Forum

Bailey.
Ik was ook wel een beetje geschrokken toen ze had verteld dat ze zwanger was. In eerste instantie was ik voor heel erg vrolijk geweest, want kindjes waren geweldig! Ik was heel erg gelukkig met mijn kinderen en Carole was dat ook met Lelah geweest. Dus ik had echt niet begrepen waarom het zo erg was geweest dat ze zwanger was geweest. Totdat ik had gehoord dat het nooit van Zayn had kunnen zijn, maar alleen maar van Harry. Ergens was het nog niet heel erg, want een kindje was een kindje. Het was een leven! Eentje die we niet zomaar mochten ontnemen, het maakte niets uit hoe slecht het soms ook uitkwam. Er waren nou eenmaal dingen gebeurd tussen Carole en Harry, daar was toen ook helemaal niets meer aan te doen geweest. Ze konden een kindje niet weg laten halen, omdat zij een fout hadden gemaakt. Gelukkig had Carole het ook op die manier gezien, ze had niet zomaar een kindje weg kunnen halen uit haar buik. Iets wat in mijn ogen ook echt niet kon? Het was vreselijk dat zulke dingen wel gebeurden in deze wereld, terwijl er andere mensen waren die helemaal geen kinderen konden krijgen! Ik had twee kindjes verloren en ik had heel erg blij mogen zijn dat ik überhaupt nog wel kinderen had kunnen krijgen daarna. Er waren ook genoeg mensen die dat niet konden! Carole en Harry hadden één gezin heel erg blij gemaakt, want volgens mij hadden de adoptieouders van Lucianne ook geen kinderen kunnen krijgen. We hadden ze ontmoet en het waren twee geweldige mensen geweest. Heel blij dat ze eindelijk voor een kindje hadden mochten zorgen. Toch was het wel heel erg zwaar gevallen. We hadden daar alle drie zitten huilen in de kamer van het ziekenhuis. We hadden elkaar gehad, maar het was wel heel erg moeilijk geweest. Het kindje had in de buik van Carole gezeten, maar ik had die buik ook zien groeien en ik had trapjes gevoeld. Ik was mee geweest naar iedere echo. Toen had ik pas echt begrepen hoeveel pijn het verlies van Aibel had gedaan bij Carole. Het was niet haar kindje geweest, maar we waren toch eigenlijk altijd samen. Dus iets van haar was iets van mij en andersom! Ik luisterde geïnteresseerd naar Carole die dingen te vertellen had over Lucianne. Ondanks dit vooral ging over Harry die haar dingen had verteld, maar alsnog! Het ging wel over hun kindje en ik was heel erg nieuwsgierig naar haar! Harry had het meisje zelfs al verteld waarom alles al die jaren geleden was gebeurd, wat betekende dat alles de goede kant op ging. Ik hoopte echt dat Carole haar een keer kon zien en ik ook! Maar daar klonk het wel naar, want ze wilde haar moeder wel heel erg graag zien! Natuurlijk wilde ze dat! Carole was een schat, ze was een hele lieve moeder, dus ik wist haast wel zeker dat ze haar ook geweldig zou gaan vinden. Ze zouden in ieder geval met elkaar afspreken! "Wat?! Wat heeft hij allemaal verteld!" Daar was ik toch wel heel erg nieuwsgierig naar! Hij had haar dingen verteld over Lucianne, dus dan moest ze mij toch ook wel vertellen! Ik vond dit echt geweldig nieuws! Ik had me ook echt wel afgevraagd hoe het meisje eruit had gezien of wat ze precies had gedaan! Nu kregen we dat allemaal te weten! Ik zag dat Carole ook al een beetje op was gevrolijkt! Gelukkig maar! Al wist ik ook wel dat we het zo nog wel over de reactie van Zayn en Lelah zouden hebben en het was me nu al wel behoorlijk duidelijk dat het niet zo heel erg goed was gegaan! Jammer genoeg! Ergens moesten zijn ook blij zijn, een nieuw familielid was alleen maar leuk! Het was dan wel niet helemaal netjes gegaan, maar het was gebeurd en daar konden ze zich alleen maar bij neerleggen! 

Carole.

Dit was toch ook niet iets waar je ruzie om moest maken? Lucianne was een kind! Een jonge vrouw zelfs al! Ze werd bijna achttien! Dat was ergens best wel erg? Want ik had heel erg veel van haar gemist! Harry ook! Ik wist ook wel dat we daarvoor hadden gekozen. We hadden er voor gekozen om haar te adopteren en het gesloten te houden, want dat was beter voor haar geweest. Hoe vreemd zou het zijn geweest als we elke keer maar weer naar Canada waren gegaan om haar te zien? Daarnaast zou het dan ook alleen maar moeilijker zijn geweest voor ons om echt afscheid van haar te nemen! Dat was ook heel lastig geweest op het moment dat ze was geboren! We hadden haar allemaal nog even vast willen houden. Iets wat sommigen misschien niet wilden, maar ik had dat meisje wel negen maanden in mijn buik gehad! Ik had geen afscheid willen nemen van haar, niet zonder dat ik haar voor even had kunnen zien! Nu had ik de kans om haar weer te zien! Ik had alleen nog maar haar stem gehoord, maar ze had echt geweldig geklonken! Dat was ze misschien ook wel! Ik wilde het in ieder geval voor mezelf zien en Zayn had daar eigenlijk helemaal niks over te zeggen! Het was in ieder geval belachelijk dat hij dacht dat hij er iets over te zeggen had! Zeker omdat hij zelf ook al had geroepen dat hij niks te maken had met haar! Ik schoot in de lach om Bailey, omdat ze echt heel erg enthousiast en nieuwsgierig was naar Lucianne. Iets wat ik wel echt heel lief vond? Bailey was toch wel echt haar tante, misschien nog wel meer dan dat! Dus ergens snapte ik ook wel dat ze het allemaal zo graag wilde weten! ‘Volgens Harry heeft ze blonde haren, met krullen! En groene ogen!’ Dat alleen al was echt zoiets moois! Volgens mij was ze echt een plaatje! Ik wist wel zeker dat ze heel erg mooi was en niet omdat ik mezelf nou zo geweldig mooi vond! Zo had ze gewoon geklonken! ‘Oh, en ze danst, Bails! Ze doet moderne dans en ze is zelfs zo goed dat ze hier studeert!’ Dat vond ik echt geweldig om te horen! Ik was ook wel heel nieuwsgierig naar hoe goed ze dan wel niet was! Ze was vast geweldig! Ik wilde het toch ook wel een keer zien, maar ik begreep ook wel als dat meteen heel erg veel voor haar was! Het was allemaal ook heel erg veel! Ik kroop iets naar Bailey toe en ik sloeg mijn armen om haar heen. ‘Ik kan echt niet geloven dat ze gewoon hier is, dat ik haar binnenkort kan zien.’ Dat was echt iets wat ik nooit had durven dromen! Ik had gedacht dat we haar nooit meer zouden zien. Juist omdat dat ook was wat we hadden gewild! Gelukkig was het anders! We konden elkaar gewoon gezien en we zouden met elkaar kunnen praten! Voor nu was dat ook alles wat ik wilde! Ik wilde haar gewoon zien, ik wilde weten hoe het ging in haar leven en wat ze allemaal had gedaan! ‘Oh, en ze deed ook aan paardrijden!’ Dat had Harry me ook nog verteld! Dit was ongeveer alles wat ik van haar wist, maar ik zou vast nog wel meer over haar te weten komen? Er waren vast nog ontelbaar veel meer dingen die ze leuk vond om te doen, of die ze misschien wel haatte! Ik wilde echt alles weten! Ik wilde weten wat voor eten ze lekker vond, wat ze totaal niet lekker vond, al dat soort dingen! Ik wist ook wel zeker dat Harry dat ook allemaal zou willen weten! We waren beide net zo nieuwsgierig naar ons meisje! Iets wat we ook echt wel mochten zijn, wat anderen er misschien ook van vonden! 

Bailey.
Dit was toch geweldig! Achttien jaar hadden we ons beiden afgevraagd hoe Lucianne er precies uit had gezien, wat ze had gedaan en wat ze precies over haar echte ouders had geweten. We waren met z’n vieren geweest die had hadden geweten. Het was een klein groepje geweest, maar dat was ook wel nodig geweest. Ik had de beslissing van Carole wel begrepen, ondanks dat hij heel erg moeilijk was geweest om te maken. Ik wist niet of ik hetzelfde had gedaan als ik in haar schoenen had gestaan. Niet dat ik me voor kon stellen dat ik ooit vreemd zou gaan. Liam en ik hadden het goed, dat hadden we het nu al een hele tijd en ook al was er wel eens ruzie geweest, vooral vroeger, had ik er nooit over een ander nagedacht. Zelfs niet toen een tijdje uit elkaar waren geweest! Er was echter altijd iets geweest tussen Carole en Harry. Hij had haar als eerste laten zien dat de wereld niet zo vreselijk was! Hij had zoveel leuke dingen met haar gedaan, waardoor ze natuurlijk helemaal weg van hem was geweest. Er waren ook mindere dingen gebeurd, waardoor Carole heel erg veel pijn had gehad. Ik had het niet altijd goed met Harry kunnen vinden, zeker niet na die pijnlijke momenten. Het had Carole zoveel gedaan en volgens mij had hij dat toen helemaal niet begrepen. Ondertussen was dat allemaal wel weer gaan liggen. Toen al! Toen Carole zwanger was geweest van Harry. We hadden het samen moeten doen. Carole was dan wel zwanger geweest, maar voor Harry was het ook geen pretje geweest om een kindje te krijgen, maar haar vervolgens weg te moeten doen. Hij had dan wel geen andere kinderen en misschien snapte hij die band toen ook nog niet helemaal, maar ergens kon dat er ook wel voor hebben gezorgd dat het voor hem allemaal nog moeilijker was geweest. Ik had ook wel geprobeerd om er zoveel mogelijk voor hem te zijn? Niet dat we echt goed over het onderwerp hadden kunnen praten, maar als hij in Los Angeles was geweest, had ik wel eens wat met hem gedaan. Gelukkig had Ed het ook geweten en hadden we gewoon nog iemand gehad! Nu waren er toch heel wat jaren voorbij gegaan en we hadden nog steeds wel vragen gehad. Ik ook! Carole en Harry waarschijnlijk meer, maar ik was ook benieuwd naar mijn nichtje! Ik zou haar binnenkort misschien kunnen zien! Iets wat ik echt een geweldig idee vond! "Echt?!" Zo te horen was ze dan echt een mixje van Carole en Harry en dat vond ik ergens wel heel erg mooi? Dat hadden onze kinderen ook wel! Jamy leek meer op mij, Lotus was toch echt wel een combi en Noah leek meer op Liam, maar ze hadden alle drie iets van ons beiden weg! Iets wat ik heel erg mooi vond! Iets wat bij Carole ook zo was! Ze danste zelfs! Ze danste! "Dat is geweldig!" Ik vond het echt heel erg leuk! Ik kon niet wachten totdat ik haar een keer kon zien. "Als je haar hebt gezien moet je me alles vertellen! En daarna moet je haar een keer meenemen, want ik wil haar ook zien!" Natuurlijk wilde ik dat! Nu was ik ook heel erg nieuwsgierig. Al moest Carole haar wel als eerste zien. Dat was haar moeder! Ik zette mijn thee weg en sloeg mijn armen om Carole heen. "Maar vertel waarom je hier bent gekomen." Ik wist dat ze hier niet alleen was gekomen om me te vertellen dat Lucianne hier was. Ze had het aan Zayn en Lelah verteld en het was wel duidelijk dat het niet heel erg goed was gegaan! Ze had behoorlijk verslagen voor de deur gestaan net. Iets wat nu toch wel een beetje weer over was, wat ook moest! Ze moest juist blij zijn dat ze haar dochter kon gaan zien, het maakte niets uit wat Zayn en Lelah daar van vonden! Soms mocht je jezelf op één zetten en dat mocht Carole nu! 

Carole.

Het was echt jammer geweest dat Harry geen foto van haar had gehad. Het had gekund dat hij haar automatisch ook op Whatsapp had gehad en dat daar een foto bij had gestaan, maar dat was duidelijk niet zo geweest! Ik was toch wel heel nieuwsgierig naar hoe ze er precies uit zag! Blonde krullen en groene ogen zei uiteindelijk niet zo heel erg veel! Ik kon me er wel een voorstelling bij maken, maar ik zou haar gezicht toch nooit goed in mijn hoofd kunnen krijgen. Niet zonder dat ik haar zou zien! Iets wat wel zou gaan gebeuren. Ik wist zeker dat ik de hele dag heel nerveus zou zijn, maar misschien zou zij dat ook wel zijn? Het was niet niks om elkaar zomaar even te ontmoeten! Ze had vast al veel moed bij elkaar moeten rapen om Harry aan te spreken. Het zou al moeilijk zijn geweest als Harry een gewone man was geweest, die een kantoorbaan had gehad, maar Harry was ook nog eens een beroemde zanger. Dat maakte het niet veel makkelijker om zomaar op hem af te stappen en hem te vertellen wat ze aan hem had verteld! Het kon haast niet anders dat ze een heel moedig meisje was. Ik knikte glimlachend. ‘Volgens Harry wel, ja.’ Hij had het gezegd en dan geloofde ik het ook maar! Er was ook geen reden waarom hij zou liegen over het uiterlijk van onze dochter! Ik zou haar vanzelf zien en dan zou ik wel weten hoe ze er precies uit zag! Ik moest toch wel lachen om Bailey, omdat ze echt heel erg nieuwsgierig en enthousiast was naar Lucianne. Iets wat ik ook was, dus ik begreep haar volledig! ‘Ik beloof je dat ik alles zal vertellen, als ik haar heb gezien.’ Bailey wilde haar ook zien en dat begreep ik wel, want Bailey had ook een hele grote rol in dit verhaal! Het leek me echter wel heel erg veel voor Lucianne! We konden haar niet zomaar in dit leven gooien. Natuurlijk wilde ik dat ze Bailey zou ontmoeten, net zoals dat ze Lelah en Zayn zou ontmoeten! Die zaten daar alleen niet echt op te wachten, wat ook wel weer logisch was. ‘We moeten het alleen wel rustig aan doen, als we echt willen dat ze een deel wordt van ons leven.’ We konden haar niet zomaar in het diepe gooien en haar aan iedereen voorstellen! We moesten hier goed en rustig over nadenken. Harry en ik zouden dat vooral moeten doen, in overleg met Lucianne. Zij had hier ook iets over te zeggen! Het was immers ook haar leven en misschien wilde zij de rest ook niet zien! Ik nam een slok van mijn thee en ik haalde mijn schouders op. Ik had het al een beetje gezegd. Ik had verteld aan Zayn en Lelah wat er was gebeurd en dat ik van plan was om Lucianne op te zoeken, waar ze het niet mee eens waren. Meer viel er niet echt over te zeggen! ‘Ze zijn écht boos, Bails. Lelah denkt dat Lucianne geld wil, of iets in die richting, en Zayn wil er helemaal niks mee te maken hebben en volgens mij vindt hij dat ik ook zo moet denken. Ik heb haar jaren geleden opgegeven en volgens hem heb ik toen voor hen gekozen, maar het was nooit mijn bedoeling geweest om te kiezen!’ Dat was het echt niet geweest! Ik had er het liefst voor willen zorgen dat ik alles had kunnen hebben. Mijn gezin, maar ook de baby die er toen was geweest. Dat had echter niet gekund en daarom was er haast geen andere optie geweest dan om het meisje op te geven. Ik had haar een goede kans willen geven! Iets wat ik voor mijn gevoel had gedaan. Ik had er misschien niet over moeten liegen, maar het was nou eenmaal gebeurd! Ik kon het ook niet meer terugdraaien en ik wist ook niet of ik dat wel wilde. 

