Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | Viole

Account verwijderd

schreef:
Het verklaarde in elk geval wel waarom ze al getraind was, hij was vreselijk geweest toen hij aankwam. Erg sterk was hij niet geweest, zijn techniek was ook al helemaal niets geweest. Maar hij had hard getraind, had ervoor gezorgd dat hij er toe deed. Een geweldige leraar was hij nooit geworden, maar in elk geval kon je nu niet zo maar over hem heenlopen. Dat was het nadeel van een bende, als je niet sterk genoeg in je schoenen stond, werd er over je heen gelopen.
'Oh, je wist nog niet dat Dorian mijn ex was?' vroeg hij lachend. Daar meende hij natuurlijk niets van, zo ver hij wist had hij nog nooit gevoelens voor een andere man gehad. Nu had hij daar ook niet echt tijd voor gehad, sinds hij bijna de helft van zijn leven een vriendin had gehad.
'Nee, geen spelletjes meer. De meesten zijn te aangeschoten om nog een spel te kunnen spelen, meestal gaat Lexis weg na het spel en is iedereen vrij te doen wat ze zelf willen. Lexis weet ook wel dat er een stel aangeschoten mannen en vrouwen zitten, hij heeft het nooit gehad op het geflirt en zo. We weten allemaal dat dat na wat alcohol toch wel gebeurd.' zei hij. Hij had niet genoeg gedronken om dat te doen en de enkele keren dat hij wel zo veel gedronken had, had hij het niet gedaan. Er was nooit een vrouw geweest voor wie hij aandacht had, meestal keek hij slechts toe en schoot hij om de haverklap in de lach. Het was nooit echt serieus, er waren nooit relaties uit voort gekomen, maar hij wist vrij zeker dat een enkeling wel eens het bed gedeeld had met een ander lid.
Toen iedereen stil viel, wist hij dat het spel afgelopen was. Het was altijd even stil, iedereen verwerkte de informatie. Niet lang daarna begonnen mensen weer te praten, maar ditmaal door elkaar. Iedereen had zo zijn eigen gesprekken, het was niet langer in groepsverband.
'Tijd om ons weer bij ons vriendje te voegen.' zei hij grinnikend, waarna ze tussen de bomen door naar het kampvuur liepen. Hij ging weer op het gras zitten, tegen dezelfde boomstronk aan. Dorian zat er niet meer, maar al snel zag hij de man bij een paar bosjes staan. Alleen Dorian kon het voor elkaar krijgen zo snel zo dronken te worden dat hij moest overgeven.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
"Oh, jullie waren vast een mooi koppel." Antwoordde ze op wat hij juist had gezegd. Ze begon mee te lachen met Oliver en niet alleen om wat hij gezegd had, Oliver en Dorian als een koppel was waarschijnlijk best een grappig zicht, of toch in Adelyns hoofd. Dorian was niet echt de man die ze met een andere man een relatie zag aangaan, waarschijnlijk omdat hij zo veel flirtte met haar en Oliver zag ze ook niet meteen met een man in een relatie. Het zou wel kunnen dat 1 van deze twee alsnog een relatie met een man zou aangaan, maar naar Adelyns voorgevoel waren ze allebei eerder voor het andere geslacht.
"Dat is eigenlijk maar beter zo, denk ik." Als mensen aangeschoten waren dan was er altijd kans dat de spelletjes snel verkeerd zouden uitdraaien. "Ach, het moet wel gezellig zijn als bijna iedereen zit te flirten." Vulde ze toen grinnikend aan. Zelf had ze niet zoveel gedronken dus was ze licht aangestoken, maar ze was nog niet zo ver dat ze dingen zou doen die ze helemaal nuchter niet zou doen. Adelyn kon een redelijke alcohol verwerken voor ze echt stomme dingen zou gaan uitspoken. Soms was het wel eens leuk om dronken te worden en gek te doen, maar achteraf had ze vaak een zware kater.
Het werd al snel duidelijk dat het spel was afgelopen aan de geluiden. Alles klonk veel relaxter plots en mensen begonnen door elkaar gesprekken te voeren met enkelen.
"Ons vriendje?" Vroeg ze verbaasd met de nadruk op het woord 'ons'. "Darling, ik share niet..." Zei ze toen lachend en ze volgde hem terug naar het kampvuur. Ze ging op de zelfde plaats als daarnet zitten, maar Dorian zat niet meer naast haar, hij stond de inhoud van zijn maag te legen in de bosjes. Heel slim was hij niet om zoveel te drinken op korte tijd aangezien hij nu al moest overgeven. Ze hoopte voor hem dat hij morgen geen moordende kater had want dat zou het hem alleen maar lastig maken tijdens het trainen. "Je mag hem hebben..." Zei ze verwijzend naar Dorian.
Haar blik gleed over de cirkel, sommigen voerden gewoon gesprekken en anderen waren overduidelijk aan het flirten met elkaar. Het leek wel alsof ze allemaal meer drank binnen hadden dan Adelyn.

Account verwijderd

schreef:
Dorian kreeg het elke keer weer voor elkaar, het was al een hele presentatie op zich om dronken te worden in zo'n korte tijd, maar om ook nog zo dronken te worden dat je moet overgeven. Hij grinnikte even om Adelyns opmerking, waarschijnlijk zou niemand hem nu willen hebben. Niet dat Dorian zich er druk om zou maken, Dorian hield van elke vrouw. De man leek met alcohol niets meer te geven om het innerlijk of uiterlijk, hoewel dat een bijwerking van drank was die hij bij meerdere mensen zag.
'Oké, laat maar zitten. Ik denk dat ik toch niet meer zo van de mannen ben.' zei hij grappend. Hij wierp nog een vlugge blik op Dorian, die nog altijd voor de bosjes stond. Niemand leek er echt op te letten, iedereen was te ver heen. Heel even vroeg hij zich af waarom, tot hij de flessen zag staan. Dat was uitzonderlijk, Lexis liet nooit flessen staan. Blijkbaar hadden ze iets te vieren vanavond, al wist hij niet wat. Misschien had hij het uitgelegd toen hij weg was, maar hij had geen zin om er naar te vragen. Lexis deed nooit iets per ongeluk, er was altijd een reden voor zijn acties. Wat dat betreft was de man een prima leider, hij hield overal rekening mee.
Hij stond op en liep naar de flessen, waarna hij twee bekers inschonk. In eerste instantie wilde hij er drie pakken, maar het zag er niet naar uit dat Dorian zich weer heel snel bij hen zou voegen. Eén van de bekers gaf hij aan Adelyn, waarna hij ging zitten. Hij zou hier uren kunnen zitten, kijkend naar de mensen om hem heen. Ze waren allemaal vermakelijk, er was altijd wel iets te beleven. Zijn blik gleed naar Scott, die samen met Loisa zat, waarschijnlijk waren dat de enige twee die altijd naar elkaar toe trokken. De rest had altijd een ander, Scott en Loisa zaten altijd samen. Niet als ze niet gedronken hadden, maar na enkele bekers was het altijd wel zo ver.
Net op het moment dat hij op wilde kijken, sprong Dorian over de boomstam heen en plofte hij naast Adelyn. Toen Dorian een kus op haar wang duwde, kon hij zijn lach niet langer bedwingen.
'Ik miste je!' zei Dorian luid, maar duidelijk dronken. Hij lachte om Dorian, de man was echt ver heen. Hij nam een slok uit zijn beker en keek toen naar Adelyn. Waarschijnlijk was het voor haar iets minder komisch, maar hij ging er niet van uit dat ze het vervelend vond. Dorian liep al dagen met zijn armen om haar heen, dit viel dus nog wel mee.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Adelyn moest lachen om het feit dat hij Dorian niet meer hoefde. De man was nog steeds bezig in de bosjes en het was niet echt aantrekkelijk. Zo lang hij daar bleef voor een tijdje moest ze niet bang zijn dat de dronken Dorian hier iets zou proberen met haar want hij probeert nu al dagen met haar te flirten.
Oliver stond even op, maar was al snel terug met nog een beker drank. Vreemd dat de drank hier zo achter bleef, mensen konden zich gewoon ladderzat drinken en eindigen zoals Dorian. Dankbaar nam ze de beker aan en nam een slok van de drank. Even bleef het stil en Adelyn bestudeerde de mensen in de cirkel. Velen zouden nog maar half weten wat er vannacht allemaal gebeurt was.
Juist toen ze nog een slok wou nemen drukte Dorian zijn lippen op haar wang. Ze had niet door dat hij hier weer was komen zitten dus het was wel even een grote shock om plots gekst te worden op haar wang. Oliver begon te lachen en Adelyn staarde hem met open mond aan, hij was haar gewoon aan het uitlachen! Dorian leek het gelach van zijn vriend niet op te merken en maakte vrij onsubtiel duidelijk voor heel de cirkel dat hij haar gemist had. Gelukkig was iedereen te druk bezig me hun eigen gesprekken om Dorian op te merken. "Nou, eh... Bedankt? Maar je ziet er belabberd uit, misschien moet je even neerliggen." Dorian knikte echter dat hij het niet wou en begon met Adelyns haar te spelen alsof hij nog nooit zo iets interessants gezien had. "Als je nu gaat neerliggen dan geef ik je morgen misschien een kus." Zei ze toen in de hoop dat hij zou luisteren. De kans dat hij zich morgen nog zou herinneren wat ze had belooft was klein, maar mocht hij het zoch nog herinneren dan kon ze altijd zeggen dat ze het woord misschien had gebruikt. Haar truc leek te werken en Dorian ging neerliggen tot Adelyns opluchting. Ze had geen zin om op een dronken Dorian te letten.
Nu en dan nam ze een slok van haar drinken terwijl ze zich op het vuur focuste. Als ze zo bleef doorgaan zou ze in slaap vallen terplekke en in haar geval was dat niet slim aangezien er heel wat aangestoken mannen in de buurt waren. Adelyn stond op en klopte het stof van haar broek. "Ik ga achter eten, wanna join?" Vroeg ze aan Oliver. Dorian was in slaap gevallen dus hij zou niet meekomen. Ze wachtte echter niet op antwoord en begon al te wandelen in richting van de basis. Als Oliver mee kwam met haar zou hij haar met gemaakt inhalen.

Account verwijderd

schreef:
Dorian was vermakelijk, voor hem in elk geval. Waarschijnlijk voor Adelyn iets minder, hoewel hij niet dacht dat ze het vreselijk zou vinden. Dorian had echt iets met de vrouw, hoewel hij niet kon zeggen dat hij dat niet had. Hij wist niet wat het was, maar er was iets in haar dat hem enorm aantrok. Voor Dorian gold hetzelfde, hoewel de man het een stuk duidelijk er had gemaakt dan hij dat had gedaan. Hij had ook wel eens een opmerking gemaakt, hoewel dat niet expres ging, maar zo bont als Dorian had hij het nooit gemaakt.
Toen Adelyn de man een kus beloofde, kon hij niet anders dan grijnzen. Alsof Dorian zich dat morgen nog kon herinneren. Best een slimme zet, hoewel er altijd een kans bleef dat de man het zich wel zou kunnen herinneren en morgen aan zou komen zetten met dat hij een kus wilde. Hoe Adelyn zich daar uit zou praten, was voor hem een vraag. Dorian was enorm vasthoudend en zou waarschijnlijk niet stoppen tot hij ook daadwerkelijk een kus gekregen had.
Heel even dacht hij na, honger had hij niet echt. Maar zin om bij een slapende Dorian achter te blijven, had hij ook niet. Dus stond hij op en liep achter Adelyn aan. Hij had haar al snel ingehaald en glimlachte even.
'Je kunt het hem niet kwalijk nemen. Waarschijnlijk is elke man hier tot je aangetrokken.' zei hij, waarna hij even naar haar keek.
'En ja, zelfs ik. Als je je dat afvroeg.' zei hij er achteraan. Maar zo erg als Dorian zou hij nooit worden, hij was nooit zo geweest. Natuurlijk schonk hij die persoon meer aandacht, maar hij was een stuk subtieler dan Dorian. Nu was hij echter iets minder subtiel, maar dat was nu eenmaal een nadeel van alcohol. Morgen zou hij er waarschijnlijk spijt van hebben, maar nu kon hij zich er niet druk over maken. Uiteindelijk had hij niets ergs gezegd, het was een best onschuldige uitspraak. Maar normaal gesproken zou hij het nooit gezegd hebben, al helemaal niet in een situatie als de hunne. Lexis was geen fan van liefde, hoewel hij er nooit iemand uit zou gooien om die reden. Het werd gewoon niet zo op prijs gesteld, waardoor hij het automatisch al had proberen te vermijden. Tot zij binnen gelopen was.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Adelyn vond het eigenlijk niet zo erg dat Dorian haar gekust had op de wang, maar ze irriteerde zich een beetje aan het feit dat hij zo dronken was. Dronken mensen waren niet echt de beste om mee om te gaan, zeker niet als die persoon in kwestie al dagen met je loopt te flirten. Adelyn had helemaal geen romantische interesse in de man en hij zou haar niet met rust gelaten hebben als ze hem niet had gezegd dat hij moest neerliggen. Ze hoopte wel dat hij morgen niet meer zou weten wat ze had gezegd want ze vermoeden dat het moeilijk zou zijn om zichzelf daaruit te praten. Dorian liep over van zelfvertrouwen en hij zou blijven doorgaan tot hij die kus kreeg, maar Adelyn was niet zo makkelijk te overtuigen om dingen te doen die ze niet wou doen.
Oliver zo te zien besloten om mee te gaan naar de keuken. Om eerlijk te zijn had ze niet echt veel honger, maar als ze aan het vuur bleef zitten zou ze ieder moment in slaap kunnen vallen. Het was maar best dat het donker was in het bos want Adelyn kon haar gezicht warm voelen worden toen Oliver zei dat elke man waaronder ook hem waarschijnlijk tot haar was aangetrokken. Dat had ze zich inderdaad wel afgevraagd en nu had ze haar antwoord. Grijnzend draaide ze haar hoofd zodat ze hem kon aankijken.
"Dank je, je bent zelf ook zeker niet mis." Het was er uit voor ze het goed en wel doorhad en ze begon te grinniken toen ze doorhad dat ze het hardop had gezegd. Dit was iets waar ze zich morgen voor zou schamen aangezien ze zonder na te denken dat hardop had gezegd. Het was de eerste keer dat ze op geflirt inging hier in de plaats van het te negeren. Dat was dan ook omdat ze interesse had in Oliver sinds ze hier was aangekomen en de rest van de mannen hier in haar ogen niet eens close bij hem kwamen. Ze wist niet wat het was, maar hij leek zo anders van andere mannen die ze kende, de meesten waren al zeker niet zo vriendelijk als hij was.

Account verwijderd

schreef:
In elk geval zou hij niet de enige zijn die morgen spijt zou hebben van een opmerking. Hij grijnsde even en keek naar haar, haar antwoord was wel verrassend. Hoewel ze nu toch al enkele dagen met elkaar omgingen, had hij nog geen moment gedacht dat Adelyn hem aantrekkelijk vond. Waarschijnlijk omdat Dorian constant bij hen was, constant bezig met het flirten met Adelyn. Het was duidelijk dat Adelyn niet geïnteresseerd was in Dorian, maar het was niet duidelijk dat ze wel geïnteresseerd was in iemand anders.
'Hoe een bendelid toch zo schattig kan zijn.' merkte hij op, toen hij even naar haar gekeken had. Ze was een deel van een bende, ze waren getraind om schade aan te richten. Ze waren niet per se getraind om te moorden, hoewel ze er wel toe in staat waren. Ze waren allemaal gevaarlijk, maar zij leek toch zo schattig. Hij kon zich nog herinneren hoe ze binnen kwam, hoe hij vanaf moment één gevonden had dat ze mooi was, hoe hij zich afvroeg hoe zo'n mooie vrouw toch in een bende terecht zou kunnen komen. Hij wist dat hij niet op basis van uiterlijk mocht oordelen, maar ze had zo ontzettend succesvol kunnen zijn in het echte leven.
Ze kwamen aan bij de basis en hij opende de deur voor haar, waarna hij grinnikte en achter haar aan liep. De gang was volledig donker en ook in de keuken was niemand te vinden. Blijkbaar had nog niemand besloten terug te gaan. Nu dacht hij niet dat iemand snel terug zou komen, Lexis liet vrijwel nooit flessen staan en als hij dat wel deed, was het natuurlijk een groot feest.
'Dus, wat wil je hebben?' vroeg hij. Hij kwam hier niet omdat hij honger had, hij had gewoon niets beters te doen. Hij had geen zin om bij Dorian te blijven, het was een stuk leuker om bij Adelyn te zijn. Kort keek hij door de keukenkastjes en de koelkast, maar hij zag zo snel iets niet wat hij graag zou willen hebben.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Adelyn had haar best gedaan om niet te laten merken dat ze Oliver wel zag zitten, maar nu had ze dat allemaal zomaar weggegooid en het toegegeven. Ze moest wel toegeven dat ook Oliver goed zijn best had gedaan om zijn aantrekking tot haar te verbergen, maar ook hij moest lijden onder de drank en begon niet meer op zijn woorden te letten. Morgen zou het vast raar worden, maar nu had ze geen zin om daar aan te denken.
"Ja, ongelooflijk toch?" Zei ze lachend en ze liep verder door het bos. Wat hij zei was langs de ene kant wel waar aangezien haar uiterlijk niet in de bende thuishoorde. Ze zag er eerder tenger en ongetraind uit, meer als een normale vrouw van haar leeftijd. Haar tegenstanders onderschatten haar vaak door haar uiterlijk en dat had best wel wat voordelen aangezien ze niet zo snel verwachtten dat zij schade zou aanrichten.
Als een echte gentleman opende Oliver de deur voor Adelyn en ze kon het niet verhelpen om te glimlachen. De basis was overduidelijk verlaten, er leek zelfs geen spoor van Lexis te zijn. Misschien had hij wel andere plannen die zich buiten de basis afspeelden of misschien zat hij nu helemaal alleen in zijn kantoor dingen te regelen. Eigenlijk zou het Adelyn niet echt moeten interesseren.
Eenmaal in de keuken aangekomen, leunde Adelyn tegen het kookeiland. "Jou." Antwoordde ze op zijn vraag en ze deed haar best om niet te beginnen lachen. Ze begon te grijnzen en trok speels een wenkbrauw op. Om eerlijk te zijn had ze eigenlijk geen idee wat ze wou hebben omdat ze hier eigenlijk alleen maar was om niet in slaap te vallen. Haar plan om iets te eten had ze plots laten vallen en ze had besloten een beetje onsubtiel met Oliver te gaan flirten. Zonder de alcohol in haar lichaam zou ze waarschijnlijk dit niet gedaan hebben, maar ze moest toegeven dat ze van alcohol best melig werd. Vanaf Oliver had bekend dat hij haar aantrekkelijk vond, wist ze al dat het moeilijk zou worden om gewoon cool te reageren.

Account verwijderd

schreef:
Morgen zou ontzettend ongemakkelijk worden, dat kon hij nu al voorspellen. Hij zou zich alles nog kunnen herinneren, hij was niet dronken genoeg om het niet meer te weten. Maar op dit moment kon het hem weinig schelen, Adelyn was de eerste vrouw in vrij lange tijd die hij echt aantrekkelijk vond, waar hij echt bij in de buurt wilde zijn. Morgen zou hij waarschijnlijk niet weten wat hij ermee aan moest, wat hij moest zeggen. Ten slotte trainde ze nog altijd samen, waren ze elke dag samen. Weliswaar met Dorian erbij, maar dat zou het waarschijnlijk niet gemakkelijker maken.
'Mij? We zijn helemaal naar de keuken gelopen om er uiteindelijk achter te komen dat je mij wilt?' zei hij lachend, waarna hij zijn wenkbrauw op trok. Niet dat hij nu echt ergens voor gekomen was, maar hij had in elk geval nog gedacht dat hij ging omdat Adelyn iets wilde eten.
'Goed dan, we moeten natuurlijk niet voor niets helemaal naar de keuken lopen.' zei hij, waarna hij even glimlachte. De keuken was zo ver helemaal niet, maar toch moest hij er gewoon een opmerking over maken. De keuken was niet zo heel groot, dus veel afstand was er sowieso al niet tussen hen. Zelfs als ze zwaar geweest was, was hij niet helder genoeg geweest dat te merken. Hij tilde haar op het keukenblad en plaatste zijn handen naast haar heupen op het keukenblad.
'Dorian zou me waarschijnlijk maar al te graag in elkaar willen slaan als hij dit wist, het is maar goed dat hij zo'n vreselijke techniek heeft.' zei hij grinnikend. Kort bekeek hij haar, zelden had hij haar van echt dichtbij gezien. Ze was nog altijd mooi, zelfs van dichtbij zag hij geen onzuiverheden. En dat was het moment dat hij besloot dat hij niets te verliezen had, zij was aangetrokken tot hem en hij was aangetrokken tot haar. Hij kuste haar en het voelde beter dan hij verwacht had, een glimlach kon hij niet onderdrukken. Al dagen had hij dit gewild, hoewel hij het niet aan zichzelf toe had willen geven. Er waren te veel redenen om het niet te doen, maar die vielen op dit moment allemaal weg. Het leek allemaal op zijn plaats te vallen, alsof het nu wel goed zat. Sinds het eerste moment had hij al dichtbij haar willen zijn, maar pas nu deed hij het. Dat het morgen raar zou zijn, maakte hem niet uit.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Daarnet zat Adelyn nog geamuseerd naar de flirtende mensen te staren en nu was ze zelf bezig, hoe ironisch. Adelyn haalde haar schouders op en begon mee te lachen. Eigenlijk was haar plan om iets kleins te eten tot ze plots op flirten overgingen en ze helemaal geen zin meer had in eten. Ze was gewoon slaperig geworden rond het vuur dus ze moest iets vinden om haar bezig te houden.
Het verwonderde Adelyn dat Oliver haar plots optilde om haar op het keukenblad te plaatsen. Eigenlijk had ze niet zien aankomen dat hij zo gewillig op haar aanbod in zou gaan, niet dat ze klaagde over zijn reactie, ze vond het geweldig. Hij was zo dicht bij dat ze het plots zoveel warmer kreeg. Hoe kon het dat ze zich zo voelde bij iemand die ze nog maar enkele dagen had gekend?
"Maar goed dat Dorian nu ligt te slapen." Een glimlach speelde op haar lippen en haar blik wende geen seconde af van Oliver. Hem zo dicht bij haar hebben, maakte het haar moeilijk om logisch na te denken. Ze had het gevoel dat ze wist wat er ging gebeuren en in de plaats van gewoon haar lippen op de zijne te drukken, zat ze muisstil Oliver te bestuderen. Zijn ogen leken donkerder te worden en zijn lippen moesten waarschijnlijk zo enorm goed aanvoelen. Het duurde echter niet lang voor ze daarachter kwam. Oliver begon haar te kussen en zonder ook maar een seconde na te denken, begon ze terug te kussen. Het had nog nooit zo goed gevoelt, zelfs niet met haar vorige vriendje. Haar armen vonden hun weg om zijn hals en probeerden hem zo dicht bij haar te krijgen als maar kon. De kus werd steeds passioneler en Adelyn vergat bijna om te ademen.
Misschien was het vroeg om nu al te kussen, maar het voelde goed zo als het was op het moment. Als ze daarvoor al had gedacht dat het morgen raar zou worden, wat zou het dan nu wel niet zijn. Ze was Oliver aan het kussen in de keuken en ze wou niks liever dat dat de kus eeuwen zou duren.

Account verwijderd

schreef:
Je had van die momenten waarop je wist dat het goed zat, dit was één van die momenten. De enige twijfels die hij nog had gehad, verdwenen als sneeuw voor de zon. Hoewel ze nu aangeschoten waren en veel te makkelijk met hun woorden waren geweest, zou de aantrekkingskracht morgen niet anders zijn. Als ze hem af had willen wijzen, had ze dat nu allang gedaan. Hij wist wel degelijk dat ze dit eigenlijk niet hoorde te doen, maar net als de eerste keer dat hij haar gezien had, kon het hem weinig schelen wat Lexis dacht.
Zijn handen gleden naar haar heupen in een poging om haar nog dichterbij zich te krijgen, maar dat was niet meer mogelijk. Dichterbij kon niet, hoewel hij op dit moment zou willen dat het wel kon. Het was vier jaar geleden dat hij iemand gezoend had, vier jaar geleden dat hij er ook maar enige interesse in had gehad. Twee jaar lang was hij verbitterd geweest, de andere twee jaar had hij hier doorgebracht, een plek waar dit soort dingen zelden voorkwamen. En hij was niet de man om met iemand te zoenen puur omdat hij daar zin in had, dus twee jaar lang had hij totaal geen interesse getoond in dit soort dingen. Ironisch hoe dingen zo konden veranderen, hoe één iemand alles om kon gooien.
Hoewel hij zich al heel lang niet meer zo goed gevoeld had, liet hij haar lippen los. Hij kon niet anders dan glimlachen, de alcohol maakte hem al net wat vrolijker dan normaal en het feit dat Adelyn zijn kus beantwoord had, maakte zijn humeur alleen maar bezig. Heel even schoot het door zijn hoofd dat ze morgen nog samen moesten trainen alsof er niets gebeurd was, zelfs als Lexis het accepteerde, zou hij nooit accepteren dat ze andere leden zouden storen tijdens de training.
'Dorian gaat me afmaken.' zei hij, waarna hij even lachte. Dorian aasde vanaf moment één al op Adelyn, als hij dit gezien had, was hij zeker niet blij geweest. Toch ging er een bepaald gevoel van opluchting door hem heen, alsof hij nu pas door had dat Adelyn echt geen interesse had in Dorian.
'Nog steeds geen honger? Wil je teruggaan of wat wil je doen?' vroeg hij, waarna hij weer naar haar keek. Hij vond het leuk om naar haar te kijken, elke keer merkte hij weer iets nieuws op. Nu hij haar van dichtbij zag, zag hij weer zo veel dat hij nog niet eerder gezien had. Bovendien was het altijd leuk om naar iets te kijken dat je mooi vond en hij had nooit verhuld dat hij Adelyn ontzettend mooi vond.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Als iemand op dat moment de keuken had binnengelopen zou het waarschijnlijk heel raar geworden zijn, maar dat boeide Adelyn echt niet. De kans dat iemand zou binnenlopen was klein aangezien iedereen waarschijnlijk liever aan het kampvuur zat te drinken. Lexis had veel drankflessen laten staan bij het vuur dus ze zouden nog wel eventjes door kunnen gaan voor alle drank op was en ze besloten terug te keren naar de basis.
Ze waren zo dicht bij elkaar dat er helemaal geen plaats meer tussen was. Zijn handen lagen nu op haar heupen en de hare hingen nog altijd om zijn hals. Het was al een hele tijd geleden dat ze zich nog zo goed had gevoelt. Ze kon niet zeggen dat het al lang was geleden dat ze gekust had omdat het nog niet zo lang uit was met haar vorige vriend, maar hun relatie was eigenlijk al een hele tijd aan het afbrokkelen. Ze zaten samen in een bende en hadden de laatste tijd best wel wat ruzie gehad en daarnaast begon hij zich als een eikel te gedragen. Een paar dagen voor ze vertrokken was uit de bende had ze het uitgemaakt, maar ze had niet verwacht dat ze nu al weer met iemand zou kussen, laat staan iemand vinden waar ze tot zo aangetrokken was als ze was bij Oliver. Natuurlijk speelde alcohol een grote rol in wat er nu gebeurde, maar morgen zou haar aantrekking tot Oliver alleen maar groter zijn door wat ze nu aan het doen waren.
Toen de kus voorbij was, was ze licht teleurgesteld, maar ook opgelucht dat ze eindelijk had kunnen doen wat ze toch al een paar dagen wou doen. Ze begon mee te lachen met Oliver toen hij een opmerking maakte over Dorian. Waarschijnlijk was het waar wat hij zei, maar Adelyn kon ook niet kiezen tot wie ze aangetrokken was. Hij zou uiteindelijk wel doorhebben dat ze niet zo over hem dacht en over haar heen komen. "Nee en nee." Antwoordde ze met een brede glimlach. Ze had helemaal geen zin om terug te gaan naar het kampvuur waar iedereen dronken was en Dorian lag te slapen. Als hij zou wakker worden dan zou hij weer helemaal rond Adelyn hangen en dat wilde ze niet. "Kies jij maar." Haar glimlach vervaagde niet aangezien ze eigenlijk overspoeld werd door een euforisch gevoel. Haar maakte het niet zoveel uit wat ze deden, zolang ze nog even niet moesten denken aan hoe raar alles morgen zou zijn.

Account verwijderd

schreef:
Haar glimlach was niet te negeren, zijn glimlach werd er breder van. Haar glimlach was leuk, zelfs als hij niet lachte, zou dat genoeg reden voor hem zijn om een glimlach op zijn gezicht te toveren. Dat had weinig met drank te maken, haar glimlach had hij ook al ontzettend leuk gevonden toen hij nog niet gedronken had. Hij had het gevoel dat hij er uren naar kon kijken, hoewel hij dat maar niet zou doen.
Dorian zou waarschijnlijk een moord gedaan voor haar kus, letterlijk. Dorian was zo gek wel, hij ging vrij ver voor wat hij wilde. Niet dat dat betekende dat Dorian hem iets aan zou doen, maar hij zou waarschijnlijk wel een moord plegen als dat betekende dat Adelyn op magische wijze wel voor hem zou vallen. Hij keek even naar haar bij die gedachte, bestudeerde haar gezichtsuitdrukking. Zo ver zou hij niet gaan, niet voor een onbeantwoorde liefde. Hij kon genoeg redenen bedenken die het wel waard waren, maar zo makkelijk als Dorian was hij er niet in.
De kus had hem helderder gemaakt, hij voelde zich bijna nuchter. Zijn zintuigen stonden op scherp en hij leek ook geen problemen te hebben met denken, hoewel hij het op wonderbaarlijke wijze nog steeds geen stom plan vond om haar te zoenen. Misschien was het ook gewoon geen stom plan geweest, hij had het al gewild sinds ze die zaal binnen was gelopen.
'Nou als het je dan toch niks uitmaakt, ga ik naar bed hoor.' zei hij grinnikend. Hij verroerde zich niet, hij had niet echt de intentie om naar bed te gaan. Hij kon hier prima de rest van de avond staan, maar dat was geen slim plan. Ze konden hier niet al te lang blijven, vroeg of laat zouden er mensen naar bed gaan en hen in de keuken vinden. Adelyn was niet de enige die na het drinken een snack wilde en hij kon niet voorspellen wanneer dat zou zijn.
'Maar als je nog niet wilt gaan slapen, moeten we toch ergens anders heen. De rest zal hier binnenkort wel een keer binnen stormen.' zei hij, waarna hij grijnsde. Hij kon het niet laten om nog een kus op haar lippen te drukken voor hij haar weer van het keukenblad tilde. Waar hij heen wilde, wist hij niet. De keuken zou bezocht worden, hetzelfde gold voor de woonkamer.
'Het is dus de trainingszaal, de kleedkamer, de grote zaal, jouw kamer of mijn kamer. Meer opties zijn er niet.' zei hij. Naar buiten konden ze in elk geval niet, iedereen was nu buiten. Naar het kampvuur wilde ze niet, dus ook dat viel af.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
"Oh, maar dat is saai." Antwoordde ze grinnikend toen hij zei dat hij naar bed zou gaan. Het was nog best vroeg om te gaan slapen en na de kus was Adelyn eigenlijk helemaal niet meer moe. Aan het vuur kon ze zo in slaap vallen, maar nu is ze klaarwakker en slapen was geen optie. Hij had wel gelijk dat ze hier weg moesten aangezien de anderen misschien wel zouden terugkomen. Het zou verschrikkelijk zijn mocht Dorian binnenkomen terwijl zij hier zaten. Met drank in zijn systeem zou hij misschien heel onverwachts reageren en dat zou alleen maar voor problemen zorgen. Dorian wilde haar al de hele tijd voor zichzelf en ze bleef hem negeren alsof ze zo onschuldig was om op te merken dat hij met haar flirtte, het feit dat ze dan met Oliver in de keuken zat te zoenen zou hem helemaal geen blij maken. Langs de ene kant voelde ze zich een beetje schuldig daarvoor, maar ze kon er niks aan doen dat ze voor Oliver viel. Alhoewel leek het haar slim om morgen Dorian duidelijk te maken dat ze niets voor hem voelde op die manier in de hoop dat het schuldgevoel zou verminderen.
Adelyn kon het niet laten om te giechelen toen hij haar nog eens kuste en dat was iets wat ze al heel lang niet meer had gedaan. Het klonk zo jong en meisjesachtig als ze giechelde. Zelf vond ze meisjes of vrouwen die giechelden maar dom overkomen, maar nu deed ze het zelf. "De trainingszaal, de kleedkamer en grote zaal zijn helemaal niet gezellig dus schrap dat maar. My room it is, tenzij je naar de jouwe wilt." Antwoordde ze.
Het feit dat ze naar een privé ruimte gingen, wilde eigenlijk niet zo veel zeggen. Adelyn was niet van plan om nu al met Oliver in bed te duiken, maar kussen kon helemaal geen kwaad. Aangezien ze Oliver nog maar een paar dagen kende, leek het helemaal niet slim om dat al te doen, het zou trouwens morgen al raar genoeg worden. Ondanks dat het raar zou worden, leek het haar helemaal niet erg om hem nog te kussen. Ze hadden nu toch al gekust dus als ze nu één keer of meerdere keren kusten, wat zou het voor verschil maken?

Account verwijderd

schreef:
Heel even hief hij zijn wenkbrauw op toen ze begon te giechelen, dat was onverwachts. Niet dat er iets mis mee was, helemaal niet, maar Adelyn leek altijd zo zeker van haar zaak. Zelfs met wat drank op leek ze alles onder controle te hebben, maar over giechelen had ze geen controle. Hij grijnsde, het was best schattig. Hoewel ze alles behalve schattig moest zijn, was ze het wel. Haar uiterlijk kwam totaal niet overeen met haar leven, geen enkele vrouw in de bende was schattig te noemen. Het was waarschijnlijk wel een voordeel, vooral mannen zouden zich inhouden als ze tegenover haar stonden. Stiekem hadden alle mannen een zwak voor mooie vrouwen, bewust of onbewust zou dat ervoor zorgen dat de man haar minder hardhandig zou behandelen.
Hij knikte slechts en liep toen mee naar haar kamer, hier kon hij zich dan weer niet druk over maken. Ze hadden gezoend, meer dan dat ging het niet worden. Morgen zouden ze zich waarschijnlijk al raar genoeg voelen, hij had geen zin om dat nog erger te maken. Maar nu ze toch al gezoend hadden, maakte het niet meer uit hoe vaak ze dat nou deden.
'Beloof me dat je me eruit schopt als ik in slaap val, ik heb echt geen zin om morgen uit te leggen waarom ik jouw kamer uitgelopen kwam.' zei hij grijnzend. Hij kon van het ene op het andere moment ontzettend moe zijn en het duurde nooit lang voor hij in slaap viel, hoewel hij nu niet slaperig was. Als hij wel op haar kamer zou slapen, moest hij morgen toch wel een hele goede reden bedenken voor zijn bezoek aan haar kamer. En voor zo ver hij wist, was daar eigenlijk nooit een goede reden voor. Elke reden die hij tot nu toe gehoord had, was duidelijk nep.
Eenmaal op haar kamer aangekomen, keek hij kort even rond. De kamers waren hetzelfde, Lexis had iedereen precies hetzelfde gegeven. Natuurlijk kon je het inrichten op je eigen manier, maar de basis bleef hetzelfde. Groot waren de kamers niet, heel veel hadden ze ook niet. Ze hadden een bed, een kast, een bureau, een bureaustoel en wat planken hier en daar. Veel opties om te zitten waren er niet, maar dat was begrijpelijk. Lexis was er niet op berekend dat er meerdere mensen op één kamer zouden zijn, sinds Lexis bij iedereen aangaf dat hij dat niet op prijs zou stellen.
'We trainen nu al dagen samen, maar ik weet nog altijd helemaal niks. Waarom koos je ervoor bij een bende te gaan?' vroeg hij, toen hij eenmaal op haar bed zat en haar aan kon kijken. Hoewel hij er niets op tegen had om te zoenen, wilde hij ook wel iets over haar weten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld