Lespoir schreef:
Audrey.
Ondertussen is het al meer dan vijf maanden later en het is me nog niet gelukt om te ontwaken. Maar ik moet het wel doen. De dokter wil zo de stekkers eruit trekken, dat heb ik allemaal gehoord, en dat wil zeggen dat ik dus dood ga. Maar dat kan helemaal niet. Ik kan helemaal niet doodgaan, ik bedoel, ik heb Dustin beloofd om met hem te trouwen en kinderen met hem te hebben en een toekomst met hem op te bouwen. Ik kan hem hier niet alleen achter laten. Dat kan gewoon niet. Oké, komaan Audrey, het is nu of nooit, je moet wakker worden. Moedig ik mezelf aan. Een paar minuten later staat de dokter echt op het punt om de stekkers uit te trekken. Tot het me toch lukt om wakker te worden. In één keer schiet ik wakker. 'Dustin..' zeg ik dan heel zacht en zwak.