Bailey.
Ik vond dat ik een beetje nieuwsgierig mocht zijn naar het meisje! Ik had de buik van Carole in negen maanden heel erg groot zien groeien! Er waren schopjes geweest, die ik ook had mogen voelen, ik had haar gezien op de echo’s. Vervolgens was ik toch al die jaren nieuwsgierig geweest hoe het meisje er precies uitzag. Carole wist het nu, een beetje in ieder geval! Diegene die het allemaal wist, was Harry! Iets waar hij echt heel erg blij mee mocht zijn. Hij had nooit kinderen gekregen, maar dat betekende niet dat hij niet goed was met kinderen. Dat was hij eigenlijk altijd al wel geweest. Met mijn nichtje al! Jaren gelden. Bailey was ondertussen al zo oud dat ze zelf een kindje had! Ergens was dat toch wel een heel erg vreemd idee. Want ik bedacht me op dat soort momenten ook dat ik gewoon al oma had kunnen zijn. Noah, het meisje dat nooit was geboren, was ongeveer even oud als Bailey! Waardoor het makkelijk had gekund. Misschien werd in de komende jaren zelfs wel oma! Ergens was dat een fijn idee, zeker als ik op kon passen! Ik zou het heerlijk vinden om hier een klein kindje over de vloer te hebben een paar dagen per week. Al was het op het moment ook niet meer zo heel erg logisch dat ik echt oma werd. Jamy en Lelah waren uit elkaar en die hadden toch gewacht met seks voor het huwelijk. Lotus was ook niet meer bij Brayan! Waardoor het gewoon niet zo heel erg goed mogelijk was. Noah zag ik er niet echt voor aan om vroeg kinderen te krijgen, omdat ze druk bezig was met het schaatsen. Ze keek echt wel uit met de dingen die tussen haar en Chris gebeurden. Want er gebeurden vast dingen! Die twee waren al zo lang bij elkaar. Maar misschien hadden we er nu een kindje bij. Eentje van achttien jaar, dat wel, maar dat maakte niets uit! Het was iemand die ik beter kon leren kennen, met wie ik dingen kon doen! Ik wilde haar zo graag leren kennen, maar ik wist ook maar al te goed dat het een beetje rustig aan moest. Iets wat Carole ook zei. Voor haar werd het natuurlijk ook heel erg veel als ze ineens zoveel indrukken kreeg. Ze had van de week haar vader ineens ontmoet en ze zou nu ook haar moeder kunnen gaan zien! Maar misschien was het dan niet zo heel erg dat ze mij ook zou zien? Ik was geen familie! Niet echt in ieder geval, voor mij voelde ze wel echt als een nichtje. Iets wat Lelah ook deed! Ze was familie! En ik wilde Lucianne precies hetzelfde gevoel geven als ik haar ooit zou kunnen zien! Ik hoopte wel echt dat het ooit een keer zou gaan gebeuren! "Maar als jij en zij vinden dat ze er klaar voor is, dan mag ik haar wel zien toch?" Ik wilde haar gewoon zien! Ik wilde weten hoe ze was en niet alleen door de verhalen die Carole zou gaan vertellen. Die kwamen er ook wel en die wilde ik echt heel erg graag horen, maar er waren ook echt dingen die je zelf moest ontdekken! Aan verhalen had je echt niet alles! En ik was gewoon nieuwsgierig! Ik streek zachtjes over de rug van Carole, ik vond het gewoon fijn om haar nu even vast te houden, want dat had ze volgens mij ook wel nodig. Ergens snapte ik een klein beetje waarom ze boos waren, het was wel ineens een schok! Ik zou ergens ook wel boos worden als Liam ineens zou vertellen dat hij een kind had met iemand anders? Maar daarna wilde ik dat kindje ook wel leren kennen! Het was wel het kind van iemand van wie ik echt heel erg veel hield. "Ik denk dat ze uiteindelijk wel bijdraaien, ze moeten gewoon eventjes aan het hele idee wennen." Volgens mij moesten ze dat echt, maar uiteindelijk zou het vast wel goed komen! Het was een meisje dat een deel was van Carole en ze hielden van haar, dus zouden ze ook om haar gaan geven? 

Carole.

Bailey was een heel groot deel geweest van dit alles. Zij was de eerste aan wie ik het had verteld! Iets wat ik heel moeilijk had gevonden, want ik had ook geweten dat Harry niet altijd haar favoriete persoon was geweest. Ze was heel boos op hem geweest om de dingen die hij tegen me had gezegd, maar ik had op mijn beurt ook wat behoorlijk slechte dingen gedaan in onze relatie. Dus het was uiteindelijk gewoon beter om er zand over te gooien en verder te gaan als vrienden. Iets wat we ook echt hadden gedaan! Ik was naar zijn feestje gegaan als een vriendin, eentje die hem had willen steunen met zijn nieuwe muziek! Meer dan dat was het ook niet geweest! We hadden het heel gezellig gehad en we hadden iets teveel gedronken. Op een gegeven moment hadden we herinneringen opgehaald en voordat ik het had geweten, hadden we gezoend. Iets waar ik toen niks op tegen had gehad. Dat had natuurlijk wel gemoeten, maar dat was achteraf gepraat. Harry en ik waren nog steeds hele goede vrienden, ondanks alles. We hadden zelfs een dochter samen. Eentje wie volgens Harry echt geweldig was en ik kon niet wachten om het met mijn eigen ogen te zien! Daarom begreep ik ook echt wel dat Bailey haar ook wilde zien! Zij had mijn kleine meisje ook gezien, al waren het maar een paar minuten geweest. Volgens mij zou Lucianne net zo zijn geweest als Lelah. Een nichtje, een deel van de familie. Misschien wilde Bailey ook wel dat ze dat zou worden. Dat wilde ik natuurlijk ook wel! Ik wist echter ook dat er een stuk meer mensen waren die er niet zo over dachten en daar moest ik toch ook wel een beetje rekening mee houden! Er was meer gaande dan alleen Lucianne. Ik keek op naar Bailey en knikte. ‘Dan wel. Natuurlijk mag je haar dan zien,’ fluisterde ik. Als Lucianne dat ook zou willen! Misschien zou ze na ons gesprek wel besluiten dat het goed was zo. Dat ze nu genoeg antwoorden had, maar verder geen deel uit wilde maken van ons leven. Als dat zo was, kon ik haar ook niet dwingen om Bailey te ontmoeten! Ik kon haar echter wel vertellen dat ze een tante had die haar heel erg graag wilde zien! Meerdere tantes, zelfs opa’s en oma’s. Al was dat ook allemaal wel heel erg veel. Het was een goed idee om eerst maar te zien wat er zou komen uit het gesprek tussen mij, Harry en Lucianne. Daarna zouden we wel verder kijken! Ik wilde ook niet op te veel hopen en ik wilde al helemaal niet teveel verwachten van Lucianne! ‘Ik ben bang dat ze dat niet doen, Bails,’ zei ik zacht en ik sloeg mijn armen beter om haar heen. ‘Vooral Zayn.’ Hij leek echt heel erg boos te zijn! Iets wat ik wel begreep, als ik keek naar onze geschiedenis met Harry. Natuurlijk vond hij het dan niet leuk om te horen, al helemaal niet om er achter te komen dat er al bijna achttien jaar een meisje rondliep dat mijn kind was, maar niet het zijne! Daar kon ik me echt wel in vinden! Ik was echter bang dat hij in die woede zou blijven hangen en dat hij me misschien alsnog wel zou verlaten. Ik zou begrijpen als hij dat zou doen, maar ik was er wel echt bang voor! Net zoals dat Lelah misschien ook wel zou denken dat ze niets meer met me te maken wilde hebben. Dat terwijl ze wel mijn dochter was! Lelah was ook mijn kleine meid en dat zou ze ook altijd blijven! Dat kon helemaal niemand veranderen, zelfs Lucianne niet! Die zou haar plek niet opeens innemen. Dat was echt onmogelijk! Niemand was zoals Lelah en ik was echt trots op wat ze allemaal had bereikt in haar leven! Die trots was alleen voor haar! Die zou nooit voor iemand anders kunnen zijn. 

Bailey.
Ik had het toch ook een heel tijd geheim gehouden. Iets wat op sommige momenten wel heel erg vervelend was geweest. Ik had het niet aan Liam kunnen vertellen, want hij was nogal van de eerlijkheid. Wat had betekend dat hij zou hebben gevonden dat Carole het meteen aan Zayn had moeten vertellen. Ik had het hem nooit verteld en dat was beter geweest, maar misschien was het nu toch ook wel tijd om hem er iets meer over te vertellen? Lucianne verdiende de erkenning van ons allemaal, als ze eenmaal in dit leven wilde blijven in ieder geval. Het was heel erg anders dan haar leven die ze achttien jaar lang had geleden, dat wist ik haast wel zeker. De man en vrouw die haar hadden geadopteerd hadden er echt heel erg vriendelijk uitgezien. Ze waren echt heel erg lief, dus ze had vast een goed leven gehad. Maar als je wist dat je geadopteerd was, was je toch ook wel nieuwsgierig naar het leven dat aan je voorbij was gegaan. Vaak was het toch wel zo dat je iemand liet adopteren omdat er zelf niet voor het kindje kon worden gezorgd! Carole en Harry hadden dat ook niet echt kunnen doen, of ze hadden dat arme schatje meteen in het diepe gegooid. Ruzie, heel veel media die er van alles mee te maken wilde hebben. Allemaal dingen die je toch niet heel erg graag wilde hebben als je kind oproeide. Ik had mijn kinderen niet uit de media kunnen houden en ergens was dat ook geen fijn idee. Nu werden er nog steeds wel foto’s van ze gemaakt, van ons allemaal. Lucianne had dat niet gehad en ergens was dat alleen maar goed, want als de wereld had geweten dat Carole en Harry samen een kind hadden gehad, dan waren ze er echt helemaal bovenop gedoken, hadden ze iedere stap van dat meisje gevolgd! Het kon nog steeds komen, maar nu was ze in ieder geval oud genoeg om te begrijpen waarom het precies was. Legde een vierjarige maar eens uit dat er ineens een grote enge man voor hen stond en een foto van ze wilde maken omdat papa en mama een soort van beroemd waren. Ik vond het nog steeds een raar idee. Liam was echt beroemd geweest, ze hadden de wereld afgereisd met hun muziek. Ik maakte kleding en daarin was ik toch ook best wel goed, al zei ik het zelf, maar daardoor was ik nu ook ineens beroemd? Het was gewoon een raar idee! "Ik wil haar echt graag zien, ik ben zo benieuwd." Carole moest eerst met haar praten, dat had ze nodig, ze had ook een soort van voorbereiding nodig, maar ik hoopte echt dat ik haar ook kon zien? Ik wilde haar gewoon echt zien! Ik was echt heel erg nieuwsgierig! "Ik weet zeker dat ze dat wel doen." Zei ik zachtjes. Ze hielden van Carole, dan moesten ze dat soort dingen gewoon accepteren. Het was heel erg vervelend dat het was gebeurd, maar nu konden ze er ook niets meer aan doen. "Iets van jou is, is ook van hen?" fluisterde ik zachtjes. Dat was het toch wel! "Als de woede eenmaal weg is, dan komt het echt wel goed." En anders zou ik wel even goed met haar gaan praten! Ik wist ook wel dat het moeilijk was om ineens zoiets te horen, maar hij moest maar bijdraaien. Hij kon niet ineens zoveel jaar aan huwelijk weggooien? Dat was niet normaal om te doen! Zelfs niet voor zoiets heftigs! "Ze moeten gewoon even de tijd hebben om er rustig over na te denken en het te verwerken." Carole mocht ook niet meteen verwachten dat ze het accepteerden, maar ik wist haast wel zeker dat het uiteindelijk een keer kwam! Ik wist ook niet wat we moesten doen als dat niet zo was. Zouden zij en Zayn dan gaan scheiden? Ik kon dat nou niet echt voor me zien!

Carole.

Ik wilde Lucianne ook echt niet de wereld in gooien waarin wij zaten. Het was allemaal best hectisch? Met het succes wat de jongens vroeger hadden gehad, samen met het succes dat Bailey en ik hadden gekregen door onze stichting, hadden we een behoorlijke grote naam in de wereld. Eentje die een hoop mensen graag wilden volgen! Dat hadden ze al gewild toen ze nog niet eens hadden geweten wie wij precies waren geweest. Ze hadden de jongens constant gevolgd met camera’s en dat was niet veel beter geworden. Zeker toen we kinderen hadden gekregen! Die hadden ze behoorlijk interessant gevonden! Over het algemeen hadden we het wel voor elkaar gekregen om de fotografen op een bepaalde afstand te houden, want we hadden toch gewild dat onze kinderen normaal over straat hadden kunnen lopen! Iets wat Lucianne sowieso wel had gekund! Zij was nooit een deel geweest van dit leven en dat was maar goed ook! Het was niks voor kinderen om zo bekeken te worden! Daarnaast was Lucianne ook nog eens een heel speciaal meisje, omdat ze een dochter was van mij en Harry. Dat terwijl we helemaal geen relatie hadden, waarschijnlijk ook nooit meer zouden hebben. Ze was een kind dat er misschien niet had mogen zijn, maar ik was blij dat ze er wel was! Ze bleef mijn dochter en dat zou ik ook nooit ontkennen. Ik wilde echter niet dat ze zomaar achterna zou worden gezeten omdat mensen zouden weten dat ze mijn dochter was! We zouden het allemaal in kleine stapjes moeten doen, al had ik ook echt geen idee hoe we dat dan precies zouden moeten doen! Dit was allemaal nieuw! Geen van ons wist precies wat we aan het doen waren! Harry en ik wilden haar alleen maar zien, met haar praten! Dat was voor nu het enige! ‘Ik ben ook heel nieuwsgierig.’ Ik wilde haar echt graag zien. Volgens Harry was ze echt een mix van ons beide, wat wel heel leuk klonk? Natuurlijk was Lelah dat ook, maar ze leek in vele opzichten toch meer op Zayn dan op mij! Niet dat het erg was! Ze was ten eerste al een prachtige jonge vrouw en elke eigenschap die ze had, sierde haar. Ik was heel trots op haar! Het leek me echter ook heel leuk om meteen iets van mij terug te zien in Lucianne! Al mocht ik dat echt niet verwachten.  Ik mocht helemaal niets van verwachten, van niemand! ‘Ik weet het, maar het was echt vreselijk om ze zo te horen praten,’ zei ik zacht. Ik snapte dat ze er aan moesten wennen. Het was alles behalve een mooi iets om te vertellen, om te horen. Lelah had er opeens een zusje bij! Ik snapte echt wel dat het moeilijk voor haar was en dat ze het misschien niet meteen zou willen accepteren, maar het was niet makkelijk geweest om haar zo te horen praten over een meisje dat ik op de wereld had gezet! Zayn had wel gelijk gehad. Hij had helemaal niks te maken met dat kind. Het was niet zijn kind, het was helemaal niks van hem! Maar ik was wel iets van hem? Hij hield van me! Dus ik hoopte echt dat Bailey gelijk had en dat ze uiteindelijk zouden proberen te accepteren wat er was gebeurd. ‘Dankjewel, Bails,’ fluisterde ik en ik gaf haar een kus op haar wang. Ik had het gewoon even aan iemand kwijt gemoeten en het was fijn om ook iemand te hebben die er blij mee was? Iemand die niet meteen zou schreeuwen om wat er was gebeurd. Harry begreep het, maar Bailey begreep het ook! Ik hoopte dat Harry ook gewoon naar Ed zou gaan, want Ed had het ook geweten! Misschien wilde hij haar ook wel zien? Al zou Lucianne het daar wel echt mee eens moeten zijn! Ik wilde niks doen waar zij het niet mee eens zou zijn.