Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

RPG Unfortunate gifts ~ speeltopic

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
De demon die verwacht had een gezellig onderonsje met Allia te hebben werd al snel teleurgesteld. Zijn lust was te groot geweest. Hij had er niet aan gedacht haar de mond te snoeren of bewusteloos te slaan voor ze om hulp kon roepen. Zo erg zou het toch niet zijn een paar mensen die hun mensenvriendje wouden beschermen, die kon hij wel aan. Wel had hij er niet op gerekend dat ze niet zoals elke andere mens waren. Hij had nog maar net kennis gemaakt met deze Asa jongen en wist dus niet wat het precieze nut was van Golden Oak. Voor hij het goed en wel besefte stond hij plots in een oerwoud en was er één of andere kerel die hem indringend aankeek en zei dat hij Asa's lichaam moest verlaten. Wel zijn aanbod klonk aanlokkelijk maar het was niet echt genoeg om hem uit dit heerlijk lichaam weg te jagen. Toen was er nog een jongen die een zoete, plakkerige vloeistof over hem heen kieperde. De gil van dat meisje had serieus wat aandacht getrokken. Al die dingen samen maakte dat de demon zich niet meer kon concentreren. Asa kreeg terug meer controle, pakte een nood flesje wijwater en goot dat over zijn hoofd. Net op dat moment kwamen er ook een stel begeleiders binnengelopen.
"Alles is ok hoor." Door de menigte die rondom hem stond en het feit dat hij doorweekt was met wijwater en cola waren zijn woorden niet bepaald geloofwaardig. Zelf had hij ook totaal geen idee wat er was gebeurd maar tijdens het eten zou hij wel de wildste verhalen te horen krijgen. Al was daar nu geen tijd voor. Eerst was het tijd voor een goede ouderwetse duiveluitdrijving. Ze deden hem handboeien aan en leidden hem uit de bib.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ryth keek om zich heen; de personen en hoe de begeleiders reageerden. Dit was een normaal iets voor hun, leek het wel. Voor Ryth was het natuurlijk even wennen, hij was hier nog maar net een uur. Hij zuchtte diep en haalde een hand door zijn haar, niet goed wetende wat hij nu moest. Okay, dus die gozer had één of ander wezen in zijn hoofd zitten, dat was alles wat Ryth met zekerheid kon zeggen. De andere jongen gooide graag cola over mensen heen, en blijkbaar was het de normaalste gang van zaken dat een jongen een meisje aanviel, en dat daar zo op gereageerd werd. Ryth keerde zich naar het meisje toe, fronsend.
'Gaat alles goed?' Vroeg hij twijfelend, wetend dat hij voor haar een vreemde was. En wie vertrouwde er nou zo maar een vreemde? Vooral in een plek zoals dit.
De maag van Ryth rommelde even, waarschijnlijk omdat hij al een redelijke tijd niets meer gegeten had, of tenminste niet dat hij zich kon herinneren. Hij keek beschaamd weg, hopend dat het meisje, of iemand anders, zijn maag niet had gehoord.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Toen ook nog de nieuwe jongen aan haar vroeg of het goed met haar ging, knikte Allia weer.
Ze vroeg zich af wie hij was en wat hij kon. Ze wist dat hij hier nieuw was, want anders was hij haar echt wel eerder opgevallen. Ze was misschien zelf ook nog wat nieuw, maar ze had hier al snel dingen in de gaten gekregen.
Ze wist ook dat hij zich niet echt prettig voelde in de situatie. Dat ze veel mensen heel snel aanvoelde was niet zo vreemd, ze kon immers met zintuigen rotzooien en die vloek stond in verbinding met haar eigen emoties.
Ze hoorde een rommelend geluid vanuit de buik van de nieuwe jongen komen. Allia glimlachte toen hij wegkeek en wist dat hij zich schaamde. Ze snapte niet zo goed waarom. Het was toch vrij normaal dat je honger had? Ze wilde het niet zo graag toegeven, maar Allia was iemand die eigenlijk heel erg van eten hield.
Ze dacht even na of ze er iets over zou zeggen, wetende dat hij niet echt wilde dat er nadruk op gelegd werd. Het gloeilampje boven haar hoofd begon spontaan te branden. Ze wilde graag dat mensen uit haar buurt bleven, dus dit was juist de manier. Als hij zou zien dat ze hem voor schut zette, zou hij in ieder geval niet in de buurt komen.
'Honger?' zei ze dus, net iets te laat. Mensen hadden al hun schouders opgehaald. Ze wist niet zeker of het kwam omdat ze dat hadden gehoord of om iets anders, maar het maakte haar ook niet zo heel veel uit.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ryth haalde een hand door zijn haren.
'Euhm, ja.' Mompelde hij, gevolgd door een zucht. Hij besloot om verder maar niet met het meisje te praten, maar iets in haar lokte hem even aan. Een soort gevoel, een herinnering misschien. Zonder schaamte staarde hij recht in haar ogen en drong hij haar bewust zijn binnen, wetende dat zij de aanwezigheid in haar hoofd wel zou voelen.
Haar hoofd, de herinneringen gang, zag er vreemd uit. Toch was het een menselijke gang, anders dan bij de jongen van zonet. Hij wilde weten wat er aan de gang was geweest zonet, wat er in haar hoofd was gebeurd. En dus opende hij de meest recente deur en zo kwam hij in een soort oerwoud terecht. Van een afstandje keek hij toe, luisterde hij naar de stemmen die hij hoorde en de omgeving om zich heen. Haar herinnering was duidelijk eentje die in haar hoofd had afgespeeld, en niet een fysieke herinnering.
Een verbinding waar ze geen controle over had. Een oerwoud en een jongen genaamd Asa, hoewel hij het niet echt was.
Ryth trok zich terug, het meisje nog even aanstarend terwijl hij langzaam één van zijn eigen herinneringen voelde wegglippen, niet meer wetende waar het eigenlijk over ging. Normaal zou hij dit niet zo snel doen, maar hij was een nieuwsgierig persoon en had willen weten wat er precies gaande was geweest.
'Interessant.' Mompelde hij terwijl hij zijn blik van haar af liet glijden. Hij wist iets meer over haar, hoewel hij niet goed wist wat het precies was.

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Arthur was hem meteen gepeerd. Je mocht geen drinken meenemen in de bieb, en cola was een rotdrankje om op te ruimen. Nee bedankt. Hij had het lege blikje onderweg in de prullenbak gedumpt. Met cola light een demon verjagen... Hij had domme dingen gedaan, en hij wilde niet zeggen dat dit het domste was, maar dit kwam zeker in de top tien. Hij zou 's middags wel zijn excuses aanbieden. Cola zou vast niet goed zijn voor je haar. Maar eerst moest hij naar zijn kamer. Dit was waard om op te schrijven. Eenmaal in zijn kamer deed hij de deur weer op slot, hing zijn zonnebril aan de deurklink (zodat hij nooit zou vergeten zijn zonnebril op te doen als hij wegging) en liep naar de badkamer. In de blauwe handdoek lag een ander schriftje. Hij hield ervan. Zijn hele kamer was een geheim, en overal waren geheime schriftjes. Hij was misschien van de helft vergeten dat hij het had. Hij pakte de blauwe handdoek en schudde. Er viel een rood schriftje uit. Hij legde de handdoek over de wastafel en pakte het schriftje van de grond. Al lezend liep hij de badkamer uit. Hij ging op zijn bed zitten en pakte een pen. Op de voorkant stond: "Frans." Mensen mochten ook niet zo snel achter het geheim komen. Arthur had niet eens het vak Frans. Hij zocht de nieuwste pagina op. Hij zuchtte. Bijna aan het einde van het schrift alweer. Dit was al het derde schriftje dit kwartaal. Er gebeurde ook zo veel hier. Hij lende tegen de muur en begon te schrijven. "Roddel van de dag: 3 december. Asa en Allia (nieuw, zie ander schrift) waren in de bieb. Asa werd demonisch. Ik heb cola light over hem heen gegooid. Weet nog niet of het heeft gewerkt. Anders neem ik elke dag een blikje cola light mee." Arthur keek naar zijn schriftje. Er stonden veel roddels in. Niemand mocht ooit weten van dit schrift.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Ze voelde dat het werkte, maar plotseling keek hij haar weer aan en Allia voelde iets in haar hoofd. Het gaf haar hoofdpijn en ze voelde een vage aanwezigheid.
Ze moest het oogcontact verbreken. Natuurlijk. Zodra ze het probeerde, merkte ze echter dat ze dat niet voor elkaar kreeg. Ze voelde hoe hij in haar hoofd rondneusde en ze vond het niet leuk.
'Interessant,' mompelde hij en hij keek weg. Dit keer zat er geen enkele schaamte in zijn blik en Allia vroeg zich af of ze de jongen wel goed had ingeschat. Hij had haar aardig geleken, maar wel zo iemand die zich vooral op de achtergrond hield. Alsof hij verlegen was. Ze snapte nu dat dat niet zo was. Hij was niet verlegen, maar ongeïnteresseerd. En nu had juist zij de aandacht even gezellig op zichzelf gevestigd.
Echt, goed werk, Allia, applaus.
Ze keek half beledigd naar hem en probeerde daarbij toch ongeïnteresseerd over te komen.
Waarom kwam hij zomaar in haar hoofd? Wist hij niet hoe onbeschoft dat was? Ze weigerde na te denken over het feit dat ze een paar minuten geleden ook als het ware in Asa's hoofd gekropen was. Dat was een andere situatie. Het was noodzakelijk geweest en ze had er geen controle over gehad. Deze jongen leek maar al te zeker van zijn zaak en daardoor kneep Allia ook nog haar ogen een beetje samen. Als hij nu op zou kijken zou hij zeker weten wel afschrikken door haar blik alleen al.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ryth keek op, weer oogcontact makende met het meisje. Ze probeerde waarschijnlijk een woedende, ondoordringbare blik te tonen, maar het leek meer op een kitten wiens brokjes waren afgepakt. Hij vond het bijna schattig.
'Juist.' Hij haalde zijn schouders op en zijn ogen gleden over de verschillende boeken zonder veel interesse. Opeens fronste hij, zijn hand uitreikend naar een bepaald boek, een bruine, leren kaft met oude letters. Hij had moeite met zijn lach inhouden. Een Bijbel, op deze plek? Hij pakte de Bijbel en opende hem, zijn ogen gleden over de oude, Engelse tekst.
‘In the beginning God created the Heaven and the earth. And the earth was without form, and void; and darkness was upon the face of the deep: and the Spirit of God moved upon the face of the waters. And God said, Let there be light: and there was light. And God saw the light, that it was good: and God divided the light from the darkness.’ Ryth las hardop, mompelend terwijl er een glimlach op zijn gezicht verscheen. Hij geloofde al heel lang niet meer in dingen zoals goed en kwaad. In zijn ogen was er alleen de mens, en de mens was een niet een kracht van het goede of het kwade. De mens was in een constante worsteling, oorlog, tegen zichzelf. Een mens kon niet alleen maar goed zijn, of alleen maar slecht. Een mens was beide. Een mens kon niet alleen maar beschermen of vernietigen, een mens had daar geen controle over; een mens was zowel duister als licht. Pijn en genezing. Woede en geluk.
Een mens was harteloos.
Een mens kon niet liefhebben.
Een mens kon alleen doen waarvoor hij gemaakt was; leven en sterven. De inhoud van dat leven verschilde per persoon, maar het leven was nooit iets om met trots op terug te kijken. Een leven had geen waarde. Het leven had geen waarde. Ryth sloot de Bijbel en zette hem terug op zijn plaats, zijn ogen vlogen over een paar andere kaften, maar hij haalde zijn schouders op en keek weer naar het meisje terwijl hij nog een laatste ding mompelde;
‘And God saw everything that he had made, and, behold, it was very good. And the evening and morning were the sixth day.’
Zijn ogen vernauwden zich terwijl hij zich omdraaide, een sigaret in zijn mondhoek plaatsend.
'Prettig kennis te maken.' Mompelde hij.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Het bevel van Drew leek de demon niet te deren, iets wat Drew niet fijn vond. Demonen waren dus immuun voor zijn gaven. Normaal zou hij blij zijn, als hij iemand zou ontdekken die immuun was, maar nu even niet. Hij moest het meisje en Asa kunnen helpen, maar dat zat er gewoon niet in. Niet veel later kwamen er nog meer mensen bij en slikte Drew. De begeleiders keken hem even aan, maar negeerden hem. Iets wat Drew verbaasde. Hij had hier niet mogen zijn.
Op het moment dat Asa de bieb uit werd geleid, haalde Drew diep adem. Hij wilde Asa helpen, maar twijfelde of hij het misschien wel erger zou maken voor Asa. Drew had al een tijdje door wat Asa kon, al liet hij het nooit merken. Zelf had hij net zo'n erge gave en wist hoe vervelend het kon zijn om erover te praten. Daarbij leek Asa zich net als Drew weinig te herinneren, als hij werd overgenomen. Een ding wist Drew alleen wel zeker. Als hij zich ermee zou bemoeien en de bewakers of begeleiders zouden de videobeelden controleren, hadden ze beide ergere problemen. Drew was niet eens in de buurt, toen Asa zijn controle verloor.
Terwijl Asa werd afgevoerd, was Drew van plan snel in de menigte te verdwijnen om zo geen problemen te krijgen. Helaas had hij te vroeg gejuicht. Een man van rond de 46 jaar oud liep met snelle passen naar hem toe. Drew had nooit de moeite genomen om zijn naam te leren. Het was zo'n inval begeleider. Wanneer er te weinig waren, kwam hij helpen. Als zijn dienst erop zat, zag je hem soms weken lang niet meer.
"Drew, wat doe jij hier? Ik meende dat je kamerarrest had" zei de man en Drew haalde zijn schouder op. "Mijn bewaker zei dat ik mijn kamer mocht verlate, dus deed ik dat" antwoordde Drew en de man snoof even. "Zei hij dat vrijwillig, of liet je hem dat zeggen?" vroeg de man en Drew keek hem recht van achter zijn zonnebril aan. "Dat zei hij zelf. Ik zei niet veel bijzonders" zei Drew. "Daarbij heb ik 2 bewakers. Als ik de ene iets laat zeggen, dan hoeft de ander dat nog niet te zeggen" zei Drew en liep langs de man weg, toen die zijn pols vastpakte.
Even beet Drew op zijn lip. Hij had er een hekel aan, om zo aangeraakt te worden. "Ik hou je in de gaten, Lucky" zei de man zacht en geschrokken keek Drew op. Hoe wisten ze die naam? Die had Drew nooit opgegeven!

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Hij begon in de bijbel te lezen. De bijbel. Waarom las hij in de bijbel? Allia grinnikte. Wat een vreemde gast. Alhoewel, zijzelf was ook niet echt normaal, noch de rest van deze hele instelling.
Hij keek haar weer aan en Allia probeerde hem in te schatten toen hij nog een citaat uit de bijbel mompelde.
Ze zag hoe Drew met een bewaker stond te praten en ze zag vanuit haar hoek in de bibliotheek dat hij zichzelf in de nesten had gewerkt, maar toen de nieuwe jongen een afscheid mompelde, besloot ze uit een impuls hem te volgen. Hij was al uit de bieb toen ze riep.
'Hé!' Ze had al spijt van haar uitroep. Ze klonk echt idioot. Het had ook niet echt het gewenste effect. In plaats van dat hij zich omdraaide, draaide twee bewakers zich naar haar om en ze zag ook een student in haar ooghoek zich omdraaien. Natuurlijk. Ze waren niet van haar gewend om te praten, laat staan roepen.
'Hé!' riep ze echter nog een keer, toen hij gewoon doorliep. Ze had zichzelf net nog wel voor haar kop kunnen slaan en nu deed ze het nog een keer, maar ze zag wel de drie anderen zich terugdraaien en hun schouders ophalen. Het zal ze een worst wezen dat er een meisje riep naar een jongen. Zo speciaal was dat nou ook weer niet.
Toen ze erover na ging denken, was het vrij raar. Ze volgde een jongen die ze niet eens kende en stond in de gang van een instelling naar hem te schreeuwen. Hoe kreeg ze het toch voor elkaar om zich zo vaak voor schut te zetten in maar één dag tijd?
'Ga je me nu echt negeren?' vroeg ze toen. Niet langer schreeuwde ze, maar haar stem was hard genoeg. Ze wist dat hij haar zou horen.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:

Ryth draaide zich plotseling om, een stap haar richting in nemend zodat hij veel te dichtbij haar stond.
‘Interessant. Eerst lijkt het alsof je mij probeert weg te werken; ik ben immers maar gewoon een vreemde. Toch ren je mij nu achterna in een gang.’ Hij boog zich voorover, zijn gezicht op enkele centimeters van die van haar. ‘Je bent interessant.’ Hij draaide zich weer om, langzaam doorlopen.
‘Als je praten wilt vind ik dat prima, hoewel ik niet veel te vertellen heb.’ Zei hij, verwachtend dat ze wel mee zou lopen als ze ook echt een gesprek met hem aan wilde gaan. Aan de ene kant was Ryth verveeld, hij kon binnen niet roken en dat zat hem dwars. Aan de andere kant zat hij in een gebouw vol interessante mensen, onbekende herinneringen. Het lokte hem aan, alles hier lokte hem aan.
‘Oh trouwens,’ mompelde hij, even over zijn schouder kijkend naar het meisje, ‘mijn naam is Ryth.’

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Hij stond ineens veel te dichtbij en ze voelde zijn adem op haar gezicht en ze hield onbewust die van haar in. Hij had het bij het juiste eind. Hij had haar gezegd dat ze interessant was. Na die opmerking fronste ze haar voorhoofd. Hoe was zij nou weer in godsnaam interessant? Ze voelde zich niet op haar gemak. Hij was in haar persoonlijke ruimte en ze wilde dat hij eruit ging. Toen hij een stap achteruit deed, liet ze ongemakkelijk haar ingehouden adem los en hoopte maar dat hij het niet had gehoord.
Hij liep eindelijk door en het leek alsof hij haar uitnodigde om mee te lopen, maar zijn woorden deden dat maar half. Ze vroeg zich af wat hij bedoelde met "hoewel ik niet veel te vertellen heb". Iedereen hier had verhalen. Of je ze nu wilde delen of niet. Je had altijd wel iets, anders zat je hier niet.
De vraag over hoe hij heette werd eindelijk beantwoordt en Allia knikte.
'Oké, prima,' zei ze toen en trok haar mondhoeken lichtjes op.
Ze liep achter hem aan. Ze wist niet waar hij heen ging en wist niet of het nu wel zo slim was om dit te doen, maar ze deed het toch. Ze vond het wel grappig en ze wilde verdomme dingen weten van hem. Ze wist nu wel zijn naam, maar verder wist ze niet echt iets over hem.
'Ik wil weten wat je deed,' zei ze toen, 'in mijn hoofd. Wat deed je in mijn hoofd?'

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Ryth liep naar zijn kamer en opende de deur voor haar. Het was niet dat hij haar zo graag in zijn kamer wilde, of dat hij andere motieven had. Hij wilde verdorie gewoon even roken.
‘Ik wilde weten wat er was gebeurd voordat ik aan kwam lopen in de bieb.’ Hij haalde zijn schouders op, ‘Dus daarom keek ik in je hoofd.’
Hij deed de deur achter haar dicht en stak zijn sigaret aan, een hijs nemend.
‘Leuk oerwoud trouwens, hoewel ik het niet zo op tropische plekken heb. Of wel? Ik weet het niet.’ Hij ging op zijn bed zitten, en keek naar de stoel waar zij op kon gaan zitten.
‘De echte vraag hier is; waarom wil je met mij praten?’ Hij had een ondeugende glinstering in zijn ogen, uitdagend bijna.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Hij hield de deur voor haar open en twijfelachtig stapte ze de drempel over. Waar al haar spontaniteit vandaan kwam, wist ze ook niet. Die had ze al een tijdje diep weggestopt. Ze geloofde dat het kwam doordat ze hier niet de enige was die rare dingen kon doen.
De woorden van Ryth klonken alsof het allemaal heel normaal was en alsof ze zich druk maakte om niets, iets wat Allia toch wel anders zag.
'Je keek in mijn hoofd?' herhaalde ze ongelovig. Ze voelde dat haar mond open was gevallen en deed hem vlug dicht, zodat ze niet overkwam als een complete idioot, iets wat toch al wel was gebeurd.
Terwijl hij een sigaret opnieuw naar zijn mond bracht dacht ze er even over na. Wat was er nu allemaal aan de hand? Oké, ze had een jongen achtervolgd die ze niet kende. Stalker much, check. Ze was in zijn kamer. Nog meer stalker check. Hij had in haar hoofd gekeken. Één stalker punt voor hem.
Ze schudde haar hoofd. Hij zag het oerwoud? Wat? 'Ik hou niet echt van tropische plekken, denk ik. Ik weet het ook niet zeker. Ik ben er nog nooit geweest,' zei ze, waarna ze op de stoel plaats nam op de stoel waar hij naar gebaarde.
'Waarom wil je met mij praten?' Ja, goede vraag. Waarom wilde ze met hem praten?
'Ik geloof dat de echte vraag is; waarom laat je het toe.'
Slechte comeback A, hele, hele slechte comeback.
Ze probeerde om de trieste uitspraak te verbergen door een gezicht te trekken alsof ze heel stevig in haar schoenen stond en daarbij wilde ze hem vooral niet aankijken, bang dat dan ze dan dat deel ook nog zou laten mislukken. Dus keek ze maar net boven zijn ogen. Zijn wenkbrauwen waren echt interessant.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Plotseling begon Ryth hard te lachen. Hij nam een hijs om wat te kalmeren en knikte.
‘Ik denk dat ik die vraag eerder al eens beantwoord heb.’ Zei hij, de rook uitblazend in cirkeltjes. Hij leunde achterover tegen de muur, zijn benen in kleermakers zit.
‘En ja, ik keek in je hoofd. Ik geloofde dat ik dat al gezegd had?’ Hij fronste, hem kennende zou het ook best wel zo kunnen zijn dat hij het niet had gedaan. Zijn geheugen was niet zo goed. Hij nam nog een hijs, en drukte de sigaret uit tegen de ijzeren prullenbak naast zijn bed. Zijn ogen waren gefixeerd op het gezicht van het meisje, en nu pas besefte hij dat hij haar naam nog niet wist... of hij was het vergeten, natuurlijk.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Allia
Ze knikte. Hij had het inderdaad al eerder gezegd. Zijn lach was aanstekelijk en al snel glimlachte Allia weer.
Ze kon niet ontkennen dat hij er aantrekkelijk uitzag, vooral toen hij rookte. Hoewel ze dit meestal niet echt zo vond, stond het hem.
Ze besloot hem wat te vragen. Ze was immers hem achterna gekomen en niet andersom. Het zou wel heel stom zijn als ze nu hier alleen maar een beetje stom zou zitten lachen.
'Wanneer ben je hier aangekomen?' Ze wist dat het misschien niet echt logisch was. Ze vroeg hem dingen en had zichzelf nog niet eens voorgesteld. Ze was echter niet van plan om zichzelf voor te stellen. Ze vond het wel grappig om hem te laten zweten. Hij keek namelijk een beetje verward en dit zou hem nog wat erger verwarren.
Ze bedacht zich ineens dat ze waarschijnlijk gezocht werd door begeleiders. Ze was aangevallen door Asa, hoewel die er niets aan had kunnen doen en ze was gewoon weggegaan.
'Shit,' mompelde ze, waarna ze een hand voor haar mond sloeg. Het was niet de bedoeling geweest om dat hardop te zeggen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld