ORPG ~ self doubt, is the anchor that keeps* - Forum

HarryStyles schreef:
Toen drong het tot Bucky door waarom ze lachte. Het kwam door zijn opmerkingen. Waarschijnlijk vond ze het grappig hoe hij zo plots besloot om liefde te gaan vinden op haar schip. Misschien was het ook wel grappig, misschien was het dom van Bucky om te denken dat hij wellicht liefde kon vinden in enkele dagen. Maar wie weet ging het echt gebeuren. Wie weet zou hij zijn eerste liefde hier ontmoeten, enkele dagen voor zijn dood. Hij zou wel zien wat er zou gebeuren. Misschien werd hij wel verliefd op Kaia. Door die plotse gedachte moest hij zacht lachen. Dat was iets wat dus echt nooit zou gebeuren. Wie kreeg er nou gevoelens voor het persoon dat je richting je dood vaarde? Bucky was idioot, maar niet zó idioot.
“Oh yeah of course I’ll keep you updated, I might even need your help since I don’t know anyone here,” zei hij grinnikend. Als er iets zou gebeuren wist hij niet of hij haar op de hoogde zou houden. Zou dat raar zijn? Wellicht wilde het persoon waarmee hij hypotetisch gezien dan mee belandde dat helemaal niet. Wellicht wilde dat persoon het dan privé houden en was het over voor het echt begonnen was als Bucky alles aan Kaia vertelde. Hij zou wel zien. Als hij er goed over nadacht ging hij er niet eens van uit dat er echt iets zou gebeuren.
Kort schudde hij vervolgens zijn hoofd, hij hield zijn hand even tegen zijn voorhoofd aan en nam diep adem. “You didn’t offend me.. realy. No need to apologize. I uh I should apologize for reacting the way I did. It was pretty rude of me..” zei hij hoofdschuddend, niet zeker of hij echt zijn excuses aan moest bieden maar hij deed het toch, hij had namelijk het gevoel dat het wel moest. Niet dat hij vaak zijn excuses aan bood, absoluut niet. Nu voelde het enkel gewoon gepast.
Zijn blik bleef een tijdje op Kaia hangen toen ze haar antwoord had gegeven. Hij wilde niet met haar in discussie gaan al was hij het niet met haar eens. Hij dacht dat er altijd hoop voor mensen was, niemand was té diep gezonken om niet meer te helpen. “Nothing ventured, nothing gained,” zei hij vervolgens schouderophalend. Hij wist niet wat hij verder echt kon zeggen maar hij had ook geen tijd om hierover na te denken sinds op dat moment er op de deur geklopt werd.

@Kittenpainfull

Kittenpainfull schreef:
Kaia vond het amuserend om te horen hoe de jongen er daadwerkelijk van overtuigd was en echt op een missie leek te zijn om liefde te vinden. Het klonk absurd, liefde vinden op een schip met piraten en zorgen dat je het zou doen voor je afgeleverd werd aan de man die uiteindelijk voor je dood zou zorgen. Kaia had geen idee of het mogelijk was voor Bucky om dit te doen, des te meer reden dat ze graag updates zou willen krijgen van de jongen hoe het er mee ging. De jongen hoefde niet perse namen te noemen als de persoon aan de andere kant hier niet comfortabel mee was, Kaia hoefde alleen maar te weten of er iets aan het opbloeien was voor Bucky. Misschien zou Kaia het zelfs wel door hebben als de jongen hem niks vertelde, het zou toch allemaal plaatsvinden op haar schip dus zo moeilijk kon het niet zijn voor Kaia om te merken als Bucky erg close zou worden met iemand op haar schip. Dat leek haar althans wel zo, de vraag was dan nog maar of dit daadwerkelijk zo zou zijn. Een andere vraag was of Bucky überhaupt wel op mannen kon vallen, de jongen leek het nog niet eens zeker te zijn of dat mogelijk was. Als hij alleen op vrouwen viel dan zou de man zijn missie meteen een stuk moeilijker zijn. Er was namelijk maar een vrouw op het schip van Kaia en dat was zij zelf. Ondanks de twee het nu goed met elkaar leken te vinden ging ze er niet van uit dat de twee echt verliefd zouden worden. Dat kon Kaia niet doen, als ze te gehecht werd aan de jongen dan zou het alleen maar moeilijker zijn voor haar als ze eenmaal Bucky aan kapitein Morgan zou geven. “Of course, tomorrow morning we can do a little introduction round and then you can tell me who you like most so that I’ll set you two up.” Kaia bracht op zo manier uit wat het duidelijk maakte dat ze een grap maakte. Een introductierondje voor de gijzeling was erg abnormaal en niet iets wat Kaia daadwerkelijk zou doen.
Er was nogal een grote verbazing bij Kaia bij het horen van de excuses van Bucky, iets wat ze absoluut niet had zien aankomen en eigenlijk was het in haar ogen absoluut niet nodig. Toch kon ze het wel respecteren dat hij zijn excuses aanbood. Excuses aanbieden was vaak niet iets wat piraten vaak deden, ze waren er niet zo van dus het feit dat Bucky dit wel leek te kunnen doen wanneer het in zijn ogen nodig was. “No need to apologize.” Kaia meende het oprecht, het was volgens haar niet nodig.
Het was al laat en eigenlijk had Kaia niet meer zo zin om een discussie aan te gaan met Bucky en het leek er op dat hij hier hetzelfde over dacht aangezien de jongeman alleen maar terugkwam met een korte en nonchalante opmerking. Al had de man ergens wel gelijk, aan de andere kant wou Kaia er ook weer op in gaan. Toch besloot ze dit voor nu maar niet te doen. “I guess so.” Mompelde ze, een kleine glimlach op haar gezicht op duidelijk te maken dat het mompelen niet gemeen bedoelt was. Aangezien het zo laat was voelde Kaia haar eigen ogen bijna dichtvallen, het was misschien langzamerhand ook wel een keer tijd om te slapen. “I think it’s time for us to go and sleep.” Kaia haalde haarzelf overeind van de stoel. “You can sleep here or go to the sleeping quarters.” Normaal liet Kaia iemand niet in haar kajuit slapen maar ze mocht Bucky wel en besloot hem daarom ook maar de keuze te geven om hier te blijven. “Here you can shove the chairs together to make a bed and in the sleeping quarters you’ll have to find a hammock.”