Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | You've captured my love

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Er was geen moment geweest waarop het helemaal uit Calum zijn hoofd was geweest. Het gesprek met Naylene, waar hij toe had gegeven dat er toch iets van gevoelens waren voor Linn. Door het gesprek had Calum veel nagedacht. Alles, daadwerkelijk alles was door zijn hoofd heen gegaan. Hoe ze uiteindelijk hier waren gekomen, hoe hij hier was gekomen. In deze gevoelens, die echt wel een tijdje aan het borrelen waren geweest, maar pas echt naar boven waren komen drijven in Australië en echt niet alleen omdat Linn haar haar had geknipt.
Calum had echter gedacht dat hij er niet heel erg veel mee had kunnen doen, alle gevoelens. Linn had zich misschien ooit zo gevoeld, maar dat was nu al maanden geleden. Voor Calum was het dan ook zaak geweest om het zo snel mogelijk naast zich neer te leggen. Naylene had echter navraag gedaan, zoals ze van te voren al wel aan had gegeven. Waar Calum had gedacht dat hij er waarschijnlijk nooit meer iets over zou horen, was Naylene al snel met de woorden gekomen dat er van Linn haar kant nog wel degelijk gevoelens waren.
Voor andere mensen was het misschien makkelijk geweest. Het was een makkelijke optelsom en als ze zoiets hoorden werd er vaak meteen actie ondernomen. Voor Calum lag het niet zo eenvoudig. Linn mocht een prachtige vrouw zijn, met een nog een geweldig innerlijk. Er waren genoeg momenten geweest waarop ze had laten zien dat ze hem begreep, of dat probeerde te doen. Ze wilde voor hem zorgen, zoals hij dat ook voor haar wilde doen. Het klonk perfect, alsof ze klaar waren in een relatie te stappen als ze maar eerlijk waren over hun gevoelens. Voor Calum kwam het echter allemaal wel heel erg dicht bij en hij wist niet wat hij nou wel en niet precies wilde. Een paar maanden geleden was hij nog heel duidelijk geweest, geen relatie voor hem. Linn liet hem daar aan twijfelen. Aan alles. Zoveel zelfs dat het allemaal niet heel erg meer leek, op sommige momenten dan. Op andere momenten vond hij het doodeng en wilde hij het liefst ver weglopen van alles.
Deze gevoelens waren misschien niet het beste in combinatie met drank en de vrouw over wie ze gingen. Toch had hij haar meegevraagd naar een feestje in een club waar hij via via over had gehoord, omdat er toch een paar mensen waren die Linn eerder had ontmoet, had het hem wel leuk voor haar geleken. Al snel was ze er mee ingestemd, waardoor ze nu al een hele tijd tussen heel wat mensen in hadden gestaan, er heel wat drankjes naar binnen waren gegaan en ze beiden mee hadden geschreeuwd met de muziek die er op had gestaan. Linn had het zelfs voor elkaar gekregen om Calum even met haar te laten dansen. Boven alles hadden ze veel met elkaar gelachen, waardoor Calum zijn hoofd weer overuren was gaan draaien. Dit alles, het klonk eng, maar misschien maakte het idee van Linn het allemaal wel wat minder eng.
Al met al had Calum een goede avond gehad, ondanks dat zijn hoofd overuren draaide. Zelfs de hoeveelheid drank die hij naar binnen had gewerkt, had er niet voor gezorgd dat het helemaal weg was. Ergens was hij zelfs bang geweest dat hij alles eruit zou floepen. Aan de ene kant vond hij dat niet eens heel erg als het er uit zou komen, dan was het tenminste op de tafel.
Voor nu was het feest voorbij. Het was vroeg in de ochtend toen ze de club hadden verlaten. Van te voren had Calum al aan Linn voorgesteld dat ze bij hem kon slapen als het laat zou worden. Het feest was niet heel ver geweest van zijn huis, wat betekende dat het wel een heel eind was van het centrum van de stad, waar Linn woonde. Daarom had ze zijn voorstel waarschijnlijk ook aangenomen.
Duke had hen vrolijk verwelkomd. De hond had natuurlijk naar buiten gemoeten en ondanks dat Calum behoorlijk wat drank had gehad, was hij wel even met hem naar buiten gelopen. Linn was in de tussentijd naar boven gelopen, waar ze al wat spulletjes neer had gelegd zodat ze had kunnen blijven slapen.
Toen Calum weer terug was gekomen in de woonkamer, was Linn nog niet terug, al hadden ze wel afgesproken om nog even in rust te zitten. Calum zou de komende tijd toch nog niet kunnen slapen en hij kende Linn genoeg om te weten dat ze precies hetzelfde in elkaar zat.
In zijn eentje was hij met Duke op de bank gaan zitten.
“Soms is het zo oneerlijk.” Fluisterde Calum. Duke wist alles. De hond hoorde echt van alles en op de meeste momenten leek het ook echt alsof hij precies begreep wat Calum te vertellen had. Natuurlijk had hij zijn hond zo ook verteld over Linn.
“Linn zag er weer zo mooi uit vanavond.” Dat had ze echt gedaan. Haar korte haar had voor zoveel verandering gezorgd, maar ze wist precies hoe ze er mee om moest gaan, wat ze er precies bij aan moest trekken om er voor te zorgen dat alles klopte. “Ze ziet er altijd mooi uit.” Calum zag de oortjes van Duke omhoog schieten. “Ja echt. Heel erg mooi.” Dat was echt zo. Al vond Duke dat vast ook wel, niet dat uiterlijk er iets toe deed voor honden. Voor mensen zou dat het ook niet moeten doen, maar aantrekkingskracht was vaak wel belangrijk.
“En ze is zo lief. Maar dat weet jij natuurlijk ook.”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een avondje uit met Calum was er altijd eentje voor in de geschiedenisboeken. Calum kende genoeg mensen die wisten hoe ze een goed feest moesten geven. Het was dan ook vanzelfsprekend geweest dat Linn enthousiast op zijn uitnodiging had gereageerd om met hem mee te gaan. Sinds het gesprek dat ze had gevoerd met Naylene was Linn bang geweest dat Calum haar anders zou gaan behandelen, maar dat was niet gebeurd. Ze waren nog steeds de twee goede vrienden die ze altijd al waren geweest en dat had ook deze avond uit weer bewezen. Ze hadden gelachen, gedronken en Linn had hem zelfs even de dansvloer op kunnen krijgen om samen met hem te dansen. Er waren genoeg andere kandidaten geweest die zich aan hadden geboden, maar Linn danste toch het liefst met Calum.
Calum had haar beloofd dat ze had mogen blijven slapen. Een belofte waar Linn erg blij mee was geweest toen ze de tijd had gezien en zich had beseft hoe laat het zou worden als ze nog naar huis had moeten reizen, al was haar vermogen om te rekenen behoorlijk gekrompen sinds ze haar eerste drankje in haar hand had gehad.
Linn had zich iets op kunnen frissen in Calum zijn badkamer. Ze had haar make-up eraf gehaald en had zich omgekleed in een comfortabele pyjama, die voor de zomer in Los Angeles uit niet al teveel stof moest bestaan. Het was één van de sets die ze had gekregen van een gesponsorde video. Omdat ze nog naar beneden ging om even bij te komen, had ze besloten om de bijpassende hoodie er ook nog bij aan te trekken.
Eenmaal beneden werd ze tegengehouden om de kamer in te lopen door de stem van Calum. Hij praatte overduidelijk tegen Duke, want zijn stem schoot altijd iets omhoog als hij dat deed. Zoals nu. Het verbaasde haar dat ze haar eigen naam uit de mond van Calum hoorde komen, gevolgd door complimenten over hoe mooi ze eruit had gezien en hoe lief ze was. Calum gaf haar wel vaker een compliment, maar ze had nooit gedacht dat hij op deze manier over haar zou praten.
‘Dat zijn allebei hele lieve dingen om te zeggen, Cal. Dankjewel,’ zei Linn. Calum had duidelijk niet verwacht om haar al te zien, maar door de drank leek hij zich pas later te realiseren dat ze doelde op de woorden die hij zojuist tegen zijn hond had gefluisterd. Linn wist niet of het mogelijk was, maar het rood dat op zijn wangen lag door de alcohol, leek zich nog meer te verspreiden en er verscheen een sullige grijns op zijn gezicht. Daardoor smolt haar hart alleen nog maar meer.
Linn liep naar de bank, waar ze plaatsnam. Ze stak haar hand uit naar Duke en toen de hond haar in de gaten had, aaide ze hem. ‘Volgens mij ben jij heel goed in Calum zijn geheimen bewaren, of niet?’ vroeg ze zachtjes. Haar ogen gleden naar Calum, die nog niks had gezegd. Ze wist ook niet waar de woorden vandaan kwamen. Misschien had de drank ze naar boven gebracht. Dat betekende echter nog niet dat er meer achter zat, of dat Calum er iets mee wilde doen. Hij kon haar immers ook lief en mooi vinden als een vriend.
‘Ik kan niet geloven dat Duke het je heeft verteld…’ mompelde Calum, waardoor Linn moest lachen. ‘Duke heeft heel erg zijn best gedaan om niks te zeggen,’ vertelde ze aan hem.
‘Tot nu.’ Calum nam het hoofdje van Duke in zijn handen en bracht het naar zijn gezicht, zodat hij hem aan kon kijken. Duke keek echter met zijn onschuldige, bruine ogen terug. Hij was zich van geen kwaad bewust.
‘Hij heeft het heel goed gedaan,’ zei Linn, terwijl ze Duke aaide. Toch kon ze zich niet volledig focussen op het dronken gebrabbel van Calum. Met name omdat er misschien toch waarheid in zat. Ze probeerde haarzelf echter te herinneren dat als er waarheid aanwezig was in de woorden van Calum, dat dit niet de avond was waarop ze aan het licht hoorden te komen. Calum verdiende zelf te kiezen wanneer dat zou gaan gebeuren, als hij er al iets mee bedoelde en er iets mee wilde doen. Hij was nu veel te dronken om hier serieus en goed over na te denken.
Linn bleef Duke zachtjes aaien. Ondertussen waren Calum zijn handen ook gezakt en gleden ze door de vacht van zijn hond, totdat één van zijn handen die van Linn raakte. Linn wilde haar vingers terugtrekken, maar Calum nam haar hand vast en legde ze zo samen op de rug van Duke. Linn staarde naar hun handen, terwijl ze zich bedacht hoe vaak ze op deze manier zijn hand vast had willen houden.
‘Misschien moeten we wat water pakken voor jou en Duke en daarna naar bed,’ stelde Linn voor. Als ze zouden gaan slapen, dan zou het allemaal weer over zijn. Weer normaal.
‘Kom, Dukey.’ Duke sprong al van de bank en ook Linn kwam overeind, maar Calum bleef haar hand vasthouden. Hij trok haar weer terug op de bank en voordat Linn haar met alcohol bedoezelde brein door kon hebben wat er precies gebeurde, voelde ze Calum zijn lippen op die van haar.
In iedere andere situatie had Linn niet getwijfeld en had ze Calum zijn zoen meteen beantwoord. Heel haar lichaam schreeuwde om dat ook te doen. Om haar armen om hem heen te slaan, op zijn schoot te kruipen en niet te denken aan de gevolgen, maar voor haar gevoel was zij degene die nog het meest helder na kon denken en daardoor was het nu aan haar om dit te stoppen voordat het verder ging.
Voorzichtig trok ze zich terug, al kon ze het niet laten om hem voorzichtig nog een kus te geven. Ze wilde niet dat dit als een afwijzing zou voelen, want dat was het niet. Het was slechts uitstel, om er zeker van te zijn dat Calum er de volgende keer ook nog achter zou staan. ‘Als je hier echt zeker van bent, dan kunnen we dit morgen nog een keer doen. Als we nuchter zijn.’
Linn vond het moeilijk in te schatten wat er nu door zijn hoofd heen ging. Of hij het snapte en zich realiseerde dat het inderdaad beter zou zijn, of dat het hem niet uitmaakte en hij haar zo nog een keer zou zoenen. Uiteindelijk draaide hij zijn hoofd naar achteren, om door de ramen naar buiten te kijken. ‘Het is al bijna morgen.’
‘Bijna,’ knikte Linn instemmend. ‘Dus dan hoeven we niet lang te wachten.’ Ze boog zich naar voren en gaf hem een kus op zijn wang, waarna ze van de bank af klom. ‘Ik ga wat water halen.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum had het zeker geweten, na de zoen was er geen optie meer voor hem om te gaan slapen. Er had zoveel door zijn hoofd heen gespookt. Dat hij Linn tegen zich aan had getrokken, haar lippen op de zijne had gevoeld. Hoe hij had gewild dat het niet was gestopt, maar dat had het wel gedaan, veel te snel. Hij was er zeker van geweest dat hij de slaap nooit zou vatten, maar bleef malen over hetgeen wat er was gebeurd. Of hij het misschien anders aan had moeten passen.
Het moment dat Calum zich in zijn bed had genesteld, zijn hoofd het kussen had geraakt, leek alles weg te zijn gevaagd. Binnen een paar minuten was hij in slaap gevallen, mede dankzij de alcohol die door zijn lichaam was hij in een droomloze slaap geraakt.
Dat was anders op het moment dat hij wakker was geworden. Ondanks dat de vorige avond als een waas in zijn hoofd leek, wist hij zeker dat het was gebeurd. Hij had Linn gezoend. Aan de ene kant maakte hij zich meteen zorgen. Wat was er door zijn hoofd heen gegaan dat hij deze stappen had genomen? Aan de andere kant, was het misschien maar beter dat hij het had gedaan, nuchter had hij er namelijk te veel over nagedacht en nu was het er gewoon van gekomen.
Ondanks dat Calum de drank goed voelde, zelfs de volgende ochtend nog, was hij opgestaan en had hij eerst een rondje gewandeld met Duke, waarna hij zichzelf naar de douche had gesleept om eens goed wakker te worden, en na te denken. Terwijl de stralen op zijn rug vielen, kon hij nadenken over hetgeen wat hij had gedaan. Het was een stap in de goede richting. Praten was beter geweest, zijn gevoelens op tafel gooien, maar zo was hij nou eenmaal niet. Nu was een gesprek haast niet meer weg te denken, hij was Linn een uitleg verschuldigd. In zijn hoofd was hij al van alles aan het bedenken, woorden die konden vertellen hoe hij zich voelde, wat hij wilde, maar om eerlijk te zijn wist hij dat zelf nog niet helemaal. Hij had er weken over na kunnen denken, maar in zijn eentje zou hij er nooit uitkomen.
De douche had hem beter laten voelen, de vermoeidheid was afgenomen. De gedachten waren dat echter nog niet. Die leken echter weggevaagd te worden op het moment dat hij aangekleed en wel, door de gang liep en Linn op dat moment net de logeerkamer uit kwam lopen. Alles in zijn hoofd leek weg te zijn gespoeld met het water, alles behalve de woorden die Linn hem gisteravond toe had gesproken. Als hij er zeker van was, moest hij dat de volgende dag laten zien, dat was wat ze had gezegd.
Voordat Calum echt wist wat hij zelf aan het doen was, had hij de ruimte tussen zichzelf en Linn overbrugd. Zijn ene hand legde hij op haar heup, zodat hij haar dichter tegen zich aan kon trekken. Voordat hij zijn andere hand om haar gezicht heen legde, bekeek hij de blik in haar ogen goed, om te weten dat hij niet iets deed wat ze niet wilde. Dat was iets waar hij vannacht niet over na had kunnen denken. Nu liet Linn haar blik weten dat ze het niet erg vond. Voorzichtig bracht hij haar gezicht dan ook dichterbij, zodat zijn lippen de hare weer konden vinden.
De zoen van vannacht was verwarrend geweest, klein en heel erg verkeerd geplaatst. Toch gaf Linn hem nu de kans het over te doen. Sterker nog ze leek zich er helemaal aan over te geven, iets wat hij zelf ook deed. Dit was niet het moment om te denken over alles wat nog zou komen. Dat kwam maar. Calum voelde zich zeker over zichzelf, iets waar hij bij andere vrouwen niet altijd een probleem mee had gehad, de laatste tijd als het om Linn ging wel.
Het viel op zijn plaats, de gevoelens die hij de laatste tijd voelde, het klopt. Dit was hetgeen wat in zijn hoofd had gezeten de laatste tijd. Gevoelens die hij niet had kunnen plaatsen, vielen nu langzaam aan op een plekje. Ze waren er nog lang niet, maar het begon meer vorm te krijgen.
Dit keer was het Calum die zich voorzichtig terug trok, terwijl hij het gezicht van Linn bekeek. Ze was zo te zien nog niet heel erg wakker, het waren toch haar bruine ogen die vol verbazing naar hem keken.
“Ik had niet verwacht dat je nog wist wat er vannacht was gebeurd en al helemaal niet dat je dit zal doen.” Calum had het van zichzelf ook niet verwacht. Het was Linn. De gevoelens die er nu zaten waren verwarrend genoeg.
“Ik ook niet, totdat ik je zag staan, het was het enige wat in me opkwam.” Er waren vast genoeg vragen, zeker van Linn haar kant. Nu ze dit hadden gevoeld, was het voor Calum echter anders. Nog steeds eng en hij wist echt nog niet wat hij allemaal moest zeggen, maar het was misschien iets waar ze samen uit konden komen. Calum wist namelijk ook niet wat dit alles betekende. Niet voor wat hij zelf voelde, wat in Linn om ging, er was zoveel om rekening mee te houden en ondanks dat hij zich zorgen begon te maken, voelde het goed om Linn nu nog even in zijn armen te houden, iets wat hij dan ook bleef doen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Voor Linn was de ochtend niet minder verwarrend dan de nacht ervoor. Misschien was hij nog wel verwarrender. Toen ze de kamer uit was gelopen had ze niet verwacht om Calum meteen tegen het lijf te lopen, en zeker niet dat hij haar in zijn armen zou sluiten om haar te zoenen. Iets wat hij wel had gedaan en daardoor voelde het alsof ze letterlijk van de grond was gesleept en nu ergens op een roze wolk was beland. Ze had niet gedacht dat Calum had onthouden wat hij de vorige avond had gedaan, laat staan wat zij vervolgens tegen hem had gezegd. Dat hij nu met zoveel zekerheid op haar af was komen lopen, vond ze behoorlijk aantrekkelijk.
‘Ik moet toegeven, dat was pretty fucking hot, Cal,’ zei Linn zachtjes. Ze stond nog altijd in zijn armen en het liefst wilde ze zo blijven staan. Zij wist echter net zo goed als Calum dat het niet mogelijk was om hier voor altijd te blijven staan en niet na te denken aan wat hierna kwam. Linn wist niet waar ze aan toe was, wat dit precies betekende voor Calum. Ze vroeg zich af of hij het zelf wel wist. Ze wilde hem niet overspoelen met vragen, want ze wist dat het alleen maar averechts zou werken. Tegelijkertijd kende ze Calum en wist ze ook dat hij soms wat aanmoediging nodig had om de woorden uit zijn hoofd te krijgen. Dat maakte dat het lastig was om te bedenken wat haar volgende actie zou zijn.
Calum reageerde niet direct op haar woorden, al moest hij wel eventjes lachen. In plaats van een reactie voelde Linn hoe hij zijn kin eventjes op haar hoofd liet rusten. Linn streek zachtjes over zijn rug. ‘Misschien kunnen we wat koffie maken?’ stelde ze voorzichtig voor.
‘Ja, laten we dat maar doen,’ stemde Calum met haar in. Linn liet hem los en liep voor hem uit naar de keuken, waar ze naar het koffieapparaat liep om twee koppen met koffie klaar te maken. Als er iets was waarvan ze zeker wist dat Calum het altijd in huis had, dan was het koffie.
Terwijl Linn aan de slag ging met de koffie, was Calum al op de bank gaan zitten. Linn probeerde niet zo nu en dan achterom te kijken, maar het was lastig. Haar lippen tintelden nog steeds van de zoen en het was iets wat ze graag opnieuw wilde doen. Het liefst zou ze er de hele dag mee door gaan, maar dan zouden ze alleen maar het onvermijdelijke uitstellen.
Met twee dampende koppen koffie liep Linn naar de bank. Ze zette het drinken voor hen neer en ging vervolgens op de bank zitten en draaide zich iets naar Calum toe, al voelde dat haast te confronterend omdat ze elkaar wel aan moesten kijken. Daarom schoof ze iets meer naar hem toe en lende ze voorzichtig tegen hem aan. ‘Is dit oké?’
Calum knikte en sloeg vrijwel direct zijn arm om haar heen, zodat hij haar dicht tegen zich aan kon houden. Linn zag aan hem dat hij moeite had om te bedenken wat hij wilde zeggen, waar hij precies moest beginnen. Ondanks dat er momenten waren dat Calum zijn gezicht goed in de plooi kon houden, sprak het ook vaak boekdelen. Dit was één van die momenten.
Het voelde haast alsof ze een bom aan het ontmantelen was. Eén verkeerd woord, één verkeerde beweging en Calum zou voor haar gevoel een andere kant op kunnen gaan. Hij zou dicht kunnen klappen of niet meer weten wat hij precies wilde. Linn wilde het liefst dat hij open en eerlijk was naar haar toe, maar ze wist ook dat het best iets was om van hem te vragen. Ze kon niet van hem verwachten dat hij nu met een speech kwam, met daarin al zijn gevoelens ontzettend duidelijk voor haar uitgelegd.
‘Ik wil dat je weet dat wat je nu ook gaat zeggen, gezegd kan worden, oké?’ fluisterde Linn. ‘Er is geen goed of fout. Niet met dit soort dingen,’ liet ze hem weten. Zelf was ze ook geen expert in de liefde, aangezien het haar nog elke keer wist te verrassen. Maar als Calum in staat was om ook maar een deel van zijn gevoelens aan haar duidelijk te maken, dan was dat voldoende. Ze zou hem nergens op af kunnen rekenen, zelfs als hij uiteindelijk zou zeggen dat hij geen relatie wilde.
‘Ik vind het allemaal erg confusing,’ bekende Calum, waarop Linn knikte. Gevoelens konden ook heel verwarrend zijn. ‘Maar ik weet wel dat ik je leuk vind. En alleen dat zeggen maakt me al ontzettend bang.’ Linn kon een glimlach niet onderdrukken, omdat Calum eindelijk iets aan haar vertelde wat ze al heel erg lang had willen horen. ‘Maar ondanks dat alles, lijkt het minder eng omdat jij er bent?’
Linn kon geen antwoord bedenken wat net zo mooi of lief zou klinken. Voor Calum was het waarschijnlijk doodeng geweest om dit hardop te zeggen, tegen haar. Ongetwijfeld had hij met zijn vrienden erover gesproken, maar nu had hij het aan haar moeten vertellen.
Ze kwam iets omhoog, zodat ze hem een kus kon geven. Vervolgens nam ze de kans aan om hem toch aan te kijken, omdat het volgende wat ze wilde zeggen belangrijk was voor hen allebei: ‘Ik en echt heel erg blij nu, Cal. Het moet vast moeilijk zijn geweest om zoiets te zeggen, maar je hebt het toch maar gedaan. En ik wil dat je weet dat ik jou wil volgen, oké? Als je dit rustig aan wil pakken, dan doen we dat. En ik weet dat ik soms te snel kan gaan met dit soort dingen, maar als dat zo is, dan moet je me dat vertellen. Of proberen te vertellen.’ Ze wilde hem nu niet van alles opleggen, maar Linn kende haarzelf. In een relatie kon ze al snel gaan, en haar gevoelens voor Calum waren er al zo lang dat ze misschien te snel zou willen gaan, zelfs al zou ze zich voornemen om dat niet te doen. Ze hoopte dat Calum dan eerlijk aan zou geven dat het teveel was.
‘En wat dit ook is, we hoeven er geen naam aan te geven als dat too much is. Ik ben al tevreden met wat je me net hebt verteld en ik ben echt heel erg trots op je omdat je dat hebt gedaan.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum wist niet precies wat er door zijn hoofd heen was gegaan waardoor hij ineens de stap had genomen om Linn te laten zien dat de woorden van de avond ervoor nog vers in zijn gedachten had en haar wilde laten weten waar hij stond. Ondanks dat hij zelf nog niet heel erg goed waar dat precies was.
De woorden van Linn waren lief, probeerden hem aan te geven dat het allemaal wel goed zou komen, wat hij ook wilde zeggen. Toch was dat het nou net, het overweldigende Calum een beetje. Hij wist niet wat ik hij moest zeggen, hij wist niet eens precies wat hij voelde. De laatste tijd was hij er vaak genoeg overheen gegaan en natuurlijk had hij doorgehad dat er gevoelens hadden gezeten. Die had hij ook aan zichzelf toegegeven. Dat hij op een gegeven moment hier zou zitten, was niet eens voor één keer in hem opgekomen. Laat staan dat er woorden bij kwamen kijken waarvan hij niet eens wist hoe hij ze aan moest nemen, wat hij er op moest zeggen. Het was moeilijk. Toch waren het de laatste woorden van Linn die hem iets meer rust gaven. Ze was al tevreden met hetgeen wat hij nu had gedaan en er over had gezegd. Het was niet veel, maar het was iets.
“Ik denk dat ik het heel erg lastig vind om er verder iets over te zeggen?” Dat was het enige wat Calum nu in zijn hoofd had zitten. Linn was zo makkelijk omgegaan met haar woorden. Ze had geen moeite met vertellen wat er precies op haar hart lag of in haar hoofd om ging.
“Dat hoef je ook niet te doen?” Calum legde zijn hoofd tegen haar schouder aan. Hij wilde dat hij het wel kon, dat hij precies kon vertellen wat er in hem omging. Het was lang geleden dat hij dit soort gevoelens voor iemand had gevoeld en iedere keer als ze op waren gekomen, had hij ze zo snel mogelijk weg proberen te duwen. De waarheid was dat hij het eng vond. Gevoelens hebben voor iemand hebben, had hem al eerder bewezen dat het hem ook vreselijk veel pijn kon doen. Dan was het makkelijker om het zo ver mogelijk weg te duwen.
“Dat weet ik wel, maar het is niet wat je verdient.” fluisterde Calum. “Maar moeten gissen over wat door mijn hoofd heen gaat, of wat er precies in. Het kan alleen maar voor onzekerheid zorgen en ik wil niet dat we beiden daar in staan.” Natuurlijk voelde Calum zich op het moment best wel onzeker. Hij wist niet wat hij aan moest doen met zijn gevoelens, ondanks dat ze beantwoord werden. Want ondanks dat het nu zo was, kon het best zo zijn dat het over een tijdje totaal tegenovergesteld was. Juist omdat Linn niet goed kon peilen wat er aan de hand was.
“Je ongemakkelijk voelen ook niet.” Vertelde Linn hem, haar woorden waren zo zacht, ze kwamen zo fijn. Niet alleen de woorden zelf, maar de manier waarop ze ze uitsprak. Alsof ze het begreep en altijd haar best zou doen om dat te blijven doen. “En dat is wel het laatste wat ik je wil laten voelen. Juist omdat je het zo goed doet.”
Calum knikte voorzichtig. Hij kon het zelf misschien niet heel erg goed zien. Dit was niet de manier waarop het had moeten gaan, waarschijnlijk deed niemand het op deze manier. Een gesprek was wel echt een belangrijk, zeker gezien hun geschiedenis, samen maar ook apart. Ze waren vrienden en Calum wilde dat niet zomaar verpesten. Toch maakte dat het ook wel weer fijner, Linn kende hem al.
“Ik wil gewoon dat je weet dat ik het wil proberen. Ik weet niet wat precies, ik weet niet wat voor woord het moet hebben, maar ik wil het proberen. Dat betekent echter ook dat ik op een gegeven moment er over moet praten.” Dat wist Calum maar al te goed. Misschien was het ook gewoon alles bij elkaar. hetgeen wat gisteren was gebeurd, hoe ze net samen in de gang met elkaar hadden gestaan en ook nog eens de combinatie met de hoeveelheid drank die nu nog speelde met zijn lichaam en geest.
“Op een gegeven moment, ja. Maar dat hoeft echt niet allemaal vandaag? Voor vandaag zijn er al genoeg stappen gezet en er is misschien genoeg gezegd. Als jij dat ook vindt. Dan kunnen we het hier gewoon bij laten voor nu en als er een tijd komt om de woorden wel uit te spreken, dan komt die wel en dan zal ik naar je luisteren. Of ze je juist zelf vertellen.”
Calum kwam wat overeind zodat hij Linn aan kon kijken. Haar gezicht zei genoeg, ze straalde rust uit, ondanks dat ze ook blij leek te zijn. Er was een lach om haar lippen te zien en haar ogen keken hem op een rustige manier aan.
“Maar voor nu…” Calum voelde hoe Linn zijn gezicht in haar handen nam om hem dichter bij te trekken en haar lippen op de zijne te liggen. Dit was misschien ook wel beter dan welk woord dan ook. Dit was een manier waarop Calum makkelijk kon laten zien dat er echt wel wat zat waar ze op voort konden borduren, iets wat hij haar nu ook probeerde te laten zien.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De World War Joy Tour kwam steeds dichterbij. Ondanks dat Ashton en zijn bad niet de hoofdact waren van de tour, zouden ze wel een volledige set spelen. Dat vergde veel planning en oefening. Welke nummers zouden ze wel spelen en welke niet? Ze moesten rekening houden met de fans van The Chainsmokers, van wie de tour daadwerkelijk was, maar ook met hun eigen fans die speciaal voor hen naar de show zouden komen. Er moest een mix in zitten van hun meest bekende singels, maar ook een aantal favorieten van de fans. Tenminste, dat vond Ashton. Daarnaast moesten ze er ook nog voor zorgen dat de set één geheel zou worden en dat ze van enkele nummers over konden gaan in anderen, met enkel een verandering in de akkoorden en het ritme. Dat was dan ook waar ze nu voornamelijk aan werkten.
In het gebied van Los Angeles waren er talloze studio’s waar een artiest tijd kon boeken om te repeteren. Iedere artiest had wel een voorkeur voor iets en de band had zich gesetteld in één van de studio’s waar zij het fijn vonden om hun muziek te spelen en te oefenen voor de daadwerkelijke tour. Ook het repeteren van de nieuwe nummers, waaronder Easier die ze eerder dat jaar hadden uitgebracht, was iets wat ze vaak deden. Iets zingen in de studio en het opnemen was heel anders dan het daadwerkelijk live spelen en iedereen moest daar zijn weg nog in vinden.
Ze waren al een paar uur druk bezig geweest om verschillende manieren van de setlist uit te spelen, om te kijken wat wel mooi bij elkaar aansloot en wat juist niet. De volgorde van een setlist was behoorlijk belangrijk, zeker als het ging om de interactie met het publiek. Je wilde niet alleen maar de up-tempo nummers spelen, maar te lang alleen maar de langzamere hits zou er weer voor kunnen zorgen dat de dynamiek zou veranderen en ze het publiek zouden verliezen.
‘Ik denk dat ik even pauze wil nemen,’ kondigde Ashton aan nadat ze de overgang van More naar Valentine hadden geoefend. De rest leek er ook wel mee in te stemmen. Ashton stapte dan ook achter zijn drums vandaan. Het was Calum die hem mee naar buiten wenkte. ‘Koffie?’
Het was ondertussen een gewoonte geworden voor Ashton om tussen de sessies door koffie te halen. Hij had het idee dat het hem scherp hield en het gaf hem tevens ook nog wat energie om de dag vol te houden als hij die avond nog naar Naylene zou gaan. Niet dat hij het nodig had om wakker te blijven bij haar, maar hij wilde haar wel graag al zijn aandacht kunnen geven. Jammer genoeg zou dat deze avond niet gebeuren, want Naylene had al laten weten dat ze druk bezig was met een case en dat het een latertje zou worden.
‘Hebben jij en Nay nog plannen voor vanavond?’ vroeg Calum terwijl ze naar de dichtstbijzijnde koffiezaak liepen. Ashton schudde zijn hoofd. ‘Ze is erg druk. Ze heeft sinds kort een case gekregen waar ze niet veel over kan zeggen. Het enige wat ik weet is dat het gaat over Ikea.’
‘Shit, Ikea.’ De gekozen worden kwamen misschien niet over alsof Calum er veel over wist te zeggen, maar Ashton kon zien aan zijn gezicht dat hij wel degelijk onder de indruk was. Mensen dachten wel een paar keer na voordat ze zo’n groot bedrijf aan zouden klagen. Tenminste, dat dacht Ashton. Dus wat er ook aan de hand was, het was vast behoorlijk serieus.
Ondertussen waren ze aangekomen bij het café waar ze wel vaker koffie haalden. Ashton sloot achteraan aan in de rij, terwijl hij keek naar de borden boven zich alsof hij nog niet wist wat hij zou bestellen.
‘Maar it’s fine, dat Nay en ik elkaar niet zien. Je moet geven en nemen in een relatie en het is niet alsof ik de komende paar maanden veel tijd voor haar kan vrij maken, dus we moeten het doen met wat we hebben.’ Eind september zouden ze immers vertrekken voor de tour en dat zou betekenen dat ze elkaar voor minstens twee maanden niet zouden zien, tenzij hij Naylene over zou kunnen halen om hem een keer op te zoeken.
Calum leek iets te willen zeggen maar op het laatste moment leek hij zich te bedenken. Aan zijn fronsende wenkbrauwen en de blik in zijn donkere ogen te zien was er overduidelijk iets in zijn hoofd gaande en Ashton kon alleen maar bedenken dat één van zijn woorden daarvoor had gezorgd, maar hij kon zich niet echt indenken wat hij dan precies had gezegd.
‘Are you all right there, buddy?’ vroeg Ashton, niet wetend wat er nu gaande was en hoe hij Calum kon helpen. Calum ging met zijn hand over zijn hoofd en vervolgens langs zij hals, waardoor Ashton zag dat hij een donkere plek in zijn nek had. Eentje die Ashton alleen maar kon identificeren als een zuigzoen. ‘Oh, I get it,’ zei hij lachend. ‘Maak je je zorgen dat je niet genoeg tijd doorbrengt met iemand voordat je weg gaat?’ Calum had dan al een lange tijd geen relatie gehad en hij leek daar ook geen behoefte aan te hebben, maar als hij iets nodig had dan wist hij wel waar hij dat kon vinden.
‘Al weet ik niet hoeveel tijd je echt door wil brengen met iemand die zuigzoenen plant alsof je nog op de middelbare school zit en haar territorium wil markeren.’ Ashton snapte dat het verleidelijk was om te spelen met de huid van de ander, wat op veel verschillende manieren kon, maar het maken van een zuigzoen was iets wat al snel verdween als seksuele handeling als je eenmaal volwassen werd.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Dat het wennen was, was nog zacht uitgedrukt. Ondanks dat Linn hem duidelijk had gemaakt dat ze nergens een labeltje op hoefden te plakken, was het wel iets waar Calum over na had gedacht. Over zijn eigen gevoelens, maar ook over het feit dat hij Linn een beetje kende. Hij wilde het niet enkel doen om haar blij te maken, maar uiteindelijk was het wel iets wat ze verdiende. Dat ze het een naam gaven. Voor nu was het misschien niet meteen nodig, maar het was wel iets wat hij duidelijk wilde hebben voordat hij vertrok voor de tour.
De woorden die Ashton had uitgesproken over zijn relatie met Naylene hadden hem aan het denken gezet. Het woord relatie had een bepaalde lading. Hij wist echter wel dat er een tijd kwam waarop hij en Linn het niet meer zomaar uit konden zoeken, dat zouden ze moeten doen, hij misschien wel, voordat ze elkaar maanden niet meer zouden zien.
Calum voelde zich betrapt door de woorden van Ashton. Hij was er die ochtend zelf achter gekomen dat er na de nacht, die hij gisteren met Linn door had gebracht, wat bewijs was achtergelaten. Nadat hij zichzelf in de spiegel had bekeken was het echter al snel weer verdwenen. Tot nu in ieder geval.
Ergens moest Calum wel lachen om de woorden die Ashton gebruikte. Ergens vond hij het niet eens een vervelend idee als dat door Linn haar hoofd was gegaan. Waarschijnlijk niet meteen. Haar lippen hadden gewoon over zijn hals heen gevlogen, totdat ze daar langer waren blijven liggen, waar Calum alleen maar van had kunnen genieten.
Op het moment voelde hij echter hoe zijn hoofd wat roder aan liep. Normaal gesproken zou hij zich niet verontschuldigen voor wat hij deed en met wie dat precies was. Dit lag anders. Dit was niet alleen seks, het was meer dan het. Daarbij was het met een vrouw geweest voor wie hij sterke gevoelens begon te ontwikkelen. Een vriendschap had er al gezeten, die liefde was er al geweest, waardoor dit ineens allemaal anders werd.
Ergens maakte het Calum ook wel een beetje onzeker dat hij nu tegenover Ashton stond, niet dat hij dat liet merken. Hij wist echter wel wat Ashton van Linn dacht. Zijn beste vriend had vaak genoeg laten weten wat hij van haar vond en hoe hij dacht dat ze te werk was gegaan. Gelukkig had Calum hem ook duidelijk kunnen maken dat het niet zo werkte. De gevoelens die er van Linn uit waren geweest, waren er, maar ze was nooit weggelopen op het moment dat Calum ze niet had kunnen beantwoorden. De gevoelens waren er nu nog steeds, wat alles anders maakte.
“Wat?” Vroeg Ashton lachend. “Ben je nu ineens te nerveus? Alsof jullie echt op de middelbare school zitten en je er niet over durft te praten.” Waarop Calum hem een klein duwtje gaf.
“Ik ben me gewoon je gezicht voor me aan het schetsen.” Zei Calum, die een klein beetje kalmte terug had gevonden. Al was hij echt heel erg nerveus op wat er ging komen. Wat hij ook had met Linn, hij vond het belangrijk dat Ashton er achter stond. Dat zijn vriendin dat deed, betekende niet meteen dat hij Naylene daar ook in volgde. Daarbij was ze nu nergens te bekennen en was er geen manier om hem aan te geven dat hij na moest denken over hetgeen wat hij zou gaan zeggen. Calum kende Ashton, op sommige momenten waren de woorden er uit voordat hij er erg in had. Toch hoopte hij dat zijn vriend nu ook begreep dat hij zijn woorden voorzichtig moest gaan kiezen.
“Hoe bedoel je? Je bent echt geheimzinnig aan het doen. Waar ben je geweest?” Calum schudde zijn hoofd. Dat was niet hoe het werkte, maar dat maakte niets uit.
“Het was Linn.” Calum deed zijn best om zo zacht mogelijk te praten, omdat ze wel in een café stonden, waar er altijd mensen konden zijn die het gesprek af konden luisteren. Ondertussen waren ze er wel zo goed in geworden om zachtjes te praten, dat het geen probleem meer leek te zijn.
Het gezicht van Ashton was licht uitgedrukt vermakelijk om te zien. Hij leek Calum een paar keer te bekijken om te weten of hij het meende of niet, waarop Calum knikte. “Linn, Linn?” vroeg hij, de verbazing in zijn stem was misschien nog wel erger.
Op dat moment waren ze echter net aan de beurt om hun bestelling door te geven, iets wat voor Calum geweldig uitkwam. Niet alleen omdat Ashton daardoor even moest wachten met de woorden die hij over zijn lippen heen wilde gooien, maar ook omdat hij zelf echt even na moest denken over hetgeen wat hij net had gezegd. Hij had niet verwacht dat het er zo snel uit was gekomen. Niet voordat hij zelf duidelijk had gehad, wat voor naam hij alles precies wilde geven. Ergens was hij er ook wel blij mee, want dan kon hij er met Ashton over praten.
Ashton bleef Calum aankijken, terwijl hij zijn bestelling doorgaf. Het meisje ging al snel aan de slag met de koffie, wat Ashton de kans gaf om even te praten.
“Je meent het he? Of ben je nu gewoon echt heel erg hard aan het fucken. Ik bedoel, als het zo is, dan is het zo, maar het kom zo random, dat het net zo goed een grap kan zijn.”
“Het is geen grap.” Zei Calum, misschien met een onbedoelde waarschuwende toon in zijn stem. Hij wist wel dat Ashton het beste met hem voor had en dat hij hierin waarschijnlijk wel zien dat Calum bewuste keuzes had gemaakt en dat hij daar dan vooral niet met zijn eigen mening overheen moest walsen. Toch kon een kleine waarschuwing nooit kwaad, zeker niet bij Ashton.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was geen grap. Calum was niet met hem aan het fucken door te doen alsof hij met Linn naar bed was gegaan. Het was echt zo. Ashton zag de serieuze blik in Calum zijn ogen en hij had de waarschuwende toon in Calum zijn woorden ook zeker gehoord. Dat zorgde er voor dat hij niet goed wist wat hij nu moest zeggen. Was het een eenmalig ding geweest? Iets wat er uit had gemoeten, of was het meer dan dat? Ashton had wel gemerkt dat Calum in een goede bui was geweest de laatste tijd, maar dat had hij afgeschoven op de nieuwe muziek die ze maakten en uitbrachten, evenals de tour die er bijna aan zat te komen. Hij had nooit gedacht dat de blijheid het resultaat was van een vrouw in Calum zijn leven, en al helemaal niet dat Linn die vrouw zou zijn.
‘Dus jij en Linn…’ zei Ashton, om zijn gedachten hardop uit te spreken. Hij wist echter wel dat hij hier voorzichtig mee moest zijn. Er verschenen vaak genoeg foto’s van hem, of van hem samen met zijn vrienden, dat hij ergens koffie had gehaald. Het kwam ook wel eens voor dat ze hem ergens met Naylene zagen lopen. Als iemand zou horen dat ze het over Linn hadden, dan zou alles aan elkaar worden gelinkt en dan zou het heel snel online staan. Dat terwijl Calum daar vast geen behoefte aan zou hebben. ‘Wil je er meer over vertellen?’
Ashton vroeg zich af hoe het was gebeurd. Wat er aan vooraf was gegaan. Automatisch gingen zijn gedachten naar Linn en dat zij degene was die het waarschijnlijk had geïnitieerd. Linn was altijd degene geweest die duidelijk was gewest over haar gevoelens naar Calum. Zelfs als ze niks had gezegd, had Ashton het wel door gehad. Het was een wonder dat Calum er was tegen het einde van vorig jaar achter was gekomen en dat het hem nooit was opgevallen hoe ze zich had gedragen tegenover hem. Daarom leek het hem ook dat dit alles was begonnen bij Linn.
‘Ik merkte in Australië al dat er wat meer zat, I guess. Het was niet echt mijn plan dat er iets zou gebeuren, het ging gewoon een beetje vanzelf een week of twee geleden? We hebben gezoend en gepraat, well Linn anyway, en daar is dit nu een beetje uitgerold.’ Het was alles behalve een compleet verhaal. Het enige wat Ashton eruit kon halen was dat het klonk alsof Calum behoorlijk verward was door de situatie en hijzelf ook niet echt wist wat er nu precies aan de hand was.
‘En nu?’ vroeg Ashton wat voorzichtig. Hij wist niet in hoeverre Linn op de hoogte was van hoe Calum zich voelde over de situatie. Hij zag het nog wel voor zich dat ze van alles voor hem zou invullen en dat Calum het maar zou laten, omdat dat makkelijker was. Maar dat kon ook ontzettend gevaarlijk zijn, vooral omdat Linn wel iemand was die te hard van stapel kon lopen in een relatie.
‘Ik weet het niet echt,’ gaf Calum toe. ‘Het voelt allemaal een beetje,’ Calum maakte zijn zin niet af, maar gebaarde in plaats daarvan dat het leek alsof zijn hoofd ieder moment uit elkaar kon barsten. Iets wat Ashton niet verbaasde. Als Linn een hoop van hem vroeg, dan kon het best zo zijn dat alles in Calum overuren aan het maken was en dat er vroeg of laat een keer een uitbarsting haar kant op zou komen.
‘Als Linn teveel van je vraagt-‘
‘Dat doet ze niet,’ zei Calum meteen, wat Ashton wel verbaasde. Hij had verwacht dat Linn iemand was die er meteen een label op wilde plekken en er drie Instagram-posts uit wilde gooien dat ze samen was met iemand. Zeker met iemand zoals Calum. En het leek hem ook dat Linn wel iemand was die van alles samen wilde doen, graag bij elkaar wilde zijn.
‘Goed,’ besloot Ashton. ‘Als ze dat wel doet, dan ga ik met haar praten.’ Al met al wilde hij Calum beschermen. Het was een lange tijd geleden dat hij met iemand had gedate, of een relatie had gehad. Dat was uiteindelijk helemaal mis gegaan en hij had er best een flinke klap van gekregen. Dat wilde Ashton niet nog een keer meemaken voor zijn vriend. Hij gunde Calum een goede en stabiele relatie, maar wel op zijn eigen voorwaarden en Ashton wist niet of Linn daar de persoon voor was. Ze leek hem te veeleisend en te needy. Iets waar Calum misschien wel niet goed mee om kon gaan.
Calum schudde zijn hoofd. ‘Linn is heel geduldig,’ gaf hij aan. Ashton betwijfelde of het ook echt zo was. Misschien dat ze nu geduldig was, maar hoe zou dat over een paar weken zijn? Of over een maand, als ze op tour zouden zijn en Linn zou achterblijven in Los Angeles? Wie weet wat er dan zou gebeuren.
‘Ik wil gewoon niet dat er iets naars gaat gebeuren tussen jullie twee, omdat de één veel meer verwacht dan de ander,’ gaf Ashton voorzichtig aan, wetende dat Linn echt wel zou willen weten of ze nou een relatie hadden of niet.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum had nooit goed begrepen wat er precies tussen Linn en Ashton was dat ze elkaar niet helemaal lagen. Tot nu toe had hij het altijd gegooid op het feit dat ze te veel op elkaar leken. Toch leek hij aan Linn meer te merken dat ze haar best deed om het naast haar neer te leggen. Ashton was daarin een ander verhaal. Op het moment wilde Calum het vooral gooien op een vriend die wat beschermend op was gesteld, omdat hij er ook was geweest op de momenten waarop het niet zo goed was gegaan. Iets wat hij waardeerde, hij wilde het echter niet zo ver laten gaan dat Ashton de verkeerde aannames over Linn maakte.
“We hebben het er over gehad.” Calum pakte de koffie die voor hem neer was gezet en liep naar buiten, gevolgd door Ashton.
“Ja? Wat hebben jullie besproken?”
“Dat we het willen proberen en dat er misschien ooit een gesprek over moet komen, maar dat het voor nu genoeg is om het op deze manier te doen. Om te weten dat er iets zit.” Voor Calum was dat genoeg. Linn had hem de rust gegeven die hij even nodig had gehad.
“Wat betekent dat jullie er nog wel over moeten praten?” Soms kon Calum zich best aan Ashton irriteren. Op het moment was dit een van de dingen. Hij snapte precies waarom hij het opbracht, maar het was niet iets waar hij nu over na wilde denken.
“Ja, maar dat is niet iets waar ik nu over na wil denken. Ik wil eerst bekijken hoe het gaat, vanuit daar kunnen we besluiten hoe we het willen noemen?” Het was meer dat Calum moest wennen aan het idee van een relatie. Hij wist wel dat het iets serieus was. Hij wilde zijn vriendschap met Linn niet zomaar op het spel zetten alleen maar zodat ze seks konden hebben. Dat was juist hetgeen wat hij ook met Naylene had besproken.
“Dat is prima, als jullie het er op die manier over hebben gehad.” Calum knikte, dat was wel hetgeen wat ze hadden besproken.
“Zolang jij gelukkig bent, ben ik dat ook Cal. Je kan het me niet kwalijk nemen dat ik gewoon zeker wil weten dat je het wil en dat het van beide kanten goed zit.”
“Ondanks dat het is veel is, is het dat zeker. Ik moet er alleen nog aan wennen.” Calum wist zeker dat hij er wel aan ging wennen. Een lange tijd single zijn, bracht gewoon heel veel dingen met zich mee, gewoontes die misschien heel anders waren als je ze bekeek vanuit een ander perspectief. Het was echt niet dat Calum bang was dat hij niet trouw kon blijven, maar hij wist wel dat hij er aan moest wennen dat er iemand was.
“Wat hebben jullie al samen gedaan?” Op het moment van de vraag van Ashton, had Calum net een slok van zijn koffie genomen, waarmee hij ineens moeite leek te hebben. Hij moest zijn best doen om het niet uit te spugen, waardoor het ook niet heel erg lekker door zijn keel heen ging. Ze bespraken veel, maar Calum hoefde niet meteen te vertellen wat er tussen hen beiden was gebeurd, waarschijnlijk gaven de plekken op zijn hals al genoeg aan.
“Oh god nee. Ik hoef die informatie over Linn niet te weten.” Ergens was Calum opgelucht om te weten dat het niet hetgeen was waar Ashton naar had gevraagd, nu was hij echter wel benieuwd wat het wel was.
“Ik bedoelde gewoon of jullie al iets samen hadden gedaan. Film of samen met Duke weg, zoiets.”
“Je bedoelt een date?” Calum wist zeker dat Ashton daar op doelde, maar heel erg bewust het woord niet benoemde.
“Dat wil ze he?” Vroeg Calum zich hardop af. Hij had misschien met Linn afgesproken dat ze het rustig aan deden, dit alles nog geen naam gaven. Hij kon zich echter ook indenken dat Linn het wel wilde, dat ze ook iets anders wilde dan een avond bij de andere, waar dan weer seks uit voort kwam.
“Ik zeg niet dat je het moet doen. Ik vroeg het me gewoon af Cal. Het betekent niet meteen dat het hoeft, of dat ik het verwacht.”
Calum ging met zijn hand over zijn gezicht heen, want ondanks dat Ashton zijn woorden er waren, was het niet meer hetgeen wat Calum opnam. Hij kon maar al te goed begrijpen dat Linn iets wilde doen.
“Dat was niet mijn bedoeling. Cal?” Calum voelde een hand op zijn arm, waardoor hij even uit zijn gedachten schrok.
“Je hoeft het niet te doen he? Maar als je het wel wil doen en ik ken je, nu gaat het niet meer uit je hoofd. Je hoeft echt niet iets te doen wat je niet prettig vindt. Houdt het dan gewoon klein. Iets simpels, misschien samen wat eten bestellen of iets anders wat je makkelijk thuis kan doen.”
Het enige wat Calum deed was knikken, hij moest hier echt even over nadenken.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Voor Linn had hetgeen wat ze nu met Calum deelde, een positieve werking op haar leven. Hoe meer tijd ze doorbracht, hoe meer ze zich realiseerde dat ze haarzelf al die tijd voor de gek had gehouden. Haar gevoelens voor Calum waren nooit weg geweest. Ze had ze simpelweg genegeerd. In ieder geval in de tijd dat ze single was geweest. Ze merkte het aan alles. De berichten van Calum lieten haar het meeste glimlachen en als ze een avond hadden afgesproken, dan was dat hetgeen waar ze de hele dag naar uit kon kijken. Soms was het zelfs hetgeen wat haar motiveerde om aan haar lange lijst met taken en afspraken te beginnen, ook al had ze eigenlijk niet altijd zin.
Of Calum het ook allemaal zo ervaarde, vond Linn moeilijk in te schatten. Ze merkte dat hij graag tijd met haar doorbracht en dat hij aan haar dacht. Ze merkte ook dat hij zijn best deed. Als ze bij hem was, of hij bij haar, dan was er nauwelijks een moment dat ze elkaar niet aanraakten. Op wat voor een manier dan ook. Voor nu ging ze er vanuit dat hij tevreden was met hoe het tussen hen ging. Als er iets aan de hand was, dan hoopte ze dat hij het zou aankaarten.
Vanochtend had Calum het initiatief genomen om Linn uit te nodigen bij hem thuis, in de avond. Iets waar Linn enthousiast op had gereageerd. Een avond met Calum klonk als de ideale manier om haar drukke dag af te ronden. Ze had al gepland dat ze een video op had willen nemen, met name gericht op de vele producten van Fenty Beauty die ze wel had, maar nog nooit had geprobeerd. Na het filmen had ze tijd ingepland om alvast een selectie te maken van de beelden die ze wilde, zodat haar editor er verder mee aan de slag had kunnen gaan.
Nog een paar laatste afspraken en Linn haar dag was voorbij gevlogen. Toen ze had gevraagd aan Calum of ze nog iets mee had moeten nemen, had hij haar enkel laten weten dat ze iets warms mee had kunnen nemen om aan te trekken voor als het koud zou worden. Nadat ze haar make-up er voor een groot deel af had gehaald en zich iets had opgefrist, was ze klaar geweest voor haar avond met Calum. Gewapend met haar hoodie was ze in de auto gestapt om naar Calum te rijden.
Hij had haar al laten weten dat ze direct door had gekund naar de tuin. Het was begin september en het voelde nog als zomer, al leek de lucht boven Linn er anders over te denken. Het was al aan het schemeren toen Linn haar auto parkeerde en direct door liep naar de tuin. Daar werd ze als eerste vrolijk begroet door Duke, die haar al aan had horen komen.
‘Hé, Dukey! Kom eens hier, lieverd.’ Glimlachend pakte Linn het hondje op, zodat ze hem met een grote knuffel kon begroeten. Met Duke nog in haar armen liep ze verder het hoekje om. Daar zag ze Calum, die druk in de weer was met de vuurkorf die in zijn tuin stond. Voor zover Linn wist, had hij hem nog nooit gebruikt. Nu brandde er echter al een klein vuurtje. Samen met de schemering en het kleedje wat op de grond lag, zag het er romantisch uit.
Linn zette Duke weer op de grond en liep naar Calum toe. Toen ze dichterbij kwam, zag ze echter iets nieuws aan hem, waardoor ze stopte met lopen. Zijn haar had een felle, donkerblauwe kleur! Iets wat jij vandaag, of de afgelopen dagen, had laten doen aan de intensiteit van de kleur te zien. Linn had er echter niks van geweten. Calum keek op met een glimlach. ‘Hé, ik dacht al dat ik je hoorde.’
‘Zeg niet zomaar hé!’ zei Linn. Ze was niet boos, totaal niet zelfs. Ze was enkel verbaasd dat hij zomaar een andere kleur in zijn haar had en dat ze er niks van had geweten. ‘Je kan dit niet blijven doen, Hood. Straks krijg ik nog een keer een hartaanval,’ zei ze lachend, doelend op dat hij zijn haar had veranderd. Dat had hij aan het begin van het jaar ook gedaan. Toen was het opeens blond geweest.
‘Jij deed het eerst,’ zei Calum en hij wees naar Linn haar haren, die ze had laten knippen in Australië. ‘Niet, jij was eerder, met het blonde.’
Linn stapte naar voren om hem met een kus te begroeten, aangezien ze dat nog niet had gedaan. ‘Maar ik vind het leuk. Het staat je goed.’ Linn vond dat de blauwe kleur heel mooi paste bij zijn huidskleur. ‘En dit ook,’ zei ze, waarna ze wees naar het vuur.
Linn ging op het kleedje zitten wat Calum had klaargelegd en ze legde de hoodie naast haar neer, voor het geval ze die straks nog aan zou willen trekken. Ze klopte op de lege plek naast haar. ‘Kom je er bij zitten?’
Calum knikte en kwam naast haar zitten. Vrijwel meteen werd er een arm rond haar schouders geslagen, waardoor Linn de kans kreeg om nog iets dichter tegen hem aan te kruipen. Ook had ze de kans om zijn haar nog iets meer te inspecteren. Ze was er van overtuigd dat elke kleur hem goed zou staan, maar blauw was een goede keuze geweest. Ze wist niet of er een reden achter zat, of dat Calum er gewoon zin in had gehad. Dat maakte ook niet uit. Het stond hem goed.
‘Ik vind het echt leuk,’ besloot Linn hardop. ‘En het matcht met je trainingspak.’ Dat kon ze altijd wel waarderen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Ondanks dat het hem in eerste instantie heel erg had laten twijfelen over alles, had hij het een goed idee gevonden dat hij een avond echt samen doorbracht met Linn. Het zou niet lang duren voordat hij op tour ging, wat betekende dat de tijd samen nu juist zo goed mogelijk moest worden benut. Voor Calum was het al snel duidelijk geweest dat hij het niet te moeilijk wilde maken voor zichzelf en ook niet voor Linn, dat was de reden dat hij er voor had gekozen om de avond bij hem in de tuin door te brengen. Ondanks dat het september was, wat betekende dat het niet heel koud was, koelde het wel af in de avond en had Calum de vuurkorf te voorschijn gehaald en had hij er zelfs een paar blokken hout bij gevonden. Een kleedje erbij en wat drankjes, wat voor hem de avond af maakte. Het ging niet zozeer om wat er om hen heen gebeurde, als ze de tijd samen maar hadden. Calum wist zeker dat Linn er ook zo over dacht.
Om zich voor te bereiden op de tour was Calum gisteren naar de kapper geweest, die zijn haar bij had geschoren en meteen een blauwe kleur had gegeven. Iets waardoor hij zich helemaal klaar voelde voor de optredens. Er waren tijden geweest waar hij spijt had gehad van kapsel die hij had genomen. Dit was een tijd waar hij dat zeker niet had. Zowel het blond als het blauw voelde goed. Het voelde zoals het hoorde. Vrij, maar artistiek.
De reactie die Linn had, vond hij alleen maar leuk. Hij herkende het namelijk van zichzelf. Toen hij had gezien dat Linn naar de kapper was geweest had hij ook verbaasd gereageerd. Misschien dat hij toen net iets meer duidelijk had gekregen dat hij haar zien zitten, juist door het kapsel.
Linn liet hem weten dat ze de keuze in ieder geval leuk vond. Hij had het natuurlijk voor zichzelf gedaan, maar het was prettig om te weten dat Linn het ook wat vond.
Calum keek even naar zijn trainingpak, hij had nog wel nagedacht over hetgeen wat hij aan had moeten trekken. Aangezien ze toch een rustige avond hadden gewild, had Calum besloten om hetgeen wat hij de hele dag al aan had gehad, ook aan te houden.
“Jawel he. Ik voel me nu echt super ninties.” Dat was toch wel hetgeen wat ze veel hadden gedragen in de jaren dat Calum was geboren. Soms vond Calum het jammer dat hij niet rond die tijd de leeftijd van nu had gehad. Zeker nu hij zich meer comfortabel begon te voelen met de kledingkeuzes die hij maakte. Er was zeker een hele scene voor, maar er waren genoeg mensen die het helemaal niets vonden. Dan probeerde hij zichzelf maar voor te nemen dat hij het aan moest en dat anderen daar niet veel over te zeggen had.
“Ik heb heel wat nieuwe kleding gekocht die een beetje dezelfde uitstraling heeft, ik ben van plan om die mee te nemen op tour.” Calum wist dat Linn graag praatte over mode. Ze had hem zelfs al een paar keer mee geholpen met het pakken van kleding voor een tour. Iets wat Calum heel erg prettig had gevonden. Misschien dat hij haar nu weer wat dingen kon laten zien. Het was misschien gek om het nu op een andere manier te doen. Toch wilde Calum niet dat er te veel veranderde aan de band die ze al met elkaar hadden gehad.
Toen Ashton van de week klaar was geweest met zijn vragen en soms zelfs vraagtekens bij hetgeen wat ze nu hadden. En toen Calum de irritatie eenmaal had laten gaan, hadden ze er wel een goed gesprek over gehad. Voortborduren op hetgeen wat ze al hadden was beter dan helemaal opnieuw proberen te beginnen met iets wat nergens op was gebouwd.
“Wil je die een keer laten zien?”
Calum knikte “Ja het lijkt me fijn als je weer helpt met wat dingen uitzoeken. Bij elkaar zoeken?”
“Echt waar? Ja natuurlijk wil ik je daar bij helpen. Dat lijkt me heel erg leuk. Ik vond het de vorige keer ook leuk.” Calum had het de vorige keer ook wel echt kunnen waarderen dat Linn hem had geholpen, op die manier was het nog leuk geweest om in te pakken. Iets wat hij nog wel eens wilde laten liggen tot op het laatste moment.
“Ik denk dat ik dat fijn vind.” Fluisterde Calum. “Niet alleen dat je helpt bedoel ik, maar dat we dat soort dingen houden zoals ze zijn geweest?” Calum wist dat hij het niet hoefde te bespreken, maar als hij het nu niet zei, dan zou het in zijn hoofd blijven hangen en dat wilde hij ook niet hebben.
“Natuurlijk Cal. Dat lijkt me ook heel erg fijn en als we dat allebei willen, dan komt het goed.” Calum vond het fijn dat Linn er op dezelfde manier over dacht. Voorzichtig liet hij zijn hoofd op haar schouder rusten.
Voor nu was het ook even goed op deze manier, iets wat Linn ook leek te vinden, omdat ze beiden voor eventjes hun mond hielden. Duke was bij hen komen liggen, iets wat deze omgeving nog fijner maakte. Waar Calum een paar weken geleden nog nerveus was geweest voor alles wat er ging gebeuren, wist hij nu zeker dat hij zich echt op zijn gemak voelde met het besluit wat ze hadden genomen. Iets wat best vervelend was als hij zich bedacht als ze niet eens veel tijd hadden om met elkaar door te brengen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was maar iets heel kleins, dat Calum haar had gevraagd of ze hem wilde helpen met het bij elkaar zoeken van verschillende outfits voor de tour. Toch voelde het voor Linn wel belangrijk. Het gaf haar namelijk aan dat hij haar stijl waardeerde en dat hij haar genoeg vertrouwde om iets bij elkaar te zoeken wat hij zou kunnen dragen. Iets waardoor hij misschien wel aan haar zou denken als hij de kleding bij elkaar zou pakken en aan zou trekken voordat de show zou beginnen. Voor de vorige tour die Calum had gehad, had Linn hem ook geholpen. Toen waren het compleet andere kledingstukken geweest. Jasjes en pakken, soms zelfs met glitters. Linn vond het erg bijzonder hoe de stijl van de kleding mee kon veranderen met de muziek die Calum maakte.
Calum had zijn hoofd op haar schouder gelegd en voorzichtig was Linn met haar vingers door zijn haren gegaan. Veel was er niet van over gebleven, maar het was al een hele tijd geleden dat ze Calum met een volle bos haar had gezien. Het voelde nu heel zacht en verzorgd aan, waardoor ze er voor eventjes doorheen was blijven gaan. Duke was bij hen komen liggen en zo met het vuur voor hen en de muziek die zachtjes op de achtergrond speelde, was het behoorlijk vreedzaam.
Ondanks de rust en vrede hadden de woorden van Calum ook wel iets in haar los gemaakt. De tour zat er aan te komen. Eind september zou hij vertrekken en het zou zeker twee maanden duren voordat ze elkaar weer zouden zien. Bijna drie. Linn hoefde nu nog geen duidelijkheid over wat er precies tussen hen was. Of het een relatie te noemen of niet. Ze had immers ook een relatie met Benjamin gehad en hij had het zonder pardon beëindigd toen hij de kans had gekregen om naar Zuid-Amerika en Azië te reizen voor zijn werk. De bevestiging van een relatie was in die zin niks waard.
Linn hoopte dat Calum niet dezelfde streek uit zou halen. Hij was de eerste persoon die ze had gesproken toen haar relatie met Benjamin uit was gegaan. Dus het kon haast niet dat hij hetzelfde zou doen, maar nu hij zelf had benoemd dat de tour over een aantal weken zou beginnen, was het wel in Linn aar hoofd gekomen en ze wist niet goed hoe ze het eruit moest krijgen.
‘Vuur is best vreemd.’ Calum verbrak de stilte, maar Linn had zo in haar gedachten gezeten dat ze niet goed snapte wat hij precies had gezegd.
‘Hmm?’
‘Het is zoiets moois, maar het kan je ook zoveel pijn doen. Zoals heel veel andere dingen in de wereld.’ Linn knikte bedachtzaam. Ze wist niet goed wat Calum er mee bedoelde. Een aantal jaar geleden had ze het waarschijnlijk persoonlijk opgevat en gedacht dat het over hen ging. Nu dacht ze enkel dat het een gedachte was die in Calum zijn hoofd op was gekomen en hij leek zich comfortabel genoeg te voelen om dat met haar te delen.
‘Ik denk dat er veel moois verscholen kan zitten in pijn,’ zei Linn zachtjes. Het gebeurde niet vaak dat ze over dit soort dingen nadacht. Als ze video’s maakte op haar kanaal dan ging het vaak over make-up of kleding, soms andere producten. Ondanks dat ze daar wel haar mening verkondigde en altijd eerlijk was, was het nooit echt diep. Het leef aan de oppervlakte. Soms had ze daardoor het idee dat dat ook hetgeen was wat mensen van haar dachten: oppervlakkig. Dat ze niet verder kon nadenken over bepaalde onderwerpen.
Calum hief zijn hoofd en keek haar afwachtend aan, alsof ze door zou gaan met haar gedachten. Linn klemde haar lippen iets op elkaar, niet wetend waar ze precies naar toe ging met haar woorden. In Calum zijn ogen lag echter een blik van vertrouwen. Eentje die haar aanmoedigde om iets verder te gaan.
‘Niet dat ik denk dat pijn per definitie iets moois is. Pijn is kut.’ Linn sloeg haar ogen neer, denkend aan alle keren dat ze huilend op de grond had kunnen vallen door alles wat ze had gevoeld. Teleurstelling, een gebroken hart, her nare gevoel dat er niemand was die ook maar iets om je gaf. Dat soort dingen waren niet mooi, ze waren verschrikkelijk. ‘Maar zonder pijn kunnen er ook geen goede dingen bestaan? Geen blijheid, of geluk. Ze versterken elkaar? Je kan alleen maar weten dat je veel pijn hebt, als je het tegenovergestelde hebt gevoeld?’ Linn eindigde haar woorden in twijfel, niet wetend of Calum kon volgen wat ze zei.
‘Sorry als dat nergens op slaat,’ zei ze vervolgens en ze haalde een pluk haar achter haar oor vandaan, zodat het deels voor haar gezicht viel. Ondanks dat Calum iemand was die ze volledig vertrouwde, kon het best zo zijn dat hij geen touw kon vastknopen aan wat ze zei. Of dat hij het simpelweg niet met haar eens was en dat hij het maar een domme opvatting vond. Calum was immers wel iemand die zijn gedachten de juiste woorden wist te geven, als hij ze hardop zei. Hij was iemand die zijn eigen hersenen wist uit te dagen en dat was iets wat Linn aan hem bewonderde.
Linn voelde Calum zijn vingers langs haar gezicht glijden, waardoor ze gedwongen zijn kant op moest kijken. Kort daarna voelde ze zijn zachte lippen op die van haar. Het was een zoen die haar er van verzekerde dat alles kon zeggen. Dat voelde ze er doorheen.
‘Het sloeg wel ergens op,’ liet Calum haar weten. ‘En ik wil juist graag dat soort dingen van je horen.’ Linn glimlachte en gaf hem nogmaals een kus. Voorzichtig ging ze liggen op de grond en legde ze haar handen over haar gezicht. Calum kwam naast haar liggen en tilde haar vingers op, zodat hij haar aan kon kijken. ‘Wat?’
‘Weet ik niet,’ grinnikte Linn. ‘Je bent zo slim en dan voelt het alsof ik niet zoveel heb te zeggen. Like, ik kan het wel hebben over make-up en zo, maar uiteindelijk is dat niet iets waar je uren over na kan denken. En als ik dan probeer om het over serieuze dingen te hebben, dan voelt dat gek. Alsof ik het niet kan.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Voor Calum liep het allemaal beter dan dat hij in eerste instantie had verwacht. Dat hij aan zichzelf toe had moeten geven dat er gevoelens zaten voor Linn, was misschien nog wel het moeilijkste geweest. Het aan Linn laten weten, was een tweede stap geweest, eentje die weliswaar moeilijk was, maar er was wel iemand die hem er sindsdien in steunde. Linn was begripvol geweest, rustig, alles wat Calum op het moment nodig had gehad.
Calum wilde haar precies hetzelfde respect geven wat zij hem had gegund. De woorden die onzeker over haar lippen heen kwamen. Het was een kant van Linn die hij nog niet heel erg vaak had gezien. Hij had haar gebroken aan de telefoon gehad, voor zijn deur zelfs. Dat alles was anders dan hoe ze zich nu leek te voelen. Ze was onzeker, alsof haar serieuze kant er niet toe deed. Ze niets te zeggen had wat van waarde was.
"Ik weet niet wie je ooit het gevoel heeft gegeven dat die kant niet boeiend is of dat je niets te zeggen hebt wat van waarde is, maar het is niet iets wat ik op die manier zie?" Calum trok haar iets dichter tegen zich aan.
"Ik weet het niet." Fluisterde Linn.Soms was het moeilijk om te weten waar iets vandaan kwam, dat wist hij maar al te goed. Zeker omdat online ook genoeg te lezen was. Er waren miljoenen mensen met een mening. Hoe vaak had Calum zichzelf al wel niet verteld dat de meningen die hij online zag staan, er niet toe deden. Om er vervolgens achter te komen dat hij er toch meer door was geraakt dan hij in eerste instantie had gedacht.
"Ik heb soms het idee dat mensen me zo zien? Iemand die alleen over make-up, uiterlijk, kan praten. Iemand die oppervlakkig is en geen diepgang heeft." Het waren woorden, die Calum pijn deden, om twee redenen. De eerste waren de woorden die hij ooit zelf had gebruikt om Linn te beschrijven. Toen er onterechte woede tegenover haar was geweest. De tweede reden was dat hij het Linn niet gunde. Ze hoorde zich niet zo te voelen, niet terwijl ze de wereld juist zoveel te bieden had.
Calum zuchtte zachtjes, opzoek naar de juiste woorden die hij al wel in zijn hoofd had. "Het is soms moeilijk om al die meningen te zien. Er zullen altijd mensen blijven die een mening hebben, die je vreselijk veel pijn doet. Ik denk dat we niet menselijk waren als we daardoor niet geraakt waren. Maar ik wil wel dat je weet dat ik hier niet zit om dat alles. Ik zit hier niet omdat ik weet wat je met make-up kan doen. Het is juist dat ik de hele andere kant van je heb gezien."
Linn leek Calum wat onzeker aan te kijken, waarna hij haar voorzichtig een kus op haar wang gaf. Alles was het nog een beetje wennen, maar juist omdat het zo fijn voelde. Iets wat hij niet zomaar wilde verliezen. "Ik vind de bubbly Linn geweldig, de persoon die alles kan vertellen over make-up, shampoo en al dat soort dingen. Iemand die gek is op haar beroep. Maar ik ben niet bevriend met je raakt omdat je dat alles hebt. Dat ben ik omdat ik wist wat er meer zat. Om de woorden die je me vertelde op de momenten waarop ik me niet goed voelde. Hoe je me hebt laten helpen op de mindere momenten van jou." Calum wist nog maar al te goed dat ze samen buiten hadden gestaan op de dag dat Linn haar verjaardag had gevierd en ze het totaal niet naar haar zin had gehad. Het waren dat soort momenten geweest waarop Calum al wel had gezien hoeveel diepte Linn wel niet had. Iets wat hij in de loop van de tijd alleen nog maar meer was gaan ontdekken.
"En ik vind het juist heel erg fijn om van jou te horen hoe je over iets denkt. Iets wat echt niet hetzelfde hoeft te zijn als ik dat heb. Juist door de verschillende leer je meer over elkaar, over de wereld. En als er overeenkomsten zijn, dan wil ik het ook gewoon horen, want daardoor zie je soms dingen die je anders nooit had gezien." Calum staarde ondertussen nog steeds naar het vuur dat voor hen leek te dansen. Het gaf een heerlijke warmte af, al was het misschien wel genoeg geweest om dicht tegen elkaar aan te kruipen. Niet dat het hen iets uit leek te maken, want ze bleven nog steeds dicht tegen elkaar aanzitten.
"Het is zo fijn om naar je te luisteren." Fluisterde Linn zachtjes, waardoor Calum moest glimlachen. Hij kon echt ronduit praten over van alles. Vaak zaten er nog zoveel andere dingen in zijn hoofd, die er nooit uit kwamen. Hij had echter wel een plaats nodig waar hij zich op zijn gemak voelde, waar hij wist dat wat hij zei ook echt iets bijdraagde. Bij Linn had hij dat zeker. Hoe ze soms in de ochtend aan het ontbijt hadden gezeten en toen al voorzichtige gesprekken met elkaar hadden gehad.
“En ik vind het fijn om naar jou te luisteren. Ik snap dat het niet zo weg gaat, maar je hoef je daar over bij mij echt niet onzeker te voelen. Iets wat ik je wel helpen herinneren mocht dat nodig zijn.” Soms was dat net ene zetje in de rug nodig. Iets wat Calum waarschijnlijk ook nog vaak genoeg nodig zou hebben, zeker als het uit zou groeien tot meer, ze dit uiteindelijk een relatie zouden, dan had hij ook wel echt iemand nodig die hem daarin zou helpen. Linn zou dat zeker kunnen, dat wist hij zeker. Gelukkig had hij ook nog zijn vrienden, die sowieso achter hem zouden staan.
“Je bent lief Cal.”
Calum wist even niet goed wat hij op die woorden moest zetten, maar in plaats daarvan legde hij zijn lippen even op die van Linn. Hij hoopte dat het genoeg voor haar aangaf, dat ze zichzelf kon zijn. Graag zelfs, want op die manier konden ze pas echt kijken hoe dit alles zou gaan lopen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Dit was hoe Linn het zich altijd voor had gesteld: daten met Calum. Avonden waarop ze met elkaar konden praten, waarop hij praatte. Momenten waarop hij zich zeker genoeg voelde om al zijn gedachten de vrije loop te laten gaan, want Linn wist dat het er een hoop waren. Soms meer dan dat hij aan kon, waardoor hij over kon lopen en niet meer wist wat hij moest doen en waar hij moest beginnen. Linn was van mening dat hij op dat soort momenten het beste alles hardop kon benoemen, maar ze wist dat niet iedereen dat zo gemakkelijk kon en dat respecteerde ze ook. En juist daardoor voelde dit voor haar nog specialer. Dat er nu een woordenwaterval uit Calum kwam, met name om haar gerust te stellen en haar er van te verzekeren dat hij juist graag haar ideeën en opvattingen wilde horen.
Soms waren de woorden ook op en was een zoen het enige wat nog logisch voelde. Linn wist niet hoe dat werkte, waarom dat zo was. Soms leek het alsof dat de beste manier was om iets duidelijk te maken en voor haar gevoel probeerde Calum dat ook te bereiken met de zoen die hij haar gaf. De woorden waren misschien niet meer toereikend of alles omvatbaar, maar de zoen was het wel en Linn merkte dat ook aan alles.
Zo zaten ze de rest van de avond dicht tegen elkaar. Voor het vuur, waar Calum zo nu en dan een nieuw blok bij gooide om het te laten branden. Linn praatte over haar vaders, wie het drukke vakantieseizoen straks eindelijk achter hen zouden hebben en weer iets meer tijd zouden hebben, zodat ze elkaar op konden zoeken en een leuke dag konden plannen. Calum vertelde op zijn beurt over zijn dagen in de studio en de momenten waarop hij repeteerde voor de tour.
Op andere momenten zeiden ze juist niks en keken ze samen naar het vuur, of naar de lucht boven hen. Zo eindigde de nacht ook. Zowel Calum als Linn lagen op het kleedje wat hij klaar had gelegd. Linn had haar hoodie aangetrokken en was vervolgens dicht tegen hem aangekropen. Ook Duke had, aan de andere kant, een plekje gevonden naast Calum. Linn had haar ogen gesloten en geluisterd naar de zachte woordjes die Calum tegen zijn hond had gefluisterd. Zo nu en dan had ze zijn hand op haar rug gevoeld, of door haar haren. Dat gecombineerd met de zachte muziek en het vuur op de achtergrond, had Linn haar ogen voor eventjes gesloten.
‘Linnie?’ Calum praatte zacht, maar het was duidelijk hoorbaar. Ze voelde zijn vingers langs haar gezicht, zodat hij haar haren iets aan de kant kon kammen. Linn opende langzaam haar ogen, waarna ze er in wreef. Vervolgens keek ze iets op naar Calum. ‘Hé.’
‘Hi,’ fluisterde Linn terug. ‘Hoe laat is het?’
‘Bijna half drie. Ik denk dat we naar binnen moeten.’ Linn knikte langzaam. Half drie klonk inderdaad wel als een tijd waarop ze misschien naar binnen moesten. Sterker nog, Linn zou zelfs naar huis moeten rijden.
Ze kwam overeind en rekte zich uit. ‘Goed, maar ik heb wel wat koffie nodig voordat ik naar huis ga rijden,’ liet ze Calum weten. Ze voelde zich nu niet wakker genoeg om de reis te maken, al was het met geluk nooit echt langer dan een half uurtje rijden.
‘Je kan ook hier blijven slapen?’ zei Calum, die ondertussen er voor zorgde dat hij er honderd procent zeker was dat het vuur uit was. Duke, die ongeveer net zo slaperig was als Linn, liep naar haar toe en duwde zijn kop onder haar hand, zodat ze hem kon aaien en knuffelen. Linn glimlachte en pakte het hondje op, zodat ze hem tegen zich aan kon houden.
‘Vind je het niet erg?’ vroeg Linn voor de zekerheid aan Calum. Ze was al wel vaker blijven slapen, maar dat was vaak met een andere intentie geweest. Nu zou het enkel zijn om echt te slapen. Calum schudde echter zijn hoofd, wat betekende dat hij het niet erg vond dat Linn nu zou blijven slapen. Linn knikte dan ook en kwam voorzichtig overeind, omdat ze Duke nog in haar armen had.
Ze bracht het hondje naar binnen en zette hem neer voor zijn mand, waar hij meteen inkroop. Linn boog zich naar voren en gaf het hondje nog een kus op zijn kop. Ook Calum was ondertussen binnen. ‘Heeft Mitten nog wel genoeg eten en drinken?’
Linn knikte. ‘Ja, ik heb hem nog wat extra’s gegeven voordat ik weg ging, maar ik gok dat hij gewoon uitgebreid op mijn bed ligt te slapen nu ik er niet ben.’ Linn kwam overeind en onderdrukte een gaap. ‘Ik ga alvast naar boven. Of moet ik nog helpen met opruimen?’ Calum schudde zijn hoofd, wat Linn aannam als dat ze naar boven kon.
In Calum zijn badkamer maakte ze zich enigszins klaar voor bed, al hield het vooral in dat ze haar gezicht nog een keer waste en haar haren bij elkaar bond. In Calum zijn kamer trok ze alles behalve de hoodie uit en kroop ze in het bed. Tegen de tijd dat Calum naar boven kwam, had Linn haar ogen al weer gesloten en was ze weg gezakt in haar slaap.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Wat was begonnen als iets wat in de wereld was gegooid als iets wat totaal niet doordacht was, was behoorlijk serieus opgepakt. Toen Ashton had geroepen dat koppelsyoga wellicht een goed idee was geweest om een balans te vinden, had hij dat gedaan met een lach in zijn stem. Vanaf het eerste moment had het voor Naylene helemaal niet zo gek geklonken. Er waren veel dingen die ze nog niet goed kon verwoorden. Met yoga zal het er misschien niet helemaal uitkomen, toch was het een manier voor hen beiden om dichter bij elkaar te komen. Meer op elkaar te bouwen, het vertrouwen echt in de andere te leggen.
Eens per week gingen ze dan ook samen naar de les die Ashton voor hen beiden uit had gezocht. Vandaag was de derde keer geweest dat ze de les hadden gevolgd. Waar Naylene in het begin nog heel erg had moeten wennen aan de manier waarop de lessen werden gegeven, begon ze het steeds prettiger te vinden.
De eerste les was vooral een beetje zoeken geweest. De hoeveelheid contact, had Naylene zelfs een beetje overweldigd. Ze had wel verwacht dat ze oefeningen samen moesten doen, maar niet dat het van begin tot eind zo was dat ze Ashton aan moest raken, of ze behoorlijk in elkaars persoonlijke ruimte zaten. Dat was een grotere uitdaging geweest dan de oefeningen samen, omdat ze wel eens eerder samen yoga hadden gedaan, waren de poses namelijk wel redelijk bekend.
Het vertrouwen in elkaar was al snel op de proef gesteld en Naylene moest zeggen dat het niet tegen viel. Na de oefeningen die ze in het begin van de lessen hadden moeten doen, om de rust samen te vinden of er juist voor te zorgen dat het lichaam wat losser werd, waren daarna ook dingen gekomen waarbij het niets anders kon dan de andere volledig vertrouwen. Zo hadden ze elkaar in balans moeten houden bij de stoel, maar waren er ook wat acro yoga poses geïntroduceerd.
Voor vandaag zat de les er in ieder geval op. Na de les van vorige week hadden Naylene en Ashton afgesproken dat het een goed idee was om de rest van de avond die ze samen hadden, dan ook op die manier door te brengen. Vorige week waren ze terug gereden naar het appartement van Naylene. Vandaag hadden ze echter gekozen voor het huis van Ashton, waar Naylene Watts voor de les dan ook al naar toe had gebracht, zodat ze de nacht samen konden doorbrengen.
Nadat ze zich een klein beetje hadden opgefrist, waren Naylene en Ashton de auto in gekropen, waar Naylene nu nog achter het stuur zat.
“Dat was echt awesome!” Waar Naylene best wel rustig werd van de lessen, had ze al wel bij Ashton gemerkt dat zijn enthousiasme het juist over nam. Hij leek net zoals haar van de lessen te genieten, maar echt op een andere manier.
“We waren verreweg het beste. Zag je hoe snel wij in de hond en de handstand stonden, terwijl de rest er heel veel meer moeite mee hadden. Er waren zelfs mensen die het niet eens wilden proberen.” Naylene had niet zo gelet op de mensen om haar heen. Er waren echter een paar poses, die ze vaak aan het einde van de les deden, die wat moeilijker waren en niet echt meteen met de yoga te maken hadden. Zo had de één in de hond moeten staan, wat natuurlijk een yoga pose had. De andere had echter in handstand moeten staan, wat niet echt bij de yoga hoorde, maar wel zorgde voor vertrouwen.
“Ik vind dat we alles moeten proberen.” Dat was hetgeen wat Naylene al eerder had gezegd. Ze snapte niet goed dat er mensen waren die dat niet deden, ondanks dat het misschien een eng gegeven was. Zelf had ze het ook wel even spannend gevonden toen ze haar benen op Ashton zijn rug had moeten laten rusten. Als het dan niet was gelukt, was het ook prima geweest, maar dan hadden ze het wel geprobeerd.
“We ownen couples yoga gewoon.” Naylene keek even opzij naar Ashton, er was een soort euforie op zijn gezicht te zien. Ondanks dat het niet echt de bedoeling was dat ze zich aan de anderen zouden meten, kon ze er wel inkomen waarom Ashton zich zo voelde. Voor hen was het nog maar de derde les, terwijl er koppels waren die er al wat langer op zaten.
“Sssht Ash, iedereen doet zijn best. En uiteindelijk gaat het voor hen misschien wat minder om het fysieke maar meer om het emotionele gedeelte.” Zelf vond Naylene dat ze daar best een goede balans in hadden. In dat opzicht was ze ook wel echt trots op hen beide. Ze waren sportief genoeg, Ashton meer dan ze zelf was, maar ze voelde ook dat ze op de rustige momenten echt samen iets deden. Dat ze Ashton zijn handen vast kon pakken en ze soms even rust voelde.
“Ik ben gewoon fucking trots op ons. We doen dit gewoon allemaal even.” Dat was ook best wel bijzonder. Er was een behoorlijk grote stap genomen om hier naar toe te gaan. Nog steeds vond Naylene het een beetje eng, maar de momenten naar een les waren fijn. Zeker omdat ze nu de tijd voor elkaar echt namelijk.
“Je hebt gelijk. Ik vind het ook best knap dat we hier naar toe gaan? Ondanks dat het soms best wel eng is.”
Naylene voelde de hand van Ashton even op haar bovenarm. “Je doet het echt heel erg goed.” Het waren maar een paar simpele woorden, maar ze deden heel haar echt heel wat.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld