Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Halloween ORPG met Dalliance

Account verwijderd

schreef:
-sorry was eten-
Hunter
Hunter grinnikte en plofte op de bank. Ze trok de deken op tot aan haar kin en schoof heen en weer tot ze lekker zat. Toen ze naar Fabian keek zag ze zijn normaal harde grijze ogen zacht worden. Hij had net de film erin gedaan en ze klopte naast zich op de bank. "Komop, je laat me toch niet alleen zitten hier?" zei ze met een knipoog. Toen Fabian naast haar kwam zitten kroop ze tegen hem aan. "Haal je niks in je hoofd schat, ik vind alleen dat we na vanavond wel een beetje comfort hebben verdient." glimlachte ze en legde haar hoofd op zijn schouder en trok de deken ook over hem heen om vervolgens naar zijn hand te zoeken en er een kneepje in te geven. Ze kon merken dat hij verbaast was en lachte. "Serieus babe, ik ben die Hunter niet meer, dat was 2 jaar geleden. Trouwens.. ik zag dat je die foto nogsteeds hebt.."

Noah
"Ik heb hier echt geen zin in..." mompelde Noah. "Ik kan echt niet wachten tot Halloween voorbij is." Hij strompelde naar het raam, deed hem op slot en deed de gordijnen dicht. Dit deed hij bij de andere ramen ook en ging vervolgens op de bank zitten en sloot zijn ogen. "Zoveel drama gehad vandaag... het is slopend.." Raar genoeg voelde hij zich zekerder worden als hij bij Patricia was. Waarschijnlijk omdat zij hem behandelde als een gelijke, alsof hij niet een of andere kakkerlak was die haar irriteerde en dat beviel hem wel.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Fabian
'Het is een mooie foto.' zei Fabian schouderophalend. 'Je lachte er leuk op, normaal lach je niet zo veel.' Hij dacht geen seconde dat Hunter meer dan vrienden wilde zijn, ze hadden al heel lang een goede band, en zoiets zou het alleen maar verpesten. Hij trok zijn benen op zodat zijn voeten ook onder de deken kwamen, en startte de film. 'Zoals je vroeg, heb ik geen horror gekozen.' Hij keek naar haar wond en zag die er niet beter op was geworden. 'Mijn rugzak!' riep hij plotseling.

Patricia
'Ik heb Halloween altijd leuk gevonden, jammer dat ik nu voor mijn leven ben getraumatiseerd.' zei Patricia, en ze grinnikte. Het was raar om te lachen als je bedacht dat ze nog geen uur geleden aangevallen werden door iets wat nog het meest leek op een geest. Haar hele lichaam voelde moe aan, en ze had het gevoel dat ze een marathon had gelopen. 'Ik ben kapot, ik ga even liggen hoor.'

Account verwijderd

schreef:
Hunter
Ookal wilde ze niet meer zijn dan vrienden, Hunter voelde toch een steek door haar hart gaan toen Fabian zo duidelijk maakte dat hij dat ook wilde, alleen vrienden zijn. Ze haalde diep adem en blies een haarlok uit haar gezicht. "Je rugzak? Zat die niet bij je scooter?" vroeg ze terwijl ze het stiekem ijskoud kreeg. Toen hij zijn hoofd schudden tilde ze haar hoofd op. "Shit dan moet die nog bij dat huis liggen.. We gaan hem morgen wel halen oke?" Toen kroop ze weer tegen hem aan, om de een of andere manier voelde ze zich heel veilig bij hem. Een uurtje later stonden de tranen van het lachen op haar wangen. Ze veegde ze weg en zette de film op pauze. "Ik ga even wat drinken halen, ben zo terug." Ze was de hele avond hem al aan het plagen en besloot het nog een stapje verder te nemen. Ze drukte een zacht kusje op zijn wang en trippelde toen naar de keuken. Even later kwam ze terug met een glas water voor zichzelf en een blikje cola voor Fabian.

Noah
Hij knikte, dat over Halloween klopte helemaal. "Ja ik denk dat het een goed idee is om te gaan slapen." zei hij. Eigenlijk was hij helemaal kapot. Alle spanning van de afgelopen uren was hem een beetje te veel geworden en de kamer tolde om hem heen. Hij schoof een beetje op en ging liggen. Zodra zijn hoofd het kussen raakte sloot hij zijn ogen en viel diep in slaap zonder nog een woord te kunnen zeggen.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
sinds wanneer kan Hunter gedachten lezen?

Fabian
Fabian kreeg het warm toen Hunter haar lippen tegen zijn wang drukte, en bleef zich voorhouden dat dat was wat vrienden nou eenmaal deden. 'Bedankt,' zei hij toen Hunter hem cola gaf. 'Ik heb totaal geen zin om morgen terug te gaan.' Maar hij wist dat het moest, omdat er dierbare spullen in zijn rugzak zaten. 'We gaan met z'n tweeën, we hoeven de rest niet in gevaar te brengen.' Hij nam een slok cola, en keek verder naar de film. Alle nare gedachten verdwenen, vandaar dat hij ook met tegenzin de tv uitzette toen de film afgelopen was.

Patricia
Patricia glimlachte toen ze Noah zag slapen, en besloot zelf ook maar te gaan liggen. Ook zij viel vrijwel meteen in slaap, maar het was een onrustige slaap. Ze werd constant geplaagd door afschuwelijke dromen, en de volgende ochtend werd ze klam van het zweet wakker. Stralen zonlicht braken door de kieren van de gordijnen, en op een klok aan de muur zag ze dat het negen uur was. Toen Noah ook wakker werd had ze ontbijt gemaakt. 'Mijn ouders slapen allebei nog. Het is best vroeg.'

Account verwijderd

schreef:
kan ze niet, ze is goed in mensen lezen

Hunter
"Nou.. ik denk dat ik maar eens ga slapen.." mompelde Hunter. Met tegenzin liet ze Fabian's hand los en toen ze van hem wegschoof miste ze zijn warmte gelijk. Toch vermande ze zich en kroop in plaats van tegen hem aan lekker onder de deken en legde haar hoofd op het kussen. Ze zuchtte diep en keek naar Fabian die ondertussen op zijn matras was gaan liggen. Ze sloot haar ogen en viel binnen een paar seconden in slaap. Het leek maar een paar minuten, maar toen ze haar ogen open deed straalde zonlicht de kamer in. Toen realiseerde ze zich dat ze niet meer op de bank lag. Het nam haar een seconde om het te realiseren, maar toen ze zich om wilde draaien hoorde ze Fabian achter zich kreunen en haar vervolgens dichter tegen zich aan te trekken. Hij was overduidelijk nog in slaap dus liet ze hem maar. Ze tilde haar hoofd op en keek over haar schouder naar hem. Zo slapend met een straal zonlicht op zijn gezicht leek hij iets jonger en zag hij er eigenlijk heel zacht en lief uit. Ze glimlachte en legde haar hoofd weer op het kussen wat ze blijkbaar in haar slaap met zich mee had getrokken. Toen viel ze weer in slaap. Toen ze vervolgens weer wakker werd lag ze met haar gezicht tegen Fabians borst gedrukt. Ze kreunde en rekte zich uit en toen ze haar blik op zijn gezicht richtte zag ze dat hij al wakker is. "Profiteren van een slapende vrouw is niet aardig." grinnikte ze.

Noah
Toen hij de volgende ochtend wakker werd had hij het heel erg koud. In zijn slaap had hij de deken weggegooid en zijn vest en shirt uitgetrokken. Dus nu lag hij topless op het koude luchtbed. Toen kwam Patricia de kamer in, blijkbaar om te kijken of hij al wakker was. Hij stond langzaam op en liep naar haar toe. Ze zag er vermoeid uit en hij glimlachte. Zo met haar haar door de war en gekreukelde kleren zag ze er best sexy uit. vervolgens gaf hij zichzelf in gedachten een enorme klap voor zijn kop. Patricia was ook maar een vriendin, een van de weinige die hij had. Hij schoof aan tafel en nam een hap uit een toost.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Fabian
'Don't flatter yourself, ik wilde je gewoon niet wakker maken. Jij bent degene die mijn lichaam een goed kussen vindt.' Fabian kwam geeuwend overeind. 'Nou, laten we eerst ontbijten. We kunnen niet met geesten vechten op een lege maag.' Met tegenzin stapte hij uit het comfortabele warme bed en liep naar de keuken. Daar pakte hij een pan en zette die op het vuur. 'Eitje?' Op de koelkast was een briefje geplakt, waarop in zijn moeders handschrift geschreven stond dat zij en Fabians vader de hele dag weg waren.

Patricia
Patricia glimlachte flauwtjes terug en schoof een bord voor Noah. Ze wreef in haar ogen en begon zwijgend aan haar ontbijt. 'Ben je te goed voor een shirt?' vroeg ze grijnzend met een blik op zijn bovenlichaam. Haar gedachten dwaalden terug naar de vorige avond, en er ontstond kippenvel op haar armen, ook al was het snikheet.

Account verwijderd

schreef:
Hunter
Ze kreunde en schudde haar hoofd. "Het laatste wat ik nu moet doen is een eitje eten." riep ze naar hem. Vervolgens rolde ze om en grinnikte. Ze merkte heus wel dat hij zijn best deed om haar zo ver mogelijk weg te houden van hem, dat haar aanwezigheid hem ongemakkelijk maakte en ze vond het leuk om hem daarmee te pesten. Langzaam stond ze op en terwijl hij een eitje aan het bakken was gingen ze achter hem staan en sloeg haar armen om zijn middel. "Dusss wat gaan we doen vandaag behalve je rugzak ophalen?" mompelde ze toen met haar gezicht tegen zijn shirt gedrukt, "We kunnen nog een film kijken?" fluisterde ze in zijn oor terwijl ze op haar tenen ging staan. Ze grinnikte en liet hem los. Uit de koelkast haalde ze een kan met water en schonk een glas voor zichzelf in waarna ze de tafel dekte.

Noah
Hij grinnikte en schudde zijn hoofd. "Ik eh.. denk dat die ergens beland is maar heb geen idee waar, ik zal hem zo wel zoeken." Vervolgens stond hij op en spande zijn buikspieren aan. "Vind je mijn sixpack niet mooi dan?" grijnsde hij. Hij voelde zijn zelfvertrouwen steeds beter worden als hij rond Patricia was. Omdat hij altijd het verlegen jongetje was geweest had hij al zijn vrije tijd in de sportschool doorgebracht en daardoor had hij ook daadwerkelijk een sixpack.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Fabian
'Wow, ooit gehoord van personal space?' Fabian nam plaats aan tafel met een bord ei voor zichzelf. 'We zien wel wat we nog meer doen, mijn eerste prioriteit is levend uit dat huis komen.' Hij voelde er wel wat voor om het zorgwekkende bezoekje uit te stellen, maar hij wilde het het liefst overdag doen. Om een of andere reden waren dingen in het zonlicht minder eng. 'Ik stink als een gek, ik ga me omkleden.' Op zijn kamer trok hij een schoon vest aan. Zijn blik viel op de foto waar Hunter het de vorige dag over had en hij lachte; voordat die foto werd gemaakt had hij slagroom op Hunters gezicht gesmeerd, en op dat moment was ze op zijn rug gesprongen. Hij vroeg zich af of Hunter zojuist met hem flirtte, maar dat zou vreemd zijn, aangezien het duidelijk was dat ze alleen vrienden wilden zijn.

Patricia
'Prachtig,' zei ze lachend. Ze voelde zich ontspannen, en blij dat ze nooit meer een stap in dat huis hoefde te zetten. Toen ze ophield met lachen voelde ze zich echter heel treurig, alsof er een knop was omgeschakeld in haar hoofd. Even sloot ze haar ogen en zuchtte diep. Toen ze haar ogen weer opendeed keek ze recht in die van Noah. 'Eh, sorry. Ik voelde me even niet goed, dat is alles.'

Account verwijderd

schreef:
Hunter
Toen ze alleen in de keuken zat keek ze even om zich heen. Ze wist niet precies wat hij nou verwachtte wat zij zou doen. Toen stond ze op en ruimde de tafel af. Vervolgens liep ze naar boven naar Fabians slaapkamer waar ze gister haar kleren neer had gelegd. Ze lette niet op of hij in zijn kamer was of niet en trok het shirt wat ze van hem geleend had uit. Toen keek ze pas om zich heen en zag Fabian voor haar bij de kast staan. In een paar seconden kleurde haar gezicht knalrood en snel hield ze het shirt voor haar borst. "Ehm.. sorry.." mompelde ze. Snel greep ze haar kleren van de stoel en rende naar de badkamer. Daar trok ze haar kleren aan en gooide wat koud water in haar gezicht om af te koelen. Oke, dat was echt NIET de bedoeling geweest. Een koude rilling liep over haar rug als ze terug dacht aan de blik op Fabians gezicht. Ze kon die blik niet precies thuis brengen maar het lag ergens tussen afschuw en vermaak. Ze kon zichzelf wel slaan. Hij had gezegd dat hij naar boven ging om zich op te frissen, waar had ze anders verwacht dat hij zou zijn? Snel trok ze haar broek en bh aan, maar toen ze haar shirt bekeek zag ze dat die een aantal scheuren erin had zitten en vreselijke vlekken. Dus keek ze even aan de waslijn achter haar en pakte daar een hemd van Fabian vanaf. Als ze die even aan kon zou ze zodra ze thuis kwam wel weer een eigen shirt aan trekken. Maar no way dat ze dat kapotte ding nog aan trok. Vervolgens opende ze de badkamerdeur langzaam en liep Fabians kamer weer in met haar blik op de grond gericht. Fabian stond nogsteeds bij de kast. Ze richtte haar blik op en beet op haar lip terwijl ze zich echt enorm schaamde.

Noah
Patricia leek opeens even niet goed te worden en Noah sprong overeind om haar te helpen. "Kom, ga even zitten." zei hij bezorgd. Vervolgens liep hij naar de woonkamer terug en greep zijn shirt van onder een kussen vandaan. Toen rende hij bijna terug naar de keuken waar Patricia nogsteeds op de stoel zat, en ze leek met het moment witter te worden. Snel pakte hij een glas water en gaf dat aan haar. "Rustig opdrinken, " zei hij "Anders krijg je er nog hoofdpijn van." Hij grinnikte en hurkte voor haar. Vervolgens liet hij zijn hand heen en weer glijden over haar bovenbeen. "Gaat het weer een beetje?"

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Fabian
Fabian pakte een schoon paar sokken uit de kast toen de deur openging en kwam Hunter zacht neuriënd de kamer binnen. Ze zag hem blijkbaar niet, want ze begon zich uit te kleden met haar rug naar hem toe. Toen ze zich omdraaide en Fabian zag sperde ze haar ogen wijd open van schrik. Verontschuldigend rende ze de kamer weer uit terwijl Fabian verbaasd, maar ook geamuseerd, haar nakeek. Het was behoorlijk stom van haar om zomaar zijn slaapkamer binnen te stormen. Toen hij zich helemaal aangekleed had kwam Hunter binnen, met de uitstraling van iemand die zich behoorlijk schaamt. 'Ik heb niks gezien hoor, maak je maar geen zorgen.' zei Fabian terwijl hij moeite deed niet te lachen. 'Trouwens, dat shirt is veel te groot voor jou.'

Patricia
Noah ging bezorgd met zijn hand over Patricia's bovenbeen, waardoor ze lichtjes huiverde. Ze vond het niet echt prettig dat iemand daar zat, zeker een jongen moest van haar bovenbeen afblijven. Al bedoelde Noah het natuurlijk goed. Ze tilde het glas op en nam een klein slokje. Het begon licht te worden in haar hoofd; ze hoorde een raar gesuis in haar oren en er verschenen zwarte vlekken voor haar ogen. 'Nee, het gaat niet. Het is alsof ik ieder moment kan flauwvallen.' Het glas leek wel een kilo te wegen, dus zette ze het vlug op tafel, bang dat ze het zou laten vallen. 'Het komt door dat huis.' fluisterde ze. Het leek vergezocht, maar ze wist dat het zo was.

Account verwijderd

schreef:
Hunter
She beet op haar lip en haalde haar schouders op. "Mijn shirt is helemaal kapot, ik moet toch iets aan. Je krijgt het terug zodra ik thuis geweest ben." Vervolgens draaide ze zich om en liep met haar blik gericht op de grond de kamer weer uit. Ze had zich nog nooit zo dom gevoeld. Ze rende de trap af en trok haar schoenen aan. Toen Fabian beneden kwam had ze haar spullen al bij elkaar gepakt en haar tas over haar schouder gehangen. "Ik eh, zie je later wel weer." mompelde ze. "Ik loop wel naar huis, doe geen moeite." Ze liep naar de deur, maar die was nog op slot. Ze rukte er een paar keer aan en leunde toen met haar voorhoofd tegen het glas. "Damnit..." mompelde ze terwijl ze tranen in haar ogen voelde opkomen. Ze moest hier weg, weg van Fabian en weg van de veiligheid de hij haar bood. Ze draaide zich om en liep zo snel ze kon naar de achterdeur. Deze ging wel open en ze stormde naar buiten en door de poort weg. Toen ze bijna de straat uit was ging ze langzamer lopen en liet haar tranen op de vrije loop. Al twee jaar vocht ze tegen haar gevoelens voor Fabian, en net toen ze weg leken te zijn gebeurde zoiets en alles kwam met een knal weer terug. Ze haalde diep adem en schopte tegen een boom.

Noah
Het duurde niet lang meer en toen viel Patricia echt flauw. Hij kon nog net een hand achter haar hoofd leggen voor die helemaal naar achter viel. Voorzichtig tilde hij haar op en legde haar op de bank. Vervolgens ging hij op het luchtbed ernaast zitten en wist verder niet wat hij moest doen.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Fabian
Stomverbaasd keek Fabian toe hoe Hunter zich door de achterdeur naar buiten haastte. In zijn ogen was ze altijd sterk, stoer en soms een beetje grof, maar vandaag gedroeg ze zich erg raar. Hij behandelde haar eigenlijk altijd een beetje als een jongen, alsof ze gewoon een van zijn vrienden was, daarom kwam deze actie extra raar over. Hij bleef even roerloos staan, maar bedacht toen dat hij zijn rugzak moest halen. Met tegenzin volgde hij Hunter naar buiten, waar hij op zijn scooter stapte en zo langzaam mogelijk naar het huis reed, terwijl hij bedacht waar hij zijn tas had gelaten. Toen hij van zijn scooter afstapte wenste hij dat er iemand bij hem was, maar aangezien Hunter was weggelopen, en hij de rest liever niet zou meenemen stond hij er nu helemaal alleen voor. Nijdig gooide hij de deur open en ging naar de gang. Daar keek hij eerst in de eetkamer, en zag tot zijn immense opluchting dat zijn tas daar lag. Voorzichtig stak hij de kamer open, pakte de tas en holde daarna naar buiten. Toen hij op de gang stond draaide hij naar rechts om naar de hal te lopen, maar de hal leek veranderd. Hij was veel langer, en het leek alsof de deur naar de hal kilometers van hem was verwijderd. Angstig keek hij achter zich en zag dat de gang daar ook magisch verlengd was.

Patricia
Toen Patricia bij bewustzijn kwam deed ze haar ogen niet gelijk open. Haar hoofd bonkte, en het was bloedheet. Ze vloekte en kwam langzaam overeind. 'Oh nee, Noah het spijt me.' kreunde ze toen ze hem zag zitten op het luchtbed. Ze liet zich lachend weer vallen op de bank, maar kwam toen gillend overeind; ze had iets kouds gevoeld in haar nek.

Account verwijderd

schreef:

Hunter
Eenmaal thuis stormde ze gelijk naar haar huis. In haar kamer trok ze het shirt uit en smeet het op de grond. Even had ze zin om erop te gaan stampen, maar dat shirt kon er toch ook niks aan doen. Ze liep naar de badkamer en nam een snelle koude douche. Vervolgens trok ze een strak jurkje aan, een leren jasje erover en sleehakken eronder. Ze had die middag afgesproken met iemand die ze een paar jaar terug had ontmoet vlak nadat het haar duidelijk was geworden dat Fabian haar nooit als meer zou zien dan een vriendin. Ever since is ze met hem uit blijven gaan, al hebben ze er nooit echt een label aan gehangen. Toen ze op haar mobiel keek zag ze dat Noah haar had geappt dat hij de nacht bij Patricia zou doorbrengen. Ze grinnikte, dat moest ook een keer gebeuren. Voor haar was het duidelijk dat Patricia en Noah een leuk stel zouden zijn, nu moesten zij dat nog even bedenken. Ze föhnde haar haar en haalde er een borstel door. Vervolgens deed ze een beetje mascara op en blies een kusje naar haar spiegelbeeld, waarna ze haar kamer uit liep en haar scooter uit de schuur haalde. Vervolgens haalde ze haar hand langs haar nek en ze verstijfde. Haar ketting had ze niet meer om. Die deed ze nooit af, eigenlijk alleen voor het douchen, maar dat had ze net ook niet gedaan. Ze haalde diep adem en beet op haar lip. Die moest ergens in het huis liggen..
Ze stapte op haar scooter en reed naar het huis. Daar zag ze Fabian's scooter ook staan. Ze rolde met haar ogen en liep het huis binnen. Daar zag ze Fabian staan halverwege de gang, verwilderd om zich heen kijkend. Ze had echt geen zin in grapjes, dus liep de eerste kamer in waar ze geweest waren de avond van te voren. Daar lag haar ketting op tafel. Ze haalde opgelucht adem. Maar toen ze de ketting om wilde doen, verschenen uit het niets twee handen, wit, bijna doorzichtig. Ze pakten de ketting op en brachten hem naar haar nek. Een seconde lang dat ze dat de ketting gewoon om haar nek ging, toen probeerden de handen haar ermee te wurgen. "Fabian help!!" gilde ze met alle lucht die ze krijgen kon. Vervolgens werd alles zwart en met een enorme klap viel ze met haar hoofd tegen de punt van de tafel en rolde toen op de grond.

Noah
"Shh rustig." fluisterde Noah. "Waarschijnlijk gewoon een windvlaagje ofzo, ik voelde het ook." Hij stond rustig op en trok zijn shirt recht. "Hee, ik denk dat ik zo wel naar huis moet.." mompelde hij toen terwijl hij een hand door zijn verwarde haar haalde. Hij keek even rond en vond toen zijn vest. Die trok hij ook snel aan en wierp toen een blik op Patricia die er erg verloren bij lag op de bank.

Account verwijderd

schreef:
we kunnen ook stoppen hoor

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld