Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG// Vasilissa

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter+Kate
Met Liam over zijn schouder en Kate naast zich rennen ze het gebouw uit. Gelukkig op tijd aangezien het gebouw helemaal instort. 'Oké Kate snel pak me vast.' Roept Carter. Kate pakte hem vast en Carter snelt naar het huisje. Boven legt Carter Liam op het bed neer en gaat op de stoel in de kamer zitten uithijgen. Het was best zwaar geweest. Kate gaat naast Liam zitten en streelt even zijn wang. Ze waren alle twee zo lief tegen haar. Ze loopt met Carter naar beneden. Carter ging het bos in jagen voor vlees voor Liam en bloed voor zichzelf. Kate pakte een teiltje en vulde die met kokend water waarna ze ook een doekje pakte en daarmee weer naar boven liep. Ze zette het naast het bed neer op het lege nachtkastje en strooptocht de mouwen van haar shirt op waarna ze voorzichtig het shirt van Liam van zijn lichaam haalde. Het was een bloederige bedoeling maar ze zou het bed zo kunnen schoonmaken. Ze wring het doekje uit en legde het voorzichtig op een van de wonden op zijn borst. Kate wist eigenlijk niet wat ze allemaal kon met haar krachten en hoe ze ze onder controle moest houden. Maar ze kon het allemaal wel leren geloofde ze. Zachtjes wreef ze het bloed van de wond en ging er met haar vingers overheen. De wond heelde voor een deel?! Deed zij dat met haar handen?! Dat moest wel aangezien ze wolfsbane had zien staan in de kamer waar ze Liam hadden gevonden en dat nu dus nog in zijn systeem zat. Ze spoelde het doekje weer schoon en legde het voorzichtig op zijn voorhoofd. Hij moest wel weer even bij bewustzijn komen want dit vond kate eng

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Het koste hem veel kracht om bij bewustzijn te blijven. Liam hield het een tijdje vol, maar uiteindelijk vielen zijn ogen toch weer dicht. Ver weg hoorde hij nog een explosie, en hij voelde de grond trillen. Maar wat het was... Liam had echt geen idee.. Nog steeds haalde hij erg zwaar adem. Het voelde alsof hij aan het stikken was. Maar dat zal vast wel door de wolfsbane komen, dat langzaam wordt afgebroken door zijn lichaam. Hij voelde dat hij werd neergelegd. Liam wist niet waar hij was, maar alles was beter dan die donkere kamer waar hij eerst vast zat. Zijn lichaam lag dan wel stil, maar met zijn hoofd was hij ergens anders. Steeds voelt hij weer al die pijn die hij had geleden. Hij trilde er nog steeds helemaal van. Hij moet hier weg.. Die pijn moet stoppen.. Hij probeerde zijn benen te bewegen om weg te rennen. Maar hij kwam maar niet uit die kamer. De mannen stonden voor hem, en zaten hem lachend aan te kijken. Het zweet brak hem weer uit, en Liam voelde allemaal schokken. Hij schudde zijn hoofd heen en weer. Wat gebeurt er? Dan voelt hij iets op zijn voorhoofd, en langzaam trekt de pijn weg. Hij werd weer wat rustiger, en na veel moeite weet hij zijn ogen weer open te krijgen. Even ziet hij wazig, maar na een paar keer knipperen ziet hij het meisje hem verschrikt aankijken.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate+Carter
Carter was nog steeds niet terug maar gelukkig opende Liam zijn ogen. Kate glimlachte lief en zuchtte. Opgelicht. Hij deed zo vreemd met zijn lichaam net. Kate werd er bng van. "Hey..' zei ze zachtjes en maakte zijn gezicht schoon en droog en begon weer door te gaan met zijn wonden te genezen. 'Hoe voel je je?' Vroeg ze zachtjes na een tijdje en legde kort een hand op de wang van Liam. Nadat ze zijn hele lichaam had gehad, legde ze het teiltje met water weg en ging weer voorzichtig bij hem op bed zitten en bekeek hem even. Ze waren waarschijnlijk boos op de.overheid en wouden wraak nemen. Kate was dar ook wel maar kon het gewoon niet. Haar vader was namelijk onderdeel van de overheid. Haar hele familie en zij was dat ook geweest. . Als ze niet in een dubbelengel was veranderd. Ze was boos op haar ouders en op de hele regering maar het waren wel haar familie. Daarom hield ze.maar geheim dat dat haar familie was voordat zij straks vermoord werd. Carter was nog steeds niet terug dus liep ze naar beneden en vond een appel in het bos die ze in stukjes sneed en weer mee naar boven nam. "Hier eet iets..' zei ze zachtjes en bracht voorzichtig enen stukje appel naar zijn mond. Het zal hem goed doen net zoals dat broodje bij haar net.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Gelukkig kijkt het meisje al snel niet zo bang meer. Liam was even bang dat hij haar iets had aangedaan terwijl hij knock out was. "Hey" zegt hij, en glimlacht klein naar haar. Hij keek even naar zijn borst, waar haar hand op lag. Was ze nou.. zijn wonden aan het genezen? Liam had nooit geweten dat engelen dat ook konden doen.. Hij vond het wel lief dat ze dat voor hem deed. Voor een vreemde die ze nog maar één keer had gezien. Het meisje legde haar hand op zijn wang, en keek hem lief aan. Even keek hij in haar ogen. Hij kon er zo in wegdromen, zo mooi waren ze.. Liam merkte dat hij aan het staren was, en keek snel weg. Hij wilde haar niet ongemakkelijk laten voelen. "Het gaat wel.." mompelt hij zachtjes. Liam wilde niet dat ze zich zorgen om hem ging maken. Hij kon prima voor zichzelf zorgen. Zij was op dit moment het belangrijkste. Nog steeds vroeg hij zich af waarom ze nou in haar eentje opgesloten was in een kelder. Was het omdat de regering niet wist wat ze met haar aanmoesten? Of hadden ze er misschien nog een andere reden voor? Het meisje loopt weg. "Waar ga je heen?" vraagt hij bezorgd. Als ze wegvlucht, moet hij wel achter haar aan. Hij wacht een paar minuten, en wil net achter haar aan gaan, als ze de kamer weer binnenkomt. Ze had stukjes appel bij zich, en probeerde een stukje in zijn mond te proppen. "Hé, ik kan wel zelf eten" zegt hij lachend. Hij neemt wat stukjes appel uit haar handen, en eet ze één voor één op. Hij moest nog wel rustig eten, Liam wilde niet misselijk worden. Na een tijdje is het eten op, en het meisje loopt weer naar beneden. Even kijkt hij rond de kamer. Het is een klein kamertje met witte muren, een tweepersoonsbed en een kast. Het was niet echt een gezellig huis ofzo, eerder kaal. Maar ze moesten het er maar mee doen, veel beters kunnen ze waarschijnlijk toch niet vinden midden in het bos.. Hij voelt iets in zijn keel omhoog komen, en begint hard te hoesten. Als hij naar zijn hand kijkt, zit die helemaal vol met bloed spetters. Dit was niet goed.. Liam probeert overeind te komen, en hij voelt nog een hoestbui aankomen. Strompelend loopt hij de kamer uit, opzoek naar een badkamer. Na een paar deuren geopend te hebben, had hij eindelijk de badkamer gevonden. Liam deed de deur achter zich dicht, hij wilde niet dat ze zouden schrikken van al dat bloed. Snel loopt hij naar de wasbak toe, en wast het bloed van zijn handen. Hij probeerde het hoesten in te houden, maar dat lukte niet. Hij hoestte steeds meer bloed op, en wist even niet meer wat hij moest doen.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
kate+Carter
''Sorry..'' Zeg ik zachtjes en loop naar beneden toe. Zachtjes grinnikte ze toen ze door had dat hij in haar ogen aan het staren was. Ze werd er verlegen van maar dan op een goede manier. Na een tijdje liep ze naar beneden de keuken in en bekeek een beetje het huisje. Het was heel gezellig en knus en ook nog best wel groot. Na een tijdje hoorde ze boven iets stommelen en een deur dicht slaan. Kate loopt snel naar boven en ziet een leeg bed. ''Liam..'' Zegt ze zachtjes en kijkt een beetje rond. Ze ziet een dichte deur en doet die open. Bloed.. Ohnee. ''Oh my..'' Zegt ze zacht en loopt naar hem toe. Ze knielde bij hem neer en pakte een handdoek. ''Hier, hoest hier in.'' Zei ze en keek paniekerig om zich heen. Ondertussen komt Carter beneden binnen met twee leeg gezogen konijnen, maar er zat nog vlees aan voor Liam. ''Kate..'Roept hij als hij niemand in de keuken ziet staan. Hij snelt naar boven en ziet in de badkamer Kate bij Liam zitten. ''Liam.'' Zegt hij en knielt achter Kate bij hem neer. ''Wat is er aan de hand?'' Zegt hij paniekerig en legt een hand op de schouder van Kate. ''Hij hoest bloed op..'' zegt ze en kijkt bang naar Carter. ''Er moet nog een open wond zijn, ergens rond zijn onderbuik!.'' Roept Carter en tilt Liam voorzichtig op en legt hem op bed. ''Snel Kate pakt verband en hecht spullen!'' Roept Carter en kate doet wat hij zegt. Hij kende Liam net pas een paar dagen maar hij was echt een soort vriend geworden v an hem. Ze hadden al veel meegemaakt en veel voor elkaar opgeofferd. Kate doet zijn shirt uit en duwt voorzichtig zijn broek een beetje naar beneden. ''Ohnee het is mijn schuld, ik heb die wond over het hoofd gezien.'' Zegt Kate zachtjes. ''Maakt nu niet uit, eerst liam redden!'' Schreeuwt Carter bijna. Hij was zo bang voor het eerst in zijn leven, hij wou niet nog meer mensen verliezen. Kate pakt een doekje en maakt de wond schoon waarna ze Carter het laat hechten en ondertussen Liam kalm probeert te houden en vooral wakker probeert te houden. hij mocht nu niet bewusteloos worden. ''Liam blijf bij me alsjeblieft.'' Zegt ze zacht en pakt zijn hand vast en knijpt er voorzichtig in. Het was allemaal haar schuld, of in ieder geval de schuld van haar familie, de overheid. Ze kon niet nog meer mensen laten sterven door de schuld van haar familie, dan zou ze nooit met haar zelf kunne leven. Na een tijdje is Carter klaar. ''Kom, we moeten hem laten rusten, ik heb alles gecheckt alles is nu dicht..'' Zegt hij zacht en trekt Kate voorzichtig in zijn armen en loopt met haar naar beneden.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij blijft maar hoesten en hoesten. Het bloed blijft maar komen. De deur achter hem gaat open, en het meisje komt binnen. Oh nee, waarom moest ze nou nét nu binnen komen? Liam wilde haar er juist niet bij betrekken en haar nóg meer zorgen geven. Hij kreeg van haar een handdoek toegereikt, en houdt die snel voor zijn mond. Ondertussen ademde hij zwaar tussen het hoesten door. Waarom moest dit hem nou weer gebeuren? Hij zakt door zijn knieën en gaat op de grond zitten. De handdoek zit ondertussen al helemaal onder het bloed. Dan komt Carter de kamer binnen en tilt hem ineens op. Carter loopt met hem naar de kamer, en legt Liam op een bed. Hij wilde net vragen wat ze aan het doen waren, toen het meisje de kamer weer inkwam met een EHBO kistje. Gaan ze hem nou.. opereren? Hij kijkt even opgelucht als hij ziet dat ze alleen maar verbandspullen en naald en draad pakken. Dan zal het vast nog wel meevallen. Verbaasd kijkt hij op als hij nog een wond op zijn middel blijkt te hebben. Waarom had hij die wond dan nog niet opgemerkt? Het lijkt hem toch dat je dat dan wel voelt? Maar deze vragen zijn nu niet belangrijk. Hij begint weer te hoesten, maar weet zich nog een beetje in te houden. Liam wil niet nog meer bloed ophoesten.. Even kreunt hij van de pijn als ze beginnen met het schoonmaken van de wond, maar na een tijdje wordt de pijn al een beetje minder. Even lacht hij naar het meisje als ze zegt dat hij bij bewustzijn moet blijven. "Zo snel zijn jullie nog niet van me af" grijnst hij. Het duurt niet lang totdat ze klaar zijn. "Thanks.." zegt hij zacht. Ze lopen dan beide de kamer uit, en even staart hij naar het plafond. Misschien dat die vampier na alles dan toch nog niet zo erg was..

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Carter+Kate
Beneden zitten ze samen op de bank. Carter heeft een arm om Kate geen geslagen en troost haar een beetje. 'Het is jouw schuld niet geen zorgen..' zegt hij zacht en drukt een kus in de haren van Kate. Dit meisje deed zoveel met Carter. In zijn hele leven had hij zich maar 1 keer ook zo gevoeld. Kate vond het wel fijn wat Carter deed. Ze kende hem nog niet zo goed maar hij was loef voor haar. Hun handen pakte ze even past en verstrengelde hun vingers. Later stond Kate op en liep naar de keuken toe en pakte een konijn. Binnen een halfuurtje had ze een bord met eten voor Liam gemaakt en keek even naar Carter. 'Ik breng hem dit even.' Zegt ze. 'Is goed ik maak hier bebeden even twee bedden klaar.' Zei hij. Het was al laat en iedereen was moe. Kate liep met het bord naar boven en keek naar Liam. 'Hey..' zei ze zachtjes en ging bij zijn bed staan. Ze legde het bord op zijn nachtkastje en keek even naar het verband. Het zag er goed uit. 'Hoe gaat het?' Vroeg ze voorzichtig en beet op haar lip. Ze hoopte zo dat het beter ging. Ze wou Carter en Liam graag leren kennen want ze voelde zich heel veilig bij hun en ze waren ook als echte vrienden voor Kate. En die had ze maar weinig gehad. Als dochter van iemand uit de regering ben je nou niet even altijd geliefd. Integendeel zelfs. Kate deed even een blonde lok achter haar oor en glimlachte klein waardoor er keultjes in haar wangen ontstonden.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij draait zich om en gaat liggen op zijn zij, met zijn rug naar de deur. Liam lag al een tijdje alleen in de kamer. Ondanks dat hij gered is door Carter en het meisje, voelt hij zich nog steeds opgesloten. Het was net alsof hij nog steeds in dezelfde cel zat. Liam haatte het om maar niets te kunnen doen. Om andere mensen voor hem te laten zorgen. Hij wilde gewoon voor zichzelf kunnen zorgen, zodat anderen zich niet druk om hem hoefden te maken. Hij was beter af in zijn eentje, en hij zal alleen maar een grote last voor andere mensen zijn. Liam was altijd al buiten in het bos het gelukkigst. Dat was echt de ene plek waar hij zich thuis voelde. Waarom wist hij ook niet. Misschien dat het kwam omdat het geluid van de bladeren en bomen in de wind hem kalmeerden. Of misschien wel omdat hij dan zelf kon weten wat hij ging doen of waar hij heen wilde. Hij hoefde er niets. Er werd niets van hem verwacht, geen beloftes die hij niet kon nakomen. Het was gewoon hem alleen. En niemand anders. Liam staarde door het kleine raampje naar buiten. Wat wilde hij graag weg hier. Maar hij kon ze gewoon niet achterlaten. Dat kan hij niet maken... Niet na alles wat ze voor hem hadden gedaan. Het meisje kwam ineens de kamer binnenlopen, en Liam keek even achterom. Ze kwam bij het bed staan en keek hem lief aan. Even lachte hij klein naar haar, daarna keek hij weer uit het raam. "Het gaat.." mompelt hij in haar richting. Eigenlijk had hij zichzelf nog niet eens aan haar voorgesteld. Een beetje onbeschoft van hem, maar Liam had wel andere dingen aan zijn hoofd gehad. Hij draait zich weer om en kijkt haar aan. "Ik ben trouwens Liam" Waarschijnlijk wist ze dat eigenlijk al van Carter, maar alsnog. En hij was eigenlijk ook wel erg nieuwschierig naar wie zij nou eigenlijk was. Hij herkende haar nergens van.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate+Carter
Toen Kate binnen kwam lag Liam met zijn rug naar haar toe. Ze zag ondanks dat ze niet veel van hem zag dat hij ongelukkig was. Ze wou hem graag helpen maar wist niet hoe. Voorzichtig, heel voorzichtig ging ze bij hem op bed zitten en streelde kort zijn rug. "Hey wat is er?' Vroeg E lief en keek naar hem. "Kate..' zei ze zachtjes en beet op haar lip. Ook haar achternaam was niet helemaal veilig om hardop te zeggen had ze geleerd dus zei ze alleen haar voornaam. Maar Liam deed dat ook dus het was geen probleem zo te horen. 'Liam... ik wou je nog bedanken. Dat je je opofferde voor mij en je me hebt geholpen te ontsnappen.' Zei ze ietjes zachter en trok haar hand terug. 'Wil je met ons beneden zitten?' Vroeg ze zachtjes en haalde nog een hand door haar haren heen en legde ze even goed. Ze volgde zijn blik en keek ook even naar buiten. Ze hoopte dat ze hier nog even konden blijven want Kate kon in ieder geval niet ergens anders heen. Haar familie had haar opgesloten en zou dat zo weer doen. Ze schudde de gedachtes weg en richtte al haar aandacht op Liam. Carter had ondertussen beneden van de bank twee slaapplaatsen gemaakt en keek nog een beetje rond in het huis. Het zag er naar uit dat de bewoners van dit lieve huisje helaas niet meer terug zouden keren.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Hij ziet dat het meisje bij hem op bed gaat zitten, en schuift iets opzij zodat ze genoeg ruimte heeft om te zitten. Hij vond het lief dat ze zich zorgen om hem maakte. Maar Liam wilde geen medelijden van iemand. Hij was daar helemaal niet in geïntresseerd. "Er is niets, echt" zegt hij met een serieuze blik. Hij kon moeilijk tegen haar zeggen dat hij weg wilde. Ze konden helemaal nergens heen. Dit was de enige plek waar ze veilig waren. Liam wilde haar niet in gevaar brengen vanwege zichzelf. Hij keek haar weer even aan. Kate heette ze dus.. Echt een mooie naam. Hij vond het wel goed bij haar passen. Even lachte hij weer klein naar haar. "Geen probleem. We konden je daar niet zo laten lijden" Als hij en Carter ook maar iets langer hadden gewacht, had ze het misschien wel niet eens overleefd. Liam vond het echt aardig dat ze hem voorstelde om beneden te komen zitten. Maar hij dacht dat het misschien het beste was om ze allebei even alleen te laten. Hij wilde niet dat alles om hem draaide. Liam kijkt haar even dankbaar aan. "Nee, hoeft niet" zegt hij zacht. "Ik ben blij dat het weer goed met je gaat" zegt hij, en bijt even op zijn lip. Hij meende het echt vanuit het diepste van zijn hart. Liam dacht weer even terug aan zijn zusje, die die nacht keihard was weggerend. Hoe zou het met haar gaan? Er moet wel iets ergs zijn gebeurd met de wolfpack, anders hadden die mensen haar nooit te pakken gekregen. Als aankomende alfa van de pack was het zijn plicht om over hen te waken. Hij wist het zeker.. Zodra hij zich weer beter voelde, zou hij naar ze opzoek gaan. Hij kon ze nu niet in de steek laten. Niet nu ze hem waarschijnlijk zo hard nodig hebben...

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate+Carter
Kate baalde hiervan. Vond hij haar niet aardig? Waarom deed hij zo koppig en zo afstandelijk? Met rollende ogen liep Kate naar beneden. Als hij zou wou doen moest hij dat zeker doen, maar zonder Kate erbij dan. "Slaap lekker.." Zei ze zacht en keek beneden naar Carter en glimlachte zwak. Hij vroeg haar hoe het met Liam was. "Ik denk beter.." Zei ze schouder ophalend en ging naast hem in een bed liggen. Wauw dit lag echt zo lekker na die nachten op de vloer te hebben gespendeerd. Carter nam naast haar plaats en glimlachte zwak. "Slaap lekker." Zei hij waarna hij het licht uit deed en ook ging liggen. Midden in de nacht werd Kate geschrokken wakker. Ze had een nachtmerrie gehad. Haar ouders kwamen haar halen. Carter lag naast haar en sliep niet. Even wou ze vragen of hij niet kon slapen maar toen dacht ze bij zichzelf dat vampiers niet sliepen. "Enge droom?" Vroeg hij lief en Kate knikte langzaam. Carter opende zijn armen en Kate kroop even bij hem. Misschien was het wel raar om zo snel bij een vreemdeling in zijn armen te liggen maar ze miste thuis en had gewoon behoefte aan liefde en aandacht. Na een tijdje viel ze in slaap en legde Carter haar in haar eigen bed. Hij keek een beetje rond in het huis hoeveel eten er nog was en besloot om te gaan jagen. Vampieren waren eigenlijk dood dus ze hoefde ook geen slaap. Wel vonden ze het zo af en toe fijn om eens even te liggen en te ontspannen want iedereen had ontspanning nodig, ook moest hij nu eindelijk eens toegeven aan zichzelf dat hij Kate echt bijzonder leuk begon te vinden. Toen de ochtend was aangebroken was Carter nog in het bos voedsel aan het zoeken en sliep Kate nog heerlijk door.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
Voor Liam was het duidelijk dat Kate zich aan hem irriteerde. Maar wat moest hij dan zeggen? Dat hij weg wil van de enige veilige plek voor hen allemaal en haar leven zo dus eigenlijk bereid was op het spel te zetten, en opzoek wilde naar de wolfpack, waarvan hij geen idee heeft waar ze zijn of wat er is gebeurd? Ja, dat zal ze zeker niet begrijpen.. Hij zou haar alleen maar in gevaar brengen. En ze weet niets van hem, of over wat hij allemaal heeft meegemaakt. En hij wilde ook niet dat ze het wist. Ze zou hem dan waarschijnlijk toch alleen maar zwak vinden. Kate loopt de kamer uit, en even heeft Liam de neiging om achter haar aan te lopen en te zeggen dat het hem spijt. Dat hij niet zo had moeten doen tegen haar, omdat ze dat echt niet had verdiend. Maar ze was al verdwenen uit de gang, en hij kon nou eenmaal nog niet zo snel lopen door de wond op zijn middel. En hij wist dat ze met Carter ook misschien wel beter af was. Wie was nou geïntresseerd in een weerwolf zoals hem? Dus blijft hij maar alleen liggen in de kamer. Hij draait zich weer om en kijkt weer uit het raam. Het was ondertussen al donker geworden, en er waren duizenden sterren te zien. Ook was het volle maan. Maar dat deed hem niet zoveel meer, na 17 jaar weerwolf zijn. Liam kon prima de controle houden over het veranderen. Nouja, behalve als hij wolfsbane in zich had natuurlijk. Tegen de tijd dat hij dat beheerst, is hij heel wat ouder. Liam voelt zich langzaam moe worden, maar slapen kan hij niet. Dus staart hij een beetje uit het raam terwijl er uren voorbij gaan.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate+ Carter
De volgende ochtend stond Kate langzaam op en kleedde zich aan. Ze maakte een ontbijtje en liep daarmee toen naar Liam. Ze was gister misschien nogal bot geweest. Ze wist helemaal niks van hem. Ze klopte op de deur maar merkte dat hij wakker was. " het ik wil me verontschuldigen voor gister Liam, ik was gister een beetje bot ik ken jou en Carter amper en en.." Ratelde ze door. Ze zuchtte één keer diep en keek toen naar Liam. "Ja sorry dus.." Zei ze uiteindelijk maar en legde het bord op zijn nachtkastje en ging voorzichtig een klein stukje op zijn bed zitten. Lipbijtend staarde ze een paar seconden voor zich uit. " wil je er over praten?" Vroeg ze en keek hem kort aan waarna ze weer voor zich keek. Carter was ondertussen terug gekomen van zijn jacht en was zijn vondst aan het open snijden om het goede vlees eraf te halen. Kate keek weer naar Liam en merkte nu pas op dat hij best wel mooi was. Ze had nooit echt een weerwolf van dichtbij gezien aangezien ze altijd binnen meest blijven van haar ouders. Toen ze erachter kwamen dat ze een dubbelengel was mocht Kate nooit buiten spelen of zoiets dergelijks. Ze stond op, ging naar school, en zat de rest van de tijd binnen in haar kamer totdat ze zouden gaan dineren en daarna ging ze naar bed. Zo ging het al haar hele leven, tot ze haar ouders hoorde praten over de plannen voor een gevangenis voor deze wezens. Ze was naar binnen gestormd en had haar ouders gesmeekt haar thuis te laten, ze had beloofd om in haar kamer te blijven maar ze konden het risico niet nemen was haar verteld. Dagen had ze gehuild en ook nog in de cel, maar daarna had ze haar krachten nodig voor in leven blijven in plaats van huilen. Of ze het haar ouders ooit zal vergeven weet ze niet maar ze wilt ze wel nog een keer kunnen laten zien wat ze met haar gedaan hebben.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Liam:
De volgende ochtend staart hij nog steeds uit het raam. Liam had niet kunnen slapen, hij bleef maar denken aan zijn zusje. Straks is er wat gebeurd met haar, en weet hij er niets vanaf. Als ook maar iemand haar iets aandoet, dan zwaait er wat. Liam kijkt even op als de deur opengaat, en Kate binnen komt lopen. Even wrijft hij in zijn ogen, hij was echt kapot. Maar hij bleef maar wakker liggen vannacht. Hij zal vast wel enorme wallen onder zijn ogen hebben. Voorzichtig gaat hij overeind zitten, en trekt zijn benen op. Liam kijkt verbaasd als ze zich verontschuldigd voor gisteravond. Hij was juist degene die het fout had gedaan, niet zij? "Het was niet jouw schuld, ik had niet zo chagrijnig tegen je moeten doen" zegt hij en bijt even op zijn lip. Liam ziet dat ze een bord met eten op het nachtkastje zet, en pakt het bord. Hij heeft na een dag niet eten nog steeds niet echt honger. Maar Liam wist dat hij iets moest eten, dus begon hij langzaam aan zijn ontbijt. Wanneer Kate vraagt of hij erover wil praten, kijkt hij even voor zich uit. Wat moet hij haar vertellen? Eigenlijk wilde hij het helemaal niet bij iemand kwijt. Het deed hem pijn om erover te praten, ookal was het zo lang geleden en hij liet eigenlijk niet snel zijn emoties blijken aan vreemden. Niet dat Kate nu nog een vreemde voor hem was, maar hij kende haar nog niet zo lang. Maar Liam wist dat hij het uiteindelijk toch wel een keer moest vertellen. Kate had het recht om te weten waarom hij soms zo afstandelijk kon doen, en zich snel opgesloten en eenzaam voelde. Liam wilde niet het hele verhaal vertellen, dus haalde hij een briefje uit zijn zak. Het was een brief die zijn vader aan hem had geschreven voordat hij vermoord werd. Er stond in hoeveel hij hem wel niet haatte, en dat hij hoopte voor zijn zusje dat Liam voorgoed verdween, zodat Malia niet hoefde te leven met iemand als hem. Deze brief had hij al jaren bij zich gehad, om zichzelf te herinneren aan waarom hij vocht voor zijn zusje. Zodat ze niet met iemand op hoefde te groeien zoals hij had gemoeten, namelijk met zijn vader. Liam keek in haar ogen en aarzelde even, maar gaf het uiteindelijk toch aan Kate. Terwijl ze de brief aan het lezen was, keek hij zwijgend voor zich uit.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Kate
Kate ging nog een beetje naast hem zitten toen hij opschoof en glimlachte zwak toen hij gelukkig het bord met ontbijt pakte en ervan at. Ze keek hem lief aan nadat ze hem een vraag had gesteld en pakte toen voorzichtig het briefje aan en opende het. Voordat ze het begon te lezen keek ze nog even naar Liam en begon het toen toch echt daadwerkelijk te lezen. Wat in deze brief stond was verschrikkelijk. De man die de brief heeft geschreven, waarschijnlijk zijn vader, is echt zo erg. "Oh my.." Begon ze en las snel veder. "Liam.." Zei ze zachtjes en las wat er nog meer in stond. Mailia, was dus waarschijnlijk zijn zusje. Waar ze nu was stond niet in de brief en durfde ze ook eigenlijk helemaalm niet te vragen.. Nadat ze alles had gelezen, en sommige dingen twee keer aangezien ze zo verschrikkelijk waren, vouwde ze hem weer terug op en gaf hem aan Liam terug. Bijtend op haar lip keek ze even voor zich uit. Ze had altijd gedacht dat haar jeugd tragisch envervelend sas geweest, maar er waren dus echt mensen met een nog veel ergere jeugd. Want wie deze man als vader had, de vader van Liam, had geen eens een jeugd gehad. Hij had alleen maar haat over zich heen gekregen waarschijnlijk. Sprakeloos was zakte en staarde ook maar voor zicht uit. Ze wist en niet wat ze moest zeggen dit was zo erg. " het spijt me, ik vind het echt heel erg voor je.." Was het enige dat ze uit kon krijgen. Na een tijdje keek ze naar Liam. " ik ken je zusje, malia, niet maar ik weet zeker dat ze heel erg trots op je is en je nooit wilt kwijt raken, echt geloof me. Kleine zusjes zijn altijd trots op hun oudere broer. Maakt niet uit of ze worden bedrogen door ze of niet, ze blijven altijd hun held." Zei Kate. Zij wist het want Kate had ook een oudere broer die zich een paar kaar geleden tegen haar gekeerd had. Toch had ze altijd van hem gehouden en deed dat nu nog

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld