Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ A couple drinks, to numb the pain *

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Toen ze Ya'll zei moest ik al helemaal lachen. "God you're such a New Yorker, it's adorable," zei ik lachend en ik schudde even mijn hoofd. Ik vond het oprecht schattig hoe ze dat had gezegd, het klonk gewoon absoluut niet zoals ze het thuis zeiden. Maar hier in New York gebruikte ze het waarschijnlijk ook helemaal nooit. Het was dan zo een soort plattelands taaltje wat hier als onbeschoft gezien werd.
Ik had mij nooit geschaamd over het feit dat ik nog nooit iets seksueels gedaan had. Ik was er altijd erg open in en kon er zelf ook makkelijk grappen over maken als mijn vrienden dat deden. Zo maakte wij vaak genoeg grappen dat als we ergens waren en er lichten begonnen te knipperen dat ze mij moesten op offeren als een maagden offer aan de demonen. Het waren van die inside jokes en ik kon er ook wel goed om lachen. Ik hield immers wel van een beetje zelfspot. Ik wist ook vrij zeker dat als mijn vrienden zouden horen dat ik mijn eerste kus had gehad dat ze gelijk het groots zouden vieren. Ik kon gewoon al voelen hoe ze zouden reageren. Hoe nep emotioneel Adam zou doen omdat 'zijn kindje eindelijk groot werd'. Het zou wel grappig zijn.
Ik voelde mij best opgelucht toen ze gewoon heel openlijk en gemakkelijk er over praatte, er waren genoeg mensen die deden alsof het iets was wat nooit besproken mocht worden. Alsof zoenen en seks vies was en ze naar de hel zouden gaan als ze het er over hadden. Ik vond dat maar bullshit. "No don't be sorry, you didn't make me do anything I didn't want really. And I get why you didn't expect it, most twenty five year old guys aren't this inexperienced I get it. I'm actually quite happy you were my first kiss," zei ik eerlijk. Ik had er echt geen spijt van. Dit was al een avond geweest die ik nooit zou vergeten en nu was dat alleen nog maar erger voor mij vast gesteld.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
’Hey, I’m trying okay?!’ zei ik lachend. Dat was dan ook wel zo’n beetje het enige woordje dat ik wist. Het accent nadoen kon ik ook niet, want ik was zelf heel erg slecht in accenten nadoen of ze af te leren, al vond ik dat ik tegenwoordig toch aardig netjes sprak zonder een ernstig accent. Die kwam dan alleen nog naar voren als ik boos was, maar dan klonk je automatisch ook bozer of zo. Bovendien dacht ik dan niet meer na over dat ik netjes moest klinken en dan ging het dus helemaal vanzelf. Ik kon dan zo bij de cast van Jersey Shore gezet worden, want het verschil in accent was er dan niet. Vreselijk.
Toen hij aan het praten aan probeerde ik erachter te komen of hij het echt niet erg had gevonden of als hij aan het liegen was. Dat kon ik echter moeilijk aflezen, omdat ik hem nog niet zo goed kende. Ik wist dan niet hoe iemand zich gedroeg, terwijl ik dat bij bijna iedereen die ik goed kende heel erg goed zag. Ik wilde hem heel erg graag geloven, maar ik deed het niet helemaal. Waarom zou hij blij zijn dat ik zijn eerste kus was?! Ik voelde me namelijk meteen een stuk onaardiger, omdat ik maar dat soort dingen van tevoren had verwacht en dan dacht dat het wel even kon! Had ik het dus mooi fout gehad en hij reageerde er nu ontzettend lief op, maar ik kon het niet helemaal geloven. ‘Are you sure?’ vroeg ik toen dus ook maar aan hem. Ik begon me ook af te vragen waarom hij dit soort dingen nog nooit eerder had gedaan. Was hij ook nog nooit op een date geweest? Waren er dan geen meisjes die hem leuk genoeg vonden of vond hij niemand leuk genoeg? Was hij misschien ontzettend gelovig? Ik begon me steeds meer vragen af te stellen die ik niet aan hem kon stellen, omdat ik dat onbeschoft vond en ik vond dat ik hem nu al genoeg uit zijn comfort zone had getrokken. Ik wilde hem mijn vragenvuur dan ook nog niet aandoen, al waren het wel dingen die ik heel erg graag wilde weten! En dat was overigens ook vervelend, want het waren allemaal dingen die mij niets aan gingen. We hadden namelijk helemaal niets. Dit was een soort date, maar zo had ik het zelf genoemd en ik had het ook uitgesproken, maar misschien zag hij het niet eens zo.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"And you're doing amazing sweetie, but please don't," zei ik zacht lachend. Ik vond het oprecht altijd super grappig klinken als mensen die niet van het zuiden kwamen dat soort woorden probeerde te zeggen of het accent probeerde na te doen want het klonk altijd gewoon heel grappig naar mij. Ik hoorde dat soort accenten vroeger op dagelijkse basis en om dan zo een neppe versie er van te horen was erg lachwekkend. Zelf wist ik mijn accent best goed te onderdrukken tenzij ik net wakker was of heel erg melig was, als ik erg moest lachen kon ik het gewoon niet stoppen. En als ik mij erg op mijn gemak rond iemand voelde gebruikte ik ook sneller van dat soort uitdrukkingen. Dan gedroeg ik mij namelijk zoals ik mij rond mijn vrienden vroeger gedroeg, en dat soort uitdrukkingen waren dan natuurlijk de norm.
"I wouldn't say it if I wasn't. I promise," zei ik en ik hield zelfs mijn pink naar haar op. "Pinky promise." Wellicht was het iets dat werd gezien als kinderachtig maar een pinky promise was iets wat ik best vaak gebruikte als ik een oprechte belofte maakte. Ik loog dan ook echt nooit als ik een pinky promise maakte en hield mij ook altijd aan mijn beloftes dan. Het was wellicht kinderachtig maar het werkte voor mij en daar ging het om.
Zacht beet ik op mijn lip en ik keek haar even recht aan. Ik had best wel het gevoel alsof mij vragen of ik zeker was niet het enige was wat ze wilde vragen. "Ask me anything, you're probably very curious. So go ahead and hit me," zei ik rustig terwijl ik haar nog steeds aan keek. Ik zou al haar vragen ook gewoon compleet eerlijk beantwoorden, ik hield namelijk echt niet van liegen en had geen geheimen ofzo. Het waren dingen waar ik heel makkelijk en open over praatte.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'You're mean. I was just trying to make you feel like you're at home!' zei ik met een pruillip. Ik maakte natuurlijk maar een grapje, want als iemand daar heel erg slecht in was dan was ik dat wel! Ik was er immers nog nooit geweest en als ik echt dat accent wilde nadoen moest ik eerst al die belachelijke uitdrukkingen gaan leren, maar dat ging mij te ver. Stel je voor dat ik dat soort dingen zelf ook zou gaan zeggen? Ik zag het al voor me dat ik dat tegen mijn moeder zou zeggen. Die zou een hartaanval krijgen! Alles wat namelijk ook maar iets anders was, was niet oké. Je moest gewoon normaal doen en het liefst ook zo bekakt mogelijk praten, want dan klonk het alsof je welvarender was of zo. Dat was haar logica. Dat sloeg natuurlijk nergens op, want in de zuidelijke staten woonden ook genoeg miljonairs.
Ik moest even lachen om hem, waarna ik ook met mijn ogen rolde. 'You're such a child,' lachte ik, waarna ik er maar in mee ging en mijn pink om die van hem verstrengelde, maar liet daarna al snel mijn hand weer gewoon naast me zakken. Ik wilde nu niet degene zijn die hem steeds maar "aanraakte," ook al was dit natuurlijk enorm onschuldig. Sterker nog, onschuldiger dan dit kon niet. Dit was iets wat ik vroeger op school altijd deed en ik kende ook niemand die nog steeds van die pinky promises deed. Ik vond het eigenlijk wel schattig!
Hoe wist hij dat ik allemaal vragen in mijn hoofd had?! Dat kon ik toch niet zomaar stellen? Aan de andere kant zei hij dat ik alles mocht vragen wat ik wilde en aangezien mijn nieuwsgierigheid het bijna altijd van me won besloot ik dan om ook maar gebruik te maken van de situatie. Misschien moest ik het dan netjes formuleren, maar daar had ik eigenlijk helemaal geen zin in. Als hij mij ook wilde leren kennen dan wilde ik me niet netter voordoen dan dat ik eigenlijk was. 'How the fuck was this your first kiss? I bet girls are throwing themselves at you!' En hier al helemaal, omdat hij dan anders was en dat was interessant.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Trying and... Failing," zei ik met een zwakke grijns om haar te plagen. Ik wist wel dat zij een grap maakte maar ik ging er ook maar gewoon in mee. "No you were great, almost sounded like a real Texan," grinnikte ik toen. Ze klonk alles behalve als iemand van Texas. Ze klonk zelfs erg ongemakkelijk als ze iets zei. Ik vond het maar grappig en kon er wel om lachen. Als ze dit niet fijn zou vinden begreep ik dat natuurlijk ook wel, dan zou ik er ook mee stoppen. Maar het was ook wel erg grappig. Zij zou vast ook moeten lachen als ik een New Yorks accent na zou doen.
"Well I'm a fun child at least," zei ik met een zwakke glimlach. Ik wist wel dat het idee van een pinky promise behoorlijk kinderachtig was en het eigenlijk alleen gebruikt werd onder middle schoolers. Maar daar trok ik mij weinig van aan. Een pinky promise was een belofte die ik nooit zou breken. Of ik nu volwassen was of een klein kind. Ik zou het nooit breken.
In stilte wachtte ik af op haar eerste vraag, ik was zeker dat ze er een had, hell, wel meer dan een. Mensen hadden altijd wel vragen als ze er achter kwamen dat ik nog niet ontgroend was en alles, meestal waren het vragen of ik gelovig was en of ik mijzelf wilde sparen voor het huwelijk. De vraag die zij stelde had ik echter nog nooit gehoord. Ik moest er zelfs van blozen. "God, well, no they're not actually," lachte ik wat nerveus. "No I don't know. My last girlfriend was in high school and I wasn't ready for it then, besides that we were never alone. But after that I've never dated anyone and I never was the kind of guy to have the balls to kiss someone," legde ik schouderophalend uit. Ik vond het niks geks, maar ik was eigenlijk wel bij dat het gebeurt was nu, en zeker met Allison.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'You really are mean!' Waarschijnlijk zou ik hem ook belachelijk maken als hij ineens een accent van hier na zou doen, dus ik snapte wel dat het nergens naar klonk! Al was hij nu al aan het lachen om één woordje dat ik had gezegd en zelfs dat klonk dus al belachelijk. 'Yeah, that's what I thought!'
'You? Fun? Last time I checked you weren't fun.' Dat was natuurlijk helemaal niet waar! Hij was hartstikke leuk en ik moest ook regelmatig om hem lachen, dus ik vermaakte me prima in zijn bijzijn! Hij had ook vast wel in de gaten dat ik dit niet meende en als hij dat niet wist, dan was het misschien wel lullig, maar dan zou hij veel van de dingen die ik zei niet begrijpen. Ik zei namelijk enorm vaak dingen die ik niet meende, gewoon om iemand daar dan een beetje mee te plagen en om een wat overdreven reactie terug te krijgen. Of juist een reactie waarvan hij dan nep-gemeen tegen mij deed!
Ik wilde hem helemaal niet nerveus of iets dergelijks maken, maar volgens mij had ik dat wel gedaan met mijn vraag. Dat was absoluut niet mijn bedoeling, maar het was gewoon iets wat ik wilde weten! Bovendien hoefde hij niet nerveus te zijn tegenover mij over dit soort dingen. Ik vond mezelf namelijk best open-minded. Hij vertelde dat hij er toen niet klaar voor was en dat hij het ook nooit had gedurfd. Wat schattig! Daar was toch helemaal niets engs aan? Ik durfde zo op een vreemde af te stappen en nog geen woord tegen die persoon te zeggen en hem daarna te zoenen. Dat had ik namelijk wel eens gedaan, gewoon omdat dat dan moest van vriendinnen. We speelden dan truth or dare en dan gaven ze me van die domme opdrachten. Dat was ook al lang geleden, want nu vond ik het kinderachtig, maar ik zou het wel opnieuw durven. Ik glimlachte dus ook zwakjes toen hij dat allemaal vertelde. 'Maybe you just don't notice it but my friend was into you. I haven't talked to her about it but I saw it when she was talking to you. And I saw more girls looking at you like that sooo you probably just don't notice it,' zei ik terwijl ik mijn schouders ophaalde. 'Aw, well, there's no need to be afraid of any of that.'

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Have you only just found out?" lachte ik zachtjes en ik schudde even mijn hoofd. Natuurlijk was het niet heel lief wat ik zei, maar volgens mij had ze ook wel door dat ik een grap maakte. Zij maakte ze immers ook. Dacht ik dan. Oh God, straks was ze compleet serieus hierover! Dan voelde ik mij wel een beetje lullig, maar ik kon het mij gewoon niet voorstellen. Zou iemand echt op zo een manier serieus hier over praten? Het zou toch niet?
Ik lachte zachtjes door haar opmerking. "Oh what a coincidence I had the exact same feeling about you," zei ik met een zwakke grijns. Ik vond het altijd wel leuk om mensen op zo een manier te plagen. Als ze maar niet dacht dat ik serieus was, dan zou ik mij wel schuldig voelen. Ze was namelijk echt een heel leuk persoon en ik vond het ook super leuk om met haar te zijn en met haar rond te hangen. Het was al een tijdje terug dat ik mij voor het laatste zo erg vermaakte. Het was gewoon heel erg leuk met haar vond ik.
Bij haar volgende woorden fronste ik even kleintjes. Haar vriendin vond mij leuk? Meer meisjes waren naar mij aan het kijken. "You're seeing things love. Your friend wasn't into me, she was talking about her ex I think she's into him," grinnikte ik zachtjes. "That's not funny sorry it sucks that he broke up with her," zei ik toen snel serieus omdat ik niet harteloos wilde overkomen. "And people only look at me because I'm different. No one wears neat clothes like these and still looks like he has to milk a few cows in half an hour except for me," zei ik met een zacht lachje. Het maakte ook niet uit wat ik droeg, ik zag er altijd uit alsof ik klaar was om wat paarden te borstelen of groentes te oogsten. Dat straalde ik voor mijn gevoel gewoon uit. Zelfs in mijn netste kleren of in mijn lab jas zag ik er nog uit als een boer.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'Yes! And now we are done talking!' zei ik met een lachje. 'I don't talk to mean people.' Wat een grap. Iedereen waar ik mee omging was niet aardig. Ikzelf was ook niet altijd aardig, maar vergeleken met veel van mijn vrienden was ik poeslief. Iemand als Lily waar ik dan vanavond mee naar de club was gegaan kon ook een grote bitch zijn. Als zij je niet mocht liet ze dat ook heel erg duidelijk merken en zij mocht mensen niet om de raarste redenen. Zo vond ze mensen onaardig als ze niet de juiste schoenen aanhadden. Dan had je het meteen verpest en kon je je maar beter klaarmaken voor een oorlog.
'Excuse me?' probeerde ik zo verontwaardigd mogelijk te zeggen. 'Do you even know who you're talking to?' Die laatste opmerking liet wel blijken dat ik me niet oprecht verontwaardigd voelde. Tenminste, dat dacht ik. Als iemand dat tegen mij zei kon ik diegene in ieder geval niet meer serieus nemen, tenzij mijn ouders het zeiden. Die zeiden het namelijk altijd, maar zij vonden zichzelf dan ook wel heel erg belangrijk.
'No, I swear. Lily is one of my closest friends and she just had that look on her face that said that she wanted to take you home with her. I've seen her do it to so many guys before already so I'm surprised you got out of that situation because she always gets her way.' Als zij iets wilde kreeg ze het ook voor elkaar, maar dat had ik eigenlijk ook wel. Dat ging ik alleen niet zeggen, want dan klonk ik weer enorm verwend. 'And don't worry, I'm so happy they broke up. They were so fucking annoying.' Ze waren zo ontzettend klef dat ik daar misselijk van werd. Dat soort dingen hoefden van mij niet waar anderen bij waren. Ik schoot in de lach door zijn laatste opmerking. 'Wait, what did you just say?' vroeg ik toen dus ook lachend. Hij vond zichzelf er serieus zo uit zien? Daar was ik het helemaal niet mee eens!

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
"Well it's good to know you don't talk to yourself, I was starting to get worried." Iedereen praatte wel eens tegen gemene mensen, zoals hun baas of iemand op straat tegen wie je per ongeluk op botste en je koffie over liet vallen. Dat gebeurde gewoon soms en zulke situaties kon je alleen maar vermijden als je een kluizenaar werd. Maar dat was niet iets heel leuks om te worden leek mij. Dan was je altijd zo alleen, en zelfs mij leek dat niks terwijl ik van alleen zijn hield. Hoe het ook zat, je zou altijd wel eens contact moeten maken met iemand die je minder aardig vind of die gewoon oprecht gemeen was. Zeker Allison met haar baan. Daar kon je er gewoon echt niet onderuit komen soms.
"Uh no I don't actually. Who are you again?" Onschuldig knipperde ik even met mijn ogen terwijl er een zwakke glimlach op mijn gezicht vormde. Natuurlijk wist ik wie ze was, en ze maakte natuurlijk ook maar een grapje, maar mee gaan in een grap was soms leuker dan er alleen maar om lachen. Dat was naar mijn mening tenminste. Ik kon ook niemand echt serieus nemen die zo iets zei. Zelfs als de koningin van Engeland dat zou zeggen zou ik haar in haar gezicht uitlachen, en mij daarna wel verontschuldigen.
Ik grinnikte zachtjes. "I had Adam pretend he was my husband to get rid of her. It's a dick move I know and I'm sorry but Jesus does she ever stop talking about her and her ex? I heard some details about his dick that I never wanted to know," zei ik vervolgens. Het was wellicht niet heel vriendelijk van mij geweest, maar als iemand zo lang over zichzelf en haar ex vriend en zijn lul praatte haakte ik gewoon een beetje af, dat leek mij wel logisch. "Ah I can imagine, sounds fucked up and I'm happy for you that they're done," grinnikte ik toen. Het leek mij ook wel irritant voor haar om telkens rond hen te moeten zijn. Ik vond dat meisje alleen al behoorlijk irritant maar samen met een vriendje die waarschijnlijk heel erg op haar leek klonk voor mij als een hel.
"I said that no one wears neat clothes and still look like a freaking farmer except for me," zei ik toen maar ik moest toch wel even zacht lachen. Het klonk waarschijnlijk wel idioot, dat kon ik mij ook wel voorstellen. Maar het was een feit, elke keer als ik mij netjes aan kleedde, of voor werk aan kleedde of zelfs geen kleding aan had zag ik er gewoon uit als een boer vond ik. Daar kon ik niks aan veranderen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik trok mijn wenkbrauw op toen hij dat zei. Nu noemde hij mij gemeen! Dat was niet gemeend, of nou ja, dat hoopte ik en als dat wel zo was kon ik er ook niets aan veranderen. Ik wist eerst ook niet zo goed hoe ik daarop moest reageren, want mijn eerste reactie zou waarschijnlijk een hele gemene zijn. Eentje waarvan ik mensen zou afschrikken, dus ik besloot om me maar in te houden en me maar gewoon poeslief op te stellen. 'You really hurt my feelings.' Volgens mij had ik mijn gezicht nu aardig in de plooi, wat er voor mijn gevoel voor zorgde dat ik er niet echt uit zag alsof ik een grapje maakte. Of dat er voor hem ook zo uit zag wist ik niet. Ik maakte overigens wel een grapje, want ook al zou hij zoiets zeggen zou het me nog vrij weinig doen. Ik had al van genoeg mensen gehoord dat ik niet aardig en arrogant was en dan deed het me ook niets.
Ik rolde vervolgens lachend met mijn ogen. 'You really are an asshole,' lachte ik. Hij probeerde mij nu de hele tijd te overtreffen en tot nu toe lukte dat, omdat ik ook steeds maar dingen zei die ik niet meende en dan was ik ook niet zo heel erg goed in het verzinnen van comebacks. Het was dan allemaal niet gemeend en dan had ik ook helemaal geen zin om daar echt lang over na te denken. Het koste me dan onnodig veel energie en die comebacks wilde ik dan bewaren voor als ik wel een keer echte ruzie met iemand had.
Ik keek hem geschrokken aan toen hij vertelde dat hij had gedaan alsof hij getrouwd was met Adam. Had hij dat serieus gedaan?! Dat zou ik nu voor de rest van het jaar horen. Hoe Lily was afgewezen door iemand die op het andere geslacht viel. 'Nooo, please tell me you didn't actually do that! Now I have to hear her complain about it all the time,' zei ik lachend. Ik vond het overigens wel een grappige stunt. Ik had haar gezicht wel willen zien. Waarschijnlijk zou zij er helemaal niets van snappen en ook nog vragen stellen of ze misschien een trio met haar wilden of zo. Daar was ze wel een type voor. 'And yeah, she loves spilling all the details on literally everything.' Ik zat daar vaak ook niet op te wachten, maar ik was het inmiddels gewend. Ik wist bijna alles van de vriendjes van mijn vriendinnen.
'That's bullshit. You don't look like a farmer. Who told you that lie?' Ik zag het niet hoor. Ik had veel andere mensen gezien waarvan ik wel zeker was dat ze op een boerderij werkten, maar bij hem zag ik dat niet zo. Maar misschien kwam dat ook gewoon omdat ik niet wist hoe echte boeren eruit zagen.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
CastielBij haar reactie verzachtte mijn blik meteen. “Oh no I really didn’t mean that I’m sorry you’re really really kind. I’m sorry that was a dick thing to say I didn’t really mean it please don’t be upset,” zei ik meteen, angstig dat ik haar echt gekwetst had. Dat was wat ik absoluut niet wilde. Natuurlijk gebeurde dit mij weer, dan ging ik te ver en kwetste ik het meisje dat ik echt leuk vond. Zo zou ze mij toch nooit terug leuk vinden! Ik voelde mij heel stom. Ik had het nooit moeten zeggen want ze was oprecht niet gemeen, ze kom zeker gemeen zijn maar dat kon iedereen wel. Ik grinnikte even zachtjes en schudde kort mijn hoofd. “Takes one to know one,” grinnikte ik zachtjes en ik keek haar even aan. “I’m kidding by the way you’re actually really nice,” zei ik er gelijk achteraan, ik wilde haar niet per ongeluk weer kwetsen, dan zou ik mij echt heel lullig voelen en dat wilde ik niet. Ik vond haar namelijk echt niet een vreselijk gemeen persoon of zo. Iedereen was wel eens gemeen tegen andere maar dat maakte je niet gelijk gemeen. Je had ook mensen die constant gemeen waren. Dan was je ook gewoon gemeen. Daar was geen ontkennen aan. Maar naar mijn gevoel was Allison absoluut niet zo. “Oh I sure did do that. I’m always his husband when girls are bothering him so now he was mine for once. And what? She’s going to complain about being rejected by a gay guy? Is that such a bad thing? Being rejected by a married gay guy?” vroeg ik toch lichtelijk verbaasd. Mij leek het absoluut niet raar om afgewezen te worden door iemand die getrouwd was, laat staan iemand die getrouwd was en op het andere geslacht viel, dat was toch niet iets waar je over kom gaan klagen? Ik vond het maar gek. “I do look like a farmer believe me. But literally everyone has told me that, my friends, my teachers, my boss. Besides that I think I look like a farmer as well. Have you ever seen a farmer?” vroeg ik grinnikend. Ik vond dat ik er best wel uitzag als een boer. Maar ik was ook wel een boer. Natuurlijk niet zoals de boeren die je zag op tv of uit films, die waren ook behoorlijk overdreven. Natuurlijk waren er wel boeren die er zo bij liepen maar ik groeide ook gewoon op op een boerderij dus technisch gezien was ik ook gewoon een boer.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Oh shit. Hij geloofde me echt. Dat was níet helemaal de bedoeling, want nu voelde ik me hier best schuldig over. 'No, no, no, silly,' zei ik met een lachje. 'I was just kidding! Don't worry. It's not that easy to make me upset,' zei ik lachend. Het duurde heel erg lang voordat ik ergens echt verdrietig van kon worden. Wat dat betreft was ik misschien een beetje harteloos, maar ik vond het een best positief iets. Ik kon me dus ook de laatste keer dat ik heb gehuild niet herinneren, want ik had gewoon nooit een reden om ergens te huilen. Hoe anderen over mij dachten interesseerde mij niets, dus daar maakte ik me al geen zorgen over en dat was hetgene wat de meeste mensen juist rot lieten voelen. Gelukkig boeiden dat soort dingen me al niet meer sinds mijn pubertijd.
'Hey, seriously, don't worry, I know you're just kidding! If you weren't I'd probably notice it so you can insult me all you want and I wouldn't give a shit because I'd just be doing the same thing to you and try to be even worse.' Hij mocht de meest vreselijke dingen over me zeggen en zeker in een situatie als deze. Hij kende me toch nog niet goed genoeg en hij stond dus ook zeker niet zo dichtbij dat hij me op die manier pijn kon doen. Het duurde sowieso heel erg lang voordat ik iemand zo dichtbij liet komen, want zo was ik gewoon niet. Ik was gewoon ook echt een beetje bang om wel gekwetst te raken, omdat dat gewoon niet oké was toen ik opgroeide. Dat had ik dus helemaal buitengesloten en dat was zowat onmogelijk geworden. Hij hoefde zich dus ook geen zorgen te maken over dat hij mij rot zou laten voelen, want dat zou hem nu toch niet lukken.
'Oh yeah, she thinks she can get any guy that she wants. Gay or not. She thinks she can talk them out of it because she's just that pretty. Those are her words by the way, not mine. And I have to say that she did hook up with some guy man once and I have no idea how she did it,' zei ik lachend. Ze was toen vreemd gegaan met een jongen, maar haar vriend had het niet erg gevonden omdat hij op mannen viel. Niet erg logisch natuurlijk!
'Actually... No... Only on tv. I've never even been on like an actual farm,' gaf ik toe en op dat moment voelde ik me best dom. Alsof ik alleen maar New York kende!

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel
Ik haalde opgelucht adem toen ze dat zei. "Oh thank God for a moment I felt like a real asshole there," zei ik toch behoorlijk opgelucht. Ik was bang dat ik haar echt nog gekwetst had. Ik was wel blij dat het dus niet zo was, dan zou ik me echt heel kut voelen en ik wist ook niet of ik mezelf dat kon vergeven. Dat was echt gewoon een lul move en ik zou me dan zó kut voelen. Ik kon het mijzelf altijd moeilijk vergeven als ik per ongeluk iemand echt kwetste ofzo. Ik kon dan weken lang achter elkaar mijn excuses aan blijven bieden maar zou het nooit goed genoeg vinden hoe vaak ze ook zeiden dat het oké was. Dat kon dan ook behoorlijk irritant worden en dan voelde ik mij daar weer schuldig over. Dat zou ook behoorlijk kut zijn weer en dan beleven we rond gaan in een cirkel waar ik me kut voelde en mijn excuses aan bleef bieden waardoor zij geïrriteerd werden en ik mij daar weer kut door voelde. Zo iets kon eindeloos door gaan met mij. Vaak gebeurde dit dan met Adam of een van mijn andere vrienden en zou het pas stoppen als een van hen mij een klap in mijn gezicht gaf en mij dan duidelijk vertelde dat het goed was en ik moest stoppen anders zou ik nog een klap krijgen. We konden er dan erna altijd wel om lachen.
"Alright, I'll try to remember that but to be fairly honest I am weak and do not want to hurt people at all, so once I get the impression that I am hurting you even if I'm not I'll probably apologize at least a thousand times. If that happens just hit me in the face and I'll stop," zei ik grinnikend. Die methode werkte altijd met mijn vrienden, zo leek ik het te leren. Sommige zouden wellicht zeggen dat dat niet een goede manier was om iemand dingen te leren en daar hadden ze wellicht ook gelijk in, je zou het namelijk ook niet bij je kind doen, maar het deed mij nooit veel pijn en het werkte dus ik vond het niet echt een probleem.
"Oh wow well I'm sorry but if I'm being really honest I don't find her that pretty. And she did? Jesus Christ that's quite impressive if I must say so," zei ik toen. Ik dacht niet dat het mij ooit zou lukken om een lesbische vrouw in bed te krijgen maar eigenlijk wilde ik het ook niet. Ik respecteerde mensen hun geaardheid en zou sowieso niet zomaar met iemand naar bed gaan. Maar zo was ik waarschijnlijk toch weer een stuk anders van al die IT-groepen uit New York.
Zacht grinnikte ik toen. "Well surprise but you have now," zei ik toen. Ik had wel gedacht dat ze nooit in het echt een boer gezien had, die liepen ook niet zomaar rond in New York en als je er nooit een in het echt gezien had zou je mij waarschijnlijk ook niet perse als boer zien. Maar loop een keer rond in een dorp in Texas en plots zie je hoeveel 'normale' mannen eigenlijk echt boeren zijn.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'No, no, you're fine,' zei ik lachend en ik schudde mijn hoofd. Ik wilde eigenlijk sorry zeggen over dat ik het dan zo over had laten komen, maar dat was ook mijn bedoeling geweest en ik voelde me er eigenlijk niet eens schuldig over. Ik wilde gewoon zijn reactie zien en vandaar dat ik ook maar niet mijn excuses aanbood. Het was dan nep en daar hield ik niet van. Als iemand dan ook echt sorry zei dan moest die persoon het ook menen, want anders betekende het niets. Dit was gewoon een stom grapje en ik voelde absoluut niet de neiging om me te verontschuldigen, dus hield ik ook maar mijn mond. Het was overigens wel sneu dat hij meteen dacht dat hij iets fout had gedaan, want als dat echt zo was dan zou ik ook wel heel erg snel me rot voelen. Zou dat bij iemand kunnen? Zo snel? Dan had je echt nog helemaal niets in je leven meegemaakt leek me. Je leerde toch wel een beetje hard worden?
'You're not weak, shut up,' zei ik met een glimlachje. Ik vond hem alles behalve zwak. Hij mocht dan wel vaak sorry zeggen, maar ik vond dat niet per se een zwakte. Ik vond het wel vriendelijk. Het liet zien dat hij om anderen gaf, dus eigenlijk vond ik dat het tegenovergestelde van zwak. Het was eigenlijk wel sterk, al zou ik het zelf nooit kunnen. 'Hit you in the face? I would never!' Waarom zou ik hem in zijn gezicht moeten slaan? Ik irriteerde me er niet aan. 'Besides, I would probably hurt myself by hitting you so I'm not doing that,' grinnikte ik. Als er iemand niet goed kon slaan dan was ik het wel, want ik deed mezelf op de één of andere manier altijd pijn. Ik was gewoon niet zo sterk, dus daar schoof ik de schuld maar op af.
'Oh yeah, you can be honest. Don't worry.' Ik haalde mijn schouders op. Hij mocht iemand knap vinden of niet, dat was zijn mening en daar had ik niets over te zeggen. Persoonlijk vond ik haar wel een mooi meisje. Ze had alleen een nogal grote mond en dat kon het dan een beetje verpesten, maar dat had ik ook regelmatig en dat zou mij ook heel wat lelijker maken dan dat ik was. 'I know,' grinnikte ik. 'But she's used to getting everything she wants so doesn't stop until she gets it. If you ever see her again I'm pretty sure she'll start talking to you again and try again.' Zo'n type was ze wel en ik kon er persoonlijk altijd wel hard om lachen, omdat het gewoon ontzettend dom was. Ik bemoeide me er ook nooit mee, want dat soort dingen deed ik allemaal niet meer. Misschien op mijn achttiende dat je me zoiets had kunnen zien proberen, maar dan was ik nog lang niet zo erg als anderen.
'Well, if you look like one then I like how they look,' glimlachte ik. Misschien was ik nu wel heel erg eerlijk, maar dat was ik altijd en ik hoopte dan niet dat het hem ooit in verlegenheid zou brengen. Mocht dat wel zo zijn kon ik proberen om dat wat minder te zijn, al zou dat lastig worden.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Castiel“Good, I really thought I offended you.,” zei ik eerlijk. Het zou niet de eerste keer geweest zijn dat ik iets zei wat bij de ander net verkeerd viel. Mensen hadden het ook vaak bij mij maar ik zei er dan niks van. Ik kon het inmiddels wel hebben. Al waren er sommige onderwerpen waar ik echt niet tegen kon als iemand er over begon, maar ik vertelde ook niemand over die onderwerpen dus vaak begonnen ze er ook niet over. Eens had ik echter dat iemand er wel over begon en doordat ik niemand er over vertelde was het lastig uit te leggen waarom het zo hard en kwetsend aan kwam. Maar daar moest ik maar mee leven, ik kon er weinig aan doen. Het was of dat of mensen over mijn problemen vertellen en daar hield ik niet zo van. Daarnaast waren dit écht privé problemen waar zelfs Adam niet vanaf wist. Als ik het ooit iemand zou vertellen dan zou het een persoon zijn die ik oprecht vertrouwde waarvan ik niet geloofde dat hij of zij dat ooit tegen mij zou gebruiken. Maar zo iemand was ik nog niet tegen gekomen dus voor nu hield ik het gewoon prima voor mijzelf. Ik had er geen problemen mee. Soms waren mijn slechte buien er enkel lastig door uit te leggen. Maar iedereen had wel eens een erg slechte bui uit het niks, dat werd gelukkig meestal niet raar gevonden door mensen, tenzij zij niemand kende die zomaar slechte buien had. Dan waren ze het niet gewend. “Oh if only you knew,” lachte ik zachtjes. Het zou haar nog verrassen hoe zwak ik echt was op sommige punten. Met de meeste dingen kon ik mijzelf echt goed staande houden en al voelde ik mij zwak kon ik nog wel een facade op houden. Maar over andere dingen hoefde je maar een ding te zeggen en dan brak ik. Breken voor mij gebeurde soms op verschillende manieren. Soms was het dat ik zo een huilende uitval kreeg zoals er die avond op het toilet was gebeurt. Maar soms was mijn humeur gewoon verpest en was ik super chagerijnig en zelfs boos voor de rest van de avond of soms wel een paar dagen. Dan was ik echt niet te genieten. Kort haalde ik mijn schouders op. “It’s what my friends do to make me stop and it works,” zei ik simpel met een zachte grinnik. Ik vond het maar al te normaal. Toen ze zei dat ze zichzelf pijn zou doen door mij te slaan moest ik wel even lachen en ik schudde kort mijn hoofd. “Alright well no then don’t do that, wouldn’t want you to get hurt because of me,” zei ik toen maar. Ik had zelf nooit echt pijn gekregen van het slaan van iemand anders maar wellicht sloeg ik dan ook niet hard voor wat ik zelf aan kon. Ik wist het niet. Maar ik ging er ook maar niet verder op in. Ik luisterde naar wat ze zei en grinnikte zachtjes. Ze zei dat ze het opnieuw zou proberen. “Well has she ever been declined by the same guy twice? Because that’s what’s going to happen if she tries again,” zei ik toen eerlijk. Het maakte mij ook niet echt meer uit dat ik niet meer vriendelijk klonk. Iemand die met zo veel mensen ging en hen bleef pushen om met haar naar bed te gaan was niet een persoon waar ik graag mee om zou gaan, absoluut niet zelfs. Tenzij dat wellicht hun verleden was. Mensen konden namelijk altijd veranderen en je mocht anderen niet beoordelen op hun verleden. Dat zou gewoon sneu zijn. Hoe hard ik het ook probeerde ik kon de blosjes op mijn wangen niet weerhouden van verschijnen en voelde mij voor de zoveelste keer rond haar als een verlegen puber met een crush. “Why thank you,” glimlachte ik toen naar haar. “If you were what most lawyers looked like I think I would like my job a lot more.”

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld