Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft Lena

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Als ze naar boven loopt, voel ik me schuldig. Misschien moet ik naar haar toe gaan. Ik loop naar boven en loop mijn slaapkamer in. Als ik haar aankijk zie ik pas dat ze een snee in haar wang heeft. 'Wat is er gebeurt?' Ik loop na die vraag snel naar de badkamer en haal alcohol en een doekje. Ik loop naar toe en ga naast haar zitten.Ik draai de dop van het flesje alcohol af en druppel wat op het doekje. Ik richt mijn blik weer op haar en kijk haar eventjes bezorgd aan. "Dit gaat even pijn doen". Ik veeg voorzichtigjes het doekje langs haar wang om de wond te ontsmetten. Als het schoon is leg ik het doekje neer 'Er hoeft niets op voor een tijdje. Het heelt vanzelf wel. Je moet wel vitamines binnen krijgen. Ik pers straks wel wat sinaasappelen.' Ik gooi het doekje in de wasmand en loop terug naar de slaapkamer. 'Sorry dat ik kwaad werd. Het was nergens voor nodig.' Ik glimlach en wend mijn blik af. 'Kom dan gaan we naar beneden' zeg ik snel er achteraan. Ik sta op en loop naar beneden. 'Ik ga eventjes naar de voorraden. Ik kom zo terug.' Ik trek mijn schoenen aan en open de voordeur. 'We kunnen ook verschillende soorten fruit doen. Sinaasappel, appel en aardbei?' Geen idee of het lekker is maar wel vol vitamines. Ik sluit de deur en loop doelbewust naar de voorraden. Ik open de deur en stap naar binnen. Het is erg koel in de voorraden opslag. 'Hey Dave. Ik zoek drie sinaasappels, een appel en ongeveer zes aardbeien.' 'Dit heb ik hier liggen.'Ik loop achter hem aan en kom uit bij de groente en fruit gedeelte. Hij pakt een kartonnen zakje en doet het fruit waar ik na gevraagd had erin. 'Hier. Ga je morgen ook spullen halen samen met Jake, Simon en Bradon?' 'Ik denk het wel. Ik ga straks overleggen met Simon.' 'Oke mooi zo. Ze hebben we wat hulp nodig' zegt Dave mompelend. Ik grinnik en knik. 'Ik ga maar eens. Dank je voor het fruit. Doei.' Hij knikt en ik verlaat de voorraden opslag. Vlug lopend loop ik terug naar huis. Ik open de voordeur met de sleutel en trek mijn schoenen uit. 'IK ben er weer.' Niet veel later komt Alys aanlopen. Glimlachend kijkt ze me aan. 'Hier het fruit.' We hebben jammer genoeg geen stroom, daarom doet de mixer het niet. Gelukkig heb ik iets anders bedacht. Ik loop naar de keuken en zie dat het fruit al op het aanrecht ligt. Ik begin de sinaasappelen te persen en filter het daarna. Ik giet het gefilterde sap in twee glazen. Ik snij de appels in kleine stukjes en doe ze in een schaaltje. Ik was de aardbeien en leg ze bij de appels in de schaal. 'Kijk eens aan. Een glas en schaaltje voor vitamines.' Haar glas geef ik aan haar. Mijn glas pak ik ook en neem het glas en schaaltje fruit mee naar de woonkamer. Voorzichtig zet ik het schaaltje op de tafel. 'Proost' en ik raak met mijn glas de hare aan. Ik lach en neem een slok van mijn glas sinaasappelsap. Hij is een beetje zeur maar voor de rest heerlijk. De laatste keer dat ik fruit heb gehad was laatst toen Alys me gevangen nam. Ik herinner me die dag nog goed. Bijna elk detail herinner ik me nog. Ik herinner me nog goed toen ik haar prachtige ogen voor het eerst zag. Dromend staar ik voor me uit. Als ik mijn glas leeg heb, zet ik het op tafel neer. 'Heerlijk' mompel ik en leun tegen de bankleuning. 'Ga je straks mee naar Simon? Ik moet hem wat vragen.'

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Gestrest loop ik te zoeken tussen mijn spullen. Waarom kan ik nou niets vinden? Ik hoor Jack de kamer inlopen en kijk achterom. "Ooh niets.." mompel ik zacht. "Ik ben een bende tegengekomen in het bos, waarschijnlijk waren ze naar me opzoek." Dat had ik al vaker meegemaakt. Ik was dan ook eigenlijk niet echt verrast dat ik ze tegen was gekomen. Had ik wel kunnen verwachten, na wat ik ze had geflikt. Hij loopt even weg en komt snel weer terug gelopen met wat spullen om de wond te verzorgen. Ik knik klein naar hem. "Het moet maar.." Ik kreun even pijnlijk wanneer hij de wond begint te ontsmetten. Gelukkig zal het vanzelf wel genezen en hoeft er niets op. Ik moet er niet aan denken als ik de hele tijd rond moet lopen met een grote pleister op mijn wang. Ik kijk weer naar Jack die zich duidelijk schuldig voelde. "Nee het is niet erg, het kwam een beetje bot over. Dat was mijn schuld" Ik sta op van het bed en loop achter hem aan naar beneden. Ik vond het wel schattig dat hij zoveel moeite deed. Hij loopt weg en ik ga op de bank zitten. Nee, ik moet nu niet verliefd worden. Dat kan ik er nu even niet bij hebben.. En hij heeft al wat met Ella. Hoe erg ik haar ook haat, ik ga het hen niet aandoen om hun relatie te verpesten. Na een paar minuten komt Jack weer binnenlopen met zijn handen vol met het fruit. Ik glimlach naar hem. Hij was echt knap.. Ik merk dat ik weer eens aan het staren ben en kijk blozend naar de grond. 'Dit kan nu echt niet. Stoppen Alys' denk ik bij mezelf. 'Hij ziet je toch niet staan' Ik leun een beetje tegen de muur aan, niet wetende wat ik nu moet doen. Hij kon het prima alleen af, en het zag er niet uit dat hij verder ergens nog hulp voor nodig had. Ik pak het glas en het schaaltje van hem aan en loop naar de tafel. Voorzichtig zet ik het schaaltje op tafel, en ga naast hem op de bank zitten. Lachend tik ik met het glas de zijne aan. "Proost" Ik neem een slok, en binnen de kortste keren is het glas al leeg. Ik zet het glas terug op de tafel en prik met de vork een stuk fruit uit het schaaltje. Eigenlijk had ik niet zoveel honger meer. Maar Jack had zoveel moeite voor me gedaan dat ik het eigenlijk niet kan maken om het niet op te eten. Langzaam eet ik het schaaltje leeg en kijk voor me uit. Op dit soort momenten mis ik mijn vader en Tyler echt. Nog steeds weet ik niet wat ik ervan moet denken. Ik ben al een jaar opzoek, en heb ze nog steeds nergens gevonden. Geen kamp, niets. Misschien leven ze wel niet eens meer.. Ik bijt op mijn lip en probeer de tranen binnen te houden. Ik ga nu niet huilen in het bijzijn van Jack. Ik slik en zet die gedachte opzij. "Ja" zeg ik zacht, in de hoop dat hij het niet door heeft gehad. "Is goed" antwoord ik op zijn vraag. Een beetje afleiding zal wel goed zijn denk ik, gewoon even nergens aan denken. Ik haal een hand door mijn haar en kijk in zijn ogen. Ik weet niet wat er zou zijn gebeurd als ik hem niet was tegengekomen.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Ik pak een vork en prik in een paar stukjes appel en aardbei. Ik neem een hap en kauw er smakelijk op. We zeggen niet veel en eten ondertussen het fruit op. Ik kijk naar haar. Ze is best knap eigelijk. Heel erg knap zelfs.'Nee Jack, je mag niet verliefd worden. Je hebt al een relatie met Ella' zeg ik tegen mezelf. Ik kijk snel weg omdat ik merk dat ik aan het staren was.Als het schaaltje leeg is zeg ik :'we kunnen nu misschien beter gaan. Daarna gaan we eten en dan kunnen we naar het kampvuur. Dan kan je een paar personen ontmoeten.' Ik sta op van de bank en pak de twee lege glazen en het lege schaaltje. Ik zet de op het aanrecht neer en loop door naar de gang. Als ik mijn schoenen heb aangetrokken kijk ik Alys aan. 'Je hebt daar nog een stukje aardbei zitten.' Ik wijs met mijn vinger bij mezelf mijn wang aan om aan te duidelijken dat ze op die plek nog een stukje aardbei heeft zitten. Ik grinnik zachtjes als ze het stukje aardbei niet lukt weg te halen. Ik ga dichtbij voor haar staan en haal met mijn vinger het stukje aardbei van haar wang. 'Dat is beter.' Ik glimlach en kijk haar een tijdje aan in haar prachtige ogen. Waar ben ik mee bezig? Ik schud mijn hoofd zachtjes en loop naar de voordeur. 'Kom dan gaan we.' Ik open de voordeur en loop het huis uit. We lopen samen richting Simons huis. Ik hoop dat Simon thuis is. Hij zou best in het bos kunnen zijn of hij is het kamp aan het controleren. Als het huis van Simon is zicht is, kijk ik Alys aan. 'Wie als laatste is moet koken.' Ik blijf staan en grijns. 'Drie, twee, een, ren' tel ik af en daarna ren ik zo snel mogelijk richting Simons huis. Ik heb een kleine voorsprong die al snel in word gehaald door Alys. Ik begin sneller te rennen wat echter niet helpt. Alys heeft met misschien drie seconde eerder het huis aangeraakt. 'Nu moet ik weer gaan koken' grom ik. 'Jullie lijken net twee stelletjes kinderen.' Ik draai me om en zie Simon achter ons staan. 'Dat moet het grootste kind zeggen' zeg ik terug. Simons grijns verdwijnt en een lach staat op zijn gezicht. 'Wat moet je Grey?' 'Ik hoorde dat jullie morgen spullen gaan verzamelen. Ik wil graag mee.' 'Oké best. Alleen jij staat achteraan. Dan kan je sneller en eerder wegrennen. Ik weet niet of jouw enkel lange stukken kan rennen.' Ik kijk naar mijn enkel. Oh ja, ik was laatst gevallen. Ik was het allang weer vergeten. Ik knik begrijpelijk. 'Is goed.' Als ik gekuch hoor, kijk ik opzij. Ik zie Jake grijnzend staan. 'Ik zou hem niet mee laten gaan hoor. Hij is helemaal in de wolken.' Kwaad kijk ik Jake aan. 'Hou je bek'. Ik draai me naar Jake toe en ga voor hem staan. 'Een: ik heb met Ella. Twee: Jij struikelt nog eens over je eigen voeten dus ik denk dat Simon meer aan mij heeft dan jouw' bijt ik Jake toe. 'Dat was de druppel Grey.' Ik voel een trap tegen mijn knie en ik val op de grond. Ik krabbel overeind en druk Jake achterover. Als Simon er tussen komt, kijk hij ons boos aan. 'Jullie twee stoppen. Jack ga naar huis. Ik spreek je vanavond wel. En Jake, meekomen jij.' Hij pakt Jake vast bij zijn oren en trekt hem overeind. Jake jammert en loopt met Simon mee. Ik lach en kijk Alys aan. 'Kom dan gaan we naar huis.'

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Ik zet het lege schaaltje neer op de tafel voor me. Met veel moeite heb ik het naar binnen weten te werken. Ik weet niet wat er met me aan de hand is de laatste tijd.. Eerder deed ik een moord voor een schaaltje fruit, nu kan ik het amper op krijgen. En normaal ben ik nooit zo stil.. Ik richt me weer op Jack, die voorstelt om naar Simon te gaan. "Is goed, anders wordt het zo laat." Ik sta ook op van de bank en pak mijn lege schaaltje van de tafel. Ik liet hem echt niet alles alleen doen deze keer. Hij heeft al zo veel voor me gedaan de laatste tijd. Ik loop naar de keuken en zet het schaaltje op het aanrecht bij de rest van de spullen. Het afwassen moet nog gebeuren, maar dat doe ik vanavond wel. Ik kan er gewoon niet tegen om maar niets te doen. Ik loop naar de gang waar Jack al op me staat te wachten. Hij kijkt me lachend aan en wijst naar mijn mondhoek. Hoe dom kon ik zijn om niet te kijken of mijn mond schoon was? Nu vind hij me vast een idioot.. Beschaamd kijk ik naar de grond en veeg met mijn hand langs mijn mond. Jack moet weer lachen en komt naar me toe lopen. Met zijn vingers haalt hij het stukje aardbei van mijn wang af. Ik word helemaal warm vanbinnen. Nee, dit gaat de verkeerde kant op. Dit kan echt niet! Ik kijk weg en zucht opgelucht als we het huis uitlopen. Dan was deze ongemakkelijke situatie tenminse voorbij.. In een snel tempo lopen we door het kamp heen. Nog steeds kende ik de weg hier niet, het is ook zo'n groot kamp. Het zal vast ook nog wel even duren voordat ik hier niet meer kan verdwalen. Ik moet lachen om Jack die hier een klein spel van maakt. No way dat ik hem liet winnen. In zijn dromen. Op 3 begin ik keihard weg te rennen naar het huis van Simon. Jack heeft dan wel een voorsprong, maar binnen no time heb ik hem alweer ingehaald. Ik tik het huis aan en kom hijgend tot stilstand. Jack kijkt een beetje chagrijnig omdat hij nu moet koken. "Ik zal je wel meehelpen hoor" zeg ik grinnikend. Dat was het minste wat ik terug kan doen na alles wat hij voor me gedaan heeft. Maar dat neemt het niet weg dat ik er erg van genoot om hem in te maken. Die grijns gaat waarschijnlijk de hele dag niet meer van mijn gezicht. Simon's stem klinkt achter ons en ik draai me om. Hij maakt een opmerking over ons en ik lach klein naar hem. Ik vond zijn humor maar wat vreemd. Morgen gaan ze spullen verzamelen buiten het kamp. Dat wil ik natuurlijk niet missen. "Ik wil ook mee" onderbreek ik Jack. Dan kan ik eindelijk even hier weg, ik begon me hier zo langzamerhand al een beetje te vervelen. Ik kijk even om me heen en zucht geïrriteerd als Jake aan komt lopen. Wat moest die gast dan weer hier? Kon hij ons niet gewoon voor een moment alleen laten in plaats van altijd maar ruzie zoeken? En die opmerking sloeg dus echt nergens op. Ik open mijn mond om wat te zeggen, maar Jack was me al voor. Ik kan me maar beter niet in hun gevecht mengen, anders kom ik straks terug met een blauw oog. Niet dat ik Jake niet aankon, maar ik wilde niet weggestuurd worden hier om dit. Ik moet een klein beetje grijnzen als ze beginnen te vechten. Ik vond het er wel grappig uitzien eerlijk gezegd. Jammer genoeg haalt Simon ze al snel uit elkaar. Het begon net leuk te worden.. "Maar.." protesteer ik nog, maar Jack onderbreekt me. Hij kijkt zo blij dat Jake meegesleurd wordt door Simon, dat ik maar besluit er niets van te zeggen. Ik rol met mijn ogen en loop dan met Jack weer terug naar het huis. Waren we hiervoor naar zijn huis gelopen?

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
'Zo dat is dan geregeld.Als je mee wilt kan ik het misschien vanavond bij het kampvuur regelen.' Ik weet niet zeker of Simon wel zo snel overgehaald is. Simon kan af en toe echt koppig zijn. Hij wil natuurlijk wel het beste voor iedereen. 'Misschien zit er nog wel een knappe jongen voor je tussen in het kamp' plaag ik haar. Diep van binnen wil ik niet dat ze met iemand krijgt. Ik ben namelijk bang dat ik erg jaloers word, ook al heb ik met Ella. Ik zet de gedachte van me af en loop door met mijn handen in mijn broekzakken. Als we voor de voordeur staan, open ik de deur. We lopen naar binnen. Ik loop nadat ik mijn schoenen heb uitgetrokken naar de keuken. 'Oke. Ik heb nog vier aardappelen.. Zullen we dat aardappel puree eten?' Ik moet koken omdat ik zo straks verloren heb. Persoonlijk heb ik niet zo veel honger meer maar ik moet wel wat aansterken voor morgen. Ik hoop dat we morgen veel voedsel vinden en ook wat medicijnen. En ik hoop dat we niet al te veel 'walkers' en bendes tegen komen. Natuurlijk komen we heus wel 'walkers' tegen. De 'walkers' zijn echt overal buiten deze hekken. En de bendes zijn ook overal en nergens. Ik begin de aardappels te schillen en Alys helpt me. Ze is zo lief geweest om aan te bieden om te helpen. Als de aardappels geschild zijn, kook ik ze. Ik dek ondertussen de tafel en als ze aardappels gekookt zijn, prak ik ze tot aardappelpuree. Ik verdeel het over twee borden en ga aan tafel zitten. 'Kijk eens aan. Aardappel puree.' Ik kijk ernaar en probeer te glimlachen. Na een paar happen schuif ik mijn bord weg. 'Ik heb geen honger meer. En ik vind het toch niet zo lekker. Het zit amper smaak aan.' Bij het kampvuur hebben ze straks vast wel marshmallows.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
"Ik wil ook mee" zeg ik vastbesloten. Ik liet deze kans om weer even weg van het kamp te gaan niet aan me voorbij gaan. En dan kon ik ook eindelijk wat terugdoen voor iedereen uit het kamp. Ze hadden tenslotte wel een vreemde onder hun hoede genomen. Ik kijk lachend naar Jack. "Nahh, ik ben daar niet op uit" Dat was het laatse waar ik nu over dacht. Het overleven komt op de eerste plaats. Ik laat mijn leven niet in gevaar brengen door een of andere jongen. En ik zou toch niemand vinden die zo leuk was als Jack. Nee, zo moet ik niet nadenken. Hij heeft een vriendin, remember? Ik loop achter Jack aan naar binnen, en loop naar de keuken. Ik ga hem niet alleen alles laten doen, hij heeft de afgelopen dagen al genoeg voor me gedaan. Aardappelpuree klinkt eigenlijk zo slecht nog niet. Niet dat ik nog veel honger had, maar het was een goede bron van energie. En die zal ik nodig hebben morgen. Ik pak twee aardappelen en begin ze te schillen. Ik was vroeger best handig met koken, en ik deed het ook graag. Nog steeds is er niets aan veranderd, ik vind het niet erg om te doen. Al snel heb ik ze beide geschild, en ik geef ze aan Jack. Hij doet ze in de pan en gaat verder met het koken. Verder kan ik weinig helpen, dus ik schuif aan tafel en wacht geduldig tot het eten klaar is. Ik glimlach naar hem als hij me toe komt lopen met het eten en pak een van de borden aan. Langzaam begin ik te eten. Gelukkig was ik niet de enige die niet zo'n eetlust had. Ik eet mijn bord halfleeg en schuif hem dan bij me weg. "Ik heb ook niet zo'n honger meer" mompel ik zacht. Jack is ook klaar met eten, dus sta ik op van de tafel en pak beide borden. Jack wil ook opstaan maar ik houd hem tegen. "Laat mij maar, je hebt al zo veel voor me gedaan." Ik loop naar de keuken en schep de restjes in een bakje. We kunnen beter geen eten verspillen, we hebben al zo weinig. Ik zet de restjes weg en begin met het afwassen van de borden. Ondertussen zing ik zacht een liedje die ik in mijn hoofd heb. "Almost, almost is never enough. So close to being in love.. If I would have known that you wanted me, The way I wanted you.."

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Als zij ook niet meer hoeft, sta ik op om de borden op te ruimen. Alys houd me tegen en ik ga weer zitten. Ze doet de restjes in een bakje en begint met de afwas. Ondertussen begint ze te zingen. Ik luister ernaar en kijk naar haar. 'Je kan echt mooi zingen' mompel ik en blijf naar haar kijken. Als ze klaar is, loop ik naar het aanrecht. 'Dank je, ook al had het niet gehoeven.' Ik kijk haar aan en blijf een tijdje haar aankijken. Ik verdrink in haar prachtige ogen. Waar ben ik mee bezig? 'Kom op Jack, je bent met Ella' zeg ik tegen mezelf. Ik wend mijn blik af en doe alsof ik het doekje over het aanrecht haal. 'Zo. Nu is het aanrecht ook weer mooi schoon.' Ik draai me om en loop naar de keukentafel. Ik ga op een stoel zitten en staar naar voren. Ik tik met mijn vingers op de tafelblad en zucht zachtjes. Ik verveel me echt dood. Alys blijkbaar ook want ze ging op de stoel naast me zitten. 'Kom dan gaan we een wandeling maken. Daarna begint het kampvuur wel denk ik.’ Ik sta op en loop naar de gang. Heel af en toe omdat we geen elektriciteit hebben verveel ik me echt. Voordat al die gebeuren keek ik af en toe eens tv of ging ik gamen met mijn vrienden. Nu is met warm water douchen echt een luxe. Ik laat mijn jas thuis en trek alleen mijn sneakers aan die echt heerlijk zitten. Daarna open ik de voordeur en loop samen met Alys naar buiten. We wandelen een stukje door het kamp terwijl het langzamer donker begon te worden. Het kampvuur begon ongeveer half acht en eindigde rond een uur of twaalf. Het kampvuur is altijd erg gezellig en leuk. We doen meestal spelletjes met zijn allen bijvoorbeeld doen, durven of de waarheid. Zo leren we elkaar beter kennen en hebben we veel plezier met zijn allen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Ik stop met zingen als Jack me een compliment geeft. Ik was even vergeten dat ik niet alleen was.. Ik zing nooit tenzij ik alleen ben en niemand me kan horen. Ik doe dat soort dingen gewoon niet zo graag met iemand erbij. "Dankje.." mompel ik zacht, en ik zet de borden weer weg in de kast. Jack komt aanlopen en staart in mijn ogen. "Geen probleem, ik laat je niet alles alleen doen" Ik begin een beetje te blozen en kijk naar de grond. Nee dit kan ik nu echt niet maken. Ik wil niet dat hij merkt dat ik hem misschien leuk vind. Dat kan alles voor me verpesten, ik woon wel mooi met hem in één huis. Ik wil het niet ongemakkelijk maken tussen ons, ik begin me net een beetje thuis te voelen hier. Ik wil niet nu al hier weg moeten en op mezelf hier wonen. Gelukkig duurde het ongemakkelijke moment niet lang meer en loopt hij al snel naar de tafel. Ik weet niet wat ik verder nog moet doen en ga maar naast hem zitten. Ik verveel me nooit zo snel, maar nu wist ik echt niets te bedenken. Wat valt er te beleven in een kamp afgeschermd van de walkers? Niets dus. Geen elektriciteit, dus geen films of series kijken. Meer dan slapen en overleven kon dus eigenlijk niet. Naja en het kampvuur dan, niet dat ik daar erg veel zin in had. Dan was Jack toch weer de hele avond bij die Ella. Ik ga daar dus echt niet bijzitten vanavond. Ik wil niet langer bij haar in de buurt zijn dan echt moet. Ze heeft een hekel aan mij en ik aan haar, en dat is dan ook het enige wat we in het gemeen hebben. Voor de rest lijken we echt niet op elkaar, waar ik overigens erg blij mee was. Jack komt met een voorstel en ik knik klein. Alweer wandelen? Maarja, het is niet dat ik iets beters weet om nu te doen. Dit was de beste optie op dit moment, dus dan moet het maar. Ik strik de veters van mijn afgetrapte vans wat strakker en loop dan naar de voordeur. Samen met Jack loop ik naar buiten. Ik zeg niets en kijk om me heen. Dat vond ik het fijne van samen zijn met hem: we hoeven niet altijd wat te zeggen om het leuk te hebben. Bij hem voel ik me echt mezelf. En volgensmij heeft hij niet eens door wat hij allemaal met me doet. En stiekem hoop ik ook dat hij dat niet door krijgt. Dat kan de vriendschap tussen ons echt flink verpesten. Ik kijk naar de zon die al bijna helemaal onder is. Het was echt een mooi uitzicht.. Ik denk weer na over vanmiddag, ik was wel een beetje bot geweest tegen Jack. "Het spijt me van vanmiddag, ik ben blij voor je dat je met Ella hebt" zeg ik en glimlach zwak. Dat was echt moeilijk voor me geweest om te zeggen. Mijn haat voor Ella lag diep en ik zal haar nooit echt aardig vinden. Maar voor Jack was ik bereid om mijn best te doen. Ik haal een hand door mijn haar en loop verder.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
'Maakt niets uit. Ik moest eigelijk niet zo terug reageren, sorry daarvoor.' Ik zie hoe ze haar hand door haar haar haalt. Haar prachtige oranje haar dat prachtig golft. Ik richt mijn blik ergens anders op en loop door. Als ik in de verte al het nog niet aangestoken kampvuur zie, kijk ik hoe Simon,Jake,David B en Nicolas bezig zijn. Ik loop naar ze toe en begroet ze. 'Hey. Nog een helpende hand nodig?' 'Ja lijkt me handig. Dan kunnen we over vijf minuten al beginnen' zei Simon enthousiast. Ik knik en pak een paar boomstronken die ik opstapel. Ik til samen met David B en Nicolas de bankjes op en zet ze rond de opgestapelde boomstronken die later worden aangestoken. 'We moeten nog een bankje neerzetten en dan kunnen we iedereen ophalen.' Ik knik en til de laatste bankje samen met Alys op en zet het op zijn plaats. 'Ik blijf hier wel met Alys. Dan zouden we iedereen een beetje in de gaten kunnen houden zodat er niets mis kan gaan.' Op het kamp zijn er een paar mensen die een beetje geestelijk in de war zijn. Niet veel, hooguit twee. Ze zijn door een heftige verleden een beetje doorgedraaid en hebben hulp nodig van andere kampleden. Op het kamp is er ook een dokter. Hij heeft al vele mensen geholpen en heeft het regelmatig aardig druk. Ik ben erg blij dat we een dokter ons hebben. Zo is er tenminste een die mensen kan helpen. Natuurlijk heeft iedereen wel eens een klein griepje of verkoudheid te pakken op het kamp. Ook heeft iedereen wel eens een gebroken arm of been. Als de eerste mensen er al aankomen gaan ze op het bankje zitten terwijl ze druk met elkaar aan het praten zijn. Ze begroeten me en kijken naar Alys. 'Dit is Alys. Ze is nieuw. Ze is te vertrouwen.' Sommige beginnen met elkaar de smoezen en sommige knikken. 'Maak je geen zorgen. Ze wennen vanzelf aan je.' Ik staar voor me uit totdat iedereen er is. Simon begint iedereen te tellen. 'Ja iedereen is er' mompelt hij zachtjes tegen me. 'Hey iedereen van het kamp. Fijn dat jullie allemaal gekomen zijn. We steken zo het kampvuur aan en daarna beginnen we met het spel doen, durven of de waarheid. Na ongeveer een uurtje gaan we marshmallows eten en daarna nog een tijdje gezellig bij kletsen. Om twaalf uur is het afgelopen en verwacht ik dat iedereen weer naar zijn huis vertrekt.' Simon geeft het teken en Jake steekt het kampvuur aan. Het lijkt zo prachtig, het kampvuur. 'Hey Jackie.' 'Hey Ella' en ik druk een kus op haar wang terwijl ze aan mijn linker kant gaat zitten. Alys zit rechts van me. 'Mooi kampvuur hoor.' Ik knik en kijk naar het prachtige kampvuur. 'Om de beurt geef je aan of je doen,durven of de waarheid wilt. Als je bijvoorbeeld waarheid wilt dan trek ik een briefje uit het bak met waarheidsvragen. Ik stel de vraag dan aan je en jij vertelt of doet het dan. Als je doen hebt en je doet het niet, dan word ijskoud regenwater over je heen gegooid' legt Simon uit.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
"Nee dit was niet jouw schuld" zeg ik zacht. Dit was echt een actie voor mij, ik heb al vaak van mensen gehoord dat ik soms wat bot overkom. De meeste dingen bedoel ik helemaal niet zo, maar ik kan het gewoon niet helpen. Ik kijk hem voor een klein moment aan en wend mijn blik dan weer af. In de verte zie ik een paar jongens druk bezig. Waarschijnlijk was daar dan het kampvuur wat zometeen zou beginnen. Nog steeds had ik er niet veel zin in, ik was liever gewoon gaan slapen. Ik moet me gewoon aanpassen aan de mensen hier, anders zal ik hier nooit worden geaccepteerd. We lopen naar de jongens toe en Jack stelt voor om mee te helpen. "Ik wil ook wel meehelpen" zeg ik, maar ze zijn al druk met zijn allen bezig. Niemand lijkt verder door te hebben dat ik er ook nog ben, dus kijk ik een beetje voor me uit. Ik zucht onhoorbaar en kijk op als ik hoor dat ze nog een bankje moeten neerzetten. Dan help ik daar wel mee, ik heb nog niets gedaan tot nu toe. Ik loop naar het bankje toe en til hem samen met Jack op. Zo zwaar was die nog niet, het ging me gemakkelijk af. Al snel staat het bankje op zijn plaats en is alles klaar. Ik ga zitten en steun met mijn kin op mijn handpalm. Dit zou nog een lange avond worden.. Ik ben echt niet in de stemming voor een kampvuur en dat zien mensen denk ik ook wel aan me. Er komen wat mensen aanlopen en ze kijken me raar aan. Nu krijg je dat weer.. Ik zucht en kijk ze met een zwakke glimlach aan. Jack legt uit wie ik ben, waar ik wel dankbaar voor ben aangezien ik niet echt sociaal ben op dit moment. Ze smoezen allemaal en kijken me nog steeds met dezelfde vreemde blik aan. Ik knik klein naar Jack die me probeert gerust te stellen. Het is lief van hem dat hij zo om me geeft. Toch geeft het me niet een beter gevoel over dit kamp. Het is en blijft een hechte groep waar ik als vreemde ineens bij kom. Ik voelde me weer net zoals op de middelbare school, waar al die meiden me altijd met een arrogante blik aankeken. Ik ging rond als die ene meid waarvan haar vader 'gestoord' was. Zelf vond ik hem helemaal niet gestoord, hij geloofde gewoon simpelweg in het einde van de wereld en besloot mij en Tyler er goed op voor te bereiden. Hij wilde niet dat wij afhankelijk zouden worden van iemand. Nu werkt dat alleen nog maar in mijn voordeel, ik weet nu hoe ik moet overleven. Ik luister naar Simon die een toespraak houdt, en het kampvuur word aangestoken. Meteen voelde ik een warmte tegen mijn lichaam. Genieten deed ik wel, eigenlijk was het nog best gezellig. Ik had helemaal geen zin in het spel, maar ik doe mijn best om mijn slechte bui te verbergen. Dat was me aardig gelukt, totdat Ella verscheen. Wat moest zij dan weer hier? Ik staar naar het kampvuur en probeer me erbuiten te houden.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Simon begint bij Nico. Ik luister niet aandachtig omdat Ella telkens zachtjes tegen me praat en aan me zit. "Wat doe je allemaal gekkie." "Van je houden"zeg ze lachend en kust met haar zachte lippen op mijn wang. Ze staat op en gaat op mijn schoot zitten met haar rug tegen mijn borst. Ik leg mijn armen om haar heen en druk een kusje op haar schouder. Ze giecheld en ik kijk naar het kampvuur en probeer wat mee te krijgen van de vragen. Toen Jake was deed hij doen. Dat doet hij vast om stoer over te komen. Simon zei iets wat ik njet verstond en Jack stond op. Hij liep naar David die ging liggen en sprong vijf keer over hem heen. Blijkbaar was dat de opdracht. Nog drie mensen en dan was ik aan de beurt. Ik knuffel een tijdje met Ella tot ik hoor "Ella van Jacks schoot af." Ella gaat van mijn schoot en gaat naast me zitten aan de linkerkant. "Oké Ella jij bent. Doen, durven of de waarheid?" "Waarheid". Simon pakt een briefje en leest het voor. "Met hoeveel jongens heb je verkering gehad?" Ik zie haar denken en dan hoor ik "vijf". Heeft ze al vijf vriendjes gehad? Om eerlijk te zijn is Ella mijn eerste vriendin. "Oké Jack

oen,durven of de waarheid?" Heel even denk ik na. Wat zou ik kiezen? Durven is saai net als de waarheid. "Doen." Simon grabbeld in een bak en pakt een briefje. "Zoen degene aan de rechterkant van je." Ik kijk naar Ella en glimlach. Als ik haar aan kijk denk ik eventjes na. Wacht Ella is links van me. Alys is rechts van me. Geschrokken draai ik mijn hoofd om. Moet ik Alys zoenen? Dat verpest onze vriendschap misschien wel. Maar als we het njet doen worden we kletsnat. En staan we bekend om de mietjes. "Een kusje dan. Anders worden we zeiknat"mompel ik. Ik kijk Alys aan en glimlach kort. Ik kom dichterbij en sluit mijn ogen. Ik raak met mijn lippen de hare aan en een warm gevoel gaat door me heen. Het voelt zo geweldig maar het voelde niet goed. Ik had met Ella ook al voelt zoenen beter met Alys dan met Ella. Ik trek me terug en kijk haar aan. Ik kijk snel naar de grond en begin te blozen. Gelukkig ziet iedereen zelfs Ella het als een spel. En ik hoop dat Ayls dat ook zo ziet anders word onze vriendschap misschien nkg meer verpest. Ik draai me om en kijk Ella aan. Ze zoent me volop mijn mond en ik sluit mijn ogen. Waarom voelt zoenen met Alys beter dan met Ella?

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Simon begint met het spel, en ik probeer mee te luisteren. Vaak had ik dit spel niet gespeeld, bij mij thuis deden we nooit spellen. En veel vriendinnen had ik eigenlijk niet op de middelbare school. Ik was altijd al een beetje op mezelf geweest. Jack en Ella zijn naast me druk bezig met elkaar. Ik kijk niet naar ze om en probeer me van ze af te sluiten. Ik had mezelf beloofd om Ella voor Jack een kans te geven, maar nu weet ik het zo nog niet. Ik blijf me eraan irriteren als ze zo klef doen met zn tweeën. En al helemaal als ik ernaast zit. Maar ik kan geen kant op en zal me dus rustig moeten houden. Ik let op wie nu aan de beurt is en moet grinniken als de opdracht is dat diegene over een jongen heen moet springen. Wat een domme opdracht ook eigenlijk.. Maar nog steeds wel echt lachen. Misschien was deze avond dan toch zo erg nog niet. Ik kijk rond het kampvuur, de volgorde ging met de klok mee. Zometeen was ik al aan de beurt! De straf was een emmer koud water over je heen. No way dat ik dat liet gebeuren, dan zou ik wel gewoon de opdracht doen. Na een paar mensen was het Jack's beurt om een briefje te pakken. Als ik hoor wat de opdracht is worden mijn ogen groot. "Wacht... wat?" mompel ik verbaasd. Dit kon ik toch niet maken? Ik zie Jack eerst naar Ella kijken, Zij zit aan zijn linkerkant, wat betekent dat hij met mij moet zoenen... Hij draait zich naar me toe en kijkt net zo geschrokken als ik. Ik vloek binnendsmonds. Dit kan alles alleen nog maar erger maken! Ik adem diep in. Oke, nu zou het gebeuren.. Ik knik naar hem, het moest maar. Voorzichtig kom ik ook wat dichterbij en onze lippen raken elkaar. Ik sluit mijn ogen en voel een warmte in mijn onderbuik. Mjjn lippen beginnen te tintelen. Wat betekende dit? Ben ik nu... verliefd op hem? Nee, dit kan niet. Hij heeft met Ella, dit kan ik niet maken. Ik trek me weer terug en kijk een beetje beschaamd weg. Ik wist niet of hij net hetzelfde had gevoeld als ik. Waarschijnlijk had hij nog steeds geen enkel idee wat hij met me deed. Ella zag dit allemaal als een grap en trok zich er niets van aan. Ze zijn al gauw weer met zijn tweeën aan het zoenen en ik kijk weg. 'Zie je wel, hij ziet je niet staan' denk ik bij mezelf. 'Niemand zou iemand als jij leuk vinden, ben je daar dan nog niet achter?' Ik zucht diep en haal een hand door mijn haar. Waarom moest alles nou weer zo verwarrend zijn?

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Als het tijd is om marsmallows te eten staar ik voor me uit. Ik heb niet zo veel honger ook al heb ik zo straks weinig gegeten. Ik loop naar Simon en ga naast hem zitten. "Hey Simon. Mag ik je iets vragen?" Hij knikt en neemt een slok water. "Alys wauw morgen graag mee. Vind je dat goed?" Hij verslikt zich en hoest. Als hij is uitgehoest kijkt hij me aan. "Ja maar jij begeleidt haar. Als er iets mis gaat is het jouw schuld. Onthoud dat." "Oké is goed. Dan zie ik je morgen om 12 uur." Ik sta op en loop naar Ella. "Hey Jackie ga je straks met mij mee naar huis?" vraagt Ella terwijl ze met mijn shirt speelt. "Nee sorry ik ben erg moe. En wat jij allemaal met me van plan bent slaap ik de hele nacht njet meer." Ze lacht en zoent me. "Oké dan." Ik kus haar en glimlach. Ik loop naar Alys die alleen een eindje verderop zit. "Hey ga je mee? Ik word erg moe." Ze knikt en staat op. "Je mag morgen mee als je wilt. En ik begeleid je." Ik kijk naar de grond en we lopen in het donker naar huis. Als we voor de voordeur staan open ik de deur. We lopen naar binnen terwijl het pikkendonker is. Ik pak een zaklamp en schijn naar de trap. "Laat je schoenen en jas maar aan die trekken we boven wel uit." Ik loop achter haar aan naar boven terwijl ik op de trap schijn voor licht. Als we boven zijn, zet ik een lampje aan die op batterijen werkt. "Alleen hier is nog licht. Poets je tanden morgen maar. Kleed je maar gewoon om en kruip in bed." Ik trek ondertussen mijn jas en schoenen uit. Ik trek mijn shirt en mijn broek volgt. Snel kruip ik onder de dekens. Waarom is het allemaal zo lastig? Waarom voelde de zoen zo goed? Als ze vast zit met haar trui lach ik zachtjes. "Kom dan ga ik helpen." Ik sta op en help haar om haar trui uit te doen. "Graag gedaan." Ik kijk haar aan en het maanlicht laten haar ogen prachtig glinsteren. Als een plukje haar voor haar gezicht valt, doe ik het plukje achter haar oor. Ik glimlach en bloos lichtjes.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alys:
Iedereen rond het kampvuur eet marshmallows, maar ik heb niet zo'n honger. Ik ben diep in gedachten verzonken, en ben me niet echt meer bewust van alle mensen om me heen. Een jongen komt naar me toelopen en reikt me een marshmallow aan. Ik kijk hem verrast aan en twijfel even maar neem hem toch aan, uit beleefdheid. Ik knik dankbaar naar hem en glimlach, waarna ik mijn blik weer op het kampvuur richt. Waarom moesten dit soort dingen mij weer gebeuren? Het was net alsof ik gewoon een soort magneet was voor problemen. Iedereen om me heen, alle kennissen en de paar vrienden die ik eerder had, die waren allemaal gelukkig. En ik, ik gunde mezelf geen geluk. En nu nog steeds niet, nadat ik al een jaar alleen ben geweest. Ik kon gewoon niet gelukkig zijn zonder dat ik wist wat er met mijn vader en Tyler was gebeurd. Dat voelde gewoon niet goed, het was net alsof ik ze in de steek aan het laten was. Ik trek een stukje van de marshmallow en stop het in mijn mond. Wat was ik blij als ik hier weg kon en gewoon in bed zou liggen.. Ik schrik even als Jack voor me verschijnt. Hij stelt voor om weg te gaan, en dit had geen beter moment kunnen zijn. Ik knik en sta op van de bank. Een kleine grijns verschijnt op mijn gezicht wanneer hij zegt dat ik mee mag morgen. Dan kon ik mezelf bewijzen tegenover de groep. Ik kon ze laten zien dat ik niet slecht was en van nut was voor dit kamp. Misschien dat ze dan eindelijk zouden begrijpen dat ik zo erg nog niet was, ookal was ik niet opzoek naar vrienden. We lopen naar het huis en ik zucht opgelucht als we naar binnen lopen. Deze avond was echt slopend geweest, en ik kon maar niet stoppen met denken aan die zoen.. Het was zo verkeerd, maar ik kon het gewoon echt niet helpen. Ik loop naar boven naar zijn kamer en doe mijn schoenen uit. Die zet ik naast het bed, waar ik mijn jas ook neerleg. Het omkleden in zijn bijzijn vond ik niet erg, het was tenslotte donker dus erg veel zou hij toch niet kunnen zien. Ik trek mijn broek langzaam uit en leg het bij de rest van mijn spullen. Mijn trui doe ik over mijn hoofd, maar hij blijft ergens vastzitten. Fijn.. dit gebeurde mij wel weer he. Ik voel hoe de trui langzaam verder over mijn hoofd gaat en moet even lachen als hij eindelijk uit is. "Dankje" mompel ik zacht, en leg de trui bij mijn kleding. Nog steeds in mijn ondergoed kijk ik in zijn ogen. Een pluk haar hangt voor mijn gezicht, die Jack wegstrijkt. Ik begon hem echt serieus leuk te vinden.. Maar zoals ik toenet ook al dacht, hij zag me toch niet staan. Niemand wilde iets met een meisje zoals ik. Ik wend mijn blik na een tijdje af en pak het zwarte shirt van Jack van de grond, die ik aantrek. Ik sta voor hem, en sla mijn armen om hem heen. "Dankjewel voor alles"

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Als ze haar armen om me heen slaat, kijk ik naar Alys die me omhelst. Onze lichamen worden alleen gescheiden door het stukje stof dat ze aanheeft. Ik sla mijn armen om haar heen en zeg ‘graag gedaan. Dank je dat je mee bent gegaan. Zonder jouw was het kamp een stuk minder leuk en gezellig.’ Ik blijf haar vasthouden omdat het zo fijn voelt. Een warm gevoel gaat door me heen. ‘Kom dan gaan we slapen. Morgen word het een zware dag.’ Ik kijk haar aan en onze ogen maken contact. ‘Waar ben je mee bezig Jack? Je hebt een relatie met Ella’ zeg ik tegen mezelf. Ik laat haar los en wend mijn blik af naar het bed. Het is een stuk kouder nadat ik haar los heb gelaten. Zij was lekker warm en zacht. Ik loop naar het lampje en doe hem uit. Ineens is het pikkedonker. Alleen het licht van de sterren en de maan schijnt door het raam. Ik loop naar het bed en kruip onder de dekens. Ze gaat naast me liggen en ik glimlach kort. Eventjes kijk ik haar aan en daarna sluit ik mijn ogen. Na veel nagedacht te hebben over mijn gemende gevoelens val ik in slaap. De volgende ochtend word ik wakker en kijk ik om me heen. Buiten was het al licht. Als ik op de klok kijk is het half elf. Tijd om op te staan dus. Ik wil niet te laat komen. Alys ligt nog steeds lief te slapen. Ze is zo lief en schattig als ze slaapt. ‘Ik laat haar nog maar eventjes liggen. Ik ga eerst wel douchen’ denk ik in mezelf en loop naar de badkamer. Ik zet de kraan aan en wacht tot het warm genoeg is. Als het water warm is, kleed ik me helemaal uit. Ik stap onder de douche en was mijn lichaam en haar. Als ik helemaal schoon ben, zet ik de kraan uit. Gelijk heb ik het al koud en besluit om me gelijk af te drogen. Als ik mezelf heb afgedroogd zoek ik mijn boxer. Wacht ik heb geen schone gepakt. Met een omgeslagen handdoek om mijn middel loop ik de slaapkamer in zoekend naar een boxer en wat kleren. Als ik het heb, draai ik me om. Alys kijkt me glimlachend aan met haar warrige haar. ‘Goedemorgen. Ik wauw je net wakker maken’ zeg ik lachend. ‘Ik ga me omkleden en dan maak ik het ontbijt wel. Maak jij je ook klaar. Over ongeveer een uurtje moeten we bij Simon zijn.’ Ik draai me om en loop weer naar de badkamer. Ik kleed me helemaal aan en doe mijn haar goed, dat helemaal door de war zat. Als ik helemaal klaar ben,loop ik de badkamer uit en loop ik naar beneden zodat ik het ontbijt klaar kan maken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld