nemen. Hij draaide zich om en begon richting de trap te lopen.

Miyuki rilde toen hij het woord "we" gebruikte. Ze had zich er nog niet mentaal op voorbereid een lichaam te verplaatsen. Er lag aardig wat bloed op de grond en er was een vaas in duizend stukjes op de grond gevallen. Langzaam begon ze met haar voet de scherven naar elkaar te schuiven.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi rende achter hem aan en pakte zijn arm. ''Wachter Son, we zorgen eerst voor jou. Dit is een bevel en geen verzoek..'' Ze keek hem bezorgd aan en ging nog een keer met haar handen in haar zakken. ''Hier.'' Het waren helende bladeren van de boom die alleen in de tuin van het paleis groeiden. Het begon nu te regenen. ''Hier, hou het erop..'' Ze ging met zijn hand onder zijn shirt en drukte de bladeren op de wond. ''We zorgen eerst voor jou, Hak. Daarna gaan we verder, ik wil jou niet kwijt..'' mompelde ze.

''Niet de vaas Miyuki, de koning..'' Hiro rolde zijn ogen en pakte de koning zijn armen. ''Pak jij zijn voeten vast? Dan brengen we hem naar de tuin van het paleis. Misschien kunnen we hem nog begraven, onder die boom?'' Het was een goed voorstel al zei hij het zelf.

Interieure
Straatmuzikant

interieure schreef:
hh

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak voelde het stekende, maar vervolgens verzachtende gevoel van de bladeren. Hij wou ook Akatsumi niet kwijt, dus ze moesten ze gaan. Hoe lang zou het duren voordat het gif zich zou verspreiden? Hiro had het ook op de koning gebruikt, maar zover Hiro wist was hij dood gebloed, en niet gestorven aan het gif.

Miyuki keek onsmakelijk naar het levenloze lichaam. Ze kreunde en pakte voorzichtig de voeten van de man vast. Miyuki was niet het sterkste meisje en de koning was zwaar voor haar. Ze merkte dan ook dat Hiro het grootste deel van zijn gewicht droeg.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi pakte zijn hand en legde die op de plek waar ze de bladeren had gedrukt. ''Kom Hak, we gaan nu..'' mompelde ze en keek naar de lucht. Het zou nog lang duren voordat de regen stopte, ze waren al helemaal doorweekt. Akatsumi pakte Haks hand en liep verder met hem het bos in. Daar zouden ze wel veilig zijn toch? Overigens was dit vast waar Hak op doelde. Ze ging tegen een boom aanzitten en hield haar hoofd in haar handen. Er ging nu van alles door haar heen. Haar vader, Hak, Hiro..

Hiro liep met Miyuki en het lichaam van de koning de tuin in. ''We doen dat straks wel, eerst even binnen wachten totdat dit klote weer opgeklaard is..'' Hij pakte Miyukis hand en leidde haar naar binnen. ''Miyuki, alles komt goed. Ik weet dat je het niet fijn vindt met dat lijk, ik doe het wel.''

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak knikte, eindelijk. Toen ze wat dieper het bos in waren zocht Hak een beschutte plek, waar er niet zo veel regen viel. Hij keek even naar Akatsumi en besefde dat ze zoiets nog nooit had meegemaakt, dat vluchten totaal nieuw voor haar was. Nu had Hak ook nog nooit hoeven vluchten voor zo iets, maar hij had was wel vaker het bos in geweest.
'Het spijt me, Akatsumi,' hij had nog geen tijd gehad dat te zeggen.

Miyuki keek hem even aan. Ze wou wel helpen, graag zelfs, maar toch knikte ze. 'Als er nog iets anders is dat ik kan doen..' Ze wrong de regen uit haar haar en nam toen even de tijd om rond te kijken. Het was zo groot, Miyuki kon het zich niet voorstellen dat deze mensen zo leefde, ze had genoeg mensen gezien die niet eens het geld hadden om genoeg eten te kopen.

Account verwijderd

schreef:
Akatsumi zei niets toen hij dat zei en snikte zachtjes. Ze moest denken aan alles, aan vroeger. Het was altijd Hiro voor haar geweest, hij was het tegenovergestelde van wat hij nu is. Hij troostte haar altijd.. En nu, nu vermoordde hij haar vader. Haar vader was altijd aardig voor hem geweest, toch? Hadden ze soms een meningsverschil gehad? Nee, waarom zou hij hem dan willen vermoorden? Ook wilde Hiro haar vermoorden.. Even tilde ze haar hoofd omhoog en keek ze in Haks gezicht met betraande ogen. Hij kon er niets aan doen, ook hij had het niet door. Hij had haar beschermd. Anders was ze zeker weten dood geweest. ''Hak, je.. J-je shirt..'' Je kon precies zien waar hij geraakt was door de bloedplek. Langzaam stond ze op en liep naar hem toe. ''Ga zitten, Hak.. Je.. Je ziet er vreselijk uit.''

''Ik weet wel wat je nu kan doen, Miyuki..'' Hij trok haar naar zich toe en begon haar te kussen. Hiro wist dat ze jaloers was op Akatsumi, dat hij zoveel tijd met haar had doorgebracht. Nou, dat maakte hem niets uit. Hiro voelde alleen wat voor Miyuki toch? Ja. Zijn hand rustte op haar rug en hij liet deze naar haar onderrug glijden.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Hak zag duidelijk dat ze ermee zat, en hij begreep het, hij had ook geschokt geweest toen hij Hiro had gezien. Hij had nooit gedacht dat hij in staat was tot zo iets verschrikelijks. Hij had de koning vermoord, en was in staat Akatsumi te doden.
Hak ging zitten toen ze dat zei en keek naar zijn shirt. Een grote rode vlek bedekte zijn borst, zo erg was het toch niet? Hij zuchtte diep en haalde de bladeren weg.

Miyuki legde haar hand in Hiro zijn nek. Het was fijn hem weer te voelen. Ze liet haar hand zacht onder zijn shirt glijden. Ze had hem gemist, en dat merkte ze nu pas.

Account verwijderd

schreef:
''Ik beveel je je shirt uit te doen, Hak.'' mompelde Akatsumi en zocht in de zakken van haar jurk. Ze haalde alles eruit wat ze bij zich had, verband, jodium, pleisters. Vanaf dit moment zou ze van alles doen om Hak te helpen, hij had haar geholpen. Hij was haar vriend. ''Bedankt voor het redden, Hak. Als je dat niet had gedaan dan.. Dan..'' Ze sloeg haar ogen neer en beet op haar lip. Niet aan denken, niet aan denken. Wanneer ze aan haar vader dacht en aan Hiro kon ze wel weer huilen.

Hiro zoende Miyuki en hij genoot er heel erg van. Hij genoot er altijd van wanneer hij Miyuki zoende. Zijn handen gleden nu weer naar voren en onder haar shirtje. Zacht drukte hij haar tegen de muur aan. Oh Miyuki, dit was zo'n goede afleiding voor nu.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld